«ΑΜΑΛΙΑ», του Σπύρου Πετρουλάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΑΜΑΛΙΑ», του Σπύρου Πετρουλάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Μίνωας

Σελίδες: 528

Τιμή: 17,70€

          Παίρνοντας στα χέρια μου το νέο μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας με τον τίτλο «Αμαλία» με ένα εξώφυλλο από τα πιο συμβολικά που έχω δει ποτέ, αισθάνθηκα πραγματικά εντυπωσιασμένη όσο και περίεργη για να ανακαλύψω τον συμβολισμό του αλλά και το περιεχόμενο που έκρυβε μέσα του. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την ιδέα μιας μεταξωτής κόκκινης κορδέλας τυλιγμένης γύρω από αγκαθωτά κλαδιά τριανταφυλλιάς παρά πρωτότυπη και εντυπωσιακή, καθώς επίσης και τη σημασία και την αλληγορία αυτού του συμβολισμού που θέτει λογικά το ερώτημα: πώς θα μπορούσε κανείς να αφαιρέσει την κορδέλα αυτή χωρίς να την "τραυματίσουν" τα αγκάθια; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα αλλά και η αποκάλυψη της αλληγορίας που η εικόνα αυτή κρύβει, βρίσκονται μέσα στο εξαιρετικό αυτό νέο βιβλίο του κ. Πετρουλάκη, το οποίο ετούτη τη φορά ανήκει καθαρά στην κατηγορία του αστυνομικού μυθιστορήματος, με έντονα στοιχεία θρίλερ και μυστηρίου. Οφείλω να ομολογήσω πως εντυπωσιάστηκα από την πρωτότυπη πλοκή της «Αμαλίας», η οποία διαφέρει σαφώς από ό,τι μας έχει έως τώρα συνηθίσει ο συγγραφέας, και που όπως πάντα χειρίζεται με την ίδια δεξιοτεχνία και ευρηματικότητα.  

Μια ηρωίδα αμφιλεγόμενη και χαρισματική η Αμαλία, την οποία δεν μπορείς εύκολα να την κατατάξεις σε μία μόνο κατηγορία, αφού είναι από τη φύση της πολυσύνθετη και ασυνήθιστη. Ένας κατά συρροή δολοφόνος που σκοτώνει τελετουργικά τα θύματά του, σύμφωνα με σατανιστικά πρότυπα, και τα οποία είναι δυστυχώς πάντα νεαρά, ανήλικα κορίτσια. Το "σήμα κατατεθέν" που αφήνει ο προφανώς διαταραγμένος εγκληματίας δίπλα σε κάθε κατακρεουργημένο κορίτσι είναι μία κάρτα Ταρό με τον Πεντάκτινο Ιππότη. Ένας αστυνόμος, ο Αριστείδης Καππαρός, ο οποίος έχει συνδέσει αδιάρρηκτα την πορεία και την ίδια τη ζωή του με αυτόν τον serial killer, που προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τα ίχνη του και να τον συλλάβει, βάζοντας τέλος όχι μόνο σε μία σειρά απεχθών εγκλημάτων αλλά και στη δική του περιπέτεια, αφού η προσωπική του ζωή έχει "μπει στην αναμονή" εξαιτίας αυτής της υπόθεσης. Η έφηβη Μαριέττα, η οποία προσπαθώντας να ξεπεράσει μία τραγική απώλεια που ήρθε άκαιρα στη ζωή της και έναν αποχωρισμό που ακόμα την πληγώνει, αγωνίζεται απεγνωσμένα να ενηλικιωθεί πριν την ώρα της και να νιώσει για πρώτη φορά αυτό που πιστεύει πως είναι ο απόλυτος, σαρωτικός και γνήσιος έρωτας. Ο Μιχάλης, που κουβαλά στην ψυχή του σαν "ασήκωτο φορτίο" όλες τις αναμνήσεις και τις τραυματικές εμπειρίες της παιδικής του ηλικίας και προσπαθεί να βρει τον δικό του δρόμο ανάμεσα σε δύο εντελώς διαφορετικές προοπτικές που ανοίγονται μπροστά του. Η χαρισματική γιαγιά Αμαλία, που προσπαθεί να επιβιώσει σε έναν σκληρό και ανδροκρατούμενο κόσμο της ελληνικής επαρχίας και ταυτόχρονα να κληροδοτήσει τις γνώσεις μιας ολόκληρης ζωής και την ιδιαίτερη "κληρονομιά" της στην εξίσου χαρισματική, συνονόματη εγγονή της.

Οι ήρωες αυτού του καθηλωτικού μυθιστορήματος μυστηρίου είναι αμέτρητοι και άρτια σκιαγραφημένοι. Ο συγγραφέας έχει κατορθώσει να τους προσδώσει, όχι μόνο τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα και τον ιδιαίτερο, μοναδικό χαρακτήρα του καθενός που τον κάνει ξεχωριστό, αλλά και το συναισθηματικό και ψυχολογικό υπόβαθρο που εξηγεί κάθε ιδιομορφία της προσωπικότητάς τους, κάθε πράξη και κάθε συμπεριφορά τους. Η αλληλουχία των γεγονότων καταιγιστική, με την ιστορία να μας κατευθύνει εναλλάξ πότε στο ζοφερό παρόν, με τα φρικιαστικά εγκλήματα, τις υποβλητικές εικόνες σκοτεινών τελετουργιών, την αγωνία και το μυστήριο να φτάνει στο ζενίθ, και πότε στο παρελθόν, το απώτερο ή και το πιο κοντινό, ξεκινώντας τριάντα πέντε χρόνια πριν. Τα γεγονότα, οι σχέσεις μεταξύ των ηρώων, οι εμπειρίες τους, τραυματικές και μη, φτιάχνουν έναν περίπλοκο "ιστό" που εγκλωβίζει τον αναγνώστη αφήνοντάς τον με κομμένη την ανάσα, αφού κάθε μικρό κομμάτι της ιστορίας που του αποκαλύπτεται κάθε φορά είναι σαν να τοποθετεί μία ακόμα "ψηφίδα" σε ένα περίτεχνο ψηφιδωτό.   

Ο κ. Πετρουλάκης, με τη συγκλονιστική «Αμαλία» του, ξεδιπλώνει μπροστά μας μία ιστορία τόσο ζοφερή και τρομακτική που μας καθηλώνει, αλλά ταυτόχρονα τόσο αληθοφανή και εμπεριστατωμένη που μας κάνει να αναρωτιόμαστε κατά πόσο αδιανόητα είναι όλα αυτά ή κατά πόσο πιθανά. Όταν κάποιοι άνθρωποι με ιδιαίτερα "χαρίσματα" αλλά και ιδιαίτερες "αδυναμίες" προσπαθούν να εξουσιάσουν όσους ανυποψίαστους και "πλανεμένους" πέφτουν στα δίχτυα τους, τότε ποιος μπορεί να καθορίσει επακριβώς τα όρια ανάμεσα στο Καλό και το Κακό και ποιος μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις όταν τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο; Κατά πόσο μπορεί η αγάπη και η προστασία προς τους αγαπημένους μας να αποτελέσει μια αποτελεσματική "ασπίδα" για αυτούς όταν το Κακό ελλοχεύει, όχι σε εξωπραγματικές φιγούρες βγαλμένες από τους χειρότερους εφιάλτες μας, αλλά σε διαταραγμένα μυαλά που κρύβονται πίσω από τις πιο σαγηνευτικές μορφές; Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω αλλά και μια ευρηματική πλοκή που καθηλώνει και συναρπάζει, θα βρείτε στο νέο μυθιστόρημα του κ. Πετρουλάκη για το οποίο του αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και το οποίο σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Δεν ξέρω αν πίσω από τα φαινόμενα ζει και σαλεύει μια μυστική, ανώτερή μου ουσία.

Κι ούτε ρωτώ, δε με νοιάζει».

Νίκος Καζαντζάκης

ΣHΜΕΡΑ:

Ένας serial killer εκτελεί τελετουργικά τα θύματά του, όλα ανήλικα κορίτσια, αφήνοντας ως υπογραφή μια κάρτα ταρό που απεικονίζει τον Πεντάκτινο Ιππότη.

Ο αστυνόμος Αριστείδης Καππαρός, αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη υπόθεση της καριέρας του, κυνηγά τον δολοφόνο ισορροπώντας στα όρια του χρόνου.

Καθώς η κλεψύδρα αδειάζει, ζωές κρέμονται από μια λεπτή κλωστή…

35 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ, ΟΡΕΙΝΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑ:

Μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση της γιαγιάς της, η Αμαλία έρχεται αντιμέτωπη με μια ιδιότυπη κληρονομιά.

Ωστόσο, ούτε η ίδια γνωρίζει αν πρόκειται για ευχή ή κατάρα.

Το δάσος, που ως τότε ήταν το καταφύγιό της, πλέον δεν μπορεί να την κρύψει.

Τώρα τρέχει.

Για να σωθεί…

«Ιδιαίτεροι» άνθρωποι εξουσιάζουν τους αδύναμους.

Μπορούν να ορίσουν το Καλό και το Κακό;

Ο συγγραφέας παρασύρει τους αναγνώστες σε ένα μυστηριακό μονοπάτι σωστών επιλογών και πλάνης.

Άραγε ένα αχνό φως, σαν την καύτρα του τσιγάρου, είναι ικανό να φωτίσει αρκετά το σκοτάδι;»