Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2021

«ΑΝΕΜΟΓΕΡΤΟΣ», του Γεωργίου Ελ. Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΑΝΕΜΟΓΕΡΤΟΣ», του Γεωργίου Ελ. Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Κάκτος
Σελίδες: 368
Τιμή με έκπτωση: 13,36€
 
          Ο Γεώργιος Τζιτζικάκης μού είναι γνώριμος εδώ και χρόνια ως συγγραφέας, ενώ είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω διά ζώσης και να συνομιλήσουμε κάποιες φορές. Τον θεωρώ έναν ιδιαίτερα χαρισματικό και ταλαντούχο συγγραφέα και έναν πολύ συμπαθή και ευαίσθητο άνθρωπο. Το συγγραφικό έργο που έχει να επιδείξει είναι πλούσιο και ποικιλόμορφο, καθώς μας έχει χαρίσει αλησμόνητα μυθιστορήματα όπως: το εμβληματικό «Τ’ αηδονιού το δάκρυ» –στο οποίο πάντα θα τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία, λόγω της συνονόματής μου ηρωίδας του–, το περιπετειώδες και ενίοτε σκληρό, αλλά αληθινό «Ένα δράμι δύναμης», τα εκπληκτικά διηγήματά του «Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω» και, τέλος, το εντυπωσιακά ρεαλιστικό, ασυνήθιστο, τραχύ –και ίσως για κάποιους ιδιαίτερα «αθυρόστομο»– βιωματικό βιβλίο του «Ο παραθεριστής». Φέτος, ο κ. Τζιτζικάκης επανέρχεται με ένα ακόμα αξιόλογο μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ανεμόγερτος» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Και μόνο ο τίτλος κεντρίζει την περιέργεια του αναγνώστη εξαρχής, ενώ δίνει σε εμάς τους πιστούς του αναγνωστικούς ακόλουθους μια μικρή ιδέα για την γλωσσοπλαστική ικανότητα του συγγραφέα, ο οποίος με μία και μόνο δικιά του, πρωτότυπη λέξη δηλώνει σχεδόν όλα όσα θέλει να μας εκφράσει μέσα από αυτό το εξαιρετικό έργο του – ίσως το πιο αληθινό και ειλικρινές, γι’ αυτό και το πιο καθηλωτικό και συγκινητικό από όλα τα υπόλοιπά του!
          Αυτό που κόλλησε στο μυαλό μου, από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η έκδοση αυτού του βιβλίου, ήταν ο ασυνήθιστος τίτλος του. Φυσικά, ο συγγραφέας μάς ξεκαθαρίζει τη σημασία του και οφείλω να ομολογήσω πως είναι τόσο, μα τόσο αντιπροσωπευτική της «ανεμοδαρμένης» ζωής του ήρωά του. Ανεμόγερτος είναι αυτός που γέρνει από τις ριπές του ανέμου –μεταφορικά, από τα χτυπήματα της ίδιας της ζωής–, λυγίζει, γονατίζει, κοπανιέται αλύπητα, αλλά δεν σπάει. Ξανασηκώνεται, έστω και με ορατά τα σημάδια και τις κακουχίες από το κάθε χτύπημα πάνω του, και συνεχίζει να ζει και να παλεύει ενάντια σε κάθε αντιξοότητα. Από τον τίτλο και μόνο, λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι ο αγαπημένος συγγραφέας κατέθεσε σε αυτό το βιβλίο την ψυχή του, χτίζοντας έναν ήρωα –συνονόματό του, αφού λέγεται Γιώργος κι εκείνος– ο οποίος σαν άλλος Δον Κιχώτης παλεύει άλλοτε με φανταστικούς και άλλοτε με πραγματικούς ανεμόμυλους. Πάντοτε, όμως, έχει αλώβητη τη νοοτροπία και το ηθικό ύψος ενός ιππότη που θέλει να αγωνίζεται τίμια και χωρίς λοβιτούρες, να αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο κάθε αδίστακτο εχθρό, δολοπλόκο ή συμφεροντολόγο που παρουσιάζεται στο διάβα του και θέλει να τον εκμεταλλευτεί, παραχωρώντας του πάντα το προνόμιο της αμφιβολίας, όπως και μια δεύτερη, ίσως και μια τρίτη ευκαιρία. Αποκεί και πέρα όμως, ορθώνει αποφασιστικά το ανάστημά του, ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και προετοιμάζει τα όπλα του για την αναπόφευκτη σύγκρουση, αφού πλέον δεν του έχει μείνει καμία άλλη εναλλακτική.
          Ο συγγραφέας μάς παρουσιάζει σε πρώτο πρόσωπο την καθηλωτική ιστορία του ήρωά του, οδηγώντας μας τις περισσότερες φορές να ταυτιστούμε μαζί του. Ένας άνθρωπος που ζει μέσα στην ατέρμονη ανασφάλεια, είτε επαγγελματική είτε προσωπική, που υποφέρει από διάφορα προβλήματα υγείας τα οποία ενίοτε είναι ψυχοσωματικά, ενώ άλλες φορές είναι ιατρικής φύσεως και μη έγκαιρα διαγνωσμένα νοσήματα, αφού δεν είναι πάντα δεδομένο πως ο εκάστοτε γιατρός επιδεικνύει εξίσου ανθρώπινο ενδιαφέρον για τον ασθενή του πέρα από το καθαρά ιατρικό. Ως άνθρωπος που έχω βιώσει στο πετσί μου την προκλητική αδιαφορία κάποιων γιατρών, την επιδίωξη και μόνο του προσωπικού τους κέρδους μέσω των παχυλών προμηθειών από φαρμακευτικές, την έλλειψη ανθρώπινης ευαισθησίας και την ελλιπή εμβάθυνση σε ζητήματα υγείας –που λίγο μόνο ήθελαν για να αποβούν μοιραία και να με στείλουν στον άλλο κόσμο με συνοπτικές διαδικασίες–, ταυτίστηκα ιδιαίτερα με τον Γιώργο της ιστορίας του «Ανεμόγερτου». Τον συμπόνεσα όταν έψαχνε να βρει έναν ευσυνείδητο επιστήμονα για να τον ανακουφίσει από τα χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, χωρίς να κοιτάζει αναίσχυντα μόνο το χρηματικό όφελος που θα αποκομίσει. Ένιωσα την αγωνία του όταν έβλεπε τον πνευματικό του μόχθο να γίνεται βορά αδίστακτων κερδοσκόπων και θαύμασα ειλικρινά την υπομονή και την καλή του προαίρεση όταν τους έδωσε και άλλες ευκαιρίες μήπως και διαψεύσουν τις καθ’ όλα βάσιμες υποψίες του ότι τον εκμεταλλεύονται στυγνά. Συγκινήθηκα με τις απώλειες που έπρεπε να αντιμετωπίσει και συνέπασχα σε κάθε του προσπάθεια να ξαναβρεί τον εαυτό του και να ορθοποδήσει, μετά από κάθε νέο χτύπημα της Μοίρας, μετά από κάθε απώλεια. Ο ήρωας Γιώργος, ο Ανεμόγερτος που κατάφερε να μη σπάσει όσο κι αν λύγισε, με εντυπωσίασε, με κέρδισε ολοκληρωτικά και μου απέδειξε πως ο άνθρωπος διαθέτει ανεξάντλητα αποθέματα δύναμης και αντοχής, ώστε να καταφέρνει να σηκώνεται και να ορθώνει εκ νέου το ανάστημά του μετά από κάθε πτώση, όσο κακοτράχαλη κι αν ήταν αυτή, όσες ουλές και αν του άφησε.
          Ο «Ανεμόγερτος» του Γεωργίου Ελ Τζιτζικάκη είναι ένα βιβλίο-μάθημα ζωής, μέσα στο οποίο ο κάθε αναγνώστης θα βρει αναρίθμητα κοινά στοιχεία και καταστάσεις απόλυτα οικείες. Θα ταυτιστεί, θα συγκινηθεί, θα ερωτευτεί, θα εξοργιστεί, θα υπομείνει, θα θρηνήσει, θα φτάσει στα όρια της τρέλας και θα εκλογικευτεί, θα αντεπιτεθεί, θα υπερασπιστεί τον εαυτό του και τους αγαπημένους του και θα παλέψει να μη σπάσει από τις απρόσμενες και δυνατές ριπές του ανέμου. Θα ανασύρει άγνωστες δυνάμεις από κρυφά αποθέματα που νόμιζε πως έχουν ήδη εξαντληθεί και θα εξακολουθήσει να ζει, να δημιουργεί και να έχει υψωμένο το ανάστημά του απέναντι σε κάθε αντιξοότητα. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον αγαπητό συγγραφέα για ένα μυθιστόρημα εξαιρετικό, το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Ο Ανεμόγερτος είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο τρυφερότητα που, άλλοτε κωμικά και άλλοτε τραγικά, εξιστορεί τον αγώνα ενός ανθρώπου να αναμετρηθεί με την αδικία, να ζυγίσει τις δυνάμεις του και να προχωρήσει τη ζωή του. Αποτελεί καταγραφή βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και μιλάει για την παγίδα των προσδοκιών, τις συνέπειες ενός κρυμμένου τραύματος και τη διατήρηση της ελπίδας.
 
Ο ήρωας αυτού του βιβλίου είναι ένας άνθρωπος που βίωσε την απώλεια και την ολοκληρωτική καταστροφή των ονείρων του. Όταν συνέβη αυτό, αναγκάστηκε να αποδεχτεί την ήττα του –κάτι που θα μπορούσε να τον τρελάνει και εν μέρει το κατάφερε–, ενώ υπομένοντας τον πόνο του, κατέφυγε σε μια άλλη πραγματικότητα ώστε να μπορέσει να ζήσει. Στην πορεία, αναμετρήθηκε με δεκάδες ατυχίες που του συνέβησαν, γνώρισε απίθανους τύπους (φίλους μα και εχθρούς) και όλο αυτό τον δίδαξε πώς να διαχειριστεί τον εαυτό του, το τραύμα του, τις αλλεπάλληλες κρίσεις πανικού και την κατάθλιψη.
 
Ένα βιβλίο που εξυμνεί τη ζωή και μιλά για όλες εκείνες τις φορές που αδικούμαστε, γονατίζουμε, και σηκωνόμαστε πάλι στα πόδια μας ώστε να κερδίσουμε μια επόμενη μάχη. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου