Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Συνέντευξη με την ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ 2 - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Σοφία Βόικου
            Η πρώτη μου αναγνωστική επαφή με το αξιολογότατο έργο της αγαπητής Σοφίας Βόικου έγινε μέσα από το αλησμόνητο μυθιστόρημά της «Το Ταξίδι Της Φωτιάς» πριν από λίγα χρόνια. Ένα μυθιστόρημα που με συνάρπασε με το πρωτότυπο θέμα του και την υπέροχη γραφή της συγγραφέως και το οποίο έγινε και η αιτία να επικοινωνήσω μαζί της για πρώτη φορά. Έκτοτε ακολούθησαν αρκετά ακόμα εξαιρετικά μυθιστορήματά της που γοήτευσαν το αναγνωστικό κοινό και απέσπασαν ενθουσιώδεις κριτικές. Φέτος η Σοφία Βόικου επανέρχεται με ένα νέο συγκλονιστικό, αμιγώς ιστορικό μυθιστόρημα για την γενέτειρά της τη Θεσσαλονίκη, με τον τίτλο «Ψίθυροι Του Βαρδάρη» από τις εκδόσεις Ψυχογιός, το οποίο ήδη έχει κερδίσει τη θέση του ανάμεσα στα υπόλοιπα ευπώλητα βιβλία, μέσα σε λίγες ημέρες από την κυκλοφορία του. Με την αφορμή, λοιπόν, αυτού του νέου αξιόλογου πονήματός της, η αγαπητή συγγραφέας παραχώρησε μία δεύτερη συνέντευξη στους «Φίλους Της Λογοτεχνίας», "μιλώντας" μας εκ βαθέων για το ίδιο το βιβλίο της, αλλά και για πολλά άλλα, άκρως ενδιαφέροντα και φλέγοντα θέματα. Την ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που διέθεσε, της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στους «Ψιθύρους Του Βαρδάρη» της και σας προσκαλώ να την διαβάσετε!

1) Αγαπητή κ. Βόικου, καταρχάς να σας ευχαριστήσω γι’ αυτή τη δεύτερη "συνομιλία" μας και να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στο ολοκαίνουριο ιστορικό σας μυθιστόρημα «Ψίθυροι Του Βαρδάρη», ίσως το πιο "ιστορικό" έργο σας μετά το υπέροχο «Πικρό Γλυκό Λεμόνι», ή κάνω λάθος; Θεωρείτε πως η Ιστορία είναι μια παντοτινή, "υποβόσκουσα" αγάπη για εσάς και, γιατί όχι, ανεξάντλητη "πηγή ιδεών";

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Πράγματι, οι «Ψίθυροι του Βαρδάρη» είναι το πιο "ιστορικό" βιβλίο μου μετά το «Πικρό Γλυκό Λεμόνι», ίσως και το πιο ιστορικό βιβλίο από όλα όσα έχω γράψει μέχρι στιγμής. Η Ιστορία είναι μια μεγάλη αγάπη για μένα από πολύ μικρή ηλικία, ίσως να είναι κι ένα "απωθημένο", αφού δεν κατάφερα να περάσω στο ‘Ιστορικό – Αρχαιολογικό’ που ήταν και η πρώτη μου επιλογή. Αυτή την αγάπη όπως φαίνεται ποτέ δεν την ξεπέρασα και τη "βγάζω" κατά κόρον στα βιβλία μου. Τώρα, για να απαντήσω στο ερώτημά σας εάν είναι ανεξάντλητη "πηγή ιδεών", εξαρτάται. Άλλες φορές το ίδιο το ιστορικό γεγονός είναι η έμπνευση (όπως στο «Πικρό Γλυκό Λεμόνι») και μετά πλάθω τους ήρωες και την ιστορία τους και άλλες φορές πρώτα έχω στο μυαλό μου την ιστορία και μετά ψάχνω σε ποιο ιστορικό πλαίσιο θα τους εντάξω (όπως στη «Σκιά του Αυγερινού»).

2) Πώς προέκυψε η έμπνευσή σας για το συγκεκριμένο βιβλίο και τους χαρακτήρες του και πόσο δύσκολο ήταν να  συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, για το συνδυασμό ιστορικών γεγονότων και μυθοπλασίας;

Η έμπνευση ήρθε από ένα τυχαίο γεγονός. Το πατρικό μου σπίτι βρίσκεται κοντά σε μία από τις παλαιότερες και κεντρικότερες λεωφόρους της Θεσσαλονίκης. Το 2014 έλαβα ένα χαρτί νομικού χαρακτήρα (όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής) που έλεγε πως ολόκληρη η πολυκατοικία ήταν χτισμένη στο ρέμα του Μπουγιούκ Ντερέ και για το λόγο αυτό το κράτος έπρεπε να αποζημιωθεί. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ένας αγώνας από τη μία να μαζέψω τα απαραίτητα χαρτιά που ζήτησε η δικηγόρος και από την άλλη να μάθω τι ήταν αυτό το περίφημο ρέμα του Μπουγιούκ Ντερέ. Έτσι, άθελα μου, βρέθηκα να σεργιανίζω στην σύγχρονη ιστορία της γενέτειράς μου, της Θεσσαλονίκης. Η ιστορία ξεκινάει το 1912, με την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους και τελειώνει το 1943 με το διωγμό των Εβραίων από τους ναζί. Υπάρχουν και μερικές πινελιές της σύγχρονης πόλης, ένα μικρό "πήγαινε – έλα" στο χρόνο.
Η έρευνα μου πήρε αρκετό χρόνο σε βιβλία, ιστορικά αρχεία, συνομιλίες με παλιότερους Θεσσαλονικείς, διαδίκτυο, ιδιωτικές συλλογές, ωστόσο τολμώ να πω πως ήταν μία πολύ ευχάριστη διαδικασία για μένα. Πραγματικά την απόλαυσα. Τώρα όσον αφορά το συνδυασμό της ιστορίας και της μυθοπλασίας, δεν μπορώ να πω πως δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα. Όσο καιρό ερευνούσα, οι ήρωες τρύπωναν στο μυαλό μου, και έτσι όταν κάθισα να γράψω, η ιστορία ήταν σχεδόν έτοιμη.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα, αλλά και τις σπουδές τους. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στο χώρο της διαφήμισης. Είμαι κειμενογράφος. Οι μεταπτυχιακές μου σπουδές δεν απέχουν από την εργασία μου καθώς είναι πάνω στην "επικοινωνία". Όσον αφορά το συνδυασμό των δύο ιδιοτήτων, νομίζω πως είναι απαραίτητος για την ψυχική μου ισορροπία. Και στις δύο ιδιότητες ασχολούμαι με τον "λόγο". Στη διαφήμιση όμως, τα κείμενα έρχονται κατόπιν παραγγελίας. Πρέπει να γράψεις κάτι με συγκεκριμένες νόρμες που να απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Έχεις περιορισμούς. Αντίθετα στη λογοτεχνία, δεν έχεις τέτοιους περιορισμούς. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω. Όταν γράφω δεν σκέφτομαι τους αναγνώστες, γράφω για τον εαυτό μου. Έτσι βρίσκω τον τρόπο να εκτονώνω τη δημιουργικότητά μου και να αποσυμφορίζομαι από την πίεση της δουλειάς και τις απαιτήσεις των πελατών.

4) Γνωρίζοντας ότι η γενέτειρά σας είναι η Θεσσαλονίκη θα θέλατε να μας πείτε ποιά η σχέση αυτού του γεγονότος και της επιλογής σας της ίδιας πόλης ως φόντο για το νέο σας μυθιστόρημα;

Συνειδητά μέχρι τώρα, στα προηγούμενα πέντε βιβλία μου, η Θεσσαλονίκη ήταν πανταχού απούσα (με εξαίρεση ένα πολύ μικρό πέρασμα της Αργυρώς στο «Κόκκινο Σημάδι»). Γράφω για να δραπετεύω και να ταξιδεύω και δεν μπορούσα να καταλάβω πως θα μπορούσα να ταξιδέψω γράφοντας για μια πόλη στην οποία ζω και κινούμαι για πάνω από σαράντα χρόνια. Όταν όμως βούτηξα στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, ανακάλυψα πόσο λάθος είχα κάνει. Τότε η απόφαση μου ν’ ασχοληθώ μ’ ένα βιβλίο όπου η ιστορία της Θεσσαλονίκης θα παίζει σημαντικό ρόλο στις ζωές των ηρώων μου ήταν απόλυτα συνειδητή. Για το λόγο αυτό και όλο σχεδόν το βιβλίο διαδραματίζεται μόνο στη Θεσσαλονίκη και όχι σε διάφορες πόλεις όπως συμβαίνει σε όλα μου τα προηγούμενα βιβλία. Θεώρησα πως το όφειλα αυτό στην πόλη μου, πως της το χρωστούσα.

5) Γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο των αρχών του εικοστού αιώνα και των δύο παγκοσμίων πολέμων για να τοποθετήσετε χρονολογικά τους «Ψιθύρους Του Βαρδάρη»;

Είναι μία αρκετά μεγάλη χρονική περίοδος που περιλαμβάνει πολλά σημαντικά ιστορικά γεγονότα που επηρέασαν όχι μόνο την ιστορία της πόλης αλλά και όλης της Ελλάδας. Το 1912 η απελευθέρωση της πόλης, το 1916 250.000 ξένοι στρατιώτες καταλύουν στη Θεσσαλονίκη και κάνουν την πόλη τη βάση της Μακεδονικής στρατιάς στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Μεγάλη πυρκαγιά του ’17 που έκαψε όλο το ιστορικό κέντρο, η έλευση των προσφύγων, αργότερα ο ξεριζωμός 60.000 Εβραίων, είναι γεγονότα που δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστα.

6) Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρεται «η Σαλονίκη, η πόλη των τριών θεών…». Ποιά ήταν η τότε ιστορική πραγματικότητα σε σχέση με τις θρησκείες που θέλετε να απεικονίσετε στο μυθιστόρημά σας και ποιά η σημερινή; Διακρίνετε, ίσως, κάποιες αντιστοιχίες στο "τότε" και στο "σήμερα";

Η Θεσσαλονίκη ήταν μια πόλη πολυπολιτισμική και πολυσυλλεκτική. Ζούσαν αρμονικά χριστιανοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι αιώνες ολόκληρους. Και αυτή την πολυσυλλεκτικότητα απεικονίζω και στο βιβλίο. Η Σοφία είναι χριστιανή, ο Μεχμέτ εφέντης είναι ντονμές, εξισλαμισμένος Εβραίος, η Ζοζεφίν είναι Εβραία, ο Ιμπραήμ είναι μουσουλμάνος, ο Ζαν Πιερ είναι φραγκολεβαντίνος καθολικός και η Εσρά είναι τσιγγάνα που πιστεύει στους δικούς της θεούς. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζουν, εργάζονται, ερωτεύονται, προδίδουν, γελάνε και κλαίνε πέρα από θρησκείες και φυλές.
Η σημερινή κατάσταση είναι διαφορετική γιατί δυστυχώς ο κόσμος έχει ξεχάσει να συνυπάρχει αρμονικά με ανθρώπους διαφορετικής θρησκείας και διαφορετικών αντιλήψεων. Με τις κοσμοϊστορικές αλλαγές όμως που γίνονται, πιστεύω πως ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να κρίνει τους ανθρώπους βάσει θρησκείας και φυλής και να κρίνει τους ανθρώπους μόνο για αυτό που είναι: άνθρωποι.

7) Σήμερα ολόκληρη η ανθρωπότητα ζει ιστορικές στιγμές, με πραγματικούς αλλά και οικονομικούς πολέμους, μετανάστευση, προσφυγιά, ρατσισμό κ.λ.π. Πιστεύετε ότι η Ιστορία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής των απανταχού ανθρώπων και πώς μπορούν να επηρεαστούν από τα γεγονότα της;

Πιστεύω πως το παρελθόν είναι η βάση για το μέλλον. Η βαθιά γνώση της Ιστορίας μπορεί να μας προφυλάξει και ως άτομα και ως λαό από λάθη που μπορούν να αποβούν μοιραία. Δυστυχώς, όμως, όπως έχει αποδειχθεί, οι άνθρωποι ξεχνάμε πολύ εύκολα και δεν διδασκόμαστε από την Ιστορία. Θέλουμε φαίνεται να δημιουργήσουμε τα δικά μας τραγικά γεγονότα για τα οποία θα μας θυμούνται οι επόμενες γενιές.

8) Θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για τους ήρωες του νέου σας βιβλίου και τις σχέσεις μεταξύ τους; Ποιές οι αποχρώσεις της αδελφικής αγάπης και των ερωτικών σχέσεων που θέλατε να τονίσετε μέσα από τις ιστορίες τους και κατά πόσο μπορούν να υπάρξουν και να γίνουν ανεκτές τέτοιες σχέσεις μεταξύ αλλόθρησκων ανθρώπων;

Πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο βιβλίο και κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, οπότε είναι λίγο δύσκολο να αναφερθώ εκτενώς σε όλους τους χαρακτήρες. Ωστόσο, θα προσπαθήσω να σας δώσω μία "αίσθηση" με λίγα λόγια. Η βασική ηρωίδα είναι η γιαγιά Σοφία της οποίας η ζωή στην ουσία παρουσιάζεται στο βιβλίο. Πρόκειται για μια γυναίκα, η οποία ξέρει τι ζητά από τη ζωή της, αγαπά με πάθος αλλά κάποια στιγμή θα χρειαστεί να "θυσιαστεί" για χάρη της μεγαλύτερης αδελφής της, της Αναστασίας. Η Αναστασία είναι μία ρομαντική ψυχή που, όμως, θα φανεί αρκετά εγωίστρια. Οι δύο αδελφές έχουν μία ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους αν και η ζυγαριά σαφώς γέρνει υπέρ της Σοφίας. Ο Μεχμέτ – εφέντης, ή αλλιώς Εμμανουήλ, είναι ένας ντονμές, ένας εξισλαμισμένος  Εβραίος, τυχοδιώκτης, ο οποίος όμως θα αγαπήσει κάποια γυναίκα με τόσο πάθος όπως κάθε γυναίκα πιστεύω θέλει να αγαπηθεί. Ο Ιμπραήμ είναι ένας νεαρός μουσουλμάνος που θα τολμήσει να αγαπήσει τη γυναίκα του μέντορά του. Η Ζοζεφίν, στης οποίας το πολυτελές πορνείο συχνάζουν όλοι οι ανώτεροι αξιωματικοί, θα τολμήσει να ερωτευθεί έναν αλλόθρησκο (η ίδια είναι Εβραία και ερωτεύεται τον καθολικό Ζαν – Πιερ) και θα πληρώσει την άρνησή της να συμβιβαστεί με τις επιταγές της συντηρητικής κοινωνίας εκείνης της εποχής. Θα αναφέρω επίσης και την Εσρά, μία τυφλή τσιγγάνα που ζει στην υπόγεια Θεσσαλονίκη, μια πόλη κάτω από την πόλη, η οποία δίνει και τη μεταφυσική χροιά του βιβλίου.
Όσον αφορά τον έρωτα ανάμεσα σε άτομα διαφορετικών θρησκειών, πάντα υπήρχε μία δυσκολία στην αποδοχή του, τόσο από τις οικογένειες των ενδιαφερομένων όσο και από την κοινωνία, η οποία υπάρχει μέχρι τις μέρες μας. Τα πράγματα σε αυτόν τον τομέα, μην νομίζετε πως έχουν αλλάξει πολύ.

9) Ποιός ο ρόλος της προδοσίας και των κρυμμένων, ανομολόγητων μυστικών στη ζωή των ανθρώπων και, ειδικότερα, των ηρώων σας; Θεωρείτε πως μπορεί η ανθρώπινη παρέμβαση να αλλάξει το πεπρωμένο ή ισχύει το ρητό «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον»;

Χμμμ… Δύσκολη ερώτηση και ακόμα πιο δύσκολη απάντηση. Φαντάζομαι πως ξέρετε το ρητό "την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τους προδότες κανείς". Υπάρχουν ήρωες μέσα στο βιβλίο που θα προδώσουν έρωτες, αξίες, ιδανικά και άλλοι θα μείνουν πιστοί μέχρι τέλους. Παρά το γεγονός πως είναι δημιουργήματά μου, τους ήρωες που πρόδωσαν δεν τους συμπαθώ. Ιδίως έναν. Δεν θα τον αποκαλύψω τώρα, όποιος διαβάσει το βιβλίο, φαντάζομαι πως θα με καταλάβει αμέσως.
Όσον αφορά τώρα τα ανομολόγητα μυστικά, τελικά κανένα μυστικό δεν μένει κρυμμένο για πάντα. Η ανθρώπινη ψυχή δεν αντέχει να κουβαλάει επώδυνα μυστικά, την τσακίζει. Και γι’ αυτό το λόγο κάποια στιγμή το εκμυστηρεύεται ακόμα κι αν έχουν περάσει πολλά χρόνια.
Πιστεύω στη δύναμη που έχει ο άνθρωπος να διαμορφώνει ο ίδιος το πεπρωμένο του. Εντάξει, ορισμένες φορές ο Θεός, η μοίρα, η ζωή (όπως θέλει το ονομάζει ο καθένας) μας προλαβαίνει και μας αλλάζει όλα όσα είχαμε προγραμματίσει, μπορούμε ωστόσο να διατηρήσουμε την αισιόδοξη και δυναμική αντιμετώπιση των προβλημάτων ώστε να μην γίνουμε αιώνια θύματα.

10) Υπάρχουν, δυστυχώς, άνθρωποι που και τότε και τώρα εκμεταλλεύονται την δυστυχία και την ανάγκη άλλων ανθρώπων για ίδιο όφελος. Ποιά η γνώμη σας πάνω σε αυτό και πως βλέπετε την συμπεριφορά  τέτοιων "υπανθρώπων" στην περίοδο του μυθιστορήματός σας και στη σημερινή εποχή;

Δυστυχώς… είναι φαίνεται μέσα στην ανθρώπινη φύση κι αυτό… πρέπει να το αποδεχτούμε όσο κι αν είναι λυπηρό. Παλιά με ενοχλούσαν πάρα πολύ τέτοιοι "άνθρωποι". Μεγαλώνοντας αρχίζω να το φιλοσοφώ λίγο το ζήτημα και πλέον τέτοιες συμπεριφορές δεν με θυμώνουν. Αντίθετα μου προκαλούν έναν οίκτο και μια λύπηση γιατί στην ουσία πρόκειται για συμπεριφορές ανθρώπων βαθιά δυστυχισμένων και ανασφαλών που δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και πιστεύουν πως πληγώνοντας τους άλλους αποκτούν οι ίδιοι αξία.
Οι χαρακτήρες αυτοί υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ανεξαρτήτως εποχής.

11) Από τα έξι, πλέον, μυθιστορήματά σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το κάθε βιβλίο σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" του καθενός;
 
Ποια μάνα μπορεί να ξεχωρίσει τα παιδιά της; Σε όλα έχω αδυναμία για διαφορετικούς λόγους…
«Το Κόκκινο Σημάδι» είναι η ιστορία της Αργυρώς που βιώνει την καταστροφή της Σμύρνης για να γίνει στη συνέχεια μούσα των μεγαλύτερων ζωγράφων στο Παρίσι του Μεσοπολέμου. Παρά τα λάθη και τις αστοχίες που αντιλαμβάνομαι εκ των υστέρων πως έχει το βιβλίο, είναι το "πρωτάκι" μου οπότε του έχω και μια αδυναμία.
«Το Ταξίδι Της Φωτιάς» είναι ένα "παραμύθι για μεγάλους" που, με αφορμή το κυνήγι μαγισσών στο Μεσαίωνα, αποτελεί το έναυσμα για ένα εσωτερικό ταξίδι αυτογνωσίας. Το λατρεύω γιατί το έγραψα σε μια δύσκολη προσωπική περίοδο που υπέφερα από κρίσεις πανικού.
Το «Πικρό Γλυκό Λεμόνι» αναφέρεται στην ιστορία της Ασημούλας και του Κωσταντή και φέρνει στο φως μια άγνωστη πτυχή της ελληνικής ιστορίας όπου 6.500 Έλληνες στρατιώτες βρέθηκαν στο Γκέρλιτς της Γερμανίας παρά τη θέλησή τους κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Το «Στη Σκιά Του Αυγερινού», περιγράφεται η ζωή της Τερέζας, μιας αντισυμβατικής γλύπτριας στην Αθήνα του Μεσοπολέμου και βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Καμίλ Κλωντέλ. Το αγαπώ ιδιαίτερα γιατί, δυστυχώς, οι αναγνώστες δεν συγχώρεσαν στην Τερέζα την επαναστατική της φύση.
«Το Μυστικό Της Καταιγίδας» είναι ένα βιβλίο τραγικά αισιόδοξο κι αισιόδοξα τραγικό που διαδραματίζεται σ’ ένα νησί των Δωδεκανήσων την ανέμελη δεκαετία του ογδόντα. Επίσης το λατρεύω, γιατί με ταξίδεψε ξανά στα χρόνια της εφηβείας μου κι έδιωξε μακριά τα σκοτάδια της ψυχής μου.
Οι «Ψίθυροι Του Βαρδάρη» είναι κάτι που χρωστούσα στην πόλη την οποία γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω. Είναι ένας φόρος τιμής. Ένα χρέος που είχα ανοιχτό και το έκλεισα. Πώς γίνεται να μην το αγαπώ όταν περιλαμβάνει ολόκληρα κομμάτια της προσωπικής μου ιστορίας;

12) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της δεύτερης συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία αλλά, ειδικότερα, στο νέο  μυθιστόρημά σας «Ψίθυροι Του Βαρδάρη», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Τι να περιμένετε;;; Χμμ… Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω…
Η ζωή μ’ έμαθε να μην κάνω σχέδια. Να παίρνω τα πράγματα όπως έρχονται, να ζω τη μέρα, μέρα τη μέρα. Ο παππούς μου έλεγε όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός τα βλέπει και γελά. Έτσι αποφεύγω τους μεγαλόπνοους σχεδιασμούς.
Υπάρχει βέβαια μια ιδέα που τριγυρίζει τον τελευταίο καιρό στο μυαλό μου, αλλά δεν είναι παρά μια ιδέα… μέχρι να καταφέρει από ιδέα να γίνει βιβλίο, υπάρχει μεγάλος δρόμος…
Σας ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι να απολαύσετε το ταξίδι στη μαγική Θεσσαλονίκη του χθες και του σήμερα!

Βιογραφία Σοφίας Βόϊκου:

Η ΣΟΦΙΑ ΒΟΪΚΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Sophia Antipolis της Νίκαιας, στη Γαλλία, στον τομέα της Επικοινωνίας και του Πολιτισμού των χωρών της Μεσογείου. Σπούδασε επίσης Ιστορία της Τέχνης στην École du Louvre στη Γαλλία. Έχει διδάξει Θεωρία της Επικοινωνίας και Ιστορία της Τέχνης στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ για χρόνια διατηρούσε μόνιμη στήλη για τα εικαστικά δρώμενα σε διάφορα πολιτιστικά περιοδικά της Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση βιβλίων και έχει γράψει δύο παραμύθια για παιδιά, ενώ από το 1997 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο χώρο της διαφήμισης και επικοινωνίας. Έχοντας περάσει από τη θέση της κειμενογράφου και καταλήγοντας διευθύντρια δημιουργικού, πολλές διαφημιστικές καμπάνιες φέρουν την υπογραφή της. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της «Το Κόκκινο Σημάδι» (2009), «Το Ταξίδι Της Φωτιάς» (2011), «Πικρό Γλυκό Λεμόνι» (2012), «Στη Σκιά Του Αυγερινού» (2013), «Το Μυστικό Της Καταιγίδας» (2014) και «Ψίθυροι Του Βαρδάρη» (2016).

Περισσότερες πληροφορίες για τη συγγραφέα στο επίσημο προφίλ της στο site των εκδόσεων Ψυχογιός: http://www.psichogios.gr/site/Authors/show/526/sofia-boikoy

Βιβλιογραφία Σοφίας Βόϊκου:

«ΨΙΘΥΡΟΙ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ»
Εκδόσεις: Ψυχογιός (2016)
Σελίδες: 520
Τιμή: 15,93 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Σαλονίκη, η πόλη των τριών θεών, των χριστιανών, των μουσουλμάνων και των Εβραίων, προσπαθεί να βρει την ταυτότητά της στην αυγή του εικοστού αιώνα. 

Αύγουστος 1917. Η πόλη καίγεται συθέμελα. Ο πλούσιος Μεχμέτ εφέντης σώζει τη ζωή μιας χριστιανής, της Σοφίας. Την ερωτεύεται παράφορα, παντρεύεται όμως μια άλλη γυναίκα. 
Η Ζοζεφίν και το πολυτελές πορνείο της γίνονται μάρτυρες μιας μάζωξης λαών από όλα τα μέρη του κόσμου που θα κληθούν να χύσουν το αίμα τους σε έναν καταστροφικό πόλεμο. 
Η Εσρά, μια τσιγγάνα που η γέννησή της χάνεται στον χρόνο, κινείται αθόρυβα και υπογείως στην πόλη και παρεμβαίνει στις ανθρώπινες ζωές. 
Μια επιστολή, πολλά χρόνια αργότερα, φέρνει στο φως επτασφράγιστα μυστικά που σημάδεψαν τη μοίρα όλων αυτών που κάποτε σεργιάνισαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. 

Ο βαρδάρης, ο αέναος τοπικός άνεμος, μας παρασέρνει στη δίνη της ιστορίας μιας πόλης σαγηνευτικής και φέρνει μαζί του ψιθύρους ξεχασμένους.»

«ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ»
Εκδόσεις: Ψυχογιός (2014)
Σελίδες: 496
Τιμή: 12,39 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα νησί στο Αιγαίο, ένα σβησμένο ηφαίστειο, μια απρόσμενη καταιγίδα, ένα μεγάλο μυστικό… 
Η μυστηριώδης Κατερίνα βλέπει τον κόσμο μέσα από τα σφραγισμένα παράθυρα του καπετανόσπιτού της. 
Ένας Ιταλός καπετάνιος, φορτωμένος πάθη κι ενοχές, προσαράζει με τέσσερις ψυχές σ’ έναν καταραμένο όρμο. 
Ο Λογγίνος, ο καμπούρης καντηλανάφτης, κουβαλάει στην πλάτη του τις αμαρτίες του νησιού κρύβοντας ένα επτασφράγιστο μυστικό. 
Κι ένας ξένος που εμφανίζεται αναπάντεχα σαράντα χρόνια αργότερα, για να αναζητήσει τα ίχνη της χαμένης του αγάπης. 
Η ξαφνική καταιγίδα που θα σαρώσει το νησί θα ξεπλύνει κρίματα και αμαρτίες, θα ξεκλειδώσει συνειδήσεις, θα ζωντανέψει έρωτες ανεκπλήρωτους κι αγάπες ξεχασμένες. 
Από τα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα και τη γερμανική Κατοχή στην ξεγνοιασιά της δεκαετίας του ’80… 
Ένα βιβλίο-ύμνος στη χαρά της ζωής και στη δύναμη του έρωτα.»

«ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ»
Εκδόσεις: Ψυχογιός (2013)
Σελίδες: 432
Τιμή: 14,94 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα κρύβεται συνήθως μια μεγάλη γυναίκα. Όλα όμως ανατρέπονται όταν η Τερέζα Βολάνη, μαθήτρια, μοντέλο και ερωμένη του διάσημου γλύπτη Άγγελου Αυγερινού, μεταμορφώνεται σ’ ένα λαμπερό και αυτόφωτο αστέρι. Ο δάσκαλος αισθάνεται πως χάνει το βάθρο του. Ο εγωισμός τον τυφλώνει. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη παρόλο που τα έργα, που είναι στην πραγματικότητα γλυπτά της μαθήτριάς του, φέρουν τη δική του υπογραφή. Με φόντο την Αθήνα του Μεσοπολέμου και την παρακμιακή ελευθεριότητα των καμπαρέ όπου όλα επιτρέπονται, μία θυελλώδης ερωτική σχέση που ξεπερνάει τα σύνορα της Ελλάδας οδηγεί τους ήρωες σε μια πολυτάραχη ζωή. Από τα διθυραμβικά σχόλια και την αποθέωση στη δίνη της φλόγας και της καταστροφής. Δίπλα στον Αυγερινό και την Τερέζα, η ανδρόγυνη Καλυψώ, η άνευρη Άννα, ο φοβισμένος Θεμιστοκλής θα προσπαθήσουν ν’ αδράξουν την ευτυχία. Άραγε το αστέρι της Τερέζας Βολάνη θα ανατείλει κάτω από τη σκιά του Αυγερινού;»

«ΠΙΚΡΟ ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ»
Εκδόσεις: Ψυχογιός (2012)
Σελίδες: 464
Τιμή: 15,93 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Νόμιζα ότι τα είχα αφήσει όλα πίσω μου: τους ανθρώπους που μ’ ανάθρεψαν, τον τόπο όπου γεννήθηκα, το στεφάνι που φόρεσα…
Λένε πως η ανθρώπινη μνήμη είναι επιλεκτική… Μέχρι τη στιγμή που ένα γλυκό λεμονάκι θα την ξυπνήσει και θα τα θυμηθεί όλα…

Λιδωρίκι 1913. Η Ασημούλα κι ο Κωνσταντής παντρεύονται από έρωτα. Η απρόσμενη στρατολόγηση του Κωσταντή θα τον απομακρύνει από τη γυναίκα του και το παιδί που περιμένουν.
1914. Ξεσπάει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Στην Ελλάδα, το μίσος βενιζελικών και βασιλικών κι ο επερχόμενος Εθνικός Διχασμός θα φέρουν μαύρα σύννεφα όχι μόνο στον τόπο αλλά και στη ζωή των δύο νέων.
1916. Έξι χιλιάδες στρατιώτες, ανάμεσά τους κι ο Κωσταντής, μεταφέρονται μυστικά από την Καβάλα στη Γερμανία του Κάιζερ. Μέσα από τις στάχτες του πολέμου, θα γεννηθεί ένας καινούργιος έρωτας.
1944. Το Λιδωρίκι καίγεται. Ένας Γερμανός στρατιώτης θα σώσει από την πύρινη λαίλαπα δύο ψυχές που η ζωή θα φέρει στο δρόμο του μέσα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας.
Δύο εποχές, δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χώρες, δύο γυναίκες, μια φοβερή αποκάλυψη…»

Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που φέρνει στο φως μία από τις άγνωστες πτυχές της ελληνικής ιστορίας. 

«ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ»
Εκδόσεις: Ψυχογιός (2011)
Σελίδες: 512
Τιμή: 15,93 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«ΓΑΛΛΙΑ 1506
Ο Μιχαήλ ακολούθησε γοργά τα βήματά της…
«Ποιος άγιος άραγε να γιόρταζε κι είχαν τέτοιο πανηγύρι σ’ εκείνον τον τόπο; Οι φλόγες ήταν ψηλές και θα πρέπει να έψησαν δεκάδες ελάφια κι άλλα τόσα ζαρκάδια κι αντιλόπες…»
«Έκαψαν τη μητέρα μου», απάντησε η Νηρηίς και συνέχισε να περπατά χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει πίσω.
ΣΗΜΕΡΑ
Η Νεφέλη, διακεκριμένη βοτανολόγος, δέχεται μιαν απρόσμενη επαγγελματική πρόταση τη στιγμή που η προσωπική της ζωή έχει γίνει στάχτη. Ο Νικολά Σαντέρ, ιστορικός και αρχαιολόγος, καλείται να φέρει στο φως ένα μεσαιωνικό χωριό, ενώ στην πραγματικότητα αποκαλύπτει κομμάτια του εαυτού του που ακόμη και ο ίδιος αγνοούσε την ύπαρξή τους. Ένα παλιό χειρόγραφο για βότανα και ρίζες κι ένα φιαλίδιο μ’ ένα μυστηριώδες περιεχόμενο θα τους φέρουν αντιμέτωπους μ’ ένα τρομερό μυστικό που χάνεται πίσω στο χρόνο, στη βόρεια Γαλλία του 1506.
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτεια και πάθη, όπου μεσαιωνικοί θρύλοι και δοξασίες αναβιώνουν σήμερα μέσα από το επίπονο ταξίδι για την αναζήτηση της αυτογνωσίας, το ταξίδι της φωτιάς.»

«ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΗΜΑΔΙ»
Εκδόσεις: Ψυχογιός (2009)
Σελίδες: 464
Τιμή: 12,39 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Το κόκκινο σημάδι που έχει η Αργυρώ στο κορμί της από γεννησιμιού της είναι ένας οιωνός. Στο εξής θα καθορίζει τα βήματά της και θα χαράζει την πορεία της στη ζωή. Από την καταστροφή της Σμύρνης και την απώλεια των γονιών της θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη και θα ζήσει την προσφυγιά, για να καταλήξει σε οίκο ανοχής στην Αθήνα. Η γνωριμία της με τον κόμη Φαμπιέν ντε Φοντέν θα την οδηγήσει στο Παρίσι του Μεσοπολέμου, όπου θα γίνει η μούσα όλων των μεγάλων καλλιτεχνών της εποχής: Πάμπλο Πικάσο, Σαλβαδόρ Νταλί, Αντρέ Μπρετόν, Χένρι Μίλερ. Ακόμα και ο φλεγματικός Τζέιμς Τζόις θα υποκύψει στη γοητεία της. Θα ακολουθήσει η μεταπολεμική Νέα Υόρκη όπου η Αργυρώ, ως διάσημη γκαλερίστα, θα αναδείξει τους καλλιτέχνες που θα σφραγίσουν το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Το κόκκινο σημάδι θα συνεχίσει να της στέλνει μηνύματα. Μια πρόσκληση εγκαινίων, μια χαμένη φωτογραφία, μια απρόσμενη συνάντηση, και η Αργυρώ θα ’ρθει αντιμέτωπη με κομμάτια της ύπαρξής της που και η ίδια αγνοούσε.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου