«ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ», του Θοδωρή Παπαθεοδώρου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ», του Θοδωρή Παπαθεοδώρου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Σελίδες: 624

Τιμή με έκπτωση: 17,91€

          Πρόσφατα ακούσαμε πολλά για τη Μακεδονία καθώς και για τα έθνη που θέλουν να καρπωθούν το ένδοξο όνομά της, ένα όνομα που χρονολογείται από την αρχαιότητα, πολύ πριν καν όλα αυτά τα σλαβόφωνα κρατίδια υπάρξουν ως τέτοια. Ο Μέγας Αλέξανδρος όμως είναι μια αξεπέραστη ιστορική προσωπικότητα παγκοσμίου βεληνεκούς, λίγη από τη δόξα του οποίου πολλοί θα ήθελαν να "κλέψουν", έστω και μόνο φέροντας τον τίτλο Μακεδόνες ακόμα κι αν δεν τον δικαιούνται. Κατά την προσωπική ταπεινή άποψη μου, η Μακεδονία είναι μία και είναι ξεκάθαρα ελληνική και αυτό το έχω συμπεράνει μετά από όσα ελάχιστα έχω διδαχτεί στα σχολικά μου χρόνια και όσα περισσότερα έχω διαβάσει στην ενήλικη ζωή μου. Το αν έφτασαν σήμερα οι σλαβόφωνοι γείτονές μας να διεκδικούν ανενδοίαστα το όνομα της Μακεδονίας και, ακόμα χειρότερα, να το αποκτούν, σε όποια του παραλλαγή, σίγουρα δεν οφείλεται σε βάσιμα ιστορικά γεγονότα αλλά σε "ύποπτες" πολιτικές σκοπιμότητες όσων ιθυνόντων επιλέγουν να αγνοήσουν τις αδιάσειστες και περίτρανες ιστορικές αλήθειες.  

          Το γεγονός ότι ένας συγγραφέας του επιπέδου του κ. Παπαθεοδώρου επέλεξε να ασχοληθεί με το θέμα του Μακεδονικού αγώνα, δε θα μπορούσε να συμβεί σε καταλληλότερη εποχή. Καταπιάνεται με ένα σημαντικότατο θέμα στο οποίο, δυστυχώς και προς ντροπή μας, δεν έχει δωθεί η πρέπουσα σημασία και είναι αδιαμφισβήτητα κρίμα, καθώς αφορά στη νεότερη Ιστορία της χώρας μας, την οποία και δε γνωρίζουμε στο βάθος που θα έπρεπε. Το νέο ιστορικό μυθιστόρημά του με τίτλο «Γυναίκες Της Μικρής Πατρίδας», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, αποτελεί το πρώτο μέρος μιας διλογίας που εστιάζει στις γυναίκες εκείνες που με θάρρος και αυτοθυσία έλαβαν ενεργά μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Ο κ. Παπαθεοδώρου είναι ένας χαρισματικός συγγραφέας, ο οποίος έχει ασχοληθεί αρκετές φορές με το δύσκολο και απαιτητικό ιστορικό μυθιστόρημα και μας έχει χαρίσει αρκετά αριστουργηματικά έργα του είδους, έργα των οποίων τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η ιστορική ακρίβεια και η αμεροληψία. Εάν προσθέσουμε σε αυτά τα δύο και το σπάνιο συγγραφικό ταλέντο του να αναπαριστά με "φωτογραφική" σχεδόν ακρίβεια την εκάστοτε εποχή στην οποία αναφέρεται και να "υφαίνει" μια ευφάνταστη μυθοπλασία, η οποία εντάσσεται στο εκάστοτε ιστορικό πλαίσιο σε συνδυασμό με την εμβριθή ιστορική έρευνα, τότε έχουμε ένα ιστορικό μυθιστόρημα αξιώσεων. Για τέτοιο μυθιστόρημα πρόκειται, λοιπόν, από αυτά που οι βιβλιόφιλοι διαβάζουν ξανά και ξανά και κρατούν σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη τους και το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτούσιο ως μια αξιόπιστη ιστορική πηγή.

          Η ιστορία αυτού του συγκλονιστικού χρονικού των δύο ηρωίδων μας, της Αρετής και της Φωτεινής, ξεκινάει από την Αθήνα του 1883, μια βροχερή μέρα του Ιανουαρίου με αφόρητο ψύχος. Η ετοιμόγεννη και ρακένδυτη Λέγκω πασχίζει έντρομη να βρει καταφύγιο στα ζεστά αν και δυσώδη παχνιά όπου οι αγωγιάτες στοιβάζουν τα ζώα τους, με σκοπό να τα ταΐσουν, να τα ξεκουράσουν από τον καθημερινό τους μόχθο και να τα προστατέψουν από το διαπεραστικό κρύο και το παγωμένο χιονόνερο. Η ταλαιπωρημένη νεαρή γυναίκα, έχοντας ως μόνη της τροφή ένα ξερό αντίδωρο και ένα παγούρι με λιγοστό κρασί, στριμώχνεται ανάμεσα στα άκακα ζώα και τις ζεστές ανάσες τους και φέρνει στον κόσμο το νεογέννητο κοριτσάκι της. Βέβαιη πως αν παραμείνει εκεί μαζί της το μωρό δεν έχει καμία ελπίδα να επιζήσει, η εξασθενημένη λεχώνα το φασκιώνει όσο καλύτερα μπορεί, το παίρνει στα τρεμάμενα χέρια της και σέρνει τα ασταθή βήματά της έως το Βρεφοκομείο της οδού Πειραιώς. Με τις τελευταίες "σταγόνες" ζωής που της απομένουν, ανοίγει το ξύλινο πορτάκι της βρεφοδόχου και εναποθέτει με τρυφερότητα και στοργή το νεογέννητό της, με την ευχή και την ελπίδα να βρει την προστασία, την τροφή και το καταφύγιο που η ίδια αδυνατεί να του προσφέρει.

          Κατόπιν μεταφερόμαστε στη Φιλιππούπολη του Μαΐου του 1883. Η ετοιμόγεννη Δόμνα, γυναίκα του γιατρού Στέργιου Βαρσάμη, ξεπροβοδίζει τον άντρα της για τη δουλειά του με την προτροπή να μην ανησυχεί για εκείνη. Η μικρή παρακόρη της Λεμονιά φτάνει και περισσεύει για να τη βοηθάει στο νοικοκυριό αλλά και για ό,τι άλλο χρειάζεται. Έτσι, εκείνο το πρωινό, ο γιατρός αναχωρεί για την συνήθη επίσκεψή του στην Κούκλαινα, για να γιατροπορέψει τους κατοίκους που τον χρειάζονται, εφησυχασμένος από τη γυναίκα του. Όμως, το δυναμικό μωρό αποφασίζει να έρθει λίγο νωρίτερα, σπέρνοντας τον πανικό στην άπειρη μάνα του αλλά και στη νεαρή παρακόρη. Μετά από πολλές ώρες ταλαιπωρίας, ατελείωτων πόνων της επιτόκου και συνεχών γιγάντιων προσπαθειών της μαμής, η μικρή νεογέννητη βρίσκει τη δύναμη να επιζήσει και να δηλώσει με το γοερό της κλάμα πως είναι προορισμένη για "τρανά πράγματα", όπως σωστά προέβλεψε η μαία.  

          Τα χρόνια περνούν και μαζί τους αλλάζει και η αδιαμόρφωτη ακόμα χώρα μας, η οποία δεν έχει απελευθερωθεί στο σύνολό της. Η Κρήτη αγωνίζεται αδιάκοπα για την πολυπόθητη απελευθέρωσή της και την πλήρη ένωσή της με την Ελλάδα, ενώ η Μακεδονία βρίσκεται ανάμεσα στη μέγγενη του μακραίωνου Οθωμανικού ζυγού και των επικίνδυνων, φανατισμένων και βίαιων Βουλγαρικών επεκτατικών βλέψεων. Η "μητέρα" Ελλάδα προτιμά να αγνοεί αυτά τα ζωτικά θέματα ως "αμελητέα" και να ασχολείται με τα ανάκτορα και τις δραστηριότητες, φιλανθρωπικές και μη, των ξενόφερτων βασιλέων. Μέσα σε αυτά, όμως, τα δύσκολα χρόνια και τις τόσες αντιξοότητες υπάρχουν άνθρωποι φιλοπάτριδες, όπως ο Ίωνας Δραγούμης, που αποφασίζουν να υψώσουν το ανάστημά τους βοηθώντας, λαμβάνοντας πρωτοβουλίες και συμμετέχοντας ενεργά στον Μακεδονικό Αγώνα. Κοντά σε αυτούς τους θαρραλέους άνδρες που προέρχονται από όλη την Ελλάδα, αγωνίζονται σθεναρά και κάποιες ξεχωριστές, καλλιεργημένες γυναίκες που τολμάνε να αγνοήσουν τα στερεότυπα και τα "στεγανά" της εποχής τους, παίρνοντας οι ίδιες πρωτοβουλία με κίνδυνο ακόμα και της ζωής τους. Τέτοιες γυναίκες είναι και οι δύο ηρωίδες μας, οι οποίες αναγκάζονται, είτε από τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν και τον βίαιο ξεριζωμό τους από τα πάτρια εδάφη τους είτε από μια εσωτερική επιτακτική ανάγκη τους, να αφήσουν την οικογένειά τους και τη σιγουριά της ρουτίνας και να ενταχθούν ενεργά στον αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας η καθεμία από το δικό της μετερίζι: η μία μέσω της εκπαίδευσης και η άλλη μέσω της νοσηλείας.  

          Ο συγγραφέας στήνει ένα περίτεχνο "μωσαϊκό" αναρίθμητων χαρακτήρων που ζουν και δρουν μέσα σε ένα ιστορικό πλαίσιο για το οποίο δεν έχουμε διαβάσει όσα θα έπρεπε. Η πλοκή του μυθιστορήματος είναι καθηλωτική και καταιγιστική, ενώ η αναπαράσταση όλων των σημαντικότατων και τραγικών στιγμών του Ελληνισμού εκείνης της εποχής είναι εντυπωσιακή. Από τις πλούσιες επαύλεις στα περίχωρα των ανακτόρων στην Αθήνα του 19^ου αιώνα, που δε γνωρίζει ακόμα πώς να διαχειριστεί την νεοαποκτηθείσα ελευθερία της, στη λεβεντογέννα και "απροσκύνητη" Κρήτη που μάχεται με νύχια και με δόντια για την απελευθέρωσή της, μέχρι την ακριτική Μακεδονία που προσπαθεί να αντιμετωπίσει τους ξεριζωμούς, το μίσος και τους εκβιασμούς των Βουλγαρικών κομιτάτων, έχοντας ταυτόχρονα να αντισταθμίσει και την προκλητική αδιαφορία του "νεόκοπου" ελληνικού κράτους και της πάντοτε στενόμυαλης και ανάλγητης Εκκλησίας. Μέσα σε μια εποχή που από μόνη της ήταν δύσκολη και γεμάτη κινδύνους, προκατάληψη και απαγορεύσεις για τις γυναίκες, οι «Γυναίκες Της Μικρής Πατρίδας», τολμούν να επαναστατήσουν, να αγωνιστούν, να υψώσουν το "μικρό σε μπόι αλλά τεράστιο σε θέληση" ανάστημά τους, να ερωτευτούν και να θυσιαστούν. Θερμά συγχαρητήρια στον εξαίρετο κ. Παπαθεοδώρου για το αριστουργηματικό του βιβλίο, τού οποίου περιμένω ανυπόμονα τη συνέχεια το φθινόπωρο που μας έρχεται με τον τίτλο «Λιανοκέρια Της Μικρής Πατρίδας». Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αξίζει να διαβάσετε, Φίλοι μου, "ειδικά τούτες τις εποχές που η αρνησιπατρία έγινε μόδα και η φιλοπατρία καθυβρίζεται", όπως γράφει στον πρόλογό του και ο ίδιος ο συγγραφέας!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Αν κάτι έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια που αξιώθηκα να ζήσω, είναι πως η ελευθερία και η αγάπη είναι αξεχώριστες. Γέννες της ίδιας σποράς, καρποί των αδείλιαστων ψυχών. Δεν αρκεί να επιθυμείς, δεν αρκεί να περιμένεις. Πρέπει να τολμήσεις, ν’ αγωνιστείς για όσα αξίζουν στη ζωή. Για να έχει νόημα. Για να μην ξοδευτεί άδικα. Εγώ ανήκω σε μια τέτοια γενιά. Στη γενιά που δε φοβήθηκε τη θυσία…

Γυναίκες της μικρής πατρίδας… Μακεδόνισσες. Ελληνίδες. Στη χαραυγή του εικοστού αιώνα, άγριος κι αδυσώπητος ξεσπάει ο αγώνας στη σκλάβα Μακεδονία. Η γη ματώνει, ο ελληνισμός ψυχορραγεί. Τούρκοι, Βούλγαροι, κομιτάτα, τσέτες, πυρπολήσεις, εκτελέσεις, αμέτρητες θυσίες.

Γυναίκες της μικρής πατρίδας… Σαν την Αρετή. Σαν τη Φωτεινή. Ζυμώθηκαν με τον κίνδυνο, πάλεψαν για το γένος, την πίστη, τη λευτεριά. Θέριεψαν οι ψυχές τους κι έκλαψαν συνάμα. Για τους φίλους που έπεσαν, τα μαρτύρια που άντεξαν, τα μυστικά που βάσταξαν. Για το λατρεμένο παιδί που έχασε τόσο άδικα η μία. Για τον άντρα που αγάπησε παράφορα και σκότωσε με τα ίδια της τα χέρια η άλλη. Μπορεί να τις κυνήγησαν, μπορεί να τις βασάνισαν. Δεν τις δάμασαν όμως ποτέ. Αυτές. Τις γυναίκες της μικρής πατρίδας μας...»

«ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ», της Ευδοκίας Σταυρίδου – Γράφει η Τσαλαπάτη Κλειώ

«ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ», της Ευδοκίας Σταυρίδου – Γράφει η Τσαλαπάτη Κλειώ

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 400

Τιμή με έκπτωση: 13,50€

          Το πρώτο μυθιστόρημα της Ευδοκίας Σταυρίδου με τίτλο «Κάποτε Στη Μυτιλήνη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και δεν ήταν μόνο η κατά το ήμισυ πατρίδα μου που τις εκμαίευσε. Μπορεί να ήταν αυτό που μου κίνησε το ενδιαφέρον αρχικά για να πάρω το βιβλίο στα χέρια μου, αλλά διαβάζοντάς το ανακάλυψα μια ταλαντούχα συγγραφέα η οποία, από το πρώτο της κιόλας έργο, είχε την ικανότητα να χτίζει ολοζώντανους χαρακτήρες, να περιγράφει τα "σκηνικά" της ιστορίας της με φωτογραφική ακρίβεια και να υφαίνει μια πλοκή καθηλωτική η οποία εξελίσσεται με κινηματογραφικούς ρυθμούς. Το νέο μυθιστόρημά της με τίτλο «Βαθιά Νερά», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις ίδιες εκδόσεις, αποδεικνύει πέρα από κάθε αμφιβολία πως η εξαίρετη συγγραφέας διαθέτει ένα σπάνιο συγγραφικό ταλέντο, συμπαρασύροντάς μας σε ένα νέο, συναρπαστικό αναγνωστικό ταξίδι στα πανέμορφα και μυστηριακά Γιάννενα αυτή τη φορά. Το νέο της βιβλίο βασίζεται και πάλι σε μία πραγματική ιστορία που τοποθετείται στη δεκαετία του 1930 στο Νησί της Παμβώτιδας και την πόλη των Ιωαννίνων. Μία ιστορία τραγική, συναρπαστική και καθηλωτική που, αν και βγαλμένη μέσα από πραγματικά γεγονότα, ξεπερνάει και την πιο δημιουργική φαντασία.

          Όλα ξεκινούν όταν ο νεαρός ήρωάς μας, ο δεκαεννιάχρονος Μιχάλης από ένα μικρό Ζαγοροχώρι, τον Ελαφότοπο, αποφασίζει να αφήσει τη μάνα του και να πάει στο Νησί των Ιωαννίνων να ζητήσει φιλοξενία και δουλειά από τον θείο του που μένει εκεί. Στο χωριό του, μετά ειδικά από την άδικη δολοφονία του πατέρα του και την αρπαγή όλων σχεδόν των υπαρχόντων τους από τον αδίστακτο τοκογλύφο της περιοχής, δεν υπάρχει δουλειά ούτε προοπτική για αυτόν. Το φτωχό μεροκάματο της μητέρας του δε φτάνει καλά καλά για να τους συντηρήσει, ενώ ο μικρός κήπος γύρω από την καλύβα τους, που τους άφησε ο τοκογλύφος, ίσα που τους παρέχει ένα πιάτο φαγητό. Ο νέος με βαριά καρδιά αφήνει μόνη πίσω τη μητέρα του και κατευθύνεται προς τα Ιωάννινα, μη γνωρίζοντας εάν ο θείος του θα είναι διατεθειμένος να του προσφέρει στέγη και δουλειά. Με μόνα του εφόδια ένα ελαφρύ πανωφόρι και ένα καρβέλι ψωμί ζυμωμένο από τα μητρικά χέρια, ο Μιχάλης αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του στον άγνωστο τόπο για τον οποίο έχει τόσα ακούσει από τον παππού του. Μέσα από τις αναμνήσεις του νέου, που του κρατούν συντροφιά σε όλη τη δύσκολη διαδρομή του προς την ελπίδα, οι θρύλοι και οι μύθοι –οι οποίοι είναι τόσο παλιοί όσο και η ίδια η πόλη των Ιωαννίνων– του κρατούν συντροφιά και του δίνουν κουράγιο να συνεχίσει την πορεία του.

Η ιστορία για την προέλευση του ονόματος της πόλης των Ιωαννίνων αλλά και του μοναστηριού της Παναγίας της Ντουραχάνης, ο πνιγμός των δεκαεφτά γυναικών μαζί με την κυρά Φροσύνη από τον Αλή Πασά, οι νεράιδες της λίμνης που αφήνουν τα πέπλα τους για να γυρέψουν όμορφα παλικάρια και πάμπολλοι άλλοι θρύλοι θολώνουν το μυαλό του εξαντλημένου νέου, που φτάνει πια μετά από μεγάλη ταλαιπωρία στα Γιάννενα, μια σκιά πλέον του εαυτού του. Έτσι όταν αντικρύσει μια πανέμορφη νεαρή κοπέλα μέσα από ένα παράθυρο, θα ταυτίσει τη μορφή της με τη "δική" του νεράιδα που τον περιμένει να μαζέψει το πέπλο της. Η Μοίρα όμως τα φέρνει έτσι ώστε όταν η έφηβη Μαργαρίτα αντικρίσει το δικό του θολωμένο, πυρετώδες και αγριεμένο βλέμμα έξω από το παράθυρό της, να μην ανακαλύψει ούτε ίχνος από τη λεβέντικη κορμοστασιά και την όμορφη θωριά του πίσω από τον άγνωστο, άρρωστο "αγριάνθρωπο" που παραληρεί από τον πυρετό. Η μορφή του θα τη "στοιχειώσει" για την υπόλοιπη ζωή της, ώστε να έρχεται συχνά στους εφιάλτες της για να την ταράζει σύγκορμη. Οι δύο νέοι αντί να δεθούν με τα μάγια του έρωτα, μπλέκονται στα σφιχτοδεμένα δίχτυα μιας Μοίρας ανήλεης που τους επιφυλάσσει μια ζωή γεμάτη από ματωμένα μυστικά, κρυμμένους ανεκπλήρωτους πόθους και ζωές που χάθηκαν πριν μπορέσουν καν να βρουν τον δρόμο τους και να διεκδικήσουν την ευτυχία που δικαιούνται.   

Η συγγραφέας με το νέο μυθιστόρημά της «Βαθιά Νερά», μας ταξιδεύει σε ένα σαγηνευτικό παρελθόν στον μυστηριακό κόσμο των Ιωαννίνων του μεσοπολέμου. Οι τραγικοί ήρωές μας, ο Μιχάλης και η Μαργαρίτα θα μας "ξεναγήσουν" στον κόσμο τους που ξεκινάει από τα στενά καλντερίμια της πόλης μέσα στο Κάστρο, συνεχίζει προς τις όχθες της Λίμνης –που κρύβει τόση Ιστορία και θρύλους στα βάθη της– και φτάνει μέχρι το περίφημο Νησί με την κλειστή προς τους ξένους κοινότητά του. Ένα ολόκληρο σύμπαν από ετερόκλητους ανθρώπους ζωντανεύει, μαζί με τον τρόπο ζωής τους, την τέχνη τους, την καθημερινότητά τους, αλλά και τα ανέφικτα όνειρα και τους καταπιεσμένους πόθους τους. Για μια ακόμη φορά διαπιστώνουμε πως η ζωή ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία και παρακολουθούμε μαγεμένοι τις σκέψεις, τις αποφάσεις, τις πράξεις, τα ανείπωτα μυστικά, τους φόβους και τα όνειρα των ηρώων μας να τους οδηγούν σε μια πορεία προαποφασισμένη από το πεπρωμένο, από το οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Η Ευδοκία Σταυρίδου, μέσα από το συγκλονιστικό αυτό ψυχολογικό θρίλερ της, σκιαγραφεί τους χαρακτήρες και τον ψυχισμό ανθρώπων που άλλοτε ακολουθούν αδιαμαρτύρητα όσα τους έχει "γραμμένα" η Μοίρα, άλλοτε επαναστατούν και αποφασίζουν να αφήσουν πίσω τους όλα όσα τους κρατούν "δέσμιους" και άλλοτε αποφασίζουν να ακολουθήσουν τους πόθους τους και τις εμμονές τους χωρίς να υπολογίσουν κανένα κόστος. Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στη συγγραφέα για το νέο μυθιστόρημά της «Βαθιά Νερά», το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε!    

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Δεκαετία του ’30, Γιάννενα, μαγευτικά και μυστηριώδη. Δυο νεαρά παιδιά, η Μαργαρίτα και ο Μιχάλης, θα συναντηθούν σε ένα φύσημα της Μοίρας και το τυχαίο αντάμωμά τους θα στραγγίξει την ανάσα από την ψυχή τους και το αίμα από τα κορμιά τους, παρασύροντας μαζί και όσους τους περιβάλλουν, συνθέτοντας ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ...

Μυστικά κρυμμένα κάτω από μαξιλάρια

ποτισμένα με δάκρυα.

Μυστικά που πνίγηκαν στα στήθη των

ακούσιων πρωταγωνιστών τους.

Μυστικά που και τα ίδια ντράπηκαν που έλαβαν χώρα.

Μυστικά που σύρθηκαν από τα σοκάκια του

Κάστρου ως τις όχθες της Λίμνης.

Σφραγισμένα στόματα που μάτωσαν στην

προσπάθειά τους να μην ανοίξουν ποτέ.

Κορμιά που λύγισαν κάτω από το βάρος της μοίρας.

Ηδονές που κυριάρχησαν στον νου οδηγώντας

τον στην παραφροσύνη.

Ζωές που παραδόθηκαν στον βαρκάρη πριν

την ώρα τους κι αναζητούν δικαίωση.

Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος διεκδικώντας τον έρωτα;

Πόσο μπορεί να μεταμορφωθεί, να καταστρέψει και να καταστραφεί;»

ΚΛΗΡΩΣΗ 29/9/2018 - «Η ΑΔΕΡΦΗ», της Louise Jensen (Εκδόσεις: ΛΙΒΑΝΗ)

Το Σάββατο 29/9/2018 θα κληρώσουμε δύο (2) αντίτυπα του νέου, εξαιρετικού ψυχολογικού θρίλερ με τίτλο «Η ΑΔΕΡΦΗ» της Λουίζ Τζένσεν, προσφορά των αγαπημένων εκδόσεων Λιβάνη.

Για να είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα:

(1) Εγγραφείτε, προαιρετικά, ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο μπλογκ μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», επιλέγοντας «Δημόσια Παρακολούθηση» ώστε να είστε ορατοί ως εγγεγραμμένα μέλη στους διαχειριστές. 

(2) Γράψτε μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην παρούσα ανάρτηση στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.

(3) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας στο Facebook «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ». 

(4) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα των εκδόσεων ΛΙΒΑΝΗ.

(5) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας ανάρτησης στο προφίλ σας, αν θέλετε να το δουν και οι φίλοι σας.

(6) Προσθέστε στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» όσους φίλους σας νομίζετε πως θα ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.

Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω υποχρεωτικά βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται μόνο μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδος και μόνο με ένα σχόλιο ανά άτομο).

Ευχαριστούμε πολύ τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ για την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!

«Η ΑΔΕΡΦΗ», της Λουίζ Τζένσεν

Εκδόσεις: Λιβάνη

Σελίδες: 416

Τιμή με έκπτωση: 14,31€

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα ψυχολογικό θρίλερ με εκπληκτικές ανατροπές.

Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να σώσει την Τσάρλι... Ή μήπως μπορούσε;

Η Γκρέις, μετά τον θάνατο της καλύτερής της φίλης, της Τσάρλι, έχει αλλάξει. Τη βασανίζουν τα λόγια της Τσάρλι στην τελευταία τους συνάντηση και, σε μια προσπάθεια να βρει απαντήσεις, ανοίγει το παλιό κουτί των αναμνήσεων που είχαν οι δυο τους. Γρήγορα συνειδητοποιεί ότι υπήρχαν πολλά πράγματα που δε γνώριζε για τη φίλη της κι έτσι αρχίζει να αναζητά τον πατέρα της Τσάρλι. Στην πορεία αναζήτησης, εμφανίζεται μια κοπέλα με το όνομα Άννα, ισχυριζόμενη ότι είναι η αδερφή της φίλης της. Σύντομα η Άννα εγκαθίσταται στο σπίτι της Γκρέις και του φίλου της, Νταν.

Κάτι όμως δεν πάει καλά. Εξαφανίζονται πράγματα, ο Νταν συμπεριφέρεται περίεργα και η Γκρέις είναι πεπεισμένη ότι κάποιος την παρακολουθεί. Είναι όλα αυτά απλά στη φαντασία της; Ή όσο η Γκρέις πλησιάζει στην ανακάλυψη της αλήθειας για την Τσάρλι και την Άννα, πλησιάζει και σε κίνδυνο;»

«Άννα, είναι τρελό αυτό που συμβαίνει. Λύσε με για να μπορέσουμε να συζητήσουμε».

«Ευχαρίστως».

Η Άννα βάζει το χέρι της στην τσέπη του σορτς, βγάζει ένα ασημί κλειδί και το κουνάει μπροστά μου.

«Αμέσως μόλις ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Κάναμε κακή αρχή, όμως εγώ θέλω να είμαστε φίλες, Γκρέις. Μη σου πω αδερφές. Η οικογένεια είναι πολύ σημαντικό πράγμα, δε συμφωνείς;»

«Ναι. Μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή. Να γίνουμε φίλες. Απλώς λύσε με».

«Δεν μπορώ ακόμα».

«Μπορείς. Δεν έγινε τίποτα φοβερό...»

«Το θέμα είναι ότι μου έκλεψες τη ζωή».

«Μα δεν...»

«Κανονικά εγώ έπρεπε να μεγαλώσω μαζί με την Τσάρλι, όχι εσύ. Εγώ!»