Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

ΚΛΗΡΩΣΗ 19/2/2017 - ΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Την Κυριακή 19/2/2017 θα κληρώσουμε τρία (3) αντίτυπα του νέου μυθιστορήματος της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου με τίτλο «ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΠΑΘΟΣ», της Εκδοτικής Εμπειρία, προσφορά της συγγραφέως και του ομίλου Νίκη Εκδοτική.

Για να είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθείστε απαραίτητα ΟΛΑ τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε ως ΜΕΛΗ στο μπλογκ μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»  και γράψτε μας το ΣΧΟΛΙΟ σας στην παρούσα ανάρτηση του ιστολογίου μας, το οποίο και θα αποτελέσει τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(2) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας ανάρτησης στο προφίλ σας:
(3) Πατήστε «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»
(4) Πατήστε «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα των εκδόσεων ΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ.
(5) Εγγραφείτε ως μέλη στην ομάδα μας «Φίλοι Της Ελληνικής Λογοτεχνίας»

Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται ένα σχόλιο ανά άτομο).
Ευχαριστούμε πολύ την αγαπητή συγγραφέα Δήμητρα Παπαναστασοπούλου και τον εκδοτικό Όμιλο ΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ για την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!

Στον ακόλουθο σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε ένα αποκλειστικό απόσπασμα καθώς και την υπόθεση από το βιβλίο «Ανεξέλεγκτο Πάθος», της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου:

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

«Η ΝΥΦΗ ΤΗΣ ΚΕΫΛΑΝΗΣ», της Dinah Jefferies – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«Η ΝΥΦΗ ΤΗΣ ΚΕΫΛΑΝΗΣ», της Dinah Jefferies – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Σελίδες: 544
Τιμή: 14,85 €

            Κεϋλάνη… Και μόνο στο άκουσμα του ονόματος αυτού, πέρα από το πασίγνωστο εύγευστο τσάι, μας έρχεται στο μυαλό ένας τόπος εξωτικός, μακρινός, ανοίκειος και γι’ αυτό απίστευτα σαγηνευτικός! Και όχι άδικα, αν κρίνω από το εξαιρετικό μυθιστόρημα εποχής της Dinah Jefferies με τίτλο «Η Νύφη Της Κεϋλάνης» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Ένα ταξίδι στο σαγηνευτικό παρελθόν που ξεκινά το 1925 και που πραγματικά μένει χαραγμένο στο μυαλό, καθώς "σφύζει" από εξωτικά τοπία, έντονα παθιασμένα συναισθήματα και μία μυστηριακή ατμόσφαιρα που "ευωδιάζει" αρώματα αλλοτινών εποχών. Η εξωτική Κεϋλάνη, για όσους θελήσουν να κατατοπιστούν και γεωγραφικά, είναι μία νησιωτική χώρα νοτιοανατολικά της Ινδίας, η οποία σήμερα ονομάζεται Σρι Λάνκα. Την εποχή κατά την οποία διαδραματίζεται το έξοχο μυθιστόρημα της Jefferies, η Κεϋλάνη ήταν "αποικία του Στέμματος" και υπό αυτή την οπτική τοποθετείται και όλη η μυθοπλασία του. Μια χώρα τόσο μακρινή από τη Μεγάλη Βρετανία και τόσο διαφορετική από αυτήν σε κλίμα, μορφολογία, κουλτούρα, νοοτροπίες και θρησκεία όσο η μέρα με τη νύχτα. Ετούτες οι βαθιές αντιθέσεις είναι και αυτές που παίζουν κυρίαρχο ρόλο στο συναρπαστικό αυτό βιβλίο, όπου οι ήρωές του, αν και Βρετανοί άποικοι με την πασίγνωστη αλαζονεία και ψυχρότητά τους και την άψογη ανατροφή για την οποία έχουν μείνει παγκοσμίως γνωστοί ως εκπρόσωποι της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας, θέλοντας και μη σαγηνεύονται, επηρεάζονται και "ζυμώνονται" από τους "απολίτιστους" αυτόχθονες, μέσα στο εξωτικό περιβάλλον της Κεϋλάνης.
            Όλα ξεκινούν όταν η κεντρική ηρωίδα μας, η Γκουέντολιν Χούπερ, αποφασίζει να ταξιδέψει στην μακρινή Κεϋλάνη ώστε να σμίξει με τον αγαπημένο της σύζυγο Λόρενς, τον οποίο γνώρισε, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε στην Αγγλία. Ο Λόρενς, χήρος από τον πρώτο του γάμο, έχει φυτείες τσαγιού σε εκείνον τον εξωτικό τόπο τις οποίες πρέπει να επιβλέπει συνεχώς ώστε να συνεχίσουν να του αποφέρουν το σεβαστό εισόδημά του, κι έτσι η δεκαεννιάχρονη κοπέλα αποφασίζει να ακολουθήσει στην άγνωστη ζωή του τον "εξιδανικευμένο" σύζυγό της, για τον οποίο ελάχιστα γνωρίζει στην πραγματικότητα. Ο έρωτάς της για αυτόν, αν και δυνατότερος από ποτέ, δοκιμάζεται από τις συχνές απουσίες του για δουλειές, την συχνή και αδικαιολόγητα φορτική παρουσία της κακομαθημένης και υπεροπτικής αδερφής του Βέριτι, την έλλειψη πραγματικών φίλων και συγγενών, ακόμα και την αινιγματική εμφάνιση πρώην ερωμένων του, οι οποίες επιμένουν να αγνοούν το γεγονός ότι εκείνος είναι παντρεμένος ξανά. Η Γκουέν, από τη φύση της εκδηλωτική, αντιρατσίστρια, ανεκτική και συμπονετική, δυσκολεύεται να ενταχθεί και να συμμορφωθεί στην αποικιοκρατική στρεβλή αντίληψη που για αιώνες εφάρμοσαν οι Βρετανοί ανά τον κόσμο. Δεν μπορεί να θεωρήσει τους ντόπιους ανθρώπους κατώτερους και συμπάσχει στον πόνο τους, θεωρεί πως μπορεί να έχει φιλικές σχέσεις μαζί τους, και πιστεύει ότι αυτοί οι άνθρωποι, που οι περισσότεροι ομοεθνείς της τους θεωρούν λίγο ανώτερους από τα ζώα, δικαιούνται νοσηλείας, εκπαίδευσης και ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης.
            Η κοπέλα προσπαθεί με όλες της τις δυνάμεις να προσαρμοστεί στον νέο, ασυνήθιστο γι’ αυτήν τρόπο ζωής, να δημιουργήσει νέες φιλίες, να διεκδικήσει εκ νέου την αγάπη ενός άντρα τον οποίο λατρεύει και να δημιουργήσει μαζί του την οικογένεια που πάντα ονειρευόταν, ενώ "ερωτεύεται" δια παντός τον πανέμορφο εξωτικό τόπο που πλέον θεωρεί σπίτι της. Ταυτόχρονα, ανακαλύπτει βαθιά κρυμμένα μυστικά, σχετικά με τον πρώτο γάμο του Λόρενς αλλά και με την οικογένειά του, τα οποία ποτέ δεν φανταζόταν, ενώ ένα αδιανόητο γεγονός θα στιγματίσει ανεπανόρθωτα τη ζωή της, αναγκάζοντάς την να προβεί σε έναν άνισο και καταδικασμένο εξαρχής αγώνα, ώστε να προστατεύσει το δικό της ένοχο μυστικό και να σώσει τον πολύτιμο γάμο της.
            Η Dinah Jefferies με τρόπο αριστοτεχνικό υφαίνει μια μυθοπλασία εξαιρετική, βασισμένη πάνω στο πραγματικό ιστορικό φόντο της εποχής και του τόπου αλλά και σε ορισμένα σπάνια γεγονότα, τα οποία έχουν συμβεί και τα οποία μας αναφέρει στο τέλος του βιβλίου. Εσείς, όμως, αφήστε τα για το τέλος, όπως σκόπευε και η ίδια η συγγραφέας να σας τα αποκαλύψει, και απολαύστε ένα μυθιστόρημα απόλυτα σαγηνευτικό, συναρπαστικό και καθηλωτικό το οποίο θα σας ταξιδέψει σε άλλες εποχές γοητευτικές, τόσο μακρινές όσο και "οικείες" δυστυχώς για εμάς τώρα πια, όπως για παράδειγμα το Κραχ ή αλλιώς η "Μεγάλη Οικονομική Ύφεση" του 1929, της οποίας οι τριγμοί έφτασαν να επηρεάσουν μέχρι και τις απόμακρες βρετανικές αποικίες, όπως η Κεϋλάνη. Η συγγραφέας θα σας "συνεπάρει" με τον εξαιρετικό τρόπο γραφής της, τις ολοζώντανες περιγραφές ανθρώπων, συναισθημάτων, τοπίων και γεγονότων, ενώ οι χάρτινοι ήρωές της θα μείνουν στο μυαλό σας εσαεί για τις εξαιρετικά ανθρώπινες και συγκινητικές ιστορίες τους και για την άψογη σκιαγράφησή τους. «Η Νύφη Της Κεϋλάνης» είναι ένα μυθιστόρημα πλούσιο που θα σας κρατήσει γοητευτική συντροφιά, θα σας συγκλονίσει με την ουσία του και όχι με ρηχούς εντυπωσιασμούς και, ίσως, κάποιοι από εσάς θελήσετε να το απολαύσετε ξανά!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«• #1 Best Seller των Sunday Times
• Υπό έκδοση σε 21 χώρες

Πόσα μυστικά χωράει ένας έρωτας;

Η Γκουέντολιν Χούπερ φτάνει νιόπαντρη στην Κεϋλάνη του 1920, γεμάτη όνειρα για μια παραμυθένια ζωή με τον σύζυγό της, ιδιοκτήτη μιας φυτείας τσαγιού. Η νέα της πατρίδα την κατακτά με την ομορφιά της, αλλά ο Λόρενς δεν θυμίζει καθόλου τον άντρα που ερωτεύτηκε στην Αγγλία: είναι απόμακρος, κλεισμένος στον εαυτό του, και λείπει συνεχώς για δουλειές, αφήνοντας τη νεαρή γυναίκα του μόνη της.

Όταν η Γκουέν ανακαλύπτει ένα κιτρινισμένο νυφικό πέπλο σ’ ένα μπαούλο κι έναν μικρό τάφο κρυμμένο στην πυκνή βλάστηση, συνειδητοποιεί ότι ο άντρας της έχει μυστικά για τα οποία εκείνη δεν γνωρίζει τίποτε… Έπειτα η Γκουέν μένει έγκυος, κι όλα δείχνουν ν’ αλλάζουν προς το καλύτερο.

Ωστόσο, πάνω στη γέννα, ένα παιχνίδι της μοίρας την αναγκάζει να πάρει μια σκληρή απόφαση: να διαλέξει ανάμεσα στο μητρικό ένστικτο και την αγάπη για τον άντρα της. Και πρέπει να κρατήσει την απόφασή της μυστική από εκείνον, με κάθε τίμημα.
Άραγε, αν ποτέ αποκαλυφθεί η αλήθεια, θα μπορέσει ο Λόρενς να συγχωρέσει την επιλογή της;»

Μια συναρπαστική ιστορία έρωτα, προδοσίας και μυστικών σε μια χώρα εξωτικών χρωμάτων και μεθυστικών αρωμάτων για το βάρος της ενοχής και τη λυτρωτική δύναμη της αγάπης.

Η Dinah Jefferies γεννήθηκε στη Μαλαισία το 1948, αλλά από την ηλικία των εννέα ετών ζει στην Αγγλία. Το 1985, ο ξαφνικός θάνατος του δεκατετράχρονου γιου της άλλαξε τη ζωή της. Το επόμενο βιβλίο της, "The Silk Merchant’s Daughter", έγινε επίσης best seller και πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος. Η Jefferies αρθρογραφεί στην Guardian και άλλες εφημερίδες. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτή στο www.dinahjefferies.com ή να την ακολουθήσετε στο: Twitter@DinahJefferies.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

«ΟΤΕΛ ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΙΓΕ», του Ζουλφί Λιβανελί – Γράφει η Λία Μίλτου

«ΟΤΕΛ ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΙΓΕ», του Ζουλφί Λιβανελί – Γράφει η Λία Μίλτου
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 608
Τιμή: 16,92 €

Τα παραμύθια της Χαλιμάς από τις Χίλιες και μια Νύχτες ξαναζωντανεύουν με την ευρηματική πένα του Λιβανελί. Αναδεικνύεται σ’ αυτό το νέο βιβλίο του ως ένας μεγάλος παραμυθάς της Ανατολής, που σε αφήνει άναυδο με την έμπνευση και την μαγευτική αφηγηματική του μαεστρία και οξυδέρκεια!
Έχω διαβάσει όλα σχεδόν τα βιβλία του, με το καθένα να έχει τη δική του δομή και να ξεχειλίζει από μηνύματα που τα περνάει στον αναγνώστη με γλαφυρό, αλλά και σκληρό αυτοκριτικό λόγο για τις παθογένειες της χώρας του. Ετούτο όμως το βιβλίο ξεπερνά τα "στάνταρ" της Δυτικής Λογοτεχνίας και αγγίζει την πλούσια αφηγηματική παράδοση της Ανατολής με ιστορίες που αναβιώνουν τον Νασρεντίν Χότζα, με θυμοσοφικό και σατυρικό χαρακτήρα, αλλά και βαθύτερα νοήματα τα οποία γίνονται κατανοητά μέσα από τη διήγηση.
Με όχημα το πολυτελές ξενοδοχείο ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΙΓΕ, μας ταξιδεύει σε ένα ονειρικό ταξίδι στην παλιά και νέα ιστορία της Πόλης. Με τις ιστορίες του προκαλεί αλλεπάλληλα και καταιγιστικά συναισθήματα στον αναγνώστη, πότε ευθυμίας από τα παθήματα των ηρώων του, πότε συγκίνηση από τα προσωπικά τους δράματα, πότε θλίψη από την άμετρη ματαιοδοξία τους και πότε οργή για την έκρηξη βίας και τρομοκρατίας. Κάθε κεφάλαιο και μια ιστορία από την ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΙΓΕ, όπως αποκαλούσαν οι Οθωμανοί την Κωνσταντινούπολη. Μένεις έκπληκτος από κάποιες αλήθειες που διαβάζεις, ίσως για πρώτη φορά, και που μέχρι τώρα αγνοούσες.
Ο βαθυστόχαστος λόγος του συγγραφέα προσφέρει στους αναγνώστες της Τουρκίας και της Ελλάδας μια νέα, θαρραλέα ματιά στην κοινή ιστορία των δύο λαών. Γράφει: «Δεν νοείται Πόλη χωρίς Ρωμιοσύνη! Πόσοι και πόσοι Χριστιανοί Άγιοι θαυματούργησαν και το μνήμα τους έγινε τόπος προσκυνήματος των Μουσουλμάνων!...». Σε αναφορά του στη συγγένεια μεταξύ Βυζαντινών αυτοκρατόρων και της Δυναστείας των Οθωμανών τονίζει πως δεν είναι τυχαίο που ο Μωάμεθ ο Πορθητής ζήτησε να τον θάψουν στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, όπως τον Κωνσταντίνο και τους υπόλοιπους Βυζαντινούς αυτοκράτορες. Η κυρά του Σουλτάνου Μεχμέτ, Γκιουλμπαχάρ, δεν έγινε Μουσουλμάνα, πέθανε Χριστιανή.
Από τη σύγχρονη ιστορία της Πόλης, δεν διστάζει να καυτηριάσει πολιτικά γεγονότα. Αξέχαστη και συγκλονιστική εκείνη η καλοκαιριάτικη μέρα στην Πλατεία Ταξίμ με την εξέγερση της νεολαίας, τα δακρυγόνα, τις μάσκες αερίου, τα προστατευτικά κράνη των αστυνομικών και τις μάνικες να εκτοξεύουν με ισχυρή πίεση νερό που περιέχει φάρμακα και άμμο!... Εκείνο όμως που με τρόμαξε πολύ και δεν μπορώ να το ξεχάσω είναι η συνέντευξη του Κούρδου σε δημοσιογράφο. Αν αξίζει να διαβαστεί αυτό το βιβλίο, είναι αυτή η συνέντευξη με όλη τη φρίκη ενός μακελειού!
Δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις μπαίνοντας από τη μια ιστορία στην άλλη, με φρενήρεις ρυθμούς, με μια γλώσσα κοφτερή και απίστευτο σαρκασμό να στηλιτεύει τη βία που σου γυρίζει το στομάχι ανάποδα. Γιατί η βία είναι αποκρουστική από όποιον κι αν προέρχεται, σε όποιον κι αν απευθύνεται.
Μένω άφωνη με τον αθώο Μουσουλμάνο Σερχάτ που, νομίζοντας ότι έχει εντολή από τον Προφήτη, φεύγει από την Πόλη, πάει και κατατάσσεται στον ISIS και τον ξαναστέλνουν στην ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝΙΓΕ φορτωμένο εκρηκτικά  να ανατινάξει, σαν καμικάζι, ολόκληρο ξενοδοχείο!
Πάθη, καημοί, βιοπάλες, προσευχές, έρωτες, φόβοι, αλλά και πόθοι. Δεν υπάρχουν λόγια γι αυτό το έργο του Λιβανελί να αποδώσουν τα συναισθήματά μου, αυτές τις εναλλαγές γέλιου, πόνου, οργής και στοχασμού!
Ένα βιβλίο παρακαταθήκη! Ένας ύμνος για την Πόλη των πόλεων, με όλη την ομορφιά και την ασχήμια της. Έντεκα εκατομμύρια ψυχές, έντεκα εκατομμύρια μικρές ιστορίες για χαμόγελα, αλλά και δάκρυα! Κυρίαρχη η ρήση του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στην προμετωπίδα του βιβλίου: «Αν όλος ο κόσμος ήταν μια χώρα μοναδική, τότε πρωτεύουσά της θα ήταν η Κωνσταντινούπολη!...»

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Κωνσταντινούπολη, τελευταίες µέρες του 2014... Το υπερπολυτελές Οτέλ Κoνσταντίνιγε (όπως ονόµαζαν επί αιώνες οι Οθωµανοί και ο αραβικός κόσµος την Κωνσταντινούπολη) γιορτάζει τα εγκαίνιά του συνδυάζοντάς τα και µε τον πρόωρο εορτασµό της Πρωτοχρονιάς. Εκλεκτές φυσιογνωµίες και παράγοντες της πόλης συναντώνται σ’ αυτό τον εορτασµό, στο ξενοδοχείο που χτίστηκε πάνω στα ερείπια του παλιού βυζαντινού παλατιού. Όλη η καλή κοινωνία βρίσκεται εκεί. Πολιτικοί, δήµαρχοι, ο Αµερικανός πρέσβης, ο ελληνορθόδοξος Πατριάρχης, δηµοσιογράφοι, ιδιοκτήτες εφηµερίδων, σταρ της τηλεόρασης, παλιοί και νεότεροι εκατοµµυριούχοι, µεγαλοεπιχειρηµατίες... Σ’ αυτό το πανηγύρι, αν και δεν είναι καλεσµένοι, συµµετέχουν και οι νεκροί που κείνται για πολλές εκατοντάδες χρόνια στο βάθος της γης της Κωνσταντινούπολης και οι οποίοι δε βλέπουν για ποιο λόγο να µην τιµήσουν µε την παρουσία τους τη γιορτή. Και φυσικά οι εκ των ων ουκ άνευ εργαζόµενοι κάθε ξενοδοχείου, τα γκαρσόνια, οι βοηθοί, οι φρουροί ασφαλείας...

Ο Ζουλφί Λιβανελί επιχειρεί µια κατάδυση στα βάθη της Κωνσταντινούπολης, µιας πόλης πολλών χιλιετιών. Μιας πόλης που αλλάζει και ανακυκλώνεται, ενώ η βία την οποία στεγάζει, άγνωστο πώς, παραµένει ίδια...»

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Συνέντευξη με τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΕΛΛΗ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Κωνσταντίνος Κέλλης
            Η πρώτη αναγνωστική μου γνωριμία με το συγγραφικό έργο του Κωνσταντίνου Κέλλη έγινε πριν από λίγα χρόνια, διαβάζοντας το πρώτο βιβλίο του με τίτλο «Το Φως Μέσα Μου», μια συλλογή δεκατριών ιστοριών μυστηρίου και τρόμου που απλά με καθήλωσαν με την ζωντάνια και την ευρηματικότητά τους. Ακολούθησε το εξαιρετικό θρίλερ τρόμου «Νεκρή Γραμμή» το οποίο εδραίωσε ακόμα περισσότερο την γνώμη μου για τον ταλαντούχο συγγραφέα. Το τρίτο πιο πρόσφατο μυθιστόρημά του «Η Σκιά Στο Σπίτι», που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Κέδρος, ήρθε ως επιστέγασμα για να τοποθετήσει τον Κωνσταντίνο Κέλλη στην ακριβοθώρητη θέση που του αξίζει ως κορυφαίο αντιπρόσωπο της ελληνικής λογοτεχνίας θρίλερ και μυστηρίου. Με το νέο του βιβλίο ο χαρισματικός συγγραφέας μας αποδεικνύει περίτρανα πως η μυστηριακή ατμόσφαιρα, ο τρόμος και το θρίλερ δεν απαιτούν απαραίτητα γοτθικά σκηνικά με σκοτεινά κάστρα και νεκροζώντανους κόμητες με ιστορία αιώνων για να προκαλέσουν στον αναγνώστη απανωτές ανατριχίλες και να τον στοιχειώσουν για πάντα! Με αφορμή, λοιπόν, το νέο μυθιστόρημά του, ο αγαπητός Κωνσταντίνος Κέλλης απάντησε στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας». Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που διέθεσε, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία σε κάθε πόνημά του και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα τον εξαίρετο συγγραφέα!

1) Αγαπητέ κ. Κέλλη, μας έχετε ήδη χαρίσει δύο εξαιρετικά έργα σας, τη συλλογή δεκατριών διηγημάτων με τίτλο «Το Φως Μέσα Μου» και το μυθιστόρημα, επίσης τρόμου, «Νεκρή Γραμμή», ενώ τον Νοέμβριο του 2016 κυκλοφόρησε το τρίτο σας βιβλίο θρίλερ – τρόμου από τις εκδόσεις Κέδρος, με τίτλο «Η Σκιά Στο Σπίτι». Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, Κλειώ, χαίρομαι ιδιαίτερα που προέρχονται από μια λάτρη των βιβλίων όπως εσύ. Από παιδί λάτρευα τις ιστορίες του φανταστικού και την ελληνική μυθολογία. Η βιβλιοθήκη μου ήταν γεμάτη με τα βιβλία των εκδόσεων Στρατίκη, και όσοι τις θυμάστε, καταλαβαίνετε. Από την εφηβεία κι έπειτα, η παγκόσμια λογοτεχνία του φανταστικού με κέρδισε και δεν σταμάτησα ποτέ να διαβάζω από τότε, γι' αυτό πιστεύω πως οι καλοί συγγραφείς δημιουργούν όχι μόνο αναγνώστες αλλά πλάθουν και γενιές συγγραφέων. Τα παιχνίδια ρόλων ήταν ένα ακόμη έναυσμα, εκεί που ένα άτομο είναι ο αφηγητής και οφείλει να στήσει κόσμους ολόκληρους, γεμάτους από διαφορετικούς χαρακτήρες με δικές τους ανάγκες και σκοπούς. Τον ρόλο αυτό ενσάρκωνα εγώ, κι όταν οι παρέες αυτών των παιχνιδιών διαλύθηκαν, εγώ συνέχισα μόνος. Η ίδια η συγγραφή ήρθε όταν συνειδητοποίησα -με έκπληξη μπορώ να πω- πως υπήρχε κόσμος, φίλοι και συγγενείς, που ήθελαν να διαβάσουν εκείνες τις ιστορίες σε πιο λογοτεχνική μορφή. Κάπου εκεί έγινε το ξεκίνημα, περίπου 15 χρόνια πριν.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε γεγονότα, τόπους, θρύλους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Προτιμώ να γράφω καθημερινούς χαρακτήρες και να τοποθετώ τα έργα μου στον Ελλαδικό χώρο, ακόμη κι όταν παρεισφρέει το μεταφυσικό στοιχείο μέσα τους. Άλλωστε, η Ελλάδα κουβαλάει τόση λαογραφία και αρχαίους μύθους, αιώνες από δαύτους, που σου φτάνει ένα τόσο δα φτυαράκι για να ξεθάψεις θησαυρούς του παρελθόντος μας. Νομίζω ότι αρέσει σε όλους μας να διαβάζουμε για χαρακτήρες που θα μπορούσαν να είναι εμείς οι ίδιοι, ακόμη κι αν έχουν μυστικά και ιδιότητες που μας καταπλήσσουν. Όταν λοιπόν τοποθετείς ανθρώπους της διπλανής πόρτας, έναν πελάτη σου ή τον γονιό κάποιου μαθητή σου, αντιμέτωπους με κάποια ξένη δύναμη, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι συγχρόνως αληθοφανές και συναρπαστικό.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα, αλλά και τις σπουδές τους. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Σπούδασα αγγλική φιλολογία, οπότε είχα την ευκαιρία να διαβάσω έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας από τα πλέον κλασσικά ως τα πιο μοντέρνα. Ήμουν τυχερός που αυτή ήταν η βάση μου γιατί ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: κάποιος που δεν διαβάζει πολύ, δύσκολα θα αναπτύξει ποτέ τη γραφή του. Την ίδια ώρα, ως δάσκαλος αγγλικών σε τάξεις με παιδιά και εφήβους, πρέπει συγχρόνως να είμαι παιδαγωγός, φίλος και κριτής τους, ψυχολόγος και διασκεδαστής μαζί, γενικά να υποδύομαι τον ρόλο που χρειάζεται ανά πάσα στιγμή ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις δυνατότητες του παιδιού που έχω απέναντί μου. Να γίνομαι κατανοητός σε ένα ευρύ κοινό, κι αυτό απαιτεί συνεχώς διαφορετικές μεθοδολογίες. Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι υπάρχει καλύτερη εξάσκηση για ένα συγγραφέα από το να έρχεται συνεχώς σε επαφή με διαφορετικό κόσμο και το σχολείο είναι ένας μικρόκοσμος που περιέχει κάθε προσωπικότητα. Χαίρομαι που αναφέρουν τους χαρακτήρες ως το ισχυρότερο σημείο των βιβλίων μου, γιατί σε αυτούς βασίζεται η λειτουργία μιας καλής ιστορίας.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Πόσο εύκολο, ή επώδυνο ήταν αυτό και πόσο εφικτή ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Γράφω για απώλεια, και αυτή διαχειρίζομαι στα μυθιστορήματά μου. Ναι, γράφω τρόμο όμως μην περιμένετε εξωπραγματικές σκηνές βίας και κουβάδες αίματος. Αυτά λείπουν σε μεγάλο βαθμό από τα βιβλία μου, και ο καθημερινός φόβος είναι ο τόπος που εξερευνώ. Η «Σκιά Στο Σπίτι» είναι κατά πάσα πιθανότητα η πιο ειλικρινής συγγραφική προσπάθειά μου, ένας τρόπος να πω αντίο σε μια ζωή ολόκληρη, αφού η συγγραφή του έγινε σε μια ξένη χώρα. Το βιβλίο κέρδισε από αυτή την ειλικρίνεια, οπότε ο πόνος ήταν ένα τίμημα που άξιζε να πληρώσω.

5) Στα βιβλία σας έχετε καταπιαστεί κυρίως με την λογοτεχνία φαντασίας και τον τρόμο. Θεωρείτε, ίσως, ότι το κύριο ενδιαφέρον σας είναι και θα παραμείνει η σφαίρα της σκοτεινής φαντασίας ή, πιθανότατα, θα αναζητήσετε και κάποια διαφορετική "πηγή ιδεών" στο μέλλον;

Αυτό που αποκαλούν οι Λατινοαμερικάνοι συγγραφείς “Μαγικός ρεαλισμός” είναι η πινελιά μεταφυσικού σε μια απόλυτα καθημερινή κατάσταση και το πώς θα διαχειριστούν οι διάφοροι ανθρώπινοι χαρακτήρες την ξένη αυτή ύπαρξη. Αυτό λατρεύω να γράφω και να διαβάζω, απλώς αυτή η άγνωστη παράμετρος Χ στα κείμενά μου τείνει να κινείται στα όρια του φόβου. Το άγγιγμα του μεταφυσικού μπορεί να μεταμορφώσει με άπειρους τρόπους μια φυσιολογική κατάσταση, οπότε μια ιστορία δεν θα είναι ποτέ ίδια με κάποια άλλη. Συγχρόνως, οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικοί και τα προβλήματά τους είναι ίδια με τα δικά μας κι έτσι ο αναγνώστης καταλήγει να πιστεύει (αν φυσικά ο συγγραφέας το κάνει καλά). Με τέτοιους χαρακτήρες δένεται ο αναγνώστης, οπότε ο φόβος γίνεται αληθινός.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Το ταλέντο είναι αναγκαίο αλλά δεν φτάνει. Ένα ψηλό παιδί μπορεί να πετάξει μια μπάλα στο καλάθι και να θεωρηθεί ταλέντο στο μπάσκετ επειδή οι συνομήλικοί του δεν φτάνουν για να τον σταματήσουν, με τον ίδιο τρόπο που κάποιος που έχει και τη φαντασία και την υπομονή να περάσει τις σκέψεις του στο χαρτί μπορεί να θεωρηθεί ταλέντο στη δημιουργική γραφή. Η αληθινή συγγραφή απαιτεί χιλιάδες ώρες κριτικής ανάγνωσης και έρευνας,  απαιτεί ο συγγραφέας να έχει γύρω του γνώστες που θα του δείξουν τι κάνει λάθος, απαιτεί ατελείωτες διορθώσεις, και κυρίως όχι μόνο το "γνώθι σ’ αυτόν" αλλά και εκτενή γνώση του πεδίου στο οποίο γράφει. Αν τα έχει όλα αυτά, τότε μπορεί να ελπίζει σε κάτι περισσότερο από μερικά εφήμερα κίβδηλα συγχαρητήρια.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Η μουσική είναι η μοναδική σταθερά μου. Μου αρέσει να ακούω τους ίδιους "δίσκους" εδώ και δέκα χρόνια, ειδικά όταν ξεκινάω να σχεδιάζω ή να γράφω το σκελετό μιας ιστορίας ή τα προσχέδια χαρακτήρων. Πάντως, άπαξ και ξεκινήσω να γράφω, το μόνο που έχει σημασία είναι η επόμενη φορά. Αυτή θα είναι είτε ο ελεύθερος χρόνος μετά τη δουλειά, είτε ένα ελεύθερο πρωινό Σαββάτου. Λατρεύω να σταματάω το γράψιμο γνωρίζοντας τι θα γράψω την επόμενη φορά που θα καθίσω στην καρέκλα μπροστά στον υπολογιστή. Κι αφού αυτός είναι φορητός, αυτό σημαίνει είτε το σπίτι μου, είτε κάποιο μαγαζί, είτε ακόμη κι ένα μέσο μαζικής μεταφοράς.

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Ήμουν τυχερός από τις προ δεκαετίας αρχές των προσπαθειών μου να δούνε κάτι στα πρώιμα γραπτά μου συγγραφείς που δουλεύουν εδώ και δεκαετίες, και βοηθάει ο ένας τον άλλο στο να κάνουν όσο καλύτερη τη γραφή τους. Έφαγα άπειρο λογοτεχνικό "ξύλο" από συγγραφείς και ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί όσο μεγάλωνα. Πάντα προσπαθούσα να ακούω, και δεν φοβάμαι τις διορθώσεις, αντιθέτως προσπαθώ να είμαι όσο πιο σκληρός γίνεται με ένα κείμενο. Γι' αυτό αποφεύγω να βιάζομαι στο γράψιμο ή τις διορθώσεις. Το σκέφτομαι σαν συνεχείς επιστρώσεις χρώματος μέχρι να πλησιάσει το άψογο. Χρειάζομαι αυτά τα οικεία πρόσωπα, κυρίως επειδή δεν πρέπει να ντρέπονται να είναι αυστηροί ή να μου πούνε ότι κάτι δεν δουλεύει. Χαίρομαι να το κάνω κι εγώ ο ίδιος πια, αν και είναι κι αυτό μια δουλειά που μαθαίνεται βιβλίο με το βιβλίο. Ένας εκδοτικός οίκος που σέβεται το όνομά του και τα βιβλία που βγάζει, πληρώνει επαγγελματίες για να κάνουνε αυτή τη δουλειά, οπότε φανταστείτε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν πολλαπλά μάτια πάνω από ένα κείμενο προτού καν φτάσει σ' εκείνους.

9) Από τα βιβλία σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το κάθε βιβλίο σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" του καθενός;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο βιβλίο, όλα είναι ξεχωριστά για εμένα. «Το Φως Μέσα Μου» είναι το πρώτο μου βιβλίο, η «Νεκρή Γραμμή» είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα, και τώρα «Η Σκιά Στο Σπίτι» βρήκε το δρόμο της σε κοινό πέρα από τον στενότερο κύκλο της λογοτεχνίας του φανταστικού, λόγω του πιο "οικογενειακού" θέματος. Όλα είναι πηγές συναισθημάτων για εμένα και έχω τη δυνατότητα να δω και τη δική μου προσωπική πορεία όταν τα ξεφυλλίζω τώρα. Η συλλογή διηγημάτων ήταν η δική μου εξερεύνηση αυτού του υπέροχου είδους με το οποίο καταπιάνομαι, και έχει πολλές στιγμές μέσα του για εμένα. Θυμάμαι πού και πώς γράφτηκε η κάθε ιστορία, πού πρωτοεμφανίστηκαν, πότε βραβεύτηκαν και πάει λέγοντας. Η «Νεκρή Γραμμή» ήταν το τέταρτο σε σειρά μυθιστόρημα που είχα ολοκληρώσει, αλλά το πρώτο με το οποίο ένιωσα πως, ναι, αυτό εδώ είναι αρκετά καλό για να το δούνε και μάτια πέρα από τα δικά μου. Και «Η Σκιά Στο Σπίτι» θεωρώ πως είναι η πιο ώριμη δουλειά μου αφού γράφτηκε καταμεσής μιας αληθινής απώλειας που είχα βιώσει, και με βοήθησε να πω μια σειρά από "αντίο" που είχα ανάγκη να πω.

10) Ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Κέλλης βρίσκει το χρόνο να διαβάζει και για δική του ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστης και γιατί;

Προσπαθώ να διαβάζω όσο περισσότερα καλά ελληνικά βιβλία γίνεται, όχι απαραίτητα στη λογοτεχνία του Φανταστικού. Έχω μια καλή λίστα βιβλίων από τις γιορτές: το «Κιβώτιο του Αλεξάνδρου» και η «Μητέρα του Σκύλου» του Μάτεση είναι στην κορυφή της. Φυσικά η αγάπη μου είναι τα ψυχολογικά θρίλερ, ενώ από ξένα βιβλία κινούμαι σε αυτό που αποκαλούν στο εξωτερικό New Weird, η τρόπον τινά τωρινή μορφή της λογοτεχνίας  Τρόμου.

11) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Ο αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Sir Terry Pratchett ο οποίος έγραφε κωμικό φάντασι με πολλά κοινωνικοπολιτικά στοιχεία, κυρίως στα αστυνομικά του μυθιστορήματα. Νομίζω ότι είναι ο συγγραφέας που με έχει επηρεάσει περισσότερο από κάθε άλλον. Από τον Pratchett διδάχτηκα πόσο σημασία έχει ο εκάστοτε χαρακτήρας να συμπεριφέρεται όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται και να μην οδηγείται απλά πάνω στις ράγες μιας πλοκής. Αυτό κάνει την ιστορία βαθιά ανθρώπινη κι ας είναι τοποθετημένη σε έναν απόλυτα φανταστικό κόσμο, κατοικημένο από φανταστικές φυλές και όντα. Το ανθρώπινο στοιχείο είναι υπαρκτό, κι αυτό κάνει τα βιβλία σημαντικά για τους αναγνώστες, όχι εφήμερες ιστορίες που ξεχνιούνται μέσα σε μέρες. Από κει και πέρα, έχω κι άλλους αγαπημένους συγγραφείς του Φανταστικού των οποίων η γραφή με έχει πλάσει συγγραφικά. Αυτοί είναι σίγουρα οι Τόμας Λιγκότι, Κλάιβ Μπάρκερ και Μάικλ Μάρσαλ Σμιθ, οι οποίοι είναι οι τρεις αγαπημένοι μου διηγηματογράφοι. Σε μικρότερο βαθμό όσον αφορά τις επιρροές είναι οι Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν και Χ.Φ. Λάβκραφτ, ενώ από Έλληνες σίγουρα ένας είναι ο Μιχάλης Μανωλιός ο οποίος είναι σχολείο κανονικό για κάθε νέο έλληνα συγγραφέα του φανταστικού, καθώς και ο Δημοσθένης Βουτυράς του οποίου το έργο διάβασα σε ένα δύσκολο καλοκαίρι, και μου έδειξε ότι όχι μόνο μπορεί να γραφτεί ελληνικός τρόμος, αλλά εκείνος το έκανε πάνω από 100 χρόνια πριν.

12) Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Χωρίς δεύτερη σκέψη, το «Σπίτι από Φύλλα» του Μαρκ Ντανιελέφσκι. Αυτό που κατάφερε με το πρώτο του μυθιστόρημα είναι κάτι απλά επικό και φαντάζει ανεπανάληπτο. Χωρίς να μοιάζουν καθόλου μα καθόλου, η «Σκιά στο Σπίτι» κεντράρει κι αυτή σε ένα "αλλόκοτο" σπίτι όπου η πραγματική ιστορία πραγματεύεται την απώλεια μιας οικογένειας.

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Συζητήσιμο. Αποδεδειγμένα δεν είναι υποχρεωτικό ένας συγγραφέας να ταξιδέψει για να βιώσει αυτά που θέλει να περιγράψει – άσχετα που προσωπικά επικεντρώνω τα περισσότερα απ’ όσα γράφω σε μέρη που έχω δει από κοντά, γι’ αυτό και τα περισσότερα κείμενά μου τοποθετούνται σε Ελλάδα, Βρετανία και Σκανδιναβία. Συγχρόνως είναι αποδεδειγμένο πως δύσκολα θα γίνεις πιστευτός αν δεν έχεις κάνει ενδελεχή έρευνα πάνω στο αντικείμενό σου. Εντάξει, μπορείς να τη σκαπουλάρεις με ένα διήγημα, αλλά ολόκληρο μυθιστόρημα; Θα χρειαστεί να ρίξεις πολλή δουλειά για να είναι αληθοφανές το αποτέλεσμα, είτε το μέρος είναι υπαρκτό είτε εντελώς φανταστικό. Και αφού τα βιώματα είναι κι αυτά μια μορφή έρευνας, εφόσον θα σου επιτρέψουν να δώσεις μια ρεαλιστική απεικόνιση, όχι μόνο του τόπου αλλά και των κατοίκων του, των συνήθειών τους, των προβλημάτων τους, κλπ… καταλήγω στο ότι η έρευνα είναι πολύ σημαντικότερη από τα ταξίδια, με την υποσημείωση ότι τα ταξίδια είναι κι αυτά μια μορφή έρευνας.

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Νομίζω ότι δεν υπάρχει απόλυτα σωστή απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση. Η πρώτη σκέψη μου είναι ότι προτού ξεκινήσει να γράφει κάτι ο εκάστοτε συγγραφέας, το έχει σκεφτεί διεξοδικά: έχει ξεσκαρτάρει ένα σωρό ιδέες, έχει περάσει πολλούς χαρακτήρες από το "τραπέζι του Προκρούστη" μέσα στο κεφάλι του, γενικά η ώρα που μπαίνουν οι πρώτες λέξεις στο κείμενο έρχεται ύστερα από πολλή δουλειά. Είναι λοιπόν φυσιολογικό ο συγγραφέας να κλίνει προς εκεί όπου αισθάνεται πιο άνετα, εκεί όπου μπορεί να χρησιμοποιήσει όλες του τις δυνάμεις, κι αυτό συνήθως σημαίνει ότι θα στραφεί σε αυτό που ξέρει. Τώρα, αν μια ιδέα ξεπερνάει όλες τις υπόλοιπες και απλά δεν ανήκει στο συνηθισμένο ύφος του, αυτό δεν θα έπρεπε να τον σταματήσει αλλά να τον συναρπάσει.  Εγώ για την ώρα δουλεύω τις ιδέες που έχω, κι αυτές κινούνται στα γνώριμα για εμένα λημέρια μου. Πάντως, η «Νεκρή Γραμμή» και η «Σκιά στο Σπίτι» μπορούν να θεωρηθούν μεταφυσικά θρίλερ, όμως, πραγματικά δεν έχουν καμία σχέση το ένα με το άλλο.

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "κεντρίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι καθαρά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Όπως ανέφερα νωρίτερα, οι ιστορίες μου πραγματεύονται την απώλεια, και πώς τη διαχειρίζεται ο κάθε άνθρωπος. Το βιβλίο γράφτηκε με μια πολύ αληθινή απώλεια για εμένα, την εμπειρία της μετανάστευσης και όλα τα αντίο που όφειλα να πω λόγω αυτού του γεγονότος. Φυσικά, ένα λογοτεχνικό βιβλίο οφείλει να είναι ψυχαγωγικό, να διασκεδάζει, εγώ όμως θέλω να βάλω τον αναγνώστη να αναρωτηθεί τι θα έκανε σε παρόμοια κατάσταση, θέλω να νιώσει την απώλεια των χαρακτήρων και μέσα από αυτούς να κοιτάξει τη δική του ζωή. Ίσως με αυτό τον τρόπο να νιώσει μια αίσθηση συλλογικότητας. Ότι όλοι μαζί ανήκουμε στη σημερινή πραγματικότητα της Ελλάδας κι ό,τι αυτή συνεπάγεται. Τα προβλήματα είναι κομμάτι της ζωής και όλοι μαζί θα προσπαθήσουμε να τα ξεπεράσουμε.
Το δεύτερο σκέλος της ερώτησης είναι ιδιαίτερα σημαντικό, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ένα βιβλίο που εύκολα κατηγοριοποιείται ως "θρίλερ". Το βιβλίο δεν έχει αυτοσκοπό να τρομάξει, και μάλιστα οι πιο ηχηροί για την ώρα φίλοι του ΔΕΝ διαβάζουν τρόμο συνήθως. Μπορεί κάποιοι από αυτούς να μην έχουν διαβάσει ποτέ τρόμο. Και δεν χρειάζεται. «Η Σκιά Στο Σπίτι» είναι όπως ανέφερε μια δημοσιογράφος προ μερικών εβδομάδων "Μια ιστορία αγάπης που υποδύεται την ιστορία τρόμου". Το βιβλίο απευθύνεται σε όσους θέλουν να διαβάσουν μια ιστορία που δεν θα προσβάλει τη νοημοσύνη τους, σίγουρα σε όσους έχουν παιδιά -ή γονείς- και πιστεύουν ότι θα έκαναν τα πάντα για να τα/τους προστατεύσουν. Καρδιά της ιστορίας είναι η αγάπη, η αγάπη του γονιού προς τα παιδιά του και του συζύγου στο ταίρι του. Ό,τι συμβαίνει στην ιστορία κινείται πάνω σ' αυτό τον άξονα.

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για ένα συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα, ιδιαίτερα μέσα από κόσμους σκοτεινούς και φανταστικούς ;

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα δυο σκέλη της ερώτησης. Οι συγγραφείς αντλούν την έμπνευσή τους από τον κόσμο στον οποίο ζούνε, και τα προβλήματα της καθημερινότητας, εφόσον είναι μέρος του συγγραφέα, θα είναι και μέρος του έργου του. Από την άλλη, δεν μπορώ να κακολογήσω κάποιον συγγραφέα που θέλει να ξεφύγει από τη ζοφερή πραγματικότητα και η τέχνη του να καταπιάνεται με διαφορετικά πράγματα. Το ίδιο και για τους αναγνώστες που επιθυμούν να ξεχαστούν μέσα από ένα βιβλίο, να ταξιδέψουν για λίγο αλλού. Ακόμη δεν έχω δει βιβλίο που να λέει "όλα πάνε μια χαρά, δεν έχουμε προβλήματα", οπότε κανείς δεν εθελοτυφλεί ή κοροϊδεύει το αναγνωστικό κοινό του. Το να εστιάζουν σε κάτι άλλο είναι θεμιτό.

17) Στην σύγχρονη πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Επειδή δουλεύω με παιδιά και εφήβους, δεν ανησυχώ. Η σχετική άρνηση αυτών των ηλικιών στα βιβλία είναι ότι θεωρούνται κατ’ εξοχήν σχολικά αντικείμενά, όπως ήταν πάντα. Φυσιολογικό να υπάρχει μια αρχικά αρνητική άποψη. Η διαφορά είναι ότι τώρα πια οι περισσότερες ταινίες και σειρές που βλέπουν αυτά τα παιδιά, είναι βασισμένες σε βιβλία. Ξέρουν πού να στραφούν για να μάθουν περισσότερα, και έχουν και μεγαλύτερη δυνατότητα να το κάνουν. Γενικά, οι άνθρωποι ανέκαθεν λέγαμε ιστορίες. Πολλοί θεωρούν ότι ήταν το εξελικτικό βήμα που μας ξεχώρισε από τους πρωτεύοντες συγγενείς μας. Ο συνδυασμός γλώσσας και φαντασίας. Η τεχνολογία δεν μας σταμάτησε από το να μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας, αντιθέτως μας έφερε κοντά σε πολύ περισσότερο κόσμο. Κρίση σημαίνει ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά, όχι ότι δεν έχει ιστορίες. Το βιβλίο υπήρχε και θα υπάρχει, όσες κρίσεις και να περάσουμε, κι όπως εξελισσόμαστε εμείς, έτσι θα εξελίσσεται κι αυτό.

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή; Πόσο πρόσφορο είναι το "έδαφος" για το θρίλερ στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό;

Ευτυχώς όχι, και λέω ευτυχώς επειδή δεν χρειάστηκε να μπω στη διαδικασία αλλαγών για να το κάνω πιο "προσιτό". Το πρώτο μου βιβλίο είχε ήδη αποδοχή από το κοινό στο οποίο εστίαζε, προτού ακόμη εκδοθεί. Όπως προανέφερα είχε διηγήματα που είχαν κερδίσει λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ή είχαν δημοσιευτεί στις ΗΠΑ. Για εμένα είναι πιο εύκολο να πειραματίζομαι με διηγήματα παρά με μυθιστορήματα, αλλά γενικά βλέπω ότι το ελληνικό κοινό αγαπάει τα θρίλερ και τα μυστήρια. Προσωπικά απεχθάνομαι την αψυχολόγητη σωματική βία και τα δίχως λόγο αιματοκυλίσματα, οπότε γράφω ανερυθρίαστα αυτό που μου αρέσει καταλαβαίνοντας ότι δεν θα χαλάσω το αναγνωστικό βράδυ κανενός! Μέχρι τώρα πάντως, περισσότερο έκπληξη συναντώ από κόσμο που διαβάζει τα βιβλία μου για το πόσο καλά λειτουργούν σε ελληνικό πλαίσιο, παρά άρνηση. Εστιάζω κυρίως στο τελευταίο αφού «Η Σκιά Στο Σπίτι» είναι κι από έναν εκδοτικό οίκο με το όνομα του Κέδρου, φυσιολογικά βρίσκει το δρόμο του σε περισσότερα χέρια που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το είδος του θρίλερ. Τουλάχιστον, κανείς δεν έχει αναφέρει ακόμη ότι αυτό "θα λειτουργούσε καλύτερα αν ήταν τοποθετημένο στο εξωτερικό". Τουναντίον.

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Έχουν περάσει εννιά χρόνια από την πρώτη μου δημοσίευση, στο "9" της Ελευθεροτυπίας, και από τον πρώτο διαγωνισμό συγγραφής που κέρδισα, με ιστορία που εμφανίστηκε χρόνια αργότερα στο πρώτο μου βιβλίο. Αυτό σημαίνει ότι στο κοινό συστήθηκα πριν μόλις μια δεκαετία, ενώ στα βιβλιοπωλεία βρέθηκα πριν μόλις τέσσερα χρόνια. Οπότε, εφόσον μου γίνεται αυτή η ερώτηση θα προσπαθήσω να απαντήσω με γνώμονα αυτά που με έχουν συμβουλέψει πολύ πιο έμπειροι στον χώρο, κεντράροντας στα επικίνδυνα σημεία που θυμάμαι κι ο ίδιος από εκείνο το κομμάτι της πορείας μου. Αυτό που συμβουλεύω λοιπόν είναι υπομονή και σεβασμό στον κόπο σας. Η έκδοση δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, και τα όνειρα ΔΕΝ θα πρέπει να αγοράζονται για να πραγματοποιηθούν. Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός. Όταν πηγαίνεις στη δουλειά και τσακίζεσαι κατά τη διάρκεια του οχταώρου, δεν πληρώνεις ο ίδιος τον εργοδότη στο τέλος του μήνα. Οπότε γιατί να το κάνεις αυτό με τα έργα σου; Η απάντηση «επειδή δεν υπάρχει άλλος τρόπος» δεν ισχύει. Υπάρχουν αρκετοί διαγωνισμοί και φυσικά το διαδίκτυο όπου ο κάθε νέος συγγραφέας μπορεί να μετρήσει τις δυνάμεις του και να δημιουργήσει όνομα και φήμη. Υπομονή λοιπόν και πολλή δουλειά. Η βιασύνη μόνο καταστρέφει καριέρες προτού αυτές καλά-καλά ξεκινήσουν.

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στα βιβλία σας αλλά, ειδικότερα, στο νέο μυθιστόρημά σας «Η Σκιά Στο Σπίτι», και να σας ρωτήσω για τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο απώτερο μέλλον;

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και για τις ερωτήσεις, Κλειώ! Αυτή τη στιγμή, υπάρχει ένα σχέδιο κατά νου το οποίο εκτείνεται σε βάθος πενταετίας και το συνιστούν τρία βιβλία: Για την ώρα δουλεύω το επόμενο μυθιστόρημά μου, το οποίο κλείνει υπό μια έννοια αυτή την τριλογία της απώλειας που ξεκίνησε με τη «Νεκρή γραμμή» και συνέχισε με τη «Σκιά στο σπίτι». Ευελπιστώ να το έχω ολοκληρώσει μέσα στο 2017 και να ξεκινήσω το επόμενο μυθιστόρημα, μια ιδέα που είναι αρκετά πρώιμη για την ώρα, αλλά ο πυρήνας της με εξιτάρει. Συγχρόνως, υπάρχουν μερικά βραβευμένα διηγήματα που περιμένουν παρέα με κάποιες άλλες εξίσου σύντομες δουλειές που δεν έχουν ξεμυτίσει από το συρτάρι μου. Επειδή πάντα βρίσκονται λόγοι να γράφονται διηγήματα, ακόμα και κατά τη διάρκεια συγγραφής ενός μυθιστορήματος, αυτά θα πληθαίνουν. Οπότε το τρίτο θα μπορούσε να είναι μια συλλογή, η δεύτερη μετά το Φως μέσα μου, κατά πάσα πιθανότητα μετά τα δυο προαναφερθέντα μυθιστορήματα. Φυσικά τα σχέδια ανατρέπονται ανά πάσα στιγμή, οπότε δεν μπορείς να ξέρεις. ΑΝ όλα πάνε κατ' ευχήν, τώρα ξέρετε! Ευχαριστώ για την παρέα, κι εύχομαι υγεία και καλά αναγνώσματα σε όλους!

Βιογραφία του Κωνσταντίνου Κέλλη:

Ο Κωνσταντίνος Κέλλης γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1985 και σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη. Συνέχισε τις σπουδές του στο Εδιμβούργο, όπου έκανε μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Γραφή.
Η αγάπη του για τη λογοτεχνία του φανταστικού τον οδήγησε στη συγγραφή ιστοριών τρόμου, μυστηρίου και φαντασίας. Από το 2008 κι έπειτα η δουλειά του διακρίνεται συνεχώς σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ενώ πολλά διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στη Σουηδία ως καθηγητής αγγλικών. Η Σκιά στο σπίτι είναι το τρίτο του βιβλίο.
Άλλα βιβλία του συγγραφέα: Το φως μέσα μου: δεκατρείς σκοτεινές ιστορίες (διηγήματα, Momentum, 2013), Νεκρή γραμμή (μυθιστόρημα, Κλειδάριθμος, 2014).

Περισσότερες πληροφορίες για το συγγραφικό έργο του Κωνσταντίνου Κέλλη στην προσωπική του σελίδαhttps://www.facebook.com/Konstantinos.Kellis/

Εργογραφία του Κωνσταντίνου Κέλλη:

«Η ΣΚΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» (2016)
Εκδόσεις: Κέδρος
Σελίδες: 552
Τιμή: 17,50 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Όλα τα παλιά σπίτια κουβαλούν αναμνήσεις. Τελευταίες ανάσες. Παίζουν κρυφτό ανάμεσα στους ζωντανούς».

Μετά τον πρόωρο θάνατο της αγαπημένης του Ναταλίας, ο Τάσος Βαρθαλίτης προσπαθεί μαζί με τα δυο του παιδιά να μαζέψει τα κομμάτια της διαλυμένης οικογένειάς του και να ξαναφτιάξει τη ζωή τους.
Θέλοντας να πραγματοποιήσει την επιθυμία της νεκρής πια συζύγου του, αποφασίζει να αγοράσει το παλιό αρχοντικό Καρατζά δίπλα στη λίμνη Βόλβη, το μέρος όπου μια νύχτα δεκαέξι χρόνια πριν της είχε κάνει πρόταση γάμου.

Μια σκιά όμως παραμονεύει στο αρχοντικό, μια οργισμένη ύπαρξη που ο θάνατος και τα χρόνια δεν κατάφεραν να σιγάσουν το μοιρολόι της. Μια σκιά που αποκαλεί το σπίτι τους σπίτι της.

Καθώς τα σημάδια ανείπωτων πράξεων του παρελθόντος αρχίζουν να εμφανίζονται γύρω τους, η ανάγκη του Τάσου και των παιδιών του να ξαναβρούν όσα έχασαν δεν τους αφήνει να δουν την πραγματικότητα. Και αυτό βάζει το παρόν αλλά και το μέλλον τους σε θανάσιμο κίνδυνο.»

Μια ιστορία αγάπης και τρόμου, ένα μεταφυσικό θρίλερ που δε θα αφήσετε στιγμή από τα χέρια σας.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ ΝΕΚΡΗ ΓΡΑΜΜΗ.

«ΝΕΚΡΗ ΓΡΑΜΜΗ» (2014)
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Σελίδες: 464
Τιμή: 12,51

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα μεταφυσικό θρίλερ που κόβει την ανάσα και ανεβάζει την αγωνία έως την τελική του κορύφωση.

Ο Σταμάτης Κόκκινος σκότωσε τη γυναίκα της ζωής του. Η σκέψη αυτή τον βασανίζει κάθε μέρα μετά το τροχαίο που την πήρε μακριά του και άφησε πίσω εκείνον.

Οι μέρες του κυλάνε χωρίς νόημα μέσα σ’ ένα άδειο διαμέρισμα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μόνη του λύτρωση, τα τελευταία λόγια της Ιωάννας στον τηλεφωνητή του.

Ωστόσο, όλα όσα πίστευε ο πρώην αστυνομικός θα ανατραπούν όταν γνωρίσει τον Ιεροκλή, έναν αλλόκοτο ιδιωτικό ντετέκτιβ που ξέρει για εκείνον περισσότερα απ’ όσα θα ’πρεπε.

Μυστικά του παρελθόντος που αρνούνται να παραμείνουν θαμμένα. Αμαρτίες που θα πρέπει να πληρωθούν με το μέγιστο τίμημα. Και στη μέση όλων, ένα παλιό τηλέφωνο που χτυπάει τις νύχτες, με φωνές νεκρών στην άλλη άκρη της γραμμής. Που ζητούν… τι; Ειρήνη, εξιλέωση, εκδίκηση…»

Ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει άψογα την αστυνομική πλοκή με τον μεταφυσικό τρόμο!

Διαβάστε την κριτική για τη «ΝΕΚΡΗ ΓΡΑΜΜΗ» στους «Φίλους της Λογοτεχνίας» εδώ:

«ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ –Δεκατρείς Σκοτεινές Ιστορίες» (2013)
Εκδόσεις: Momentum
Σελίδες: 330
Τιμή: 9,80 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Αγαπητέ αναγνώστη, μην αφήσεις τον τίτλο να σε παραπλανήσει. Όσοι φοβούνται το σκοτάδι, δεν έχουν δει πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το φως. Η κόλαση μπορεί να είναι μια διάσταση που γεννάει σκοτάδι. Ή ένας τόπος όλο φως. Φως ανελέητο. Μπορείς να πεις με βεβαιότητα πού κατοικούν οι πυκνότερες σκιές;
Οι δεκατρείς σκοτεινές ιστορίες στην πρώτη συλλογή διηγημάτων του Κωνσταντίνου Κέλλη θα σε οδηγήσουν σε μέρη γνώριμα, όπως ένας ξεχασμένος φάρος ή ένα σπίτι γεμάτο κούκλες, ένα γραφείο ψυχολόγου ή μια παραλία στη μέση του καλοκαιριού... Θα σε ταξιδέψουν όμως, και στο παρελθόν ή σε τόπους που δεν έχουν θέση στους ανθρώπινους χάρτες. Από ένα ανήλιαγο δάσος γεμάτο χαμένα παιδιά έως μια πόλη που μοιάζει να ξεπηδάει από τα χαρακτικά του Έσερ... Από μια πολυκατοικία χαρισμένη στους νεκρούς έως τη Δρέσδη του 1945 που ισοπεδώνεται σε μια νύχτα γεμάτη λάμψη...
Πολλές από τις ιστορίες της συλλογής έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες τρόμου στην Ελλάδα και το εξωτερικό.»

"Δεν είναι μόνο η δύναμη στη φαντασία του, αλλά και η αίσθηση ρεαλισμού που σε κάνει να βιώνεις τον τρόμο μαζί με τους ήρωες... Ένα σκοτεινό ταλέντο που ξεχωρίζει".
Αβραάμ Κάουα, συγγραφέας.

Διαβάστε την κριτική για το «ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ» στους «Φίλους της Λογοτεχνίας» εδώ: