Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

«ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ», του Όμηρου Αβραμίδη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ», του Όμηρου Αβραμίδη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 320
Τιμή: 12,51 €

            Ο Όμηρος Αβραμίδης έχει να επιδείξει ένα πλούσιο συγγραφικό, μεταφραστικό και εκδοτικό έργο, όμως, πάνω από όλα, αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι το ήθος, η ευαισθησία και η ποιότητα σε κάθε δραστηριότητά του. Η γραφή του δεν θα μπορούσε φυσικά να διαφέρει και, έχοντας ήδη διαβάσει πολλά από τα αξιόλογα έργα του, έχω διαπιστώσει ότι ξεχωρίζουν για την αμεσότητα, την λιτότητα, την γλαφυρότητα και την εμπεριστατωμένη απεικόνιση ιστορικών γεγονότων, όπου αυτά χρειάζονται. Το βιβλίο του «Με Τα Φτερά Της Ελπίδας» που επανεκδόθηκε από τις εκδόσεις Ωκεανός το 2015, ακολουθεί τα χνάρια του εξαιρετικού και, προσωπικά, αγαπημένου μου μυθιστορήματός του «Η Κίτρινη Σημαία», όσον αφορά στην εξιστόρηση των συγκλονιστικών αγώνων των Ελληνοκυπρίων για την απελευθέρωση της Κύπρου από τη Βρεττανική κυριαρχία, την εθνική αυτοδιάθεση και ένωση του νησιού με την Ελλάδα, καθώς και την εντυπωσιακή συνύφανσή τους με μια συναρπαστική μυθοπλασία. Φυσικό και αναμενόμενο επακόλουθο, λοιπόν, ήταν να λατρέψω και αυτό το μυθιστόρημα του συγγραφέα το οποίο διάβασα απνευστί, καθώς οι ήρωές του με παρέσυραν σε μία περιπλάνηση που κόβει την ανάσα στην Κύπρο της Ε.Ο.Κ.Α (Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών), του αιματηρού και αξιομνημόνευτου αγώνα τους για ελευθερία από κάθε ξένη κυριαρχία από το 1955 έως και το 1959, αλλά και όλων όσων ακολούθησαν μετά το τέλος του αγώνα, τα οποία αργά και μεθοδικά οδήγησαν στην διχοτόμηση του νησιού το 1974.
            Ο Θεοδόσης Δημοσθένους, ένας Ελλαδίτης δημοσιογράφος βρίσκεται στην Κύπρο το 1961, έναν χρόνο μετά την ανακήρυξη του ανεξάρτητου Κυπριακού κράτους για ρεπορτάζ, απεσταλμένος της εφημερίδας όπου εργαζόταν. Η τύχη τον φέρνει κοντά στον Ηλία έναν γραφικό και "έξω καρδιά" ταξιτζή, ο οποίος αναλαμβάνει αποκλειστικά τις αμέτρητες μεταφορές του δημοσιογράφου στους διάφορους προορισμούς του σε όλο το νησί. Η φιλία και η αμοιβαία εκτίμηση δεν αργεί να αναπτυχθεί ανάμεσά τους και η ξενάγηση του Θεοδόση προχωράει λίγο βαθύτερα από όσο αρχικά υποψιαζόταν. Ο Ηλίας, πρώην αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α, βρίσκοντας ένα πρόθυμο, καλοπροαίρετο και αμερόληπτο ακροατή, "ξεδιπλώνει" πολλές από τις πτυχές του ηρωικού αγώνα των Ελληνοκυπρίων, κάποιες από τις οποίες δεν θα ήθελαν κάποιοι να αποκαλύψει. Μία από αυτές οδηγεί στην γνωριμία του δημοσιογράφου με την Αντιγόνη, την μνηστή του αγωνιστή Γιάννη Κακουλίδη, η οποία θρηνεί για τον άδικο θάνατο του αγαπημένου της και ψάχνει να βρει την αλήθεια γύρω από τη δολοφονία του αλλά και τους πραγματικούς ενόχους. Ο πρόσφατα χωρισμένος και βαθύτατα πληγωμένος Θεοδόσης δεν μπορεί να αντισταθεί και ερωτεύεται παράφορα την μαυροφορεμένη κοπέλα, η οποία δεν φαίνεται να μπορεί αλλά ούτε και να θέλει να απαγκιστρωθεί από την μνήμη του νεκρού συντρόφου της.
            Οι τρεις νέοι θα εμπλακούν σε μία περιπέτεια που ποτέ δεν μπορούσαν να διανοηθούν, ενώ οι δεσμοί φιλίας τους θα ισχυροποιηθούν μέσα από τις παγίδες και τους κινδύνους με τους οποίους θα έρθουν αντιμέτωποι, αναζητώντας την αλήθεια κάτω από το πυκνό πέπλο μυστηρίου. Όπως συμβαίνει συχνά μετά από κάποιον πολύνεκρο αγώνα, κάποιοι από αυτούς που επιβιώνουν αποφασίζουν να "αλλάξουν στρατόπεδο", ξεχνώντας τις πρότερες "ευγενείς" πεποιθήσεις τους και αποζητώντας ανταμοιβή, αναγνώριση και αξιώματα εν καιρώ ειρήνης, ως αποζημίωση για όσα "θυσίασαν" εν καιρώ αγώνα. Τα αποτελέσματα του αγώνα στην πράξη πολλές φορές δεν συνάδουν με τις προσδοκίες όσων πίστεψαν σε αυτόν και έδωσαν ακόμα και το αίμα τους για το σκοπό αυτό και συχνά η διάψευση έρχεται να πάρει τη θέση της δικαίωσης. Η ανθρώπινη απληστία για απόκτηση πλούτου και εξουσίας συχνά επισκιάζει οποιοδήποτε άλλο ευγενές συναίσθημα και οδηγεί σε αποτρόπαιες και ποταπές πράξεις, έως ότου ο στόχος αυτός να επιτευχθεί.
            Ο Όμηρος Αβραμίδης στο μυθιστόρημά του «Με Τα Φτερά Της Ελπίδας» μας αποκαλύπτει πολλά από τα γνωστά και άγνωστα ιστορικά γεγονότα της πατρίδας του της εποχής εκείνης, με βλέμμα αντικειμενικό και νηφάλιο, λόγο μεστό και παραστατικό και μία μυθοπλασία συναρπαστική, πλάθοντας χαρακτήρες απόλυτα πιστευτούς, γοητευτικούς, θαυμαστούς ή μισητούς και, μέσα από τις ζωές και τις πράξεις του καθενός ήρωα, επισημαίνει και φέρνει στο φως όλα όσα έλαβαν χώρα στην Κύπρο, σε ένα νησί που θα έπρεπε να είναι ενιαίο, αδιαίρετο και αναπόσπαστο κομμάτι της Ελλάδας. Πολλά συγχαρητήρια στον αγαπητό συγγραφέα για ένα ακόμα εξαιρετικό μυθιστόρημα και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε, Φίλοι μου!    

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ο δημοσιογράφος Θεοδόσης Δημοσθένους λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από το φίλο του Ηλία που τον αναστατώνει. Μόλις του ανακοίνωσε ότι η Αντιγόνη - η γυναίκα που γνώρισε πριν από έναν χρόνο και αγαπά - έχει πέσει θύμα απαγωγής. Αμέσως ο Θεοδόσης αποφασίζει να κατέβει στην Κύπρο για να βοηθήσει στη λύση της υπόθεσης.
Η Αντιγόνη είναι μία γυναίκα που βοήθησε με τη δράση της στον αγώνα της ΕΟΚΑ, μία γυναίκα που έδεσε τη ζωή της και τα όνειρά της με έναν ήρωα του αγώνα, τον Γιάννη Κακουλίδη. Μετά από χρόνια, αναζητά την αλήθεια για τον θάνατό του, μία αλήθεια που διαλύει το μυστήριο για πράγματα που έγιναν εκείνα τα χρόνια, σηκώνει μάσκες και ξεσκεπάζει πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας.
Ο Θεοδόσης, που αρχικά βρίσκεται στο νησί ανυποψίαστος για το βάθος της υπόθεσης, σύντομα θα βρεθεί να αναζητά κι αυτός ενόχους.

Η ένταση των γεγονότων, ο χαρακτήρας της Αντιγόνης και τα συναισθήματα που του γεννά ο ηρωισμός της τον οδηγούν να την ερωτευτεί δυνατά, να την αγαπήσει όσο καμία άλλη γυναίκα και να ζήσει μαζί της μία τεράστια περιπέτεια και μία αγάπη στα όρια της αυτοθυσίας.»

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ», του Σαλμάν Ρούσντι – Γράφει η Λία Μίλτου

«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ», του Σαλμάν Ρούσντι – Γράφει η Λία Μίλτου
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 728
Τιμή: 10,71 €

Ένα βιβλίο "ποταμός" από τον Ινδό συγγραφέα Σαλμάν Ρούσντι, που μετανάστευσε στην Αγγλία το 1961 και σήμερα ζει στην Αμερική. Διέθεσα πολλές μέρες και νύχτες για τις 728 σελίδες του, να το παρακολουθώ πρόταση – πρόταση και σελίδα – σελίδα για να κατανοήσω αυτό το αλληγορικό παραλήρημα, ένα κείμενο μαγικού ρεαλισμού, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος ο συγγραφέας.
            Μια ανορθόδοξη γραφή, πολυεπίπεδη, δύσκολη, ανατρεπτική, διαβάζεις και δεν ξέρεις πού θα σε οδηγήσει αυτό το άγριο, πληθωρικό, φαντασμαγορικό και σατυρικό πολλές φορές μυθιστόρημα που ο ξένος τύπος χαρακτήρισε «Εποποιΐα της Ινδίας». Οι New York Times έγραψαν: «Ο λογοτεχνικός χάρτης της Ινδίας χρειάζεται να σχεδιαστεί από την αρχή, γιατί μια ολόκληρη Ήπειρος βρίσκει για πρώτη φορά τη φωνή της!».
Είναι πραγματικά ένα αξιοθαύμαστο έπος που ακροβατεί ανάμεσα στο μέλλον και στο παρελθόν και μπλέκει τη φαντασία και το μύθο με την πραγματική ζωή. Ο συγγραφέας δανείζεται τεχνοτροπίες από πολλές τέχνες: Την Αρχιτεκτονική, τη Μουσική, τη Ζωγραφική, αλλά περισσότερο η τέχνη του Κινηματογράφου είναι αυτή που καθορίζει την οπτική του. Συχνές είναι οι αναφορές του σε κινηματογραφικές ταινίες και περιγράφει σκηνές σαν να εκτυλίσσονται πάνω στην οθόνη. Η εφιαλτική περιπλάνηση τεσσάρων στρατιωτών στη ζούγκλα ξεπερνά κάθε σκηνοθετική φαντασία. Αλλά το βασικό του όχημα είναι η γλώσσα και ο τρόπος με τον οποίο τη χειρίζεται. Δημιουργεί δικές του λέξεις και έχει μια ιδιόμορφη σύνταξη, αιφνιδιάζοντας τον αναγνώστη.
Στις 15 Αυγούστου του 1947 τα μεσάνυχτα η Ινδία αποκτά την ανεξαρτησία της, έπειτα από αιώνες αγγλικής κυριαρχίας. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή γεννιούνται δυο παιδιά, ο Σίβα και ο Σαλίμ, τα παιδιά του μεσονυκτίου, που είναι προικισμένα με υπερφυσικά χαρίσματα, αλλά και με ένα φοβερό μυστικό που τους ακολουθεί ως την ενηλικίωσή τους.
Από εδώ αρχίζει μια πολυδαίδαλη γραφή με αμέτρητες ιστορίες, παράλληλα με την ιστορία της Ινδίας. Αλησμόνητοι ήρωες και αντιήρωες: Διεφθαρμένοι πολιτικοί και αξιωματούχοι, μάγοι, γητευτές φιδιών, καλλιτέχνες, γραφειοκράτες, πραξικοπηματίες, πόρνες, μοιχαλίδες, λαθρέμποροι, απίθανες φιγούρες σαν σε θέατρο σκιών, παρελαύνουν μέσα από αυτό το έργο που οι κριτικοί το υποδέχτηκαν με διθυραμβικές κριτικές και το κατέταξαν στα μεγάλα κλασσικά αριστουργήματα του 20ου αιώνα!
Η δική μου γνώμη, σαν απλή αναγνώστρια, είναι ότι το έργο του Ρούσντι είναι ένα βιβλίο πρωτόγνωρο, ένα δώρο θα έλεγα στην πατρίδα του, με ιστορικές αναφορές σε ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα. Κάθε σελίδα του είναι μια περιπέτεια με αφηγητή και πρωταγωνιστή τον Σαλίμ, και τον ανομολόγητο έρωτά του. Πλήθος προσώπων σε μια ονειρική πορεία και μυθοπλασία των Ανατολικών χωρών, ένας πραγματικός λαβύρινθος για τον απροπόνητο αναγνώστη. Είναι όμως ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί για την τολμηρή γραφή του, με αυτά που λέγονται και με τον τρόπο που λέγονται!
Κλείνοντας, θα παραθέσω έναν υπέροχο στοχασμό που ο Ρούσντι μέσω του Σαλίμ, υποβάλλει στον αναγνώστη και τον αφήνει να σκεφτεί και να βγάλει τα συμπεράσματά του: «Όλα τα παιχνίδια έχουν κάποιο ηθοπλαστικό νόημα. Για παράδειγμα το "Φιδάκι" εμπεριέχει με έναν τρόπο που δεν θα βρει κανείς σε καμιά άλλη δραστηριότητα, την αιώνια αλήθεια ότι για κάθε σκάλα που ανεβαίνεις, ένα φίδι σε περιμένει στη γωνία και για κάθε φίδι θα σε αποζημιώσει μια σκάλα! Στο παιχνίδι αυτό εμπεριέχεται η διττή νομοτέλεια των πραγμάτων, η διαλεκτική του "πάνω" εναντίον του "κάτω" του καλού εναντίον του κακού!...»
Χρειάζεται άραγε περαιτέρω σχολιασμός; Και το κορυφαίο απόφθεγμα του συγγραφέα, το οποίο σφραγίζει τα περισσότερα κεφάλαια αυτού του ξεχωριστού βιβλίου:
«Ότι δεν μπορείς να γιατρέψεις, πρέπει να το αντέξεις!»
Και τέλος μια από τις πολλές λέξεις, τις οποίες έχει κατασκευάσει η ευρηματική πένα του Ρούσντι: "Ελπιδεκτομή": το στράγγισμα της ελπίδας! Εναπόκειται στην κουλτούρα του αναγνώστη και στις λογοτεχνικές του προτιμήσεις να αποφασίσει την ανάγνωση αυτού του ιδιαίτερου έργου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«15 Αυγούστου 1947, μεσάνυχτα. Η Ινδία, χώρα μαγική, όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν, αποκτά την ανεξαρτησία της έπειτα από αιώνες αγγλικής κυριαρχίας. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, γεννιούνται δύο παιδιά, ο Σίβα κι ο Σαλίμ. Όπως και όλα τα άλλα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ινδία εκείνη την ώρα, είναι προικισμένα με υπερφυσικά χαρίσματα. 

Τα παιδιά μεγαλώνουν μαζί με την Ινδία. Η ζωή τους αποδεικνύεται άρρηκτα δεμένη με το έθνος τους, την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό του. Και ο Σαλίμ καταγράφει τα, συχνά, ξεκαρδιστικά επεισόδια που χρωμάτισαν την πορεία της οικογένειάς του και δίνει άθελά του μια ευρύτερη εικόνα της νεαρής Ινδίας σχοινοβατώντας ανάμεσα στη φάρσα και την τραγωδία. Πρωθυπουργοί, πραξικοπηματίες, μάγοι, γητευτές φιδιών, καλλιτέχνες και γραφειοκράτες παρελαύνουν μέσα από ένα έργο μαγικού ρεαλισμού στο οποίο τα πάντα, απροσδόκητα και απίστευτα, ξαφνιάζουν τον αναγνώστη κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του. 

Με μια λάμψη ανεπανάληπτης έμπνευσης, ο Ρούσντι δίνει εδώ τον καλύτερο εαυτό του, μ’ ένα ανορθόδοξο και ανατρεπτικό χιούμορ, με χειμαρρώδη ζωντάνια και σπάνια αφηγηματική πρωτοτυπία, που κάνουν το πικάντικο αυτό μυθιστόρημα ένα από τα αριστουργήματα που σημάδεψαν τον εικοστό αιώνα και που δικαιολογημένα τιμήθηκε με το BEST OF THE BOOKER, το σπουδαιότερο αγγλικό βραβείο λογοτεχνίας.» 

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

«ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ», της Sophie Hannah – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ», της Sophie Hannah – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 368
Τιμή: 14,96 €

            Ομολογώ πως πριν προχωρήσω στην ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου, κατά παράβαση της συνήθους τακτικής μου, αναζήτησα και διάβασα τις διάφορες αντικρουόμενες κριτικές και αντιφατικά σχόλια που είχαν δημοσιευτεί για το βιβλίο αυτό, το οποίο ακολουθεί την παράδοση της αξεπέραστης Agatha Christie και τον πιο επιτυχημένο ήρωά της, αλλά γραμμένο από την Sophie Hannah. Σε αυτό με οδήγησε περισσότερο η περιέργεια και όχι η ανάγκη μου να ασπαστώ την οποιαδήποτε άποψη, καθώς είχα ήδη αποφασίσει να διαβάσω το βιβλίο αυτό και πολύ σωστά, όπως τελικά αποδείχτηκε. Ο λατρεμένος χαρακτήρας που έπλασε με τόση μαεστρία η Christie, ο Βέλγος Ηρακλής Πουαρό, ξαναβρήκε τον δρόμο του προς το αναγνωστικό κοινό του καλού αστυνομικού μυθιστορήματος, συστήνοντας και στους νεότερους αναγνώστες έναν ανεπανάληπτο, αξέχαστο, πανέξυπνο και, ενίοτε, γραφικό χάρτινο ήρωα. Πραγματικά, θεωρώ πως θα ήταν "ιεροσυλία" να προσπαθήσουμε να συγκρίνουμε την γραφή της μοναδικής Agatha Christie με την φρέσκια και, ακόμα, υπό διαμόρφωση γραφή της Sophie Hannah, καθώς τα ανόμοια δεν μπορούν να συγκριθούν. Δεν θα ήταν λογικό άλλωστε να προσδοκούμε μία αναβίωση του ασύγκριτου πνεύματος της μεγάλης βασίλισσας του αστυνομικού μυθιστορήματος από μία νέα σχετικά συγγραφέα, άρα κάθε σύγκριση σε αυτό το επίπεδο δε νομίζω πως έχει κανένα νόημα. Μπορώ, όμως, να σας διαβεβαιώσω πως το αστυνομικό μυθιστόρημα της Hannah «Έγκλημα Με Υπογραφή» είναι μία αξιοπρεπέστατη και επιτυχημένη προσπάθεια, συνεπής προς τις διδαχές της μεγάλης διδάξασας, χρησιμοποιώντας ίσες δόσεις χιούμορ, σασπένς, μυστηρίου και ατμόσφαιρας ρετρό. Ένα βιβλίο, εξαρχής αφιερωμένο στην ανεπανάληπτη Agatha Christie, που δεν θα μπορείτε να αφήσετε από τα χέρια σας πριν φτάσετε στο τέλος του και στη λύση του μυστηρίου των φόνων με το μονόγραμμα, από ποιόν άλλον βεβαίως αν όχι από τον δαιμόνιο Ηρακλή Πουαρό.
            Όλα ξεκινούν ένα κρύο φλεβαριάτικο βράδυ Πέμπτης του 1929 στο λονδρέζικο Καφέ Πλέζαντ, όπου ο μοναδικός πελάτης απολαμβάνει το γευστικότατο δείπνο του, με μόνη παρέα τους αδιάκριτους ψιθύρους των δύο σερβιτόρων, οι οποίες αισθάνονται πλέον τόσο άνετα με τον πελάτη αυτόν, που σταθερά συχνάζει κάθε βράδυ Πέμπτης για να απολαύσει τις υπέροχες σπεσιαλιτέ του Καφέ, ώστε αδιαφορούν αν μπορεί να τις ακούσει ή όχι. Ο γκουρμέ αυτός πελάτης δεν είναι άλλος από τον πασίγνωστο Ηρακλή Πουαρό, ο οποίος αναγνωρίζει –αν και μετά μεγάλης εκπλήξεώς του– ότι κανένα άλλο μαγαζί στο Λονδίνο δεν φτιάχνει τόσο νόστιμες σπεσιαλιτέ, ούτε τον αξεπέραστο γευστικότατο καφέ τον οποίο φροντίζει να απολαμβάνει με κάθε ευκαιρία. Την προσοχή του δαιμόνιου ντετέκτιβ, ο οποίος παραμένει για όλους τους εργαζομένους στο λονδρέζικο καφέ ο άγνωστος, συνταξιούχος "Ξένος Κύριος", αποσπά μία νέα γυναίκα η οποία εισέρχεται στο Καφέ πανικόβλητη και σχεδόν σε κατάσταση υστερίας, σαν να έχει έρθει "μούρη με μούρη με το διάβολο", όπως εύστοχα επισημαίνει η αναμαλλιασμένη Φι Σπρινγκ, η μία εκ των σερβιτόρων. Ο Πουαρό με την παροιμιώδη έμφυτη περιέργεια και την ροπή του προς την επίλυση δυσεπίλυτων μυστηρίων δεν χάνει την ευκαιρία να ανταποκριθεί στην πρόκληση που του παρουσιάζεται και πλησιάζει την άγνωστη αναστατωμένη γυναίκα με σκοπό να διαλευκάνει ένα ακόμα μυστήριο, ακόμα κι αν δεν του έχει ζητηθεί.
            Από εκεί και πέρα η ανάμιξη του Βέλγου ντετέκτιβ στην διαλεύκανση των τριών φόνων στο πανάκριβο ξενοδοχείο Μπλόξχαμ, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητήριο δύο γυναίκες και ένας άντρας, ο καθένας στο δωμάτιό του σε τρεις διαφορετικούς ορόφους, τελετουργικά τοποθετημένοι ανάσκελα, ολόισια στο πάτωμα και με ένα μανικετόκουμπο μέσα στο στόμα τους με χαραγμένα τα αρχικά Π.Α.Τ, είναι επιβεβλημένη και αναγκαία. Ο αστυνόμος της Σκότλαντ Γιαρντ, Έντουαρντ Κάτσπουλ, φίλος του Ηρακλή Πουαρό και συγκάτοικός του στην ζεστή πανσιόν της κ. Μπλανς Άνσγουορθ, επιφορτίζεται με την επίλυση αυτού του μυστηριώδους τριπλού εγκλήματος που συντάραξε τους πλούσιους και καλομαθημένους πελάτες του ακριβού ξενοδοχείου. Μόνο που ο τριανταδυάχρονος αστυνόμος δεν έχει ιδέα από πού να ξεκινήσει για να διαλευκάνει αυτούς τους φόνους, οι οποίοι μοιάζουν με άλυτα μυστήρια. Για καλή του τύχη, όμως, αν και επίσημα σε διακοπές και ινκόγκνιτο, ο Πουαρό αποφασίζει να τον βοηθήσει, ή μάλλον να του διδάξει πώς να σκέφτεται ως πραγματικός ντετέκτιβ, αλλά και πώς να εξασκεί καλύτερα την "αγύμναστη φαιά ουσία του".
            Η συγγραφέας Sophie Hannah στήνει ένα υπέροχο γαϊτανάκι γεγονότων που άλλοτε αποκαλύπτονται μόνα τους, βολικά και προμελετημένα, και άλλοτε απαιτούν πολύ προσπάθεια και έρευνα κάτω από τα επιφανειακά σημάδια για να αποκαλυφθούν όπως πραγματικά είναι. Ο Κάτσπουλ, μαζί με τον παλαίμαχο Πουαρό ψάχνουν, ερευνούν, απορρίπτουν και αποδέχονται πρόσωπα, καταστάσεις και συμβάντα μέχρι να φτάσουν στον κύριο υπαίτιο, τον εγκέφαλο ενός καλοστημένου φονικού και εκδικητικού σχεδίου. Ο αναγνώστης "κρέμεται" από τα χείλη του Βέλγου ντετέκτιβ με τα άψογα γαλλικά, το περιποιημένο τσιγκελωτό μουστάκι, το εκλεπτυσμένο γούστο γεύσεων και το αλάνθαστο savoir vivre, ο οποίος γίνεται κυριολεκτικά έξαλλος όταν κάποιος αβίαστα και λανθασμένα υποθέτει πως είναι Γάλλος. Ο Ηρακλής Πουαρό, σε όλο του το μεγαλείο, προχωρεί βήμα βήμα στην διαλεύκανση του τριπλού αυτού εγκλήματος, χρησιμοποιώντας κάθε μικρό και μεγάλο στοιχείο, ακόμα και τις αθώες, αυθόρμητες παρατηρήσεις του σχετικά άπειρου αστυνόμου φίλου του. Κάθε τι έχει την σημασία και την θέση του στο παζλ των παράξενων φόνων με το μονόγραμμα και η εμπειρία της ανάγνωσης του «Εγκλήματος Με Υπογραφή» δεν μπορεί παρά να είναι απολαυστική και αξέχαστη! Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μετά την έκδοση του πρώτου της βιβλίου το 1920, η Agatha Christie έγραψε 33 μυθιστορήματα, 2 θεατρικά έργα και περισσότερα από 50 διηγήματα με πρωταγωνιστή τον Ηρακλή Πουαρό. Τώρα, για πρώτη φορά, οι διαχειριστές της διαθήκης της θρυλικής συγγραφέως ενέκριναν ένα ολοκαίνουριο μυθιστόρημα με τον πιο αγαπημένο ήρωά της.
Το ήσυχο δείπνο του Πουαρό σ' ένα λονδρέζικο καφέ διακόπτεται όταν μια νεαρή γυναίκα του εκμυστηρεύεται ότι η δολοφονία της επίκειται από στιγμή σε στιγμή. Είναι τρομοκρατημένη αλλά ικετεύει τον Πουαρό να μην ανακαλύψει ούτε να τιμωρήσει το δολοφόνο της· διότι με το θάνατό της, όπως ισχυρίζεται, θα αποδοθεί δικαιοσύνη.
Λίγο αργότερα, το ίδιο βράδυ, ο Πουαρό μαθαίνει ότι τρεις ένοικοι ενός πολυτελούς ξενοδοχείου του Λονδίνου έχουν δολοφονηθεί, κι ότι στο στόμα κάθε θύματος βρέθηκε από ένα μανικετόκουμπο με το ίδιο μονόγραμμα. Υπάρχει άραγε κάποια σύνδεση με την έντρομη γυναίκα στο καφέ; Μήπως, ενώ ο Πουαρό πασχίζει να συνταιριάξει τα αλλόκοτα κομμάτια αυτού του παζλ, ο δολοφόνος ετοιμάζει ένα ακόμη δωμάτιο στο ξενοδοχείο, για το τέταρτο κατά σειρά θύμα του;
Η νέα υπόθεση του Ηρακλή Πουαρό, άλλο ένα ιδιοφυές μυθιστόρημα μυστηρίου που καλείται να λύσει ο διάσημος Βέλγος ντετέκτιβ.»
Η #1 συγγραφέας όλων των εποχών.
Ο πιο διάσημος ντετέκτιβ του κόσμου.
Το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς.
"Ο Ηρακλής Πουαρό είναι η ολοζώντανη απόδειξη ότι το χιούμορ είναι το απαραίτητο συστατικό του καλού αστυνομικού μυθιστορήματος" (Αύγουστος Κορτώ)

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

«ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙΣ ΕΣΥ», της Τζότζο Μόις – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙΣ ΕΣΥ», της Τζότζο Μόις – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 472
Τιμή: 10,85 €

            Πόσο εύθραυστη είναι, αλήθεια, η ανθρώπινη ζωή; Πόσο εύκολο όσο και αδιανόητο είναι, από την μία στιγμή στην άλλη, να ανατραπεί ολόκληρη η πραγματικότητα που έως τότε βιώναμε και να αλλάξουν όλα όσα θεωρούσαμε φυσικά και δεδομένα; Όπως το να σηκωθούμε το πρωί από το κρεβάτι μας, πατώντας γερά στα δυό μας πόδια, και να πάμε μέχρι την τουαλέτα, ή να ντυθούμε μόνοι μας χωρίς την βοήθεια κάποιου… Τόσα μικρά, καθημερινά και τετριμμένα πράγματα που έχουμε μάθει να κάνουμε αυτόματα μόνοι μας, χωρίς να το σκεφτόμαστε καν, είναι δυνατόν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να γίνουν ανέφικτες πράξεις. Η συγγραφέας Τζότζο Μόις, σε αυτό το εξαιρετικό, συγκινητικό και τρυφερό βιβλίο της καταπιάνεται με το δυσάρεστο θέμα της αναπηρίας, και συγκεκριμένα της τετραπληγίας, αλλά και με το επίμαχο και διφορούμενο θέμα της ευθανασίας. Θέματα ίσως "ταμπού" για τους περισσότερους από εμάς που, εκούσια ή ακούσια, επιμένουμε να αγνοούμε ότι όλοι οι αρτιμελείς και υγιείς άνθρωποι είμαστε στην ουσία "εν δυνάμει ανάπηροι", καθώς και το τί θα κάναμε στην περίπτωση που θα μας συνέβαινε κάτι τέτοιο. Αρκεί μία μόνο "αποφράδα" συγκυρία για να καθηλωθεί σε αναπηρικό αμαξίδιο ένας άνθρωπος μέχρι πρότινος υγιής και δραστήριος, κάτι απείρως πιο τραγικό και δυσβάσταχτο για αυτόν από όσο για κάποιον εκ γενετής ανάπηρο.
            Η ηρωίδα μας, η Λουίζα Κλαρκ είναι μια νέα κοπέλα με ασυνήθιστη ομορφιά πέρα των στερεοτύπων, παράξενο και εκκεντρικό γούστο στα ρούχα και ιδιαιτέρως στα παπούτσια και έναν έμφυτο φόβο απέναντι στις προκλήσεις της ζωής. Φοβάται να ανοίξει τα φτερά της, φοβάται να τολμήσει, φοβάται να δοκιμάσει τις δυνάμεις της, φοβάται να διεκδικήσει ένα υπνοδωμάτιο μεγαλύτερο από μια ντουλάπα και φοβάται να παραδεχτεί στον εαυτό της και στους άλλους ότι δεν είναι ερωτευμένη με το αγόρι της, τον Πάτρικ. Όταν η Λου μένει χωρίς δουλειά, και μην έχοντας κανένα ιδιαίτερο προσόν, αποφασίζει να δεχτεί την δουλειά της φροντίδας ενός πάμπλουτου τετραπληγικού, του Γουίλ Τρέινορ. Τα λεφτά είναι πολύ καλά για την "στριμωγμένη" οικονομικά Λου και την οικογένειά της που τα χρειάζεται ακόμα περισσότερο, ενώ τα καθήκοντά της φαίνονται ιδιαίτερα εύκολα, καθώς την πιο προσωπική φροντίδα του ασθενούς έχει αναλάβει ένας εξειδικευμένος άντρας νοσοκόμος, ο Νέιθαν.  Έτσι, αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα και να αναλάβει την φροντίδα του Γουίλ, γνωρίζοντας ότι είναι υποχρεωμένη να τον φροντίζει έξι μήνες, σύμφωνα με το συμβόλαιό της, αλλά αγνοώντας πόσο μεγάλη ανατροπή θα προκαλέσει αυτός ο αδιάφορος αρχικά άνθρωπος στην καλά τακτοποιημένη και τελματωμένη ζωή της.
            Ο ήρωάς μας, ο Γουίλ Τρέινορ, είναι ένας σωματικά και ψυχολογικά "τσακισμένος" νέος άντρας, ο οποίος είδε μέσα σε μια στιγμή την καλά τακτοποιημένη ζωή του να γίνεται "σμπαράλια", κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ένα απρόσμενο ατύχημα τον καταδικάζει σε ισόβια αναπηρία, καθηλώνοντάς τον στο αναπηρικό καροτσάκι με σοβαρότατη και μη αναστρέψιμη τετραπληγία. Ο πρώην δραστήριος, νεαρός επιχειρηματίας και λάτρης του ωραίου φύλου, αλλά και των σπορ κάθε είδους, αναγκάζεται να μείνει ανήμπορος και να εξαρτάται για τα πάντα από τους άλλους διά παντός. Τεράστιο πλήγμα για κάθε άνθρωπο, πόσω μάλλον για έναν καλομαθημένο και αεικίνητο τύπο σαν και αυτόν. Ο Γουίλ χάνει κάθε επιθυμία για ζωή, για ανθρώπινη επαφή, ακόμα και για απλή κουβέντα, καθώς τα πάντα του φαίνονται ανούσια και αδιάφορα. Θεωρεί πως όλο αυτό που του συνέβη μοιάζει με μια κακόγουστη φάρσα, η οποία πρέπει να λάβει τέλος καθώς η "καθηλωμένη" αυτή ζωή, την οποία είναι εξαναγκασμένος να υποφέρει και να βιώνει καθημερινά, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα. Έχει βρει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να πάρει τον έλεγχο για μία και μοναδική φορά από τότε που του συνέβη το μοιραίο ατύχημα και είναι πεπεισμένος πως έτσι θα κερδίσει, έστω και την τελευταία στιγμή, την χαμένη του ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
            Η Τζότζο Μόις με το βιβλίο της «Πριν Έρθεις Εσύ» μας χαρίζει ένα τρυφερό, ανθρώπινο και βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα από αυτά που συχνά μας κάνουν να δακρύζουμε ανεξέλεγκτα, άλλες φορές να χαμογελάμε με τις πανέξυπνες χιουμοριστικές ατάκες και τέλος να υποκλινόμαστε στο ανθρώπινο μεγαλείο των συναισθημάτων και της αληθινής αγάπης, η οποία δεν γνωρίζει όρια, ούτε καθωσπρεπισμούς και σύνορα, αλλά ούτε και αναπηρίες. Μέσα από τους ψυχισμούς των δύο ετερόκλητων ηρώων της, η συγγραφέας μας παρουσιάζει όλο το εύρος των ανθρώπινων συναισθημάτων που μπορούν να νιώσουν δύο νέοι άνθρωποι όταν αισθανθούν ότι βρήκαν το άλλο τους μισό, έστω και αν αυτό απέχει παρασάγγας από τα έως τότε ιδανικά τους. Μας δείχνει, επίσης, πόσο πολύ είναι δυνατόν η αγάπη να μεταμορφώσει τον χαρακτήρα και τα πιστεύω του καθένα μας όταν κάποιος μιλήσει στην ψυχή μας. Και, τέλος, μας δείχνει ότι χειρότερο ίσως ακόμα και από μία απρόσμενη αναπηρία είναι η στέρηση του δικαιώματος του ανθρώπου για μια αξιοπρεπή ζωή, όπως ο ίδιος την ορίζει. Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Λου Κλαρκ ξέρει ένα σωρό πράγματα. Ξέρει πόσα βήματα μπορεί να κάνει κάποιος για να διασχίσει την απόσταση που χωρίζει τη στάση του λεωφορείου από το πατρικό της. Ξέρει ότι απολαμβάνει τη δουλειά της και ότι πιθανότατα δεν είναι στ' αλήθεια ερωτευμένη με το αγόρι της, τον Πάτρικ. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι πολύ σύντομα θα χάσει τη δουλειά της. Δεν ξέρει, επίσης, ότι όλα όσα ήξερε, τα οποία την έκαναν να νιώθει ισορροπημένη και λογική, πρόκειται να ανατραπούν και να αλλάξουν για πάντα.
Ο Γουίλ Τρέινορ ξέρει πολύ καλά ότι το ατύχημά του και η καταδίκη του σε ισόβια αναπηρία του έχουν στερήσει κάθε ίχνος πάθους για ζωή. Ξέρει, ακόμα, ότι τα πάντα του φαίνονται αδιάφορα, όπως επίσης με ποιον ακριβώς τρόπο θα βάλει ένα τέλος σε αυτή την ανυπόφορη φάρσα. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι η Λου θα εισβάλει στη ζωή του σαν έκρηξη από χρώμα και φως. Δεν ξέρει ότι, άθελά της, αυτή η παράξενη γυναίκα θα κάμψει τις αντιστάσεις του.
Τελικά, κανένας από τους δύο δεν μπορεί να φανταστεί πόσο βαθιά θα είναι η αλλαγή που θα προκαλέσουν ο ένας στον άλλο, πόσο ανεξίτηλα θα σφραγίσει την ύπαρξη του καθενός η συνάντηση, η γνωριμία, ο έρωτάς τους.»

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016

«ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΖΙΑΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ», της Nina George – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΖΙΑΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ», της Nina George – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Σελίδες: 408
Τιμή: 13,95 €

            Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν κανένας βιβλιοπώλης έως τώρα να μην έχει σκεφτεί να ονομάσει το βιβλιοπωλείο του «Λογοτεχνικό Φαρμακείο», ή τουλάχιστον κανένας που να γνωρίζω ή να έχω ξανακούσει; Τα βιβλία, και τα λογοτεχνικά "ταξίδια" που κάνουμε διαβάζοντάς τα, δεν είναι στην ουσία "φάρμακο" ή θεραπεία για την ψυχή μας; Προσωπικά, θεωρώ αυτή την ονομασία ως την πιο ταιριαστή και αληθινή για ένα ποιοτικό βιβλιοπωλείο, του οποίου ο ιδιοκτήτης είναι πραγματικός βιβλιοσκώληκας και λάτρης της λογοτεχνίας. Ο Ζαν Περντί, ο υπέροχος αυτός, ανεπανάληπτος "λογοτεχνικός φαρμακοποιός" που έπλασε η εξαιρετική Νίνα Γκεόργκε στο νέο βιβλίο της με τίτλο «Το Μικρό Παριζιάνικο Βιβλιοπωλείο», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, γνωρίζει ακριβώς τι χρειάζεται κάθε αναγνώστης που ασθενεί ψυχικά. Η συγγραφέας κάνοντας έκδηλη την λατρεία της για τη λογοτεχνία και τα βιβλία γενικώς καθηλώνει τον αναγνώστη με ένα μυθιστόρημα ευρηματικό, συγκινητικό, τρυφερό, ενίοτε κωμικό και τελικά αληθινό και συγκλονιστικό, όσο και η ίδια η ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις.
            Ο Ζαν Περντί είναι ένας βιβλιοπώλης που διατηρεί ένα πλωτό βιβλιοπωλείο πάνω σε μία φορτηγίδα αγκυροβολημένη σε κάποια αποβάθρα του Σηκουάνα στο πολύβουο Παρίσι. Το όνομα που έχει δώσει ο ήρωάς μας στο βιβλιοπωλείο του είναι "La Pharmacie Littéraire", δηλαδή «Το Λογοτεχνικό Φαρμακείο». Πόσο ταιριαστό όνομα για το πλωτό βιβλιοπωλείο του Περντί το οποίο στεγάζει περίπου οκτώ χιλιάδες βιβλία, που κυμαίνονται από ποίηση, δοκίμια, μυθιστορήματα, μέχρι βιβλία για κυνήγι, ψάρεμα, μαγειρική ή ταξιδιωτικούς οδηγούς. Ο βιβλιοπώλης γνωρίζει το περιεχόμενο κάθε ενός από τα πολυάριθμα βιβλία του, όπως οφείλει κάθε σωστός επαγγελματίας στον τομέα του βιβλίου, αλλά η ιδιαιτερότητά του και το μοναδικό, ίσως, χάρισμα που διαθέτει – σε αντίθεση με άλλους βιβλιοπώλες – είναι το γεγονός ότι γνωρίζει ακριβώς τις "επιδράσεις", τις "παρενέργειες" αλλά και τις "ενδείξεις" του κάθε βιβλίου που διαθέτει στους υποψήφιους πελάτες του. Έτσι, συχνά ανατρέπει τις απαιτήσεις των πελατών του και, διαγιγνώσκοντας σωστά και σε βάθος την ψυχική τους κατάσταση, τους προτείνει κάποιο βιβλίο εκ διαμέτρου αντίθετο από την αρχική τους επιλογή. Ίσως αυτή η τακτική του συμπαθέστατου Ζαν Περντί να μην είναι και η πλέον προσοδοφόρα, αφού κάποιες φορές οι πιο ισχυρογνώμονες υποψήφιοι πελάτες κάνουν μεταβολή και φεύγουν, επιμένοντας στην αρχική αναγνωστική τους επιθυμία, όμως συνήθως – και αυτό οφείλεται στο μοναδικό χάρισμα του ήρωά μας – οι πελάτες δέχονται τις προτάσεις του και αφού διαβάσουν και διαπιστώσουν πόσο δίκιο είχε να τους προτείνει το συγκεκριμένο βιβλίο, επιστρέφουν πλέον σίγουροι ότι οι επιλογές του δεν θα τους απογοητεύσουν ποτέ.
            Ο κύριος Περντί είναι ένας μοναχικός γοητευτικός άνδρας, μεσήλικας, πολύ καλλιεργημένος αλλά και ιδιαίτερα μονόχνοτος. Η μοναδική μεγάλη του αγάπη, η Μανόν, τον "στοιχειώνει" εδώ και εικοσιένα χρόνια, ένα διάστημα κατά το οποίο δεν μπόρεσε να απαγκιστρωθεί από τα δίχτυα της, ούτε να ξεπεράσει την εγκατάλειψή του από αυτήν. Απόδειξη της αδυναμίας του είναι το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια τα πέρασε μην βρίσκοντας το κουράγιο να ανοίξει και να διαβάσει το γράμμα που του έστειλε η ερωμένη του λίγο μετά την φυγή της. Ο ερχομός όμως μίας νέας γειτόνισσας, της Κατρίν, και η απρόσμενη εμπλοκή της στην καλά "αποστειρωμένη" και απομονωμένη ζωή του, τον βάζει στον πειρασμό να ανοίξει και να διαβάσει επιτέλους το γράμμα της Μανόν. Έτσι ξεκινάει και η μεγαλύτερη ανατροπή όλων όσων είχε καλά τακτοποιημένα στη ζωή του, αλλά και μια υπέροχη, συναρπαστική περιπέτεια, καθώς αποφασίζει να σηκώσει την άγκυρα της Λουλού, της φορτηγίδας-βιβλιοπωλείου του, και να πλεύσει προς τον Γαλλικό νότο. Συνταξιδιώτες του, και με την πάροδο του χρόνου επιστήθιοι φίλοι του, θα είναι ο νεαρός Μαξιμιλιάν Ζορντάν, ένας πασίγνωστος επιτυχημένος νεόκοπος συγγραφέας, ο μεσόκοπος και μονίμως ερωτοχτυπημένος Ναπολιτάνος σεφ Σαλβατόρε Κούνεο, αλλά και ένας μυστηριώδης συγγραφέας ενός βιβλίου που έχει σημαδέψει εφ’ όρου ζωής τον Περντί και του οποίου αναζητεί διακαώς την αληθινή ταυτότητα.
            «Το Μικρό Παριζιάνικο Βιβλιοπωλείο» είναι πραγματικά ένα αριστουργηματικό βιβλίο, από αυτά που ξεκινούν σιγά και προσεχτικά, εμπλέκοντας σταδιακά ολοένα και περισσότερο τον αναγνώστη μέσα στην ευρηματική πλοκή, απορροφώντας τον ολοκληρωτικά καθ’ όλη την διάρκειά του και κατακτώντας τον εξ’ ολοκλήρου όταν αυτό τελειώσει, σε τέτοιο σημείο που λυπάται διότι αυτό το υπέροχο ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Ίσως να ψάξετε κι εσείς για να βρείτε εκείνο το υπέροχο μοναδικό βιβλίο του οποίου τον/την συγγραφέα αναζητεί απεγνωσμένα ο βιβλιόφιλος Περντί, ίσως να θελήσετε κι εσείς να περιηγηθείτε στον υπέροχο Γαλλικό νότο, στην αρωματισμένη Προβηγκία και τις ακτές της Μεσογείου, ίσως επιθυμήσετε κι εσείς να γευτείτε τις υπέροχες γαλλικές συνταγές των ντόπιων φαγητών και να δοκιμάσετε τα μοναδικά τοπικά κρασιά που γεύονται οι ήρωες του βιβλίου και, τέλος, ίσως θελήσετε κι εσείς να βρείτε ένα τέτοιο πλωτό "λογοτεχνικό φαρμακείο" για να σας συνταγογραφήσει ένας αντίστοιχος "λογοτεχνικός φαρμακοποιός" το κατάλληλο βιβλίο-φάρμακο που θα ανακουφίσει και θα "γιατρέψει" την ψυχή σας. Το μόνο για το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο της Νίνα Γκεόργκε δεν πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη ούτε ενός πραγματικού βιβλιοσκώληκα! Διαβάστε το και απολαύστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

"Ένα ρομαντικό μυθιστόρημα για την αγάπη, που θα σας ταξιδέψει"
«Ο κύριος Περντί είναι «λογοτεχνικός φαρμακοποιός». Στο πλωτό βιβλιοπωλείο του, στις όχθες του Σηκουάνα, συνταγογραφεί μυθιστορήματα για κάθε δυσκολία της ζωής –προτείνει στους πελάτες του βιβλία που θα γιατρέψουν τις ψυχές τους.
Τον μόνο που δεν μπορεί να γιατρέψει είναι τον εαυτό του αφού εξακολουθεί να τον στοιχειώνει το φάντασμα της μεγάλης του αγάπης που εξαφανίστηκε πριν από είκοσι ένα χρόνια, αφήνοντας πίσω της μόνο ένα γράμμα. Ένα γράμμα που εκείνος δεν άνοιξε ποτέ.
Αυτό το καλοκαίρι ο κύριος Περντί μπαίνει επιτέλους στον πειρασμό να διαβάσει το γράμμα –και τότε τα πάντα αλλάζουν.
Σηκώνει άγκυρα και φεύγει για τον νότο της Γαλλίας. Με συνταξιδιώτες έναν διάσημο συγγραφέα που έχει χάσει την έμπνευσή του κι έναν ερωτοχτυπημένο σεφ, θα κάνει ένα ταξίδι στην καρδιά της Προβηγκίας. Ένα ταξίδι πίσω στις αναμνήσεις, κι από εκεί ξανά στη ζωή…

Ένα αισιόδοξο, γοητευτικό παραμύθι για την αγάπη, την απώλεια, το θάρρος να κάνεις μια νέα αρχή. Ένα μυθιστόρημα-ερωτική επιστολή προς τα ίδια τα βιβλία κι όσους πιστεύουν ότι οι ιστορίες έχουν τη δύναμη να αλλάζουν τη ζωή μας.

Η Νίνα Γκεόργκε με σαγηνευτική γραφή μάς δίνει μια γλυκιά και συγχρόνως διασκεδαστική ιστορία γεμάτη ευαισθησία, που θα σας συναρπάσει.

Η Νίνα Γκεόργκε είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και καθηγήτρια δημιουργικής γραφής. Έχει γράψει 26 βιβλία και πάρα πολλά διηγήματα, καθώς και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο μεταφράστηκε σε 33 γλώσσες, έμεινε δύο χρόνια στις λίστες των best seller στη Γερμανία, μπήκε στη λίστα των New York Times, ήταν το δημοφιλέστερο βιβλίο στην Αγγλία για το καλοκαίρι 2015 σύμφωνα με τον Independent, ενώ έγινε επίσης best seller στην Ιταλία, την Πολωνία, την Ολλανδία και άλλες χώρες. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη συγγραφέα στο www.nina-george.com και στο www.ninageorge.de.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

«ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΟΙΝΟΣ», της Ιωάννας Θεοδωράτου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΟΙΝΟΣ», της Ιωάννας Θεοδωράτου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελίδες: 320
Τιμή: 10,80 €

            Πάντα θεωρούσα τον μήνα Αύγουστο "σημαδιακό". Κάτι το γεγονός ότι όταν εκείνος έφτανε είχαν ήδη περάσει τα δύο τρίτα του καλοκαιριού, κάτι το γεγονός ότι ήταν ο πιο δροσερός και "πολύβουος" μήνας μια και ο εσωτερικός και εξωτερικός τουρισμός βρισκόταν στην κορύφωσή του, ενώ τα μελτέμια έδιωχναν μακριά την κάψα του θερμού προκατόχου του, κάτι ότι ακριβώς επειδή ήταν ο τελευταίος μήνας καλοκαιρινής ξεγνοιασιάς πριν τον ερχομό του φθινοπώρου πάντα φροντίζαμε να τον απολαύσουμε στο μέγιστο βαθμό… Όλα αυτά μαζί, αλλά και πολλά άλλα, μικρά και ασήμαντα, προσωπικά και υποκειμενικά στοιχεία, τοποθετούσαν τον μήνα Αύγουστο σε μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, μία θέση που ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο μετά από την ανάγνωση αυτού του υπέροχου, νοσταλγικού, ολόδροσου βιβλίου, του πρώτου της Ιωάννας Θεοδωράτου, με τίτλο «Αύγουστος Οίνος», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί, καθώς μας θυμίζει τους Αύγουστους που πέρασαν σαν "νεράκι" από την παιδική μας ηλικία μέχρι την ενηλικίωσή μας, τους Αύγουστους του παρόντος που, ίσως, ζούμε κάποιοι από εμάς ή θα θέλαμε να ζήσουμε, καθώς και τους Αύγουστους του μέλλοντος που θα θέλαμε να έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε στην μετέπειτα ζωή μας, έτσι ώστε να μπορούμε να τους αναπολούμε με νοσταλγία στα βαθιά μας γεράματα.
            Η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, η Μαρίνα, στα τριάντα πέντε της είναι πια μια γυναίκα μορφωμένη, καλλιεργημένη, έμπειρη και κατασταλαγμένη. Όμως ένα αυγουστιάτικο δειλινό προς το τέλος του καλοκαιριού, με το μελτέμι να κάνει επιτακτική την αναζήτηση μιας ελαφριάς ζακετούλας και τη θέα προς το απέραντο γαλάζιο από την βεράντα του σπιτιού στην άκρη του βράχου στο οποίο βρίσκεται εκείνη να κόβει την ανάσα, η αναπόληση παρουσιάζεται ως μοναδική επιλογή της. Ατενίζοντας τον ουρανό να σκουραίνει και να παρασύρει την αεικίνητη θάλασσα να ακολουθεί τους χρωματισμούς του, η Μαρίνα "ανατρέχει" στις αναμνήσεις των προηγούμενων καλοκαιριών της ζωής της και στα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα τους τα οποία την σημάδεψαν, την διαμόρφωσαν ως άνθρωπο, την στιγμάτισαν, την πλήγωσαν, την παρέσυραν ή της καθόρισαν την μοίρα αμετάκλητα. Μαζί με την αναπόληση του παρελθόντος από την ηρωίδα, βιώνουμε κι εμείς ξανά κάποιες από τις αξέχαστες καλοκαιρινές εμπειρίες της ζωής της που, ακόμα και αν είναι τοποθετημένες σε διαφορετικούς τόπους, δεν παύουν να είναι εντυπωσιακά οικείες.
            Τα ανέμελα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων που τα περνούσαμε με μόνη έγνοια ποιά παρέα θα βρούμε για να ενσωματωθούμε, να γνωρίσουμε καινούριους επιστήθιους ή άσπονδους φίλους, να ξαναβρούμε τους παλιούς από τους οποίους ήταν σαν να μην απομακρυνθήκαμε ούτε μία μέρα, να κολυμπήσουμε και να "ξεροψηθούμε" στον ήλιο έως ότου το μόνο έντονο λευκό επάνω μας να είναι το ασπράδι των ματιών μας και τα δόντια μας, να παίξουμε και να εξερευνήσουμε κάθε σπιθαμή του νησιού ή της παραλιακής περιοχής όπου ξοδεύαμε το καλοκαίρι μας και τέλος να νιώσουμε τα πρώτα αθώα σκιρτήματα της νεανικής μας καρδιάς για το αντικείμενο του εκάστοτε πόθου μας. Καθώς τα χρόνια περνάνε οι υποχρεώσεις μας αλλά και οι συνθήκες που διαμορφώνουν τα πλαίσια των καλοκαιρινών μας διακοπών αλλάζουν, το ίδιο το καλοκαίρι μοιάζει να συρρικνώνεται και οι μέρες να μετράνε αντίστροφα από τη στιγμή κιόλας που αυτό ξεκινά στην πράξη. Οι προτεραιότητές μας αλλάζουν, ο τρόπος που βλέπουμε, αντιδρούμε και ανταποκρινόμαστε στα ερεθίσματα από το περιβάλλον μας είναι πλέον διαφορετικός και η ανυπομονησία μας να ανακαλύψουμε ό,τι πιο σημαντικό για την σύντομη και ανεπανάληπτη εφηβική ζωή μας κορυφώνεται. Το ίδιο και ο ενθουσιασμός, το ασυγκράτητο πάθος αλλά και η βαθιά απογοήτευση όταν οι προσδοκίες μας τυγχάνει να διαψευσθούν. Τέλος, όταν πια ενηλικιωθούμε και ο χαρακτήρας μας έχει λίγο-πολύ διαμορφωθεί οριστικά, αρχίζουμε την αναζήτηση γύρω μας για όλα όσα θεωρούμε ότι θα ικανοποιήσουν τις βαθύτερες επιθυμίες μας και θα πραγματοποιήσουν τα όνειρά μας. Διαφορετικός πλέον ο τρόπος με τον οποίο βιώνουμε τα ελληνικά καλοκαίρια, ο χρόνος μας περιορισμένος, η συμπεριφορά μας πιο συγκρατημένη και λιγότερο ανέμελη, αλλά ίσως ακριβώς επειδή είναι τόσο "πεπερασμένα" τα καλοκαίρια αυτά ανυπομονούμε να τα ζήσουμε πιο έντονα και να απομυζήσουμε κάθε δυνατή ευχαρίστηση και ικανοποίηση από αυτά.
            Στο εξαιρετικό αυτό πρώτο μυθιστόρημά της η Ιωάννα Θεοδωράτου μας συμπαρασύρει σε ένα υπέροχο, αλησμόνητο και τρυφερό ταξίδι συναισθηματικής ενηλικίωσης μαζί με την ηρωίδα της η οποία ασυμβίβαστη, ανεξάρτητη, παθιασμένη και ισχυρογνώμων γαλουχείται κάθε ηλιόλουστο, μυρωδάτο, αλμυρό, μοναδικό ελληνικό καλοκαίρι που περνά, ανδρώνεται, ενθουσιάζεται και απογοητεύεται, όμως σίγουρα γίνεται πιο σοφή και πιο δυνατή, φτάνοντας στην αυτογνωσία αλλά αγγίζοντας και το δικό της όνειρο, έτσι όπως το έχουν "σμιλέψει" οι πόθοι, οι εμπειρίες, οι προσδοκίες και οι απογοητεύσεις της. Ο «Αύγουστος Οίνος» είναι ένα δροσερό, εύγεστο, μοναδικό "κρασί", αυτό της ζωής, που μας μεθάει σιγά σιγά μέσα από τις σελίδες του αφήνοντάς μας την πιο εξαίσια, ανεξίτηλη γεύση. Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα και διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Μαρίνα, μια σύγχρονη γυναίκα στα τριάντα πέντε της χρόνια, μετρά τα καλοκαίρια της. Σ' ένα χώρο αυθεντικά νησιώτικο κι ελληνικό, στο φως και στη θάλασσα, ξεδιπλώνει το χαρακτήρα της, μαθαίνει τους ανθρώπους, ανδρώνεται, και φτάνει στην αυτογνωσία. Μέσα από περιστατικά κωμικοτραγικά και από αναποδιές ήδη απ' την πρώιμη εφηβική της ηλικία, από την άρνηση και την αναδίπλωση, την εμμονή και τον πόνο, ξεκινά τη δική της αγωνιώδη πορεία αναζητώντας τον έρωτα έτσι όπως τον έχει πλάσει στην ψυχή της: Απόλυτο και μοναδικό. Όλη αυτή η διαδρομή τη βοηθά να ωριμάσει, να γνωρίσει τον εαυτό της και τελικά να μεθύσει από το κρασί της ζωής. Μιας ζωής που όσο κι αν προσπαθείς να την ορίσεις, που όσο ενδεχομένως σ' έχει απογοητεύσει, τελικά θα σε πάει εκεί που θέλει και -γιατί όχι;- θα σε λυτρώσει.»