Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2021

«ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ», της Θεοφανίας Ανδρονίκου-Βασιλάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ», της Θεοφανίας Ανδρονίκου-Βασιλάκη – Γράφει η Κλειώ
Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Χάρτινη Πόλη
Σελίδες: 556
Τιμή με έκπτωση: 15,21€
 
          Στην κριτική μου για το προηγούμενο μυθιστόρημα της εξαίρετης κ. Βασιλάκη, με τίτλο «Άσπιλοι ένοχοι» –και έχοντας διαβάσει τα περισσότερα από τα έργα της–, της είχα αποδώσει τον χαρακτηρισμό «συγγραφικός χαμαιλέοντας» και οφείλω να ομολογήσω πως το είχα κάνει με πλήρη επίγνωση της σημασίας του. Φέτος, η αγαπητή συγγραφέας έρχεται να επιβεβαιώσει τον χαρακτηρισμό αυτόν, για μία ακόμη φορά, και να «ταράξει» τα νερά της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας με το νέο μυθιστόρημά της «Κρεσέντο εκδίκησης», από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη. Τίποτα δεν θα μπορούσε να με προετοιμάσει γι’ αυτό που θα διάβαζα όταν εκείνη μου εμπιστεύτηκε το χειρόγραφό της πριν από λίγο καιρό, μια τιμή εξαιρετική αφού ήδη γνώριζα το αξιόλογο έργο της και είχα λατρέψει όσα βιβλία της είχα διαβάσει. Το νέο πόνημά της είναι ένα καλοφτιαγμένο αστυνομικό για γερά νεύρα και δυνατά μυαλά, γεμάτο ανατροπές και κρυμμένα μυστικά, προσεγμένο ακόμα και στη μικρότερη λεπτομέρειά του, που γοητεύει τον αναγνώστη από την πρώτη κιόλας αράδα. Η συγγραφέας έχει τη σπάνια και αξιοθαύμαστη ικανότητα να ελίσσεται και να εξελίσσεται, να κινείται σε διαφορετικούς χώρους και εποχές, να συνδυάζει τη νεότερη ή παλαιότερη Ιστορία με την εκάστοτε ευρηματική μυθοπλασία της και να πλάθει ολοκληρωμένους χαρακτήρες που μένουν αλησμόνητοι στον αναγνώστη, όσα άλλα αξιόλογα βιβλία και αν ακολουθήσουν.
          Αυτήν τη φορά, η κ. Βασιλάκη μάς παρασύρει σε ένα καθηλωτικό αναγνωστικό ταξίδι στη γραφική ορεινή Κορινθία, στη ρομαντική και διαχρονική Γαλλία και στη γοητευτική Πολωνία των αντιθέσεων του σήμερα και του χθες. Η ιστορία ξεκινάει στο όρος Ζήρεια, όταν ανακαλύπτεται ένα αυτοκίνητο πεσμένο και καμένο σε έναν βαθύ γκρεμό, όπου μέσα υπάρχει ένα απανθρακωμένο γυναικείο σώμα. Η αστυνομία καλείται άμεσα επιτόπου και οι έρευνες διεξάγονται αρχικά από το Τμήμα της Κορίνθου, με την ντόπια αστυνομικό Νιόβη Πέτρου να έχει σπεύσει από τους πρώτους στον τόπο του δυστυχήματος, ειδοποιημένη από τον πατέρα της και αυτόπτη μάρτυρα του συμβάντος. Οι έρευνες προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς, όμως στην πορεία οι αστυνομικές αρχές διαπιστώνουν ότι το θύμα του τροχαίου ονομαζόταν Αγνή Γεωργίου και συνδεόταν με τον διαβόητο διεθνή κακοποιό Βάσα Ορλάνωφ. Η υπόθεση παύει πλέον να ανήκει στη δικαιοδοσία της ελληνικής αστυνομίας, η οποία αναγκάζεται να ειδοποιήσει την Ιντερπόλ, η οποία εδώ και χρόνια καταζητεί τον δαιμόνιο Ορλάνωφ που εξακολουθεί να παραμένει ασύλληπτος. Για τον λόγο αυτό έρχεται εσπευσμένα από τη Λυών της Γαλλίας ο αστυνομικός πράκτορας Νικόλας Στασινός, ο οποίος έχει ερευνήσει σε βάθος την εγκληματική δραστηριότητα του καταζητούμενου στο παρελθόν. Για να μπορέσει όμως να διεξάγει την έρευνά του για το δυστύχημα και τη σύνδεση της νεκρής με τον κακοποιό στην Ελλάδα, θα πρέπει να ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας της περιοχής. Συνεπώς, η συνεργασία του με την αστυνόμο Πέτρου είναι επιβεβλημένη όσο και ανεπιθύμητη εκατέρωθεν, αφού οι δύο αστυνομικοί είναι τόσο διαφορετικοί και αταίριαστοι όσο η μέρα με τη νύχτα.
          Ένας αγώνας δρόμου ξεκινά από κοινού, με τον Στασινό και την Πέτρου να πρέπει να «ταξιδέψουν» στο παρελθόν του Ορλάνωφ και της Γεωργίου, αναζητώντας την αλήθεια για τη ζωή και τη σχέση τους αλλά και όσα δρομολόγησαν την πορεία τους. Αναγκαστικά οι δύο αστυνομικοί θα παραμερίσουν τις φαινομενικά αγεφύρωτες διαφορές τους και θα ενώσουν τις δυνάμεις και το αστυνομικό τους δαιμόνιο ώστε να ανακαλύψουν μυστικά βαθιά θαμμένα εδώ και δεκαετίες. Θα ταξιδέψουν στην Πολωνία και συγκεκριμένα στο Στετίνο, έναν τόπο τόσο γραφικό και όμορφο όσο και γεμάτο έντονες κοινωνικές διαφορές, ανισότητες και αντιθέσεις. Θα αναζητήσουν την πραγματική αφορμή που όπλισε το άπειρο χέρι του δεκαοχτάχρονου ακόμα τότε Βάσα ώστε να δολοφονήσει άγρια τον πλούσιο ευγενή Μίσκια Βίσκο, τον άνθρωπο που όλοι θεωρούσαν ευεργέτη του, αφού είχε αναλάβει να τον μορφώσει και να τον αναθρέψει σαν παιδί του, γλυτώνοντάς τον από τις κακουχίες και τη μιζέρια του ορφανοτροφείου της περιοχής. Τίποτα δεν προοιώνιζε την αδιανόητη μεταστροφή του πράου, ταλαντούχου και καλλιεργημένου έως τότε Ορλάνωφ, ο οποίος ονειρευόταν να προχωρήσει σε ανώτερες μουσικές σπουδές για να διαπρέψει ως πιανίστας. Το μοναδικό φανερό κίνητρο του νεαρού μοιάζει να είναι η κλοπή ενός πίνακα αμύθητης αξίας –του περίφημου έργου του Άρνολντ Μπέκλιν «Το νησί των νεκρών»–, από την έπαυλη του ευεργέτη του κατά τη διάρκεια μιας δεξίωσης. Αν και ο νεαρός καταδικάζεται για το έγκλημά του βάσει αυτοπτών μαρτύρων και φυλακίζεται με συνοπτικές διαδικασίες, μετά από κάποια χρόνια καταφέρνει να αποδράσει μαζί με δύο συγκρατούμενούς του. Έκτοτε ξεκινάει και η πλούσια εγκληματική δραστηριότητά του, που περιλαμβάνει δολοφονίες και κλοπές έργων τεράστιας αξίας από ιδιωτικές συλλογές και μουσεία ανά τον κόσμο. Όμως, σαν ένας σύγχρονος Αρσέν Λουπέν, ο Βάσα Ορλάνωφ κατορθώνει να παραμένει ασύλληπτος για πάνω από δύο δεκαετίες και να αποτελεί έναν μόνιμο «πονοκέφαλο» για την Ιντερπόλ, από την οποία μονίμως ξεφεύγει αποδεικνύοντάς την αναποτελεσματική.
          Η χαρισματική Θεοφανία Ανδρονίκου-Βασιλάκη εμπνεύστηκε ένα ξεχωριστό αστυνομικό μυθιστόρημα με πλοκή δαιδαλώδη και εντυπωσιακή, που συνταιριάζει με απόλυτα ευρηματικό τρόπο ποικίλα ετερόκλητα στοιχεία: η καθηλωτική περιπέτεια συμβαδίζει με τον έρωτα σε κάθε του μορφή, τα ιστορικά στοιχεία συνδυάζονται με τις προσωπικές ιστορίες του κάθε ήρωα, το δράμα και το σασπένς συνυφαίνονται με υποβλητικό μυστήριο γοτθικού ύφους και αδιανόητα εγκλήματα, ενώ η απόδοση δικαιοσύνης και η εκδίκηση βρίσκονται σε μια συνεχή διαμάχη με τη λύτρωση, τη συγχώρεση και την εξιλέωση. Κάθε ήρωας μάς αποκαλύπτεται σταδιακά, εκπλήσσοντάς μας διαρκώς, αφού η μαεστρία της συγγραφέως δεν μας αφήνει να μαντέψουμε το παραμικρό πριν εκείνη μας το επιτρέψει. Παρατηρούμε με κομμένη την ανάσα τον αγώνα όλων τους να επιβιώσουν, να ζήσουν όπως εκείνοι ονειρεύονται, να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στην ευτυχία –όπως την ορίζει ο καθένας τους–, αλλά και την αδιαφορία ή την εγκληματική ασυνειδησία κάποιων που αποζητούν την ηδονή με κάθε τίμημα, όπως και τη διαρκή πάλη άλλων ενάντια σε κάθε εμπόδιο και κάθε χτύπημα της Μοίρας. Η συγγραφέας, πάνω απ’ όλα, μας αποδεικνύει πως η αγάπη μπορεί να παραμείνει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου, να πονέσει, να λυγίσει ή ακόμα και να εγκληματήσει, να μας ανεβάσει στον έβδομο ουρανό ή να μας ρίξει στον πιο βαθύ και σκοτεινό λάκκο, να μας καταρρακώσει ή να βάλει φτερά στην πλάτη μας, να μας πληγώσει τόσο ανεπανόρθωτα που να χάσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό ή να μας λυτρώσει και να επουλώσει όλες τις πληγές μας.
    Το «Κρεσέντο εκδίκησης» είναι ένα πολυσχιδές, συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα με καταιγιστική πλοκή, που θα αφήσει όχι απλώς ικανοποιημένο αλλά γνήσια εντυπωσιασμένο ακόμα και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Πολλά θερμά και ειλικρινή συγχαρητήρια στην αγαπημένη συγγραφέα για το νέο αριστουργηματικό βιβλίο της, το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Στετίνο Πολωνίας, 1988.
Κατά τη διάρκεια της δεξίωσης για την έναρξη του καλοκαιριού στην έπαυλη της οικογένειας Βίσκο, ο δεκαοκτάχρονος Βάσα Ορλάνωφ συλλαμβάνεται για τη στυγερή δολοφονία του ιδιοκτήτη. Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα πως κίνητρό του ήταν η κλοπή ενός πίνακα αμύθητης αξίας. Όμως, τίποτα δεν εξηγεί το έγκλημα του νεαρού ενάντια στον άνθρωπο που τον ευεργετούσε για χρόνια και σκόπευε να τον στηρίξει στις ανώτερες μουσικές σπουδές του ως πιανίστα.
 
Ορεινή Κορινθία, 2018.
Στις απόκρημνες στροφές της χιονισμένης Ζήρειας, ένα αυτοκίνητο πέφτει στον γκρεμό και τυλίγεται στις φλόγες. Από μέσα ανασύρεται νεκρή η Αγνή Γεωργίου. Όταν οι αστυνομικές αρχές διαπιστώνουν τη σχέση της με τον διαβόητο και διεθνώς καταζητούμενο Ορλάνωφ, ενημερώνουν άμεσα την Ιντερπόλ. Ο αστυνομικός πράκτορας Νικόλας Στασινός έρχεται εσπευσμένα στην Ελλάδα από τη Λυών και συνεργάζεται με την αστυνόμο Νιόβη Πέτρου του Τμήματος Κορίνθου, προκειμένου να εντοπίσουν τα ίχνη του κακοποιού.
 
Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι άνθρωποι αναγκάζονται να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αναζητώντας στοιχεία από το παρελθόν και ξεκινούν μαζί ένα ταξίδι ενάντια στον χρόνο σε Πολωνία, Γαλλία και Ελλάδα. Κοινός σκοπός τους είναι να συλλάβουν έναν στυγνό δολοφόνο, που διαφεύγει για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Και τότε αδιανόητα εγκλήματα και ένοχα μυστικά, θαμμένα στο σκοτάδι και στη σιωπή, αποκαλύπτονται. Αντισυμβατικοί έρωτες και ανατριχιαστικές αλήθειες που δεν τολμούν να ειπωθούν έρχονται στο φως. Οι ψυχές των νεκρών απαιτούν δικαίωση…
 
Ένα συγκλονιστικό αστυνομικό μυθιστόρημα που καθηλώνει, με συναρπαστική πλοκή γεμάτη ανατροπές και ένα τέλος που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει! 

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2021

«ΑΝΕΜΟΓΕΡΤΟΣ», του Γεωργίου Ελ. Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΑΝΕΜΟΓΕΡΤΟΣ», του Γεωργίου Ελ. Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Κάκτος
Σελίδες: 368
Τιμή με έκπτωση: 13,36€
 
          Ο Γεώργιος Τζιτζικάκης μού είναι γνώριμος εδώ και χρόνια ως συγγραφέας, ενώ είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω διά ζώσης και να συνομιλήσουμε κάποιες φορές. Τον θεωρώ έναν ιδιαίτερα χαρισματικό και ταλαντούχο συγγραφέα και έναν πολύ συμπαθή και ευαίσθητο άνθρωπο. Το συγγραφικό έργο που έχει να επιδείξει είναι πλούσιο και ποικιλόμορφο, καθώς μας έχει χαρίσει αλησμόνητα μυθιστορήματα όπως: το εμβληματικό «Τ’ αηδονιού το δάκρυ» –στο οποίο πάντα θα τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία, λόγω της συνονόματής μου ηρωίδας του–, το περιπετειώδες και ενίοτε σκληρό, αλλά αληθινό «Ένα δράμι δύναμης», τα εκπληκτικά διηγήματά του «Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω» και, τέλος, το εντυπωσιακά ρεαλιστικό, ασυνήθιστο, τραχύ –και ίσως για κάποιους ιδιαίτερα «αθυρόστομο»– βιωματικό βιβλίο του «Ο παραθεριστής». Φέτος, ο κ. Τζιτζικάκης επανέρχεται με ένα ακόμα αξιόλογο μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το οποίο φέρει τον τίτλο «Ανεμόγερτος» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Και μόνο ο τίτλος κεντρίζει την περιέργεια του αναγνώστη εξαρχής, ενώ δίνει σε εμάς τους πιστούς του αναγνωστικούς ακόλουθους μια μικρή ιδέα για την γλωσσοπλαστική ικανότητα του συγγραφέα, ο οποίος με μία και μόνο δικιά του, πρωτότυπη λέξη δηλώνει σχεδόν όλα όσα θέλει να μας εκφράσει μέσα από αυτό το εξαιρετικό έργο του – ίσως το πιο αληθινό και ειλικρινές, γι’ αυτό και το πιο καθηλωτικό και συγκινητικό από όλα τα υπόλοιπά του!
          Αυτό που κόλλησε στο μυαλό μου, από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η έκδοση αυτού του βιβλίου, ήταν ο ασυνήθιστος τίτλος του. Φυσικά, ο συγγραφέας μάς ξεκαθαρίζει τη σημασία του και οφείλω να ομολογήσω πως είναι τόσο, μα τόσο αντιπροσωπευτική της «ανεμοδαρμένης» ζωής του ήρωά του. Ανεμόγερτος είναι αυτός που γέρνει από τις ριπές του ανέμου –μεταφορικά, από τα χτυπήματα της ίδιας της ζωής–, λυγίζει, γονατίζει, κοπανιέται αλύπητα, αλλά δεν σπάει. Ξανασηκώνεται, έστω και με ορατά τα σημάδια και τις κακουχίες από το κάθε χτύπημα πάνω του, και συνεχίζει να ζει και να παλεύει ενάντια σε κάθε αντιξοότητα. Από τον τίτλο και μόνο, λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι ο αγαπημένος συγγραφέας κατέθεσε σε αυτό το βιβλίο την ψυχή του, χτίζοντας έναν ήρωα –συνονόματό του, αφού λέγεται Γιώργος κι εκείνος– ο οποίος σαν άλλος Δον Κιχώτης παλεύει άλλοτε με φανταστικούς και άλλοτε με πραγματικούς ανεμόμυλους. Πάντοτε, όμως, έχει αλώβητη τη νοοτροπία και το ηθικό ύψος ενός ιππότη που θέλει να αγωνίζεται τίμια και χωρίς λοβιτούρες, να αντιμετωπίζει κατά πρόσωπο κάθε αδίστακτο εχθρό, δολοπλόκο ή συμφεροντολόγο που παρουσιάζεται στο διάβα του και θέλει να τον εκμεταλλευτεί, παραχωρώντας του πάντα το προνόμιο της αμφιβολίας, όπως και μια δεύτερη, ίσως και μια τρίτη ευκαιρία. Αποκεί και πέρα όμως, ορθώνει αποφασιστικά το ανάστημά του, ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και προετοιμάζει τα όπλα του για την αναπόφευκτη σύγκρουση, αφού πλέον δεν του έχει μείνει καμία άλλη εναλλακτική.
          Ο συγγραφέας μάς παρουσιάζει σε πρώτο πρόσωπο την καθηλωτική ιστορία του ήρωά του, οδηγώντας μας τις περισσότερες φορές να ταυτιστούμε μαζί του. Ένας άνθρωπος που ζει μέσα στην ατέρμονη ανασφάλεια, είτε επαγγελματική είτε προσωπική, που υποφέρει από διάφορα προβλήματα υγείας τα οποία ενίοτε είναι ψυχοσωματικά, ενώ άλλες φορές είναι ιατρικής φύσεως και μη έγκαιρα διαγνωσμένα νοσήματα, αφού δεν είναι πάντα δεδομένο πως ο εκάστοτε γιατρός επιδεικνύει εξίσου ανθρώπινο ενδιαφέρον για τον ασθενή του πέρα από το καθαρά ιατρικό. Ως άνθρωπος που έχω βιώσει στο πετσί μου την προκλητική αδιαφορία κάποιων γιατρών, την επιδίωξη και μόνο του προσωπικού τους κέρδους μέσω των παχυλών προμηθειών από φαρμακευτικές, την έλλειψη ανθρώπινης ευαισθησίας και την ελλιπή εμβάθυνση σε ζητήματα υγείας –που λίγο μόνο ήθελαν για να αποβούν μοιραία και να με στείλουν στον άλλο κόσμο με συνοπτικές διαδικασίες–, ταυτίστηκα ιδιαίτερα με τον Γιώργο της ιστορίας του «Ανεμόγερτου». Τον συμπόνεσα όταν έψαχνε να βρει έναν ευσυνείδητο επιστήμονα για να τον ανακουφίσει από τα χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, χωρίς να κοιτάζει αναίσχυντα μόνο το χρηματικό όφελος που θα αποκομίσει. Ένιωσα την αγωνία του όταν έβλεπε τον πνευματικό του μόχθο να γίνεται βορά αδίστακτων κερδοσκόπων και θαύμασα ειλικρινά την υπομονή και την καλή του προαίρεση όταν τους έδωσε και άλλες ευκαιρίες μήπως και διαψεύσουν τις καθ’ όλα βάσιμες υποψίες του ότι τον εκμεταλλεύονται στυγνά. Συγκινήθηκα με τις απώλειες που έπρεπε να αντιμετωπίσει και συνέπασχα σε κάθε του προσπάθεια να ξαναβρεί τον εαυτό του και να ορθοποδήσει, μετά από κάθε νέο χτύπημα της Μοίρας, μετά από κάθε απώλεια. Ο ήρωας Γιώργος, ο Ανεμόγερτος που κατάφερε να μη σπάσει όσο κι αν λύγισε, με εντυπωσίασε, με κέρδισε ολοκληρωτικά και μου απέδειξε πως ο άνθρωπος διαθέτει ανεξάντλητα αποθέματα δύναμης και αντοχής, ώστε να καταφέρνει να σηκώνεται και να ορθώνει εκ νέου το ανάστημά του μετά από κάθε πτώση, όσο κακοτράχαλη κι αν ήταν αυτή, όσες ουλές και αν του άφησε.
          Ο «Ανεμόγερτος» του Γεωργίου Ελ Τζιτζικάκη είναι ένα βιβλίο-μάθημα ζωής, μέσα στο οποίο ο κάθε αναγνώστης θα βρει αναρίθμητα κοινά στοιχεία και καταστάσεις απόλυτα οικείες. Θα ταυτιστεί, θα συγκινηθεί, θα ερωτευτεί, θα εξοργιστεί, θα υπομείνει, θα θρηνήσει, θα φτάσει στα όρια της τρέλας και θα εκλογικευτεί, θα αντεπιτεθεί, θα υπερασπιστεί τον εαυτό του και τους αγαπημένους του και θα παλέψει να μη σπάσει από τις απρόσμενες και δυνατές ριπές του ανέμου. Θα ανασύρει άγνωστες δυνάμεις από κρυφά αποθέματα που νόμιζε πως έχουν ήδη εξαντληθεί και θα εξακολουθήσει να ζει, να δημιουργεί και να έχει υψωμένο το ανάστημά του απέναντι σε κάθε αντιξοότητα. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον αγαπητό συγγραφέα για ένα μυθιστόρημα εξαιρετικό, το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Ο Ανεμόγερτος είναι ένα μυθιστόρημα γεμάτο τρυφερότητα που, άλλοτε κωμικά και άλλοτε τραγικά, εξιστορεί τον αγώνα ενός ανθρώπου να αναμετρηθεί με την αδικία, να ζυγίσει τις δυνάμεις του και να προχωρήσει τη ζωή του. Αποτελεί καταγραφή βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και μιλάει για την παγίδα των προσδοκιών, τις συνέπειες ενός κρυμμένου τραύματος και τη διατήρηση της ελπίδας.
 
Ο ήρωας αυτού του βιβλίου είναι ένας άνθρωπος που βίωσε την απώλεια και την ολοκληρωτική καταστροφή των ονείρων του. Όταν συνέβη αυτό, αναγκάστηκε να αποδεχτεί την ήττα του –κάτι που θα μπορούσε να τον τρελάνει και εν μέρει το κατάφερε–, ενώ υπομένοντας τον πόνο του, κατέφυγε σε μια άλλη πραγματικότητα ώστε να μπορέσει να ζήσει. Στην πορεία, αναμετρήθηκε με δεκάδες ατυχίες που του συνέβησαν, γνώρισε απίθανους τύπους (φίλους μα και εχθρούς) και όλο αυτό τον δίδαξε πώς να διαχειριστεί τον εαυτό του, το τραύμα του, τις αλλεπάλληλες κρίσεις πανικού και την κατάθλιψη.
 
Ένα βιβλίο που εξυμνεί τη ζωή και μιλά για όλες εκείνες τις φορές που αδικούμαστε, γονατίζουμε, και σηκωνόμαστε πάλι στα πόδια μας ώστε να κερδίσουμε μια επόμενη μάχη. 

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2021

«ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ», παρουσιάζει ο Μανώλης Παλαβούζης - Συστήνει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Μανώλης Παλαβούζης
          Όταν πριν από λίγα χρόνια διάβαζα το πρώτο μέρος της διλογίας βιολογικού τρόμου του Μανώλη Παλαβούζη με τίτλο «Ο τέταρτος καβαλάρης Ι – η Επώαση», δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή στο πολύ σύντομο μέλλον που θα ξεσπούσε μια αντίστοιχη φονική πανδημία – όχι τουλάχιστον στη δική μας εποχή. Και όμως, το εξαιρετικό αυτό μυθιστόρημά του φάνηκε να επαληθεύεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του και ο χαρισματικός συγγραφέας αποδείχτηκε απρόβλεπτα διορατικός και δυσοίωνα προφητικός, όπως και εντυπωσιακά ταλαντούχος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι συνήθως στα βιβλία του καταπιάνεται με φλέγοντα θέματα που απασχολούν όλους μας, είτε το έχουμε συνειδητοποιήσει είτε όχι, θέματα που μπορούν να κυμαίνονται από τον βιολογικό τρόμο, στο περιβαλλοντικό θρίλερ μέχρι και στις αδιανόητες τρομοκρατικές επιθέσεις. Σήμερα ειδικά –που είναι η «μαύρη» επέτειος των είκοσι χρόνων από την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης και το Πεντάγωνο το 2001, η οποία κόστισε τη ζωή σε σχεδόν τρεις χιλιάδες ανθρώπους–, τίποτα δεν θα έπρεπε να μας φαίνεται απίθανο, απίστευτο, αποκύημα φαντασίας ή απλώς παρατραβηγμένο…
        Έκτοτε, ο Μανώλης Παλαβούζης μάς έχει χαρίσει αλησμόνητα, επικά μυθιστορήματα ξεδιπλώνοντας το αδιαμφισβήτητο και γνήσιο ταλέντο του, αφού ολοκληρώνοντας τη διλογία του με το δεύτερο μέρος που φέρει τον τίτλο «Ο τέταρτος καβαλάρης ΙΙ – Ο όλεθρος», συνέχισε σε ένα εντελώς διαφορετικό θέμα, το καθηλωτικό περιβαλλοντικό θρίλερ «Έτος χωρίς καλοκαίρι», ενώ φέτος πήγε το έργο του ένα βήμα παραπάνω με την έκδοση του εκπληκτικού και –μακάρι να διαψευστώ, αν και πολύ αμφιβάλλω– προφητικού νέου μυθιστορήματός του με τίτλο «Αττική καταιγίδα». Ο συγγραφέας έχει το χάρισμα και την οξυδέρκεια να παρατηρεί όσα συμβαίνουν γύρω του και να τα αξιολογεί σωστά, με ανοιχτό μυαλό, χωρίς παρωπίδες και προκαταλήψεις και με αλάνθαστο κριτήριο. Ίσως είναι υπεύθυνο γι’ αυτό και το αντικείμενο των σπουδών του ή απλά η ορθή κρίση του ή η σε βάθος μελέτη της Ιστορίας και η αναγνώριση της τάσης της να επαναλαμβάνεται. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που έχω ξεχωρίσει τον νεαρό συγγραφέα και δηλώνω εσαεί πιστή αναγνώστριά του, μια και το συνταίριασμα της Ιστορίας με την αστείρευτη φαντασία του και την ευρηματική μυθοπλασία είναι κάτι που θαυμάζω πραγματικά.
          Φέτος, και με την αφορμή της έκδοσης του τελευταίου μυθιστορήματός του «Αττική καταιγίδα» από τις εκδόσεις Υδροπλάνο –το οποίο είχα την τιμή και τη χαρά να διαβάσω υπό τη μορφή χειρογράφου ακόμα, ώστε να του εκφράσω τη γνώμη μου– ο αγαπητός συγγραφέας αποδέχτηκε την πρόσκλησή μου να παρουσιάσει ο ίδιος το νέο βιβλίο του στους «Φίλους της Λογοτεχνίας». Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που μας διέθεσε, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο σύνολο του αξιόλογου συγγραφικού του έργου και σας προσκαλώ να διαβάσετε τα όσα μας εκμυστηρεύτηκε ο εξαίρετος Μανώλης Παλαβούζης, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την «Αττική καταιγίδα» του!
 
    Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα περίεργο φαινόμενο. Τις πλέον «καλές» ιδέες που
είχα μέχρι τώρα, και τελικά έγιναν βιβλία, τις σκέφτηκα την ώρα της γυμναστικής σε έναν επαρχιακό δρόμο με μικρή έως ανύπαρκτη κυκλοφορία, με ακουστικά στα αυτιά να παίζουν κάποιο soundtrack ταινίας ή σειράς και έναν συννεφιασμένο ουρανό
ψηλά, που νομίζω είναι ο ιδανικός καιρός για υπαίθρια γυμναστική. Έτσι έγινε στην περίπτωση της «Αττικής Καταιγίδας». Καθώς περπατούσα αδιαφορώντας εντελώς για οτιδήποτε συνέβαινε λίγο παραπέρα από το ραγισμένο οδόστρωμα, με τη μουσική υπόκρουση και τον αέρα που με χτυπούσε στο πρόσωπο, γεννήθηκαν δύο σκέψεις στο μυαλό μου· για την ακρίβεια, μία ερώτηση και μια εικόνα. Η ερώτηση ήταν η εξής: «Τι θα γινόταν αν μια σύγχρονη τρομοκρατική επίθεση –καθ’ όλα κινηματογραφική– λάμβανε χώρα στην Ελλάδα, στην Αθήνα;» Και η εξής –ολίγον τι τρελή– εικόνα: Φαντάστηκα κάποιους άντρες, ντυμένους με μαύρες στρατιωτικού τύπου στολές, να εκπαραθυρώνουν κυριολεκτικά από τον πάνω όροφο της Βουλής έναν βουλευτή, σκοτώνοντάς τον κάτω από την κάλυψη των media (σας προειδοποίησα, η εικόνα είναι ανήκουστη, τόσο παράλογη που μοιάζει απίθανο να συμβεί).
    Για να μην τα πολυλογώ, κάπως έτσι ξεκίνησα την έρευνα για το εν λόγω βιβλίο. Βρισκόμουν για μήνες σε συγγραφικό τέλμα, καθώς μια άλλη υπόθεση που συλλογιζόμουν δεν έλεγε με τίποτα να πάρει μορφή στο pc μου, οπότε άδραξα την ευκαιρία. Άρχισα να κάνω έρευνα για την τρομοκρατία, τους τρόπους με τους οποίους λαμβάνει χώρα, τα θύματα, τους θύτες, τα αίτια και τις αφορμές. Γιατί υπάρχουν τρομοκράτες; Πώς αντιμετωπίζεται η τρομοκρατία; Γιατί δεν έχει μπει ένα τέλος, παρότι εδώ και δύο δεκαετίες η Δύση «μάχεται» ενάντια στην τρομοκρατία εξ ανατολών;
    Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα, καθώς και οι απαντήσεις τους, με βοήθησαν να δω σφαιρικότερα το κοινωνικό αυτό ζήτημα. Γιατί η τρομοκρατία είναι μια κρίση, όχι πρόβλημα. Κι αυτό γιατί τα προβλήματα συνήθως λύνονται, όμως η τρομοκρατία καλά κρατεί.
    Ως χώρα βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι ιδεών, ηπείρων, διαφορετικών κόσμων, κάτι που προσφέρει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Από τη μία, εμπόριο και ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Από την άλλη, συγκρούσεις και αναταραχές, αντιπαλότητα θρησκειών, πεδίο γεωπολιτικών τριβών. Τα τελευταία χρόνια γίναμε –και ακόμα γινόμαστε– μάρτυρες και κοινωνοί διαφόρων κρίσεων. Οικονομική κρίση, κοινωνική κρίση, υγειονομική, προσφυγική, ανθρωπιστική και πάει λέγοντας. Το παλέψαμε με την καθεμία. Αν σταθήκαμε νικητές ή ηττημένοι, θα το δείξει ο χρόνος. Όμως κάτι μπορεί να κάναμε λάθος, κάτι να παραβλέψαμε. Μπορεί να ξεχάσαμε κάποιον παράγοντα της εξίσωσης, ίσως υποτιμήσαμε μια κατάσταση.
    Κάπως έτσι ξεκινά η υπόθεση του βιβλίου, με ένα τραγικό γεγονός που συμβαίνει στα ταραγμένα νερά του Αιγαίου πριν από λίγα χρόνια. Ο αντίκτυπός του θα χρειαστεί χρόνο για να εκτεθεί σε όλο το καταστροφικό του μεγαλείο: μια ομάδα πάνοπλων τρομοκρατών εισβάλλει με στρατηγική και επιχειρησιακή μαεστρία στον ναό της Δημοκρατίας, το ελληνικό Κοινοβούλιο και αιχμαλωτίζει σύσσωμο το βουλευτικό σώμα, το προσωπικό και τους ανήλικους επισκέπτες-εκδρομείς. Από εκεί και έπειτα, αυτό που αρχίζει είναι μια μάχη με τον χρόνο, με την αστυνομία και τους τρομοκράτες να αντιμάχονται λυσσαλέα για να φέρουν σε πέρας ο καθένας την αποστολή του, το κόστος σε αίμα να αυξάνεται με την κάθε ώρα που περνάει και, όλα αυτά, καθώς η ομηρία καλύπτεται ειδησεογραφικά και μεταδίδεται ζωντανά σε όλο τον κόσμο από διεθνή ΜΜΕ.
    Από τη μία παρατηρούμε τον διαπραγματευτή της αστυνομίας Μαυρίδη, έναν ηθικό και ανθρώπινο αστυνομικό, να προσπαθεί να σώσει όσες περισσότερες ζωές μπορεί κάτω από αντίξοες συνθήκες, τόσο εξαιτίας των τρομοκρατών, όσο και συγκρουόμενων συμφερόντων στο αστυνομικό Σώμα. Από την άλλη έχουμε τον Άσγκαρ με την ομάδα του, έναν τρομοκράτη που ταξίδεψε από μακριά για να φτάσει μέχρι την ελληνική πρωτεύουσα που στην πορεία αυτή έχασε πολλά και που τώρα γυρεύει εκδίκηση. Στη δίνη αυτής της σύγκρουσης, πολιτικοί, πολίτες και έφηβοι μαθητές. Όλοι είναι αναλώσιμοι, ουδείς αναντικατάστατος, και αυτό είναι το πλέον τρομακτικό και ανατριχιαστικό.
    Και κάπου εκεί, μεταξύ των αντίπαλων κοσμοθεωριών, της Ανατολής και της Δύσης,
των «καλών» και «κακών», ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους, σχηματίζεται μια γκρίζα ζώνη: εντός της πολλές φορές είναι δύσκολο να διακρίνουμε το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, το δίκαιο και το άδικο. Και εκεί είναι που θα παιχτεί το δράμα αυτής της ιστορίας, που έχω την απερίγραπτη χαρά και ευχαρίστηση να μοιράζομαι τώρα μαζί σας.
    Προσφυγική κρίση, θρησκευτικός φονταμενταλισμός, κλιματική κρίση, αστυνομική βία, βρίσκονται στο κέντρο της πλοκής. Δράση, ανθρώπινος πόνος, πανίσχυρα συναισθήματα, κίνητρα και ένστικτα, εν μέσω καταιγιστικών πυρών και αλληλοσυγκρουόμενων πεποιθήσεων, και όλα αυτά όχι σε κάποια μεγαλούπολη των ΗΠΑ, αλλά στα «δικά μας χωράφια», στην Αθήνα, τη Βουλή και την Πλατεία Συντάγματος. Κάπως έτσι θα μπορούσα, εν συντομία, να περιγράψω την υπόθεση του τρομοκρατικού αυτού θρίλερ.
    Ελπίζω να απολαύσετε την «Αττική Καταιγίδα», να σας γεμίσει με αγωνία όσο θα τη διαβάζετε, να ταξιδέψετε με τους ήρωές της και ίσως να αποκομίσετε κάτι περισσότερο στο τέλος. Εύχομαι να αντικρίσετε την άλλη μεριά του τούνελ πλουσιότεροι πνευματικά και αναζωογονημένοι πνευματικά. Καλές αναγνώσεις!
    Υ.Γ: Όπως κάθε φορά, ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου τη μοναδική και εξαίρετη Κλειώ, που όχι μόνο πρόσφερε το βήμα για να μοιραστώ μαζί σας αυτό το ταξίδι, αλλά που έγινε πιστός και ενθουσιώδης συνεπιβάτης μου από την πρώτη στιγμή, διαβάζοντας το έργο πριν ακόμα κάνει το παρθενικό του ταξίδι προς το λιμάνι του εκδοτικού. Ή –για να είμαι πιο ακριβής και «παίζοντας» με το όνομα του εκδοτικού– προς το υδατοδρόμιο.
Μανώλης Παλαβούζης
 
Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέα:

          Ο Μανώλης Παλαβούζης γεννήθηκε το 1994 στον ακριτικό Έβρο. Σπούδασε την Επιστήμη του Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Διαχείριση και Αποκατάσταση Χερσαίων Οικοσυστημάτων, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.
          Διαβάζει βιβλία σε καθημερινή βάση από τα μαθητικά του χρόνια, γράφει με την πρώτη ευκαιρία, φτιάχνει παζλ, παρακολουθεί φανατικά ξένες σειρές και ταινίες και ζωγραφίζει φανταστικούς χάρτες. Όνειρό του, να χτίσει έναν εξολοκλήρου δικό του κόσμο σε κάποιον από αυτούς.
          Έργα του, η επίκαιρη διλογία βιολογικού τρόμου «Ο Τέταρτος Καβαλάρης» και το κλιματικό θρίλερ «Έτος Χωρίς Καλοκαίρι». Διηγήματά του έχουν βραβευθεί και συμπεριληφθεί σε συλλογικές ανθολογίες, ενώ ανήκει στη συγγραφική ομάδα του ηλεκτρονικού περιοδικού Will oWisps. Η «Αττική Καταιγίδα» είναι το τέταρτο προσωπικό του μυθιστόρημα. Ζει με την οικογένειά του στο Σουφλί, σχεδιάζοντας το επόμενο βιβλίο του.
 
Μυθιστορήματα Μανώλη Παλαβούζη:
 
«ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ»
Εκδόσεις: Υδροπλάνο (2021)
Σελίδες: 732
Τιμή με έκπτωση: 16,11€
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Όταν ο ναός της Δημοκρατίας καταρρέει, κανείς δεν είναι ασφαλής. Στην Αίθουσα της Ολομέλειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου πέφτουν, σε ζωντανή σύνδεση, πυροβολισμοί. Ένοπλοι τρομοκράτες έχουν εισβάλει στον ναό της δημοκρατίας και απειλούν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων.
Ένας αγώνας ξεκινάει για την απελευθέρωση των ομήρων. Οι αστυνομικές δυνάμεις, με τη βοήθεια του αστυνομικού διαπραγματευτή Μαυρίδη, θα προσπαθήσουν να ξεπεράσουν τα τεράστια εμπόδια για να σωθούν οι ζωές των εγκλωβισμένων πολιτικών, εργαζομένων και ανήλικων επισκεπτών της Βουλής, ενώ, στην πλατεία Συντάγματος, βρίσκεται σε εξέλιξη η μαζικότερη διαδήλωση της δεκαετίας. Αυτό όμως που αρχικά μοιάζει με κοινή ομηρία αποδεικνύεται κάτι πολύ πιο επικίνδυνο και σκοτεινό με παγκόσμιο αντίκτυπο κι αυτό γιατί οι τρομοκράτες δεν σκοπεύουν να βγουν ζωντανοί από το κτίριο.
Στο καταιγιστικό αυτό τρομοκρατικό θρίλερ, ακολουθώντας τα σημεία των καιρών, αναβιώνει η μακραίωνη σύγκρουση δύο άσπονδων εχθρών, της Ανατολής και της Δύσης. Ανάμεσα στις αντικρουόμενες κοσμοθεωρίες, μια γκρίζα ζώνη απλώνεται, εκεί όπου το δίκαιο, το άδικο και το ηθικό πολλές φορές είναι δύσκολο να διακριθούν. Η προσφυγική κρίση έρχεται στο προσκήνιο με έναν εντελώς αναπάντεχο τρόπο. Μέσα στον χαώδη συρφετό των κατατρεγμένων, οι σπίθες της εκδίκησης περιμένουν υπομονετικά αθέατες, έτοιμες να θεριέψουν και να κατακάψουν τα πάντα στο διάβα τους σαν πύρινη καταιγίδα.
 
«ΕΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»
Εκδόσεις: Πηγή (2020)
Σελίδες: 652
Τιμή με έκπτωση: 16,20€
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στον ακόλουθο σύνδεσμο:
https://filoithslogotexnias.blogspot.com/2020/10/blog-post_19.html
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Καλοκαίρι 1815
Τα κανόνια του Βατερλώ έχουν µόλις σιγήσει. Ο Γάλλος στρατιώτης Πιερ Λεγκέ πιάνεται αιχµάλωτος των Άγγλων, όµως η αιχμαλωσία του παίρνει μια εντελώς αναπάντεχη τροπή. Στη µακρινή Ανατολή ξυπνάει ο τρόμος, µε τη μορφή ενός ηφαιστείου. Ο Πιερ θα γνωρίσει τη Φρέγια, θα πολεμήσουν για τη ζωή τους και θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν μέσα σε έναν κόσμο που βυθίζεται συνεχώς στο σκοτάδι.
 
Καλοκαίρι 2020
Ο Φίλιππος και ο αδερφός του Μάρκος βρίσκονται σε διακοπές στη Σκωτία, όταν ο κόσμος σκεπάζεται από την ηφαιστειακή τέφρα. Η κολοσσιαία ηφαιστειακή έκρηξη καταποντίζει την παγκόσμια θερμοκρασία, φέρνοντας σκοτάδι και θάνατο. Η μόνη διέξοδος, ο θερμότερος Νότος. Τα δύο αδέρφια θα συναντήσουν την Μπεατρίς µε τον γιο της. Θα βρεθούνε κυνηγημένοι από µια φονική συμμορία που έχει ως στόχο να τους εξοντώσει, θα διασχίσουν τη μισή Ευρώπη, όµως ο αληθινός τους εχθρός είναι το ίδιο το κλίμα.
 
Ένα σενάριο που επαναλαμβάνεται ανά τους αιώνες, µε την ίδια φονικότητα, ένα φυσικό φαινόμενο που κλονίζει τα θεμέλια του ανθρώπινου πολιτισμού, οδηγώντας τους ήρωες στα άκρα, εκεί όπου ο χρόνος κυλάει αντίστροφα προς το Έτος Χωρίς Καλοκαίρι.
 
«Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ ΙΙ– Ο όλεθρος»
Εκδόσεις: Πηγή (2019)
Σελίδες: 558
Τιμή με έκπτωση: 16,20€
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στον ακόλουθο σύνδεσμο:
https://filoithslogotexnias.blogspot.com/2019/09/blog-post_10.html
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Θεσσαλονίκη 1347 μ.Χ.: Ο Πάμφιλος έχει έρθει αντιμέτωπος με την πανούκλα και έχει επιβιώσει. Κατατρεγμένος από τη θανατηφόρα ασθένεια, γνωρίζει τον Μέλουας και την Άλουελ, δύο ανθρώπους που θα αλλάξουν ριζικά τη ζωή του. Και όλα αυτά καθώς ο θάνατος βασιλεύει στη βυζαντινή πόλη, στο αποκορύφωμα του Μεσαίωνα και του σκοταδισμού.
 
Θεσσαλονίκη 2017 μ.Χ.: Οι προσπάθειες του Άλεξ και της Σκάρλετ να περιορίσουν την εξάπλωση της ασθένειας δεν καρποφορούν. Ολοένα και περισσότερες χώρες μολύνονται, ενώ το παγκόσμιο σύστημα υγείας καταρρέει. Νέα εμπόδια, που θα πρέπει να υπερπηδήσουν, έρχονται στο φως, μέσα στη νοσηρή καθημερινότητά τους.
 
Οι νεκροί αυξάνονται. Η επιβίωση ξεθωριάζει. Κανείς δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο.
 
Ο «Τέταρτος Καβαλάρης» φτάνει σε ένα αναπάντεχο τέλος, σε δύο κόσμους που βαδίζουν στο χάος· η επιστήμη αδυνατεί να βρει τη λύση, ενώ η θρησκεία και η λεγόμενη «εθνική ασφάλεια» γίνονται εργαλεία που υποσκάπτουν τα θεμέλια της σύγχρονης κοινωνίας, ωθώντας τούς ήρωες να αναρωτηθούν τι είναι αυτό που αξίζει τελικά.
 
«Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ Ι– Η επώαση»
Εκδόσεις: Πηγή (2018)
Σελίδες: 520
Τιμή με έκπτωση: 16,20€
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στον ακόλουθο σύνδεσμο:
https://filoithslogotexnias.blogspot.com/2018/09/blog-post_23.html
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Χειμώνας 1347 μ.Χ.: Στις στέπες της Κιργισίας γεννιέται ένας θανάσιμος εχθρός. Ο Πάμφιλος, ένας Βυζαντινός πολεμιστής, βρίσκεται στο επίκεντρο της καταστροφής. Μία πολιορκημένη πόλη καίγεται συθέμελα, και οι επιζώντες, αγωνιζόμενοι για την επιβίωσή τους, καταφεύγουν για σωτηρία στην Κωνσταντινούπολη, μεταφέροντας μαζί τους κάτι που θα αλλάξει τη ροή της ιστορίας.
 
Χειμώνας 2017 μ.Χ.: Σε ένα εργοτάξιο του μετρό της Θεσσαλονίκης, ένας εργάτης ανακαλύπτει μία υπόγεια κρύπτη. Άθελά του, θα ξυπνήσει τον μεγαλύτερο βιολογικό εχθρό της ιστορίας. Η πανδημία εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλο τον κόσμο, κι ο Άλεξ, επιδημιολόγος του ΚΕΕΛΠΝΟ, βρίσκεται αντιμέτωπος με υπέρτερες δυνάμεις, έχοντας στο πλευρό του την Σκάρλετ, απεσταλμένη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
 
Καθημερινοί άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με την απειλή σε ένα θανάσιμο παιχνίδι. Οι κανόνες διαχρονικοί. Η επιβίωση μονόδρομος.
 
Το πρώτο μέρος της διλογίας «Ο Τέταρτος Καβαλάρης» πραγματεύεται ένα θανάσιμο σενάριο στον σύγχρονο κόσμο του υπερπληθυσμού και της άμεσης αεροπορικής σύνδεσης κάθε γωνιάς του πλανήτη, όπου τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας μοιάζουν λεπτότερα από κάθε άλλη φορά.