Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

«Τ’ ΑΗΔΟΝΙΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΥ», του Γεωργίου Ελ. Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«Τ’ ΑΗΔΟΝΙΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΥ», του Γεωργίου Ελ. Τζιτζικάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελίδες: 608
Τιμή: 13,50 €

           Εάν υπήρχε η δυνατότητα να επιλέξω την γενέτειρά μου, τότε το μοναδικό άλλο μέρος που διάλεγα να γεννηθώ, πέρα από την μοναδική Ρόδο όπου και γεννήθηκα, θα ήταν η λεβεντογέννα Κρήτη. Ένα νησί τόσο μεγαλόπρεπο, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το οποίο είναι νομίζω μοναδικό στον κόσμο. Τα Χανιά, ο τόπος καταγωγής του Γεωργίου Τζιτζικάκη, είναι το μοναδικό μέρος της Κρήτης το οποίο ακόμα δεν έχω επισκεφτεί, όμως είναι τόσα πολλά αυτά που έχω διαβάσει και ακούσει που είναι σαν να το έχω δει με τα μάτια μου. Αυτό τον υπέροχο, μοναδικό τόπο διαλέγει ο αγαπητός συγγραφέας για να διαδραματιστεί το κύριο μέρος της υπόθεσης του εξαιρετικού βιβλίου του «Τ’ Αηδονιού Το Δάκρυ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Ένα βιβλίο το οποίο πραγματικά λάτρεψα, καθώς είναι από τα ελάχιστα που κατάφεραν να με συγκινήσουν αμέτρητες φορές και να με κάνουν να δακρύσω μαζί με τους αλησμόνητους ήρωές του. Ένα βιβλίο – ποταμός από αυτά που διαβάζονται απνευστί, παρά τον μεγάλο όγκο του, και τελικά μένουν βαθιά χαραγμένα στην μνήμη των αναγνωστών καθώς αφήνουν ανεξίτηλα τα σημάδια τους στην καρδιά και αγγίζουν με τρυφερότητα την ψυχή τους.
            Η κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος, η Κλειώ, είναι μία γνήσια Κρητικοπούλα, γεννημένη σε ένα ορεινό χωριό των Χανίων, μοναδικό τέκνο των Αηδονάκηδων. Ξεκομμένη από τις ρίζες της, ακολουθεί τον έρωτα της ζωής της στην Αθήνα για να συνειδητοποιήσει ότι πλέον στα τριάντα της έχει τελματώσει σε έναν γάμο αδιάφορο, ο οποίος "φορτώνει" το σώμα και την ψυχή της με άχρηστα, περιττά και ανεπιθύμητα βαρίδια. Η Κλειώ ασφυκτιά μέσα σε καταστάσεις που απέχουν παρασάγγας από αυτές που ονειρεύτηκε όταν πρωτογνώρισε και αγάπησε τον άντρα της Αντώνη. Η ψυχή της είναι γεμάτη δύναμη η οποία, όμως, φαίνεται πως την έχει εγκαταλείψει, ενώ ο "εσώτερος" εαυτός της μοιάζει με ένα αγρίμι που βρίσκεται σε βαθύ λήθαργο. Ο άντρας της, ο οποίος ευθύνεται για την ατεκνία τους, δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο παρά μόνο για τις εξωσυζυγικές του περιπέτειες και η αδικημένη Κλειώ φαίνεται να βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην στιγμιαία ηδονή που προσφέρουν οι γαστριμαργικές απολαύσεις. Τίποτα δεν φαίνεται να μπορεί να ταράξει τα νερά και να επαναφέρει τις χαμένες ισορροπίες σε αυτόν τον τελματωμένο γάμο, ή μήπως τελικά τα φαινόμενα απατούν και αρκεί μια στιγμιαία "σπίθα ανάφλεξης" για να αλλάξουν εκ βάθρων τα πάντα;
            Ο συγγραφέας, με μία άκρως επιτυχημένη εναλλαγή στην ιστορία του παρόντος και του παρελθόντος, εκτυλίσσει μία πλοκή ευφάνταστη, συγκινητική, γεμάτη ανατροπές και γνήσιο Κρητικό άρωμα. Γνωρίζουμε την οικογένεια των Αηδονάκηδων, της Κωστούλας και του Γιώργη Αηδονάκη, των γονιών της Κλειώς, αλλά και όλων όσων τους πλαισιώνουν. Ο Δρόσος, ο νονός της Κλειώς, με τον γραφικό καφενέ στην πλατεία του χωριού, ο αιωνόβιος και αινιγματικός Τυροθόδωρας, ο γεμάτος μίσος και στέρηση κάθε αγνού συναισθήματος Παπαδομανωλάκης, ο αμφιλεγόμενος Ζαμπετάκης, η μυστηριώδης και θεόπνευστη καλόγρια Σταυροκατίνα, η αλλήθωρη πονεμένη κυρά-Δήμητρα, η ψεύτικη και ύπουλη Μάρω, ο τίμιος και ειλικρινής Μακεδόνας Διονύσης και πολλοί ακόμα ολοζώντανοι χαρακτήρες που δημιουργούν μια αξέχαστη τοιχογραφία χαρακτήρων. Οι πολυάριθμοι αυτοί ήρωες, με πρωτοστατούντες τους Αηδονάκηδες, στήνουν τον δικό τους πεντοζάλη κι εμείς οι αναγνώστες δεν μπορούμε παρά να τους παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα να χορεύουν τον λεβέντικο αυτό χορό δίνοντας κυριολεκτικά την ψυχή τους και κάθε ικμάδα από την ζωή τους.
            Το ανθρώπινο με το μεταφυσικό συνυφαίνονται αριστοτεχνικά, καθώς οι κατάρες πέφτουν πάνω σε ανυποψίαστα κεφάλια και "δένονται" τρεις φορές για να απαιτήσει η ίδια η ζωή και οι τραγικές συμπτώσεις της να "λυθούν" άλλες τόσες. Άνθρωποι-πρότυπα, καθόλα συνηθισμένοι, που χάρη στο κουράγιο και την αυτοθυσία τους μετατρέπονται σε μυθικούς Κρητικούς ήρωες λόγω της αστείρευτης αγάπης προς την οικογένειά τους. Άνθρωποι-παράσιτα, που μετατρέπουν τις προσωπικές τους ελλείψεις και τα ψυχικά τους τραύματα σε ασπίδες μίσους για να απωθήσουν οποιοδήποτε αγνό και καλό ανθρώπινο συναίσθημα, ζηλεύοντας μία ευτυχία που δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν. Άνθρωποι-παραδείγματα που, αν και προσωρινά γονατισμένοι και λαβωμένοι, βρίσκουν στη ψυχή και στα γονίδιά τους το σθένος εκείνο και το πείσμα που τους δίνει την δύναμη να σταθούν ξανά στα πόδια τους, πιο περήφανοι και πιο δυνατοί από πριν, διεκδικώντας την ευτυχία που τόσο άδικα τους έχει στερηθεί.
            Δεν μπορώ, ειλικρινά, να σας περιγράψω τα εναλλασσόμενα συναισθήματα που διαδέχονταν το ένα το άλλο μέσα μου κατά την ανάγνωση αυτού του ανεπανάληπτου βιβλίου… Πότε δάκρυζα με τις πολλές, πηγαία συγκινητικές στιγμές και πότε γελούσα με την ξεχωριστή κρητική ντοπιολαλιά και το αστείο πρόσωπο της ζωής, πότε οργιζόμουν με τις αδικίες σε βάρος αθώων και πότε λυτρωνόμουν όταν αυτοί δικαιώνονταν από τον Θεό και από τους ανθρώπους. Κυρίως, όμως, ένιωσα πως ήμουν εκεί, δίπλα στους αξέχαστους ήρωες που έπλασε η χαρισματική πένα του Γιώργου Τζιτζικάκη και έζησα από πρώτο χέρι την μοναδική, καθηλωτική ιστορία της ζωής τους. Πόσο αληθινό το ακόλουθο μικρό απόσπασμα της ρήσης του Γιώργη Αηδονάκη προς την θυγατέρα του Κλειώ: «η ρίγανη μικιό, όσο γλυκά κι έντονα μυρίζει, τόσο πικρή ‘ναι! Έει άλλη γεύση φρέσκια κι άλλη σα ξεραθεί! Έτσα ‘ναι κι η ζωή!» Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στον Γιώργο Τζιτζικάκη και μην παραλείψετε να διαβάσετε «Τ’ Αηδονιού Το Δάκρυ». Δεν θα το λησμονήσετε ποτέ!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα βρέφος που αργοσβήνει, μια κατάρα που πρέπει να λυθεί τρεις φορές, άνθρωποι που δοκιμάζεται το κουράγιο τους και ψυχές κυνηγημένες επί σαράντα χρόνια.
Ο Γιώργης και η Κωστούλα είχαν ρισκάρει τα πάντα για να σωθεί η μικρή τους κόρη, η Κλειώ, κι παρόλα όσα τους βρήκαν δεν λύγισαν στιγμή την αγάπη τους. Τριάντα χρόνια μετά η Κλειώ ζει παγιδευμένη σ’ έναν γάμο που βυθίζει τη ζωή της σε κινούμενη άμμο, ώσπου κάποτε αφυπνίζεται και θεριεύει.
Σε δεύτερους ρόλους, η κυρά Δήμητρα με το αλλήθωρο μάτι της, ο γέροντας Τυροθόδωρας με τις συμβουλές του, ο Σήφης με το άσβεστο μίσος του και η καλόγρια Σταυροκατίνα πλέκουν όλοι μαζί το κρητικό υφαντό της οικογένειας Αηδονάκη. Μυστικά, χρησμοί, επαναστάσεις, λυτρωμοί, θαύματα, μαντινάδες, μπαλωθιές, χοροί και γύρω όλα να μοσχομυρίζουν άρωμα από ζεστό ψωμί, λάδι και ρίγανη.
Η απίστευτη ιστορία της οικογένειας Αηδονάκη - ένας ζωντανός θρύλος στα Χανιά.»

1 σχόλιο: