"ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ", της Χρυσηΐδας Δημουλίδου - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ», της Χρυσηΐδας Δημουλίδου - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις Ψυχογιός
Σελίδες: 592
Τιμή: 16,92 ευρώ

Το πρώτο βιβλίο της αγαπημένης πλέον συγγραφέως που διάβασα ήταν το πασίγνωστο "Σταυροδρόμι Των Ψυχών". Αυτό το βιβλίο ήταν αρκετό για να λατρέψω τον τρόπο γραφής της Χρυσηΐδας Δημουλίδου, την ικανότητά της να κρατάει καθηλωμένο τον αναγνώστη από την πρώτη έως και την τελευταία σελίδα με την πλοκή του κάθε μυθιστορήματός της, τις ολοζώντανες περιγραφές, τους άρτιους χαρακτήρες, τις σχεδόν κινηματογραφικές εικόνες και την αστείρευτη φαντασία της, ώστε να μπορεί με μεγάλη μαεστρία να 'μεταπηδάει' από το ένα λογοτεχνικό είδος στο άλλο.
Έτσι, όταν πήρα και αυτό το βιβλίο της στα χέρια μου δεν περίμενα τίποτα λιγότερο. Η τελική εντύπωσή μου όμως ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Στα χέρια μου είχα δύο ξέχωρα βιβλία μιας διλογίας σε έναν τόμο, όπως μας ενημερώνει και η συγγραφέας στο εισαγωγικό της σημείωμα προς τους αναγνώστες. 
Δύο βιβλία που χρίζουν ξεχωριστού σχολιασμού, καθώς είναι δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο διαφορετικές πραγματικότητες, που όμως, σαν μια πραγματική διλογία, το ένα αποτελεί τη συνέχεια του άλλου, το ένα πηγάζει μέσα από το άλλο, ώστε στο τέλος να φτάσουμε στην ολοκλήρωση ενός πραγματικά κορυφαίου μυθιστορήματος.
Στο πρώτο βιβλίο η συγγραφέας μας μεταφέρει με περίσσια ευκολία στην Αθήνα πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια κοινωνία όπου επικρατούσαν η ηθική, οι αρχές , η πραγματική αγάπη και η τιμή, ενώ πλανιόταν από πάνω τους η σκιά της ατιμίας, των κοινωνικών διακρίσεων, των δολοπλοκιών και του 'καθωσπρεπισμού'.
Οι ήρωες του πρώτου αυτού μυθιστορήματος, η Ειρήνη, ο Κωνσταντίνος, ο Αγγελής, ο Μιχαήλ και η έπαυλις 'Αύρα', μπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι το οποίο θα αλλάξει τη μοίρα του καθένα τους για πάντα. Τα φαινόμενα απατούν και καμιά φορά η δυστυχία έρχεται όταν αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι στο απόγειο της ευτυχίας. 
Η συγγραφέας μας παρασύρει σε έναν κόσμο απόλυτα πραγματικό, όπου παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις, μην πιστεύοντας στα μάτια μας! Μέσα σε όλο αυτό τον κυκεώνα καταιγιστικών γεγονότων κάνουν αισθητή την παρουσία τους και τα κοσμοϊστορικά γεγονότα της εποχής, τα οποία συνταράσσουν, όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.
Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του πρώτου βιβλίου του "Σπιτιού Των Σκιών", αισθάνθηκα ότι διάβασα ένα ολοκληρωμένο, καταπληκτικό μυθιστόρημα που μου άφησε πολλά ανάμικτα συναισθήματα. Οι ήρωες έγιναν πρόσωπα τα οποία θα θυμάμαι για καιρό και οι εξελίξεις στο μεγαλύτερο μέρος τους με δικαίωσαν. Θα μπορούσε να σταθεί άνετα ως ένα αυτόνομο ξεχωριστό βιβλίο και να περιμένουμε μέχρι να βγει το δεύτερο μέρος της 'διλογίας'. Όμως, το αίσθημα ότι το μυστήριο του πρώτου βιβλίου έπρεπε να λυθεί ήταν απίστευτα έντονο και επιτακτικό και ένιωθα ότι δε θα μπορούσα να περιμένω ούτε στιγμή μέχρι να μου αποκαλυφθεί ολόκληρη η αλήθεια. 
Υποθέτω, πως και η συγγραφέας ένιωσε τα ίδια συναισθήματα γράφοντάς το και για αυτό μας έδωσε άμεσα τη συνέχειά του. Πραγματικά, το δεύτερο βιβλίο μας παρασύρει ακόμα πιο μακριά, σε μια άλλη σύγχρονη πλέον πραγματικότητα, με άλλα πρόσωπα και τις δικές τους ιστορίες. 
Οι νέοι ήρωες, η Ελεονόρα, ο Ίαν, η Τζέσικα, η Θάλεια, ο Γιώργος, ο Αγγελής, η Τίνα και το παλιό αρχοντικό στην Κηφισιά μας μαγεύουν εκ νέου, με τους άρτια δομημένους χαρακτήρες τους, τις περιγραφές των καταστάσεων που ζουν, το πώς συνδέονται μεταξύ τους και πώς εξελίσσεται η ζωή και η πορεία του καθενός.
Και εκεί που ο αναγνώστης αρχίζει να 'βυθίζεται' ολοένα και περισσότερο στην υπόθεση του δεύτερου βιβλίου της συγγραφέως, η Χρυσηΐδα Δημουλίδου αρχίζει σιγά-σιγά να ενώνει τα κομμάτια της παλιάς και της νέας ιστορίας, του παρελθόντος και του παρόντος, του τότε και του τώρα. Οι εξελίξεις στις ζωές όλων των ηρώων είναι καταιγιστικές, οι εικόνες που περνούν μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη συγκλονιστικές και η περιέργεια φτάνει στο αποκορύφωμά της. Δε σας κρύβω ότι ξενύχτησα αρκετές φορές μη μπορώντας να κλείσω το βιβλίο και να κοιμηθώ όπως όφειλα, έστω και αν η μέρα κόντευε να ξημερώσει...
Μέχρι τις τελευταίες σελίδες η πλοκή είναι τόσο έντεχνα δομημένη, ώστε δε μπορεί εύκολα ο αναγνώστης να την μαντέψει. Την ανακαλύπτουμε μαζί με τους έκπληκτους, σοκαρισμένους, αδικημένους και τραγικούς ήρωες και των δύο βιβλίων. Το ένα μετά το άλλο, τα κομμάτια ενός τεράστιου 'παζλ' μπαίνουν στη θέση τους αποκαλύπτοντάς μας τη γενική και ολοκληρωμένη εικόνα, που μόνο έκθαμβους μπορεί να μας αφήσει.
Θεωρώ ότι δεν πρέπει να σας αποκαλύψω τίποτε άλλο από τη βασική υπόθεση και των δύο αυτών βιβλίων τα οποία αποτελούν το νέο εκπληκτικό μυθιστόρημα της αγαπημένης συγγραφέως. Η μαγεία έγκειται στην ανάγνωσή του, χωρίς να γνωρίζετε τίποτα περισσότερο από την υπόθεση του οπισθόφυλλου. 
Εγώ, από την πλευρά μου δηλώνω για μία ακόμη φορά πιστή και ένθερμη αναγνώστρια της Χρυσηΐδας Δημουλίδου, την ευχαριστώ για αυτό το μοναδικό 'ταξίδι' που μου χάρισε για μία ακόμη φορά μέσα από τις σελίδες του νέου της βιβλίου και σας το προτείνω ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

"Αθήνα, Πρωτοχρονιά του 1938. Μέσα στη μεγάλη σάλα χορού, ένας κεραυνοβόλος έρωτας ανάβει φωτιά στις καρδιές της δεκαοκτάχρονης Ειρήνης και του Κωνσταντίνου, μοναδικού γόνου της πάμπλουτης οικογένειας Μποτέλη. Ενάντια σε όλα τα εμπόδια που δεν τους θέλουν μαζί, οι δύο νέοι ετοιμάζονται να παντρευτούν. Ωστόσο, την ημέρα του γάμου τους ένα φρικτό γεγονός ανατρέπει τα πάντα και η Ειρήνη, καταρρέοντας ψυχολογικά, λίγους μήνες προτού ξεσπάσει ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος, φυγαδεύεται στον Καναδά, αφήνοντας πίσω της τον έρωτα και τα όνειρά της να γίνουν στάχτη και φωτιά, όπως και η πατρίδα της.
Σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, η Ελεονόρα Ντάγκλας, μια πλούσια Αμερικανίδα με ελληνικές ρίζες, έρχεται για διακοπές στην Ελλάδα προσπαθώντας να ξεπεράσει ένα προσωπικό δράμα. Μια καινούργια γνωριμία θα την πείσει να μείνει στην Αθήνα. Ανακαλύπτει τυχαία μια παλαιά κι εγκαταλειμμένη έπαυλη που τη μαγνητίζει τόσο, ώστε αποφασίζει να την αγοράσει. Καθώς την ανακαινίζει, αποκαλύπτεται κάτω από μια ταπετσαρία η τοιχογραφία ενός νεαρού ζευγαριού∙ η κοπέλα τής μοιάζει πολύ και η Ελεονόρα το θεωρεί καλό οιωνό.
Όμως λίγο καιρό μετά την εγκατάστασή της αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα, που, ενώ την τρομάζουν, παράλληλα την προκαλούν να ερευνήσει την ταυτότητα του ζευγαριού, νιώθοντας πως εκεί κρύβεται η απάντηση και ο λόγος που εκείνος τα βράδια περιφέρεται στα δωμάτια διεκδικώντας την…"