«Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ», του Όμηρου Αβραμίδη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ», του Όμηρου Αβραμίδη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Ωκεανίδα

Σελίδες: 256

            Ο Όμηρος Αβραμίδης είναι ένας συγγραφέας που εκτιμώ βαθύτατα και που, δυστυχώς, ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα, καθώς αγνοούσα μέχρι πρότινος το ευρύτατο συγγραφικό και μεταφραστικό του έργο. Το πρώτο δικό του βιβλίο που διάβασα ήταν το «Γιατί, Αλλάχ;», το οποίο και με ενθουσίασε. Από τότε, όποτε ‘πέφτουν’ στα χέρια μου δικά του βιβλία τα διαβάζω μετά μανίας, καθώς θεωρώ από πριν εγγυημένη την αναγνωστική μου ικανοποίηση.

            Το μυθιστόρημά του «Η Κίτρινη Σημαία» είναι το τέταρτο δικό του βιβλίο το οποίο διαβάζω και, ειλικρινά, οφείλω να ομολογήσω πως με ενθουσίασε περισσότερο από όλα! Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα για την πολύπαθη Κύπρο, που διαδραματίζεται από τα μέσα της ταραγμένης δεκαετίας του ’50 μέχρι το 1974 και την εισβολή του Αττίλα, που στιγμάτισε, όχι μόνο, το κυπριακό έθνος, αλλά και ολόκληρο τον ελληνισμό.

            Ο συγγραφέας με την μεστή γραφή του ξεδιπλώνει μπροστά μας την εικοσαετή και πλέον ιστορία της γενέτειράς του ‘πλέκοντας’ με εκπληκτική μαεστρία και ακρίβεια την μυθοπλασία με την Ιστορία. Όλα ξεκινούν από τον «απαγορευμένο» έρωτα μιας Τουρκοκύπριας, της Αϊσέ, κι ενός Ελληνοκύπριου, του Αριστείδη Φυλακτού. Αυτό, όμως, είναι μόνο η αφορμή για να ξεκινήσουμε μια περιπλάνηση στο μαρτυρικό νησί και τα γεγονότα που το συγκλόνισαν από το 1955 και μετά, σε μια ταραγμένη περίοδο που έμελε να σημαδέψει για πάντα την παραπέρα πορεία του Κυπριακού έθνους.

            Οι ήρωες, οι οποίοι παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τις ολοζώντανες περιγραφές του Όμηρου Αβραμίδη, είναι πολλοί και τα γεγονότα που διαδέχονται το ένα το άλλο καταιγιστικά. Το εθνικιστικό μίσος που κορυφώθηκε ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους της Κύπρου κατέληξε σε έναν αιματηρό πόλεμο ανάμεσά στους πρώτους εναντίον των Άγγλων, οι οποίοι πατούσαν πάνω στα ‘δεκανίκια’ που τους προσέφεραν οι δεύτεροι. Το κίνημα της ΕΟΚΑ συντάραζε το νησί απ’ άκρη σ’ άκρη και οι αγωνιστές του δε δίσταζαν να θυσιάσουν και την τελευταία ρανίδα του αίματός τους για να επιτύχουν τον πολυπόθητο στόχο της οργάνωσης: την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού και την ένωση της πατρίδας τους με την μητέρα – Ελλάδα. Ονόματα, τα οποία βλέπω σαν οδούς γύρω μου και ακούω καθημερινά, απέκτησαν την πραγματική ιστορική τους υπόσταση, όπως θα έπρεπε, μια και επρόκειτο για Έλληνες ήρωες που ήταν γέννημα – θρέμμα της Κύπρου… Καραολής, Δημητρίου, Γρηγόρης Αυξεντίου, όλοι τους γνωστά ονόματα τα οποία, μέχρι να διαβάσω αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο ψηλά έπρεπε να ‘στέκουν’ στην εκτίμησή μου!

Παράλληλα, μαζί με τα πραγματικά ιστορικά πρόσωπα, των οποίων οι ζωές και οι ηρωικοί θάνατοι περιγράφονται με το σεβασμό και το δέος που τους αρμόζει, παρακολουθούμε τις ζωές και των φανταστικών ηρώων, οι οποίοι μοιάζουν εξίσου πραγματικοί με τους αληθινούς. Έλληνες, κάποιοι από τους οποίους νιώθουν ιερή υποχρέωση προς την πατρίδα τους να πολεμήσουν, άλλοι φανερά κρατώντας όπλα στα χέρια, διακινδυνεύοντας να σκοτωθούν ανά πάσα στιγμή, άλλοι που διαλέγουν να συμμαχήσουν φανερά με την Τουρκοκυπριακή ηγεσία – η  οποία χαίρει της εκτίμησης της Αγγλικής κυριαρχίας – ώστε να μπορέσουν να βοηθήσουν στα κρυφά την αντίσταση των συμπατριωτών τους και, τέλος, κάποιοι άλλοι οι οποίοι μπορεί φανερά να αγωνίζονται ενάντια στους Άγγλους κατακτητές, αλλά κρυφά ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό τους όφελος και δε διστάζουν να προδώσουν τους συναγωνιστές ομοεθνείς τους.

Είναι δε, τραγική ειρωνεία να βλέπεις ανθρώπους που μέχρι πρότινος ζούσαν μαζί, ειρηνικά και αδελφωμένοι, ξαφνικά να έρχονται αντιμέτωποι μεταξύ τους και να πρέπει να θεωρήσουν αλλήλους εχθρούς. Όταν δε, αναμειγνύεται σε εθνικιστικά θέματα ο έρωτας, η τιμή και το καθήκον, τότε τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο με ολέθριες και δυσβάσταχτες συνέπειες κάποιες φορές.

Αυτό το μυθιστόρημα του αγαπητού συγγραφέα είναι ένα βιβλίο που ο αναγνώστης δυσκολεύεται να αφήσει από τα χέρια του, καθώς η δράση και η πλοκή είναι καταιγιστικές, το συναίσθημα, ο ηρωισμός και τα ιστορικά γεγονότα είναι διάχυτα και αδιάκοπα με αποκορύφωση το τέλος με την τραγική κατάληξη της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο, το 1974. Θα μπορούσε να γίνει μία μεγαλειώδης πολεμική – ιστορική ταινία, που δε θα είχε τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες διεθνείς επιτυχίες.

Ελπίζω και εύχομαι το βιβλίο να επανεκδοθεί σύντομα, μια και είναι εξαντλημένο από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, διότι είναι ένα συγκλονιστικό ιστορικό μυθιστόρημα το οποίο θα έπρεπε να διαβάσει κάθε Έλληνας, Ελλαδίτης ή Ελληνοκύπριος. Οφείλω πολλά και θερμά συγχαρητήρια στον αγαπημένο συγγραφέα Όμηρο Αβραμίδη και σας προτείνω, εάν το βρείτε, να το διαβάσετε Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«O Aριστείδης Φυλακτός είχε δύο μεγάλες αγάπες στη ζωή του. H μία ήταν η Aϊσέ, η Tουρκάλα γειτονοπούλα του. H άλλη ήταν η Kύπρος, η αγωνιζόμενη πατρίδα του.

Mε την πρώτη τούς χώρισε το εθνικιστικό μίσος που ξέσπασε ανάμεσα στους Έλληνες και τους Tούρκους της Kύπρου το 1955. Για τη δεύτερη αγωνίστηκε ηρωικά, προδόθηκε, φυλακίστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο. Γλίτωσε από καθαρή τύχη.

Στη λαίλαπα του πολέμου, η Aϊσέ γίνεται για τον Aριστείδη μια απόμακρη, γλυκιά ανάμνηση. Kι έτσι θα μείνει μέχρι το 1973, όταν μια δολοφονία στην Πράσινη γραμμή έρχεται αναπάντεχα να ξεθάψει εκείνο το μακρινό παρελθόν.»