«ΧΩΡΙΣ ΑΕΡΟΣΑΚΟ», του Γαβριήλ Αλεξάνδρου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΧΩΡΙΣ ΑΕΡΟΣΑΚΟ», του Γαβριήλ Αλεξάνδρου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Ιωλκός

Σελίδες: 336

Τιμή: 13,50 €

            Αισθάνομαι πολύ τυχερή και ευγνωμονώ την μοίρα, την τύχη μου ή το Θεό, όπως θέλετε πέστε το, που ήρθε εντελώς απρόσμενα αυτό το βιβλίο στα χέρια μου. Και μόνο κοιτώντας το υπέροχο «ταξιδιάρικο» εξώφυλλό του γοητεύτηκα, όμως είχα κάποιες επιφυλάξεις, μια και η αυτοβιογραφία είναι ένα πολύ δύσκολο είδος πεζογραφίας, κατά τη γνώμη μου. Πώς μπορεί ένας συγγραφέας να γράψει ένα βιογραφικό μυθιστόρημα χωρίς να υποπέσει στις παγίδες της υποκειμενικότητας και χωρίς να επιδείξει εγωιστικές ή μεροληπτικές τάσεις; Κι όμως, διαβάζοντας αυτό το μικρό «διαμαντάκι» του Γαβριήλ Αλεξάνδρου, διαπίστωσα ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο και μάλιστα με τον πιο όμορφο, γοητευτικό και αντικειμενικό τρόπο.

            Το «Χωρίς Αερόσακο» είναι ένα βιβλίο που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου άπαξ και το ξεκινήσεις. Χωρίς μεγαλεπήβολες και φανταχτερές εκφράσεις, με λόγο λιτό, μεστό, γεμάτο χιούμορ και ολοζώντανο ο συγγραφέας μας «ταξιδεύει» στη γεμάτη και περιπετειώδη ζωή του Αλέξανδρου στη γενέτειρά του Αθήνα και κατόπιν στην απέραντη, πολύβουη γη των ευκαιριών και των μεταναστών Αμερική. Παρακολουθούμε με ζωηρό και αμείωτο ενδιαφέρον την πορεία και την εξέλιξη του μικρού Αλέξανδρου, των γονιών του Δέσποινας και Μάνθου αλλά και πολλών άλλων χαρακτήρων, που αν και δεν είναι οι κεντρικοί ήρωες στο μυθιστόρημα είναι οι αδιαμφισβήτητοι ήρωες – φύλακες άγγελοι του νεαρού έλληνα. Και ο χαρακτηρισμός «έλληνας» είναι χωρίς αμφιβολία ο κυριότερος και ισχυρότερος χαρακτηρισμός που θα μπορούσα να προσδώσω στον ήρωα αυτού του βιβλίου Αλέξανδρο, καθώς η υπερηφάνεια για την ελληνική καταγωγή του έχει, δικαίως, διαποτίσει κάθε σελίδα αυτού του πανέμορφου βιβλίου.

            Ο ήρωάς μας, αν και δεν ξεκινάει τη ζωή του στο ιδανικότερο οικογενειακό περιβάλλον, κατορθώνει να ξεπεράσει τα όποια εμπόδια, παρ’ όλο που αυτά είναι πολλά, και μεταναστεύει στην Αμερική μαζί με έναν δύσκολο και απόμακρο πατέρα, που δεν αποκαλύπτει το παραμικρό για το παρελθόν του, και μια υπέροχη μητέρα, που αναγκαστικά βρίσκεται δίπλα του μόνο κατά διαστήματα. Όμως, ο νεαρός Αλέξανδρος «βγάζει επιδεικτικά τη γλώσσα» στις αμέτρητες τρικλοποδιές που η μοίρα του βάζει και αποφασίζει να αξιοποιήσει το αεικίνητο και πολυμήχανο μυαλό του, την εργατικότητά του και την έφεσή του στις φυσικές επιστήμες. Το αποτέλεσμα είναι να τελειώσει το σχολείο στην Αμερική, να τελειώσει το Πανεπιστήμιο ως Χημικός, να συνεχίσει τις σπουδές του αποκτώντας μεταπτυχιακό στην ειδικότητά του και να εξακολουθήσει με το αντίστοιχο διδακτορικό. Βεβαίως, η ζωή πάντα μας επιφυλάσσει εκπλήξεις και ανατροπές και ο ήρωάς μας δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Έτσι, όταν κληθεί να αποφασίσει εάν θα ακολουθήσει την προδιαγεγραμμένη από τον πατέρα του σταδιοδρομία ή τις προσωπικές του επιθυμίες και ταλέντα, όπως η έμφυτη αγάπη του για τη μουσική και το θείο χάρισμα της υπέροχης φωνής, θα έχει το θάρρος και το σθένος να διαλέξει και να  πράξει ανάλογα.

Το αξιοθαύμαστο βεβαίως, δεν είναι ότι κατόρθωσε να κάνει όλες αυτές τις σπουδές όντας μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί πανέξυπνοι έλληνες σπουδάζουν στο εξωτερικό και κατορθώνουν να αποκτούν έδρα σε κάποιο πανεπιστήμιο, ή να πετυχαίνουν ως επιχειρηματίες. Ως λαός, συνήθως διακρινόμαστε για τα λαμπρά ‘μυαλά μας’ που μεγαλουργούν όταν βρεθούν στο εξωτερικό, αλλά αλληλοσπαράσσονται και απαξιώνονται στο εσωτερικό. Το αξιοθαύμαστο της περίπτωσης του Αλέξανδρου είναι ότι κατάφερε να «ανέβει» όλα αυτά τα σκαλοπάτια της καταξίωσης στο χώρο των επιστημών, και όχι μόνο, κυριολεκτικά ολομόναχος, χωρίς καμία χρηματική υποστήριξη από την οικογένειά του. Βασίστηκε στην δική του επιμονή, την ηθική υποστήριξη των δικών του ανθρώπων, οικογένειας και ανεκτίμητων φίλων, και τη σκληρή και συνεχή προσήλωση και θέλησή του για μια αξιοπρεπή επιβίωση και επίτευξη των στόχων του, βασιζόμενος μόνο στις δικές του δυνάμεις.

Ο συγγραφέας, λοιπόν, μας κάνει κοινωνούς σε μια ζωή σαν παραμύθι, γεμάτη από αγάπη και έρωτα, θέληση και πείσμα, ηθικές αξίες και ελληνικό δαιμόνιο, εμπειρίες και ταξίδια! Ο ήρωάς μας Αλέξανδρος ζει μια ζωή περιπετειώδη που από τα δεκαοκτώ του κιόλας, και ύστερα από την απόρριψη και το διωγμό από τον ανάλγητο πατέρα του, αναγκάζεται να ορθοποδήσει και να ζήσει μόνος του. Αρωγοί σε αυτοί την προσπάθειά του θα σταθούν άνθρωποι που ήρθαν τυχαία στο δρόμο του προσφέροντάς του αφειδώς την πολυπόθητη στήριξη, την αγάπη αλλά και την έμπνευση για να διαλέξει τελικά τον δρόμο που επιθυμούσε η ψυχή του. Από την πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου, ο συγγραφέας μας κεντρίζει το ενδιαφέρον σχετικά με το επώνυμο και την καταγωγή του πατέρα του ήρωά του, κάτι το οποίο αποκαλύπτεται μόνο προς το ανατρεπτικό τέλος του βιβλίου, μέσα από μια συγκλονιστική διήγηση για αναμνήσεις και εποχές μακρινές και επιμελώς κρυμμένες, καταχωνιασμένες στη λήθη του χρόνου.

Σε όλη αυτή την πολυκύμαντη πορεία του, που εμένα προσωπικά μου θύμισε ένα ποιοτικό και νοσταλγικό road movie με όχημα την αγαπημένη ‘Σοκολάτα’, ο Αλέξανδρος δε λησμόνησε ούτε λεπτό την καταγωγή του, τις ελληνικές ρίζες του και την αγάπη του για την ιδιαίτερη πατρίδα του. Πώς άλλωστε θα μπορούσε να λησμονήσει την Ελλάδα όταν σε όλη την Αμερική αλλά και πιο μακριά, όπου κι αν ταξίδεψε, παντού βρισκόταν ένας Έλληνας, μια «ντάϊνα», μια καντίνα που ονομαζόταν Παρθενώνας ή Ζορμπάς κι ένας πατριώτης του, με πολλές «περγαμηνές» ή απλά ελληνικά ανεκτίμητα «κότσια» και «φιλότιμο», που του παραστάθηκε και τον στήριξε ηθικά ώστε να προχωρήσει ένα βήμα ακόμα παραπέρα.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στο συγγραφέα για το αξιόλογο, αξιοπρεπές και γοητευτικό βιβλίο του «Χωρίς Αερόσακο» και ειλικρινά ανυπομονούμε για το επόμενό του! Η προτροπή μου; Απλά, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ Φίλοι μου!!!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Στην Αμερική ο Αλέξανδρος γνώρισε το διωγμό στα δεκαοκτώ του όταν ένα παγωμένο βράδυ του Νοέμβρη βρέθηκε στο δρόμο. Μετά από βάναυσες δυσκολίες θα κατάφερνε, όχι μόνο να βγει αλώβητος, αλλά και να πετύχει.
Μια μοιραία γνωριμία τον έσπρωξε στον κόσμο της μουσικής. Εκεί θα τον περίμεναν απίστευτες διαδρομές που θα του αποδείκνυαν ότι ήταν ένας ευλογημένος άνθρωπος, που στις πιο αντίξοες στιγμές του, μπορούσε να βρίσκει από μηχανής θεούς που θα του συμπαραστέκονταν, αναπληρώνοντας το κενό ενός ανύπαρκτου πατέρα.
Μετά από χρόνια, πριν τα 30 του, κι ένα χρόνο μετά από τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του, θα ανακάλυπτε και τη φριχτή, πικρή αλήθεια πίσω από το επίθετό του…
Ο Γαβριήλ Αλεξάνδρου στο βιογραφικό μυθιστόρημα «Χωρίς αερόσακο» (εκδόσεις Ιωλκός, 2014) ταξιδεύει τους αναγνώστες με ασφαλιστικές δικλείδες, πολύτιμες εμπειρίες, έρωτα, ακραία συναισθήματα, μεθυστικές μυρωδιές, ανεξίτηλα σημάδια, που κάνουν τη ζωή το συναρπαστικότερο ταξίδι…»