«ΑΥΡΙΟ», του Γιώργου Γιαντά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΑΥΡΙΟ», του Γιώργου Γιαντά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Λιβάνη

Σελίδες: 288

Τιμή: 11,61 €

            Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο του αγαπητού Γιώργου Γιαντά που διάβασα, όμως σίγουρα δεν θα είναι το τελευταίο. Το «Αύριο» είναι το τέταρτο κατά σειρά μυθιστόρημα του συγγραφέα, το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη τον Φλεβάρη που μας πέρασε και, ειλικρινά, δεν μπόρεσα να το αφήσω από τα χέρια μου πριν γυρίσω και την τελευταία σελίδα του. Ένα μυθιστόρημα απόλυτα σύγχρονο και μοντέρνο, αλλά ταυτόχρονα ρομαντικό και νοσταλγικό, καθώς διαδραματίζεται στην σύγχρονη εποχή της παγκόσμιας κρίσης ηθών, αξιών και οικονομιών, ενώ την ίδια στιγμή μας "ταξιδεύει" στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν της αθώας νιότης της γενιάς των σημερινών σαραντάρηδων και κάτι.

            Οι ήρωές μας Μαίρη, Άλκης, Άγγελος, Άννα – Μαρία, Νάταλι, Κλαίρη, Λουκάς, Στυλιανός, Σταματίνα και τόσοι άλλοι, μας "ξεναγούν" στις ζωές τους, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί σήμερα, αλλά και στο παρελθόν τους που τους μας "έπλασε" στη σημερινή τους μορφή. Κάποιοι από αυτούς είναι κατά τα φαινόμενα απόλυτα ικανοποιημένοι από το σημερινό τους πλουσιοπάροχο τρόπο διαβίωσης, που τους επιτρέπει να αγοράζουν ό,τι ποθούν χωρίς ποτέ να σκέφτονται το αντίτιμο που θα πρέπει να πληρώσουν, γιατί απλά "τα χρήματα δεν είναι θέμα", ή μήπως τελικά δεν είναι αυτό που αναζητούν απεγνωσμένα για να βρουν μια ευτυχία που ολοένα τους ξεφεύγει; Κάποιοι άλλοι από τους ήρωες του εξαιρετικού αυτού μυθιστορήματος, θεωρούν πως τα χρήματά τους μπορούν να αγοράσουν τα πάντα, άρα γιατί να κοπιάσουν για να βρουν την ευτυχία μέσα από την ανταλλαγή ανθρώπινων, φυσιολογικών συναισθημάτων, αφού η στοργή μπορεί επάξια να αντικατασταθεί από το "παραφουσκωμένο" και ασύδοτο χαρτζιλίκι; Ορισμένοι άλλοι θεωρούν πως δεν υπάρχουν όρια ηθικά ή κοινωνικά, ώστε να περιοριστούν και να μην κυνηγήσουν αυτό που επιθυμούν, θυσιάζοντας φιλίες και καθωσπρεπισμούς στον βωμό του στόχου τους, ή μήπως τα όρια υπάρχουν αλλά ισχύουν μόνο για τους άλλους και ποτέ για τους ίδιους; Τέλος, κάποιοι άλλοι ήρωες θεωρούν πως ξέρουν καλύτερα τί συμφέρει τα ίδια τους τα παιδιά και αποφασίζουν να τα κατευθύνουν προς την κατεύθυνση που εκείνοι θεωρούν σωστή με κάθε τίμημα, ή μήπως τελικά τα κατευθύνουν στον όλεθρο, τον ξεπεσμό, την επίπλαστη ευτυχία και την ουσιαστική και μόνιμη δυστυχία;

Ο συγγραφέας με τρόπο έντεχνο, με γραφή απλή και κατανοητή αλλά, την ίδια στιγμή, με αξιοπρόσεκτη και εμφανή την γλωσσοπλαστική του ικανότητα, μας ξεδιπλώνει το παρελθόν του κάθε ήρωά του, το ξεκίνημά του, τα όνειρά του και τις φιλοδοξίες του, αλλά και τις απογοητεύσεις και τους συμβιβασμούς του, αφήνοντάς μας να κρίνουμε εμείς τί θα κάναμε εάν βρισκόμασταν στη θέση του. Πολλά τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται ο Γιώργος Γιαντάς και για τα οποία θέτει τους έντονους προβληματισμούς του, οι οποίοι είμαι βέβαιη πως θα ταυτιστούν με τους αντίστοιχους πολλών από τους αναγνώστες. Η κοινωνία στην οποία καλούμαστε να ζήσουμε και να ενσωματωθούμε δεν μας παρέχει πάντοτε τα σωστά πρότυπα ή, τουλάχιστον, αυτά τα οποία ανταποκρίνονται στην δική μας ψυχοσύνθεση και την δική μας αντίληψη του ορθού και του λάθους, του ηθικού και του ανήθικου, του επιθυμητού και του ανεπιθύμητου, του ουσιαστικού και του ανούσιου. Πρέπει άραγε να θυσιάζουμε τα πάντα για να φτάσουμε τον στόχο μας, μην λαμβάνοντας υπόψη ανθρώπους και συναισθήματα; Τα χρήματα, η επιτυχία, η οικονομική εξασφάλιση  και η καταξίωση είναι ικανά να γεμίσουν την ψυχή μας και να αναπληρώσουν τα δυσαναπλήρωτα κενά που αφήνουν οι "αδικοχαμένες" και παραγκωνισμένες "ακριβές" πρώτες αγάπες; Μήπως τελικά η ψυχή μας είναι αυτή που γνωρίζει καλύτερα από την λογική μας και θα έπρεπε να ακολουθούμε τις δικές της προσταγές ώστε να καταφέρουμε να "πιάσουμε" ένα κομμάτι της πολυπόθητης πραγματικής ευτυχίας;

Ο συγγραφέας μάς θίγει όλα αυτά τα φλέγοντα και τόσο σημαντικά θέματα μέσα από τους προβληματισμούς, τις λανθασμένες ή σωστές επιλογές, τα διλήμματα, τους έρωτες και τις απογοητεύσεις των ηρώων του μεστού, συναρπαστικού, κοινωνικού μυθιστορήματός του «Αύριο», επιδιώκοντας να μας προβληματίσει και να ιντριγκάρει την σκέψη και την θεώρηση μας της πεζής, υλιστικής, καθηλωμένης και ενίοτε ασφυκτικής πραγματικότητάς μας. Πολλά συγχαρητήρια στον Γιώργο Γιαντά και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε, Φίλοι μου! Θα το θυμάστε για καιρό!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Τους ένωνε η άχρονη ξαναγέννηση της πρώτης αγάπης κι έπαιρναν όρκους στο όνομά της.

Ένα βράδυ του φθινοπώρου, αγκαλιασμένοι φιλήθηκαν στη μέση της κεντρικής πλατείας της πόλης, κάτω από μια σφοδρή νεροποντή, που έκανε τους περαστικούς να σκορπίσουν βιαστικά προς διάφορες κατευθύνσεις.

Ήταν τόσο ραγδαία η βροχή, που έσταζε από τα πιγούνια και τις βλεφαρίδες τους.

Μα εκείνοι την ένιωθαν σύμμαχο, πως η φύση όλη ήταν με το μέρος τους.

Όπως εκείνες οι φεγγαράδες, όταν περνούσαν αγκαλιασμένοι κάτω από τα εκατομμύρια αστέρια που θαμποπαίζανε. Σαν τα δροσόθρεπτα απογεύματα, που με το δίκυκλό του έφταναν μέχρι το χωριό, κι έκαναν στάση στην πηγή, για να επιστρέψουν με το σούρουπο. Κυνηγιόντουσαν εκεί, κάτω από τα λιόδεντρα, γύρω από τις μηλιές, και στον κορμό της γέρικης καρυδιάς είχαν χαράξει τα ονόματά τους: "Άγγελος - Άννα Μαρία. Μαζί. Για πάντα".»