«ΔΡΑΠΕΤΕΣ
ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ», της Αγγελικής Μπούλιαρη - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Ωκεανός
Σελίδες:
624
Τιμή:
16 €
Η αγαπητή συγγραφέας Αγγελική
Μπούλιαρη έχει κάνει αισθητή την παρουσία της στα ελληνικά γράμματα με αρκετά
έργα πεζογραφίας, ποίησης και μεταφράσεών της, ενώ με το τρίτο της μυθιστόρημα
που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Δραπέτες του Ονείρου» δίνει το δικό της αδιαμφισβήτητο και
ξεχωριστό λογοτεχνικό στίγμα. Ένα πληθωρικό μυθιστόρημα το οποίο πραγματεύεται το φλέγον κοινωνικό θέμα της ενδοοικογενειακής βίας,
ψυχολογικής, λεκτικής και σωματικής, με μεγάλη ευαισθησία και δεξιοτεχνία. Ένα
βιβλίο-κόσμημα με μία ηρωίδα-σύμβολο που ο αναγνώστης τη συμπονά και ταυτίζεται
μαζί της ευθύς εξαρχής, ενώ την θαυμάζει και την θεωρεί πρότυπο όσο εκείνη
προσπαθεί να ορθώσει το καταρρακωμένο "ανάστημά"
της. Είναι πολλά τα "κοσμητικά"
στοιχεία αυτού του εξαιρετικού βιβλίου, τα οποία ξεκινούν από το καλαίσθητο εξώφυλλό
του ακόμα, ένα από τα πιο όμορφα, ονειρεμένα και συμβολικά που έχω δει τα
τελευταία χρόνια, συνεχίζουν με την εσωτερική "διακόσμηση" κάθε νέου κεφαλαίου στο ίδιο "συμβολικό" πνεύμα και, το κυριότερο όλων, ολοκληρώνονται με την υπέροχη, λογοτεχνική γραφή
της συγγραφέως που εντυπωσιάζει με την λεπτότητα της έκφρασης, την γλαφυρότητα,
την ευαισθησία και την ικανότητά της, ακόμα και στις πιο σκληρές και επώδυνες
για την ηρωίδα μας στιγμές, να μην "γλιστρά"
στη συνήθη πεπατημένη του εκχυδαϊσμού αλλά να κρατά το δικό της υψηλό και
προσιτό επίπεδο.
Η ηρωίδα του μυθιστορήματος της κ. Μπούλιαρη, η
Ευρυδίκη, είναι μία από τις πιο αδικημένες και καταπιεσμένες λογοτεχνικές
μορφές που έχω ποτέ συναντήσει, αλλά ταυτόχρονα και μία από τις πιο αγαπητές
και γενναίες, καθώς χρειάζεται πραγματικά μεγάλο σθένος, τεράστιο πείσμα, "ιώβεια" υπομονή και περισσή
γενναιότητα για να προσπαθήσει κάποιος να σπάσει τα πολύχρονα δεσμά του, τα
οποία του έχουν επιβληθεί σε πολύ μικρή ηλικία και τα οποία γιγαντώνονται και
γίνονται περισσότερο καταπιεστικά και δυσβάσταχτα όσο ο χρόνος περνάει. Η
Ευρυδίκη από τη στιγμή της γέννησής της βιώνει την απόρριψη του πατέρα της, την
αδιαφορία της μητέρας της και την απαξίωση των περισσοτέρων από τα αδέρφια της,
καθώς είχε την ατυχία να γεννηθεί το τρίτο κορίτσι στην πατριαρχική οικογένειά
της. Απόψεις που παλαιότερα ήταν περισσότερο διαδεδομένες, ιδιαίτερα στην "στενόμυαλη" και οπισθοδρομική
επαρχία, και καθόριζαν συμπεριφορές άδικες και απαράδεκτες προς αθώα παιδιά από ανάλγητους
και απαίδευτους γονείς.
Το μικρό κοριτσάκι, αφού θεωρείται "περιττό" και ανεπιθύμητο από
την ίδια την οικογένειά του, δίνεται ως ψυχοπαίδι ή κατ’ ευφημισμό "ανιψιά" στην άτεκνη
οικογένειά του βουλευτή Θεοδόση και Ευγενίας Σπηλιοπούλου. Η ολέθρια στέρηση
της αγάπης και της οικογενειακής θαλπωρής συνεχίζει να τραυματίζει την
ευαίσθητη παιδική ψυχή της μικρής Ευρυδίκης, με αποκορύφωμα μία τραυματική
εμπειρία της από το στενό οικογενειακό περιβάλλον των "θείων" της, η οποία θα την στιγματίσει ανεπανόρθωτα "ευνουχίζοντας" στην ουσία την
αυτοεκτίμηση, την εμπιστοσύνη στον εαυτό της και την ορθή της κρίση ώστε να
μπορεί στο μέλλον να υπερασπίζει τον ίδιο της τον εαυτό. Η "θεία" της Ευγενία αποφασίζει μονομερώς να την παντρέψει
με τον πρώτο υποψήφιο που θα της την ζητήσει, χωρίς να αφήσει την νεαρή κοπέλα
να ολοκληρώσει το σχολείο και να ακολουθήσει την έμφυτη κλίση της στις σπουδές.
Ο παρών-απών και άβουλος "θείος"
της Θεοδόσης, όπως και ο απόμακρος και αποξενωμένος πατέρας της Ελισσαίος, δεν
προβάλουν καμία αντίσταση στην επιλογή της Ευγενίας η οποία βρίσκει έτσι την
ευκαιρία να ξεφορτωθεί τον νεαρό "πειρασμό"
μέσα από το σπίτι της "νίπτοντας τας
χείρας της" από όσα επιφυλάσσει το μέλλον στην άτυχη Ευρυδίκη.
Μία νέα ζωή, καθόλου πιο ελπιδοφόρα από τις
προηγούμενες, ξεκινάει για την ηρωίδα μας η οποία έχει ως μοναδικό της στήριγμα
πλέον τις δύο υπέροχες, λατρεμένες κόρες της. Η σιωπή, η ανοχή, η υποταγή, η "αυτομαστίγωση" και η μηδαμινή
αυτοεκτίμηση είναι από δω και στο εξής οι "σύντροφοί"
της σε μία μαρτυρική ζωή δίπλα στον άντρα της Χαράλαμπο, η οποία "διανθίζεται" συχνά πυκνά από
άφθονη και πάντοτε αναίτια λεκτική, ψυχολογική και σωματική κακοποίησή της από έναν
δεσμώτη-σύζυγο με τον οποίο συμβιώνει αναγκαστικά. Δεν τολμά να ψελλίσει το
παραμικρό για ό,τι της συμβαίνει "εν
οίκω" από τον έμφυτο φόβο ότι θα την απορρίψουν όλοι και θα την
κατηγορήσουν ως μοναδική υπαίτια, ενώ το ενδεχόμενο να χάσει την επιμέλεια των
παιδιών της εάν επιδιώξει να πάρει διαζύγιο, ειδικά όσο αυτά είναι μικρά,
φαντάζει εφιαλτικό στα μάτια της. Έτσι η Ευρυδίκη υπομένει, αντέχει, προσπαθεί
να επουλώσει τις βαθιές πληγές της ψυχής της και τις επιφανειακές του κορμιού
της και ο καιρός περνάει για όλους εκτός από εκείνη, που βρίσκεται "καθηλωμένη" σε ένα εφιαλτικό, αέναο παρόν.
Κάποια στιγμή όμως η Ευρυδίκη ξυπνά από τον
λήθαργο και ανακαλύπτει δυνάμεις, πείσμα και γενναιότητα που έως τότε αγνοούσε
ότι διαθέτει. Αποφασίζει να κερδίσει τα χαμένα χρόνια της ζωής της και να
αποκτήσει την ανεξαρτησία της και επιτέλους την αυτοδιάθεσή της, όπως έχει
δικαίωμα κάθε άνθρωπος. Η απροσδόκητη εμφάνιση στο προσκήνιο ενός συνομηλίκου
της θα την κάνει να συνειδητοποιήσει πως για όλα όσα υπέστη κατά τη διάρκεια
της ζωής της δεν έφταιγε εκείνη και πως υπάρχει και άλλου είδους ζωή, όπου τα
όνειρα και η αληθινή αγάπη μπορούν να συνυπάρχουν. Το αν η ηρωίδα αυτού του
εκπληκτικού κοινωνικού μυθιστορήματος τα καταφέρνει ή όχι να διεκδικήσει όσα
της αξίζουν και όσα δικαιούται, αλλά και με ποιο τίμημα, απομένει στους
αναγνώστες να το ανακαλύψουν διαβάζοντάς το. Προσωπικά, απόλαυσα την ανάγνωση
αυτού του εξαίρετου βιβλίου, συγκινήθηκα, θύμωσα, απογοητεύτηκα, απόρησα και
δικαιώθηκα καθώς το αναγνωστικό ταξίδι ήταν μαγευτικό, οι σκέψεις και οι
προβληματισμοί άφθονοι, οι περιγραφές ανθρώπινων χαρακτήρων και καταστάσεων παραστατικότατες
και ολοζώντανες και το συναίσθημα διάχυτο. Οι «Δραπέτες Του Ονείρου», της Αγγελικής Μπούλιαρη, είναι ένα συναρπαστικό κοινωνικό μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί και για το οποίο οφείλω θερμά συγχαρητήρια
στην αγαπητή συγγραφέα!
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Από τη γέννησή της ακόμη η
Ευρυδίκη βιώνει την πατρική απόρριψη… Σε ηλικία πέντε ετών παραχωρείται, ως
«ανιψιά», στον υποψήφιο βουλευτή Θεοδόση Σπηλιόπουλο και στη σύζυγό του
Ευγενία, που είναι άτεκνοι. Καθώς μεγαλώνει, η αυστηρή Ευγενία την αντιμετωπίζει
ως απειλή για την καριέρα του συζύγου της και την κοινωνική τους
θέση. Ακολουθεί ο γάμος της από συνοικέσιο και με τη θερμή συναίνεση του
πατέρα της, με τον πολύ μεγαλύτερό της Χαράλαμπο, ο οποίος την οδηγεί σε μια
τρίτη οικογένεια. Αποκτά δύο κόρες...
Η
Ευρυδίκη βιώνει τη λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία μέσα στον γάμο.
Αντιλαμβάνεται όχι μόνο ότι καμιά από τις τρεις οικογένειές της δεν μπορεί
να τη στηρίξει, αλλά επιπλέον καθεμιά τους κρύβει και ένα «στοιχειό» για εκείνην, το οποίο
καλείται να βρει το θάρρος να αντιμετωπίσει. Το ένστικτο της
αυτοσυντήρησης ξυπνά, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται και ο έρωτας στο πρόσωπο ενός
συνομηλίκου της. Η ώρα να κάνει γενναία βήματα για να κερδίσει, επιτέλους,
τη ζωή της, έχει έρθει…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου