«ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ», της Νικόλ-Άννας Μανιάτη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ», της Νικόλ-Άννας Μανιάτη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Σελίδες: 480

Τιμή: 14,94 €

          Η γραφή της εξαίρετης Νικόλ-Άννας Μανιάτη μού είναι γνωστή και αγαπημένη από το πρώτο δικό της βιβλίο που διάβασα πριν από χρόνια, το οποίο και ήταν η αιτία για να γνωρίσω και να μελετήσω το, ομολογουμένως, πολυποίκιλο συγγραφικό της έργο. Ένα έργο που ποικίλει καθώς κυμαίνεται μεταξύ πολλών και ιδιαίτερα σημαντικών κοινωνικών και ανθρωποκεντρικών θεμάτων, με τα οποία δύσκολα καταπιάνονται πολλοί Έλληνες συγγραφείς. Το ίδιο αυτό, λοιπόν, δικό της βιβλίο με το οποίο τη γνώρισα συγγραφικά – και το οποίο, όπως έμαθα από την ίδια, είναι η πρώτη συγγραφική της προσπάθεια αν και εκδόθηκε πέμπτο κατά σειρά – τυγχάνει να επανεκδίδεται φέτος από τις αγαπημένες εκδόσεις Ψυχογιός και φέρει τον τίτλο «Το Τίμημα». Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό και απόλυτα καθηλωτικό, γραμμένο με τον γνωστό απαράμιλλο μεστό, λιτό, ευαίσθητο και απέρριτο τρόπο γραφής της συγγραφέως. Είναι ένα βιβλίο από εκείνα που δεν σε αφήνουν εύκολα να τα αποχωριστείς, καθώς θέλεις επειγόντως να μάθεις τί θα συμβεί στη συνέχεια, με αποτέλεσμα να ξενυχτάς κρατώντας τα στα χέρια σου και γυρνώντας με απληστία και επιμονή τη μία σελίδα μετά την άλλη.

          Η κ. Μανιάτη για μία ακόμη φορά στήνει μία πλοκή εξαιρετική, ισάξια εκείνων των αρχαίων τραγωδιών, όπου οι ήρωές της περνούν μέσα από το έλεος και τον φόβο, όπως μας λέει και ο αρχαίος μας πρόγονος στον ορισμό της τραγωδίας, ο Αριστοτέλης, ενώ εμείς ως αθέατοι θεατές των παθημάτων τους, γνωρίζουμε γεγονότα και καταστάσεις που εκείνοι αγνοούν και γι' αυτό το λόγο υποφέρουν περισσότερο! Τους παρατηρούμε να θέλουν να εκδικηθούν, να πονέσουν τους υπαίτιους για τα δικά τους δεινά, που κάποιες φορές έχουν προκληθεί από τους ίδιους εν αγνοία τους ή τους αγαπημένους τους, και τελικά αφού "περάσουν" μέσα από τραγικές καταστάσεις, να φτάνουν στο τέλος στην πολυπόθητη "κάθαρσή" τους πληρώνοντας το τίμημα για τα ανομήματα, τα δικά τους ή τις αμαρτίες των γονέων, που συχνά παιδεύουν τα τέκνα τους! Η δικαίωση έρχεται για τους δίκαιους, αλλά τελικά ο αναγνώστης καταλήγει να συμπονέσει και τους αδίκους, γιατί η ζωή και οι δύσκολες περιστάσεις τους οδήγησαν σε αυτή την κατάληξη!

Η ηρωίδα μας, η Μαργαρίτα, είναι ένας άρτια δομημένος χαρακτήρας, σκιαγραφημένος σε όλες του τις προεκτάσεις, με ψυχογραφημένη κάθε της δράση και αντίδραση σε όλη την πολύπλοκη πορεία της. Η ζωή και η εξέλιξη της Μαργαρίτας καθορίζεται, και κάπου διαστρεβλώνεται σταδιακά, από το μίσος με το οποίο την τροφοδοτεί ο ίδιος ο πατέρας της για τον παιδικό της φίλο και την οικογένειά του. Το κορίτσι μαθαίνει να μισεί ό,τι νωρίτερα αγαπούσε, εξοικειώνεται με την αναζήτηση της εκδίκησης και την μονόπλευρη και μεροληπτική θεώρηση ανθρώπων και καταστάσεων γύρω της. Τις περισσότερες φορές όμως, όπως συμβαίνει και στην ίδια τη ζωή, οι πράξεις και οι συμπεριφορές μας επιδρούν σε όσους εμπλέκονται σε αυτές και συχνά οι συνέπειες είναι ανεξέλεγκτες και καταστροφικές. Οι υπόλοιποι ήρωες που την πλαισιώνουν είναι το ίδιο ολοζώντανοι και απτοί με εκείνην, τόσο που μας κάνουν να ξεχνάμε την χάρτινη διάστασή τους και να συμπάσχουμε σε κάθε χτύπημα της Μοίρας που δέχονται, να χαιρόμαστε με κάθε ευτυχία τους και να αγωνιούμε με κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουν. Το σασπένς είναι διάχυτο σε όλο το βιβλίο και κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα! Άλλωστε το ίδιο ισχύει σε κάθε μυθιστόρημα της συγγραφέως, καθώς πάντοτε μένει πιστή στον λιτό και απέρριτο τρόπο γραφής, στη σφιχτοδεμένη πλοκή της κάθε ιστορίας της και στις απόλυτα ψυχολογημένες αντιδράσεις του κάθε ήρωά της. Καμία απορία του αναγνώστη δεν μένει άλυτη και καμία συμπεριφορά δεν παραμένει αψυχολόγητη.

Πολλά και θερμά συγχαρητήρια αρμόζουν στην κ. Μανιάτη για αυτό το εξαιρετικό βιβλίο της, που σαν άλλη αρχαία τραγωδία με συγκλόνισε, με συγκίνησε, με έκανε να νιώσω χαρά και ικανοποίηση, οργή και θυμό με κάποιους από τους χαρακτήρες του. Το αν κατόρθωσα να δικαιωθώ στο τέλος του, μέσα από την επιζητούμενη απονομή δικαιοσύνης και την πολυπόθητη επίτευξη εξιλέωσης και κάθαρσης δεν σας το αποκαλύπτω. Αυτό είναι ένα μοναχικό ταξίδι που πρέπει να κάνει ο κάθε αναγνώστης μόνος του, ώστε να μην χάσει τίποτε από την μαγεία του υπέροχου αυτού μυθιστορήματος. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα λοιπόν να το διαβάσετε, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Πολλοί πιστεύουν πως το μίσος μέσα σου για κάποιον δεν μπορεί να τον αγγίξει. Κατατρώει μόνο εσένα τον ίδιο!

Η Μαργαρίτα όμως το διοχέτευε με ολέθριες ενέργειες. Η μικρή, γλυκιά Μαργαρίτα, από τα δώδεκα της χρόνια, μεγάλωνε μαθαίνοντας να μισεί τον παιδικό της φίλο και τη μητέρα του, αφού ο ίδιος ο πατέρας της τροφοδοτούσε την αθώα παιδική ψυχή της με δηλητήριο. Θυσίασε όνειρα, αγάπη και μέλλον για μια απατηλή εκδίκηση, με καταστροφικές συνέπειες για την οικογένεια του παιδικού της φίλου. Όταν μαθαίνει την αλήθεια, είκοσι χρόνια μετά, προσπαθεί με κάθε τρόπο να επανορθώσει για τις συνέπειες από το παράλογο και άδικο συναίσθημα που την πότισε ο πατέρας της και που κυριαρχούσε μέσα της τόσα χρόνια.

Αλλά έπρεπε να πληρώσει! Θα άντεχε το τίμημα της εξιλέωσης;»