«ΤΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΥ ΤΑΞΙΔΙ», της Μαίρης Μαγουλά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΥ ΤΑΞΙΔΙ», της Μαίρης Μαγουλά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Σελίδες: 528

Τιμή με έκπτωση: 15,93€

          Την αγαπητή Μαίρη Μαγουλά τη γνώρισα συγγραφικά μέσα από το πρώτο της μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, το αλησμόνητο, αριστουργηματικό «Κύματα Του Βοσπόρου». Ένα βιβλίο πολυσύνθετο, πολυεπίπεδο, με ολοζώντανους και αναρίθμητους ήρωες, του οποίου –παρά τον όγκο του– ολοκλήρωσα την ανάγνωση μέσα σε ελάχιστες μέρες, καθώς κυριολεκτικά δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Έτσι, γνωρίζοντας ήδη από πρώτο χέρι το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της συγγραφέως, περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία και περιέργεια να διαβάσω το επόμενο πόνημά της. Το νέο μυθιστόρημα της κ. Μαγουλά, που κυκλοφορεί από τις ίδιες εκδόσεις με τίτλο «Το Πιο Μακρύ Ταξίδι», δεν ήταν τίποτε λιγότερο από όσα προσδοκούσα από τη συγγραφέα. Με δικαίωσε απόλυτα σε ό,τι αφορά την προσωπική μου εκτίμηση του γνήσιου συγγραφικού της ταλέντου και, αν και σε εντελώς διαφορετικό ύφος και χαρακτήρα από το πρώτο της επικό βιβλίο, πρόκειται για ένα μυθιστόρημα μαγευτικό, συναρπαστικό, νοσταλγικό και καθηλωτικό από την πρώτη έως την τελευταία του σελίδα.

          Παρόλο που έχω περιηγηθεί πάμπολλες φορές στη γραφική Πλάκα από τα φοιτητικά μου χρόνια έως και σήμερα, όποτε διαβάζω κάτι σχετικό με τη συγκεκριμένη περιοχή του πρόσφατου παρελθόντος, έρχεται στο μυαλό μου η υπέροχη, νοσταλγική μουσική από τη λατέρνα της παλιάς, κλασσικής και πολυαγαπημένης, ελληνικής ταινίας «Η Γυνή Να Φοβάται Τον Άνδρα». Παρά το γεγονός ότι στο εξαιρετικό αυτό νέο βιβλίο της Μαίρης Μαγουλά υπάρχουν στίχοι από πολλά παλιά, πασίγνωστα τραγούδια της εποχής στην οποία τοποθετείται και τα οποία "ντύνουν" μουσικά τη μυθιστορηματική πλοκή προσφέροντας την απαραίτητη μουσική "υπόκρουση", όταν το διάβαζα ένιωθα σαν να υπήρχε κάπου κοντά μια λατέρνα από την οποία ξεχυνόταν η συγκεκριμένη μελωδία του αλησμόνητου εκείνου φιλμ. Το ίδιο αλησμόνητο θεωρώ πως θα μείνει και το συγκεκριμένο βιβλίο σε όσους το διαβάσουν, καθώς αποτελεί μια λεπτομερή "τοιχογραφία" της δεκαετίας του ’50, όχι μόνο της Αθήνας και ειδικότερα της Πλάκας, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας και των Ελλήνων, εντός και εκτός των συνόρων της χώρας μας. Μέσα από τις ζωές των πολυπληθών ηρώων του νοσταλγικού αυτού μυθιστορήματος, θα "ξεναγηθούμε" σε μια Αθήνα που βρίσκεται στο "μεταίχμιο" ανάμεσα στην παλιά, ρομαντική Αθήνα της λατέρνας, των αμαξών με τα άλογα, των αρχοντικών νεοκλασικών και της παλιάς αριστοκρατικής αίγλης και στη μοντέρνα πόλη που προσπαθεί να ξεπεράσει έναν παγκόσμιο και έναν εμφύλιο πόλεμο, που μεταναστεύει ώστε να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή, που "χάνεται" και αναλώνεται χωρίς τύψεις ανάμεσα στις εφήμερες απολαύσεις, που εγκληματεί επάνω σε αθώους ώστε να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες της και που προσπαθεί να φτάσει τους ρυθμούς των άλλων ευρωπαϊκών πόλεων λαμβάνοντας μέτρα που πάντοτε ευνοούν τους ισχυρούς και εξασθενούν ακόμα περισσότερο τους αδύναμους.  

          Στα γραφικά στενά της Πλάκας θα γνωρίσουμε τον γραφικό αμαξά Ανέστη ο οποίος παλεύει με το γέρικο άλογό του, τον Ακάματο, να βγάλει τα απαραίτητα για την επιβίωση τη δική του αλλά και του εγγονού του Νικόλα, που δουλεύει ως λούστρος και που έμεινε ορφανός χωρίς καν να έχουν πεθάνει οι γονείς του. Παππούς και εγγονός μοιράζονται τα πάντα, από τον καθημερινό τους μόχθο, τις χαρές και τις λύπες μέχρι τις ανεκπλήρωτες αγάπες τους για τη γυναίκα με τη "μαρμάρινη ομορφιά" ο πρώτος και το κορίτσι με τα λουλούδια ο δεύτερος. Στα ίδια στενά της Πλάκας, θα συναντήσουμε τον γοητευτικό μεγαλοαστό Ανδρέα Δροσινό που μένει σε ένα παλαιό αρχοντικό με μοναδική "παρέα" την άφθονη κινητή και ακίνητη περιουσία του και τις αμέτρητες ερωτικές εμπειρίες του, έως ότου να γνωρίσει τον πραγματικό έρωτα στο πρόσωπο μιας πολύ νεότερής του γυναίκας, της Μαρίας. Ο ώριμος "μπον-βιβέρ" θα επαναπροσδιορίσει ολόκληρη τη ζωή του, θα ανακαλύψει τον ίδιο του τον εαυτό και την ικανότητά του να αγαπήσει παράφορα, έστω και καθυστερημένα, κάνοντας το δικό του "πιο μακρύ ταξίδι". Θα γνωρίσουμε την Κωνσταντινουπολίτισσα συγγραφέα Φιλαρέτη Αληθινού, που έχοντας ήδη ζήσει μια ταραχώδη ερωτική ζωή σε πολύ νεαρή ηλικία, έχει αφιερωθεί στις λογοτεχνικές συναντήσεις που διοργανώνει για εκλεκτούς φίλους της στο νεοκλασικό αρχοντικό της, καθώς και στην αναπόληση της Πόλης και της κάθε ομορφιάς της. Τέλος, θα συναντήσουμε την έφηβη Μαργαρίτα, ένα πλάσμα γοητευτικό, αθώο και άτυχο, το οποίο, αφού έχει χάσει και τον τελευταίο δικό της άνθρωπο, τη μητέρα της, θα βρει καταφύγιο, στοργή και αγάπη κοντά σε μία πλούσια και ακατάδεκτη άκληρη γυναίκα και θα γνωρίσει τον πρώτο της άγουρο και εξιδανικευμένο έρωτα στο πρόσωπο ενός μυστηριώδους επαίτη με τα καταπράσινα μάτια και την αγγελική μορφή.  

Η Μαίρη Μαγουλά μας καθηλώνει για μία ακόμα φορά με το νέο εξαιρετικό μυθιστόρημά της που συνδυάζει την ατόφια Ιστορία με την ευφάνταστη μυθοπλασία και τους ολοζώντανους ήρωες που μας παίρνουν από το χέρι και μας "ξεναγούν" στις συναρπαστικές ζωές, τους έρωτες, τα πάθη, τα μίση και τη λύτρωση ή εξιλέωσή τους. Ήρωες που πασχίζουν να σταθούν στα πόδια τους προσπαθώντας να ξεχάσουν όσα τους πλήγωσαν στο παρελθόν, ήρωες που προσπαθούν να ευημερήσουν, ήρωες που επιδιώκουν την κοινωνική και οικονομική τους άνοδο με κάθε τίμημα, ήρωες που έστω και αργά βρίσκουν την αληθινή αγάπη, ήρωες που μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν κλείνοντας πεισματικά τα μάτια στην επώδυνη αλήθεια, ήρωες που αδικούνται και δεν μπορούν ποτέ να ορθοποδήσουν, παρά μόνο να νιώσουν μερικές φευγαλέες στιγμές ευτυχίας, ήρωες που δε σταματούν να παλεύουν παρά τις αναρίθμητες αντιξοότητες και ήρωες που πάντοτε θρηνούν μια ανεκπλήρωτη αγάπη. Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή συγγραφέα για ένα ακόμη εξαιρετικό πόνημά της και σας προτείνω ανεπιφύλακτα, Φίλοι μου, αυτό «Το Πιο Μακρύ Ταξίδι» να το κάνετε μόνοι σας. Δε θα το λησμονήσετε ποτέ!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Στην Αθήνα της δεκαετίας του ΄50, με φόντο τα δαιδαλώδη στενά της Πλάκας και των Αναφιώτικων, εκτυλίσσεται αυτό το χειμαρρώδες μυθιστόρημα με πρωταγωνιστές τους ανθρώπους της αρχοντικής αυτής γειτονιάς, όπου κάποτε χτυπούσε η καρδιά της πόλης.

Αθήνα, δεκαετία του 1950, στα δαιδαλώδη στενά της Πλάκας και των Αναφιώτικων, υπό τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, ξετυλίγονται οι ζωές µιας χούφτας κατοίκων:

Του Ανέστη του αµαξά που µεγαλώνει µόνος τον εγγονό του Νικόλα και είναι προσκολληµένος στον ανεκπλήρωτο πόθο του για τη γυναίκα µε τη «µαρµάρινη οµορφιά».

Του ώριµου και γοητευτικού µεγαλοαστού Ανδρέα Δροσινού, που ανακαλύπτει τον εαυτό του µα και τον ίδιο τον προορισµό του σε µια απαγορευµένη ερωτική σχέση µε τη Μαρία, τη γυναίκα της διπλανής πόρτας.

Της Κωνσταντινουπολίτισσας συγγραφέα Φιλαρέτης Αληθινού, που, σηµαδεµένη από ένα νεανικό πάθος, έχει αφιερωθεί στις φιλίες της και στις φιλολογικές συγκεντρώσεις στο νεοκλασικό αρχοντικό της.

Της έφηβης Μαργαρίτας, που βρίσκει τον πρίγκιπα των παραµυθιών στον µυστηριώδη επαίτη της γειτονιάς µε τα πράσινα µάτια και την ασηµένια ταυτότητα.

Υπό τους ήχους της λατέρνας που σκορπά τις µελαγχολικές µελωδίες της, νοσταλγοί κι ονειροπόλοι, τελευταίοι προσκυνητές µιας παλιάς πόλης που δεν υπάρχει πια και µιας εποχής που χάθηκε ανεπιστρεπτί, οι ήρωες του συγκινητικού αυτού µυθιστορήµατος συναντιούνται, ακουµπούν ο ένας στον άλλον και µε οδηγό το όνειρο κάνουν το πιο µακρύ ταξίδι τους στην αγάπη…»