«ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΙ», της Κωνσταντίνας Καντζιού - ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΑΒΒΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ

«ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΟΙ», της Κωνσταντίνας Καντζιού

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΑΒΒΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ

Εκδόσεις: Πανέκτυπον

Σελίδες: 104

Τιμή: 9 €

Το «Σκέψεις και ψίθυροι» είναι ένα βιβλίο της Κωνσταντίνας Καντζιού η οποία, όταν εκδόθηκε, ήταν 16,5 χρόνων. Αποτελείται από τρεις ιστορίες που βραβεύτηκαν σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και οι οποίες είναι τόσο ίδιες μεταξύ τους όσο και διαφορετικές. Είναι τρεις ιστορίες όπου στην θέση των πρωταγωνιστών θα μπορούσε να ήταν ο καθένας μας.

Η πρώτη ιστορία «Το ταξίδι της χρυσαφένιας πεταλούδας» μας μιλάει για μια έφηβη ψυχή. Η Ναταλία προσπαθώντας να λυτρωθεί από την πραγματικότητα και από όλα όσα τις φέρνουν πόνο, καταφεύγει στο όνειρο και ενώ βρίσκεται μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου θέτει κάποιους στόχους ελπίζοντας πως φτάνοντας στον προορισμό της, θα απαλλαγεί από την ρουτίνα της πραγματικότητας. Έτσι ξεκινάει το ταξίδι για το κυνήγι της χρυσαφένιας πεταλούδας. Συνταξιδιώτης της ο Αμβρόσιος, ένας νέος λακωνικός που μιλάει συνέχεια με αινίγματα και γρίφους. Θα καταφέρει η Ναταλία να φτάσει στον προορισμό της και να απαλλαγεί από όλα όσα βαραίνουν την ψυχή της; Τι ρόλο θα παίξει ο Αμβρόσιος που ώρες - ώρες αντί να βοηθάει την Ναταλία την μπερδεύει ακόμη περισσότερο;

Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό σε εικόνες και συναισθήματα διήγημα, το οποίο περνάει πολλά μηνύματα στον αναγνώστη, και τον βάζει στην διαδικασία να σκεφτεί αν τελικά αυτό που μετράει τόσο πολύ στην ζωή μας, είναι το ταξίδι ή ο προορισμός.

Η δεύτερη ιστορία «Η τσιμεντένια ζούγκλα» μας μιλάει για την  Έλλη, μια έφηβη κοπέλα που ενώ είχε μια ήρεμη και όπως επιθυμούσε ζωή, κάποια μέρα χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια της από την φυγή του πατέρα της και τότε έρχονται τα πάνω κάτω στην ζωή της. Βιώνει την απέχθεια των συνομήλικων της και όντας ένα δακτυλοδεικτούμενο και μη αποδεκτό από την κοινωνία παιδί, καταφεύγει να βρει απάγκιο σε λάθος παρέες οι οποίες θα την οδηγήσουν στην χρήση των ναρκωτικών. Η Έλλη θα περάσει από πολλά στάδια και θα πρέπει να παλέψει πολύ για να ξεφύγει από τον εθισμό που προκαλούν τα ναρκωτικά. Θα καταφέρει στο τέλος να απεξαρτητοποιηθεί ; Θα μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια της και με ποιον τρόπο;

Το δεύτερο διήγημα της Κωνσταντίνας μας μιλάει για την μάστιγα του αιώνα που δεν είναι άλλη από τα ναρκωτικά και για το πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να βρεθεί αντιμέτωπος με όλες αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις που μας αφηγείται η συγγραφέας, αν δεν έχει δίπλα του την απαραίτητη στήριξη από το οικογενειακό του περιβάλλον. Πρόκειται για ένα διήγημα που θα μας προβληματίσει έντονα μιας και η «τσιμεντένια ζούγκλα» είναι μια ιστορία της καθημερινότητας που τείνει να καταντήσει ρουτίνα, όπου πρωταγωνιστές θα μπορούσαν να είναι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας.

Το τρίτο και τελευταίο διήγημα «Ένα όνειρο ιστορίας» είναι μια φανταστική απόδοση της καταστροφής της Σμύρνης. Η μικρή και περίεργη Φαίδρα προσπαθεί να μάθει τον λόγο που θρηνούν οι δικοί της για κάτι που έγινε πριν πολλά χρόνια. Τέλος στις απορίες της θα δώσει ένας ταπεινός καλόγερος ο οποίος μέσα από το όνειρο θα την σεργιανίσει στα μέρη όπου χάθηκε η γιαγιά της και επέζησε η μητέρα της. Η Φαίδρα θα δει κατάματα την καταστροφή της Σμύρνης και όλα όσα διαδραματίστηκαν εκείνα τα χρόνια. Στο τέλος του ονείρου θα συνειδητοποιήσει ότι ο ταπεινός καλόγερος που την πήρε χέρι - χέρι στο όνειρο για να της δώσει τις απαντήσεις που έψαχνε, δεν είναι άλλος από τον μαρτυρικά αποθανών μητροπολίτη Σμύρνης, Χρυσόστομο.

Θέλοντας να εκφράσω μια αντικειμενική άποψη για το έργο της Κωνσταντίνας Καντζιού, έσκυψα επάνω στο έργο της και το διάβασα με πολύ αφοσίωση. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έφτασε μια φορά και αυτό όχι επειδή είναι δυσνόητο αλλά γιατί ήθελα να το διαβάσω ξανά και ξανά. Η γραφή της πολύ ώριμη παρά το νεαρό της ηλικίας της. Γράφει με έναν τρόπο μοναδικό που σε καθηλώνει και σου ρουφάει όλη την ενέργεια. Μέσα από τις τρεις ιστορίες οι οποίες δεν μιλάνε για αγάπες και έρωτες, καταφέρνει να περάσει πολλά μηνύματα στον αναγνώστη θέτοντας κάποια ερωτήματα και βάζοντάς τον στην διαδικασία της αναζήτησης.

Έχω διαβάσει πολλά κείμενα της Κωνσταντίνας ωστόσο ήταν η πρώτη φορά που είχα στα χέρια μου ένα ολοκληρωμένο έργο της. Η Κωνσταντίνα είναι μια έφηβη η οποία θα φτάσει πολύ ψηλά. Έχει ένα πολύ λαμπρό μέλλον μπροστά της και επειδή είναι ένα παιδί με ταλέντο και ήθος, είμαι σίγουρος πως σε λίγα χρόνια τα βιβλία της θα διαβάζονται από χιλιάδες αναγνώστες. Οι σκέψεις της που έγιναν ψίθυροι και ευτυχώς για εμάς, κατάφερε μέσω αυτού του βιβλίου να τις μοιραστεί μαζί μας, είναι μόνο η αρχή!  

Σάββας Τριανταφυλλίδης

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Συλλογή διηγημάτων της Κωνσταντίνας Καντζιού, μιας από τις τρεις νικήτριες του Διαγωνισμού Συγγραφής Διηγήματος 2013, των Εκδόσεων Πανέκτυπον.

        Με ύφος λιτό και εξαιρετικά περιεκτικό, εμμένοντας στην ουσία χωρίς όμως να αποφεύγει και τη λεπτομέρεια όταν αυτή έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης, ο λόγος της καθηλώνει τον αναγνώστη, δημιουργώντας εύλογες απορίες για τον τρόπο και το βάθος της σκέψης ενός δεκαεξάχρονου παιδιού που συμπλέκει αριστοτεχνικά τη ζωή με τον θάνατο, σε ένα ταξίδι αμφισβήτησης και επαναπροσδιορισμού του χαμένου νοήματος. Πρόκειται για τη μεγάλη ανακάλυψη του Διαγωνισμού μας, το "παιδί-θαύμα" όπως εύλογα θα την χαρακτηρίσει εκείνος που θα σκύψει επάνω στο έργο της.
        Η πρώτη ιστορία είναι το ψυχογράφημα μίας απεγνωσμένης εφηβικής ψυχής. Η Ναταλία καταφεύγει στο όνειρο για να ξεφύγει από την πραγματικότητα. Ο ύπνος είναι για αυτή λυτρωτικός και πιο αληθινός από την ίδια την ζωή. Και κάπου εκεί που νομίζει πως έχει βρει έναν καινούριο στόχο έρχεται να της τα ανατρέψει όλα ένας μυστήριος νέος, ο Αμβρόσιος. Τι είναι η θύμηση; Τι η αγάπη; Τι ο θάνατος και οι αναμνήσεις; Μήπως όλα είναι παιχνίδια του μυαλού για να μας ταλανίζουν και να ξεχνούμε;
       Η δεύτερη ιστορία κρατάει βαθιά μέσα της την αβεβαιότητα, ενώ η πρωταγωνίστριά της, η Έλλη, παλεύει με τη βαρύγδουπη μάστιγα των ναρκωτικών. Τα λάθος άτομα, η λάθος στιγμή, η λάθος επιλογή, ο εθισμός, ο ξεπεσμός και η απεχθής, πληγωμένη συνειδητοποίηση είναι χαρακτηριστικά των ψυχικών μεταπτώσεων που βιώνει η επίσης έφηβη Έλλη. Όταν η ίδια της η οικογένεια διαλύεται, γίνεται το δακτυλοδεικτούμενο αποπαίδι της κοινωνίας που στη δύσκολη περίοδο της εφηβείας, βρίσκεται μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο των ουσιών. Πως τελικά θα ξεφύγει; Και εν κατακλείδι ποιος εαυτός θα υπερισχύσει μέσα της; "Η τσιμεντένια ζούγκλα" της πόλης και της εσωτερίκευσης.
       Η τρίτη και τελευταία ιστορία είναι μια φανταστική απόδοση της καταστροφής της Σμύρνης το 1922. Ένα μικρό, περίεργο κοριτσάκι, η Φαίδρα, προσπαθεί ενώ ζει στην Νέα Σμύρνη της Αθήνας να μεταφράσει τον βουβό θρήνο των δικών της για κάποια παλιά, μα όχι ξεχασμένη καταστροφή. Μέσα από πολλαπλές μεταβάσεις στο παρελθόν και το μέλλον, αξίζει να μείνουμε στη μεταφυσική εκμυστήρευση του μεγάλου μυστικού που τόσα χρόνια κρατούσε η μητέρα της κρυφό από αυτήν. Στο "όνειρο ιστορίας" εμφανίζεται ο μαρτυρικά αποθανών μητροπολίτης Σμύρνης, Χρυσόστομος. Στην αρχή ως ένας ταπεινός καλόγερος τη σεργιανά στο παρελθόν της εκλιπούσας γιαγιάς και της επιζήσασας μητέρας της και έπειτα ως τρανός μητροπολίτης βιώνει μπροστά στα μάτια της την ολοκληρωτική ταπείνωση.»