Εκδόσεις:
Καστανιώτη (1995)
Σελίδες:
192 – Μετάφραση: Βύρωνα Γ. Πολύδωρα
Το
βιβλίο αυτό ήρθε, μάλλον, μόνο του και με βρήκε, την πρώτη φορά που το διάβασα…
Μου το έφερε μια συνάδελφος, την οποία θα ευγνωμονώ για πάντα, η οποία το δανείστηκε
από το φίλο της που μάθαινε πολεμικές τέχνες, συγκεκριμένα «αϊκίντο», και ο οποίος
το είχε αγοράσει κατόπιν σύστασης του Ιάπωνα δασκάλου τους, ώστε να μάθουν κάποια
πράγματα για τον Ιαπωνικό τρόπο σκέψης. Η συνάδελφός μου, γνωρίζοντας την αγάπη
μου για κάθε τι ασιατικό, και ιδιαίτερα Ιαπωνικό, πήρε την πρωτοβουλία να μου
το δώσει για να το διαβάσω, γιατί ήταν βέβαιη πως θα το έβρισκα ενδιαφέρον. Λοιπόν,
αγαπημένη μου Γωγώ, όχι μόνο το βρήκα ενδιαφέρον, αλλά το λάτρεψα και το έχω, όσο
αυτό είναι εφικτό, ως ‘οδηγό’ στη ζωή μου.
Φυσικά,
όταν τελείωσα την ανάγνωση του καταπληκτικού αυτού βιβλίου, σχεδόν είκοσι χρόνια
πριν, το επέστρεψα στον κάτοχό του και δεν μπήκα στον κόπο να το αναζητήσω άμεσα
για να το αγοράσω, ώστε να το έχω στη βιβλιοθήκη μου. Μέγα σφάλμα, διότι όταν πέρυσι
συνειδητοποίησα το μεγαλείο αυτού του βιβλίου και το λάθος μου που δεν το είχα
αποκτήσει, είχε παρέλθει σχεδόν μια εικοσαετία από την έκδοσή του και πλέον
μπορούσα να το αναζητήσω μόνο ως ‘σπάνιο βιβλίο’, με ότι αυτό συνεπάγεται
σχετικά με την τιμή του… Το αναζήτησα μέσω διαδικτύου και βρήκα ένα καινούργιο
αντίτυπο πολυκαιρισμένο και ξεχασμένο σε ένα βιβλιοπωλείο σπάνιων βιβλίων, σε αντίτιμο
που ντρέπομαι να ομολογήσω ότι κατέβαλα.... Όμως, δε μετάνιωσα στιγμή για την
δαπάνη μου αυτή. Άξιζε κάθε ευρώ και παραπάνω!!!
Πρόκειται
για ένα βιβλίο το οποίο περιγράφει των Κώδικα Τιμής των γενναίων αυτών Ιαπώνων
ιπποτών-πολεμιστών την εποχή της φεουδαρχίας στη μακρινή χώρα του ανατέλλοντος
ηλίου. Το «Μπουσίντο» περιγράφει τα
ήθη τους, τα έθιμά τους, τη ζωή τους μέσα και έξω από τον πόλεμο, τη μόρφωσή τους,
τη στάση τους απέναντι στον εαυτό τους, στην οικογένειά τους και στον φεουδάρχη
για τον οποίο πολεμούσαν, την αντιμετώπιση της ζωής και του θανάτου με βάση τα
ιδανικά τους και τα πιστεύω τους.
Έμαθα
πράγματα που εάν δεν τα διάβαζα δε θα τα πίστευα ποτέ. Ένα μόνο παράδειγμα:
όταν ο εκάστοτε Σαμουράι έφευγε για τον πόλεμο συνοδεύοντας το φεουδάρχη στον
οποίο ανήκε "ψυχή τε και σώματι", άφηνε στο "πόδι του" τη
γυναίκα του. Την άφηνε όμως κυριολεκτικά στο πόδι του: να υπερασπίζεται το
σπίτι του από εχθρούς, να το συντηρεί, να διδάσκει στα παιδιά τους (αγόρια και
κορίτσια εξίσου) τα πάντα, μέχρι και πολεμικές τέχνες τις οποίες γνώριζε στην
εντέλεια. Όταν εκείνος επέστρεφε η γυναίκα του αποτραβιόταν πάλι στα
"παρασκήνια", χωρίς όμως να υστερεί από αυτόν ούτε στο παραμικρό!
Αυτό είναι ουσιαστική ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και ας φαινόταν το αντίθετο
προς τα έξω...
Με
το βιβλίο αυτό, ο εξαιρετικός του συγγραφέας Ιναζό Νιτόμπε προσπάθησε να
παρουσιάσει τις βασικές αρχές της συμπεριφοράς των προγόνων του, με τις οποίες
γαλουχήθηκαν γενιές ολόκληρες, για πολλές εκατοντάδες χρόνια. Κύριος σκοπός του
ήταν να δημιουργήσει μια ‘γέφυρα’ μεταξύ του Δυτικού και του Ανατολικού
πολιτισμού. Καθηγητής ο ίδιος και ακαδημαϊκός, είχε μέλημά του να παρουσιάσει στους
Δυτικούς τη φιλοσοφία και την ηθική των Ιαπώνων, καθώς και να εξηγήσει πολλά από
τα «φαινομενικά» ανεξήγητα και παράλογα έθιμά τους, όπως το "χαρακίρι"»…
Ο
αναγνώστης, μέσα από αυτό το βιβλίο μπορεί να πάρει πολλά ‘διδάγματα’ και πολλά
παραδείγματα που, αν τα εφαρμόσει στην καθημερινή ζωή του, ίσως βρει περισσότερη
γαλήνη, ηρεμία, ανεκτικότητα, ισότητα, ήθος, τιμή, φιλευσπλαχνία, ανδρεία και
μεγαλοσύνη, συνειδητοποιώντας ότι δεν πρέπει πάντα να υπερισχύει το ‘εγώ’, αλλά
και το ‘εσύ’ και το ‘εμείς’.
Εάν
το βρείτε και σας ενδιαφέρει Φίλοι μου, μη διστάσετε να το πάρετε. ΑΞΙΖΕΙ!!!
Βιογραφία
Ιναζό Νιτόμπε:
Ο Ιναζό
Νιτόμπε γεννήθηκε το 1862 και πέθανε το 1933. Υπήρξε
ένας από τους μεγαλύτερους διανοητές της Ιαπωνίας. Συγγραφέας, εκπαιδευτικός,
πανεπιστημιακός δάσκαλος, πολιτισμικός μελετητής και ανώτατος αξιωματούχος.
Ενώ
εντρυφούσε στην πολιτική και στη διοίκηση της Ιαπωνίας, ο Νιτόμπε παράλληλα
διατηρούσε τη γεωργική οικογενειακή του παράδοση μαζί με τα έντονα ενδιαφέροντά
του για την ηθική διδασκαλία και τους ειρηνιστικούς προσανατολισμούς του,
ζητήματα μέσα από τα οποία γνώρισε την παγκόσμια φήμη και εκτίμηση.
Σπούδασε
Αγροτική Οικονομία, Αγγλική Φιλολογία και Στατιστική στην Ιαπωνία, στις ΗΠΑ και
στη Γερμανία. Κάτοχος πέντε διδακτορικών, δίδαξε σε πανεπιστήμια και μετείχε,
το 1919, στη Διάσκεψη Ειρήνης των Βερσαλλιών.
Διετέλεσε
αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη.
Πολυγραφότατος
–τα άπαντά του αποτελούν 6 τόμους– κατέστη ευρύτατα γνωστός στη Δύση. Πέραν των
τεχνοκρατικών έργων του έγραψε για την ατομική και την κοινωνική ηθική
καλλιέργεια του ανθρώπου. Υπήρξε γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσεως με το έργο
του «Μπουσίντο, ο Κώδικας των Σαμουράι».
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Ο
Βύρων Γ. Πολύδωρας μας εισάγει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέμα του
Μπουσίντο. Το Μπουσίντο (η Οδός του Σαμουράι) ως άγραφος κώδικας της ηθικής και
της εκπαίδευσης των μπουσί (πολεμιστών) αναπτύχθηκε την εποχή του φεουδαλισμού
στην Ιαπωνία ενώ μαίνονταν οι πόλεμοι ανάμεσα στου ισχυρούς φεουδάρχες, οι
οποίοι είχαν την εξουσία των επαρχιών της χώρας. Είναι έντονα διαποτισμένο από
την αυστηρή ηθική διδασκαλία του Κομφούκιου και το πνεύμα του Ζεν, γι’ αυτό και
περιλαμβάνει έννοιες όπως: η ανδρεία, η ευγένεια, η τιμή, η φιλαλήθεια, η
φιλευσπλαχνία, η αυτοθυσία, η αφοβία απέναντι στο θάνατο.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου