«ΤΙΡΖΑ, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ», του Arnon Grunberg - Γράφει ο Γιώργος Πανόπουλος

«ΤΙΡΖΑ, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ», του Arnon Grunberg

Γράφει ο Γιώργος Πανόπουλος

Εκδόσεις: Καστανιώτη – Ημερ. Έκδοσης: Ιούνιος 2010

Σελ: 448  

Τιμή: 7,46 €

Όταν ξεκίνησα την ανάγνωση αυτού του βιβλίου δε φανταζόμουν ότι δε θα ήθελα να τελειώσει. Το διάβασα όσο πιο αργά μπορούσα για να το απολαύσω. Μέσα από λεπτομερή κι έντονα ψυχογραφήματα σίγουρα θα αναγνωρίσετε κι εσείς στοιχεία του χαρακτήρα σας. Ο ενθουσιασμός μου είναι μεγάλος και γι’ αυτό σας το προτείνω.

Ο Χοφμέιστερ, ένας επιμελητής βιβλίων, που θα μπορούσε όπως μας επαναλαμβάνει συνεχώς να γινόταν εκδότης, είναι ένας άκρως συντηρητικός  οικογενειάρχης. Η ζωή, όμως, δεν του τα έφερε όπως ήθελε, ή καλύτερα όπως θα έπρεπε. Εντούτοις, εκείνος προσκολλάται σε αυτά που ξέρει ως γνώριμα εδάφη, στις δικές του ιδέες κι αξίες.

Πρόκειται για έναν άνθρωπο αδιάφορο ως προς τα πάθη των άλλων και γι’ αυτό φτάνει να τιμωρείται ο ίδιος από τα δικά του. Κατανοεί την ελευθερία ως σταθερότητα πραγμάτων και ακινησία των πάντων. Αυτό προκαλεί την αδιαφορία του προς τα συναισθήματα της ίδιας του της οικογένειας. Καπιταλιστής μέχρι το κόκαλο, έκανε τα πάντα για να μένει στην καλύτερη συνοικία της πόλης και πιστεύει πως το χρήμα εξαγοράζει την ευτυχία.

Κολλημένος σε όλα αυτά τα στερεότυπα ο Χοφμέιστερ δέχεται το ένα πλήγμα μετά το άλλο. Η γυναίκα του αρνείται όλη αυτή την εικονική χαρούμενη οικογένεια και τον εγκαταλείπει για να ζήσει με τον παιδικό της έρωτα. Αυτός αδιαφορεί κι εξακολουθεί να ζει αφοσιωμένος στις δυο του κόρες. Η μεγάλη του κόρη, επίσης, τον προδίδει όταν ερωτεύεται τον ενοικιαστή του, πράγμα που για το δυστυχή πατέρα ερμηνεύεται ως εξαγορά από το νοικάρη του. Μη όντας αλλιώς αφιερώνεται στη μονάκριβή του μικρή Τίρζα με παθολογική αγάπη, συγχωρώντας της όλα τα ατοπήματα, εκτός από το τελευταίο. Η Τίρζα θέλει να φύγει μαζί με το φίλο της για την Αφρική. Κι αυτός ο φίλος της εμφανίζεται σαν το Μοχάμεντ Άτα που έριξε τους δίδυμους πύργους. Έτσι τώρα καταρρέει η οικογενειακή γαλήνη του Χοφμέιστερ.

Εν όψει της φυγής της Τίρζα και της επιστροφής της γυναίκας του Χοφμέιστερ ξεκινά η αφήγηση. Έτσι αποδομείται σιγά-σιγά ο χαρακτήρας του άντρα και οδηγείται σε απρόβλεπτες αντιδράσεις. Αντιμέτωπος με όλες τις αλλαγές γύρω του πασχίζει να κρατήσει την τελευταία σταθερά, την σχέση του με την μικρή αγαπημένη του κόρη, "τη βασίλισσα του ήλιου του", όπως λέει χαρακτηριστικά, ώσπου υποκύπτει και ο ίδιος σε ένα πάθος. Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει, καθώς συμπεραίνει πως δεν είναι η ζωή γενικά που πονάει, αλλά η ζωή του που τον πονά.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που στηλιτεύει τη σύγχρονη καπιταλιστική οικογένεια που ζει υποκριτικά μια ευτυχισμένη ζωή. Μετά το πέρας της ανάγνωσης κάθε άλλο παρά χαμένοι θα είστε. Η γραφή του Arnon Grunberg είναι καυστική και κρύβει μεγάλα νοήματα.

  

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η ελευθερία μπορεί να σου κλείνει το μάτι, αλλά όχι συνεχώς. Αν η ελευθερία σού κλείνει το μάτι μόνο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, η ζωή είναι ήδη δυσβάσταχτη. Ο Γέργκεν Χόφμεϊστερ έχει δύο κόρες και εργάζεται ως επιμελητής σε γνωστό εκδοτικό οίκο. Χάρη σε μια προσεκτική διαχείριση των εισοδημάτων του μπορεί και μένει στην καλύτερη συνοικία του Άμστερνταμ.

Η ελευθερία, στα μάτια του, είναι κάτι το τρομακτικό, κάτι που οδηγεί στον εκτραχηλισμό. Κι ο εκτραχηλισμός οδηγεί στην καταστροφή. Για τον Χόφμεϊστερ η ακινησία είναι προϋπόθεση για την αγάπη και την ευτυχία. Αγαπά τις κόρες του χωρίς εξάρσεις. Δεν τον νοιάζει που η σύζυγός του τον εγκατέλειψε για να ζήσει σ' ένα πλωτό σπίτι με τον νεανικό της έρωτα. Δεν το νοιάζει που έχασε εν μία νυκτί την περιουσία που μάζεψε κάνοντας τόσα χρόνια αιματηρές οικονομίες. Αρκεί που έχει κοντά του τη βασίλισσα του ήλιου του, τη μικρή του Τίρζα.

Μια μέρα όμως όλα ανατρέπονται. Η σύζυγος γυρίζει και ο καινούργιος φίλος της Τίρζα μοιάζει σαν δύο σταγόνες νερό με τον Μοχάμετ Άτα, τον τρομοκράτη που έριξε τους δίδυμους πύργους. Αργά αλλά σταθερά το σύμπαν του Χόφμεϊστερ αποδομείται, ο ίδιος ο Χόφμεϊστερ αποδομείται, με τραγικά αποτελέσματα...»