«ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙΑ», της Στέλλας Βρετού Γράφει ο φιλόλογος – συγγραφέας ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΠΡΑΝΤΖΙΟΣ

«ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙΑ», της Στέλλας Βρετού 

Γράφει ο φιλόλογος – συγγραφέας ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΠΡΑΝΤΖΙΟΣ

Εκδόσεις: Ωκεανίδα

Σελίδες: 616

Τιμή: 14 €

«Τα κόκκινα λουστρίνια»: ένα αξιόλογο μυθιστόρημα από τη Στέλλα Βρετού και τις εκδόσεις Ωκεανίδα

Μια εξαιρετική λογοτεχνική αφήγηση με την αίσθηση του μέτρου να κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα του λόγου, αφού η αρμονία είναι αυτή που χαρακτηρίζει τη γλώσσα της συγγραφέως, καθώς μας εξιστορεί αυτή την πραγματικά ενδιαφέρουσα ιστορία.

Στο μυθιστόρημα αυτό παρακολουθούμε γεγονότα και καταστάσεις που σημάδεψαν την πορεία μιας ελληνικής οικογένειας που ξεκινά από τα μέσα του 19ου αιώνα και καταλήγει στη δύση του 20ου, ενώ παράλληλα παρατηρούμε και το πώς το ιστορικό - κοινωνικό πλαίσιο της εποχής αλληλεπιδρά με τη ζωή των ηρώων.  

Η μία ιστορία διαδέχεται την άλλη με εξαιρετική ισορροπία, χωρίς η πλοκή να ασθμαίνει σε κανένα σημείο. Αντιθέτως, το ενδιαφέρον του αναγνώστη κρατιέται ζωντανό μέχρι και στην τελευταία σελίδα, ενώ τα συναισθήματα που το βιβλίο αυτό δημιουργεί εναλλάσσονται φυσικά και αβίαστα δημιουργώντας μία πανδαισία συναισθηματικών αποχρώσεων.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα αναμφισβήτητης λογοτεχνικής αξίας, διότι πέρα από την εξαίσια πλοκή του χαρακτηρίζεται κι από μια γλώσσα αξιέραστη, λογοτεχνική, υψηλή, μια γλώσσα άξια της ιστορίας που κουβαλά στις ρίζες της η ελληνική γλώσσα.

Πασχάλης Πράντζιος φιλόλογος - συγγραφέας

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

"Κουνούσε πάνω κάτω το ένα πόδι για να δει ο παππούς τα κόκκινα γυαλιστερά παπούτσια της που 'ταν τόσο όμορφα! Της τα 'χε φέρει ο πατέρας της όταν επέστρεψε από κάποιο ταξίδι κι από εκείνη τη μέρα δεν τα 'βγαλε απ' τα πόδια της, καμάρωνε που τα φορούσε. Ο παππούς γύρισε και την κοίταξε, τα μάτια του της χαμογέλασαν." 

«Έπειτα από πολλά χρόνια, ένα ζευγάρι παιδικά κόκκινα λουστρίνια σε μια βιτρίνα θα τη γυρίσουν στο παρελθόν.

Το μακρύ ταξίδι μιας ελληνικής οικογένειας που άρχισε στα μέσα του 19ου αιώνα και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τέσσερις γενιές που η Ιστορία σημάδεψε τη μοίρα τους. Άντρες και γυναίκες, που γνώρισαν το πάθος, τον έρωτα, τη χαρά της δημιουργίας, τη ζεστασιά της οικογένειας, αλλά και την αποτυχία, τη μοναξιά.

Ζάκυνθος, Οδησσός, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Αθήνα. Μετά τη Ρωσική Επανάσταση ο Γιάγκος με την οικογένειά του εγκατέλειψε την Οδησσό και ρίζωσε στην Κωνσταντινούπολη. Η δισέγγονή του Νένα θα ζήσει τον αφανισμό των Ρωμιών και το τέλος μιας εποχής. Στην Αθήνα όπου θα βρεθεί θα χαράξει τη δική της διαδρομή, όμως η Πόλη θα είναι πάντα εκεί.»