Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

«ΟΔΟΣ ΑΙΣΧΥΛΟΥ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ», του Ανδρέα Κυριάκου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΟΔΟΣ ΑΙΣΧΥΛΟΥ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ», του Ανδρέα Κυριάκου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ίαμβος
Σελίδες: 262
Τιμή: 11,52 €

            Είναι κάποιες φορές που, καθώς πέφτει το βλέμμα μου πάνω στο εξώφυλλο ενός βιβλίου, αισθάνομαι ότι πρόκειται για ένα σπουδαίο βιβλίο το οποίο έχει να ‘πει’ πολλά. Αυτό μου συνέβη παίρνοντας στα χέρια μου το εξαιρετικό, αληθινό, μεστό βιβλίο του κ. Κυριάκου. Είναι αυτό ακριβώς που αναγράφεται στο εξώφυλλο: ‘Ιστορικό Μυθιστόρημα’· τιμά την πραγματική και όχι την καταχρηστική έννοια του όρου. Η αλήθεια γύρω από την πολύπαθη Κύπρο και τα τραγικά γεγονότα που οδήγησαν από την κατοχή της από τους Άγγλους στην κατοχή του μισού νησιού από τους Τούρκους, ύστερα από τους απαράδεκτους ‘Αττίλες’ το 1974.
            Έχουμε ακούσει πολλά, έχουμε δει στιγμιότυπα και έχουμε διαβάσει ίσως ακόμα περισσότερα άρθρα και βιβλία, κάποια δήθεν ιστορικά μυθιστορήματα, που πραγματεύονται τις συνθήκες, τις αιτίες και τις αφορμές που οδηγήθηκε ένα καθαρά ελληνικό νησί, έστω κι αν ονομάζεται Κύπρος, στα χέρια μιας βάρβαρης κατοχής από τους γείτονες Τούρκους. Λίγα από όλα αυτά έχουν πραγματικά ψήγματα αλήθειας και αντικειμενικότητας. Τρανό παράδειγμα το πρόσφατο βιβλίο ξένης πασίγνωστης συγγραφέως που μικρή σχέση με την αλήθεια είχε, καθώς ασφυκτιούσε μέσα στην σκόπιμη υποκειμενικότητα που της υπαγορεύει η καταγωγή της… Γι’ αυτό το λόγο, όταν εντοπίζω ένα βιβλίο για την Κύπρο γραμμένο από κύπριο συγγραφέα ξεκινώ να το διαβάζω με ιδιαίτερο σεβασμό και προσήλωση, όπως το «Οδός Αισχύλου – Αμμόχωστος».
            Ο συγγραφέας με λόγο μεστό, παραστατικό και περιεκτικό μας παραθέτει όλα τα γεγονότα πολλών δεκαετιών, μας αναλύει τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν τον κυπριακό λαό να επαναστατήσει κατά των Άγγλων αποικιοκρατών. Η ΕΟΚΑ έγινε το μέσο που τους οδήγησε σε έναν αιματηρό ένοπλο αγώνα κατά της αγγλικής κυριαρχίας και των Τούρκων αρωγών της και ένα σύμβολο για κάθε πατριώτη Κύπριο που κατά βάθος αισθανόταν Έλληνας.  Άντρες, γυναίκες, παιδιά, όλοι οι αγνοί Ελληνοκύπριοι συμμετείχαν με όποιον τρόπο μπορούσαν, άλλοτε φανερά και άλλοτε συγκαλυμμένα, σε έναν δίκαιο αγώνα ενάντια στην αλαζονική κυριαρχία της πάλαι ποτέ κραταιάς Μεγ. Βρετανίας. Μια ψυχρή και φλεγματική αυτοκρατορία που ανέκαθεν χρησιμοποιούσε την πετυχημένη στρατηγική του ‘διαίρει και βασίλευε’. Έτσι έπραξε και τότε, χρησιμοποιώντας τους Τουρκοκύπριους ως δυνάμεις περιφρούρησης και αστυνόμευσης των κλυδωνιζόμενων  συμφερόντων τους. Διαίρεσε έναν πληθυσμό που μέχρι τότε συμβίωνε σχετικά αρμονικά θέτοντας τους Κύπριους αγωνιστές, όπως οι Καραολής, Δημητρίου, Αυξεντίου και άλλοι, ανάμεσα σε δύο πυρά, των Άγγλων και των Τούρκων.
            Οι ιστορικές εξελίξεις και οι διαβουλεύσεις μεταξύ των εμπλεκομένων μερών δεν δικαίωσαν, δυστυχώς, αυτόν τον καθ’ όλα δικαιολογημένο και ηρωϊκό αγώνα των Κυπρίων με τα απαράδεκτα αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε και την ανήκουστη διχοτόμηση της ιστορικής Κύπρου. Ο συγγραφέας κατορθώνει με επιτυχία και γλαφυρότητα να αναπαραστήσει όλα τα γεγονότα εκείνων των χρόνων μέσα από τις ζωές των ηρώων του με τους οποίους ταυτιζόμαστε και συμπάσχουμε. Ήρωες και ηρωΐδες ολοζώντανοι που μας συμπαρασύρουν στον αγώνα τους για μια ελεύθερη Κύπρο, κάτι που ακόμα παραμένει δυστυχώς άπιαστο όνειρο. Τους αγάπησα όλους, πόνεσα, μάτωσα, έκλαψα μαζί τους, με μια ιδιαίτερη συμπάθεια στον Γουλφ, τον τετράποδο ήρωα του εξωφύλλου.
            Το ιστορικό μυθιστόρημα «Οδός Αισχύλου – Αμμόχωστος», του εξαίρετου Ανδρέα Κυριάκου, είναι ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες ώστε να μάθουν τα ιστορικά γεγονότα όπως ακριβώς συνέβησαν, χωρίς σκόπιμες διαστρεβλώσεις, αλλά και από όσους ξένους συγγραφείς τολμούν να καταπιαστούν με ένα ιστορικό θέμα το οποίο αξίζει ιδιαίτερο σεβασμό και αντικειμενικότητα. Πολλά συγχαρητήρια στον αγαπητό συγγραφέα και σας προτείνω να το διαβάσετε άμεσα Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:


«Στην οδό Αισχύλου, δρόμο της Αμμοχώστου, άλλως Βαρώσι ή Βαρώσια, δεκαετία του 1950, συνυπάρχουν το άντρο της φοβερής στρατιωτικής αστυνομίας των Άγγλων και το σπίτι μιας οικογένειας αγωνιστών. Πτυχές του Κυπριακού Αγώνα (1955-59) αναδεικνύονται μέσα από τη δράση των ηρώων, με επίκεντρο την πόλη. Το τελευταίο τραγούδι μιας γενιάς νέων, απογόνων Αχαιών και Ιώνων, Ελλήνων ακριτικής γης, με ασύλληπτο ήθος και πνεύμα, αδιανόητο στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης...

«…Ερατώ μου ναι, ο έρωτας είναι η στιγμή! Αυτό που ζούμε μερικά δευτερόλεπτα στο τώρα, το απροσδιόριστο, το φευγάτο. Έρχεται ηδονικά, ευχάριστα, σαν φωτιά, προσφέρει μια χαρά στην ψυχή και φεύγει, χάνεται τις περισσότερες φορές με πόνο. Γι’ αυτό μη βιάζεσαι, είσαι μικρή ακόμη! Η αγάπη για την πατρίδα αγγίζει την αιωνιότητα…»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου