«ΕΚΠΤΩΤΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ», της Νικόλ – Άννας Μανιάτη - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Ψυχογιός
Σελίδες:
480
Τιμή:
14,94 €
Αυτό είναι το δέκατο βιβλίο της
αγαπητής συγγραφέως Νικόλ – Άννας Μανιάτη που διάβασα και, ειλικρινά,
εξακολουθεί να με εκπλήσσει ευχάριστα. Σε κάθε βιβλίο της καταπιάνεται και με
ένα διαφορετικό θέμα κρατώντας έτσι ζωντανό το ενδιαφέρον των αναγνωστών, καθώς
δεν μπορούν ποτέ να προβλέψουν μετά βεβαιότητας το ακριβές αντικείμενο κάθε
νέου της βιβλίου. Στο τελευταίο βιβλίο της κ. Μανιάτη το θέμα είναι κάτι
εντελώς πρωτότυπο και έξω από τα συνηθισμένα και αναμενόμενα, τουλάχιστον στα
ελληνικά εκδοτικά δεδομένα: ‘η
αυτοκακοποίηση ενός παιδιού’…
Η συγγραφέας επιλέγει αυτό το πολύ
δύσκολο και ασυνήθιστο θέμα και υφαίνει μία εκπληκτική ανθρώπινη ιστορία, η
οποία καθηλώνει τον αναγνώστη από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα. Με
ευφάνταστη και ευρηματική πλοκή η υπόθεση ξεδιπλώνεται με εμβόλιμα φλας-μπακ
στην εξέλιξη του παρόντος και τα γεγονότα αποκαλύπτονται στα μάτια του
έκπληκτου αναγνώστη, τον οποίο η συγγραφέας «βάζει» στη θέση κάθε ήρωα. Με αυτό
τον τρόπο γινόμαστε μάρτυρες γεγονότων και καταστάσεων σα να είμαστε πραγματικά
εκεί και, το κυριότερο, συναισθανόμαστε την ψυχολογία του καθενός από αυτούς
και έτσι μπορούμε να δικαιολογήσουμε τις φοβίες, τους δισταγμούς, τις
αμφιβολίες, τις φιλοδοξίες, τα μίση και τα πάθη, αλλά και την άδολη και πηγαία
αγάπη που τους ωθεί στις εκάστοτε πράξεις τους.
Οι
τέσσερις κεντρικοί ήρωες αυτού του εξαιρετικού, συγκινητικού και πρωτότυπου μυθιστορήματος
είναι η Σοφία, η Αλεξάνδρα, η Καπρίς και ο Μάρκος. Τέσσερις άνθρωποι τελείως
διαφορετικοί μεταξύ τους οι οποίοι συνδέονται με άρρηκτους δεσμούς, καθώς οι
πράξεις του ενός έχουν μοιραία αντίκτυπο στη ζωή, τις επιλογές και τη
συμπεριφορά των άλλων. Τα θέματα τα οποία θίγει η συγγραφέας είναι πολλά, με
κυρίαρχο φυσικά το θέμα της αυτοκακοποίησης ενός παιδιού, το οποίο ψάχνει
απεγνωσμένα να βρει την αποδοχή και την επιβράβευση από το άτομο που δεν είναι
διατεθειμένο να του τη δώσει ποτέ.
Διαπιστώνουμε
πόσο βαθιές και ανεξίτηλες μπορούν να γίνουν οι πληγές στον ψυχισμό ενός
ανθρώπου, όταν αυτές χαραχτούν άδικα στην πολύ πρώιμη παιδική του ηλικία. Είναι
τότε δυνατόν να προκληθούν τόσο βαθιά και μόνιμα ψυχικά τραύματα που ακόμα και
η πιο επισταμένη και μακροχρόνια ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να εξαλείψει, ενώ το
παιδί που τα έχει υποστεί μπορεί να οδηγηθεί σε ολέθριες παρερμηνεύσεις της
συμπεριφοράς των ατόμων του οικογενειακού και κοινωνικού του περίγυρου, με συνέπεια
τη διαστρέβλωση των απόψεών του, της συμπεριφοράς του, ακόμα και του ίδιου του
τού χαρακτήρα.
Η Νικόλ – Άννα Μανιάτη θίγει όμως
και άλλα προβλήματα και ακραίες συμπεριφορές, όπως την άκρατη φιλοδοξία και
ματαιοδοξία κάποιων ανθρώπων, το κυνήγι της επιτυχίας και την παρερμηνεία
φαινομενικά λογικών καταστάσεων, που όμως μπορεί να κρύβουν εξαιρετικά
κακόβουλα σχέδια διαταραγμένων μυαλών, την απίστευτη και, ενδεχομένως, μόνιμη
αλλοίωση του χαρακτήρα ενός ατόμου από τη συνεχή τόνωση του εγωισμού του από
την ίδια του τη μάνα, η οποία δεν διστάζει να προβάλει και να ‘εκτονώνει’ τα
δικά της απωθημένα πάνω στην εύπλαστη ψυχοσύνθεση του παιδιού της.
Η
συγγραφέας όμως, δε μένει μόνο στην επιφάνεια του καθένα από τους πολλούς και
καλοδουλεμένους χαρακτήρες των ηρώων της, αλλά μας οδηγεί βαθύτερα στον ψυχισμό
και τις ιδιομορφίες του καθενός, έτσι ώστε να μη μας μένει η παραμικρή αμφιβολία
για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν αυτοί. Όπως σε κάθε μυθιστόρημά της Νικόλ –
Άννας Μανιάτη, έτσι και σε αυτό, όλες οι πράξεις, οι συμπεριφορές, οι αντιδράσεις
και οι πορείες των ηρώων είναι απόλυτα τεκμηριωμένες και δικαιολογημένες.
Ο «Έκπτωτος Άγγελος» είναι ένα εξαιρετικό κοινωνικό μυθιστόρημα,
σύγχρονο, επίκαιρο και καθηλωτικό που, παρά το ‘στενάχωρο’ και δύσκολο θέμα του,
έχει πολλά αισιόδοξα μηνύματα και το οποίο σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε
Φίλοι μου! Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα κ. Μανιάτη για ένα ακόμα υπέροχο
βιβλίο της!
«Είδε
την πόρτα να ανοίγει και ο πανικός την τύλιξε. Η καρδούλα της άρχισε να χτυπά
με γοργό ρυθμό και ο κόμπος στον λαιμό έγινε κουβάρι που την έπνιξε. Ήθελε να
ξεφωνίσει, να τρέξει… μα έμεινε παγωμένη στη θέση της μέχρι που ένα λευκό χέρι
απλώθηκε και άδραξε τον μικρό καρπό της. Έκλεισε σφιχτά τα μάτια και περίμενε…
Η Σοφία
μεγάλωνε σε ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από τη λατρεία του πατέρα και των
παππούδων της, μα την αγάπη από το άτομο που κάθε παιδί αποζητά δεν την
εισέπραξε ποτέ. Η απελπισμένη ανάγκη γι’ αυτή την αγάπη την έσπρωξε σε
απεγνωσμένες και επικίνδυνες ενέργειες για την ίδια, φρικαλέες γι’ αυτούς που
την λάτρευαν. Μέχρι που ήρθε αντιμέτωπη με τον θάνατο, μα και με τον άνθρωπο
που μια ζωή λαχταρούσε την αποδοχή στην καρδιά του. Και καταπρόσωπο με την
Αλήθεια!
Υπάρχουν
άραγε περιθώρια να ανατρέψει τα λάθη και να βαδίσει σε καινούργια μονοπάτια
ευτυχίας;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου