«ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ», του Νάσου Λαναρά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΚΑΣΣΙΑΝΗΣ ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ», του Νάσου Λαναρά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Άνεμος

Σελίδες: 184

Τιμή: 11,20 €

            Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του Νάσου Λαναρά που διαβάζω, μετά το εξαιρετικό πρώτο του μυθιστόρημα «50 Νευρώσεις Των Φαγκρή» από τις ίδιες εκδόσεις, και πραγματικά πιστεύω πως θα τον ακολουθώ πιστά, από δω και στο εξής, σε κάθε νέο βιβλίο του. Έχει έναν αποκλειστικά δικό του τρόπο να συμπυκνώνει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του για όσα συμβαίνουν γύρω μας μέσα σε λίγες καυστικές λέξεις, διανθισμένες με μία μοναδική σάτιρα και πηγαίο χιούμορ. Το νέο του βιβλίο με τον διφορούμενο τίτλο «Κασσιανής Το Αμάρτημα» το διάβασα, χωρίς υπερβολή, μέσα σε ένα βράδυ, καθώς δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου μέχρι να φτάσω στο τέλος του και παρά το γεγονός ότι ήδη είχα ξεκινήσει και άλλο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο.

            Ο συγγραφέας, όπως πάντα ευρηματικός και πρωτότυπος, μας μεταφέρει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, μέσα στις Απόκριες, όπου το κύριο αντικείμενο χλευασμού και κοροϊδίας δεν είναι κάποιος γκροτέσκος μασκαράς, ή ο καρνάβαλος, αλλά η νεαρή, άτυχη, ασχημούλα και υπέρβαρη Κασσιανή… Ο λόγος; Μα φυσικά το "αμάρτημα" που διέπραξε και το οποίο δεν μπορούσε ποτέ να διανοηθεί, με το αθώο και άβγαλτο μυαλό της, ότι θα δημοσιοποιούνταν και ότι θα γινόταν "όπλο" στα χέρια της μικρής επαρχιώτικης κοινωνίας για να διασυρθεί χωρίς έλεος. Όμως δυστυχώς, αυτό συμβαίνει στις μικρές κοινωνίες της περιφέρειας που τα μέλη τους, κάποιες φορές, επιθυμούν διακαώς να βγουν "τα άπλυτα" κάποιου συντοπίτη τους στη φόρα ώστε να σπάσει η ρουτίνα και η βαρεμάρα της συνηθισμένης καθημερινότητάς τους, αγνοώντας ότι αυτό μπορεί και να γυρίσει εναντίον των ίδιων κάποια στιγμή, προκαλώντας τα δικά τους "άπλυτα" να βγουν στην φόρα…

            Η ηρωίδα μας είναι αυτό που λέμε "γεννημένη άτυχη", στην κυριολεξία και μεταφορικά. Ένα τραγικό γεγονός της συμβαίνει σχετικά νωρίς οδηγώντας την στην ορφάνια, την κατάθλιψη και την παραίτηση από την ίδια τη ζωή, η οποία έως τότε δεν της έχει φερθεί διόλου γενναιόδωρα. Παρόλα αυτά, η γειτόνισσά της η Φωφώ την παίρνει υπό την προστασία της και προσπαθεί να την κάνει να ενδιαφερθεί ξανά για τη ζωή. Όλα φαίνονται να παίρνουν έναν φυσιολογικό δρόμο, μέχρι που ένας "ανεγκέφαλος" συντοπίτης της, με υπερβολική τεστοστερόνη και ανύπαρκτο μυαλό, βρίσκεται στο διάβα της πάντοτε άτυχης Κασσιανής, κυριολεκτικά για κακή της τύχη, ή μήπως για καλή; Το μέλλον θα μας δείξει αν ήταν για καλό ή όχι… Έτσι, η ντροπιασμένη νεαρή Κασσιανή αναγκάζεται να αυτοεξοριστεί στην Αθήνα, ώστε να φύγει από όλους και όλα, μέχρι να ξεχαστεί το όλο συμβάν.

            Από την άλλη, ταξιδεύουμε στη Ρουμανία και τη ζωή ενός άλλου άτυχου ανθρώπου, του νεαρού Φλορίν, που ζει κάπου κοντά στη "γειτονιά" του αγαπημένου μου Κόμη Δράκουλα, και ο οποίος, αφού βιώνει όλη την κακοτυχία, την απογοήτευση και την "κατρακύλα" της δικής του κακής τύχης, αποφασίζει να καταφύγει στην Αθήνα για να κυνηγήσει το δικό του όνειρο, αφού φροντίσει πρώτα να κλείσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς του με το παρελθόν του. Η Μοίρα, το πεπρωμένο ή ότι άλλο θείο προτιμάτε, φέρνει τους δύο ετερόκλητους αυτούς ανθρώπους κοντά με έναν απίστευτο και απρόσμενο τρόπο. Ο καθένας έχει τους δικούς του προσωπικούς δαίμονες και η ζωή πλέον είναι στα χέρια τους για να την κατευθύνουν όπως εκείνοι επιλέξουν, ή καλύτερα όπως θα κινήσει τα νήματά της ο ευρηματικός συγγραφέας.

            Το μυθιστόρημα αυτό, πραγματικά, παραπαίει μεταξύ σοβαρού και αστείου, μαύρης κωμωδίας και κοινωνικού, καυτηριάζοντας πρόσωπα, καταστάσεις, ήθη και κακοήθειες, απωθημένα και βίτσια, τα οποία πάντα υπάρχουν κάτω από την καλογυαλισμένη επιφάνεια κάθε ανθρώπου. Έτσι, παρατηρούμε με απίστευτο ενδιαφέρον σκηνές απείρου κάλλους, όπως ιερείς να υποκύπτουν στα ταπεινά και αποκλίνοντα ένστικτά τους, αυτόπτες μάρτυρες να τα παρακολουθούν όλα κρυμμένοι μέσα σε ντουλάπες κάτω από τα πετραχήλια και τα σινιέ ράσα, τατουάζ με κόμπρες σε επίμαχα σημεία, νεαρές και "αθώες" εισαγόμενες υπάρξεις να καταλήγουν pole dancers σε κλαμπ της συμφοράς, σεβάσμιους νεκρούς στρατιωτικούς μακιγιαρισμένους αλά Άννα Καλουτά εξαιτίας της κακής ψυχολογικής κατάστασης της μακιγιέρ του γραφείου κηδειών, πρώην αθλητές να γίνονται νονοί της νύχτας, γυναίκες που έχουν θέληση και τσαγανό να μεταμορφώνονται και να εκδικούνται όσους τις αδίκησαν και πολλά, πολλά ακόμα. Ο Νάσος Λαναράς, με γραφή χειμαρρώδη, πηγαία αστεία και καυστική, μας διηγείται μια απίστευτη πρωτότυπη ιστορία κάνοντάς μας άλλοτε να γελάμε δυνατά, άλλοτε να συλλογιζόμαστε τί θα κάναμε εμείς στη θέση των ηρώων του και άλλοτε να συμμεριζόμαστε την ανάγκη και την δικαιολογημένη επιθυμία τους για απόδοση δικαιοσύνης και εκδίκηση.

            Όσοι αναγνώστες διαβάσατε και το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα σας επιφυλάσσει μια απρόσμενη έκπληξη, κάτι που προσωπικά με ενθουσίασε! Κορυφαία, επίσης, και πολύ έξυπνη η επιλογή του να συνοδεύει κάθε νέο κεφάλαιο με ρήσεις διασήμων, με κορυφαία και αγαπημένη μου, καθώς δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω, εκείνη της ντίβας Marilyn Monroe…! Όταν τη διαβάσετε θα καταλάβετε το γιατί! Πολλά συγχαρητήρια, λοιπόν, στο συγγραφέα για το νέο, καταπληκτικό βιβλίο του και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε! Έτσι κι αλλιώς, όλοι χρειαζόμαστε λίγο γέλιο παραπάνω στη ζωή μας!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη με πολλά μυστικά, ανομολόγητα πάθη και αφόρητη πλήξη, ζει η ορφανή, άσχημη και υπέρβαρη Κασσιανή. Η ιδιαίτερη αυτή νεαρή γυναίκα πέφτει θύμα διαπόμπευσης μέσω διαδικτύου, από έναν εραστή της περιοχής. Βαθιά ντροπιασμένη και πληγωμένη, αυτοεξορίζεται στην Αθήνα. Από την πρώτη στιγμή που μπαίνει στο τρένο της μεγάλης φυγής, αρχίζει να σχεδιάζει την εκδίκησή της.

Στο ίδιο τρένο έχει ήδη επιβιβαστεί νωρίτερα ένας Ρουμάνος λαθρομετανάστης, ο Φλορίν, με εξόχως πλούσιο και περιπετειώδες βιογραφικό. Η συνάντησή τους θα είναι μοιραία. Η πορεία προς την εκδίκηση είναι σοκαριστική. Η πρωταγωνίστρια εμπλέκεται σε ζοφερές καταστάσεις και, ταυτόχρονα, διάφορα πρόσωπα με ιδιορρυθμίες και σπάνια χαρίσματα ζητούν ζωτικό χώρο στην ιστορία της.

Η αφήγηση ακροβατεί μεταξύ σοβαρού και αστείου. Δημιουργούνται σκηνές ανατριχιαστικά απρόβλεπτες και ταυτόχρονα ξεκαρδιστικές. Το παράδοξο μοιάζει φυσιολογικό, και το χιούμορ είναι θανατηφόρο. Μια εξωφρενικά αλλόκοτη ιστορία, με σταγόνες έμπνευσης από τον Τίτο Ανδρόνικο του Σαίξπηρ, τη γοτθική λογοτεχνία του Μπραμ Στόουκερ και την αρχετυπική μαύρη κωμωδία.»