Συνέντευξη με την ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ 2 - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Μαίρη Κόντζογλου

            Η πρώτη μου αναγνωστική επαφή με την πολυαγαπημένη συγγραφέα Μαίρη Κόντζογλου έγινε μέσα από το αλησμόνητο μυθιστόρημά της «Περπάτα Με Τον Άγγελό Σου», ένα βιβλίο πολύ ιδιαίτερο και πρωτότυπο, διαφορετικό από όλα όσα είχα και έχω διαβάσει έως σήμερα και γι’ αυτό πραγματικά αξεπέραστο! Συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για μία συγγραφέα με ένα μοναδικό χάρισμα και στη συνέχεια αναζήτησα όλα της τα βιβλία. Αν και δεν τα έχω ακόμα διαβάσει όλα, έχω πλέον πειστεί πως η αρχική μου εντύπωση ήταν και η ορθή. Έκτοτε η αγαπητή συγγραφέας προχώρησε πολύ, συνέγραψε αριστουργηματικά βιβλία, όλα ξεχωριστά και αγαπημένα, με αποκορύφωση – τουλάχιστον στην έως τώρα συγγραφική της πορεία, καθώς είμαι βέβαιη ότι μας επιφυλάσσει πολλά ακόμα μοναδικά έργα για το μέλλον – την αριστουργηματική της τριλογία «Τα Παλιά Ασήμια», η οποία ολοκληρώθηκε στο τέλος του 2015. Στην παρουσίαση του τρίτου και τελευταίου μέρους της με τίτλο «Πέρα Από Τα Παλιά Ασήμια», που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβρη, είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω την αγαπημένη συγγραφέα και από κοντά. Ενθουσιάστηκα ακόμα περισσότερο γνωρίζοντας και τον "άνθρωπο" πίσω από τη "συγγραφέα", εντυπωσιάστηκα από την περιεκτικότατη και πρωτότυπη παρουσίαση με τα παραδοσιακά τραγούδια της Καππαδοκίας και τον αξέχαστο "χορό του αποχωρισμού" από τις χαμένες πατρίδες και λυπήθηκα βαθιά όταν τελείωσα την ανάγνωση του τρίτου και τελευταίου βιβλίου της τριλογίας των «Παλιών Ασημιών». Πρόκειται για ένα έργο μεγαλειώδες και αξιομνημόνευτο που οφείλουν να διαβάσουν όλοι οι Έλληνες, καθώς είναι ένα έργο ζωής της συγγραφέως, αλλά και διότι είναι και θα αποτελεί μία "πηγή γνώσης" για την τωρινή και τις μελλοντικές γενιές του λαού μας, στο οποίο θα ανατρέχουν όλοι όσοι θέλουν να μάθουν την ιστορία των χαμένων και αλησμόνητων πατρίδων των Ελλήνων της Καππαδοκίας.

            Η τριλογία των «Παλιών Ασημιών» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και η ολοκλήρωσή της μου έδωσε την αφορμή να ετοιμάσω μία νέα, δεύτερη συνέντευξη για την αγαπητή κ. Κόντζογλου ώστε να μας μιλήσει εφ’ όλης της ύλης μετά από την περαίωση του ογκώδους – σε ποιότητα και ποσότητα – έργου της. Την ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που μου διέθεσε, καθώς και για τις ουσιαστικές και μεστές απαντήσεις της και σας προσκαλώ να την διαβάσετε ώστε να πάρετε κι εσείς μία "γεύση" από τις απόψεις της εξαίρετης συγγραφέως, με αφορμή ένα επικό έργο της που αξίζει να διαβαστεί από όλους και να κατέχει μία περίοπτη θέση στις βιβλιοθήκες μας!

1) Αγαπητή κ. Κόντζογλου, καταρχάς να σας ευχαριστήσω θερμά γι’ αυτή τη δεύτερη "συνομιλία" μας και να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στο πιο πρόσφατο ιστορικό σας μυθιστόρημα «Πέρα Από Τα Παλιά Ασήμια», το τρίτο και τελευταίο μέρος της αριστουργηματικής σας τριλογίας «Τα Παλιά Ασήμια». Πώς αισθάνεστε μετά την ολοκλήρωση ενός τέτοιου ογκωδέστατου – ποιοτικώς και ποσοτικώς – λογοτεχνικού έργου, ή καλύτερα – επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό, διότι νομίζω ότι του αξίζει – λογοτεχνικού έπους;

Εγώ σ’ ευχαριστώ, αγαπητή μου Κλειώ, για τις όμορφες και δύσκολες ερωτήσεις που ετοίμασες για μένα αλλά και για τα θερμά σου λόγια για την τριλογία μου «Τα Παλιά Ασήμια».

Η αλήθεια είναι πως όσο κράτησε η συγγραφή της τριλογίας – τέσσερα χρόνια και κάποιους μήνες – εργάστηκα πολύ σκληρά , τόσο σε επίπεδο έρευνας όσο και συγγραφής.

Επίσης, πέρασα μέσα από πάρα πολλά και πολύ έντονα συναισθήματα, τόσο κατά το στάδιο της συγγραφής, όσο και στις παρουσιάσεις που ακολούθησαν σε διάφορα μέρη από την αγάπη και την αποδοχή του έργου μου από τον αναγνωστικό κοινό. 

Θα έλεγα πως, εκτός από εξουθενωμένη, αισθάνομαι και κάπως "στραγγισμένη" από συναισθήματα.  Αν μου επιτρέπεις θα το πω όπως το λένε τα παιδιά: «για «Τα Παλιά Ασήμια» , τα έδωσα όλα!»

Είναι ένας μήνας και κάτι (από τον Σεπτέμβρη του ’15 που ολοκλήρωσα το 3^ο μέρος)  που άρχισα να ξαναγεμίζω μπαταρίες.

2) Πώς προέκυψε η έμπνευσή σας για το συγκεκριμένο βιβλίο και την εξιστόρηση της συγκεκριμένης ιστορικής πραγματικότητας και πόσο δύσκολο ήταν να  συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, για το συνδυασμό ιστορικών γεγονότων και μυθοπλασίας;

Έμπνευσή μου, κατ’ αρχήν,  ήταν η ίδια η Καππαδοκία. Ο μαγικός τόπος, το μοναδικό τοπίο και το ξεχωριστό φως που υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Ύστερα η αγάπη των απογόνων των ανθρώπων που είχαν φύγει από εκεί – συνταξίδευα με πολλούς. 

Την αφορμή μου την έδωσε η εικόνα της Χαμογελαστής Παναγιάς μέσα στη πετρομονάστηρο των Παλιών Ασημιών. Μέσα σε εκείνη την καταπληκτική μονή, ήξερα από τότε ότι θα έγραφα ένα βιβλίο – δεν γνώριζα ασφαλώς την έκτασή του – που θα διαδραματιζόταν στην Καππαδοκία.

Όταν άρχισα να επεξεργάζομαι τη σκέψη αυτή και να συγκεντρώνω τις πρώτες πληροφορίες, ήταν φυσικό να ασχοληθώ και με την Ανταλλαγή των πληθυσμών, οποιοσδήποτε έζησε στην Καππαδοκία – όπως και σε όλη την Μικρά Ασία, αλλά εμένα η συγκεκριμένη περιοχή με απασχολούσε – "ανταλλάχθηκε".  Άρα,  είχε γίνει πρόσφυγας.

Δεν μου ήταν δύσκολο να συγκεντρώσω το υλικό που χρειαζόμουν. Μπορεί να ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία, αλλά δεν είχα καμία βιασύνη. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέμα το καλοκαίρι του 2011 και ολοκλήρωσα την τριλογία στο τέλος του καλοκαιριού του 2015.

Μεγάλη έρευνα, μελέτη της παγκόσμιας ιστορίας, της ιστορίας της ανατολικής Μεσογείου, του Α’ Παγκόσμιου πολέμου, της Μικρασιατικής εκστρατείας, του Ελληνο-τουρκικού πολέμου, της Μικρασιατικής καταστροφής.

Αλλά και της ιστορίας της Καππαδοκίας , του Πόντου, των Αρμενίων. Και της ιστορίας της περιοχής, των Χετταίων, των Περσών, της εκστρατείας του Μεγαλέξανδρου. Της λαογραφίας, της αρχιτεκτονικής, της ναοδομίας, της μουσικής, της γλώσσας και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

Έχω να λέω πως από τη συγγραφή αυτής της τριλογίας βγήκα διπλά κερδισμένη. Πέρα από τα συναισθήματα, απέκτησα και πολλές γνώσεις.

Και αυτός είναι και ο πλούτος τελικά της λογοτεχνίας. Ο πλούτος δεν είναι μόνο για τον αναγνώστη, είναι, πρωτίστως, για τον συγγραφέα.

3) Δεν είναι η πρώτη φορά που αντλείτε θέματα από την Ιστορία, καθώς προηγήθηκε το επίσης αξιολογότατο έργο σας, η τριλογία των «Μεσημβρινών Της Ζωής». Θεωρείτε πως η Ιστορία είναι μια παντοτινή, "υποβόσκουσα" αγάπη για εσάς και, γιατί όχι, ανεξάντλητη "πηγή ιδεών";

Οι «Μεσημβρινοί Της Ζωής» θα έλεγα πως είναι περισσότερο «μυθιστόρημα εποχής» παρά ιστορικό.

Στους «Μεσημβρινούς Της Ζωής» εξελίσσεται μια ανθρώπινη ιστορία με φόντο τα ιστορικά γεγονότα που φυσικά και επηρεάζουν τις ζωές των ηρώων.

Στα «Παλιά Ασήμια» αφηγούμαι ένα ιστορικό γεγονός, αυτό της Ανταλλαγής των πληθυσμών μέσα, κυρίως, από την ιστορία της Σεβαστής και του Ομέρ.

Πράγματι, αγαπάω την ιστορία και σίγουρα είναι ανεξάντλητη "πηγή ιδεών". Μελετώντας για «Τα Παλιά Ασήμια», ανακάλυψα διάφορα γεγονότα που μπορεί και να μην άλλαξαν τον ρου της ιστορίας, που παραλίγο δεν έγιναν "διάσημα" (αν γίνεται να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη) αλλά παρ’ όλα αυτά είναι γοητευτικά,  γιατί κρατάνε φυλακισμένα μέσα στη μνήμη τους πολλά στοιχεία , στοιχεία που αφορούν κυρίως τον πολιτισμό μας.

Θα ήθελα να "ρίξω τα φώτα" της συγγραφής  μου σε κάποια από αυτά, αν θα έχω την έμπνευση και τον χρόνο.

4) Θεωρείτε πως οι συγγραφείς θα έπρεπε να ταξιδεύουν στα μέρη για τα οποία μιλούν στα μυθιστορήματά τους, ώστε να έχουν "ιδία άποψη" των τόπων και της κουλτούρας που περιγράφουν; Κατά πόσο συνέβαλαν τα δικά σας ταξίδια στην Καππαδοκία ώστε να αποδώσετε πιο ρεαλιστικά τις περιγραφές της στα βιβλία σας;

Γενικά, νομίζω πως είναι καλό να έχεις επισκεφθεί τα μέρη που περιγράφεις, όμως την κουλτούρα ενός τόπου είναι εξαιρετικά δύσκολο να την μάθει κανείς από ένα ταξίδι, ακόμη και από δύο και τρία.  Όταν δε το βιβλίο αναφέρεται σε μια παλαιότερη εποχή είναι αδύνατον. Εκεί έρχεται η έρευνα και η μελέτη σχετικών βιβλίων, μονογραφιών, κλπ για να καλύψει τα κενά.

Το πρώτο μου ταξίδι στην Καππαδοκία ήταν καθοριστικό γιατί τότε εμπνεύστηκα το θέμα. Έκανα ακόμη ένα για να δω αν είχα αποδώσει σωστά αυτό που εγώ είχα αισθανθεί.  Στο τρίτο μου ταξίδι πήγα, μαζί με 27 φανατικές αναγνώστριες/αναγνώστες, να ευχαριστήσω την Χαμογελαστή Παναγιά για όσες χαρές μου δώρισε με την έμπνευση που μου προσέφερε. 

5) Μιλήστε μας λίγο για τους αλησμόνητους ήρωες αυτής της τριλογίας. Σεβαστή, Έλμερ, Έλσα, Άλεξ, Ιορδάνης, Ελισσώ, Ομέρ, Μακρίνα, Αβράμης, Μποδοσάκης και τόσοι άλλοι χαρακτήρες που θα τους θυμάμαι για πάντα. Ποιά ήταν η έμπνευσή σας για τον καθένα και, αν θέλετε, κάντε μας μια σύντομη σκιαγράφησή τους.

Τι να πω τώρα πια… Τους "εξάντλησα" και με "εξάντλησαν".

Ήθελα να δείξω πως μέσα σε ένα τέτοιο μοναδικό και μεγαλειώδες περιβάλλον όπως είναι αυτό της Καππαδοκίας, μόνο μεγάλα αισθήματα – έρωτες, πάθη, μίση – μπορούν να αναπτυχθούν. Στην Καππαδοκία δεν υπάρχει το "μέτριο", το "αρκετά". Είναι όλα στον υπερθετικό βαθμό. Ή , στο κάτω από το μηδέν.

Έτσι είναι και οι ήρωες μου. Αγαπούν με πάθος και ζούνε έτσι. Το ίδιο και ο Έλμερ κι ας προέρχεται από την άλλο ημισφαίριο. Μπολιάζεται από τον τόπο, "κοινωνεί των αχράντων μυστηρίων του".

Το ίδιο όμως και ο Ομέρ, ο μουσουλμάνος της Ελλάδας.  Και εκείνος είναι των υψηλών, των άκρων.  Έχει γεννηθεί και μεγαλώσει βλέπεις στις κορυφές των βουνών και έχει αγγίξει, καθώς είναι μπεκτασής , 2 θρησκείες.  Τον μουσουλμανισμό και τον χριστιανισμό.

Ακόμη και ο καπετάνιος της Σεβαστής, ένας ήρωας που εμφανίζεται στο τρίτο μέρος, ακόμα και οι δυο Πολυτίμες, η μια της Καππαδοκίας, η άλλη της Θεσσαλονίκης, η Πόντια, έχουν μεγάλα αισθήματα, δυνατά, ξεζουμίζουν τις ψυχές τους, τις κομματιάζουν και τις ανασυνθέτουν μέσα από πράξεις.

Θα μπορούσα να γράφω ώρες για αυτά τα "παιδιά"  μου, όμως ό,τι κι αν πω εγώ κινδυνεύω να παρερμηνευτώ, όποιος έχει διαβάσει τα βιβλία θα καταλάβει για ποιο πράγμα μιλάω.

6) Στην τριλογία σας συνυπάρχουν πολλοί άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές και διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Ποιά ήταν η τότε ιστορική πραγματικότητα σε σχέση με τις θρησκείες που απεικονίζετε στα «Παλιά Ασήμια» και ποιά η σημερινή; Διακρίνετε, ίσως, κάποιες αντιστοιχίες στο "τότε" και στο "σήμερα";

Όσα αναφέρω στο βιβλίο είναι η ιστορική αλήθεια. Δεν υπάρχει τίποτα ψευδές ή αλλαγμένο. Στην Μικρά Ασία οι άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκειών  συμβίωναν για πολλούς αιώνες αρμονικά, μέχρι τις αρχές του 20^ου αιώνα, αν και κατά καιρούς, φυσικά και υπήρχαν εντάσεις.

Από το κίνημα των Νεότουρκων και μετά, και ειδικά μετά την ανάληψη της αρχηγίας από τον Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ), άρχισαν οι διώξεις  που ολοκληρώθηκαν με την Ανταλλαγή των πληθυσμών.

Η αιτία ήταν πως την οικονομική δύναμη της ανατολικής Οθωμανικής αυτοκρατορίας  την είχαν στα χέρια τους οι χριστιανοί, Ρωμιοί και Αρμένιοι. Ο Κεμάλ "έντυσε" την επανάστασή του με την ιδεολογία της δημιουργίας ενός έθνους – ακόμη δεν έχει επιτευχθεί στην Τουρκία – και ξεκίνησαν οι συστηματικές διώξεις, με σκοπό την εθνοκάθαρση. Καμιά εθνοκάθαρση όμως δεν επιτυγχάνεται αν δεν γίνει γενοκτονία. Και έτσι είχαμε την εξαφάνιση των Αρμενίων (1914) και των Ποντίων (1919-1921).

Ασφαλώς και υπάρχουν αντιστοιχίες με τη σημερινή εποχή, αν και σήμερα είναι αμιγώς οικονομικά τα κίνητρα και έχουν εκλείψει οι εθνικιστικές "κορώνες".            

Οι "Μεγάλοι" πρώτα βάζουν τους λαούς να φαγωθούν μεταξύ τους – εκεί υπεισέρχονται οι θρησκευτικές διαφορές – και μετά επεμβαίνουν για να πουλήσουν όπλα, τεχνικές κατασκευές (ποιος θα ξαναχτίσει την Συρία, μαντέψτε) και να αρπάξουν τους φυσικούς πόρους. Δηλαδή, όλα είναι ΧΡΗΜΑ.

7) Στην εποχή μας ολόκληρη η ανθρωπότητα ζει ιστορικές στιγμές – από αυτές που θα γραφτούν με μελανά γράμματα – με πραγματικούς αλλά και οικονομικούς πολέμους, μετανάστευση, προσφυγιά, ρατσισμό κ.λ.π. Πιστεύετε ότι η Ιστορία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής των απανταχού ανθρώπων και πώς μπορούν να επηρεαστούν από τα γεγονότα της;

Ότι συμβαίνει σήμερα δεν είναι πρωτόγνωρο.

Το Ισλάμ ζει τον "Μεσαίωνά" του, τότε δηλαδή που η Ιερά Εξέταση των χριστιανών έκαιγε ανθρώπους στην πυρά και οι Σταυροφόροι κατέστρεφαν άλλα χριστιανικά κράτη (Βυζάντιο) και έσφαζαν ανθρώπους στον όνομα του Χριστού.

Η Ευρώπη έχει χάσει εντελώς τον ανθρωπιστικό της χαρακτήρα – αλήθεια πού πήγε όλος εκείνος ο Διαφωτισμός; – και από το φόβο παίρνει στροφή δεξιά.  

Το φόβο που έσπειραν οι βιομηχανίες όπλων. Και οι φαρμακοβιομηχανίες. Και οι τράπεζες. Οι κατασκευαστικές εταιρείες. Δηλαδή οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Επηρεαζόμενες οι ζωές όλων μας , είναι εύκολο ο άνθρωπος, ανάλογα με την παιδεία, τις οικογενειακές καταβολές και την ύπαρξη ή όχι "ανθρωπιστικού γονιδίου" στο DNA του, να στραφεί στη ξενοφοβία και τον ρατσισμό.  Που οδηγούν απευθείας στο  φασισμό.

Στην Ελλάδα ειδικότερα, όλοι περιμένουμε να έρθει κάποιος "Σωτήρας" και να μας γλιτώσει ή ένας οπλαρχηγός για να αναβιώσει το ιδεώδες της αρχαίας Ελλάδας, χωρίς να κουνήσουμε εμείς το δαχτυλάκι μας. Αυτό είναι ακόμη πιο επικίνδυνο.

Στο μεταξύ, ο καθένας μας παραμένει "παλιοτόμαρο" – και έχω πλήρη επίγνωση της λέξης – διπλοπαρκάρουμε έξω από το κομμωτήριο γιατί έτσι μας βολεύει, παρκάρουμε στις θέσεις των αναπήρων και στις αντίστοιχες ράμπες γιατί έτσι θέλουμε, κοιτάμε πώς να κλέψουμε την Εφορία, χαλάμε λεφτά για λουλούδια στους αοιδούς αλλά τα βιβλία , «πωπωπω , βρε παιδί μου, πόσο ακριβά είναι!», και μετά, ξαπλωμένοι στους καναπέδες μπροστά στο πλυντήριο του εγκεφάλου, την τηλεόραση, χαιρόμαστε που το τρομοκρατικό χτύπημα δεν έγινε σε μας.  

Έχει καταργηθεί η ατομική σκέψη, υπάρχει ο "Μεγάλος Αδελφός", η τηλεόραση,  που έχει σκεφθεί πριν από μας για μας.

8) Μητρική, αδελφική, ερωτική, φιλική αγάπη. Η αγάπη "πανταχού παρούσα" στα βιβλία σας, σε κάθε της μορφή. Ποιές οι αποχρώσεις της αγάπης και των ερωτικών σχέσεων που θέλατε να τονίσετε μέσα από τις ιστορίες των ηρώων σας και κατά πόσο μπορούν να υπάρξουν και να γίνουν ανεκτές τέτοιες σχέσεις μεταξύ αλλόθρησκων ανθρώπων;

Απαντώ από την αρχή, μάλλον καταθέτω την άποψή μου πως οι θρησκείες, οι κοινωνίες και οι άλλες διαφορές δεν παίζουν κανένα ρόλο στην αγάπη.  Βοηθώ ένα κακοποιημένο παιδί όποιο χρώμα κι αν έχει, σωστά;

Την εποχή όμως που αφηγούμαι, ασφαλώς και η διαφορετική εθνότητα και θρησκεία, όχι μόνο ήταν εμπόδιο, τοίχος τεράστιος ήταν και πάνω του σταματούσαν όλα, κυρίως ο έρωτας.

Όχι πως αυτό έχει εκλείψει και σήμερα, ειδικά σε κάποιες περιοχές της γης, ας δεχτούμε πως έχει όμως κάπως αλλάξει, π.χ. στον δυτικό κόσμο.

Πράγματι, στα «Παλιά Ασήμια» η αγάπη είναι παντού.

Κατ’ αρχήν γιατί και αυτά τα βιβλία, όπως και όλα μου τα βιβλία άλλωστε, είναι προϊόντα ενός τεράστιου έρωτα, του δικού μου για την Καππαδοκία και για το συγκεκριμένο θέμα.

Στην τριλογία «Τα Παλιά Ασήμια» η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη όλων των ηρώων. Όπως και η έλλειψή της είναι κινητήριος δύναμη για την δημιουργία όλων των δεινών.

Θα ξεχωρίσω την αδελφική αγάπη ανάμεσα στη Σεβαστή και την Ελισσώ που περιλαμβάνει πλήρη αφοσίωση, την αγάπη της Μπαχάρ για την φίλη της που φτάνει στα όρια της αυτοθυσίας, την απλή και άδολη αγάπη των αγνώστων που βοηθάνε την Σεβαστή στο ταξίδι της προς την προσφυγιά.

Ύστερα είναι ο έρωτας , και εκείνος σε πολλές  μορφές, ο αφοσιωμένος έρωτας της Ελένας για τον Έλμερ, ο αγνός, ανιδιοτελής έρωτας του καπετάνιου για την Σεβαστή, ο αθώος αλλά και αυτοκαταστροφικός έρωτας της Ελισσώς για τον Ιορδάνη, ο πλατωνικός του Ομέρ για την Σεβαστή, ο παντοτινός αλλά αδύναμος έρωτας του Αβραάμ για την Μακρίνα και πολλές άλλες μορφές του.

Τελευταίο αφήνω τον μεγαλειώδη, αξεπέραστο και αλησμόνητο έρωτα του Έλμερ και της Σεβαστής, τον έρωτα που ζέστανε τις καρδιές δυο ανθρώπων για όλη τους τη ζωή και συμπεριέλαβε μέσα του και τους άλλους, δεν είχε δηλαδή τα γνωστά σημάδια του εγωισμού που συναντάμε στους έρωτες. Ο Έλμερ και η Σεβαστή δεν αδιαφόρησαν για την τύχη των δικών τους ανθρώπων, δεν κοίταξαν πάνω από όλους τους εαυτούς τους.

Κατά την άποψή μου αυτό είναι το μεγαλείο της αγάπης, να αγαπάς όλον τον κόσμο όπως λέει (στο περίπου, γιατί πέρασαν άπειρα χρόνια από τότε που το διάβασα) και ο Καζαντζάκης στον «Καπετάν Μιχάλη»:

«Μια είναι η αγάπη , η ίδια για την γυναίκα, τον φίλο, τον Θεό.  Όποιο σκαλοπάτι κι να ανέβεις,  έχεις πλησιάσει τον Θεό».

9) Ποιός ο ρόλος της προδοσίας και των κρυμμένων, ανομολόγητων μυστικών στη ζωή των ανθρώπων και, αν υπάρχουν τέτοια ειδικότερα, στη ζωή των ηρώων σας όπως ο Έλμερ και η Σεβαστή; Θεωρείτε πως μπορεί η ανθρώπινη παρέμβαση να αλλάξει το πεπρωμένο ή ισχύει το ρητό «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον»;

Ανάμεσα στη Σεβαστή και τον Έλμερ δεν υπάρχει κάτι το ανομολόγητο. Δεν είναι μόνο εραστές, είναι και φίλοι.

Προσωπικά, πιστεύω στις δυνατότητες του ανθρώπου να φτιάξει την μοίρα του, αν και πολλές φορές , κατά απίθανους τρόπους, βλέπω να επαληθεύεται το ρητό «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον».

Σε μια εποχή, όμως, όπως αυτή που αναφέρομαι και με ιστορικά γεγονότα που άλλαξαν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων και τα σύνορα πολλών χωρών, ο οποιοσδήποτε ήταν ανίσχυρος να αλλάξει το πεπρωμένο του. 

Όλοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, με τη Συνθήκη της Λωζάννης, πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, δεν ερωτήθηκαν και δεν τους δόθηκε άλλη επιλογή.

10) Υπάρχουν, δυστυχώς, άνθρωποι που και τότε και τώρα εκμεταλλεύονται την δυστυχία και την ανάγκη άλλων ανθρώπων για ίδιο όφελος, όπως ο περίφημος αντιήρωάς σας Ιορδάνης. Ποιά η γνώμη σας πάνω σε αυτό και πως βλέπετε την συμπεριφορά  τέτοιων "υπανθρώπων" στην περίοδο του μυθιστορήματός σας αλλά και στη σημερινή εποχή;

Υπήρχαν και τότε και σήμερα και θα υπάρχουν πάντα, μπορεί η φύση του ανθρώπου να έχει ροπή στο καλό – αυτή είναι η δική μου πίστη και θρησκεία –, αλλά πάντα θα υπάρχουν λόγοι για να εκτρέπεται. Και σ’ αυτό πιστεύω,  πως  δηλαδή οφείλουμε  να βλέπουμε και τους λόγους που συμβαίνει, όχι μόνο να καταδικάζουμε κάποιον σαν κακό. Έχει σημασία πώς οδηγήθηκε ως εκεί.

Στο μυθιστόρημά μου αποδίδω δικαιοσύνη. Στη ζωή νομίζω πως το αναλαμβάνει η Φύση, το "όλα εδώ πληρώνονται" είναι βασικό της αξίωμα.

12) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω και πάλι για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της δεύτερης συνέντευξής σας, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία αλλά, ειδικότερα, στο πιο πρόσφατο  μυθιστόρημά σας «Πέρα Από Τα Παλιά Ασήμια», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Να περιμένετε κάτι που θα το έχω ερωτευθεί παράφορα σαν θέμα και θα το έχω εξαντλήσει – μέχρι εκεί που φτάνουν οι δυνατότητες και τα όρια μου – σαν γραφή.  Μόνο αυτό μπορώ να σας υποσχεθώ.

Υ.Γ.: Να συγχαρώ όσους άντεξαν και έφτασαν ως το τέλος αυτής της συνέντευξης!

Βιογραφία Μαίρης Κόντζογλου:

Η Μαίρη Κόντζογλου γεννήθηκε, µεγάλωσε και συνεχίζει να µεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήµες στο Πάντειο Πανεπιστήµιο και έχει εργαστεί σε µεγάλες ελληνικές εταιρείες, µε αντικείµενο πάντα την Επικοινωνία. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα «Το Μέλι το Θαλασσινό» (2008 Εκδόσεις Λιβάνη), «Περπάτα Με Τον Άγγελό Σου» (2009 Εκδόσεις Λιβάνη), «Χίλιες Ζωές Απόψε» (2013 Εκδόσεις Λιβάνη), την τριλογία «Οι Μεσημβρινοί Της Ζωής» (2011 Εκδόσεις Λιβάνη) που αποτελείται από τα βιβλία «Στους ήλιους του έρωτα», «Στα φεγγάρια της αλήθειας», «Στη γη της αγάπης». Από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο έχει εκδοθεί η τριλογία της «Τα Παλιά Ασήμια», που αποτελείται από το πρώτο μέρος, «Τα Παλιά Ασήμια» (2014), «Μια Προσευχή Για Τα Παλιά Ασήμια» (2015) και «Πέρα Από Τα Παλιά Ασήμια» (2015).

  

Περισσότερες πληροφορίες για τη συγγραφέα στο επίσημο προφίλ της στο site των εκδόσεων Μεταίχμιο: http://www.metaixmio.gr/author/3473-.aspx

Βιβλιογραφία Μαίρης Κόντζογλου:

«ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ»

Εκδόσεις: Μεταίχμιο (Νοέμβρης 2015)

Σελίδες: 688

Τιμή: 16,92 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η τελευταία πράξη στο δράμα του ξεριζωμού του Έλμερ και της Σεβαστής καθώς και του καταδικασμένου έρωτά τους πλέον εκτυλίσσεται μακριά από την Καππαδοκία, στην Ελλάδα που υποδέχεται το κύμα των προσφύγων μετά τη συνθήκη της Λωζάννης. Παράλληλα οι αναγνώστες παρακολουθούν την περιπλάνηση του Ομέρ, ενός μουσουλμάνου της Δυτικής Μακεδονίας, που αντίστροφα βρέθηκε επίσης με την ανταλλαγή πληθυσμών, στην Καππαδοκία. Η έννοια της πατρίδας, της ταυτότητας και η επιδίωξη της προσωπικής ευτυχίας συνθλίβονται στα γρανάζια της Ιστορίας, σε ένα επικό μυθιστόρημα που φωτίζει τα γεγονότα του παρόντος.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο «Πέρα Από Τα Παλιά Ασήμια» στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2016/02/blog-post_10.html

«ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ»

Εκδόσεις: Μεταίχμιο (Νοέμβρης 2015)

Σελίδες: 656

Τιμή: 16,84 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Μια προσευχή για τα Παλιά Ασήμια, μια ιστορία για αλησμόνητες πατρίδες και αλησμόνητους έρωτες

«Καισάρεια, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, στα πέτρινα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής και της ανταλλαγής των πληθυσμών: ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Στο πλευρό της Σεβαστής, η μάνα και η αδελφή της, η εύθραυστη Μακρίνα και η σημαδεμένη από τη μοίρα Ελισσώ, θα πληρώσουν βαρύ φόρο αίματος και θα κληθούν να ξεπεράσουν τραγικά αδιέξοδα λαμβάνοντας αποφάσεις ζωής και θανάτου.
Κυρίαρχος όμως ο υπερβατικός έρωτας που ανοίγει πόρτες στις πετρόχτιστες αυλές της Ανατολίας, στα αγριεμένα παράλια του Ατλαντικού και στα ήρεμα νερά του Αιγαίου, που θα εκμηδενίσει τις αποστάσεις και θα αφήσει ανεξίτηλα τα αποτυπώματά του στον χρόνο.
Ογδόντα χρόνια μετά ελκύει την Έλσα, που κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής, και τον Άλεξ, που αναζητά τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ. Δυο ανθρώπους από τόσο διαφορετικούς κόσμους που θα ’λεγε κανείς πως ούτε μια κοινή ματιά δεν θα μπορούσαν να ρίξουν στο λαξευμένο στον βράχο μοναστήρι της Παναγιάς που χαμογελάει, στην απόκοσμη Μονή των Παλιών Ασημιών…».

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο «Μια Προσευχή Για Τα Παλιά Ασήμια» στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2015/07/blog-post_27.html

«ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΑΣΗΜΙΑ»

Εκδόσεις: Μεταίχμιο (Οκτώβρης  2014)

Σελίδες: 648

Τιμή: 16,84 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Υπάρχει τέλος σε έναν έρωτα που καίει σαν τη λάβα των ηφαιστείων της Καππαδοκίας;
Ποιο είναι το μυστικό της Μονής των Παλιών Ασημιών;
Ποια μάγια κρατούν την αλήθεια τυλιγμένη σφιχτό κουβάρι;

«Καππαδοκία, χώρα µαγική, γεµάτη θρύλους και παραδόσεις.
Εκεί, ανάµεσα στα βουνά µε τα αιώνια χιόνια και τις κοιλάδες µε τα ανάγλυφα βράχια, ένας ελληνισµός ξεχασµένος στα έσχατα της Ανατολίας ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων.
Καισάρεια, Σινασός, Σµύρνη και Πόντος, ο καµβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράµογλου µε τον Έλµερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του Μεγάλου Πολέµου, ο οποίος άλλαξε τα σύνορα του κόσµου. Η ανταλλαγή των πληθυσµών το 1924 χωρίζει για πάντα τους δυο νέους ένα αιµατοβαµµένο βράδυ  στο λιµάνι της Μερσίνας.
Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώµατα, κουβαλώντας µαζί της το ηµερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Ο αµερικάνος φωτογράφος Άλεξ πηγαίνει στην Καππαδοκία να αναζητήσει τα χνάρια του καθηγητή Έλµερ Αλεξάντερ Κάρτερ.
Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόµενοι δερβίσηδες και ένα µοναστήρι µε τη χαµογελαστή Παναγία µπλέκουν στις προσωπικές ιστορίες και µοναξιές των ηρώων, σκαλίζοντας στους βράχους  µια παλιά ραψωδία στην οποία εκείνοι καλούνται να γράψουν τους στίχους του τέλους.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο «Τα Παλιά Ασήμια» στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2014/11/blog-post_24.html

«ΧΙΛΙΕΣ ΖΩΕΣ ΑΠΟΨΕ», της Μαίρης Κόντζογλου

Εκδόσεις: Λιβάνης (2013)

Σελίδες: 455

Τιμή: 8,87 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μια κρυμμένη από την ομίχλη πανσέληνος, ένας πύργος με αιματοβαμμένη ιστορία που κατέληξε να είναι σύμβολο περηφάνιας, άδειες λεωφόροι, θάλασσα μισολιπόθυμη, ο βαρδάρης σε καταστολή και άνθρωποι με την ερημιά παράσημο στο στήθος συνθέτουν τον έξω κόσμο της ιστορίας. Στον μέσα κόσμο, στο Φεγγάρι, με τον σνομπ Τσέστερφιλντ και το αγγελάκι από τον Ισημερινό, ένα κορίτσι που προσπαθεί να αποτινάξει τα δεσμά της συμβατικότητας, ένας ώριμος άντρας που έχει για ευαγγέλιο την Ασκητική αναλύουν, διαφωνούν, συμπλέουν και συγκινούνται από την ποίηση. Στο ενδιάμεσο, μια γυναίκα που ακροβατεί στην αιχμή της πραγματικότητας και της φαντασίας αποδομεί και ανασυνθέτει την ιστορία και τους ήρωες ανάλογα με τις φάσεις της σελήνης. Οι άνθρωποι της ερημιάς θα μπουν στο Φεγγάρι να αναζητήσουν κάτι που θα τους βοηθήσει να περάσουν όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα αυτή τη νύχτα που τη σφυροκοπάει η ομίχλη.

Η Θεολογία θα είναι εκεί για να ακούσει τις ιστορίες τους, ενώ σιγά σιγά θα ξεδιπλώσει ένα μεγάλο έρωτα και μερικές αλήθειες για την ύπαρξη.

Ο Λεωνίδας, αν και απών, θα παίζει καταλυτικό ρόλο στα όνειρα και στην πραγματικότητά τους.

Ένα μυθιστόρημα για τις συμπυκνωμένες εμπειρίες μιας νύχτας, την ομίχλη της μοναξιάς, το βάρος της διάψευσης, τη διαλυτική δύναμη της εξουσίας, το τραγούδι της φαντασίας, τα χρώματα της συγγραφής, την ευαισθησία της ύπαρξης, την ποίηση της ανθρωπιάς και την πανσέληνο του έρωτα.

Ένα μυθιστόρημα που τελειώνει δύο φορές, γιατί το ταξίδι της λογοτεχνίας, όπως και του έρωτα για ζωή, δεν τελειώνει ποτέ.

Εκείνος παραμένει ήρεμος. Την είχε βρει να κοιμάται στην κόκκινη... τέλος πάντων, στη φραουλί πολυθρόνα – ποτέ δεν ήταν καλός με τις αποχρώσεις, πόσο μάλλον όταν του έβαζαν δύσκολα, άκου εκεί «φραουλί»! Είχε παρατηρήσει τα χείλη της να κάνουν μικρές κινήσεις, να, όπως καπνίζεις ένα άφιλτρο τσιγάρο και φτύνεις μικρά κομματάκια καπνού. Τα βλέφαρά της πετάριζαν, ήταν παραπάνω από βέβαιος πως η Θεολογία ονειρευόταν εκείνη τη στιγμή. Και είχε σχηματίσει την εντύπωση πως το κορίτσι –το κορίτσι των δικών του ονείρων- έβλεπε ένα όνειρο άφιλτρο, φτύνοντας μικρά κομματάκια υποσυνείδητου. Κι όταν την ξύπνησε, της πήρε ώρα να συνέλθει.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο «Χίλιες Ζωές Απόψε» στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2014/02/blog-post_4965.html

«ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – Στη Γη Της Αγάπης»

Εκδόσεις: Λιβάνη (Νοέμβριος 2011)

Σελίδες: 720

Τιμή: 11,61 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Τα χρόνια έχουν κυλήσει και οι ήρωες των ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, νερό σε ορμητικό ποτάμι, κατευθύνονται στο μοιραίο ραντεβού τους, εκείνο που θα τους κάνει να σμίξουν στη Γη της Αγάπης. Η επιστροφή στην πατρίδα για τη Βασιλική είναι μια αναγέννηση. Όμως πρώτα πρέπει να αγγίξει τον «τύπον των ήλων» των αναμνήσεών της, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τα ανείπωτα και τα ανήκουστα και να πάρει πίσω τους όρκους της. Μόνο έτσι θα της χαριστούν οι καινούριες χαρές. Η ίδια σκληρή διαδικασία και για την Ιλαρία που, μέσα από το χαμένο έρωτα, ανακαλύπτει τη μεγάλη αγάπη και, νικήτρια πια, κατορθώνει να ξεστομίσει τα εφτασφράγιστα μυστικά. Τα μυστικά που μόνο μια μάνα μπορεί να αντέξει να τα πει και μόνο μια μάνα μπορεί να αντέξει να τα ακούσει. Και γύρω στις δύο ηρωίδες όλοι οι άλλοι, οι δικοί τους και οι άγνωστοι, που μπορεί να μην είναι τόσο ξένοι όσο μοιάζουν ή όσο εκείνοι φαντάζονται, ούτε τόσο οικείοι όσο πιστεύουν και ελπίζουν, οι δικοί τους και οι άγνωστοι που καλπάζουν μαζί με τις δύο γυναίκες, δεμένοι στης μοίρας το άρμα. Της μοίρας που τους έδεσε για πάντα μαζί στις ακρογιαλιές της Σμύρνης, στο Κάστρο της Μυτιλήνης, στις κορυφές των ελάτων της Πίνδου, στα σκοτεινά νερά του Βόσπορου, στους ατέλειωτους χειμώνες της Νέας Υόρκης και στα αυτοκρατορικά ηλιοβασιλέματα της Θεσσαλονίκης.»

«ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – Στα Φεγγάρια Της Αλήθειας»

Εκδόσεις: Λιβάνη (Μάιος 2011)

Σελίδες: 704

Τιμή: 11,61 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μέσα του 20ού αιώνα. Οι δυο ηρωίδες, η Βασιλική και η Ιλαρία, έχουν τραβήξει τους δρόμους της ζωής τους στα διαφορετικά σημεία του ορίζοντα.

Η Βασιλική στην Αμερική γεμάτη από αγάπη, πλούτη και ενδιαφέρουσα ζωή, συναντάει έναν άγνωστο που τη γοητεύει και είναι αποφασισμένη να τον ακολουθήσει ως την άκρη του κόσμου. Ο έρωτάς τους σκαλώνει πάνω σ' ένα χρυσό σταυρό μ' ένα γράμμα χαραγμένο. Ηρωίδα αρχαίας τραγωδίας, η Βασιλική ορκίζεται εκδίκηση για τον άδικο χαμό της παιδικής της φίλης, χωρίς να υποψιάζεται ποιος μπορεί να είναι ο αίτιος…

Η Ιλαρία στη Θεσσαλονίκη, παλεύοντας με τη σκληρή πραγματικότητα, γίνεται κοινωνός ενός συγκλονιστικού μυστικού που ξεκινάει από τη Δυτική Μακεδονία, περνάει από τη Σμύρνη και τη Μικρασιατική Καταστροφή και φτάνει ως το σπίτι της. Όλα όσα πίστευε ανατρέπονται και πρέπει να βρει κουράγιο και να αποδώσει δικαιοσύνη.

Γιατί η αλήθεια έχει πάντα δύο πρόσωπα, ένα φωτεινό και ένα σκοτεινό;

Τι κρύβεται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού αλλά και της αλήθειας; Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ακροβατούν στους Μεσημβρινούς της Ζωής και πού θα τους οδηγήσει το αέναο ταξίδι τους;

Το σφιχτοδεμένο κουβάρι της μοίρας αρχίζει να ξεμπλέκεται στα Φεγγάρια της Αλήθειας, και οι ήρωες του βιβλίου έκπληκτοι ανακαλύπτουν πόσο άρρηκτα είναι δεμένες οι ζωές τους στους ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ».

«ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – Στους Ήλιους Του Έρωτα»

Εκδόσεις: Λιβάνη (Δεκέμβρης 2010)

Σελίδες: 688

Τιμή: 11,61 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Αρχές του 20ού αιώνα. Στα ταραγμένα χρόνια που ακολουθούν, δύο γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους βιώνουν παράλληλα, αλλά διαφορετικά, τις προσωπικές τους ιστορίες και τα παγκόσμια γεγονότα.

Η Βασιλική, αρχοντοκόρη από τη Δυτική Μακεδονία, ζει μια παιδική ηλικία που σημαδεύεται από το θάνατο, τον πόλεμο και τις δύσκολες οικογενειακές σχέσεις. Στην εφηβεία πια, ασφυκτιώντας από τις κοινωνικές επιταγές, επαναστατεί και, με αφορμή έναν παράφορο έρωτα, κατορθώνει να κυνηγήσει το όνειρό της στην Αμερική.

Η Ιλαρία, φτωχοκόριτσο από τη Σμύρνη, ακολουθεί την οικογένειά της στην Κωνσταντινούπολη και μετά στη Μυτιλήνη, σ' ένα μακρύ, πικρό ταξίδι, αναζητώντας αγάπη και σεβασμό. Στη Μυτιλήνη γίνεται τραγική μάρτυρας της Μικρασιατικής Καταστροφής. Το ίδιο ανήμπορη, όμως, παρακολουθεί και το γκρέμισμα των ονείρων της για μια ευτυχισμένη ζωή.

Το γαϊτανάκι της μοίρας μπλέκεται, οι δύο γυναίκες γνωρίζονται και διαπιστώνουν ότι οι οικογένειές τους είναι άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους, με δεσμούς που έχουν παρασύρει και τις ίδιες σ' ένα παιχνίδι αγάπης και θανάτου.»

«ΠΕΡΠΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΟΥ»

Εκδόσεις: Λιβάνη (2009)

Σελίδες: 645

Τιμή: 8,87 €

                     

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Αρετή, ένας άνθρωπος «κανονικός», ζει μια ζωή επίπεδη, ολιγαρκή, χωρίς εξάρσεις. Η πρώτη νιότη της κύλησε χωρίς να το καταλάβει, και απέμεινε να τραγουδάει, σε λάθος τέμπο, για έναν έρωτα ανεκπλήρωτο.
Στο πλευρό της βρίσκονται οι μικροί μαθητές της και οι ενήλικοι συμμαθητές της από τη «Σαπφώ», τη χορωδία της.
Απέναντί της στέκονται όσοι δεν την κατάλαβαν ποτέ: οικογένεια, φίλοι, πρώην, η μοίρα της η ίδια.
Όλα αυτά, μέχρι τη στιγμή που Εκεί Πάνω, ένας νεοφώτιστος, φιλόδοξος άγγελος αναλαμβάνει την προστασία της. Αυθόρμητος, άπειρος και γκαφατζής, ο φύλακας άγγελος παρακολουθεί έκπληκτος τις ραγδαίες αλλαγές στην προστατευόμενή του. Το ίδιο και όσοι δεν έχαναν ως τότε την ευκαιρία να τη μειώσουν και να την πληγώσουν.

Με μια Αρετή καινούρια, αποφασισμένη να προχωρήσει, όλα αλλάζουν: η πραγματικότητα διαδέχεται το θαύμα και τα Αστέρια δεν είναι πια τόσο μακρινά. Στην κυριολεξία…

Κοιτάχτηκαν στα µάτια. Τα βλέµµατά τους µπλέχτηκαν στον ιστό µιας αράχνης που κρεµόταν από το κλαδί ενός πεύκου και έµειναν να αιωρούνται πέρα δώθε.
– Κι εσείς εδώ; ρώτησε το βλέµµα του.
– Αχ, µόλις πιάστηκα και δεν ξέρω πώς θα ξεµπλέξω! είπε εκείνης.
– Γιατί να ξεµπλέξετε; Καλά δεν είναι εδώ; Έχει και ωραία θέα... Εµένα! είπε γελαστό το βλέµµα του.
– Τώρα που το λέτε... Γελάτε για το πάθηµά µου;
– Γελάω από τη χαρά µου. Να σας έχω εδώ απέναντι και να σας κοιτάω συνέχεια.
– Είστε γλυκά µάτια.
– Κι εσείς δεν πάτε παραπίσω...
Φύσηξε λίγο πιο δυνατά το αεράκι, ξεσκάλωσαν τα βλέµµατα και γύρισαν πίσω στη θέση τους.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο «Περπάτα Με Τον Άγγελό Σου» στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2014/02/blog-post_5028.html

«ΤΟ ΜΕΛΙ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ»

Εκδόσεις: Λιβάνη (2008)

Σελίδες: 565

Τιμή: 8,87 €

           

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Το Πάσχα του χίλια εννιακόσια κάτι, κάπου σ’ ένα χωριό της Ελλάδας, ένα δεκάχρονο κοριτσάκι περνάει τις διακοπές μαζί με το δίδυμο αδερφό του και τους γονείς τους, όπως πάντα, στο πατρικό σπίτι.

Αυτό το Πάσχα θα είναι διαφορετικό απ’ όλα τα άλλα. Παλιά γεγονότα θα έρθουν στο φως και θα ταράξουν τη φαινομενική γαλήνη της οικογένειας, μιας καθωσπρέπει οικογένειας, για την οποία είναι όλοι περήφανοι.

Συνταρακτικά γεγονότα θα προσγειώσουν ανώμαλα τους μεγάλους και θα απογειώσουν, επίσης ανώμαλα, τους μικρούς και όσους νιώθουν μικροί.

Ένας ανεπιθύμητος αλλά πολυαναμενόμενος γάμος θα αναβληθεί, εξαιτίας ενός τραγικού θανάτου, που θα πυροδοτήσει τις εξελίξεις.

Ένα καινούριο μέλος της οικογένειας θα εμφανιστεί, αναστατώνοντας τους υπόλοιπους και ανατρέποντας τα «καλώς κείμενα».

Μια ιστορία από το παρελθόν θα έρθει στο φως και θα γίνει αφετηρία αλλαγών. Και ένας ανυπόληπτος έρωτας, αν υπάρχει τέτοιος, θα δώσει καινούριο νόημα στις ζωές όλων.

Η Δήμητρα, η μικρή αφηγήτρια της ιστορίας, ζωηρή, ατίθαση, αισιόδοξη, πεισματάρα, επίσης «έξυπνη και αδύνατη», όπως λέει και ο μπαμπάς της, κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα θα βιώσει πρωτόγνωρες καταστάσεις, θα επιδιώξει να μάθει τα πάντα πριν από τους μεγάλους, θα επέμβει στα γεγονότα και θα εμπνευστεί από την Ελευθερία, συμπρωταγωνίστρια σαν φυσικό άτομο αλλά και σαν ιδέα, που θα γίνει σημαία και σκοπός της.

Και οι μεγάλοι, ο ένας μετά τον άλλο, θα αναγκαστούν να παραδεχτούν ότι η σπουδαιότερη γνώση είναι η συνειδητοποίηση της αδυναμίας μας και ότι η ισχυρότερη δύναμη είναι η Αγάπη.

Η Αγάπη, που είναι κυρίαρχο στοιχείο της ιστορίας και που θα αποδειχτεί ο καταλύτης.

Η Δήμητρα θα αγωνιστεί με νύχια και με δόντια και θα προσπαθήσει να δώσει το τέλος που θέλει αυτή, σε συνειδητό και σε ασυνείδητο επίπεδο.

Ένα τέλος που υπαγορεύεται από την αισιόδοξη παιδική ψυχή, την ψυχή που ακόμα δεν αγγίχτηκε από τον κόσμο των μεγάλων.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο «Το Μέλι Το Θαλασσινό» στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2014/06/blog-post_23.html