 |
| Πολ Tζόνστον - Paul Johnston |
Η Σκωτία είναι ένας τόπος που λατρεύω
χωρίς ποτέ να τον έχω επισκεφτεί. Ίσως τα καταπληκτικά τοπία με τα κάστρα, τις λίμνες,
τα θρυλικά Χάιλαντς και τη Νέσι, το τέρας του Λοχ Νες, ίσως οι τάσεις για
ανεξαρτησία που έχουν επιδείξει οι Σκωτσέζοι κατά καιρούς, ίσως ακόμα και η παράξενη,
υποβλητική μουσική τους με την γραφική γκάιντα και τα παραδοσιακά κιλτ τους. Είναι,
λοιπόν, ιδιαίτερη χαρά και τιμή για μένα
και το ιστολόγιό μου η παραχώρηση αυτής της συνέντευξης από έναν γνήσιο Σκωτσέζο
συγγραφέα, τον Πολ Τζόνστον, ο οποίος πέρα από το γεγονός ότι είναι πολυγραφότατος,
είναι και λάτρης της ελληνικής γλώσσας αφού έχει σπουδάσει τα αρχαία και νέα Ελληνικά
στην Οξφόρδη – οπότε ίσως γνωρίζει την ελληνική γλώσσα καλύτερα κι από τους περισσότερους
από εμάς –, αγαπά τους αρχαίους και τους σύγχρονους Έλληνες εκπροσώπους της λογοτεχνίας
και του Θεάτρου και ζει με την οικογένειά του στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια.
Στη σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων του που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις
Ψυχογιός, ήρωας είναι ο Ελληνοσκωτσέζος Άλεξ Μαύρος, ενώ η μελέτη και έρευνα του
συγγραφέα της αρχαίας και νεώτερης Ιστορίας της χώρας μας είναι εμφανής. Τον
ευχαριστώ ιδιαίτερα για τον χρόνο που διέθεσε για να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο
των «Φίλων Της Λογοτεχνίας», του εύχομαι καλή επιτυχία σε κάθε βιβλίο του και σας
προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα
τον Πολ Τζόνστον!
[Scotland is a place that I really
love without ever having visited it. This
is probably because of the astonishing landscapes with the castles, the lakes,
the legendary Highlands and Nessie, the Loch Ness monster, or because of the independence
tendencies that Scotchmen have demonstrated through the years, or even their
strange, evocative bagpipe music and their traditional kilts. Therefore, it’s an
exquisite pleasure and honor for me and my blog this interview from a genuine
Scotch novelist, Paul Johnston, who, apart from the fact that he has written many
interesting novels, is also an avid fan of the Greek language, since he studied
Ancient and Contemporary Greek at Oxford University – so he might even know the
Greek language better than most of us –, he adores the Ancient and Modern
representatives of the Greek literature and Theatre and he has been living in Greece
with his family for several years. In his crime novel series that are published
by Psichogios Editions the main character is the Greek-Scotch Alex Mavros,
while the writer’s study and research of the Ancient and Contemporary Greek
History is evident. I sincerely thank him for the time he spent answering the
questionnaire of the “Friends Of Literature”, I wish him all the best to all
his novels and I invite you to read his answers, so that you may be acquainted
to Paul Johnston a little better!]
1) Αγαπητέ κ. Τζόνστον, το νέο σας μυθιστόρημα «Εγκλήματα Θεών» είναι το τέταρτο από τα μυθιστορήματά σας
που μεταφράζεται και εκδίδεται στα ελληνικά, το πέμπτο της αστυνομικής σειράς
σας με τον ντετέκτιβ Άλεξ Μαύρο και πραγματικά ελπίζουμε να ακολουθήσουν πολλά
έργα σας ακόμη! Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της
λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;
Σας
ευχαριστώ! Ξεκίνησα να γράφω μυθιστορήματα λίγο πριν τα τριάντα μου,
ολοκληρώνοντας τρία μυθιστορήματα (τα οποία όλα συνδέονται κάπως με την Ελλάδα)
που ποτέ δεν εκδόθηκαν και ίσως να μην μπορούσαν κιόλας να εκδοθούν. Ο
ατζέντης που είχα τότε μου πρότεινε να επικεντρωθώ σε ένα μόνο λογοτεχνικό
είδος και έτσι επέλεξα το αστυνομικό – υπήρξα θαυμαστής του σερ Άρθουρ Κόναν
Ντόιλ και του Ρέιμοντ Τσάντλερ από την εφηβεία μου ακόμη. Η πρώτη μου σειρά,
που διαδραματίζεται στην ανεξάρτητη πόλη-κράτος του Εδιμβούργου στην δεκαετία
του 2020 και όπου πρωταγωνιστεί ο αντισυμβατικός αστυνομικός ερευνητής Κουίντ
Ντάλριμπλ, συνδύαζε την επιστημονική φαντασία (στο αντι-τεχνολογικό στυλ του
Τζορτζ Όργουελ), την πολιτική, την φιλοσοφία και το έγκλημα. Το «Body Politic» εκδόθηκε στα ελληνικά
το 2003 με τον μάλλον "περίεργο"
τίτλο «Εγκλήματα Πλατωνικής
Δημοκρατίας το Έτος 2020» (από τις εκδόσεις Περίπλους). Μετά από πέντε
βιβλία σε αυτή την σειρά στράφηκα στην σύγχρονη Ελλάδα και τον Άλεξ Μαύρο. Ο
πατέρας μου ήταν συγγραφέας, όμως αντιστεκόμουν στο να ακολουθήσω τα βήματά του
κάνοντας το ίδιο μέχρι που ανακάλυψα ότι είχα φυσική κλίση.
[Dear Mr. Johnston, your new novel “The Green Lady” is the fourth of
your novels translated and published in Greek, the fifth of your crime series
with detective Alex Mavros and we really hope many others will follow! What was
the stimulus for your entering the world of literature and the scope of
writing?
Thank you! I started writing fiction
in my late 20s, producing three novels (all with some link to Greece) that were
unpublished and probably unpublishable. My agent at the time suggested I focus
on a genre and I chose crime – I’ve been a fan of Arthur Conan Doyle and
Raymond Chandler since I was in my early teens. My first series, set in the
independent city-state of Edinburgh in the 2020s and featuring the maverick
investigator Quint Dalrymple combined science fiction (in the non-technological
style of George Orwell), politics, philosophy and murder. Body Politic, was published in Greek in 2003 under the rather
strange title Εγκλήματα Πλατωνικής Δημοκρατίας το Έτος 2020 (Εκδόσεις Περίπλους). After five books in that series, I turned to
contemporary Greece and Alex Mavros. My father was a novelist, but I resisted
doing the same as he did until I realised I had a vocation.]
2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και
πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρώσετε τις
απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν
ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;
Κάνω μεγάλη έρευνα, υπερβολικά μεγάλη στην
πραγματικότητα. Η έμπνευσή μου πάντοτε πηγάζει από μια ιδέα, η οποία συχνά
συνδέεται με κάποια αδικία που δεν έχει αναγνωριστεί ως τέτοια ή δεν έχει
διορθωθεί. Για παράδειγμα, στα «Εγκλήματα
Θεών» με απασχολούσε η βιομηχανική ρύπανση στην Ελλάδα. Η μυθοπλασία
μπορεί να βασιστεί σε πραγματικά γεγονότα, δεν είναι όμως απαραίτητα πραγματική
– απλά διηγείται μία ιστορία. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορία αυτή δεν
συνδέεται με τον "πραγματικό"
κόσμο.
[Where do you find inspiration for every book of yours
and how hard is it to collect all the necessary information, when needed, to
potentially combine historical facts, sites and fiction in your books?
I research a lot – too much, in
fact. My inspiration always comes from an idea, often connected with an
injustice that has not been acknowledged or corrected. For instance, in Εγκλήματα Θεών I was concerned about industrial pollution in Greece.
Fiction can be based on facts but necessarily isn’t factual – it tells a story.
That doesn’t mean the story is disconnected from the ‘real’ world.]
3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο
αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την
συγγραφική τους ιδιότητα, αλλά και τις σπουδές τους. Θα θέλατε να μας μιλήσετε
σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών
και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;
Η
εκπαίδευση αφορά βασικά τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο θεώρησης του κόσμου. Η
μόρφωση συνδυασμένη με το συναίσθημα είναι πολύ πιο σημαντική από οποιαδήποτε ακαδημαϊκή
γνώση. Οι συγγραφείς χρησιμοποιούν την φαντασία τους, έτσι όλα όσα συμβαίνουν
στην καθημερινή τους ζωή δεν σχετίζονται αναγκαστικά με την συγγραφή τους, αν
και φυσικά θα μπορούσαν.
[Usually, most writers have been educated in a
complete different object than the one they are employed in their everyday
life, or the subjects they choose to write about. How easy do you believe is
the combination of all these properties and how could they perhaps affect each
other?
Education is basically concerned with
learning how to think, and how to think about the world. Combined with emotion,
that is more important than specific academic subjects. Novelists use their
imaginations, so what happens in their everyday life need not be relevant to
their writing – though, of course, it can be.]
4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Πόσο
εύκολο, ή επώδυνο ήταν αυτό και πόσο εφικτή ήταν η αντικειμενική προσέγγισή
τους συγγραφικά;
Όλες
οι εμπειρίες συσχετίζονται με τους συγγραφείς, παρόλο που μπορεί να "μεταλλαχθούν" μέσω της
φαντασίας. Στην ελληνική σειρά των βιβλίων μου, πίσω από τον Μαύρο και τους
υπόλοιπους ήρωες κρύβονται οι δικές μου αντιδράσεις στις διαστάσεις της
ελληνικής πραγματικότητας.
[Have you ever included in your books any personal
experiences and how easy, painful or harmless was approaching them in a
completely objective way?
All experiences are relevant to
writers, though they are usually transmuted by imagination. In my Greek series,
my own responses to aspects of the Greek world are behind those of Mavros and
other characters.]
5) Πιστεύετε πως τα ιστορικά γεγονότα, το μυστήριο και τα εγκλήματα παίζουν
σημαντικό ρόλο στην μυθοπλασία των βιβλίων σας; Θεωρείτε, ίσως, ότι η Ιστορία ή
η ίδια η ζωή αποτελούν σημαντικές "πηγές
ιδεών" για έναν συγγραφέα;
Ναι,
η Ιστορία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στα βιβλία μου, ιδιαίτερα στην σειρά με
τον Μαύρο. Έχω ασχοληθεί με την αρχαία Τέχνη και την Μυθολογία, όπως επίσης και
με τα σύγχρονα Ελληνικά γεγονότα, όπως η Μάχη της Κρήτης, η Γερμανική Κατοχή, ο
εμφύλιος πόλεμος, η Χούντα κ.ο.κ. Μέσα από το μυστήριο και το αστυνομικό
μυθιστόρημα μπορούν να προσεγγιστούν πολύ μεγαλύτερα θέματα και γεγονότα. Οι
ιδέες είναι πάντα τόσο περιορισμένες όσο και τα πνευματικά όρια του κάθε
συγγραφέα.
[Do you believe that historical facts, mystery and
crime play an important role in your books’ fiction? Do you consider History or
Life to be limitless "sources of
ideas" for a novelist?
Yes, history is very important in my
books, particularly in the Mavros series. I have dealt with ancient art and
mythology, as well as Modern Greek issues such as the Battle of Crete, the Axis
occupation, the Civil War, the Junta and so on.
Mystery and crime are just ways of approaching major ideas and events.
Ideas are limited only by the writer’s own mental limitations.]
6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή
ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες
του συγγραφέα;
Οι
γνώσεις είναι σημαντικές, αλλά ένας συγγραφέας χρειάζεται να έχει προσωπικό
όραμα, το οποίο να βασίζεται στην δική του φαντασία και εμπειρία. Το ταλέντο
είναι ακόμα δυσκολότερο να καθοριστεί – άλλα σημαντικά στοιχεία είναι η σκληρή
δουλειά και η εμπειρία.
[Do you regard scientific background as essential for
writing a book, or all a writer needs is talent, imagination and personal
experiences?
Knowledge is important, but a
novelist needs to present a personal vision, based on her/ his imagination and
experience. Talent is harder to define – other important elements are hard work
and experience.]
7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα,
διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας
συνέχεια;
Η
έμπνευση είναι ακόμα κάτι πολύ δύσκολο να καθοριστεί. Ποτέ δεν με ενέπνευσε κάποια
Μούσα! Είναι σημαντικότερο να χειρίζεσαι τη συγγραφή ως ένα κανονικό επάγγελμα,
να εργάζεσαι οκτώ ώρες την ημέρα αν είναι δυνατόν – αν όχι, τότε όσο
περισσότερο μπορείς καθημερινά. Οι προθεσμίες είναι πολύ χρήσιμες για να θέτουν
όρια στον χρόνο που μπορείς να ξοδέψεις πάνω σε κάθε έργο.
[Is there a certain pattern your "writing inspiration" follows? Is there a specific time
of the day, a mood, a place perhaps that urges you to write, or is it something
that "pours out" of you at
all times?
Inspiration is another difficult
thing to define. I’ve never been touched by a Muse! More important is to treat
writing like a normal job, working eight hours a day if you can – if not, as
long as you can daily. Deadlines are actually useful in limiting the time you
can spend on each project.]
8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο
γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την
άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;
Χρειάζεσαι
κάποια αυτοπεποίθηση, αλλά με την ολοκλήρωση κάθε μυθιστορήματος αυτό πάει
στους λογοτεχνικούς πράκτορες και στους εκδότες, οι οποίοι εκφράζουν τη γνώμη
τους. Μέχρι να εκδοθεί το κάθε μου βιβλίο δεν το δίνω σε συγγενείς και φίλους.
Είναι δύσκολο γι’ αυτούς να είναι αντικειμενικοί.
[When you finish a new novel do you think that your
personal opinion and evaluation is enough, or do you ask the opinion of a
person whom you trust?
You need a certain amount of
self-belief, but at the end of the novel it goes to agents and editors, who
give their opinion. I don’t give my writing to family or friends until it’s
been published. It’s difficult for them to be objective.]
9) Πόσα μυθιστορήματα έχετε γράψει; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα
λόγια για τα τέσσερα βιβλία σας που έχουν εκδοθεί στα ελληνικά και, γιατί όχι,
την ιστορία "πίσω από την
ιστορία" του καθενός;
Δεκαεννέα
μυθιστορήματά μου έχουν εκδοθεί στα αγγλικά – τρείς διαφορετικές σειρές και μία
με το ψευδώνυμο Σαμ Αλεξάντερ. Εκτός από το πρώτο μου μυθιστόρημα για το
Εδιμβούργο, τρία μυθιστορήματά μου με τον Άλεξ Μαύρο έχουν εκδοθεί στα ελληνικά
– «Ο Τελευταίος Κόκκινος Θάνατος»
(2004), «Το Στίγμα της Προδοσίας»
(2014) και τα «Εγκλήματα Θεών»
(2016) – τα δύο τελευταία από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Τα δύο αυτά μυθιστορήματα
αποτελούν μέρος της σειράς με ήρωα τον Άλεξ Μαύρο, η οποία τώρα αποτελείται από
επτά βιβλία στα αγγλικά. Ο Μαύρος είναι Ελληνοσκωτσέζος ντετέκτιβ ο οποίος
ειδικεύεται στην εύρεση αγνοουμένων. Είναι εμπνευσμένος από την εξαφάνιση του
αδερφού του Αντώνη κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Τον
χρησιμοποιώ για να ερευνώ τις διάφορες διαστάσεις της Ελληνικής κοινωνίας,
Ιστορίας, πολιτικής και κουλτούρας – διαστάσεις οι οποίες είναι άγνωστες στους
αγγλόφωνους αναγνώστες και ίσως και σε κάποιους ελληνόφωνους.
[How many novels have you written? Would you like to tell
us something more about your four novels that have been published in Greek, like
"the story behind the story",
perhaps?
Nineteen novels have been published
in English – three different series and one under the pseudonym Sam Alexander.
Apart from the first Edinburgh novel, three of my Alex Mavros novels have been
published in Greek – The Last Red Death
(Ο Τελευταίος Κόκκινος Θάνατος, 2004), The
Silver Stain (Το Στίγμα της Προδοσίας, 2014) and The
Green Lady (Εγκλήματα Θεών, 2016) – the last two by Εκδόσεις Ψυχογιός. Τhey
are in the Alex Mavros series, which now numbers seven novels in English.
Mavros is half-Greek, half-Scots, and an investigator who specializes in
finding missing persons. He is inspired by the disappearance of his brother
Andonis during the Colonels’ regime. I use Mavros to investigate aspects of
Greek society, history, politics and culture – aspects unknown to
English-speaking readers, and maybe some Greek-speakers.]
10) Ο συγγραφέας Πολ Τζόνστον βρίσκει το χρόνο να διαβάζει και για δική του
ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του;
Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως
αναγνώστης και γιατί;
Ναι,
διαβάζω πολύ και ευρέως – μυθοπλασία, Ιστορία, ποίηση, εφημερίδες, περιοδικά…
Έχω την ανάγκη να γνωρίζω όσο περισσότερα μπορώ για τον κόσμο στον οποίο μέσα
ζω και τις διάφορες αντιδράσεις των ανθρώπων σε αυτόν. Αυτό αποτελεί την βάση για την συγγραφή μου.
[Does the writer Paul Johnston find the time to read
for his own pleasure and not only for research concerning some future book of his?
If that happens, what sort of literature do you prefer to read and why?
Yes, I read very widely – fiction,
history, poetry, newspapers, magazines… I need to know as much as I can about
the world I live in and the various human responses to it. This
is the basis of my own writing.]
11) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Θεωρείτε ότι έχετε
δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή
κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;
Μελετάω
τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς από την ηλικία των δώδεκα και έχω λατρέψει τον
Όμηρο και πολλούς άλλους συγγραφείς από τότε, ιδιαιτέρως τον Αριστοφάνη, του
οποίου ο συνδυασμός της σάτιρας, της κωμωδίας και της ουτοπικής σκέψης είναι
απαράμιλλος. Είμαι επίσης ιδιαίτερα αφοσιωμένος στην σύγχρονη Ελληνική ποίηση,
ειδικά στον Καβάφη, τον Σεφέρη και τον Ελύτη. Μεταξύ των αγαπημένων μου
αγγλόφωνων συγγραφέων είναι ο Ντ. Χ. Λώρενς, ο Τ. Σ. Έλιοτ, ο Τζον Φάουλς, ο
Τζέιμς Τζόις και ο Σάμιουελ Μπέκετ. Καλύτερους συγγραφείς αστυνομικού
μυθιστορήματος θεωρώ τους Κόναν Ντόιλ, τον Τσάντλερ, τον Ντάσιελ Χάμμετ και την
Πατρίσια Χάισμιθ. Όλοι οι παραπάνω με έχουν επηρεάσει με διάφορους τρόπους ο
καθένας.
[Which are your favorite books and writers? Do you think that you have been
influenced by some other novelists in your way of writing, style or topics?
I studied ancient Greek from the age
of 12 and have loved Homer and many other writers since then, in particular
Aristophanes, whose combination of satire, comedy and utopian thinking is
unmatched. I am also devoted to modern Greek poetry, especially Cavafy, Seferis
and Elytis. Among my favourite English-speaking writers are D H Lawrence, T S Eliot,
John Fowles, James Joyce and Samuel Beckett. The best crime writers are Conan
Doyle, Chandler, Dashiell Hammett and Patricia Highsmith. All the above have
influenced me in their different ways.]
12) Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο
έχετε λατρέψει, το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο
και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;
Όχι
ένα μυθιστόρημα αλλά τις «Όρνιθες»
του Αριστοφάνη – λαμπρές ιδέες, εκπληκτική ποίηση και σουρεαλιστικό χιούμορ.
Από μυθιστόρημα, τον «Μάγο» του Τζον Φάουλς.
[Is there any novel that you admire so much that makes
you a little "jealous" of
its writer and you wish you had written it?
Not a novel, but Aristophanes’ The Birds – brilliant ideas, amazing
poetry and surrealist humour. Novel – John Fowles’ The Magus.]
13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια
βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα
βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι
απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;
Τα
ταξίδια είναι σημαντικά, όμως νομίζω πως η φαντασία είναι σημαντικότερη.
Υπάρχουν πολλοί μεγάλοι συγγραφείς οι οποίοι ταξίδεψαν πολύ λίγο – ο
Αριστοφάνης για παράδειγμα (τουλάχιστον απ’ όσο γνωρίζουμε). Κάθε συγγραφέας
είτε νιώθει την ανάγκη να ταξιδέψει είτε να μείνει σπίτι. Ίσως τα ταξίδια όταν
είμαστε νέοι και οι αναπολήσεις μας για αυτά όταν είμαστε μεγαλύτεροι να είναι
ο καλύτερος συνδυασμός.
[Do you believe that writers should travel a lot, in
order to gather authentic information about the places they write about, and
how feasible is that, especially nowadays? Do you consider travelling necessary
for a writer even only to "keep an
open mind"?
Travel is important, though I think
imagination is more critical. There are many great writers who traveled very
little – Aristophanes for one (as far as we know). Each writer has her/ his own
need to travel or stay at home. Maybe traveling when young and reflecting on it
when older is the best combination.]
14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη
λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται"
θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να
εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;
Στην
πραγματικότητα οι εκδότες θέλουν οι συγγραφείς να αναπαράγουν το ίδιο βιβλίο
ξανά και ξανά όταν αυτό είναι επιτυχημένο. Μόνο οι πιο ταλαντούχοι συγγραφείς
είναι ικανοί να το κάνουν αυτό και έτσι βρίσκουν εκδότη. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει
πως δεν μπορούμε να δοκιμάζουμε άλλα πράγματα κατ’ ιδίαν. Εγώ γράφω ποίηση αλλά
πολύ λίγα ποιήματά μου έχουν εκδοθεί.
[Do you think writers should experiment in trying to
write different kinds of literature, risking losing their already existing
faithful readers, or should they stick to what they know how to write best and
they are famous for?
The reality is that publishers want
writers to produce the same book again and again if it’s been successful. Only
the most talented writers will be able to do what they want and find a
publisher. That doesn’t mean we can’t try other things in private. I
write poetry, but
very little has been published.]
15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "κεντρίζοντας" τη σκέψη τους,
ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι καθαρά και μόνο ψυχαγωγικός;
Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε"
στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως,
απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;
Και
τα δύο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος που τα θρίλερ να μην μπορούν να περιλαμβάνουν
σημαντικές ιδέες, ή τα λογοτεχνικά έργα να μην έχουν γρήγορη πλοκή. Δεν έχω ως
στόχο να περνώ μηνύματα – δεν είμαι πολιτικός ούτε ιερωμένος. Οι αναγνώστες θα εισπράξουν
αυτό που θέλουν από τα βιβλία μου. Είναι αλήθεια, πάντως, ότι στα βιβλία μου υπάρχουν
περισσότερα νοήματα απ’ ότι στα περισσότερα θρίλερ και αστυνομικά, όμως ο αναγνώστης
είναι ελεύθερος να τα σκεφτεί όσο εκείνος επιθυμεί.
[Do you believe writers should try to intrigue
readers’ minds by urging them to think more and deeper, or should they only offer
them "pure reading entertainment"?
Which are the messages that you aim to pass on to your readers through your
work and what kind of "reading
audience" do you address to?
Both. There’s no reason why
thrillers can’t include major ideas, or literary novels move quickly. I don’t
aim to pass on messages – I’m not a politician or a bishop. Readers will take
what they want from my books. It’s true that there are more ideas in my books
than in most thrillers and crime novels, but the reader is free to think about
them as much or as little as they want.]
16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για ένα συγγραφέα και,
ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα
μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή
πραγματικότητα;
Όπως
είπα και παραπάνω, τα σοβαρά ζητήματα μπορούν να παρουσιαστούν με τρόπους που
να κινούν το ενδιαφέρον. Οι συγγραφείς είναι ελεύθεροι να γράφουν για οτιδήποτε
τους εμπνέει, όπως και οι αναγνώστες είναι ελεύθεροι να διαβάζουν οτιδήποτε τους
αρέσει. Πάντως, η μυθοπλασία που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα της επικαιρότητας
μπορεί να είναι εύκολη. Μπορεί να χρειαστεί να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα
πριν αποκτηθεί ένας βαθμός αντικειμενικότητας. Όπως και να ‘χει, ακόμα δεν έχουν
υπάρξει πολλά ελληνικά μυθιστορήματα για τον εμφύλιο πόλεμο και για το ολοκαύτωμα
των εβραίων της Ελλάδας.
[Do you consider the difficulties of today’s reality
could inspire a writer to write a novel, especially these extremely stressful
situations we experience worldwide
nowadays like international economic crises, religious fanatics’ attacks,
racism, refugees and immigration? Or do you think what readers really look for
is the very same "escape from
reality"?
As I said above, major issues can be
presented in intriguing ways. Writers are free to write about what inspires
them, just as readers are free to read what they like. However, fiction that
works directly from headline stories can be facile. Some time may have to pass
before a degree of objectivity can be attained. After all, there still haven’t
been many Greek novels about the Civil War or the Holocaust of the Greek Jews.]
17) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς"
όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς
την αποδοχή που θα τύχαινε από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των
περισσοτέρων βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή
αυτή;
Με
έχουν "απορρίψει" πολλές φορές
στο πέρασμα των χρόνων. Δεν υπάρχει λόγος να έχω ενδοιασμούς. Σε κάποιους ανθρώπους
θα αρέσει ο τρόπος γραφής σου και σε άλλους όχι. Τα προσωπικά γούστα παίζουν
σημαντικό ρόλο στο τι θα εκδοθεί και τι όχι – όπως επίσης και οι γνώμες των
ανθρώπων εκτός της λογοτεχνίας, όπως τα στελέχη των πωλήσεων και του μάρκετινγκ.
Να γράφετε αυτό που μπορείτε κάθε φορά. Οι μόνοι ενδοιασμοί μου είναι αυτοί που
έχω για τα πρώτα μου βιβλία – θα ήθελα να τα ξαναγράψω, μια κι έχω βελτιωθεί ως
συγγραφέας. Όμως, δεν υπάρχει κανένας λόγος να το κάνω αυτό. Να κοιτάμε πάντα προς
τα μπροστά και προς τα πάνω!
[Did you have any reservations when you gave your
first book to the first publisher? Were you anxious about its acceptance by the
readers? Do you think that the topics of your books play an important role in
this acceptance?
I’ve had many rejections over the
years. There’s no point in having reservations. Some people will like your
writing and others not. Personal taste plays a big part in what gets published
– as do the opinions of non-literary people such as sales and marketing
executives. Write what you can write at the time. The only reservations I have
are about some of my earlier books – I’d like to rewrite them, as I’ve improved
as a writer. But there’s no point in doing that. Onwards and upwards!]
18) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας
στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους
συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των
βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;
Αγνοείστε
την οικονομική συγκυρία, τουλάχιστον όσον αφορά στην "βιομηχανία" των εκδόσεων. Σε κάθε περίπτωση, με την άνοδο
του ηλεκτρονικού βιβλίου υπάρχουν περισσότερες διαθέσιμες επιλογές. Γράψτε ό,τι
μπορείτε. Ξαναγράψτε το όσο αυτό είναι δυνατό και βρείτε το προσωπικό σας όραμα.
[With your writing experience up to now, what piece of
advice would you offer to all the new writers-to-be, who dream to see their
books published one day, especially in this difficult economic state our
country is in?
Ignore the economic state, at least as
regards the publishing industry. In any case, there are more options available
with the rise of the e-book. Write what you can, rewrite as much as possible,
and find a personal vision.]
19) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ
ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία αλλά, ειδικότερα, στο
ολοκαίνουριο μυθιστόρημά σας «Εγκλήματα Θεών», και να σας
ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
Εγώ
σας ευχαριστώ για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Υπάρχουν πολλά ακόμα μυθιστορήματα
με τον Μαύρο για να εκδοθούν στα ελληνικά. Όσο για το μέλλον, σκέφτομαι να γράψω
ένα "Αριστοφανικό" μυθιστόρημα.
«Τα Όρνεα», ίσως…
[As a closure, I would like to thank you sincerely for
giving me this interesting interview, to wish you all the best to all your work,
but particularly to your brand new novel “The
Green Lady”, and ask you about your future writing plans. What should
we expect from you in the near future?
Thank you for the interesting questions. There are plenty of Mavros
novels still to be published in Greek. As for the future, I’m thinking about an
Aristophanic novel. The Vultures,
perhaps…]
Βιογραφία
του Πολ Τζόνστον:
O Πολ
Τζόνστον γεννήθηκε στο Εδιμβούργο της Σκοτίας το 1957. Σπούδασε αρχαία
και νέα ελληνικά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και έκανε μεταπτυχιακό στη
συγκριτική λογοτεχνία. Το 1987 ήρθε στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε ως
δημοσιογράφος, ως υπάλληλος ναυτιλιακής εταιρείας και ως καθηγητής αγγλικών.
Ξεκίνησε να ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή το 1989, όταν μετακόμισε στην
Αντίπαρο. Εξακολουθεί να μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Σκοτίας και Ελλάδας, ενώ
πλέον ζει με την οικογένειά του στο Ναύπλιο. Το μυθιστόρημα «Το
Στίγμα Της Προδοσίας» είναι το τέταρτο βιβλίο της αστυνομικής
σειράς με ήρωα τον Άλεξ Μαύρο και το «Εγκλήματα θεών» το πέμπτο,
τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Βιβλιογραφία
Πολ Τζόνστον:
«ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΘΕΩΝ»
Εκδόσεις:
Ψυχογιός (2016)
Σελίδες:
376
Τιμή:
13,95 €
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Την
ημέρα έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 στο Πεκίνο, ο Ελληνοσκοτσέζος
ντετέκτιβ Άλεξ Μαύρος δέχεται ένα μυστηριώδες τηλεφώνημα. Και ξαφνικά βρίσκεται
μπλεγμένος σε μια από τις πιο δύσκολες υποθέσεις της καριέρας του, αφού
προσλαμβάνεται από τη γυναίκα ενός από τους πλουσιότερους Έλληνες
επιχειρηματίες για να βρει τη δεκατετράχρονη κόρη τους, χωρίς όμως ο σύζυγός
της να το γνωρίζει αυτό. Αφότου εξαφανίστηκε η Λία Πούλου, πριν από τρεις
μήνες, δεν έχει δώσει σημεία ζωής , ούτε κανείς έχει ζητήσει λύτρα για απαγωγή.
Πώς θα μπορέσει ο Μαύρος να την εντοπίσει, με τη βοήθεια του ευέξαπτου φίλου
του, του Χοντρού, αφού του έχει απαγορευθεί να κάνει οποιαδήποτε ερώτηση σε
όσους τη γνώριζαν; Πόσω μάλλον όταν δεν είναι ο μοναδικός που την αναζητά...
Ο
ντετέκτιβ Άλεξ Μαύρος σε μια υπόθεση που διεισδύει στα άδυτα των δωδεκαθεϊστών.»
«ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ»
Εκδόσεις:
Ψυχογιός (2014)
Σελίδες:
384
Τιμή:
8,91 €
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Έχοντας
προσληφθεί από μια εταιρεία παραγωγής του Χόλλυγουντ για να εντοπίσει ένα
στέλεχός της που αγνοείται στην Κρήτη, ο Ελληνοσκωτσέζος ντετέκτιβ Άλεξ Μαύρος
βυθίζεται σε μια δίνη μίσους που χρονολογείται από τον Β΄ Παγκόσμιο
Πόλεμο.
Η
εταιρεία γυρίζει μια υψηλού κόστους ταινία με θέμα τη Μάχη της Κρήτη, και οι
δραστηριότητες των παραγωγών εκεί ξυπνούν παλιές έχθρες ανάμεσα στους κατοίκους
του νησιού.
Οι
έρευνες του Μαύρου τον οδηγούν σε μια ευρύτατη συνωμοσία, που περιλαμβάνει
αρχαιοκαπηλία, εμπόριο ναρκωτικών, βία και ένα πυκνό πέπλο σιωπής και
συγκάλυψης. Η πικρία του παρελθόντος εισβάλλει ακόμη πιο δυναμικά στο παρόν,
όταν ένας από τους συμβούλους της παραγωγής βρίσκεται κρεμασμένος. Αυτοκτονία ή
φόνος; Τα πάντα φέρουν το στίγμα παλαιότερων εγκλημάτων – εγκλημάτων που ζητούν
εκδίκηση σήμερα.
Και
τότε ο Μαύρος ανακαλύπτει ότι και η ίδια του η οικογένεια συνδέεται με όλη αυτή
τη φρίκη…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου