Συνέντευξη με τον ΘΕΟΔΩΡΟ ΔΕΥΤΟ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Θεόδωρος Δεύτος

            Τον αγαπητό Θεόδωρο Δεύτο τον γνωρίσαμε, ίσως οι περισσότεροι από εμάς, μέσα από το εξαιρετικό και πολύ επιτυχημένο ιστορικό μυθιστόρημά του «Τραπεζούντα, Το Διαμάντι Της Ανατολής», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει να επιδείξει εξίσου σημαντικό έργο και πριν από αυτό το βιβλίο του, το οποίο μεταξύ άλλων έτυχε και της σημαντικής και σπάνιας διάκρισης να επιλεγεί ένα απόσπασμά του ως θέμα στις Πανελλήνιες εξετάσεις της χώρας μας. Το φετινό νέο ιστορικό του μυθιστόρημα που κυκλοφορεί επίσης από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Είμαι Πολίτισσα, Τζάνουμ», και με ένα από τα πιο καλαίσθητα και νοσταλγικά εξώφυλλα που έχω δει τελευταία, έγινε η αφορμή να μας απαντήσει ο αγαπητός συγγραφέας στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων της Λογοτεχνίας». Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που διέθεσε, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο πόνημά του αλλά και σε κάθε ένα έργο του ξεχωριστά και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα τον εξαίρετο Θεόδωρο Δεύτο!

1) Αγαπητέ κ. Δεύτο, μας έχετε ήδη χαρίσει πολλά εξαιρετικά έργα σας, με πιο πρόσφατο το νέο ιστορικό μυθιστόρημά σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, με τίτλο «Είμαι Πολίτισσα, Τζάνουμ!». Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Ασχολήθηκα με την συγγραφή εντελώς τυχαία, μετά την εξαιρετική επιτυχία που είχε το πρώτο μου βιβλίο, που ήταν λαογραφικό και αφορούσε τα ήθη, τα έθιμα και τα τραγούδια του παραδοσιακού Ηπειρώτικου γάμου. Τότε αποφάσισα να γράψω το πρώτο μου μυθιστόρημα που αφορούσε τον εμφύλιο, με τίτλο «Μη Ρωτάς Γιατί». Το καλοδέχτηκαν οι αναγνώστες κι έτσι συνέχισα αυτό το γοητευτικό ταξίδι. Σήμερα έχετε μπροστά σας το 6ο μου βιβλίο, την «Πολίτισσα», για το οποίο όλοι μου λένε ότι είναι το καλύτερο μου. 

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Πρέπει να σας εξομολογηθώ. Εγώ έχω μια λατρεία προς την καθ’ υμάς Ανατολή. Πονώ πολύ με τις αλησμόνητες πατρίδες, με τον τόπο που χάσαμε, αλλά κυρίως με τις εκατοντάδες, τα εκατομμύρια αθώα θύματα της θηριωδίας ενός βάρβαρου λαού, ενός λαού που πάντα υστερούσε απέναντι στον Ελληνικό σε όλα τα επίπεδα. Ίσως γιατί προέρχομαι κι εγώ από μια τέτοια πατρίδα.

Βιβλία σαν κι αυτά που γράφω εγώ, δηλ. ιστορικά μυθιστορήματα, δεν είναι καθόλου εύκολα, απεναντίας απαιτούν σχολαστική μελέτη του ιστορικού πλαισίου, πέρα από την έμπνευση της πλοκής. Για να γράψω π.χ την «Τραπεζούντα», διάβασα πάνω από 35 βιβλία, την «Πολίτισσα» σίγουρα πάνω από 20. Αυτό απαιτεί κόπο και χρόνο.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Αν έχω κάποιο ταλέντο, αυτό είναι αυθύπαρκτο και ανεξάρτητο από την επαγγελματική μου ενασχόληση. Εγώ εργάστηκα στην δημόσια εκπαίδευση ως καθηγητής μαθηματικών επί 32 χρόνια και ξεκίνησα να γράφω εντελώς τυχαία από τα 45 μου χρόνια και μετά, χωρίς να επηρεάζεται η μια ιδιότητα μου από την άλλη.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Πόσο εύκολο, ή επώδυνο ήταν αυτό και πόσο εφικτή ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Τι είναι η ζωή μας; Στιγμές είναι, καλές και κακές οι περισσότερες. Είναι δυνατόν αυτές οι στιγμές να μην έχουν επηρεάσει την ζωή, συνεπώς και την γραφή ενός συγγραφέα; Ασφαλώς και τα κείμενα μου περιλαμβάνουν και δικές μου εμπειρίες και δικά μου βιώματα.

5) Στα βιβλία σας έχετε καταπιαστεί με πολλά θέματα, όμως πρωτοστατεί κυρίως η Ιστορία. Την θεωρείτε, ίσως, ως την πιο σημαντική και ανεξάντλητη "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Η Ιστορία είναι σίγουρα μια μεγάλη δεξαμενή ως προς την θεματολογία, αλλά δεν θα έλεγα η μόνη. Προσωπικά, επειδή κουβαλώ πάντα μέσα μου τον δάσκαλο, θέλω ο αναγνώστης διαβάζοντας ένα δικό μου βιβλίο να βγει σοφότερος, περισσότερο ενημερωμένος. Το επιδιώκω και θεωρώ ότι το πετυχαίνω σε πολύ μεγάλο βαθμό.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Θεωρώ ότι κανένα επιστημονικό υπόβαθρο δεν μπορεί να σταθεί πάνω από το πηγαίο ταλέντο, μιλώντας πάντα βέβαια για λογοτεχνία και όχι για επιστημονικά συγγράμματα .

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Κανείς δεν έχει έμπνευση ολημερίς κι ολονυχτίς. Προσωπικά γράφω μόνο το πρωί, παρέα με το καφεδάκι μου και την μοναξιά μου.

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Τα οικεία πρόσωπα το διαβάζουν μόνο αφού ολοκληρωθεί  και ακούω τις απόψεις τους, χωρίς αυτό να επηρεάζει τα γραφόμενα. Οι αποφάσεις είναι αποκλειστικά δικές μου.

9) Από τα μυθιστορήματά σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" κάποιων από αυτά;

Ασφαλώς πάντα το πρώτο σου δημιούργημα, ίσως, το αγαπάς περισσότερο με την έννοια ότι αυτό σε βάζει στην κολυμπήθρα, σου δίνει το βάπτισμα, την εμπειρία, ίσως και την σχετική αναγνώριση. Όμως όλα τα βιβλία μου τα αγαπώ. Ασφαλώς δεν μπορώ να μην λατρεύω το «Σμύρνη συγγνώμη» που έκανα το 2008 από τις εκδόσεις Καστανιώτη, το οποίο έκανε μεγάλη επιτυχία, ξεπέρασε προ πολλού τις 15.000 αντίτυπα. Δεν μπορώ να μην αγαπώ το προτελευταίο μου βιβλίο με τίτλο «Τραπεζούντα, το διαμάντι της Ανατολής» που έκανε και συνεχίζει να κάνει τεράστια επιτυχία. Το γεγονός ότι ένα απόσπασμα από αυτό, μπήκε θέμα στις Πανελλήνιες εξετάσεις το 2016, ήταν για μένα μια τεράστια επιτυχία. Πρέπει να ξέρετε, ότι μέχρι σήμερα από ζώντες συγγραφείς ή ανθρώπους των γραμμάτων τρεις φορές έχουν βάλει θέμα στις Πανελλήνιες. Αρβελέρ, Γραμματικάκης, Δεύτος. Τί άλλο περισσότερο μπορώ να περιμένω απ’ αυτό; Είμαι δε βέβαιος ότι το νεοεκδοθέν βιβλίο μου με τίτλο «Είμαι Πολίτισσα, τζάνουμ» θα ξεπεράσει και την «Τραπεζούντα».

10) Ο συγγραφέας Θεόδωρος Δεύτος βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική του ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστης και γιατί;

Τώρα πια όχι, δεν έχω χρόνο να διαβάσω άλλα πράγματα. Διαβάζω μόνο, ότι έχει να κάνει με το επόμενο βιβλίο δυστυχώς.

11) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Τα ταξίδια προσφέρουν σαφώς εμπειρίες, ανοίγουν το μυαλό, προσφέρουν παραστάσεις. Είναι σίγουρα ωφέλημα.

Πάντως, για να γράψω την «Τραπεζούντα» δεν ταξίδεψα στον Πόντο. Παρ’ όλα αυτά, αυτοί που την επισκέφτηκαν πολλές φορές, μου λένε ότι την περιγράφω υπέροχα, «σα να την έχεις επισκεφτεί πολλές φορές», μου είπε μια αναγνώστρια στο Κιλκίς.

12) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Δεν ξέρω, εκείνο που γνωρίζω καλά είναι ότι εγώ δεν πρόκειται, ή δεν είναι στα άμεσα σχέδια μου, να ασχοληθώ με άλλο είδος.

13) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Κατ’ αρχάς να πω ότι γράφοντας ένα βιβλίο, δεν σκέπτεσαι σε ποιόν απευθύνεσαι. Ξέρεις, όμως, ενδόμυχα ότι τέτοια βιβλία θα τα διαβάσουν σκεπτόμενοι, προβληματιζόμενοι  άνθρωποι και όχι κοριτσόπουλα, που θα πάρουν ένα βιβλίο για την παραλία.

Ασφαλώς, βασικός σκοπός μου είναι να ενημερώσω, να ψυχαγωγήσω και να προβληματίσω, γιατί όχι. Τότε θεωρώ ένα βιβλίο χρήσιμο, όταν καταφέρει ακόμη και να προβληματίσει.

14) Στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας και τί θα μπορούσε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα τους νέους;

Θεωρώ πολύ σημαντική την θέση και την παρουσία του βιβλίου στην ζωή μας. Κοιτάξτε τι γίνεται στο εξωτερικό. Είτε στο μετρό μπεις είτε σε λεωφορείο ή σε οποιοδήποτε μέσον μεταφοράς, όλοι είναι με ένα βιβλίο στο χέρι, όλοι εκτός από εμάς τους Ελληναράδες! Ποιος φταίει; Κυρίως το εκπαιδευτικό μας σύστημα που παράγει άτομα που τελικά αποστρέφονται το βιβλίο.

 Ασφαλώς και το βιβλίο περνάει την δική του κρίση, όπως όλα στην πατρίδα μας. Το μόνο που ανθεί είναι η παραοικονομία, για την οποία κανείς δεν νοιάζεται!

15) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Νομίζω ισχύει το δεύτερο. Είναι τόσο κουρασμένος ο κόσμος, τόσο αηδιασμένος, τόσο εξοργισμένος με όλους αυτούς που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν, που το μόνο που δεν θέλει στα σίγουρα, είναι να διαβάσει για τα σημερινά. Αυτά τα βιώνει στο πετσί του.

16) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των περισσοτέρων βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Ενδοιασμούς όχι, αλλά πάντα, όχι μόνο στο πρώτο αλλά και τώρα στο 6ο μου βιβλίο, η ανασφάλεια για το πόσο καλό μπορεί να είναι, τί αποδοχή θα έχει, δεν λείπει. Ασφαλώς η θεματολογία παίζει σημαντικό ρόλο, γιατί κάθε θεματολογία έχει το κοινό της. Χαίρομαι δε, γιατί το ιστορικό μυθιστόρημα κερδίζει συνεχώς έδαφος. Αυτό δείχνει ένα αναγνωστικό κοινό, με αυξανόμενο ενδιαφέρον για γνώση και ψυχαγωγία.

17) Εσείς, με  την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Να διαβάζουν, να διαβάζουν, να διαβάζουν και να μην "καβαλούν εύκολα το καλάμι". Να πατούν σταθερά στη γη και όχι με την πρώτη επιτυχία να παίρνουν τα μυαλά τους αέρα.

18) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία και ειδικότερα, στο νέο  μυθιστόρημά σας «Είμαι Πολίτισσα, Τζάνουμ!», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Εγώ σας ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας. Βρίσκομαι σε φάση μελέτης, ελπίζω μέχρι το καλοκαίρι να έχει τελειώσει αυτή η φάση, και να στρωθώ να γράψω. Τότε ζω σε άλλη διάσταση, ταξιδεύω πραγματικά.

Βιογραφία Θεόδωρου Δεύτου:

Ο Θοδωρής Δεύτος γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1957. Σπούδασε Μαθηματικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε στη δημόσια εκπαίδευση από το 1986- 2015. Εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος στον δήμο Ιλίου από το 2006. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Ηπειρωτών Ιλίου (2001-2011), Πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού του δήμου Ιλίου την περίοδο 2008-2010 και Πρόεδρος του Δημοτικού Κέντρου Πολιτισμού και Άθλησης από το 2010-2014. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 2004.

Το έργο του:

• Ο Ηπειρώτικος Γάμος, 2004 (λαογραφικό)

• Μη Ρωτάς Γιατί, 2006 (ιστ. μυθιστόρημα)

• Σμύρνη Συγγνώμη, 2008 (ιστορικό μυθιστόρημα)

• Μήπως Αγάπησα Λάθος Πατρίδα;, 2011 (ιστ. μυθιστόρημα)

• Τραπεζούντα, το Διαμάντι της Ανατολής, 2015 (ιστ. Μυθιστόρημα)

• Είμαι Πολίτισσα, Τζάνουμ, 2016 (ιστ. Μυθιστόρημα)

Περισσότερες πληροφορίες για το συγγραφικό έργο του Θεόδωρου Δεύτου στο επίσημο προφίλ του στο site των εκδόσεων Ωκεανός:

http://www.oceanosbooks.gr/content/837/%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%AE%CF%82

Πρόσφατη Βιβλιογραφία Θεόδωρου Δεύτου:

«ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΣΑ, ΤΖΑΝΟΥΜ!» (2016)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 688

Τιμή: 15,50 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«“Όλα καλά, χρυσά και άγια, είναι καμωμένα σ’ αυτήν την Πόλη, αλλά όταν πέφτει εκείνη η παρατεταμένη υγρασία, το ισλακλίκ όπως το λένε εδώ οι ντόπιοι, με πονάνε όλα μου τα κόκκαλα, με πηρονιάζει μέχρι την καρδιά!

Η Πόλη είναι φημισμένη για την ομίχλη, τις βροχές και τις αστραπές της. Όταν όμως πέφτει αυτή η ρημάδα η ομίχλη, δεν βλέπεις ούτε την μύτη σου!...

Όταν έχει βοριά, μέχρι κάτω τα Πριγκηπόνησα μπορώ να ατενίσω, και τότε η ψυχή μου ανοίγει σαν τριαντάφυλλο εκατόφυλλο! Τι να σε πω, αυτή η θέα είναι μοναδική, αξεπέραστη! Όποιος δεν την έχει διεί, χάνει τζάνουμ, χάνει!”

Είναι η Έλσα, η κοσμοπολίτισσα Ρωμιά της Πόλης, που μας σεργιανάει με τις αναμνήσεις της, με τις υπέροχες περιγραφές της για την Βασιλεύουσα, με τους παράξενους αλλά ξεχωριστούς έρωτες της, με τα γλέντια, τα πάθη, τις προσδοκίες….. Μαζί της κι η Ρωξάνη, η μεγάλη αρχόντισσα του Πέραν, που ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της σαν παραμύθι, …ένα παραμύθι όμως που οι απόγονοι των Νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ, το μετέτρεψαν σε εφιάλτη…

            Μέσα από την αφήγηση των δύο γυναικών, αναδύεται η ίδια η Κωνσταντινούπολη των Ρωμιών, λαμπρή, μεγαλοπρεπής, πλανεύτρα. Μια πόλη μαγική κι ανεπανάληπτη, χαραγμένη ανεξίτηλα στις

μνήμες όσων την έζησαν και όσων την ποθούν…»

Ένα ακόμη συναρπαστικό μυθιστόρημα που αφηγείται με ιδιαίτερο τρόπο τη ζωή τριών γενεών μιας οικογένειας Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, από τον συγγραφέα του bestseller, Τραπεζούντα, το Διαμάντι της Ανατολής

«ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ, Το Διαμάντι Της Ανατολής» (2015)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 560

Τιμή: 16,25 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η άτακτη αποχώρηση του Ρωσικού στρατού από την πόλη προκαλεί πανικό, κι έτσι η οικογένεια η οικογένεια του γνωστού μεγαλέμπορου σιτηρών  και καπνών Λάμπου Κυριακίδη αποφασίζει να εγκαταλείψει την Τραπεζούντα κακήν-κακώς. Η εγγονή του Λάμπου, η Πινίτσα,  έχει δύο μικρά παιδιά και μπροστά στον φόβο του αφανισμού, αποφασίζει να αφήσει το ολίγων μηνών αγοράκι της, στον Τούρκο υπηρέτη, τον Χασάν, με την ελπίδα ότι αργότερα θα επέστρεφε να το πάρει. Η οικογένεια μοιράζεται, άλλοι έρχονται στην Ελλάδα και άλλοι περνούν στην Γεωργία. Η μοιρασμένη οικογένεια Κυριακίδη περνά πολλές δοκιμασίες, εδώ κι εκεί. Στην Ελλάδα η κατάσταση μετά την Μικρασιατική καταστροφή είναι άθλια, αλλά και στην Ρωσία,  τα δεινά που περνούν οι μειονότητες από το νέο καθεστώς, δεν είναι λίγα. Στην Ελλάδα έχει φτάσει η Πινίτσα με το δυόμιση χρονών κοριτσάκι της και η γιαγιά Θεοφρονία, ενώ στη Ρωσία, ο γιος της οικογένειας ο  Ιεροκλής με την οικογένεια του. Ο πόνος για το μωρό που έμεινε πίσω, αγιάτρευτος, αξεπέραστος, αλλά έπρεπε να αγωνιστούν, να ζήσουν, με το όραμα πάντα να επιστρέψουν να το βρουν και να το πάρουν.

Από τα χρώματα και τα αρώματα της Τραπεζούντας ως τους προσφυγικούς καταυλισμούς της Κατερίνης, της Νέας Σάντας, τις περιπέτειες στο Σοχούμι, την εξορία στον Καύκασο, την αναγκαστική μετανάστευση στο Μόναχο και το λυτρωτικό ταξίδι της επιστροφής.

Η πορεία στο άγνωστο για την οικογένεια του μεγαλέμπορου σιτηρών Λάμπου Κυριακίδη, είναι μια ιστορία μέσα στην πραγματική ιστορία, που θα σας συναρπάσει.»