Συνέντευξη με την ΜΑΡΙΑ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Μαρία Σωφρονίου

          Η πρώτη μου επαφή με το συγγραφικό έργο της εξαίρετης Μαρίας Σωφρονίου έγινε μέσα από πρόσφατο μυθιστόρημά της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Όταν Η Ματιά Σου Άγγιξε Την Ψυχή». Ένα βιβλίο συναρπαστικό, ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει το συναίσθημα με το δράμα, τα ατόφια ιστορικά γεγονότα με την σύγχρονη εποχή, την ταξιδιωτική περιπλάνηση ανά την Ευρώπη με την μόνιμη βάση στην σαγηνευτική, γραφική Μεθώνη της Μεσσηνίας και τους άρτια ψυχογραφημένους, αξιαγάπητους χαρακτήρες της τωρινής και της αλλοτινής εποχής. Την ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που διέθεσε απαντώντας στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας», της εύχομαι κάθε επιτυχία στο συγγραφικό έργο της, και ιδιαίτερα στο πιο πρόσφατο μυθιστόρημά της, και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις της ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την αγαπητή Μαρία Σωφρονίου!

1) Αγαπητή κ. Σωφρονίου, τις θερμές ευχές μας για το νέο μυθιστόρημά σας, με τίτλο «Όταν Η Ματιά Σου Άγγιξε Την Ψυχή Μου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός. Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και ειδικότερα το αντικείμενο της συγγραφής;

Σας ευχαριστώ ολόψυχα για τις ευχές σας.

Σίγουρα αυτό που με οδήγησε στον μαγευτικό κόσμο της Λογοτεχνίας και της συγγραφής, είναι η τεράστια εκ φύσεως αγάπη μου για το διάβασμα και το γράψιμο.

Με το που έμαθα να διαβάζω και να γράφω δεν σταμάτησα ποτέ να τα εξασκώ καθημερινά και τα δύο. Όμως υπήρξα και τυχερή! Ο πατέρας μου τα καλοκαίρια διατηρούσε βιβλιοπωλείο, στο οποίο πωλήτρια ήμουν εγώ! Στα 18 μου με τον γάμο μου, μπήκα σε οικογένεια βιβλιοπωλών και υπήρξα η υπεύθυνη του τμήματος των βιβλίων, στο μεγαλύτερο – της τότε εποχής – βιβλιοπωλείο της Κύπρου. Έζησα λοιπόν μια ζωή περιτριγυρισμένη από βιβλία και αισθάνομαι τεράστια ευγνωμοσύνη για όλη αυτή την ευλογία.

Για την συγγραφή, συνέβη το εξής καθοριστικό γεγονός. Στην έκτη τάξη του Δημοτικού, έγραψα μία έκθεση για τον θερισμό και η δασκάλα με έβαλε να την διαβάσω στην τάξη. Η απόλυτη σιωπή όσο διάβαζα την έκθεση και τα ζωηρότατα χειροκροτήματα όταν τελείωσα ήταν η αφορμή να σκεφτώ "Εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω συγγραφέας!".

Από τότε μέχρι σήμερα, έχω τα "σημειωματάρια" μου, στα οποία καταγράφω κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα, κάθε παρατήρηση, κάθε εμπειρία. Και αυτά είναι που με οδήγησαν αρχικά στο γράψιμο διηγημάτων και αργότερα μυθιστορημάτων.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Την έμπνευση την παρομοιάζω με ένα μικρό σπόρο που γεννιέται μέσα μας, μετά από κάτι που ερέθισε έντονα την σκέψη και την ψυχή μας. Ο σπόρος αρχίζει να φυτρώνει και οι ρίζες του στηρίζονται σε όλα αυτά που είμαστε εμείς. Στην προσωπικότητα μας που αποτελείται από τα φυσικά χαρίσματα, την ανατροφή που δεχθήκαμε, τις πεποιθήσεις, τις εμπειρίες, τις απόψεις, την μόρφωση, την πνευματική μας καλλιέργεια, την δύναμη της φαντασίας που διαθέτουμε…

Τα κλαδιά, τα άνθη και οι καρποί είναι το αποτέλεσμα της αφοσίωσης, της σκληρής δουλειάς, της έρευνας και της μελέτης που χαρίσαμε στο έργο μας.

Οι χαρακτήρες ξεπηδούν μέσα από την πολύχρονη και συστηματική παρατήρηση των συμπεριφορών, από όλους τους ανθρώπους που κυκλοφορούν γύρω μου. Από εμένα εξαρτάται πόσο θα εμβαθύνω, θα κατανοήσω και θα αναπτύξω τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά.

Στην εποχή της τεχνολογίας, οι πληροφορίες που χρειαζόμαστε γίνονται εξαιρετικά προσβάσιμες… Και η βιβλιογραφία είναι τεράστια σε όγκο…  

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Ό,τι κι αν έχεις σπουδάσει, ό,τι επάγγελμα κι αν εξασκείς, με ό,τι κι αν ασχολείσαι, αν έχεις μέσα σου εκείνη την εξαιρετικά έντονη διάθεση και επιθυμία να εκφραστείς γραπτώς, τίποτε δεν θα σε σταματήσει να το πράξεις. Θα οργανωθείς και θα βρεις τον χρόνο, στις δημιουργικές σου ώρες (διαφορετικές στον καθένα μας) και θα στρωθείς στο γράψιμο! Η ψυχή σου θα αγαλλιάσει! Και θα σε βοηθήσει να παραμείνεις ενεργός και ενθουσιώδης και σε όλες τις άλλες επαγγελματικές και προσωπικές σου ασχολίες.

Η έκφραση είναι ψυχική ανάγκη, που βοηθά στην ποιότητα της ζωής μας… 

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Εάν έχει συμβεί αυτό ποτέ, πόσο εύκολη, ή επώδυνη ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Σε ό,τι έχω γράψει, τα προσωπικά βιώματα αποτελούν μέρος των ιστοριών μου. Είναι οι εμπειρίες, καλές και κακές, όμορφες και άσχημες, ανώδυνες ή οδυνηρές, που πλούτισαν την ζωή μου και με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Οπότε, η μυθοπλασία μέσω της φαντασίας και η περιγραφή της πραγματικής ζωής, μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικότατα.

Ο αναγνώστης δεν θα αντιληφθεί ποτέ πού αρχίζει και πού τελειώνει το πραγματικό και το φανταστικό. Αυτό μόνο ο συγγραφέας το γνωρίζει και αυτή είναι η Τέχνη της συγγραφής.   

Το να περιγράψω μια οδυνηρή εμπειρία μου σε ένα μυθιστόρημα, μπορεί να με φορτίσει με όλα τα επώδυνα συναισθήματα της συγκεκριμένης ιστορίας αλλά, ταυτόχρονα, προσφέρει ανακούφιση και λύτρωση…

5) Το νέο σας μυθιστόρημα εκτυλίσσεται μέσα σε δύο διαφορετικές εποχές που απέχουν πέντε αιώνες μεταξύ τους, με πολλά ιστορικά γεγονότα αλλά και ακόμα περισσότερα μέρη, τα οποία αποτελούν και το φόντο της μυθοπλασίας σας. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Την φαντασία! Την δίψα για μάθηση! Την ίδια την ζωή! Την ιστορία, ειδικά της χώρας μας! Την παρατηρητικότητα! Τα ταξίδια! Το κέντρισμα από κάτι που είδαμε, ακούσαμε, διαβάσαμε, σκεφτήκαμε. Και προπάντων που ζήσαμε…

Όλα τα πιο πάνω είναι "πηγές ιδεών"…

Όταν βρέθηκα στην Μεθώνη της Μεσσηνίας και έμαθα την ιστορία του Ενετικού της κάστρου, (ενός από τα μεγαλύτερα κάστρα της Μεσογείου) συγκινήθηκα!  Είχε τόσα πολλά κοινά με την ιστορία της Κύπρου…

Η άλωση του κάστρου της Modon – όπως λεγόταν τότε η Μεθώνη – από τους Τούρκους, στις 10 Αυγούστου του 1500 και ο ολοκληρωτικός αφανισμός των κατοίκων του, μέσα μου καταγράφηκε σαν ένα μήνυμα. Σαν να μου ζητούσαν τα χιλιάδες θύματα εκείνης της ξακουστής καστροπολιτείας, να τους δώσω φωνή για να διηγηθούν το ένδοξο παρελθόν τους και την τραγική τους μοίρα…

Απ’ εκεί και πέρα η φαντασία κάλπασε!!!

Ο υπέρτατος έρωτας του Κωνσταντίνου και της Μαρίας, συνέδεσε το παρόν με το παρελθόν…

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Όλα μετρούν και όλα βοηθούν! Όμως, αν δεν έχεις το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, αυτό που ρέει αβίαστα και αυθεντικά από μέσα σου, όσες επιστημονικές περγαμηνές κι αν έχεις, δεν θα μπορέσεις να γράψεις ένα καλό μυθιστόρημα.

Το να γράψεις ένα επιστημονικό βιβλίο είναι διαφορετικό. Αυτό στηρίζεται στις επιστημονικές σου γνώσεις. Αλλά το καλό μυθιστόρημα, χρειάζεται τον εκ γενετής συγγραφέα…

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Οι πιο δημιουργικές μου ώρες, οι ώρες που σκέφτομαι τις ιστορίες μου, είναι οι νυχτερινές και οι πολύ πρωινές, κοντά στα ξημερώματα. Ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, με τα μάτια κλειστά…

Εκείνες τις ώρες αισθάνομαι μία εξαιρετική διαύγεια πνεύματος. Σαν να ανοίγονται μέσα στο μυαλό μου κόσμοι γεμάτοι ιστορίες και λέξεις. Το πρωί σηκώνομαι και τις γράφω…

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Κατά την διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου, και όχι μετά την ολοκλήρωσή του, ζητώ την γνώμη των τριών ανθρώπων που θεωρώ αδελφές ψυχές μου. Του συζύγου μου, της καλύτερης μου φίλης και της εγγονής μου. Διαθέτουν δυνατό ένστικτο, ευθυκρισία και ειλικρίνεια. Είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν το μυθιστόρημα πριν αυτό τελειώσει και έχουν συμβάλει, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, στο τελικό αποτέλεσμα. Και βέβαια, τους ευγνωμονώ που είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μου…

9) Από τα βιβλία σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" κάποιων από αυτά;

Σ’ αυτή την απάντηση θα δανειστώ μία παράγραφο από το τελευταίο μου μυθιστόρημα το «Όταν η ματιά σου άγγιξε την ψυχή μου». Η πρωταγωνίστρια είναι ζωγράφος και όταν τελείωσε τα έργα για την ατομική της έκθεση, είπε. "Κάθε πίνακας που τελείωσε, για μένα ήταν σαν μία γέννα. Υπέφερα κατά την διάρκειά της αλλά μόλις ολοκληρωνόταν η διαδικασία του τοκετού, το αποτέλεσμα το αγαπούσα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο"!

Έτσι είναι και με τα βιβλία! Κάθε φορά που τελείωνα ένα μυθιστόρημα το αγαπούσα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο! Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο από τα τρία που έγραψα.

Στο πρώτο, αναπτύσσω μία πτυχή από τις πολλές βαρβαρότητες που διαπράχθηκαν στην Κύπρο, κατά την εισβολή της Τουρκίας στο νησί το 1974. Αυτό το βιβλίο το έγραψα με συγκλονισμό ψυχής.

Στο δεύτερο βιβλίο, το κεντρικό θέμα είναι η Αληθινή Φιλία και η οδυνηρή εμπειρία του θανάτου αγαπημένων ανθρώπων…

10) Η συγγραφέας Μαρία Σωφρονίου βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Διαβάζω πολύ. Λατρεύω το διάβασμα! Και όταν ένα βιβλίο με τραβήξει από τις πρώτες σελίδες, "δημιουργώ" τον χρόνο για να το διαβάσω αμέσως. Στην ζωή μου έχω διαβάσει τα πάντα αλλά μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, τα βιβλία που προτιμώ είναι τα ιστορικά και τα μυθιστορήματα με ιστορικό υπόβαθρο.

Όταν βίωσα το οδυνηρό γεγονός της εισβολής, η επιθυμία να μάθω την ιστορία σε βάθος, έγινε επιτακτική ανάγκη. Και όχι μόνο την ιστορία της Κύπρου αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.

11) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Όχι μόνο το θυμάμαι, αλλά το έχω μέχρι σήμερα αυτό το πρώτο μου βιβλίο!

«Οκτώ αδελφούλες του παλιού καιρού» του Ζ. ΖΑΚΕΝ (βραβευμένο από τη Γαλλική Ακαδημία) σ’ ελεύθερη απόδοση Νίτσας Γ. Βλέσσα. (“ΑΤΛΑΝΤΙΣ” Εκδ. & Εμπορ. Οίκος Πεχλιβανίδη Α.Ε).

Μου το είχε φέρει δώρο ο αδελφός μου, όταν ήμουν τρίτη τάξη του Δημοτικού.

Από τα βιβλία που διάβασα και μου άρεσαν και τα αγάπησα, δέχτηκα επιρροή. Υποσυνείδητα! Από ένα καλό συγγραφέα, από ένα καλό βιβλίο, πάντα κάτι μένει… Ναι! Είμαι σίγουρη ότι έχω επηρεασθεί ποικιλοτρόπως. Όχι άμεσα αλλά έμμεσα.  Αυτό δεν είναι κακό!

Όμως, γράφοντας καθημερινά και συστηματικά τα δικά μας κείμενα, σιγά-σιγά καλλιεργείται ο τρόπος που σκεφτόμαστε, εκφραζόμαστε και γράφουμε. Είναι η δική μας αυθεντική, μοναδική γραφή, που θα ξεχωρίσουν οι αναγνώστες και θα αγαπήσουν στα βιβλία μας. 

12) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει, το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να είχατε συγγράψει εσείς;

Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω! Αγάπησα πολλούς συγγραφείς, κλασσικούς και σύγχρονους. Έλληνες και ξένους. Αγάπησα και ξεχώρισα πολλά βιβλία.

Εντούτοις, αν ήταν να ξεχωρίσω κάποιον, αυτός θα ήταν ο Καζαντζάκης, για την μοναδική και υπέροχη γραφή του.

Κι αν υπάρχει κάτι να ζηλέψω, δεν είναι ο μύθος, η ιστορία ή η πλοκή ενός μυθιστορήματος, αλλά η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι Σπουδαίοι Συγγραφείς και η απλότητα και η αμεσότητα του λόγου τους...

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Η ερώτηση μου θύμισε τους στίχους του Ρίτσου:  

“Σήμερα η θάλασσα είναι υπέροχη, όχι για ταξίδι. Για στοχασμό! Κι ο στοχασμός ταξίδι είναι…”.

Ο ποιητής έχει δίκιο! Όμως, τα αληθινά ταξίδια είναι όπως το να πας πανεπιστήμιο. Σε διδάσκουν! Σου ανοίγουν το πνεύμα και τους ορίζοντες. Πλουτίζουν την ζωή σου με σημαντικές εμπειρίες.

Καλό θα ήταν, ένας συγγραφέας να είναι πολυταξιδεμένος. Μόνο όταν έχει μέσα του μεγάλη εμπειρία από ταξίδια, μπορεί να περιγράψει ένα τόπο χωρίς να τον έχει επισκεφθεί, αφού βέβαια πρώτα μελετήσει ταξιδιωτικούς οδηγούς, ταξιδιωτικά αφιερώματα και παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ για την συγκεκριμένη περιοχή, πόλη ή χώρα. Και βέβαια, εξαρτάται πόσο σημαντική είναι η τοποθεσία στην πλοκή του έργου. Αν το μυθιστόρημα στηρίζεται στην καλή γνώση της περιοχής, ο συγγραφέας θα πρέπει να την επισκεφθεί! Η περιγραφή θα είναι πιο γνήσια, πιο πιστευτή, πιο αληθινή. Θα γνωρίζει από πρώτο χέρι γι’ αυτό που μιλά…

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας να χάσει το ήδη υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Γιατί όχι; Οι πειραματισμοί μάς βοηθούν να εξερευνήσουμε τον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας. Και αλίμονο αν ένας συγγραφέας γράφει μόνο για να ικανοποιήσει το αναγνωστικό κοινό του. Ένας καλός συγγραφέας οφείλει να εξελίσσεται και μαζί του και οι αναγνώστες του…

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Εγώ προσωπικά δεν επιδιώκω να περάσω κανένα μήνυμα στο αναγνωστικό κοινό. Τυχόν μηνύματα που προσλαμβάνει ο κάθε αναγνώστης ξεχωριστά, εναπόκεινται στον ίδιο και στην διεισδυτική ματιά με την οποία διαβάζει το βιβλίο, στο οποίο θίγω συνειδητά πολλά και διάφορα θέματα.

Ένα καλό μυθιστόρημα δεν είναι μόνο ψυχαγωγικό. Έχει σοβαρότητα, ποιότητα και βάθος! Σε κάνει να σκεφτείς…

Υπάρχουν όμως συγγραφείς όπως ο Γάλλος Μισέλ Ουέλμπεκ, που γράφουν για να αφυπνίσουν το κοινό. Στο βιβλίο του «Υποταγή», μέσα από τον χαρακτήρα που δημιούργησε, περνά στους αναγνώστες τις δικές του έγνοιες, ανησυχίες και φόβους για το πολιτικό μέλλον της Γαλλίας και γενικότερα της Ευρώπης.

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Μέσα από κρίσεις είναι που έχουν βγει τα διαμάντια της Παγκόσμια Λογοτεχνίας.

Πιστεύω πως υπάρχουν συγγραφείς που είναι εξαίρετοι παρατηρητές της ζωής και των συγκλονιστικών και καταιγιστικών γεγονότων που συντελούνται γύρω μας. Παρατηρούν και καταγράφουν και κάποια στιγμή όλα αυτά θα αναγνωριστούν.

Εξ’ άλλου υπάρχουν πολλών ειδών αναγνώστες. Υπάρχουν αυτοί που έχουν ανάγκη της "φυγής" για να αντέξουν την ζοφερή πραγματικότητα και υπάρχουν και οι αναγνώστες που θέλουν να ενημερώνονται και να προβληματίζονται από συγγραφείς που με σεβασμό προσεγγίζουν τα δύσκολα θέματα της σκληρής πραγματικότητας.

17) Στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας που διανύουμε ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Όσοι άνθρωποι αγαπούν τα βιβλία θα συνεχίσουν να διαβάζουν και θα συνεχίσουν για πάντα.

Και δεν είναι κακό να ασχολούμαστε με την τεχνολογία (μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Είναι κάτι που ενώνει τους ανθρώπους, φτάνει αυτό να γίνεται με μέτρο και προσοχή.

Σε μία περίοδο οικονομικής κρίσης, σίγουρα επηρεάζεται και η αγορά του βιβλίου. Όμως αυτό κάποια στιγμή θα ξεπεραστεί.

Επειδή πιστεύω πως το αναγνωστικό κοινό διαμορφώνεται μέσα από την παιδεία μιάς χώρας, σ’ αυτόν τον τομέα πρέπει να δοθεί η βαρύτητα, ώστε να έχουμε νέους που να ενδιαφέρονται και να αγαπούν την λογοτεχνία και τα βιβλία γενικότερα.

Σε χώρες με υψηλού επιπέδου παιδεία και μόρφωση, ο τομέας του βιβλίου ανθεί…

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Δεν είχα ενδοιασμούς να δώσω το βιβλίο για έκδοση. Είχα ενθουσιασμό!

Εκ φύσεως είμαι άτομο αισιόδοξο και θετικό και πιστεύω πολύ σε εκείνη την φράση που έλεγαν οι πιο παλιοί "Καλομελέτα κι έρχεται"!

Και μια ζωή Καλομελετούσα και Καλοδεχόμουν…

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Να διαβάζουν! Να διαβάζουν! Να διαβάζουν!

Να γράφουν! Να γράφουν! Να γράφουν!

Να επιδιώκουν και όχι να αποφεύγουν τις εμπειρίες και να αγαπούν την γνώση.

Να ακολουθούν τα όνειρά τους με υπομονή, επιμονή και σκληρή δουλειά.

Και ποτέ να μην το βάζουν κάτω…

Θα έρθουν σύντομα καλύτερες μέρες για όλους και οι νέοι συγγραφείς θα πρέπει να είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της νέας εποχής, αφού βέβαια δοκιμάστηκαν στις δυσκολίες της παρούσας και άντεξαν…

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία και ειδικότερα, στο νέο  μυθιστόρημά σας «Όταν Η Ματιά Σου Άγγιξε Την Ψυχή Μου», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Η τιμή ήταν όλη δική μου και σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για την ευκαιρία που μου δώσατε. Τις ευχές σας τις κρατώ με ευγνωμοσύνη.

Ήδη εργάζομαι πάνω στο καινούργιο μου μυθιστόρημα. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Κύπρο και στην Αμερική και αναφέρεται στην συγκλονιστική ιστορία ενός αγοριού και της μητέρας του. Είναι μία πολυεπίπεδη ιστορία που πιστεύω θα συγκινήσει…

Βιογραφία Μαρίας Σωφρονίου:

Η Μαρία Σωφρονίου είναι Κύπρια. Μεγάλωσε στην Λευκωσία και από τότε που παντρεύτηκε ζει στην Λεμεσό. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια στο ιστορικό βιβλιοπωλείο της Λεμεσού Α. Ιωαννίδης και Σία, σαν υπεύθυνη του τμήματος των βιβλίων. Αργότερα, άνοιξε με μεγάλη επιτυχία, δικό της παιδικό βιβλιοπωλείο. Τώρα, είναι μία ευτυχισμένη γιαγιά, τεσσάρων υπέροχων εγγονιών. Η Μεθώνη μπήκε στη ζωή της πριν δέκα χρόνια, ξαφνικά κι απρόσμενα. Έχει γράψει ποιήματα, διηγήματα, δύο μυθιστορήματα, ένα βιβλίο από μονοσέλιδα κείμενα με φιλοσοφική διάθεση, τρείς τόμους μαγειρικής και άλλα… Είναι μανιώδης φωτογράφος και ερασιτέχνης ζωγράφος. Λατρεύει την μουσική, το διάβασμα, το γράψιμο και τα ταξίδια.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία Μαρίας Σωφρονίου:

«ΟΤΑΝ Η ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΑΓΓΙΞΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ» (2016)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 480

Σελίδες: 13,80 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«“Πρωταντίκρισα τα μάτια του, αγέλαστα, μαύρα, έντονα, καυτά σαν κάρβουνα αναμμένα, καρφωμένα μέσα στα δικά μου και ξαφνικά σταμάτησε ο χρόνος και το παρόν και η ζωή μου η ίδια, εκείνη την μαγική στιγμή. Κι ας χόρευα στην πλατεία του χωριού και γύρω μου ήταν οι συγχορευτές μου και εκατοντάδες άνθρωποι, που κάθονταν τριγύρω και μας παρακολουθούσαν. Κι’ ας η δυνατή μουσική κινούσε το σώμα μου. Τα μάτια μου έμειναν μέσα στα μάτια του, σάμπως βρήκαν το λιμάνι που έψαχναν από καιρό και άραξαν…”

Ο Κωνσταντίνος και η Μαρία ζουν μια ιστορία αγάπης με φόντο το κάστρο της Μεθώνης στη Μεσσηνία. Θα περπατήσουν αγκαλιά στα σοκάκια του κάστρου, εκεί όπου άφησε τα ίχνη του ένας άλλος έρωτας, το ίδιο απόλυτος, την εποχή της Ενετοκρατίας. Θα αναζητήσουν συγκινημένοι τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο τώρα και στο τότε, αλλάζοντας την πορεία της ζωής τους. Μια ιστορία που έρχεται από το παρελθόν και στυλώνει τα πόδια στο παρόν, τους στοιχειώνει...»

Ένα γοητευτικό ερωτικό μυθιστόρημα με γρήγορη πλοκή και πολλές εκπλήξεις.

Η ιστορία ενός υπέρτατου έρωτα που συνταράσσει και συγκλονίζει...

Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»:
http://filoithslogotexnias.blogspot.gr/2017/02/blog-post_28.html