«ΛΙΓΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ», του Ισίδωρου Ζουργού – Γράφει η Λία Μίλτου

«ΛΙΓΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ», του Ισίδωρου Ζουργού – Γράφει η Λία Μίλτου

Εκδόσεις: Πατάκη

Σελίδες: 576

Τιμή: 17,91 €

Τα παραμύθια της Χαλιμάς από τις Χίλιες και μια Νύχτες είναι το έργο που αντιπροσωπεύει την Αραβική λογοτεχνία και τη φιλοσοφία της Ανατολής. Πάνω σ’ αυτό τον καμβά αρχίζει να πλέκεται η μυθοπλασία του νέου βιβλίου του Ισίδωρου Ζουργού, για να εξελιχθεί σ’ ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα, που το διαβάζεις με κομμένη την ανάσα.

        Ο έκπτωτος σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ο Β’ εξορίζεται στη Θεσσαλονίκη και μένει φυλακισμένος στην έπαυλη Αλλατίνι. Ο πατισάχ εξιστορεί τη ζωή του στη Μίρζα, την κόρη του τραπεζίτη Αλπερέν-μπέη και εκείνη ακούει τις χίλιες και μια ενοχές και αμαρτίες από τα τριάντα χρόνια της τυραννίας του. Ο Λευτέρης, ο γιος του κηπουρού, βλέπει από μια χαραμάδα και κρυφακούει την εξομολόγηση του Σουλτάνου με το «γυμνωμένο κρανίο και τις ανασηκωμένες άσπρες τρίχες, τους στήμονες των γηρατειών….», ενώ η Μίρζα με μάτια ήρεμα, σχεδόν απλανή, μασάει ζαχαρωτά και χορεύει γι’ αυτόν! «…Όποιος έχει ακούσει το θρόισμα του φουστανιού της την ώρα που χορεύει, δεν μπορεί παρά να θέλει ν’ αλλάξει τη ζωή του για πάντα….!», γράφει ο συγγραφέας σε μια φορτισμένη συναισθηματικά αποστροφή της διήγησής του.

         Ένα μυθιστόρημα διαφορετικό από τα προηγούμενά του, με γραφή λυρική στις περιγραφές της μαγευτικής συνοικίας των Εξοχών, έξω από τα τείχη της Θεσσαλονίκης, που τώρα δεν υπάρχει πλέον. Στη συνέχεια μια τραγική και ζωντανή αναβίωση της μεγάλης πυρκαγιάς, που έπληξε τη Θεσσαλονίκη το 1917, για να ξαναοικοδομηθεί σε μια νέα όμορφη πόλη.

          Κεντρικός ήρωας ο Λευτέρης Ζεύγος, ο οποίος στρατεύεται και ζει τον πολεμικό όλεθρο στην Ουκρανική Στέπα. Επιστρέφει σαν Ευγένιος Ζιρντό, σε μια περιπλάνηση και τυχοδιωκτική ζωή σε πόλεις της Ευρώπης με εμπόριο όπλων, λαθρεμπόριο, διαμάντια και άλλες σκοτεινές επιχειρήσεις, σε ένα ξέφρενο κυνήγι πλούτου και ευτυχίας. Κυρίαρχος σε όλη την αφήγηση ο έρωτας για τη Μίρζα, που σιγοκαίει από τα εφηβικά του χρόνια. Στις περιπλανήσεις του ζει ένα ερωτικό πρελούδιο με τη Χρυσάννα, αργότερα με τη Σάνε, αλλά και πολλές εφήμερες σχέσεις με πεταλούδες της νύχτας.

         Ο συγγραφέας ξεπερνά τον εαυτό του σε λυρισμό και το ψυχογράφημα και η ανατομία των χαρακτήρων, αφήνει βαθύ αποτύπωμα στο θυμικό του αναγνώστη! Θαύμασα τους διαλόγους και τη «ρητορική» των ανθρώπων του περιθωρίου, λες και ο συγγραφέας είχε συγχρωτιστεί μαζί τους και τους είχε ζήσει στο περιδιάβασμα της Σαλονίκης! Αγάπησε και αγαπά πολύ τη γενέθλια πόλη του και αυτό το αισθάνεσαι σε κάθε αράδα του βιβλίου του, που δεν σου κάνει καρδιά να το αφήσεις από τα χέρια σου!

         Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί, μια ξεχωριστή συγγραφική πλευρά του χαρισματικού Ισίδωρου Ζουργού, ο οποίος πετυχαίνει να συγκινήσει και να ζωντανέψει μνήμες, σηκώνοντας τη μπέρτα του χρόνου, που τις σκεπάζει, και που τώρα πλέον κινδυνεύουν να έχουν γίνει παραμύθι. Το μέγεθος του λογοτεχνικού του ταλέντου κορυφώνεται στο τέλος, με το Ρέκβιεμ που συνθέτει η πένα του στον ήρωά του, τον Λευτέρη ή αλλιώς τον Ζιρντό! Τον απογειώνει και τον τοποθετεί στους κορυφαίους της Λογοτεχνίας μας!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Την άνοιξη του 1909 ο έκπτωτος σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ο Β΄ εξορίζεται στη Θεσσαλονίκη και μένει έγκλειστος σε μια εντυπωσιακή έπαυλη.  Εκεί, κατά το μυθιστόρημα και μόνο, θα διηγηθεί για μερικές νύχτες σ’ ένα μικρό κορίτσι τη ζωή του. Ένα εντεκάχρονο όμως αγόρι κρυφακούει…

Εβδομήντα χρόνια μετά θα υπάρχει ακόμη μια νύχτα, μάλλον μια ζωή ολόκληρη σε μία μόνο νύχτα, άλλωστε στον 20ο αιώνα συχνά αργούσε να ξημερώσει.

Το Λίγες και μια νύχτες παίρνοντας αφορμή από την ερωτική ιστορία που φωλιάζει στην καρδιά της αφήγησης, είναι ένα μυθιστόρημα για το κυνήγι του πλούτου και την αναζήτηση της ευτυχίας. Το βιβλίο αναπλάθει μια μαγευτική συνοικία έξω από τα τείχη της Θεσσαλονίκης, αυτή των Εξοχών, που έσβησε για πάντα. Είναι ακόμη μια γραφή για τα σπίτια, φτωχικά και πλούσια, για το μέσα και το έξω τους, για τους τοίχους και τα έπιπλα όπου υφαίνονται οι ανάσες ζώντων και τεθνεώτων.

Το Λίγες και μία νύχτες εμπεριέχει ακόμη με κάποιο τρόπο τον σχολιασμό του, διερωτάται πίσω από την κουίντα για τα άγονα χωράφια της γραφής, τα εργαστήριά της, τις αστοχίες και τα πάθη της, είναι με άλλα λόγια το κοίταγμα του ίδιου του μυθιστορήματος στον καθρέφτη.

Πέρα όμως και πάνω από όλα είναι ένα βιβλίο για την ανήκεστο βλάβη της ύπαρξης που προκάλεσε ο πιο δημεγέρτης αιώνας, ο εικοστός.»