
Για να είναι έγκυρες οι
συμμετοχές σας ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε, ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο ιστολόγιό μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», επιλέγοντας «Δημόσια Παρακολούθηση», ώστε να είστε
ορατοί στους διαχειριστές.
(2) Γράψτε μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην αντίστοιχη ανάρτηση στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει
αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(3) Πατήστε,
υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» και στη σελίδα των
εκδόσεων ΚΕΔΡΟΣ στο
Facebook.
(4) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας
ανάρτησης στο προφίλ σας, αν θέλετε να το δουν και οι φίλοι σας.
(5) Προσθέστε, στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» όσους φίλους σας νομίζετε
πως θα ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.
Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια
μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω υποχρεωτικά βήματα
συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται κάτοικοι Ελλάδος και με ένα μόνο
σχόλιο ανά άτομο).
Ευχαριστούμε
πολύ τις Εκδόσεις Κέδρος για
την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!
«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ»,
της Ειρήνης Νικολάκη-Καλαμάρη
Εκδόσεις:
Κέδρος
Σελίδες:
512
Τιμή:
15€
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
Μικρά
Ασία, 1914.
Στα
παραδεισένια Αλάτσατα η οικογένεια του Στρατή Γιαννίδη, βυθισμένη στη γλυκιά
γαλήνη της καθημερινότητας, απολαμβάνει τις χαρές της ζωής. Σύντομα η μοίρα της
θα αλλάξει. Χτυπημένοι από τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, η
Κατερνώ, ο Στρατής, η Χρυσή, η Αννέτα, ο Λάμπρος και ο Νικήτας θα βρεθούν στο
μάτι του κυκλώνα και θα γίνουν μάρτυρες της ανθρώπινης θηριωδίας.
«[...]
Mέσω ενός οικογενειακού ιστορικού κατορθώνετε να περιγράψετε την τραγωδία ενός
λαού. Από το δράμα της Σμύρνης και του ξεριζωμού, στο νέο ριζωμό, που, μόλις
πρόλαβε να ανθοβολήσει, ήλθε νέο δρολάπι: ο πόλεμος 1940-41. Συγκλονιστική η
περιγραφή των μαχών κατά την Εαρινή Επίθεση (9/3/41) και της ολικής διαλύσεως
στρατού και κράτους. Και νέα φυγή προς τη Μέση Ανατολή. Το φάσμα της πείνας.
Απελευθέρωση: μεγαλειώδης περιγραφή. Μαύρα σύννεφα! Καινούργιο δρολάπι! Κάποια
μορφή μένει σαν την κουφαλιασμένη ελιά. Δεν προσδοκά κάτι νέο. Τρέφεται με
αναμνήσεις: “ Ένα ηλιόλουστο απομεσήμερο μιας Μεγάλης Πέμπτης, στην κουζίνα του
σπιτιού της στα Αλάτσατα”. Στα Αλάτσατα που δεν υπάρχουν πια...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου