"ΙΦΙΓΕΝΕΙΕΣ", του Χρήστου Φλουρή - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΙΦΙΓΕΝΕΙΕΣ», του Χρήστου Φλουρή - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη 
Εκδόσεις: Άνεμος  
Σελίδες: 360 
Τιμή: 13,80 ευρώ.

Το βιβλίο αυτό με "τράβηξε" εξαρχής! Από τον τίτλο και μόνο, αλλά και την υπόθεση, πίστευα ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο και, όχι μόνο δεν έπεσα έξω στις προβλέψεις μου, αλλά μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι την τελευταία σελίδα!!!
Η υπόθεση, παρότι δεν είναι κάτι έξω από τα συνηθισμένα, τουλάχιστον για την περιοχή και το ταμπεραμέντο των θερμόαιμων Κρητικών, είναι τόσο αριστοτεχνικά δοσμένη, που δεν μπορείς εύκολα να προβλέψεις τί θα γίνει μετά.
Οι ήρωες γίνονται πρόσωπα δικά μας, με τα οποία συμπάσχουμε σε κάθε χαρά, λύπη, πόνο και όνειρό τους. Οι σχέσεις μεταξύ τους άρρηκτα δεμένες και τα λάθη, οι παραλήψεις, οι σκοπιμότητες, οι δειλίες, οι εγωϊσμοί και οι υποταγές τους οδηγούν σε προδιαγεγραμμένη πορεία τις ζωές τους.
Τα ήθη και τα έθιμα της ορεινής επαρχίας της Κρήτης στις αρχές του 20ου αιώνα είναι σκληρά και άδικα, ενώ οι συνέπειές τους για τις ζωές ειδικά των γυναικών κάθε οικογένειας είναι αδυσώπητες! Εκείνες πληρώνουν περισσότερο από όλους το τίμημα κάθε ενέργειας των πατεράδων, των αντρών, των συγγενών τους και η θυσία τους, είτε πραγματική, είτε μεταφορική είναι κάτι απόλυτα φυσικό και αναμενόμενο!!!
Δε θα σας πω τίποτα περισσότερο γιατί δεν έχω αρκετά λόγια για να περιγράψω τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν διαβάζοντας αυτό το υπέροχο βιβλίο!!!
Απλά, θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στο συγγραφέα Χρήστο Φλουρή και να του ευχηθώ καλή επιτυχία και σε αυτό και στο νέο του βιβλίο, που έχω ήδη στα χέρια μου, τη "Σπίθα"! Διαβάστε το  φίλοι μου, αξίζει!!! 

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

"Ολόκληρη ζωή φαίνεται πως περίμενε να πάρει το αίμα της πίσω η Αρετή. Ολόκληρη ζωή άκουγε καταπρόσωπο ή πίσω από την πλάτη της, «η κόρη του φονιά», «η κόρη του φονιά», υποτιμητικά, μειωτικά, λες κι εκείνο το πρωί του Μαΐου του 1914 εκείνη είχε σηκώσει το χέρι της οπλισμένο εναντίον του Θωμά. Ήθελε να τιμωρήσει όλους αυτούς που από την τρυφερή παιδική της ηλικία την αποκαλούσαν έτσι. Λες και δεν είχε άλλο όνομα, λες και ο πατέρας της ο Σήφης δεν είχε κάνει τίποτε άλλο στη ζωή του εκτός από τον φόνο. Ήθελε να τιμωρήσει τον δάσκαλο, τους χωριανούς της, τη μοίρα της την ίδια… Όσο ήταν μικρή και δεν μπορούσε να καταλάβει το βάρος που κουβαλάνε οι λέξεις, δεν την ενοχλούσε. Τώρα, όμως, δεν μπορούσε να το ανεχτεί πια. Δεν ήταν δικό της λάθος και δεν ήθελε να εξακολουθεί να το χρεώνεται. Ο πατέρας της το είχε πληρώσει με τη φυλακή, η αδερφή της η Ερωφίλη με έναν γάμο αταίριαστο, με μια ζωή στη σιωπή και μ' έναν πρόωρο θάνατο… Δεν μπορούσε πλέον να ανεχθεί πως έπρεπε το σφάλμα του πατέρα της να συνεχίσουν να το πληρώνουν και τα παιδιά του, και τα παιδιά των παιδιών του…"

Οι «Ιφιγένειες» δεν είναι μία αληθινή ιστορία. Είναι πολλές αληθινές ιστορίες μαζί. Ούτε περιορίζεται, τοπικά και χρονικά, στην Κρήτη των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Αναφέρεται σε όλες τις Ιφιγένειες ανά τους αιώνες, από την πρώτη εκείνη μυθική φιγούρα έως και τη σύγχρονη εποχή. Σε όλες εκείνες τις γυναίκες που κλήθηκαν κάποια στιγμή να σηκώσουν φορτίο δυσανάλογο με τη φύση και τη δύναμή τους και που είχαν δυο δρόμους να διαλέξουν, εκείνον του αγώνα κι εκείνον τον άλλον, της παραίτησης."