«Ο,ΤΙ
ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ», του Γιάννη Καλπούζου
Εκδόσεις:
Ψυχογιός
Σελίδες:
432
Τιμή:
15,93€
Όταν
πήρα στα χέρια μου το νέο βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου δεν είχα καμία αμφιβολία
ότι θα διάβαζα ακόμα ένα λογοτεχνικό αριστούργημα. Οι προσδοκίες μου όχι μόνο
επιβεβαιώθηκαν, αλλά ξεπεράστηκαν και, πλέον, θεωρώ ότι θα πρέπει να εφευρεθεί
μία κατηγορία αποκλειστικά για τα δικά του βιβλία! Δεν υπερβάλλω Φίλοι μου,
αλλά κάθε ένα βιβλίο του είναι ξεχωριστό, μοναδικό και αξεπέραστο και ειλικρινά
τα λόγια είναι πολύ φτωχά μπροστά στο μεγαλείο του λογοτέχνη Καλπούζου!
Παρόλα αυτά, θα επιχειρήσω να σας
περιγράψω κάποια από όσα αποκόμισα διαβάζοντας το υπέροχο «Ό,τι Αγαπώ Είναι Δικό Σου», που είναι αναρίθμητα. Πρόκειται
για ένα βιβλίο διαφορετικό από τα προηγούμενά του το οποίο, αν και δε μπορεί να
χαρακτηριστεί καθαρά ιστορικό μυθιστόρημα αλλά μάλλον κοινωνικό, εντούτοις εμπεριέχει
πολλά στοιχεία της πρόσφατης Ιστορίας μας. Θα μπορούσαμε, ακόμα, να το
χαρακτηρίσουμε ερωτικό μυθιστόρημα, αν και κρύβει πολλά και καλά κρυμμένα μυστικά
που θα μπορούσαν να το εντάξουν και στην αστυνομική λογοτεχνία. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα ακόμα μυθιστόρημα ‘Καλπούζου’ το οποίο αποκαλύπτει όλα τα ποικιλόμορφα
χαρακτηριστικά του, τα οποία καθηλώνουν τον αναγνώστη από την πρώτη έως την
τελευταία σελίδα του!
Ο συγγραφέας τοποθετεί το
λογοτεχνικό καμβά του αρχικά στη δεκαετία του ’60, σε ένα μικρό χωριό στην Άρτα και στη συνέχεια στην πολύβουη Αθήνα κι εμείς παρακολουθούμε από κοντά τις ζωές δύο παιδιών, της Θάλειας και του
Άνδη οι οποίες είναι εξ’ αρχής άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους, έστω και αν συχνά η
μοίρα, ο Θεός ή ο Διάβολος αποφασίζουν να τις παρασύρουν σε ξεχωριστές πορείες
στη διάρκεια της ζωής τους. Η Θάλεια είναι ένα παιδί ήσυχο, ντροπαλό,
καταπιεσμένο και υπερπροστατευμένο που έχει μάθει να ακολουθεί τον δρόμο που
αποφασίζουν άλλοι για αυτήν. Αντίθετα, ο Άνδης είναι ένα ‘τσογλανόπαιδο’
προικισμένο από τη φύση με πολλά προσόντα, κυριότερο εκ των οποίων είναι ένας
ατίθασος και ανυπότακτος χαρακτήρας που ακολουθεί πάντα αυτό που του λέει το
ένστικτό του. Δεν έχει μάθει να περιορίζεται, να υπακούει ή να ακολουθεί την
πεπατημένη. Θεωρεί ότι πρέπει να τα ζήσει όλα, να τα δοκιμάσει όλα, να τα
κατακτήσει όλα, αλλιώς η ζωή δεν έχει κανένα νόημα.
Όσο αταίριαστοι κι αν είναι αυτοί οι
δύο χαρακτήρες τόσο ιδανικά συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο και δεν αργεί να
αναπτυχθεί ένας δυνατός έρωτας ανάμεσά τους, που όσο κόντρα κι αν βρίσκει το
ρεύμα, τόσο πιο σθεναρά αυτός συνεχίζει να γιγαντώνεται. Οι δύο ήρωές μας
πλαισιώνονται από ένα πλήθος άλλων χαρακτήρων που ο καθένας παίζει κι ένα σημαντικό
ρόλο στη ζωή και στις επιλογές του Άνδη και της Θάλειας.
Μέσα από κάθε περιστατικό της ζωής
τους βλέπουμε να περνούν ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία
της χώρας μας, όπως ο Εμφύλιος με τα μίση και το στιγματισμό που επέφερε σε
όσους ανήκαν στο ‘θεωρητικά’ αντίπαλο στρατόπεδο – γιατί ποιο στρατόπεδο
μπορούσε να θεωρηθεί αντίπαλο από τη στιγμή που όλοι ήταν έλληνες; - ή η
δικτατορία των συνταγματαρχών και ο φόβος που εμφυσήθηκε σε κάποιους, ενώ
κάποιοι άλλοι άντλησαν αρρωστημένη δύναμη ώστε να επιβληθούν στους
αντιφρονούντες, αλλά και στους πιο αδύναμους από εκείνους, καθώς έπρεπε κάπου
να ξεσπάσουν την καταπίεση που υπέστησαν οι ίδιοι πρώτα. Κατόπιν έρχεται η
μεταπολίτευση με όλες τις φρούδες υποσχέσεις που τότε φάνταζαν ‘απελευθερωτικές
και ριζοσπαστικές’ ενώ αργότερα η ιστορία απέδειξε πως ήταν απλά ‘κούφιες’ προεκλογικές
δηλώσεις. Τέλος, όταν όλα τα άλλα απέβησαν άκαρπα ίσως μόνο οι αναρχικές και
εξτρεμιστικές-επαναστατικές λύσεις φάνταζαν αποτελεσματικές, αλλά κι αυτές
είχαν το δικό τους κόστος.
Ο Γιάννης Καλπούζος υφαίνει έναν
περίτεχνο μυθιστορηματικό ιστό που παρασύρει μέσα του τον αναγνώστη, ο οποίος
παρακολουθεί μαγεμένος την πορεία των δύο ηρώων μας και όλων των άλλων γύρω από
αυτούς, η οποία άλλοτε τους φέρνει κοντά και άλλοτε τους απομακρύνει. Οι
πραγματικοί υπαίτιοι για αυτή την αθέλητη, για τους ίδιους, απομάκρυνση είναι
καλά κρυμμένοι στα θαμμένα μυστικά του παρελθόντος, τα οποία εμφανίζονται ενίοτε
με τη μορφή… νεκροκεφαλής και άλλες φορές με σκόρπιες κουβέντες από ανθρώπους
που ξέρουν να κρατούν επτασφράγιστα μυστικά. Το αστυνομικό ‘δαιμόνιο’ του
συγγραφέα μας κρατά συνεχώς σε αγωνία και δε μας αφήνει να υποψιαστούμε, μέχρι
την τελευταία στιγμή, το καλά κρυμμένο μυστικό που στοιχειώνει, όχι μόνο
εκείνους που το φυλάνε, αλλά και τη ζωή και την εξέλιξη των ηρώων μας.
Όμως, ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω,
ο χαρισματικός συγγραφέας καταφέρνει να μας κάνει να χαμογελάμε, ακόμα και να
γελάμε τρανταχτά με τις φάρσες που σκαρώνει σε όλους τους άτυχους που βάζει στο
μάτι ο αθεόφοβος Άνδης, αλλά και με την ανεπανάληπτη ‘γλώσσα’ που χρησιμοποιεί όταν
θέλει να κατσαδιάσει κάποιον. Ο Γιάννης Καλπούζος νομίζω
πως ξεπερνάει εαυτόν βάζοντας έναν αναπάντεχο πελάτη να ζητήσει κάποια σπάνια
βιβλία από το παλαιοβιβλιοπωλείο του ήρωά μας! Αξεπέραστη έμπνευση αυτή!
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα για
αυτό το ανεπανάληπτο βιβλίο που μας χάρισε ο συγγραφέας, αλλά θα εξαντλούσα την
υπομονή σας. Απλά, οφείλω θερμά συγχαρητήρια στο Γιάννη Καλπούζο για ένα ακόμα
αριστουργηματικό και αξεπέραστο βιβλίο το οποίο σας προτείνω να διαβάσετε Φίλοι
μου, πάραυτα!!!
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Άμα
στάξεις μια σταγόνα λάδι σε κρύο νερό, θα επιπλεύσει ολόσωστη. Όμως, αν στάξεις
άλλη σε νερό που κοχλάζει, θα μοιραστεί σε δεκάδες μικρότερες. Τούτη ήταν κι η
διαφορά της Θάλειας με τον Άνδη. Μέσα σε γυάλα περιοριζόταν ο κόσμος της, στους
χίλιους ανέμους χόρευε εκείνου.
Ο
έρωτας του Άνδη και της Θάλειας ξεκινά από την παιδική ηλικία. Στην πολυτάραχη
πορεία του μπλέκονται μια νεκροκεφαλή-μυστήριο∙ ο αυταρχικός πατέρας κι η
υποταγμένη μάνα∙ πόρνες, αντιεξουσιαστές, ιδεολόγοι κι ανθρώπινα
αγρίμια∙ η μέγγενη της οικογένειας και του κοινωνικού περίγυρου∙ η
ζωή στον απόμακρο οικισμό, στην επαρχιακή πόλη και στην Αθήνα∙ παρακμιακές
καταστάσεις, δραματικές στιγμές, ερωτισμός κι αισθησιασμός∙ οι συνέπειες
του Εμφυλίου ως πραγματικότητα και αλληγορία∙ διλήμματα που υπερβαίνουν
τις αντοχές των ηρώων∙ η πάλη συναισθήματος-λογικής, οι διαδρομές της
αλήθειας και η δύναμη της αγάπης.
Η
εκρηκτική αφήγηση, η ευρηματική πλοκή, ο έντονος σαρκασμός, το χιούμορ, οι
αναπάντεχες ανατροπές, ο στοχασμός και η σαγηνευτική γλώσσα κτίζουν ένα
μυθιστόρημα-ωκεανό∙ του γλυκασμού και της αρμύρας, της σιωπής και της
μελωδίας, των παθών και των παθημάτων. Ένα μυθιστόρημα που γεμίζει φως και
ψυχική ανάταση τον αναγνώστη.»
…και
δυο λόγια από τον συγγραφέα
Επιδίωξή
μου το μυθιστορηματικό ταξίδι και η αναγνωστική ευφορία. Συνάμα να μιλήσω για
την επιφάνεια και τον βυθό, την ψυχή∙ το πάλεμα των εσωτερικών φωνών και
τις έξωθεν συνθήκες που προδιαγράφουν την τύχη των ανθρώπων∙ τις
λαβωματιές της Ιστορίας όπως αντανακλούν πάνω μας∙ τις επιπτώσεις του
εμφύλιου σπαραγμού, τους εθνικούς και πολιτισμικούς ακρωτηριασμούς και την
ανδροκρατούμενη κοινωνία, αξιοποιώντας κώδικες και σύμβολα (νεκροκεφαλή,
κομμένη γλώσσα του Ερμεία, ευμεγέθης αντρική φύση του Άνδη κ.ά.)∙ την
πολιτική ουτοπία, την αξία της ατομικής καλλιέργειας, τη μηδενιστική στάση και
την έλλειψη νηφαλιότητας και περίσκεψης στις αντιδράσεις μας∙ την επίδραση
του συναισθήματος στη λογική∙ την ανθρωπογεωγραφία, τις παθογένειες και τα
σύνδρομα των δεκαετιών 1960-1990∙ τις πολλές «Ελλάδες» και τα κρίματα των
προηγούμενων γενιών που βασανίζουν τις επόμενες∙ την ενδοοικογενειακή
βία∙ την έννοια της πατρίδας και πλήθος επιμέρους θεμάτων. Τέλος, για τον
έρωτα και την αγάπη, που μέσα σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο εγωκεντρισμός και
η ιδιοτέλεια έρχονται να μεταβολίσουν το «δικό μου» και να το κάνουν «δικό
σου», εξού και ο τίτλος.
Προσδοκία
μου να λειτουργήσει ως αισιόδοξη πνευματική πτήση κόντρα στη συναισθηματική
πτώση των καιρών μας.»
Γιάννης
Καλπούζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου