«ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑ», της Ιωάννας Νοταρά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑ», της Ιωάννας Νοταρά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Μίνωας

Σελίδες: 560

Τιμή: 14,40 €

            Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο της αγαπημένης συγγραφέως που διαβάζω, μετά το πρώτο της, τις «Χαμένες Αγάπες» και το δεύτερό της «Στη Σκιά Του Πάθους». Κάθε βιβλίο της είναι ξεχωριστό, ευρηματικό και καλογραμμένο, τόσο που δε μπορείς εύκολα να το αφήσεις από τα χέρια σου. Επομένως, δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από το πρόσφατο βιβλίο της Ιωάννας Νοταρά, το «Μια Συγγνώμη Για Την Εύα», το οποίο είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο που παγιδεύει την προσοχή του αναγνώστη από την πρώτη σελίδα και δεν τον αφήνει να ξεφύγει, παρά μόνο όταν γυρίσει και την τελευταία σελίδα του.

            Η κεντρική ηρωΐδα μας, η Νικολέτα Δαβρή είναι μία εξηνταπεντάχρονη ψυχίατρος, η οποία μέσα από τις αναπολήσεις του παρελθόντος της, μας κάνει κοινωνούς στην προσωπική της ιστορία, η οποία δε μοιάζει με καμιά άλλη. Παρακολουθούμε τη Νικολέτα στο όμορφο διαμέρισμά της στο Κολωνάκι να ταξιδεύει νοερά στην δεκαετία του ’60 και στην πανέμορφη – και προσωπικά λατρεμένη μου – Λευκάδα, όταν ήταν δεκαεπτά ετών.  Σε εκείνη την αξέχαστη ηλικία, όπου όλα μας φαίνονται απτά και δυνατά, η νεαρή Νικολέτα γνωρίζει τον πρώτο έρωτά της, και έρωτα της ζωής της όπως πιστεύει η ίδια, στο πρόσωπο του Σταύρου Σιδέρη, γόνο μιας πλούσιας οικογένειας.  Η ζωή και οι εμπειρίες στην τρυφερή αυτή ηλικία είναι εύκολο να εξιδανικευτούν και να μετατραπούν σε ιδεώδη, θολώνοντας την ορθή κρίση του ανθρώπου και κάνοντάς τον να ωραιοποιεί ανθρώπους και καταστάσεις και να αγνοεί τη φωνή της λογικής.

            Μέσα σε αυτό το κλίμα η ηρωΐδα μας θεωρεί πως ο πρώτος της έρωτας θα είναι πανίσχυρος, αμετάβλητος και παντοτινός. Παράλληλα με τις σπουδές των δύο νέων, του Σταύρου στο Παρίσι και της Νικολέτας στην Αθήνα, παρακολουθούμε τη σχέση τους να ωριμάζει, να εξελίσσεται και να φτάνει στο πιο κρίσιμο σημείο της, όταν προκύπτει μία απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη της κοπέλας. Τότε, βλέπουμε κι εμείς αλλά και η ηρωΐδα μας την πραγματικότητα όπως είναι, και οι άνθρωποι δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό, τις αντοχές τους, την ειλικρίνεια και τα αληθινά αισθήματά τους, χωρίς την εξιδανίκευση της φιλόδοξης νεότητας. Ο Σταύρος θα αναγκαστεί να επιλέξει τον δρόμο που θα ακολουθήσει στη ζωή του και η Νικολέτα να ζήσει με τις επιλογές του αγαπημένου της.

            Πολλά χρόνια αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 μια αναπάντεχη συνάντηση θα βάλει τη Νικολέτα σε επικίνδυνες ατραπούς, στιγματίζοντας τη ζωή της για πάντα, αλλά ‘ταρακουνώντας’ και τις απόψεις και θεωρίες της για τον έρωτα και τις σχέσεις.

            Μέσα σε όλο αυτό το πολυπρόσωπο μυθιστόρημα, του οποίου την εξέλιξη δε θέλω να σας αποκαλύψω, υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες, πέρα για πέρα ανθρώπινοι, με τα δυνατά και τα τρωτά τους σημεία, με τα πάθη και τα μίση τους. Άλλοι έχουν την ικανότητα να ακολουθούν το δρόμο που ορίζει η καρδιά τους, να αγαπάνε αληθινά και να παλεύουν για αυτή την αγάπη, ενώ άλλοι δε μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον και τη ζωή τους και αφήνονται έρμαια στις προσταγές όσων επιμένουν να ορίζουν τη μοίρα τους. Άλλοι είναι απόλυτα δοσμένοι στην αγάπη που έχουν βιώσει και όταν έρθει η στιγμή που θα τη στερηθούν θα χάσουν και τη γη κάτω από τα πόδια τους, ενώ άλλοι όταν χάσουν την αγάπη της ζωής τους θα ορθοποδήσουν, θα συνεχίσουν, θα παλέψουν με νύχια και δόντια και όταν τους δοθεί η ευκαιρία δε θα διστάσουν να εκδικηθούν αυτόν που τους τη στέρησε. Άλλοι, τέλος, είναι από τους τυχερούς ανθρώπους και τις σπάνιες περιπτώσεις που βρίσκουν το ένα και αληθινό ταίρι τους πολύ νωρίς στη ζωή τους, έτσι ώστε να προλάβουν να ζήσουν μια πλήρη κι ευτυχισμένη ζωή μαζί του.

            Η Ιωάννα Νοταρά μέσα από αυτό το μυθιστόρημά της μας παρουσιάζει την ίδια τη ζωή με τις ευτυχισμένες και στενάχωρες στιγμές της, με τις πονηρές, αδίστακτες, εκδικητικές, τραγικές και λυτρωτικές εκφάνσεις της και με τα πολλά και απρόσμενα γυρίσματα της μοίρας που μπορούν να βάλουν τον καθένα μας μπροστά σε ένα δίλημμα: αν κάποιος μας πληγώσει, μας προδώσει και κομματιάσει την καρδιά μας θα προσπαθήσουμε με την πρώτη δοθείσα ευκαιρία να τον εκδικηθούμε, να τον πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα; Θα χάσουμε την πίστη μας στους ανθρώπους διά παντός και θα αναλώσουμε ένα μεγάλο μέρος, ή όλη την ζωή μας στην προστασία του εαυτού μας πίσω από ένα αδιαπέραστο τείχος, ώστε να προστατευτούμε από παρόμοιο πλήγμα στο μέλλον, ή θα προσπαθήσουμε να το ξεπεράσουμε και να βρούμε  ξανά την αγάπη σε άλλο πρόσωπο; Η γυναίκα θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αναζητεί την αγάπη, τον έρωτα, την ικανοποίηση και, εν τέλει, την ευτυχία όπως και ο άντρας, χωρίς ενοχές; Οι γονείς έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν την πορεία της ζωής των παιδιών τους, απλά επειδή είναι ισχυροί και χωρίς αισθήματα οι ίδιοι, ή θα πρέπει να τα αφήσουν να χαράξουν τη δική τους πορεία και να βρουν την αληθινή αγάπη;

            Πολλά τα ερωτήματα που θέτει η συγγραφέας και νομίζω πως οδηγεί τον αναγνώστη να βρει τις δικές του απαντήσεις, ανάλογα με τα δικά του βιώματα, τη δική του ιδιοσυγκρασία και τα δικά του συναισθήματα. Ένα βιβλίο εξαιρετικό για το οποίο αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα! Διαβάστε το Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η εξηνταπεντάχρονη ψυχίατρος Νικολέτα Δαβρή αναπολεί τη ζωή της... Το ταξίδι της στο παρελθόν ξεκινάει τη δεκαετία του '60, όταν σε ηλικία δεκαεπτά ετών ζει τον πρώτο της έρωτα με τον Σταύρο Σιδέρη, γιο πλούσιας οικογένειας, στη διάρκεια των διακοπών της στη Λευκάδα.

Τι θα συμβεί όταν κάμποσα χρόνια μετά μια απρόσμενη εγκυμοσύνη θα συγκλονίσει τη σχέση τους λίγο πριν από την απόκτηση του πολυπόθητου πτυχίου της; Ο έρωτάς τους θα πρέπει να μετρήσει τις αντοχές του.
Πως θα αντιδράσει ο αμείλικτος Ιάσονας Σιδέρης, πατέρας του Σταύρου, στον γάμο του γιου του με μια κοπέλα κατώτερης κοινωνικής τάξης; Που θα οδηγηθεί η Νικολέτα; Πως θα θωρακίσει συναισθηματικά την ψυχή της;
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 μια μοιραία συνάντηση θα ταράξει ξανά τη ζωή της Νικολέτας. Ποια είναι η μυστηριώδης Εύα; Πόσα πρόσωπα μπορεί να έχει η εκδίκηση;
Ένα μυθιστόρημα για το μίσος, τη συγχώρεση, τη λυτρωτική δύναμη της αγάπης και την απενοχοποίηση της γυναίκας.»