Συνέντευξη με την ΜΑΙΡΗ ΜΑΓΟΥΛΑ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Μαίρη Μαγουλά

            Υπάρχουν πραγματικά φορές που το διαδίκτυο και, συγκεκριμένα, ο διαδικτυακός κοινωνικός τόπος του Facebook, γίνονται αιτία να γνωρίσεις ανθρώπους και έργα τα οποία δεν θα ήταν εύκολο να γνωρίσεις διαφορετικά, ίσως να αγνοούσες και, τελικά η ψυχή σου θα ήταν κατά τι φτωχότερη. Μία τέτοια περίπτωση ήταν για μένα και η διαδικτυακή γνωριμία μου με την αγαπητή Μαίρη Μαγουλά, μία συγγραφέα πρωτοεμφανιζόμενη, που αν και καινούρια στο χώρο, έχει δώσει το δικό της αξιόλογο λογοτεχνικό στίγμα με το υπέροχο ιστορικό της μυθιστόρημα «Κύματα Του Βοσπόρου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

            Όσοι έχετε διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο νομίζω πως θα συμμερίζεστε την άποψή μου γι’ αυτό, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εξ’ ολοκλήρου στον αντίστοιχο σύνδεσμο που ακολουθεί στο τέλος αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας συνέντευξης με τη συγγραφέα. Όσοι δεν το έχετε διαβάσει, ειλικρινά, θα σας πρότεινα να το κάνετε και, κατόπιν, νομίζω πως θα συμφωνήσετε μαζί μου στην άποψη ότι "ο συγγραφέας γεννιέται, δεν γίνεται". Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ακόμα και με το πρώτο και μοναδικό τους συγγραφικό έργο καθιερώνονται στο χώρο, καθώς φέρουν "εκ γενετής" την στόφα του συγγραφέα. Δεν χρειάζονται καν σεμινάρια, τεχνικές και λοιπά βοηθήματα για να συγγράψουν ένα έργο το οποίο είναι ικανό να συμπαρασύρει τον αναγνώστη μέσα στις σελίδες του και να τον "ταξιδέψει" σε άλλους τόπους και σε άλλες χρονικές περιόδους από το πεζό σήμερα. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, αφήνουν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην λογοτεχνία και καταξιώνονται ως συγγραφείς στο μυαλό και την συνείδηση των αναγνωστών, ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν είχαν ως στόχο κάτι τέτοιο. Φροντίζει το έργο τους να το πετύχει αυτό και εκεί έγκειται και η ιδιαίτερη και αδιαπραγμάτευτη αξία και ιδιότητά τους ως τέτοιοι.

            Είμαι ευτυχής, λοιπόν, που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω το αξιολογότατο συγγραφικό έργο της κ. Μαγουλά, αλλά και την ίδια πρόσφατα, και την ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που διέθεσε απαντώντας στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας». Της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στην πορεία του βιβλίου της «Κύματα Του Βοσπόρου» και σας καλώ να διαβάσετε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή της, ώστε να την γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα!

                                                                                                                              Κλειώ Ι. Τσαλαπάτη

1) Αγαπητή κ. Μαγουλά,  μας χαρίσατε ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα, με εμπνευσμένη μυθοπλασία και πάμπολλα ιστορικά στοιχεία.  Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Κυρία Τσαλαπάτη, από τα παιδικά μου χρόνια λάτρευα τη λογοτεχνία και γοητευόμουν από τα ταξίδια σε άλλες εποχές και σε άλλους τόπους που μου πρόσφερε η ανάγνωση των βιβλίων. Ωστόσο, ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι κάποια μέρα θα γράψω ένα βιβλίο. Σε κάποια δύσκολη περίοδο της ζωής μου ένιωσα να χάνω τον εαυτό μου. Είναι αυτό που έρχεται και σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να το διαχειριστείς γιατί, απλά, σε ξεπερνάει. Τότε μια ανάγκη ή μια παρόρμηση ίσως, με έσπρωξε  να αποτυπώσω στο χαρτί τις μνήμες από τα ακούσματα που συντρόφευαν όλα μου τα χρόνια από αφηγήσεις δικών μου προσώπων για την Πόλη. Αυτό αποδείχτηκε λυτρωτικό για μένα κι ας μην είχα ιδέα τότε ότι κάποια μέρα το χειρόγραφό μου θα έπαιρνε τη μορφή αυτού του καλαίσθητου βιβλίου.

2) Από πού αντλήσατε την έμπνευση για το έργο σας και για κάθε χαρακτήρα του και πόσο δύσκολο ήταν να  συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες και τις ιστορικές πηγές, ώστε να συνδυάσετε ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στο μυθιστόρημά σας;

Γεννημένη στον Βόσπορο από γονείς που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Πόλη με τις απελάσεις του 1964, πέρασα όλα μου τα χρόνια ακούγοντας διηγήσεις από τη ζωή τους εκεί, γεμάτη όμορφες  μα και οδυνηρές στιγμές. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μαρτυρίες άλλων Κωνσταντινοπολιτών καθώς και δικές μου αχνές μνήμες, δημιούργησαν στο μυαλό μου τον κορμό του μυθιστορήματος. Όταν όμως ήρθε η στιγμή όλα αυτά να βγουν στο χαρτί ανακάλυψα τις δυσκολίες. Δυσκολίες στο να αποδοθεί σωστά η ατμόσφαιρα της εποχής, να μπω στην κουλτούρα και την ιδιοσυγκρασία των ηρώων και να τους τοποθετήσω σωστά στον χώρο και στον τόπο που ανήκαν. Η λύση ήρθε μέσα από έρευνα σε αρχεία εφημερίδων της εποχής, σε πολλά ταξίδια στην Πόλη και σε ατέλειωτες συζητήσεις με ανθρώπους που έζησαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στην αλησμόνητη πατρίδα τους.  

3) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Λατρεύω τα ταξίδια κι άσχετα αν έχουν να κάνουν με το θέμα που θα ασχοληθεί ο συγγραφέας ή όχι, πιστεύω ότι όντως "διευρύνουν τους ορίζοντες" και τον βοηθούν στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας εκείνης που χρειάζεται για να δημιουργήσει. Ας μην ξεχνάμε τον «αιώνιο ταξιδευτή του Χώρου και του Χρόνου, αέναο περιηγητή του Πνεύματος και της Ψυχής», Ν. Καζαντζάκη, σημειώνοντας ωστόσο ότι ο ίδιος το θεωρούσε πάρεργο γιατί δεν φιλοδοξούσε να γίνει συγγραφέας-πεζογράφος, αλλά ένας μεγάλος ποιητής. Σήμερα αυτό, λόγω οικονομικών συνθηκών, δεν είναι πάντα εφικτό, πιστεύω όμως ότι αν το θέμα απαιτεί έναν άλλο τόπο, η διαδικτυακή έρευνα και τα διάφορα σχετικά αναγνώσματα δεν επαρκούν για να αποδοθεί η ατμόσφαιρα. Όσον αφορά βέβαια το ταξίδι στον χρόνο αυτό σίγουρα είναι ανέφικτο και απαιτεί έρευνα και φαντασία. Σε ότι αφορά τα «Κύματα του Βοσπόρου» πιστεύω ότι όσες μαρτυρίες, όσες έρευνες και αν έκανα δεν θα είχαν το ίδιο αποτέλεσμα αν δεν ταξίδευα με το μυαλό αλλά και με το σώμα στο ιστορικό Πέρα κι αν δεν άφηνα τα ιδιόμορφα νερά του Βοσπόρου ν’ αγγίξουν στο πέρασμά τους την ψυχή μου.

4) Γνωρίζοντας ότι η καταγωγή σας είναι από την Κωνσταντινούπολη θεωρώ βέβαιο ότι έχετε συμπεριλάβει στο βιβλίο σας κάποια προσωπικά σας βιώματα. Πόσο εύκολο, ή επώδυνο ήταν αυτό και πόσο εφικτή ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Από την Πόλη έφυγα πολύ μικρή. Οι ζωές που αναφέρονται σε πραγματικούς χαρακτήρες ήταν στο μυαλό μου σαν ένα κουτί με παζλ που του έλειπαν πολλά κομμάτια. Βρήκα τα χαμένα, στις διαδρομές του μυαλού μου τα βράδια, που ξάπλωνα με κλειστά μάτια και ταξίδευα πίσω στον χρόνο. Στην ανάλυση των χαρακτήρων και των συμπεριφορών αυτών των προσώπων προσπάθησα να είμαι όσο πιο αντικειμενική γινόταν, μια και τα κομμάτια της ζωής τους που μου έλειπαν τα έπλασε η φαντασία μου. Όλο αυτό ήταν γοητευτικό. Επώδυνο ήταν το πέρασμά τους από την ιστορία, εκεί όπου τα βιώματα των δικών μου ανθρώπων ήταν τραγικά κι απίστευτα  οδυνηρά και, έστω κι αν δεν είχα προσωπικές μνήμες, τις ένιωσα μέσα από τον δικό τους πόνο. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι υπήρξα "αυθεντική" και "έντιμη" στην παράθεση των γεγονότων που σημάδεψαν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό και αφορούν μια πληγή  που πάντα θα μας πονάει.

5) Στο βιβλίο σας έχετε καταπιαστεί, κυρίως, με θέματα κοινωνικού,  ιστορικού, δραματικού και ερωτικού περιεχομένου. Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Το επιστημονικό υπόβαθρο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Εξαρτάται ωστόσο από το θέμα με το οποίο θέλει να ασχοληθεί ο συγγραφέας. Σίγουρα το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο είναι ένα βασικό στοιχείο, πιστεύω όμως ότι παράλληλα απαιτούνται εμπειρίες ζωής και "καλλιέργεια" για να αποδοθεί σωστά ένα λογοτεχνικό κείμενο. Δεν ξέρω αν έκρυβα κάποιο έμφυτο ταλέντο, πριν γράψω όμως είχα διαβάσει πολύ λογοτεχνία, προσέξτε όχι πολλά βιβλία, πολύ λογοτεχνία και στη συνέχεια η φαντασία και  η έρευνα ήρθαν να δέσουν ώστε να προκύψει αυτό το αποτέλεσμα. Η συγγραφή θέλει συνεχή μελέτη, ανάγνωση,  πειραματισμούς, φαντασία και πάνω απ’ όλα όρεξη κι αγάπη για να εξελιχθεί. Με αυτόν τον τρόπο θα ήθελα να συνεχίσω…

6) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Έχω γράψει μόνο ένα βιβλίο και μάλιστα σε πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου, χωρίς να γνωρίζω ότι κάποια μέρα θα μπορούσε και να εκδοθεί. Δεν υπήρχε συγκεκριμένη ώρα ή τόπος. Έγραφα μόνο όταν ήμουν καλά. Θα ήθελα όμως να αναφέρω ότι  σε κάποια περίοδο που βρέθηκα στην Πόλη για έρευνα και περπάτημα στα σοκάκια, ώστε να αποδοθεί καλύτερα η ατμόσφαιρα, έστω και μιας άλλης εποχής, έμεινα  στη συνοικία Τσουκούρτζουμα στο κέντρο της Πόλης στο σπίτι της Όλγας, Ελληνίδας ζωγράφου φίλης  που με φιλοξένησε. Εκεί τα στενά αποτελούν ένα αέναο κινηματογραφικό πλατό. Παλιατζίδικα και ετοιμόρροπα αρχοντικά συνυπάρχουν με μεταμοντέρνες γκαλερί και ανακαινισμένες κατοικίες. Πεζοδρόμια γεμάτα με αντικείμενα άλλων εποχών σε συνδυασμό με φουτουριστικά εκθέματα σύγχρονης τέχνης κι ένα σωρό άλλα αντιφατικά ερεθίσματα που  κάνουν πολύ δύσκολο να καταλήξεις σε ποια ακριβώς εποχή  βρίσκεσαι. Τότε,  λοιπόν, ένιωσα να με "επισκέπτεται" αυτή η συγγραφική έμπνευση για την οποία με ρωτάτε. Καταλήγοντας, θα έλεγα ότι η μυθιστοριογραφία απαιτεί έμπνευση ως προς τη σύλληψη της ιδέας και στη συνέχεια οργανωμένη και συστηματική δουλειά με όρεξη και αγάπη.

7) Όταν ολοκληρώσατε το μυθιστόρημά σας αρκεστήκατε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητήσατε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου του οποίου την κρίση εμπιστεύεστε;

Το διάβασα πολλές φορές, άλλες τόσες το διόρθωσα εμπλουτίζοντας το με νέες πληροφορίες από τις συνεχείς έρευνες που έκανα αλλά και από την προσπάθεια να εισχωρήσω περισσότερο στους χαρακτήρες των ηρώων, να τους κατανοήσω και να δώσω και τις αιτίες για τις συμπεριφορές τους. Ολοκληρώνοντας, το διάβασε μόνο η οικογένεια μου και ο ογδοντάχρονος νονός μου, ένας από τους απελαθέντες του ’64, του οποίου η γνώμη βάρυνε ιδιαίτερα για μένα. Επειδή δεν ήταν "όνειρο ζωής" να γίνω συγγραφέας, δεν ένιωσα καθόλου άγχος περιμένοντας την έγκριση, ή την απόρριψη από τους εκδοτικούς οίκους στους οποίους απευθύνθηκα. Αυτό, όμως, δεν μείωσε καθόλου τη χαρά μου όταν όλη αυτή η προσπάθειά  είχε τελικά και την δική τους αποδοχή. Θα ήθελα επίσης να εκφράσω την βαθιά μου ευγνωμοσύνη για όλους αυτούς τους ανθρώπους που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς εμπιστεύτηκαν μια νέα συγγραφέα κι αφιέρωσαν χρόνο και χρήμα για να κάνουν μέσα από το βιβλίο μου ένα όμορφο, όπως πιστεύω, ταξίδι στον Βόσπορο.

8) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για  το ιστορικό μυθιστόρημά σας «Κύματα Του Βοσπόρου» και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" του;

Πρόκειται για μια θεματική επιστροφή στον χώρο και στον χρόνο καθώς και στα γεγονότα που σημάδεψαν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό. Είμαστε στην περίοδο 1926-1964 και μέσα από τις ζωές αληθινών και φανταστικών ηρώων παρακολουθούμε μια πληθώρα πραγματολογικών αναφορών σε ήθη, έθιμα, συνήθειες, προκαταλήψεις και στερεότυπα της εποχής ζυμωμένα με  απαραίτητα ιστορικά στοιχεία.

Τα «Κύματα του Βοσπόρου» γράφτηκαν σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου και η όλη ενασχόλησή με την γραφή κατέληξε να είναι για μένα ένα μοναχικό ταξίδι αυτογνωσίας και λύτρωσης.

9) Η συγγραφέας  Μαίρη Μαγουλά βρίσκει το χρόνο να διαβάζει και για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Πάντα έχω χρόνο για να διαβάζω. Παθιάζομαι με την ανάγνωση ενός καλού βιβλίου. Από τη λογοτεχνία διαβάζω όλα τα είδη με ιδιαίτερη προτίμηση στην κλασική λογοτεχνία. Συνήθως, επιλέγω ένα βιβλίο  αφού πρώτα το ένστικτο και η αισθητική μου κρίνουν ότι κάνει για μένα. Τις πιο πολλές φορές δικαιώνεται η επιλογή μου. Νιώθω γοητευμένη όταν κάποιος συγγραφέας κατορθώνει μέσα από το έργο του να με συμπαρασύρει στην εξέλιξη της μυθοπλασίας του.

10) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, Έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Πολλοί είναι οι αγαπημένοι μου Έλληνες αλλά και ξένοι κλασσικοί συγγραφείς. Ενδεικτικά θα αναφέρω τους Καζαντζάκη, Καραγάτση, Τσίρκα, Ντοστογιέφσκι, Ουγκώ, Θερβάντες αλλά και Μάρκες, Αλιέντε, Ρουσντί, Κερ, Ζαφόν από τους σύγχρονους. Αυτό που θεωρώ ότι με βοήθησε στον τρόπο γραφής αυτού του πρώτου μου βιβλίου, ήταν ότι υπήρξα από τα νεανικά μου χρόνια παθιασμένη αναγνώστρια.  

11) Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και που  θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Έχω λατρέψει πολλά έργα κλασσικών Ελλήνων αλλά και ξένων λογοτεχνών. Δεν έχω "τολμήσει" όμως να ζηλέψω κάποιο και να ονειρευτώ ότι θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ. 

12) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "κεντρίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι καθαρά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Η λογοτεχνία πιστεύω ότι πρέπει να "κεντρίζει" πρώτα τη σκέψη του συγγραφέα και στη συνέχεια του αναγνώστη. Η ανάγνωση, απλά σαν διασκέδαση, ποτέ δεν με γοήτευε ως αναγνώστρια, ποτέ δε διάβασα ένα βιβλίο στα γρήγορα για να δω το τέλος. Θα ήθελα κι εγώ να προσφέρω στους αναγνώστες μου, μέσα από το όποιο συγγραφικό έργο προκύψει στο μέλλον,  όμορφα ταξίδια γεμάτα διαδρομές γνώσης αλλά και ψυχαγωγίας ώστε στο τέλος να αισθάνονται "πλούσιοι με όσα κέρδισαν στον δρόμο". 
  

13) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Εξαρτάται τί συγγραφέας θέλει να είναι. Αν θέλει να πειραματίζεται και να εξελίσσεται μέσα από τη γραφή, ή αν νιώθει καλά σε ένα συγκεκριμένο στυλ με ένα σίγουρο αναγνωστικό κοινό που τον ακολουθεί πιστά σε αυτό. Πιστεύω ότι θα ήταν καλό ο συγγραφέας να δοκιμάζει διαφορετικά είδη βάζοντας κάθε φορά ένα νέο στοίχημα με τον εαυτό του.

14) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το  βιβλίο σας  προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία του μυθιστορήματός σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Επειδή δεν είχα το άγχος να γίνω "συγγραφέας" δεν είχα και ενδοιασμούς όταν το έδωσα προς έκδοση. Η ενθουσιώδης αποδοχή των εκδοτικών οίκων στους οποίους απευθύνθηκα μου  έδωσε μεγάλη χαρά. Όταν αυτή συνοδεύτηκε και από τα θερμά λόγια του αναγνωστικού κοινού ένιωσα ότι τώρα "τελείωσα" πραγματικά αυτό το βιβλίο. Η θεματολογία του σίγουρα γοήτευσε τους αναγνώστες, που όσα χρόνια κι αν πέρασαν, νιώθουν έντονα την επιθυμία να διατηρήσουν ζωντανές τις μνήμες που μετέφεραν οι πρόγονοί τους από τις χαμένες πατρίδες. Έκπληξη και χαρά, όμως, μου προξένησε η αποδοχή της συγκεκριμένης θεματολογίας του βιβλίου και από αναγνώστες που αν και δεν είχαν καμία σχέση με την Πόλη, το λάτρεψαν για την πλοκή, τους ήρωες αλλά και την πληθώρα του πραγματολογικού υλικού που ανακάλυψαν στις σελίδες του.

15) Θεωρείτε πως η πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για ένα συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την πεζή πραγματικότητα;

Σαν αναγνώστρια δεν θα επέλεγα ένα μυθιστόρημα γραμμένο πάνω στη σημερινή πραγματικότητα. Αυτή τη ζούμε κάθε μέρα. Η δυστυχία, ο πόνος, η προσφυγιά, αποτελούσε βέβαια πάντα πηγή έμπνευσης  για όλες τις μορφές της τέχνης, θεωρώ όμως ότι  θα πρέπει να περάσει χρόνος, να ωριμάσει «το σήμερα» ώστε  να αποτελέσει βασική θεματική πηγή έμπνευσης για τους μελλοντικούς συγγραφείς.

16) Εσείς, με  την πρόσφατη πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Η εμπειρία μου στον χώρο της συγγραφής θεωρώ ότι είναι πολύ μικρή για να δίνω συμβουλές. Θα έλεγα απλά να διαβάζουν, να διαβάζουν πολλά και καλά βιβλία. Να παθιάζονται με το θέμα, να δουλεύουν με όρεξη και αγάπη και σίγουρα το αποτέλεσμα θα τους επιβραβεύσει.

17) Οι σπουδές σας στο αντικείμενο της Διοίκησης Επιχειρήσεων και η εργασιακή σας εμπειρία έπαιξαν κάποιο ρόλο στην εμφάνιση και καλλιέργεια του συγγραφικού σας ταλέντου; Πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός αυτών των ιδιοτήτων;

Οι σπουδές μου δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στην εμφάνιση του όποιου συγγραφικού ταλέντου διακρίνετε. Οι εμπειρίες της ζωής, η ανάγνωση πολλών καλών βιβλίων σε συνδυασμό με όρεξη, αγάπη και δουλειά έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα.

18) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στο πρώτο εκπληκτικό  μυθιστόρημά σας «Κύματα Του Βοσπόρου», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Εγώ οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί μου δώσατε χώρο ανάμεσα σε ήδη γνωστούς κι αγαπημένους συγγραφείς, για τις όμορφες ερωτήσεις σας κι ακόμα περισσότερο για τις ευχές σας. Όσο για το μέλλον, τί να πω, υπάρχει κάτι στο μυαλό μου και μακάρι να γίνει πραγματικότητα. 

Βιογραφία Μαίρης Μαγουλά :

Η Μαίρη Μαγουλά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάστηκε στο Δημόσιο για τριάντα χρόνια. Ζει στο Πόρτο Ράφτη. Τα «Κύματα του Βοσπόρου» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

Βιβλιογραφία Μαίρης Μαγουλά:

«ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ»

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

Σελίδες: 640

Τιμή: 16,84 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Κωνσταντινούπολη 1926-1964
Η Ευρυδίκη, μια νέα ταλαιπωρημένη κοπέλα, αποφασίζει να φέρει στον κόσμο το εξώγαμο αγόρι της, τον Ευάγγελο, και να κρατήσει μυστική την ταυτότητα του πατέρα. Στην προσπάθειά της να δώσει ένα όνομα στο παιδί και να αποκτήσει μια κανονική οικογένεια, ακολουθεί τον Σταύρακα, συνδέει την τύχη της μαζί του για να βιώσει αργότερα η ίδια και τα παιδιά της τις συνέπειες.
Ο Ευάγγελος ξεπερνά δυσκολίες και κινδύνους, επιβιώνει, δημιουργεί οικογένεια και αναζητά με πείσμα μια πολυπόθητη θέση στην κοινωνία και μια αλήθεια. Μια αλήθεια απ’ τη μάνα του που σέβεται και υπεραγαπά. Θα τη βρει και, αν ναι, πώς θα τη διαχειριστεί;
Και παράλληλα συμπορεύονται: ο Παναγιώτης Στουπάκης, μαθητής της Μεγάλης του Γένους Σχολής, η υπέρκομψη τριαντάρα Ντενίζ στις αποβάθρες του Γαλατά, η Ελεονώρα, το μικρό παράλυτο κορίτσι που ατενίζει τον Βόσπορο από το παράθυρο του αρχοντικού γιαλί, η Λεβαντίνα χήρα Μαρκέλλα, η Σμυρνιά δασκάλα Ευγενία και κάπου ψηλά στον λόφο του Χριστού στο Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου, άλλο ένα μικρό παιδί, ο Ρωμανός, που αναζητά τη χαμένη του ταυτότητα.
Ζωές που λες κι επηρεάζονται από τα ιδιόμορφα νερά του Βοσπόρου, άλλοτε γαλήνιες και άλλοτε ταραγμένες, χαράζουν την πορεία τους μέσα στον χρόνο, αναπλάθοντας μέσα από την αφήγηση ιδανικά την εικόνα της εποχής.»

Ένα μυθιστόρημα-χρονικό για την περίοδο 1926-1964. Γεννημένη στον Βόσπορο, από γονείς που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Πόλη με τις απελάσεις του 1964, μεγάλωσα μέσα στις μνήμες τους, έφτιαξα εικόνες για τα πρόσωπα των οποίων τις ζωές είχα κάνει με το χρόνο δικές μου. Κάποια στιγμή, ένιωσα τους ήρωες να με πιέζουν για μια «έξοδο» στο χαρτί. Μάζεψα το παρελθόν, τα εξωτερικά και εσωτερικά χαρακτηριστικά τους, τους τοποθέτησα στον χώρο και στον χρόνο που ανήκαν και τους έριξα στην ιστορία… Εκεί, συνάντησαν άλλους, φανταστικούς μα και αναγκαίους για την πλοκή χαρακτήρες. Πραγματικοί και φανταστικοί, συμπορεύτηκαν για να αναπλάσουν την εικόνα της εποχής στον Βόσπορο και το ιστορικό Πέρα.
Μ. Μ. 

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο στον ακόλουθο σύνδεσμο:

«ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ», της Μαίρης Μαγουλά - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη