Συνέντευξη με την ΤΑΝΙΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Τάνια Θεοδοσίου

            Η γνωριμία μου με το συγγραφικό έργο της αγαπητής συγγραφέως Τάνιας Θεοδοσίου έγινε μέσα από το τρίτο της κατά χρονολογική σειρά βιβλίο, το μυθιστόρημα «Το Άρωμα Της Μανόλιας». Δεν το γνώριζα αλλά μου το σύστησε μια φίλη, ως ένα βιβλίο που θα λάτρευα για την υπόθεσή του, αλλά κυρίως για τον υπέροχο τρόπο γραφής της συγγραφέως. Πράγματι, εντυπωσιάστηκα απίστευτα από έναν μοναδικό τρόπο γραφής, ευαίσθητο και παραστατικό, ολοζώντανο και γλαφυρό, με εντυπωσιακή  ικανότητα να μαγεύει τον αναγνώστη ''ζωγραφίζοντας'' συνεχώς εικόνες, καταστάσεις, ανθρώπους σε ένα απαράμιλλο λογοτεχνικό καμβά. Το βιβλίο συνδύαζε σχεδόν τα πάντα, ικανοποιώντας και τον πιο δύσκολο αναγνώστη, ενώ δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου μέχρι που γύρισα και την τελευταία του σελίδα.

Η πρώτη μου επαφή με το έργο της συγγραφέως ήταν και καθοριστική, καθώς με κατέκτησε για πάντα. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι θα διαβάσω κάθε μυθιστόρημά της και τα βιβλία της θα πρέπει να κοσμούν οπωσδήποτε την βιβλιοθήκη μου. Τήρησα την υπόσχεσή μου αυτή στο ακέραιο και η χαρά και ανυπομονησία μου δεν περιγράφεται, καθώς μέσα στον Δεκέμβρη κυκλοφορεί το νέο μυθιστόρημά της με τον εξαίσιο, ασυνήθιστο τίτλο «Οι Ανυφάντρες Της Μοναξιάς». Με αφορμή την κυκλοφορία αυτή η αγαπητή συγγραφέας είχε την καλοσύνη να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας» με τον δικό της, μοναδικό γλαφυρό και ευαίσθητο τρόπο. Της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο της βιβλίο και σας καλώ να διαβάσετε τη συνέντευξή της, ώστε να γνωρίσετε λίγο καλύτερα την εξαιρετική Τάνια Θεοδοσίου!

1) Αγαπητή κ. Θεοδοσίου,  μας έχετε ήδη χαρίσει  εξαιρετικά μυθιστορήματα, με διαφορετική θεματολογία το καθένα.  Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Θα έλεγα πως το έναυσμα για μένα, ήταν μια εσωτερική ανάγκη, μια ανυπότακτη παρόρμηση  κι όλα εκείνα τ' αναχύματα της ψυχής μου που γυρεύουν επιτακτικά να γίνουν έκφραση. Αλλά ίσως και να  ήταν το πνεύμα, αυτή η ηχηρή αύρα των συγγραφέων που η μαγεία των βιβλίων τους, επηρέασε καταλυτικά και κέντρισε συνάμα έντονα την φαντασία μου, από την παιδική μου ηλικία ακόμη. Όμορφη κι αξεπέραστη επιρροή!

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και για κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να  συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Η έμπνευση θεωρώ πως αντλείται από την ίδια τη ζωή. Από την περίσσεια της ψυχής, από την αποθηκευμένη ύλη των ονείρων. Η έμπνευση εν ολίγοις, βρίσκεται παντού ολόγυρά μας.
Για να δημιουργήσεις όμως, δεν αρκεί μόνο η έμπνευση, χρειάζεται να έχεις πλούτο γνώσης, ιδέες και απόθεμα εμπειρίας. Επίσης χρειάζεται να μοχθήσεις, να στερηθείς πράγματα. Αλλιώς το όποιο έργο σου θα είναι χωρίς χρώμα, χωρίς ζωή. Θα είναι ένα έργο άυλο.
Όσο αφορά στη λήψη των ιστορικών και όλων των άλλων στοιχείων που έχουν πολιτισμικό χαρακτήρα και που η συγγραφή του βιβλίου αξιώνει, εμπιστεύομαι το διαδίκτυο και την ανεκτίμητης αξίας εγκυκλοπαίδεια του ''ΠΥΡΣΟΥ''.

3) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Η αλήθεια είναι πως τα ταξίδια βοηθούν, ίσως και να είναι κι απαραίτητα για την συγγραφή κάποιου βιβλίου, όταν η ιστορία του εκτυλίσσεται σε μια ξένη χώρα. Όμως είναι πάντα εφικτό ένα ταξίδι, ιδίως στις μέρες μας, μεσούσης της κρίσης; Θα έλεγα όχι και τόσο εύκολα, αφήστε που μπορεί να είναι κι εντελώς ανέφικτο. Υπάρχει βέβαια και η φαντασία που σου επιτρέπει ν' αποδράσεις και να προσεγγίσεις ακόμα και τον πιο μακρινό προορισμό, αλλά επίσης και να σε ταξιδέψει και πέρα από το χρόνο.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Πόσο εύκολο, ή επώδυνο ήταν αυτό και πόσο εφικτή ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Όχι, ποτέ. Πιστεύω πως τα δικά μου βιώματα, δεν συνάδουν καθόλου με αυτά των ηρώων μου. Εκείνοι και μονάχα εκείνοι οδηγούν την πένα μου να υφάνει την πλοκή, σύμφωνα με την δικιά τους βιωματική αλήθεια. Πιστεύω πως αν θα έπρεπε σε μια ιστορία μου να παραθέσω αποσπασματικά κάποια προσωπικά μου βιώματα, θα το έκανα μονάχα στη περίπτωση περιγραφής κάποιου έντονου συναισθήματος που βίωσα και που θα πρέπει να το βιώσει κι ο ήρωάς μου.

5) Στα βιβλία σας έχετε καταπιαστεί, κυρίως, με θέματα κοινωνικού, αστυνομικού και ερωτικού περιεχομένου, ενώ οι χρονικές τοποθετήσεις της πλοκής των μυθιστορημάτων σας διαφέρουν. Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Αδιαμφισβήτητα η επιστημονική κατάρτιση, είναι απαραίτητη για τη συγγραφή ενός έργου με ιστορικό υπόβαθρο. Θεωρώ όμως πως ο τρόπος συγγραφής ενός βιβλίου δεν διδάσκεται, παρά μονάχα το τεχνικό κομμάτι, που και αυτό δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο όταν η τέχνη του γραπτού λόγου, με επιμονή όπως και υπομονή, εξελίσσεται σε βάθος χρόνου. Κατά τη γνώμη μου, η δημιουργική γραφή είναι απόρροια ψυχής. Είναι έμφυτη κλίση. Είναι ταλέντο.

6) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Συγκεκριμένο μοτίβο δεν υπάρχει. Μονάχα κάποια ερεθίσματα αιωρούνται που οι αισθητήρες της ευαισθησίας μου συλλέγουν και τα μετουσιώνουν σε μυθιστόρημα. Ούτε και συγκεκριμένες ώρες υπάρχουν. Μονάχα κάποιες ιδιαίτερες στιγμές υπάρχουν που ένας οίστρος δημιουργίας αναδύεται από της ψυχής τα ευαίσθητα και γίνεται λόγος, γίνεται έκφραση.

7) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου του οποίου την κρίση εμπιστεύεστε;

Όταν το εκάστοτε μυθιστόρημά μου πάρει πλέον την τελική του μορφή, το παραδίδω στα χέρια του συζύγου μου. Εμπιστεύομαι απόλυτα την κρίση του αλλά εκτός αυτού, θέλω  πάντα να μοιράζομαι και τις σκέψεις μου μαζί του.  Η γνώμη του είναι πολύτιμη για μένα και την ακούω ευλαβικά! Άλλωστε είναι και ο πρώτος αναγνώστης του κάθε βιβλίου μου, που πάντα έχει κάτι πρακτικά χρήσιμο να μου προτείνει.

8) Από τα μυθιστορήματά σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το καθένα και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" του καθενός;

Θα σας έλεγα πως αγαπάω φανατικά όλα τα βιβλία μου. Γιατί ταυτίστηκα απόλυτα μαζί τους και μαζί με τους ήρωές τους.  Παραθέτω λοιπόν λίγα λόγια για τα βιβλία μου, θέλοντας έτσι να δώσω όσο πιο επιγραμματικά μπορώ το στίγμα της ιστορίας τους.

Θα ξεκινήσω με το πρώτο μου βιβλίο, ''Το Κρυστάλλινο Δάκρυ του Φεγγαριού''. Η ιστορία του εκτυλίσσεται στην Αγγλία του 1875. Η κεντρική ηρωίδα, η Έμμα, βίωσε από νωρίς την μοναξιά αντιμετωπίζοντας ένα σωρό άδικες επιθέσεις της ίδιας της τής μοίρας. Κατάφερε όμως, να φέρει τη ζωή της εκεί που ονειρεύτηκε, στο άπλετο φως της δικαιοσύνης στον έρωτα και στην ελπίδα για ν' αναπνεύσει για πρώτη φορά το υπέροχο άρωμα της ζωής!
''Το Φιλί Της Καρδιάς''. Η ζωή της δεύτερης ηρωίδας, της Μυρτώς, ισορροπούσε πάνω σ' ένα φθαρμένο σχοινί. Το πεπρωμένο της την πρόδωσε ρίχνοντας στο διάβα της έναν άνδρα εγωιστή κι επιπόλαιο που λεηλάτησε την ψυχή της, ενώ δίπλα της υπήρχε ένα παιδί που δεν χαμογελούσε πια. Παντού εμπόδια και η Μυρτώ γρήγορα αντιλήφθηκε πως για να φτάσει κανείς στα ύφαλα μέρη της ευτυχίας, θα πρέπει να περάσει από τον δίαυλο του πόνου και της θλίψης.

''Το Άρωμα Της Μανόλιας''. Η Φαίδρα, αυτή η πολύπαθη ηρωίδα, μετά από δεκατέσσερα χρόνια αναγκαστικής απουσίας, γύρισε στη γενέτειρά της τα Χανιά, για να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου που χρόνια έμενε μπερδεμένο, για να δικαιωθεί και η ψυχή τής αδικοχαμένης παιδικής της φίλης. Όμως, έτσι αναπάντεχα κι όπως ο κύκλος του μυστηρίου πήγαινε να κλείσει, ήρθε ο έρωτας για να της αποκαλύψει τη φλόγα του θυσιαστηρίου της καρδιάς κι όλη εκείνη την απεραντοσύνη της αιωνιότητας!

9) Η συγγραφέας  Τάνια Θεοδοσίου βρίσκει το χρόνο να διαβάζει και για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Εννοείται πως διαβάζω. Είμαι ένθερμη αναγνώστρια. Η σχέση μου με το βιβλίο είναι σχέση ερωτική. Κι αυτή μου η σχέση, άρχισε πολύ νωρίς από την παιδική μου ηλικία ακόμα και με ακολουθεί πάντα φανατικά. Ήμουν και είμαι λάτρης της κλασικής λογοτεχνίας. Και είμαι λάτρης της, για τον ρομαντισμό και τον λυρισμό που αποπνέει και γιατί ταιριάζει απόλυτα με τις ευαισθησίες μου. Απ' όταν όμως ξεκίνησα να διαβάζω τους σύγχρονους συγγραφείς μας, θα πω πως απλά, υποκλίνομαι.

10) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Ποια είναι τα αγαπημένα μου βιβλία… Νομίζω πως δεν θα ήταν δόκιμο να τ' απαριθμήσω, γιατί είναι πάρα, μα πάρα πολλά. Όσο για το αν έχω δεχτεί επιρροές από κάποιον ξένο ή Έλληνα συγγραφέα, θα πω πως ναι. Αλλά μόνο ως προς το ύφος γραφής, αν και εφόσον κάποιος τους έχει αγγίξει τις ευαισθησίες μου.

11) Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει και το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και το οποίο θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Όχι δεν θα μπορούσα ποτέ να ζηλέψω κάποιο βιβλίο. Να το θαυμάσω μονάχα μπορώ! Άλλωστε ο/η κάθε συγγραφέας, έχει το δικό του/της τρόπο έκφρασης και την δική του/της ιδιαίτερη σκέψη, οπότε κάθε δημιούργημά του/της, είναι απόλυτα μοναδικό.

Καλύτερα λοιπόν, ο καθένας από μας που ασχολείται με την συγγραφή βιβλίων, να κρατήσει στα στεγανά της ψυχής και της σκέψης του, την μοναδικότητά του. Και τότε, μόνον τότε, όλα γίνονται αλλιώς και η ζήλεια περισσεύει....

12) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "κεντρίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι καθαρά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Κάθε συγγραφέας έχει πρόθεση να δώσει διάφορα ερεθίσματα μέσα από την αφήγησή του στον αναγνώστη. Έχω την αίσθηση λοιπόν, πως αν αυτός ο αναγνώστης αφήσει την ψυχή του να περιπλανηθεί στην ουσία των γραφομένων του όποιου δημιουργού επιλέξει, τότε θα νοιώσει να ξεδιπλώνονται μέσα του οι αναζητήσεις του και οι σκέψεις του, μοιραία, γίνονται ένα με τις  σκέψεις  του δημιουργού, έτσι ακριβώς όπως εκείνος τις εμπνεύστηκε και θέλησε να τις περάσει σ' εκείνον, όπως και σε κάθε αναγνώστη. Και βεβαίως, μαζί με την ψυχαγωγική διάσταση που υπάρχει σε κάθε ιστορία, προκύπτουν και κάποια μηνύματα. Τα δικά μου μηνύματα, φροντίζω πάντα να εστιάζονται γύρω από την ανθρώπινη υπόσταση και τις ανάγκες της. Αλλά και γύρω από τις ξεχασμένες αξίες, όπως λόγου χάρη είναι η Αγάπη. Αυτή η θεία δύναμη που καταλύει κάθε δυσκολία και κάθε εμπόδιο, αρκεί να σκάψουμε βαθιά στη ψυχή μας και να την ανακαλύψουμε. Γι' αυτήν την Αγάπη μ' αρέσει να μιλάω και να την συστήνω κάθε φορά στους αναγνώστες μου. Στον κάθε αναγνώστη που μ' εμπιστεύεται, χωρίς να κάνω καμιά διάκριση.

13) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Εμένα προσωπικά δεν μ' αρέσει να πειραματίζομαι. Μ' αρέσει να ακολουθώ την παρόρμηση της ψυχής μου που με υποκινεί συνέχεια να γράφω ό,τι εκείνη ονειρεύεται. Η μόνη μου έννοια είναι κάθε φορά που ξεκινάω κάτι καινούργιο, η γραφή μου να γίνεται όλο και καλύτερη.

14) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των περισσοτέρων βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Και φυσικά αγωνιούσα. Μόλις όμως πήρα την θετική απάντηση από τον εκδοτικό οίκο, η ψυχή μου γέμισε με ανείπωτη χαρά. Αλλά όταν στη συνέχεια ήρθαν και τα πρώτα μηνύματα από την απήχηση που είχε το βιβλίο στο αναγνωστικό κοινό, δεν το πίστευα.

Δεν ξέρω όμως αν η θεματολογία μου επηρεάζει μέχρι και σήμερα την αποδοχή των βιβλίων μου ή είναι το ύφος της γραφής μου. Όποια κι αν είναι η αφορμή, εμένα με ικανοποιεί απόλυτα! 

15) Θεωρείτε πως η πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για ένα συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την πεζή πραγματικότητα;

Πάντα η πραγματικότητα που κουβαλάει μαζί της γεγονότα με τραγικές απολήξεις, μπορεί κάλλιστα να εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς. Ο πόνος, πάντα σε όλες του τις προεκτάσεις, υπήρξε πηγή έμπνευσης. Όσο για μένα, θεωρώ πως μπορεί κανείς ν' αποδράσει από την στυγνή πραγματικότητα, επιλέγοντας ένα όμορφο βιβλίο που δεν θα έχει να κάνει με τον πόνο ή την δυστυχία, αλλά με την λυτρωτική επίδραση της Αγάπης στη ζωή και με το ευεργετικό άγγιγμα της ελπίδας πάνω στους γκρίζους ορίζοντες της ψυχής.

16) Εσείς, με  την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Να μην σταματήσουν ποτέ να ονειρεύονται. Ιδίως τώρα που βρισκόμαστε κάτω από την παντοδυναμία της κρίσης. Να εμπιστεύονται απόλυτα τη ψυχή τους. Αυτή ξέρει. Αυτή ορίζει την έμπνευση, αυτή και τον δημιουργικό οίστρο. Να πιστεύουν βαθιά στο ταλέντο τους και να μην πάψουν ποτέ να γράφουν. Κι όταν γράφουν, να μην ελέγχουν τον λόγο τους και τα συναισθήματά τους, αλλά να τ' αφήσουν να κυλήσουν αυθόρμητα πάνω στο χαρτί.

Και κάτι ακόμη. Η κορυφή, δεν είναι το παν και πολλές φορές, αντί για όμορφες υποσχέσεις, κρύβει θλίψη κι απέραντη μοναξιά.

17) Μέσα στον Δεκέμβρη κυκλοφορεί το νέο  μυθιστόρημά σας, από τις εκδόσεις Ίαμβος με τίτλο «Οι Ανυφάντρες Της Μοναξιάς». Θα θέλατε να μας μιλήσετε πιο διεξοδικά γι’ αυτό, την υπόθεσή του, τους ήρωές του και την έμπνευσή σας που οδήγησε στη δημιουργία του;  

Ναι, στις αρχές του Δεκέμβρη περίπου, θα κυκλοφορήσει το τέταρτο κατά σειρά βιβλίο μου με τίτλο ''Οι Ανυφάντρες Της Μοναξιάς'' από τις εκδόσεις Ίαμβος που συνδυάζει την αστυνομική πλοκή, τον ρομαντισμό και το μυστήριο, χωρίς βέβαια να εξαιρείται το συναισθηματικό κομμάτι, με όλες του τις κοινωνικές διαστάσεις και προεκτάσεις.

Οι εναλλασσόμενες καταστάσεις, υφαίνουν τον καμβά μιας ιστορίας με απροσδόκητο τέλος που θέλω να πιστεύω πως διαθέτει μια συνεκτική και ρέουσα αφήγηση. Και είναι μια ιστορία που αιωρείται ανάμεσα σ' ένα βαρύ αιματοβαμμένο και πολύ τραγικό παρελθόν, σ' ένα ανελέητο μίσος που σαν ίσκιος πλανιέται παντού και στοιχειώνει, αλλά και στον έρωτα που γύρευε άλλοθι. Γύρευε όμως; Όχι, δεν θέλω να πω περισσότερα για να μην χάσει το ενδιαφέρον του ο αναγνώστης. Και γιατί το τέλος της κάθε ιστορίας, πάντα κάτι ανατρεπτικό κρύβει.

Και κάτι για τους ήρωες τώρα. Οι κεντρικοί ήρωες λοιπόν, η Λαβίνια κι ο Ίαν, αντιπαρατίθενται, πληγώνονται και πληγώνουν, ερωτεύονται και κρατούν οργανικό ρόλο μέσα στην ιστορία που κατευθύνει την πλοκή σαν αόρατη δύναμη λες, στη λύτρωση! 

18) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία αλλά, ειδικότερα, στο νέο μυθιστόρημά σας, και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Σας ευχαριστώ κι εγώ ολόψυχα που με τιμήσατε με αυτήν τη τόσο ενδιαφέρουσα συνέντευξή σας!

Όπως επίσης σας ευχαριστώ θερμά για τις πολύτιμες ευχές σας για τα βιβλία μου και ειδικά για το καινούργιο μου που βρίσκεται πλέον προ των πυλών!
Όσο για το μελλοντικό μου μυθιστόρημα, δεν έχω να πω πολλά, γιατί μόλις το ξεκίνησα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι, πως πρόκειται για μια ιστορία που κινείται μέσα σε ένα σκηνικό με ατμόσφαιρα αστυνομικού μυστηρίου αλλά και έρωτα!

Βιογραφία Τάνιας Θεοδοσίου :

Η Τάνια Θεοδοσίου γεννήθηκε σε μια επαρχιακή πόλη. Μεγάλωσε στην Αθήνα στους κόλπους μιας παραδοσιακής οικογένειας, όπου και ολοκλήρωσε τις λυκειακές σπουδές της. Έχει σπουδάσει αρχιτεκτονικό σχέδιο, διακόσμηση και μιλάει δύο γλώσσες, αγγλικά και ιταλικά. Την εμφάνισή της στη λογοτεχνία πραγματοποίησε το 2007 με το βιβλίο «Το Κρυστάλλινο Δάκρυ Του Φεγγαριού» από τις εκδόσεις Ίαμβος. Ακολούθησαν «Το Φιλί Της Καρδιάς» το 2008, από τις ίδιες εκδόσεις και «Το Άρωμα Της Μανόλιας» το 2011 από τις εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες. Το τελευταίο της μυθιστόρημα κυκλοφόρησε μέσα στο Δεκέμβρη του 2015 από τις εκδόσεις Ίαμβος και έχει τίτλο «Οι Ανυφάντρες Της Μοναξιάς».

Βιβλιογραφία Τάνιας Θεοδοσίου:

«ΟΙ ΑΝΥΦΑΝΤΡΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ» (Μυθιστόρημα 2015)

Εκδόσεις: Ίαμβος

Σελίδες: 760

Τιμή: 17 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Στενά ανέτειλε ο ήλιος της ζωής της Λαβίνια. Από πολύ νωρίς γεύτηκε τη μίζερη επίδραση της μοίρας. Πάνω στην εφηβεία, βρέθηκε αυτοεξόριστη σε μια πόλη άξενη, όταν το ψέμα κάηκε, κάτω από το εκτυφλωτικό φως της αλήθειας! Ένα ψέμα ολέθριο, που το κουβαλούσε σαν μόνη αποσκευή, στο ταξίδι της ξενιτιάς της, με τη μοναξιά να στήνει τον ιστό της, γύρω από τη ζωή και τα όνειρά της.

Μόλις, όμως, άρχισε να συνηθίζει την καινούργια πραγματικότητα, βρέθηκε ξανά παγιδευμένη από τη μοίρα. Κάποιοι την επιφόρτισαν να παραδώσει εν αγνοία της, ένα επικίνδυνο πακέτο στο Νόρθλαντ Χάους, στα χέρια του Κόντε Λάνσαϊρ, που όμως, ήταν άρρηκτα δεμένο με ένα ένοχο παρελθόν. Στη συνέχεια, έμεινε αιχμάλωτη του γιου του Κόντε, που δεν πίστεψε στην αθωότητά της.

Τι να κρυβόταν πίσω απ’ αυτήν την αιχμαλωσία της άραγε; Ήταν το βαρύ παρελθόν που κουβαλούσε; Ήταν η ανάγκη να βρεθεί οπωσδήποτε κάποιος ένοχος; Ήταν το μίσος που σαν ίσκιος πλανιόταν παντού ολόγυρα; Ή μήπως ήταν ο έρωτας που γύρευε άλλοθι κι εκείνη έμενε ολομόναχη, δεμένη στο πυκνό δίχτυ που της είχαν πλέξει γύρω της σφιχτά, οι ανυφάντρες της μοναξιάς;»

«ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΑΝΟΛΙΑΣ» (Μυθιστόρημα 2011)

Εκδόσεις: Σύγχρονοι Ορίζοντες

Σελίδες: 524

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«"Και τότε όρμησε μες στο δωμάτιο, συνοδευόμενο από το άρωμα της μανόλιας, ένα φεγγάρι κατακόκκινο που απέπνεε έρωτα... Αχ έρωτα! σκέφτηκε η Φαίδρα, δίχως την ύπαρξή σου και το δικό σου φως, θα μπορούσε ο άνθρωπος να υποψιαστεί ποτέ το άπειρο;"

Η Φαίδρα, όταν η απόφαση ωρίμασε μέσα της, ύστερα από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, επέστρεψε στη γενέτειρά της, τα Χανιά. Γύρισε με την ελπίδα να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου, που έμεινε για καιρό μπερδεμένο. Να λάμψει επιτέλους το φως της αλήθειας και να βρεθεί ο ένοχος, που βύθισε στη θλίψη πολλές καρδιές, ώστε να γαληνέψει και η ψυχή της αγαπημένης της φίλης, που χάθηκε τόσο άδικα και ξαφνικά. Έπειτα, ενώ ο κύκλος των μυστηρίων πάει να κλείσει και τα κρυμμένα να αποκαλυφθούν, εντελώς αιφνιδιαστικά έρχεται στη ζωή της η αγάπη.»

«ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ» (Μυθιστόρημα 2008)

Εκδόσεις: Ίαμβος

Σελίδες: 424

Τιμή: 12,12 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Όλα όσα κέντησαν, όλα όσα πόνεσαν την καρδιά της Μυρτώς, κάηκαν, έγιναν στάχτη. Και κάηκαν, γιατί τούτη η δυνατή καρδιά, δεν έστερξε την τόση τυραννία.

Ανέβηκε μόνη τον κακοτράχαλο δρόμο της, προσέχοντας να μη γδάρει την ψυχή της, περνώντας μέσα από τα δύσβατα μονοπάτια της ζωής. Πάλεψε, μάτωσε, ώσπου κάποτε, η ελπίδα της άνοιξε ένα παράθυρο στον ήλιο.

Η μοίρα τελικά νικήθηκε και σαν άλλος κλειδούχος, γέμισε με το κλειδί της τη γραμμή του πεπρωμένου στο φως. Και κείνη, ζωσμένη με δύναμη, σήκωσε το βλέμμα και κοίταξε κατάματα το εκτυφλωτικό φως της δικαίωσης, που ανέτειλε απρόσμενα μπροστά της.

Κρατώντας το χέρι του αγαπημένου της, ατένιζε το μέλλον με καρδιά και νου να πλέουν σε ήρεμα νερά, πάνω στα ύφαλα μέρη της αισιοδοξίας.

Η ζωή κάποτε την πρόδωσε και τη βύθισε στα πιο βαθιά μπουντρούμια μιας ανελέητης οδύνης. Όμως, εκείνη είχε μάθει πια, πως, για να φτάσει κανείς στη χαρά και στην ευτυχία, θα έπρεπε να περάσει μέσα από το δίαυλο του πόνου και της θλίψης...»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για το βιβλίο στον ακόλουθο σύνδεσμο:

«ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ», της Τάνιας Θεοδοσίου - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΟ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ» (Μυθιστόρημα 2007)

Εκδόσεις: Ίαμβος

Σελίδες: 524

Τιμή: 12,85 €

 Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η ζωή της αποκαλύφθηκε σιγά-σιγά, μέσα απ τον πόνο και την απόλυτη μοναξιά. Οπτιμίστρια η Έμμα απ τη φτιάξη της και με μια ξεχωριστή προσωπικότητα κατάφερε εντελώς μόνη να μεγαλώσει και να μορφωθεί, χωρίς τη συμπαράσταση της οικογένειας. Ανέβηκε κι αυτή το δικό της Γολγοθά, όπως κι ο πατέρας της. Όμως, επειδή διέθετε μια ψυχή από ατσάλι, κατόρθωσε τελικά να φέρει τη ζωή εκεί όπου εκείνη ονειρεύτηκε: στον έρωτα, στη χαρά, στην ελπίδα...»