Συνέντευξη με την ΝΑΤΑΣΑ ΓΚΟΥΤΖΙΚΙΔΟΥ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Νατάσα Γκουτζικίδου

            Η πρώτη μου επαφή με την Νατάσα Γκουτζικίδου έγινε διαδικτυακά, μέσα από τον κοινωνικό δίκτυο του Facebook. Γνωρίζοντάς το ευρύ, για το νεαρό της ηλικίας της, συγγραφικό έργο της εντυπωσιάστηκα και ψάχνοντας τη βιβλιοθήκη μου ξαφνιάστηκα ακόμα περισσότερο βρίσκοντας ένα βιβλίο της το οποίο είχε αγοράσει η πιο "δύσκολη" και απαιτητική αναγνώστρια που έχω γνωρίσει έως τώρα… η μητέρα μου! Το βιβλίο αυτό ήταν το εξαιρετικό, όπως διαπίστωσα αργότερα και η ίδια, «Άγγελοι Πολέμου» και υπέθεσα πως για να κεντρίσει το ενδιαφέρον της μητέρας μου στην έκθεση βιβλίου και να το επιλέξει, σίγουρα θα ήταν αξιόλογο. Πράγματι, διαβάζοντάς το διαπίστωσα πως ήταν όντως εξαιρετικό και μέσα από αυτό "γνώρισα" μία συγγραφέα νεότατη, με φαντασία και αξιόλογη, ποιοτική γραφή, η οποία είχε την ικανότητα να αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη σελίδα και να το διατηρεί αμείωτο μέχρι την τελευταία.

            Μένοντας απόλυτα ικανοποιημένη από την πρώτη μου αναγνωστική εμπειρία με το έργο της Νατάσας Γκουτζικίδου, αποφάσισα να αποκτήσω και τα υπόλοιπα βιβλία της. Με χαρά μου ανακάλυψα πως η γκάμα των θεμάτων με τα οποία επέλεγε η συγγραφέας να ασχοληθεί ήταν ευρεία και μπορούσε με ευκολία να ελιχθεί από το ιστορικό – δραματικό  μυθιστόρημα, όπως το «Βροχή Πάνω Στην Πέτρα», το «Άγγελοι Πολέμου» και το «Του Έρωτα Και Της Φωτιάς», στο μεταφυσικό – αστυνομικό όπως η διλογία «Το Μυστικό Των Αλόγων» και «Ο Χορός Της Νύμφης», στο κοινωνικό – δραματικό όπως το «Θυμήσου Πόσα Μου Χάρισες» και το «Δάκρυα Από Αλάτι» αλλά και στο παιδικό όπως το «Η Δανάη Στο Παλάτι Του Ήλιου». Εντυπωσιακό αλήθεια έργο έως τώρα, ενώ πιστεύω πως έχουμε ακόμα πολλά ενδιαφέροντα και εξίσου αξιόλογα μυθιστορήματα να περιμένουμε στο μέλλον από την εμπνευσμένη συγγραφέα. Της εύχομαι καλή επιτυχία σε κάθε εγχείρημά της, την ευχαριστώ για το χρόνο που διέθεσε για να απαντήσει στο ερωτηματολόγιό μου και σας καλώ να διαβάσετε τη συνέντευξη που παραχώρησε στους «Φίλους Της Λογοτεχνίας» ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο περισσότερο τη Νατάσα Γκουτζικίδου.

1) Αγαπητή  κ. Γκουτζικίδου,  μας έχετε ήδη χαρίσει δέκα εξαιρετικά βιβλία, με διαφορετική θεματολογία το καθένα, εκ των το ένα είναι για παιδιά. Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Το έναυσμα για την ενασχόλησή μου με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής ήταν ένα λαϊκό τραγούδι που μιλάει για ένα τρένο και έναν σταθμό σαν αυτόν που έχω περπατήσει αμέτρητες φορές στη γενέτειρα της μητέρας μου. Ήταν τόσο έντονες οι μνήμες που ξεσήκωσε το άκουσμά του που ούτε η ίδια κατάλαβα πώς βρέθηκα να δημιουργώ εικόνες και μια ιστορία που μέχρι τότε δεν είχα ποτέ αναλογιστεί, τουλάχιστον συνειδητά.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και για κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να  συγκεντρώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Κάθε φορά, η έμπνευση είναι διαφορετική. Ωστόσο, ίσως και λόγω των σπουδών μου στην Κοινωνιολογία, παραδέχομαι πως τη μεγαλύτερη έμπνευση για μένα αποτελούν οι άνθρωποι και οι συμπεριφορές τους διαχρονικά. Δεν θεωρώ πως είναι δύσκολο να συνδυάσεις τα τυχόν ιστορικά στοιχεία με τους τόπους και τη μυθοπλασία. Από τη στιγμή που η ιστορία γεννιέται μέσα στο μυαλό μου, με καθοδηγεί για το πώς πρέπει να εξελιχθεί. Σαφώς, όταν τοποθετείς την πλοκή σου σε ιστορικούς χρόνους, αυτό προϋποθέτει έρευνα και ιδιαίτερη προσοχή και καμιά φορά, αν πιαστείς αδιάβαστος κινδυνεύεις να γράψεις κάτι που δεν ευσταθεί. Τότε, απλώς σβήνεις, ανασυντάσσεσαι και ξεκινάς από την αρχή.

3) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Οτιδήποτε βιωματικό αυτομάτως ενισχύει αυτό που θέλει να γράψει ο συγγραφέας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλοι οι μεγάλοι λογοτέχνες είχαν ταξιδέψει σε διάφορες περιοχές της χώρας αλλά και στο εξωτερικό. Αυτό δεν συνεπάγεται βέβαια πως είναι πάντοτε εφικτό. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε πως οποιαδήποτε επαφή με ό,τι αποκαλούμε πολιτισμό, αυτομάτως συνεπάγεται διεύρυνση πνευματικών οριζόντων και κατά συνέπεια, ένα παιχνίδισμα με τη φαντασία-  ένα από τα πιο απαραίτητα "όπλα" του συγγραφέα.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Πόσο εύκολο, ή επώδυνο ήταν αυτό και πόσο εφικτή ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Μέχρι στιγμής, δεν έχω συμπεριλάβει προσωπικά βιώματα στα βιβλία μου. Θα ήταν όμως ψέμα να πω πως η Νατάσα δεν υπάρχει με κάποιον τρόπο σε αυτά. Υπάρχουν οι σκέψεις μου, οι προβληματισμοί μου, άνθρωποι που γνωρίζω ή συμπεριφορές που μου προκάλεσαν οποιοδήποτε συναίσθημα και με ώθησαν στο να τις περιγράψω. Τις περισσότερες φορές δεν είναι συνειδητή διεργασία, οπότε δεν με ενδιαφέρει και να προσεγγίσω οτιδήποτε αντικειμενικά. Τη στιγμή όμως που συνειδητοποιείς τί γράφεις, συγκινείσαι. Άλλοτε, χαίρεσαι γιατί καταλαβαίνεις πως έχεις νικήσει τον ίδιο σου τον εαυτό και είσαι σε θέση να του αντιταχθείς και άλλοτε, λυπάσαι που κάποια πράγματα παραμένουν σαράκι στην ψυχή σου. Τότε επέρχεται ο θεραπευτικός ρόλος της γραφής και τη στιγμή που πονάς γιατί αφήνεις ελεύθερο το είναι σου, τότε ακριβώς γνωρίζεις και την ίαση.

5) Στα βιβλία σας έχετε καταπιαστεί, κυρίως, με θέματα κοινωνικού, δραματικού, μεταφυσικού, αστυνομικού και ερωτικού περιεχομένου. Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Η Ιστορία έχει αποδείξει πως δεν είναι απαραίτητο λ.χ. να είσαι αστυνομικός για να γράψεις ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, ούτε γιατρός για να χρησιμοποιήσεις ιατρικούς όρους. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως πρέπει να υποτιμούμε τις σπουδές ή να τις θεωρήσουμε ασήμαντες σε ό,τι αφορά στη συγγραφή ενός βιβλίου. Η αλήθεια όμως είναι πως καλός συγγραφέας, ή πιο σωστά καλύτερος συγγραφέας, γίνεται ίσως εκείνος που διαθέτει ταλέντο, φαντασία, εμπειρία, μόρφωση, τη δυνατότητα να ταξιδεύει, μα κυρίως να ζει. Να ξέρει να ζει την ίδια τη ζωή χωρίς να φοβάται.

6) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Δεν θα έλεγα πως υπάρχει κάποια ιεροτελεστία που ακολουθώ, άλλωστε οι ρυθμοί ζωής μου δεν μου επιτρέπουν να ακολουθώ κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Παραδέχομαι όμως πως έχω ιδιαίτερη σχέση με τις νύχτες, ιδίως τις χειμωνιάτικες. Τότε που όλα ηρεμούν και το μόνο που ακούγεται τις περισσότερες φορές είναι το βουητό του αέρα. Μάλλον, επειδή τότε ηρεμώ πραγματικά και αναζητώ τη γραφή σαν γιατρικό μετά από μια κουραστική μέρα.

7) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου του οποίου την κρίση εμπιστεύεστε;

Ίσως ακουστεί εγωιστικό αλλά πολύ σπάνια ζητάω τη γνώμη κάποιου δικού μου ανθρώπου και αυτό επειδή θεωρώ τη γραφή κάτι πολύ προσωπικό, ένα εντελώς δικό μου κομμάτι στο οποίο δεν χωρούν επεμβάσεις.

8) Από τα δέκα βιβλία σας υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το καθένα και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" του καθενός;

Οι συγγραφείς, όπως και οι περισσότεροι δημιουργοί, συνηθίζουμε να λέμε ότι αδυνατούμε να ξεχωρίσουμε τα έργα μας, μιας και στο καθένα έχουμε καταθέσει κάτι από εμάς. Μπορώ να παραδεχτώ όμως ότι λίγο μεγαλύτερη αδυναμία ίσως έχω στο τελευταίο μου μυθιστόρημα με τίτλο «Βροχή Πάνω Στην Πέτρα», ένα βιβλίο που διαδραματίζεται στην Κρήτη του 1941 και αφορά σε μια βεντέτα που αναβιώνει μια ολόκληρη εποχή, ενώ δεκάδες μυστικά έρχονται στην επιφάνεια και σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Οι λόγοι είναι καθαρά συναισθηματικοί και αφορούν σε παιδικές μνήμες που με παρακίνησαν να γράψω για τη συγκεκριμένη περίοδο. Δεν είναι, ωστόσο, το μόνο μου βιβλίο με ιστορική ματιά. Αποφεύγω τον όρο ‘ιστορικό μυθιστόρημα’, γιατί δεν θεωρώ πως είναι. Προηγήθηκαν οι «Άγγελοι Πολέμου» ένα βιβλίο που επίσης διαδραματίζεται στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και «Της Φωτιάς Και Του Έρωτα», ένα μυθιστόρημα που μας μεταφέρει στα χρόνια της Μικρασιατικής καταστροφής. Λόγω της αγάπης μου για τα άλογα, βγήκαν από το συρτάρι μου «Το Μυστικό Των Αλόγων» και «Το Μυστικό Των Αλόγων, Η Επιστροφή». Το «Θυμήσου Πόσα Μου Χάρισες» αντίστοιχα μας ταξιδεύει σε ένα μικρό ψαροχώρι κι ένας φάρος αναλαμβάνει να μας διηγηθεί τα μυστικά του, ενώ «Ο Χορός Της Νύμφης» κάπου στην επαρχία όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Τέλος, τα «Δάκρυα Από Αλάτι» εξιστορούν πως στη ζωή αξίζει να παλέψεις για ό,τι αγαπάς.

9) Η συγγραφέας  Νατάσα Γκουτζικίδου  βρίσκει το χρόνο να διαβάζει και για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Τα τελευταία χρόνια δεν διαβάζω όσο θα ήθελα, δυστυχώς δεν μου το επιτρέπει ο χρόνος μου λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Όμως, θεωρώ απαραίτητο να απέχεις από τα δικά σου γραπτά και να επεκτείνεις τη ματιά σου σε ξένα κείμενα, να γίνονται τα ερεθίσματα των άλλων και δικά σου. Συνήθως επιλέγω να διαβάζω μυθιστορήματα, ιδίως αστυνομικά.

10) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Κάθε φορά που ξεκινάω να φτιάχνω τη λίστα με τα αγαπημένα μου βιβλία και τους αγαπημένους μου συγγραφείς, συνειδητοποιώ πως αυτή θυμίζει κάτι από το γεφύρι της Άρτας: "ολημερίς φτιαχνότανε, το βράδυ γκρεμιζόταν". Έτσι ακριβώς αλλάζει και η δική μου κάθε λίγο, μιας και ο κόσμος του βιβλίου είναι τόσο ταξιδιάρικος που είναι αδύνατον να τον ιεραρχήσεις. Αντίστοιχα, υπάρχουν δεκάδες εξαιρετικοί συγγραφείς, Έλληνες και ξένοι. Δεν γίνεται να μη δεχτείς επιρροές από άλλους ομότεχνους, είναι σχεδόν ουτοπικό να το πιστεύει κανείς. Νομίζω πως οι δικές μου επιρροές προέρχονται κυρίως από ξένους συγγραφείς, μιας και μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου υπήρχε πληθώρα ξένων τίτλων.

11) Από την ελληνική και την παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει και το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Θα ήθελα να είχα γράψει είτε το «Ψάχνοντας Για Κοχύλια» της Ρόζαμουντ Πίλτσερ, είτε τον «Μικρό πρίγκιπα» του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερί.

12) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "κεντρίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι καθαρά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Ένα βιβλίο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο και στην ψυχοσύνθεση του συγγραφέα του. Όταν γράφεις, μοιραία, περνάς κάποια μηνύματα που συνήθως σχετίζονται με τα βιώματά σου. Δεν σημαίνει πως τα μηνύματα αυτά είναι πάντα συνειδητά. Όμως, ένα βιβλίο, πέρα από το να ψυχαγωγήσει τον αναγνώστη - που σαφώς το θέλουμε - έχει πολλαπλούς σκοπούς ή πρέπει να εξυπηρετεί πολλαπλούς σκοπούς και κυρίως, να κεντρίσει - όπως σωστά αναφέρθηκε από σένα Κλειώ - τη σκέψη. Τουλάχιστον, εγώ αυτό επιθυμώ όταν διαβάζω ένα βιβλίο, να πάρω κάτι περισσότερο από μερικές στιγμές χαλάρωσης. Να προβληματιστώ, να αναλογιστώ και, γενικότερα, να εξελιχθώ μέσα από αυτό.

13) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να πειραματίζεται θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Προσωπικά, μου αρέσει να πειραματίζομαι. Το θεωρώ σπουδαία πρόκληση, ωστόσο δεν είμαι σίγουρη πως είναι πάντα εύκολο να βγω από το "καλούπι" μου. Για να μην παρεξηγηθώ, με τον όρο "καλούπι" εννοώ τον τρόπο που γράφω και καταθέτω τις σκέψεις μου. Η γραφή είναι ελευθερία και αν επιθυμεί κάποιος να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που τον έχει καθιερώσει, θεωρώ πως πρέπει να το κάνει. Γράφουμε από υποχρέωση πρώτα προς τους εαυτούς μας.  

14) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των περισσοτέρων βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Όταν παρέδωσα το πρώτο μου βιβλίο, είχα μάλλον άγνοια κινδύνου. Δεν είχα αναλογιστεί ούτε την ευθύνη μου απέναντι στο αναγνωστικό κοινό, ούτε σκεφτόμουν πως εκτίθεμαι. Ήταν απλώς η δική μου προσωπική ανάγκη που με είχε κάνει να γράψω, να περιπλανηθώ σε έναν κόσμο που εγώ είχα πλάσει. Σε ό,τι αφορά στην αποδοχή από το αναγνωστικό κοινό, όλοι τη θέλουμε. Θα ήταν ψέμα να πούμε κάτι άλλο, ωστόσο δεν γίνεται ένα βιβλίο να είναι απαραίτητα και αρεστό. Οπότε, κάθισα στην καρέκλα μου, σταύρωσα τα δάχτυλά μου και ευχήθηκα να βρεθεί έστω κι ένας άνθρωπος που να αισθανθεί πως κάτι κέρδισε διαβάζοντάς το.  Σε ό,τι αφορά στο τρίτο σκέλος της ερώτησης, σαφώς και πιστεύω πως η θεματολογία ενός βιβλίου παίζει ρόλο σε ό,τι αφορά στην αποδοχή του. Δεν αρκεί όμως από μόνη της. 

15) Θεωρείτε πως η πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για ένα συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας;  Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την πεζή πραγματικότητα;

Η πραγματικότητα που βιώνει ένας συγγραφέας αποτελεί πάντα πηγή έμπνευσης για εκείνον. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως θα γράψει εξ ολοκλήρου ένα βιβλίο που θα βασίζεται στην πραγματικότητα. Μπορεί να δώσει απλώς ένα βιβλίο γεμάτο σχετικά ερεθίσματα. Δεν θεωρώ πως υπάρχουν περιορισμοί στο βιβλίο, ούτε πως πρέπει όλα να είναι "φυγή". Όπως είπα και παραπάνω, το βιβλίο επιτελεί πολλαπλούς σκοπούς. Ο καθένας λοιπόν γράφει ή διαβάζει ανάλογα με το τι τον ευχαριστεί τη δεδομένη στιγμή. Μην ξεχνάμε πως η βιβλιοπαραγωγή είναι πραγματικά τεράστια για να βάζουμε "πρέπει". Αρκετά έχει έτσι κι αλλιώς η καθημερινότητά μας.

16) Η συγγραφική σας ιδιότητα με την ενασχόλησή σας με την  δική σας επιχειρηματική δραστηριότητα, πώς συνδυάζονται, αλληλοεπηρεάζονται ή αλληλοβοηθούνται;  Έχετε ποτέ εμπνευστεί για τα βιβλία σας από άτομα του εργασιακού σας περιβάλλοντος;

Είμαι απόφοιτη του Παντείου Πανεπιστημίου και συγκεκριμένα, του τμήματος Κοινωνιολογίας, μιας επιστήμης που ασχολείται κατ’ εξοχήν με τον άνθρωπο. Όσα χρόνια σπούδαζα και όσα χρόνια εργάζομαι, οι άνθρωποι αποτελούσαν πάντα πηγή έμπνευσης για μένα. Οι συμπεριφορές, οι σκέψεις τους, οι αντιδράσεις τους ήταν πάντοτε στο επίκεντρο της προσοχής μου. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν με έχει εμπνεύσει κάποιος ώστε να βασίσω μια ιστορία μου σε αυτόν. 

17) Εσείς, με  την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους, επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Οι εποχές ολοένα δυσκολεύουν και οι ερμητικά κλειστές πόρτες ολοένα πληθαίνουν.  Η μόνη συμβουλή που θα έδινα - αν θεωρήσουμε πως είμαι στη θέση να το κάνω - σε έναν νέο συγγραφέα είναι να μην παραιτηθεί ποτέ από τα όνειρά του. Να διεκδικήσει τη θέση που του αναλογεί με πείσμα και πάθος. Άλλωστε, υπάρχει χώρος για όλους.

18) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία αλλά, ειδικότερα, στο πιο πρόσφατο εξαιρετικό μυθιστόρημά σας, «Βροχή Πάνω Στην Πέτρα», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Θα ήθελα με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω θερμά τόσο για τη συνέντευξη, όσο και για το γεγονός ότι στηρίζετε πάντα εμένα και το έργο μου. Προσεχώς, θα κυκλοφορήσει το επόμενο μυθιστόρημά μου από τις εκδόσεις Μάτι, καθώς κι ένα ακόμα παιδικό βιβλίο. Να είστε καλά!

 

Βιογραφία  Νατάσας Γκουτζικίδου:

H Nατάσα Γκουτζικίδου γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα, όπου κατοικεί με την οικογένειά της, και κατάγεται από το Διδυμότειχο Έβρου. Είναι απόφοιτη του τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Διατηρεί τη δική της επιχείρηση, ένα αναγνωστήριο για παιδιά Δημοτικού. Έχουν εκδοθεί δέκα βιβλία της, εκ των οποίων τα οκτώ είναι μυθιστορήματα, το ένα είναι βιβλίο για παιδιά και ένα είναι ταξιδιωτικός οδηγός, όπου συμμετέχει μαζί με άλλους  δύο συγγραφείς.

Βιβλιογραφία Νατάσας Γκουτζικίδου:

«ΒΡΟΧΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ»

Εκδόσεις: Μάτι (2014)

Σελίδες: 364

Τιμή: 13,23 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Κρήτη, 1928. Η Χρυσάνθη καμαρώνει τα τρία αγόρια της, που ανδρώνονται βλέποντας τα κύματα του Λιβυκού πελάγους, σε μια γη που στάζει θρύλους και παραδόσεις.
Ο Μίνωας κάνει όνειρα για τα δώρα που θα χαρίσει στην παιδική του φίλη, τη Μάγια, ενώ την ίδια στιγμή ο Τηλέμαχος και ο Γιώργης σχεδιάζουν την επόμενη σκανδαλιά τους, πάντα υπό το βλέμμα του αυστηρού πατέρα τους και του γενάρχη παππού τους.
Καθώς ο χρόνος τρέχει ανελέητα, μια δυνατή φιλία –ή μήπως ένας παράφορος έρωτας– χτίζεται πάνω στα βράχια μιας σπηλιάς και μια βεντέτα από τα παλιά, ντυμένη με όρκους σιωπής, απειλεί ζωές και σημαδεύει ό,τι με κόπο δημιουργήθηκε.
Στο ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου γράφεται μια από τις πιο δυνατές ιστορίες ηρωισμού και τα παλιά μυστικά έρχονται στην επιφάνεια για να παρασύρουν με την ορμή τους όποιον βρεθεί μπροστά τους.
Μια τυπική κρητική οικογένεια όπου βασιλεύει ο νόμος του πατέρα, όπου η μάνα γίνεται ασπίδα για τα παιδιά της, και τρία αγόρια μεγαλωμένα τόσο ίδια, μα στην πραγματικότητα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους.
Τι θα συμβεί όταν τα μυστικά αποκαλυφθούν; Αντέχει ο έρωτας την απόσταση, τον χρόνο και τον πόνο που γεννά η αλήθεια; Μπορεί ένα θανάσιμο παρελθόν να συμφιλιωθεί με το παρόν και να γεννήσει ένα ελπιδοφόρο μέλλον;
Από την Κρήτη στην Αθήνα του Μεσοπολέμου και από εκεί στην Κρήτη της μάχης και του ηρωισμού, μέχρι το μεταπολεμικό Λονδίνο, οι ήρωες διηγούνται την ιστορία τους καθώς η βροχή πάνω στην πέτρα γράφει τη δική της…»

«Η ΔΑΝΑΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ»

Εκδόσεις: Μάτι (2014)

Σελίδες: 140

Τιμή: 5,75 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Όταν η εφτάχρονη Δανάη ακολουθεί έναν σκίουρο στην κουφάλα ενός δέντρου, ούτε που της περνάει από το μυαλό σε τι περιπέτειες θα μπλέξει. Από το δάσος των αναμνήσεών της θα βρεθεί -μέσα σε μια μαγική στιγμή- στη χώρα της Αρμονίας, έναν φανταστικό κόσμο όπου όλα έχουν λαλιά. Ζώα, πουλιά, φυτά και δέντρα -από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό- μιλούν ανθρώπινα, ξεναγώντας τη μικρή Δανάη σε μια πλάση που μέρα με τη μέρα αλλάζει, ως αποτέλεσμα της αιχμαλωσίας της πριγκίπισσας Χλωροφύλλης και της περιβαλλοντικής μόλυνσης από τον μάγο Αμίαντο. Θα καταφέρουν μια νυφίτσα, ένα γεράκι, μία αλεπού, ένας σκίουρος, ένας λαγός, μία κουκουβάγια κι ένα κορίτσι να σώσουν τον κόσμο της Αρμονίας, προτού χαθεί -μια για πάντα- η δύναμη από το καταπράσινο φόρεμα της πριγκίπισσας; Μέσα από μια σειρά περιπετειών με πειρατές, αερικά και δάση από παπαρούνες, οι ήρωές μας ταξιδεύουν σε έναν κόσμο που ίσως δεν υπάρχει μόνο στη φαντασία, αλλά μπορεί να βρίσκεται όντως σε κάποια γωνιά του πλανήτη μας…»

 

«ΔΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΑΛΑΤΙ»

Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία (2013)

Σελίδες: 185

Τιμή: 7,70 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Ζοζεφίνα, χωρισμένη και μητέρα δύο παιδιών, αποδέχεται μια εργασιακή πρόκληση που περιλαμβάνει ένα επαγγελματικό ταξίδι δέκα ημερών στο Παρίσι. Φτάνοντας στην πόλη, μια βροχερή νύχτα, συναντά τον Αντώνη, τον οποίο γνωρίζει ήδη από την Ελλάδα και τους ενώνει η αμοιβαία συμπάθεια ή μήπως, κάτι περισσότερο; Οι καταστάσεις θα τους φέρουν κοντά και ο έρωτας δεν θα αργήσει να ξυπνήσει στις καρδιές τους. Όμως, έχουν μόνο δέκα μέρες στη διάθεσή τους για να ζήσουν το παραμύθι, αφού στην αληθινή ζωή, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Μπορούν δέκα μέρες να αλλάξουν για πάντα τη ζωή δύο ανθρώπων; Είναι ικανό το πιο δυνατό συναίσθημα να ανατρέψει κάθε δεδομένο;»

«ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ – Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ»

Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία (2013)

Σελίδες: 400

Τιμή: 11,20 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η ηλικιωμένη Άννα αποφασίζει να νοικιάσει την οικογενειακή επιχείρηση, ένα ιπποφορβείο που γνώρισε σπουδαίες νίκες σε αλλοτινούς χρόνους. Ο μοναδικός όρος που θέτει για τους νέους ιδιοκτήτες είναι να παραμείνει στη θέση του, ως εκπαιδευτής αλόγων, ο Μάριος, προστατευόμενος της ίδιας και του συζύγου της. Σύντομα, το ιπποφορβείο περνά στον έλεγχο του Βαλέριου Μακρή, ο οποίος εγκαθίσταται στο σπίτι μαζί με τη μοναχοκόρη του, Νεφέλη και την αδελφή του, Ελευθερία. Ένας έρωτας θα γεννηθεί, ενώ μια σειρά τραγικών γεγονότων θα γίνει η αφορμή να έρθει στο φως όλη η αλήθεια που αφορά στην οικογένεια Μακρή. Ποιο είναι το παιδί που εμφανίζεται από το πουθενά στη Νεφέλη; Αερικό, άγγελος ή αποκύημα της φαντασίας της; Κι αν πράγματι υπάρχει, τι μήνυμα μεταφέρει; Ποιος κινεί τα αόρατα νήματα και τι μυστικό κρύβεται στις σελίδες ενός ημερολογίου; Γιατί τα άλογα παρουσιάζονται τρομαγμένα στα όνειρα της Νεφέλης; Είμαστε, τελικά, μόνοι σε έναν κόσμο υλικό και φθαρτό ή υπάρχει κάτι ανώτερο από εμάς;»

«ΘΥΜΗΣΟΥ ΠΟΣΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΣ»

Εκδόσεις: Δυάς (2012)

Σελίδες: 420

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μετά την αυτοκτονία της αδελφής της η Μελίνα κλείνεται στον εαυτό της και το δωμάτιό της μετατρέπεται σε φυλακή μέχρι τη μέρα που αποφασίζει να επιστρέψει πίσω στη ζωή. Προορισμός της το γραφικό ψαροχώρι όπου περνούσε τις διακοπές των παιδικών της χρόνων με την οικογένειά της. Ένα σπίτι στη σκιά του παλιού φάρου, μια ιστορία αγάπης από το παρελθόν που αναμοχλεύει ζωές και μνήμες, ένας μυστηριώδης φάκελος που εξαφανίζεται την πιο καίρια στιγμή κι ένα μυστικό που θα συνδέσει παρελθόν και παρόν με τρόπο τρομαχτικό.. Ποια ζωή στοιχειώνει το φάρο; Ποια μελαγχολία κρύβουν οι νότες που αντηχούν μέσα στη νύχτα από το πουθενά; Θα καταφέρει η Μελίνα να ξεδιπλώσει τον μίτο της Αριάδνης και να βγει από το λαβύρινθο που τόσο επιδέξια έχουν χτίσει γύρω της; Όταν ο εχθρός είναι περισσότερο αόρατος από όσο πιστεύεις...»

«ΑΓΓΕΛΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥ»

Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία (2011)

Σελίδες: 400

Τιμή: 13,93 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η λαίλαπα του πολέμου κυκλώνει την Ευρώπη του 1940. Η Άλκηστη ζει με την οικογένειά της στο Λονδίνο από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Τα όνειρά της ωστόσο είναι χρωματισμένα με το γαλάζιο της ελληνικής γης, όπου και ελπίζει μια μέρα να επιστρέψει. Ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι έχει αποτυπωθεί στη μνήμη της, μα κάθε φορά σκοντάφτει πάνω στην επίμονη και φαινομενικά ανεξήγητη άρνηση του πατέρα της. Μαύρο πανί για τον Θάνο η επιστροφή στο νησί. Μαύρο πανί για τη μητέρα της η Άλκηστη, στης οποίας το πρόσωπο διαβάζει τα λάθη του παρελθόντος. Δύο αδελφές που βιώνουν τον ανταγωνισμό μεταξύ τους και δύο αφίξεις που έρχονται να αναστατώσουν κι άλλο τη ζωή της οικογένειας. Ένας έρωτας που ξετυλίγεται αργά και παίρνει τη μορφή φύλακα-άγγελου κι ένα συρτάρι με διπλό πάτο που κρύβει ένα ξεχασμένο γράμμα. Ένας πόλεμος που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του και χαράζει τις ψυχές των ανθρώπων ανεξίτηλα...»

«ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ»

Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία (2010)

Σελίδες: 300

Τιμή: 9,80 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Καλοκαίρι του 1922. Η Σουλτάνα ονειρεύεται την καταστροφή μιας πόλης και προσπαθεί μάταια να πείσει την οικογένειά της ότι πρέπει να εγκαταλείψουν την Σμύρνη, ενώ τα σημάδια πληθαίνουν κάθε μέρα που περνά.
Η Πανωραία ονειρεύεται την άφιξη του τέταρτου παιδιού της, η Ανθούλα τον μεγάλο έρωτα και η Κρίνα -η μικρότερη από τις τρεις κόρες- ταξίδια σε ανοιχτές θάλασσες, μέχρι που στη ζωή της εισβάλλει ο Κωνσταντής και ο έρωτας κάνει τη νεανική καρδιά της να πάλλεται δυνατά.»

«ΟΙΚΑΔΕ»

Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία (2008)

Σελίδες: 210

Τιμή: 16,89 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

ΑΡΤΑ
ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ
ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ
ΤΡΙΚΑΛΑ
ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
ΛΕΥΚΑΔΑ
ΝΑΥΠΛΙΟ
ΚΑΤΩ ΜΗΛΙΑ
ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ
ΣΙΒΑΣ
ΕΔΕΣΣΑ
ΦΕΡΡΕΣ
ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΣ
ΑΝΑΦΗ
ΤΥΡΝΑΒΟΣ
ΚΑΡΥΣΤΟΣ
ΟΘΩΝΟΙ

«Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΝΥΜΦΗΣ»

Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία (2008)

Σελίδες: 268

Τιμή: 9,10 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«"Ο μύθος λέει πως όταν το φεγγάρι κοντεύει στη γέμιση, κοντά στη σπηλιά της νεράιδας ακούγεται ένα βουητό. Μοιάζει με τραγούδι αλλά όσοι το άκουσαν, λένε πως τα λόγια μοιάζουν ασυνάρτητα. Όσοι όμως, είχαν πίστη, είδαν ένα πλάσμα ονειρικό να τριγυρνά στο δάσος και μετά να χάνεται στη σκόνη του χρόνου. Λένε πως το πλάσμα ζει στον κορμό μιας βελανιδιάς που φυτρώνει κοντά στην είσοδο της σπηλιάς εδώ και χρόνια, τόσα πολλά που κανείς δεν ξέρει την αλήθεια...".»

«ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ»

Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία (2007)

Σελίδες: 422

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Όταν μεγαλώνεις σε ιπποφορβείο, πρώτα μαθαίνεις να ιππεύεις και μετά να περπατάς και να μιλάς. Μέρα με τη μέρα, νιώθεις τη δύναμη του αλόγου να θεριεύει μέσα σου. Γίνεσαι ένα μαζί του. Ο ξέφρενος καλπασμός του γίνεται και δικός σου. Η υπερήφανη φύση του σε γοητεύει, ξέρεις όμως ότι ποτέ δε θα δαμάσεις αυτό το πλάσμα, έναν αληθινό κυρίαρχο σ' ένα αέναο παιχνίδι και επιβίωσης και συντήρησης. Αισθάνεσαι πως τα μεγάλα εκφραστικά μάτια του διαβάζουν την ψυχή σου.»