«ΤΟ
ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ», του
Θοδωρή Κούκια – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Κέδρος
Σελίδες:
272
Τιμή:
10,80 €
Υπάρχουν άραγε καθηγητές, πολύ νέοι
σε ηλικία αλλά τόσο χαρισματικοί, που να μπορούν να επικοινωνήσουν πραγματικά στο
ίδιο μήκος κύματος με τα νεαρά, έφηβα "θηριάκια"
τα οποία καλούνται να εκπαιδεύσουν; Υπάρχουν άγραφοι πίνακες που, ενώ περιμένεις
να είναι κενοί περιεχομένου, εκείνοι έχουν την "δύναμη" να σου δείξουν σχεδόν όλες τις αλήθειες της ζωής;
Υπάρχουν μυθιστορήματα που, ενώ απευθύνονται κυρίως σε νεανικό αναγνωστικό κοινό,
μπορούν να είναι απίστευτα επίκαιρα και διασκεδαστικά για όλες τις ηλικίες αλλά
ταυτόχρονα και γεμάτα από μηνύματα, σύγχρονους προβληματισμούς και συμβουλές
ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, ανοχής και ειλικρίνειας; Ο ευρηματικός Θοδωρής
Κούκιας μέσα από το νέο βιβλίο του με τον πιο πρωτότυπο ίσως τίτλο που έχω ποτέ
δει, «Το Μουσείο Των Αποξηραμένων
Συναισθημάτων», μας αποδεικνύει πως ναι, ξεκάθαρα ναι· τα παραπάνω
μπορούν να συμβούν όταν ένας εκπαιδευτικός-συγγραφέας έχει καθαρή "ματιά", ευσυνειδησία και τιμά
και εκτιμά το λειτούργημά του!
Το νέο μυθιστόρημα του συγγραφέα το ξεκίνησα, σχεδόν
με το που το πήρα στα χέρια μου, από περιέργεια για τον ασυνήθιστο τίτλο του και
περιμένοντας ότι θα βρεθώ μπροστά σε ένα "ανάλαφρο"
και "απροβλημάτιστο" νεανικό
ανάγνωσμα, όμως τελικά, από τις πρώτες κιόλας σελίδες του, βρέθηκα προ ευχάριστης
εκπλήξεως καθώς μαγεύτηκα από τον υπέροχο, λιτό, μοντέρνο και μεστό τρόπο γραφής
του συγγραφέα αλλά και από την ίδια την ευρηματική και άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση,
η οποία εναλλάσσεται συνεχώς μεταξύ της αφήγησης της έφηβης ηρωίδας μας Νεφέλης
και μιας άλλης, εντελώς απρόσμενης ηρωίδας, της Ταβούλας Ρασά. Όλοι μας έχουμε
περάσει από το στάδιο της εφηβείας και έχουμε βιώσει τους ίδιους πάνω κάτω
προβληματισμούς με τους έφηβους ήρωες του βιβλίου. Όμως, τουλάχιστον στις παλαιότερες
εποχές, στην προ Facebook εποχή,
σε εκείνη την "λίθινη" για τους
σημερινούς νέους και αλησμόνητη για εμάς τους τωρινούς 40 κάτι εποχή, ό,τι συνέβαινε
ανάμεσα στους μαθητές, στο σχολείο ή στις κοινωνικές εκδηλώσεις τους, παρέμενε
εκεί ανάμεσα στα ίδια πρόσωπα, εκτός κάποιων ελαχίστων περιπτώσεων. Τότε δεν υπήρχαν
ούτε κινητά, ούτε άμεση διαδικτύωση σε όλων των μορφών τα ιντερνετικά κοινωνικά
δίκτυα, ούτε απρόσωπες σχέσεις με ψεύτικα και κακόβουλα προφίλ ανθρώπων θρασύδειλων,
που χαίρονται να διασύρουν άλλους προστατευμένοι πίσω από την ανωνυμία του
κατασκευασμένου ψηφιακού "κόσμου"
τους.
Η Νεφέλη είναι μία έφηβη μαθήτρια της Α’ Λυκείου,
που ζει κυρίως με τη μητέρα της Λίνα, αφού ο Ισπανός πατέρας της Λουίς είναι
μονίμως – κυριολεκτικά και μεταφορικά – αλλού και που οι δύο καλύτεροι φίλοι
και συμμαθητές της είναι ο Ίωνας, αυτιστικός Υψηλής Λειτουργικότητας με σύνδρομο
Άσπεργκερ, ή αλλιώς "μικρός σοφός"
(για τους συμμαθητές του μικρός ζαβός) και η Αντέλα, κόρη μεταναστών. Οι συχνές
μεταθέσεις της καριερίστας στον Δημόσιο Τομέα μητέρας της δεν βοηθούν στο να
μπορέσει να ριζώσει κάπου η ευαίσθητη και πολύ ώριμη για την ηλικία της Νεφέλη
κι έτσι προσπαθεί να περνάει όσο το δυνατόν απαρατήρητη από τους ενίοτε σκληρούς,
αλαζόνες και ανάλγητους έφηβους συμμαθητές της. Ένα πρωταπριλιάτικο αστείο στο
σχολείο, που ξεκινάει από κάποιες απόλυτα δικαιολογημένες και φυσιολογικές αμφισβητήσεις
της νεαρής κοπέλας ως προς το μάθημα των Θρησκευτικών, θα καταλήξει σε μία άκρως
τραυματική για αυτήν εμπειρία. Η νεανική κατάθλιψη καραδοκεί και η Νεφέλη με μόνους
αρωγούς τους δύο ετερόκλητους και φαινομενικά αταίριαστους φίλους της αλλά και
μία καθηγήτρια που τιμάει την ιδιότητά της, θα προσπαθήσει να ορθοποδήσει, να
βγει από το προστατευτικό "κουκούλι"
του ζεστού παπλώματός της και να αντιμετωπίσει το "βουνό" των καθημερινών προκλήσεων της άμαθης και "άγουρης" ακόμα ζωής της. Η ζωή
είναι μπροστά της, τα εμπόδια και οι απογοητεύσεις πολλές, η αδιαφορία, η σκληρότητα
και η απαξίωση των συνομηλίκων της, που συχνά καλείται να αντιμετωπίσει,
απογοητευτικές. Η δύναμη, όμως, συχνά κρύβεται μέσα μας αλλά και στη συμπαράσταση
και την υποστήριξη των πιο "ανύποπτων"
συμμάχων και το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να πιστέψουμε στον εαυτό μας
και να αντισταθούμε στην αδικία και στη βία κάθε μορφής. Η Νεφέλη, με τη
συνδρομή και την υποστήριξη του Ίωνα, της Αντέλας και της αινιγματικής Ταβούλας
Ρασά, θα προσπαθήσει να ορθώσει το ανάστημά της και να διεκδικήσει όλα όσα της αξίζουν
στη ζωή.
Αφού διαβάσετε κι εσείς αυτό το εξαιρετικό, πρωτότυπο
μυθιστόρημα και το δωρίσετε σε όσους εφήβους γνωρίζετε, κυρίως ως αφύπνιση των "αποξηραμένων συναισθημάτων"
και της εύπλαστης ακόμα συνείδησής τους, μπείτε για λίγο στη λογική του μικρού σοφού Ίωνα! Θα
το απολαύσετε, σας το εγγυώμαι! Κι έτσι, σαν ένα δικό μου ιδιαίτερο "ευχαριστώ" προς τον συγγραφέα
και έναν φόρο τιμής στον ανεπανάληπτο αυτό χαρισματικό, όσο και παρεξηγημένο, ήρωά του έψαξα
στον περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων – αν και ποτέ δεν ήμουν καλή στη
χημεία, αντίθετα τη μισούσα παρόλο που αυτά τα στοιχεία τα είχα μάθει απ’ έξω
και ανακατωτά – και ανακάλυψα ότι το όνομά μου μπορεί να μεταφραστεί ως: C-Li-O (Άνθρακας-Λίθιο-Οξυγόνο) ή Cl-I-O (Χλώριο-Ιώδιο-Οξυγόνο)… Ένα είναι το μόνο
σίγουρο Θοδωρή: η ανάγνωση τέτοιων υπέροχων βιβλίων είναι πραγματικό "οξυγόνο" για μένα!
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Η
Νεφέλη βρίσκεται για ακόμη μία φορά σε καινούριο σχολείο. Αισθάνεται ότι δεν
ανήκει πουθενά, ούτε σε κάποια παρέα ούτε σε κάποιο τόπο. Νιώθει τα χρώματα της
σκέψης της να εξαφανίζονται σιγά σιγά... λες και έχει τρυπώσει στο κεφάλι της
μια χρωμοπαγίδα που τα αιχμαλωτίζει. Μόνη της παρηγοριά η Ταβούλα Ρασά, μια
φίλη διαφορετική απ’ όλες τις άλλες.
Ο
Ίωνας είναι ο πιο παράξενος έφηβος του σχολείου. Την ώρα που οι συμμαθητές του
ανταλλάσσουν I <3 U στο facebook, εκείνος βλέπει εξισώσεις με μιγαδικούς
αριθμούς, τις οποίες προσπαθεί να λύσει. "Μικρό σοφό" τον αποκαλούν
οι δάσκαλοι, "Μικρό ζαβό" τον φωνάζουν τα παιδιά.
Η
διαφορετικότητα ενώνει τη Νεφέλη και τον Ίωνα. Την ίδια στιγμή, όμως, γίνεται
κόκκινο πανί για όσους αντιλαμβάνονται το διαφορετικό ως βαρετό, γελοίο ή
απειλητικό.
Μια
κατάδυση στον κόσμο της εφηβικής κατάθλιψης και του συνδρόμου Άσπεργκερ. Ένα
βιβλίο που διεισδύει στην ψυχή των νέων αποτυπώνοντας πτυχές του σχολικού
εκφοβισμού. Ένα σύγχρονο νεανικό μυθιστόρημα, γλυκό και πικρό συνάμα, όπως
είναι άλλωστε και η ίδια η διαδικασία ενηλικίωσης.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου