Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

«ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ», του Γιώργου Γιαντά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ», του Γιώργου Γιαντά – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Συμπαντικές Διαδρομές
Σελίδες: 282
Τιμή με έκπτωση: 11,70€

          Τον Γιώργο Γιαντά τον «συνάντησα» αναγνωστικά για πρώτη φορά μέσα από το υπέροχο κοινωνικό του μυθιστόρημα «Αύριο», και η γραφή όπως κι η θεματολογία του με ενθουσίασαν πραγματικά. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που δεν επικεντρώνεται απλά και μόνο σε ένα αντικείμενο, αλλά μπορεί να θίγει πλείστα όσα θέματα και να δημιουργεί προβληματισμούς στους αναγνώστες, προκαλώντας τους να σκεφτούν και να δουν την πραγματικότητα μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα. Το ίδιο πράττει ο συγγραφέας και στο νέο του πόνημα, που κυκλοφορεί με τίτλο «Για ένα παιδί» από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Αν και ο ίδιος ο τίτλος μάς προδιαθέτει σαφώς για το τι περίπου θα διαβάσουμε, ο κ. Γιαντάς καταφέρνει και αυτήν τη φορά να θίξει πολλά από τα προβλήματα που μας απασχολούν στη σύγχρονη κοινωνία και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
          Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι θεωρούν πως ο κύριος και πιο σοβαρός σκοπός ενός ανθρώπου είναι να αποκτήσει απογόνους, να διαιωνίσει το είδος του, να ολοκληρώσει την οικογενειακή του ευτυχία μέσα από τη δημιουργία ενός νέου ανθρώπου, δίνοντας ζωή σε ένα παιδί. Κάποιοι άλλοι, παρόλο που δεν το θεωρούν αυτοσκοπό τους, καταφέρνουν να αποκτήσουν ένα ή και περισσότερα παιδιά χωρίς καν να ζοριστούν, ενώ στην ουσία δεν εκτιμούν και τόσο αυτό το επίτευγμα, το «θείο δώρο» κατά ορισμένους άλλους. Τέλος, υπάρχει και μία μικρή κατηγορία ανθρώπων –η οποία συνήθως παραβλέπεται ως αμελητέα ή ακόμα και «προβληματική», αφού δεν ακολουθεί το κύριο ρεύμα– που δεν ασχολούνται με το θέμα της απόκτησης παιδιού με τον σύντροφό τους, καθώς δεν το θεωρούν αυτοσκοπό, ούτε πιστεύουν πως αυτό θα τους ολοκληρώσει ως ανθρώπινα όντα, ως ζευγάρια και ως προσωπικότητες, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει πως δεν αγαπούν τα παιδιά ή δεν χαίρονται όταν τα αποκτούν οι οικείοι τους. Και οι τρεις παραπάνω κατηγορίες ανθρώπων είναι υπαρκτές στην κοινωνία μας, και οι προτιμήσεις της καθεμιάς απολύτως σεβαστές και δικαιολογημένες, ενώ υπάρχει και μια πολύ μικρή κατηγορία εκείνων των ατόμων που θεωρούν τον ερχομό ενός παιδιού βάρος δυσβάσταχτο, εμπόδιο στην περαιτέρω εξέλιξή τους και προτιμούν να απαλλαγούν από αυτό το συντομότερο δυνατό και με κάθε κόστος, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να προλάβουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ο εξαίρετος συγγραφέας στο νέο του βιβλίο καταπιάνεται με τις δύο πρώτες κατηγορίες ανθρώπων καθώς και με την τελευταία, μέσα από τις ζωές δύο ζευγαριών: του Μάνου και της Βικτώριας, που ονειρεύονται να αποκτήσουν ένα παιδί, αλλά αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας, και του Πέτρου και της Μαρίνας, που έχουν αποκτήσει δύο παιδιά χωρίς όμως στην ουσία να εκτιμούν το γεγονός όσο θα έπρεπε, και ενός τρίτου προσώπου που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «πέτρα του σκανδάλου», της Σήλιας, που εμπλέκεται στον έγγαμο βίο του ενός ζευγαριού, επιδιώκοντας την ικανοποίηση των δικών της απωθημένων, χωρίς όμως να λαμβάνει υπόψη της τις συνέπειες των αυθαίρετων πράξεών της προς τους άλλους αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό.
          Η ίδια η ζωή, η Μοίρα ή το πεπρωμένο –όπως θέλετε πείτε το–, είναι εκείνα που τελικά αποφασίζουν την πορεία που θα ακολουθήσει ο καθένας μας, ενώ δρομολογούν και τα προβλήματα και τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε στο διάβα μας και στο αέναο κυνήγι της ενίοτε άπιαστης ευτυχίας. Ένα ζευγάρι αγαπημένο όπως ο Μάνος και η Βικτώρια, που είναι μέσα σε έναν γάμο ευτυχισμένο και αληθινό –χωρίς παραστρατήματα, ψέματα και εξαπατήσεις–, δεν θα έπρεπε να περνάει όλο αυτόν τον γολγοθά προκειμένου να αποκτήσει ένα πολυπόθητο παιδί, αυτό δηλαδή που θα τους ολοκληρώσει ως σύνολο, θα τους δώσει αυτό που ονειρεύονται και επιθυμούν και οι δύο. Από την άλλη, το έτερο ζευγάρι, ο Πέτρος και η Μαρίνα, ενώ έχουν δύο παιδιά, δεν αισθάνονται την ευτυχία και την ολοκλήρωση που θα έπρεπε καθώς η ρουτίνα, τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα ψέματα, τα ανολοκλήρωτα «θέλω» τους και η έλλειψη κατανόησης και σύμπνοιας τους ωθούν στο να παραβλέπουν την ευτυχία που τους έχει προσφερθεί τόσο απλόχερα και αβίαστα από τη ζωή και να αναζητούν νέες εμπειρίες και κατακτήσεις χωρίς νόημα, μέλλον και ουσιαστικό περιεχόμενο.
          Ο Γιώργος Γιαντάς καταπιάνεται με ένα κοινωνικό θέμα που απασχολεί πολλά ζευγάρια, είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη, και μέσα από την περιγραφή των ολοζώντανων χαρακτήρων, των συμπεριφορών και των αποφάσεών τους, μας προκαλεί να διερευνήσουμε τι θα κάναμε εμείς στη θέση τους, όπως και να συμμεριστούμε τις αγωνίες, τις χαρές, τις λύπες και τις απογοητεύσεις τους, αναγνωρίζοντας σε αυτούς κάποιες οικείες σ’ εμάς καταστάσεις. Γιατί πώς θα μπορούσαν να μας είναι ξένες και πρωτόγνωρες καταστάσεις όπως η συζυγική εντιμότητα, η ειλικρίνεια ή η απιστία προς τον σύντροφό μας, η διαρκής αναζήτηση της ευτυχίας και της ολοκλήρωσής μας, η φιλία, ο έρωτας, ο πόνος και η αληθινή αγάπη και συντροφικότητα; Οφείλω θερμά συγχαρητήρια στον συγγραφέα για ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο του, το οποίο και σας προτείνω να διαβάσετε, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:


Ο Μάνος και η Βικτώρια, προσπαθώντας να αποκτήσουν παιδί, διαπιστώνουν πως αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας. Ο Πέτρος και η Μαρίνα, είναι οι γονείς δύο παιδιών, τα οποία για τον πατέρα μοιάζουν ένα πρόσθετο «βάρος» στην πληκτική του καθημερινότητα. Οι παράλληλες ιστορίες των δύο ζευγαριών, άλλοτε τέμνονται κι άλλοτε απομακρύνονται, κινούμενες γύρω από τα εγωιστικά «θέλω» ή την αλληλοκατανόηση, γύρω από την πλήξη της σιγουριάς ή την κοινή αγωνία των συντρόφων. Καταλύτης αυτών, η ίδια η ζωή, με τα άδικα παιχνίδια και τις ειρωνείες της, με το δικό της τρόπο να μοιράζει τη χαρά ή τη στενοχώρια. Μία σύγχρονη ιστορία, που διαρκώς περιστρέφεται γύρω από μία μοιραία αντίθεση: Όσα μοιάζουν «δεδομένα» για ορισμένους, αποτελούν αγώνα ζωής για κάποιους άλλους. Ένα επίκαιρο βιβλίο για το ζήτημα της αδυναμίας απόκτησης παιδιών, για τη συζυγική εντιμότητα ή την απιστία, για τη διαρκή αναζήτηση της ευτυχίας που συνήθως, μέσα από την οδό του πόνου, ωριμάζει και γίνεται αγάπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου