Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

«Η ΔΙΨΑ», του Jo Nesbo – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«Η ΔΙΨΑ», του Jo Nesbo – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κυκλοφορεί στις 10/4/2017

         Ένας χαρισματικός συγγραφέας με φανατικούς οπαδούς ανά τον κόσμο οι οποίοι αυτοαποκαλούνται "Nesbomaniacs" και είναι περήφανοι γι’ αυτό. Ένας ήρωας με πολλά τρωτά, αλλά απόλυτα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, ο Χάρι Χόλε, οποίος έχει ήδη γίνει θρύλος προτού ακόμα ενσαρκωθεί στην μεγάλη οθόνη από τον υπέροχο Michael Fassbender, 33 εκατομμύρια αντίτυπα  των πολυδιαβασμένων βιβλίων του που κυκλοφορούν σε 50 διαφορετικές γλώσσες διεθνώς! 20 χρόνια μετά την πρώτη περιπέτεια του Χάρι Χόλε, την πασίγνωστη «Νυχτερίδα» η οποία κυκλοφόρησε και στα ελληνικά σε επετειακή έκδοση, η ενδέκατη, πολυαναμενόμενη περιπέτεια του αγαπημένου ήρωα του Νέσμπο είναι προ των πυλών και στην ελληνική της έκδοση από τις αγαπημένες εκδόσεις Μεταίχμιο, τις οποίες και ευχαριστώ θερμά για την παραχώρηση των ακόλουθων κειμένων. Καλή επιτυχία και στην «ΔΙΨΑ» που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες και σας προσκαλώ να μπείτε κι εσείς στο ρυθμό της "Nesbomania" που θα λάβει χώρα στις 7/4/2017 σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας μας και να ενημερωθείτε σχετικά με όλες τις δράσεις που έχουν προετοιμαστεί γύρω από το νέο βιβλίο του αγαπημένου συγγραφέα!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ο Χάρι Χόλε επιστρέφει με την ενδέκατη περιπέτειά του! 

Η δίψα αποτελεί τη συνέχεια του μπεστ σέλερ Η αστυνομία (του δέκατου βιβλίου στη σειρά Χάρι Χόλε), στο οποίο ο βετεράνος επιθεωρητής παλεύει να προστατέψει τους συναδέλφους του από έναν δολοφόνο που επιζητά εκδίκηση από την αστυνομία. Στη Δίψα ο Χάρι θα ξαναενταχθεί στις τάξεις της αστυνομίας του Όσλο για να εντοπίσει έναν σίριαλ κίλερ που σκοτώνει χρήστες του κοινωνικού δικτύου γνωριμιών Tinder. Ο τρόπος του και η μέθοδος του δολοφόνου θα οδηγήσουν τον Χάρι στο κυνήγι μιας νέμεσής του από το παρελθόν.

Πλινκ: Ο ήχος του ταιριάσματος στο Tinder είναι ο τελευταίος που θα ακούσει η Ελίζε Χέρμανσεν πριν πέσει θύμα δολοφονίας μες στο διαμέρισμά της. Το νεκρό κορμί της θα βρεθεί από την αστυνομία σημαδεμένο και στραγγισμένο από το αίμα.
Όταν μια ακόμα γυναίκα δολοφονείται, τα αντανακλαστικά του πρώην επιθεωρητή και νυν καθηγητή στην Αστυνομική Ακαδημία Χάρι Χόλε, θρυλικού διώκτη σίριαλ κίλερ, ενεργοποιούνται…
Άλλωστε ένας επαναλαμβανόμενος εφιάλτης στοιχειώνει τον ύπνο του, φωνές κατακλύζουν κάθε τόσο το μυαλό του: υπάρχει ένας δολοφόνος που ο Χάρι δεν κατάφερε να συλλάβει. Μήπως ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν ξανά;

«Σιωπηλές κραυγές φούντωναν μες στο κεφάλι του, κατέκλυζαν το δωμάτιο και το κορμί του. Κραυγές που ήθελαν να δραπετεύσουν, που έπρεπε να δραπετεύσουν. Μήπως αποτρελαινόταν; Σήκωσε το βλέμμα προς το τζάμι του παραθύρου. Το μόνο πράγμα που φαινόταν στο σκοτάδι ήταν η αντανάκλασή του. Ήταν εκείνος. Εκεί έξω ήταν εκείνος. Τους περίμενε. Τραγουδώντας. Βγείτε να παίξουμε!
Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του.
Όχι, δεν τους περίμενε. Τον περίμενε. Περίμενε τον Χάρι. Βγες να παίξουμε!»


Όπως δηλώνει ο Jo Nesbo:
Πάντα επέστρεφα στον Χάρι, είναι η αδελφή ψυχή μου. Βέβαια είναι ψυχή χαμένη στο σκοτάδι οπότε η εμπειρία της κατάδυσης σ’ αυτήν είναι μεν συναρπαστική αλλά και συναισθηματικά εξαντλητική. Όμως ο Χάρι και η ιστορία του αξίζουν τις άγρυπνες νύχτες μου. 

• ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 33 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
• ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΣΕ 50 ΓΛΩΣΣΕΣ

Jo Nesbo
Η ιστορία της σειράς Χάρι Χόλε από τον Jo Nesbo

Προέρχομαι από οικογένεια φανατικών αναγνωστών και παραμυθάδων. Η μητέρα μου ήταν βιβλιοθηκάριος και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ο πατέρας μου κάθε απόγευμα διάβαζε στο καθιστικό μας. Δεν του άρεσε βέβαια μόνο να διαβάζει, μας διηγούνταν ιστορίες με τέτοιο τρόπο που θέλαμε να τις ακούμε ξανά και ξανά. Αυτές ήταν οι πρώτες μου επιρροές… Βέβαια η ανάγνωση και τα βιβλία δεν ήταν η μεγάλη μου αγάπη. Το πάθος μου ήταν το ποδόσφαιρο και το όνειρό μου να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Όλα αυτά βέβαια ανατράπηκαν όταν τραυματίστηκα διαλύοντας τους χιαστούς μου. Το σχολείο τελείωνε και εγώ έπρεπε να δω τι θα κάνω. Με τους βαθμούς που είχα δεν διέθετα και πολλές επιλογές… Έκανα την καρδιά μου πέτρα και αποφάσισα να καταταγώ για στρατιωτική θητεία και έτσι βρέθηκα στον νορβηγικό βορρά. Εκεί στρώθηκα στο διάβασμα. Διάβασα ό,τι δεν είχα διαβάσει έως τότε και πολλή λογοτεχνία, αρκετό Χάμσουν και Χέμινγουεϊ. Ήμουν πάντα χαλαρός σε όλα, αλλά σ’ εκείνη τη φάση της ζωής μου ανακάλυψα την αξία της αυτοπειθαρχίας. Πήρα το απολυτήριο του λυκείου με εξαιρετικούς βαθμούς που μου εξασφάλιζαν την εισαγωγή σε οποιαδήποτε πανεπιστημιακή σχολή επέλεγα. Γράφτηκα στη Νορβηγική Σχολή Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Μπέργκεν. Στη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων ασχολήθηκα με τη μουσική (ήξερα τρεις νότες στην κιθάρα δηλαδή) ως μέλος ενός θορυβώδους συγκροτήματος. Με την ολοκλήρωση των σπουδών μου, μετακόμισα στο Όσλο και άρχισα να δουλεύω στον χρηματοοικονομικό τομέα. Γρήγορα βαρέθηκα κι άρχισα να γράφω τραγούδια και πριν το καλοκαταλάβω δημιουργήθηκε το συγκρότημα Di Derre, βγάλαμε δίσκους και σημειώσαμε μεγάλη επιτυχία. Δεν μου ταίριαζε όμως ούτε η ζωή του ροκ σταρ, δεν ήθελα να κάνω τους συμβιβασμούς που συνεπαγόταν στην προσωπική μου ζωή όσο και στην ίδια τη δημιουργική διαδικασία. Έτσι συνέχισα να εργάζομαι τα πρωινά και να παίζω μουσική τα βράδια. Σε έναν χρόνο είχα καεί, μισούσα τη δουλειά μου και όλους μου τους συνεργάτες. Αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα λοιπόν και ζήτησα μια εξάμηνη άδεια απ’ όλους και απ’ όλα. Πήρα ένα αεροπλάνο και έφυγα για Αυστραλία, όσο πιο μακριά μπορούσα δηλαδή. Το μόνο που είχα στις αποσκευές μου ήταν ένα λάπτοπ. Αποφάσισα να γράψω ένα μυθιστόρημα για τα μόνα δύο πράγματα που αξίζει να γράψει κανείς για τον έρωτα και τον φόνο. Το ταξίδι Όσλο-Σίδνεϊ διαρκεί τριάντα ώρες, στην πτήση προς το Σίδνεϊ κατέληξα στην πλοκή. Ξεκίνησα να γράφω με το που πήγα στο ξενοδοχείο για έναν τύπο που τον έλεγαν Χάρι και που μόλις είχε προσγειωθεί στο Σίδνεϊ και είχε τζετλάγκ, όπως εγώ δηλαδή. Όταν επέστρεψα από την Αυστραλία, είχα σχεδόν τελειώσει το βιβλίο. Με το που άφησα κάτω τη βαλίτσα μου, ξαναέπιασα το γράψιμο. Έγραφα ασταμάτητα… Αυτές ήταν οι καλύτερες εβδομάδες της ζωής μου.

Η Νυχτερίδα εκδόθηκε το φθινόπωρο του 1997.

Πήγα στην Μπανγκόκ τον χειμώνα του 1998 έχοντας στον νου ήδη τη σύνοψη των Κατσαρίδων. Όταν έφτασα εκεί, μ’ έπιασε κλειστοφοβία. Δεν θα άντεχα τους δύο μήνες που υπολόγιζα να μείνω. Δυο εβδομάδες αργότερα είχα ερωτευτεί την πόλη…
Ενθαρρυμένος από τα βραβεία και την αποδοχή του κοινού, συνέχισα να γράφω. Σειρά είχε ο Κοκκινολαίμης. Αυτή ήταν η ιστορία που ήθελε να πει ο πατέρας μου, το μυθιστόρημα που σχεδίαζε να γράψει όταν θα συνταξιοδοτούνταν αλλά δεν πρόλαβε. Η σχέση των Νορβηγών με τους Ναζί στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο στοίχημά μου ως εκείνη τη στιγμή. Αν το βιβλίο το έσφαζαν οι κριτικοί ή ήταν αποτυχία, θα τα παρατούσα. Γιατί ο Κοκκινολαίμης ήταν ό,τι καλύτερο είχα να δώσω. Ευτυχώς επικράτησε γενικός ενθουσιασμός.

Το Νέμεσις, το οποίο εκδόθηκε το 2002, εκτυλίσσεται όλο στο Όσλο και συγκεκριμένα στον δρόμο που ζω.

Το Αστέρι του διαβόλου, το οποίο είναι η συνέχεια της ιστορίας του Χάρι, μαζί με τον Κοκκινολαίμη και το Νέμεσις συνιστούν την Τριλογία του Όσλο. Το βιβλίο βγήκε το φθινόπωρο του 2004 και ήταν η μεγαλύτερη εμπορική μου επιτυχία ως τότε. Μου πήρε δυο χρόνια να γράψω τον Λυτρωτή. Έμπνευση για το βιβλίο μου ήταν η εμπειρία μου με τον Στρατό Σωτηρίας, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία καθώς και το στέκι Πλάτα των ναρκομανών στο Όσλο, που τώρα πια έχει κλείσει. Η υποδοχή του βιβλίου από τον εκδοτικό οίκο ήταν πολύ επιφυλακτική. Χρειάστηκε να κόψω μεγάλο αριθμό σελίδων και η πρώτη κριτική αμέσως μετά την κυκλοφορία του ήταν αρνητική. Προσπάθησα να προετοιμάσω τον εαυτό μου για την αποτυχία αυτού του βιβλίου ωστόσο δεν χρειάστηκε να το ζήσω. Το κοινό ανταποκρίθηκε με πολύ μεγάλη θέρμη.

Ενώ έγραφα τον Χιονάνθρωπο, τα βιβλία της σειράς είχαν αρχίσει να γνωρίζουν πολύ μεγάλη επιτυχία και στο εξωτερικό καθώς μεταφράζονταν σε πάρα πολλές γλώσσες. Το βιβλίο εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2007, παρά τον χειμωνιάτικο τίτλο του…

Η σωματική αποσύνθεση του Χάρι, που είχε ξεκινήσει με τον Χιονάνθρωπο, συνεχίστηκε στη Λεοπάρδαλη, το πιο βίαιο βιβλίο της σειράς.

Ο Φαντομάς κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2011 εν μέσω της τεράστιας εκδοτικής επιτυχίας των βιβλίων μου στην Αμερική. Στην αρχή είχα σκεφτεί πως θα κυκλοφορούσε το Φαντομάς ΙΙ τρεις μήνες μετά το πρώτο. Είχα αφήσει το βιβλίο σε πολύ κρίσιμο σημείο… Αλλά το Φαντομάς ΙΙ αναπτύχθηκε τόσο που έγινε ένας ανεξάρτητος τόμος και πήρε τον τίτλο Αστυνομία.

Τον Σεπτέμβριο του 2012 ήμουν στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στην Κάλυμνο για αναρρίχηση, όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου και μου είπαν πως η ασθένεια του αδερφού μου του Κνουτ είχε επιδεινωθεί. Η Αστυνομία είναι αφιερωμένη στον Κνουτ Νέσμπο. Ποδοσφαιριστή. Κιθαρίστα. Φίλο. Αδερφό.

NESBOMANIA

Η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή του Χάρι Χόλε
έχει ήδη αρχίσει
Σε λίγες μέρες το βιβλίο της χρονιάς θα βρίσκεται
στις προθήκες και τις βιτρίνες των ελληνικών βιβλιοπωλείων

Η σημαντικότερη εκδοτική στιγμή στον χώρο της αστυνομικής λογοτεχνίας για το 2017 πλησιάζει! Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για όλους τους Nesbomaniacs που περιμένουν με ανυπομονησία την έκδοση της πολυαναμενόμενης 11ης περιπέτειας του επιθεωρητή Χάρι Χόλε, με τίτλο Η δίψααπό τον συγγραφέα-φαινόμενο Jo Nesboτα βιβλία του οποίου έχουν ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 33 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Είναι πλέον γεγονός! Το νέο βιβλίο του βασιλιά της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας που περιμένουν χιλιάδες αναγνώστες κυκλοφορεί στα ελληνικά (σε μετάφραση Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη) στις 10 Απριλίου, πριν από την αγγλική έκδοση.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε ήδη (από τις 21 Μαρτίου) στη Νορβηγία, τη Σουηδία και τη Δανία ταυτόχρονα σε 300.000 αντίτυπα. Τα μεσάνυχτα της 20ής προς την 21η Μαρτίου, τα βιβλιοπωλεία ήταν ανοιχτά για τους φανατικούς που αδημονούσαν να πάρουν στα χέρια τους το πολυαναμενόμενο βιβλίο. Ακολουθούν πολύ σύντομα άλλες 18 χώρες, ενώ μέσα στο 2017 το βιβλίο πρόκειται να κυκλοφορήσει σε 34 γλώσσες!

Το 2017 είναι αδιαμφισβήτητα η χρονιά του Jo Nesbo! Οι λόγοι είναι πολλοί. Φέτος, συμπληρώνονται 20 χρόνια από την κυκλοφορία της Νυχτερίδας, του πρώτου βιβλίου της σειράς Χάρι Χόλε, ενώ το φθινόπωρο θα δούμε στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Χιονάνθρωπο, με τον διάσημο ηθοποιό Michael Fassbender στον ρόλο του Χόλε. Στο πλευρό του θα έχει την πανέμορφη και ταλαντούχα Rebecca Ferguson, γνωστή από την ταινία Το κορίτσι του τρένου. Παραγωγός της ταινίας είναι ο πολύς Μάρτιν Σκορτσέζε και τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο σουηδός Τόμας Άλφρεντσον του Άσε το κακό να μπει και του αγγλόφωνου Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι. Η ταινία πληροί όλες τις προδιαγραφές μιας επιτυχίας, καθώς ο σκηνοθέτης γνωρίζει πολύ καλά το σκανδιναβικό αστυνομικό και έχει επανειλημμένως αποδείξει ότι ξέρει να σκηνοθετεί στιβαρά θρίλερ που κόβουν την ανάσα.
Εκτός όμως από τον Χιονάνθρωπο, ένα ακόμα μυθιστόρημα του νορβηγού μπεστσελερίστα θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Πρόκειται για τον Γιο με πρωταγωνιστή τον Jake Gyllenhaal. Σκηνοθέτης ο Καναδός Denis Villeneuve που, μετά το σκοτεινό Prisoners και το αινιγματικό Ο άνθρωπος αντίγραφο, συνεργάζεται ξανά με τον αγαπημένο του ηθοποιό. Τέλος, στον κινηματογράφο πρόκειται επίσης να μεταφερθεί και το Jackpot, μια μαύρη κωμωδία βασισμένη σε ιστορία του Nesbo, με πρωταγωνίστρια την εκρηκτική Mila Kunis.

Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ για να γιορτάσουν το έτος Nesbo έχουν προχωρήσει σε μια σειρά πρωτότυπων δράσεων με επίκεντρο πάντα τους αναγνώστες.

Διαγωνισμός εξωφύλλου: Οι αναγνώστες κλήθηκαν να ψηφίσουν και να επιλέξουν το εξώφυλλο της Δίψας, μεταξύ τριών εκδοχών που σχεδίασε ο graphic designer Redoine Amzlan. Περισσότεροι από 5.000 Nesbomaniacs πήραν μέρος στην ψηφοφορία που διήρκεσε τρεις εβδομάδες τον Ιανουάριο.
Μίνι Μαραθώνιος Ανάγνωσης Nesbo: Για να ξαναθυμηθούμε τις περιπέτειες του Χόλε και να πιάσουμε το νήμα αποκεί που τον άφησε ο Nesbo, οργανώσαμε έναν μίνι μαραθώνιο ανάγνωσης όπου περισσότεροι από 1.000 συμμετέχοντες διάβασαν τα βιβλία Η λεοπάρδαλη, Ο φαντομάςΑστυνομία, και κλήθηκαν να απαντήσουν σε σχετικές ερωτήσεις, για να διαβάσουν πρώτοι απ’ όλους τη Δίψα ή να κερδίσουν άλλα δώρα σχετικά με την αστυνομική λογοτεχνία.
Διαγωνισμός με έπαθλο ένα ταξίδι στο Όσλο & Microsite: Οι εκδόσεις Μεταίχμιο σχεδίασαν το ειδικό microsite www.jonesbo.gr, με αποκλειστικό περιεχόμενο για τον νορβηγό συγγραφέα και τον δημοφιλή ντετέκτιβ του και έναν μεγάλο διαγωνισμό με δώρο ένα τριήμερο ταξίδι για δύο άτομα στο μαγευτικό Όσλο, την πόλη του Χάρι Χόλε. Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, αρκεί να επισκεφτούν το site και να συμπληρώσουν τη φόρμα συμμετοχής μέχρι τις 20 Ιουνίου 2017. Το ταξίδι είναι μια ευγενική χορηγία του ταξιδιωτικού γραφείου Ακάδημος (www.smileacadimos.gr).
Nesbomania 7.4.17 - Γιορτάζουμε τη Δίψα με όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας: Τέλος, το γεγονός της χρονιάς, που είναι η πολυαναμενόμενη έκδοση της Δίψας, γιορτάζεται σε συνεργασία με όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας μέσω μιας πρωτότυπης και πολύ ξεχωριστής για τα ελληνικά δεδομένα δράσης. Στις 7 Απριλίου 2017, λίγες μέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία του βιβλίου, τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας χορεύουν στον αστερισμό του Χάρι Χόλε και καλούν όσους αγαπούν τον Nesbo και τα βιβλία του σε μια γιορτή στον χώρο τους. Οι συμμετοχές έχουν ξεπεράσει τις 800  κι έτσι πολλοί αναγνώστες, φίλοι του διάσημου νορβηγού συγγραφέα και της αστυνομικής λογοτεχνίας από κάθε γωνιά της Ελλάδας, θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν τη Δίψα καθώς κι ένα ωραίο αναμνηστικό συλλεκτικό δώρο από το βιβλιοπωλείο της περιοχής τους. Δείτε ΕΔΩ ποια βιβλιοπωλεία συμμετέχουν.
Όπου κι αν βρίσκεστε λοιπόν το απόγευμα ή το βράδυ της Παρασκευής 7 Απριλίου, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γιορτάσετε μαζί μας μια μαγική βραδιά αφιερωμένη στον ροκ σταρ της αστυνομικής λογοτεχνίας!

Οι πρώτες κριτικές έφτασαν από τη Σκανδιναβία και είναι αποθεωτικές.
«Για να το ξεκαθαρίσουμε: έχω εντυπωσιαστεί. Ξέρω από τα προηγούμενα δέκα βιβλία της σειράς Χάρι Χόλε ότι ο Nesbo ξέρει το πεδίο του, ένα αφηγηματικό πεδίο που έχει καλλιεργήσει από βιβλίο σε βιβλίο σε βαθμό τελειότητας. Στη Δίψα η συγγραφική του ευφυΐα είναι κάτι πολύ εμφανές. Αυτό που εντυπωσίασε περισσότερο είναι πόσα διαφορετικά νήματα πλοκής κατάφερε να πλέξει χωρίς να χάσει πόντο.
Αριστουργηματικά δομημένη δραματουργία. Γλωσσική απόλαυση. Ο Νesbo παίζει με τις λέξεις και με τον αναγνώστη. Αποφεύγει τα κλισέ και γράφει με ρυθμό και ποικιλία που σε θαμπώνει. Η μετάβαση από τη μια σκηνή στην άλλη είναι τόσο κομψή που οι σεναριογράφοι της κινηματογραφικής διασκευής (γιατί σίγουρα θα υπάρξει) δεν έχουν τίποτα να κάνουν.
Τα ίδια ισχύουν και για την αφηγηματικότητα της ιστορίας του. Στέρεη, πλούσια σε λεπτομέρειες, σε βάζει μες στον κόσμο της». 

Romsdals Budstikke, Νορβηγία 
    

«O Jo Nesbø κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: γράφει κοινωνική κριτική. Για τα μίντια και τη διοίκηση της αστυνομίας, για τους αστούς πολιτικούς και για τον Χάρι Χόλε. Εκτός όλων αυτών είναι ισορροπιστής της γλώσσας: γράφει ρέουσα αφήγηση και εξαιρετικούς μονολόγους, ενώ η Δίψα είναι ένα κοκτέιλ απόλαυσης, έντασης και τρόμου. Τρόμος λόγω της άγριας πλοκής, που ο Nesbo την απογειώνει. Έντασης λόγω του ότι εσύ, ο αναγνώστης, όπως και ο Χάρι, αφήνεσαι να παραπλανηθείς». 
Nordjyske Stiftstidene, Δανία 
    

«Το βιβλίο είναι καλό. Είναι πραγματικά πολύ καλό. Ο Nesbo έχει την ικανότητα να γράφει αστυνομική λογοτεχνία συνδυάζοντας την ψυχολογική εξέλιξη των ηρώων του με την έρευνα και τη διαδικασία επίλυσης μυστηρίων». 
Bogblogger.dk, Δανία 
    

«Πρόζα με μοναδική ευφράδεια, διανθισμένη τόσο από σοβαρότητα όσο και από χιούμορ. Αφήνει χώρο για σασπένς και υποθέσεις με το γνωστό εξαιρετικό στιλ του Nesbo». 
Bognørden.dk, Δανία 
    

Τα πρώτα σχόλια στο site μας www.metaixmio.gr, στη σελίδα του βιβλίου, έχουν ήδη αρχίσει από τους τυχερούς Έλληνες Nesbomaniacs που είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν πρώτοι τη Δίψα.

Όλοι ζούμε στους ρυθμούς της Δίψας και αναμένουμε με αγωνία να βυθιστούμε στον σκοτεινό κόσμο του Χάρι Χόλε.
Ακούστε ΕΔΩ το σάουντρακ του βιβλίου (με μουσικές που είτε περιλαμβάνονται στις σελίδες του είτε είναι εμπνευσμένες από αυτές).
Παρακολουθήστε βίντεο στο οποίο ο Jo Nesbo μιλάει για το πώς εμπνεύστηκε την τελευταία περιπέτεια του Χάρι Χόλε, τη «Δίψα».
Παρακολουθήστε βίντεο στο οποίο ο Jo Nesbo μιλάει για τον Χιονάνθρωπο και την κινηματογραφική του μεταφορά, καθώς και για τον δημοφιλή ήρωά του.

Διαβάστε ΕΔΩ την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙ ΧΟΛΕ, για να μάθετε περισσότερα για τον Jo, τον Χάρι και τη Δίψα.

Συνέντευξη με τον ΧΡΗΣΤΟ ΦΛΟΥΡΗ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Χρήστος Φλουρής
          Τον εξαίρετο Χρήστο Φλουρή τον πρωτογνώρισα συγγραφικά μέσα από το πρώτο μυθιστόρημά του, το υπέροχο «Ιφιγένειες». Η γραφή του είναι μεστή, περιεκτική, απέρριτη και καθηλωτική. Έκτοτε ακολούθησαν και άλλα, αντίστοιχα αξιόλογα έργα του, όπως το «Σπίθα», το «Marea», δύο ποιητικές συλλογές και το φετινό, νέο συγκλονιστικό μυθιστόρημα του συγγραφέα με τίτλο «Χάρτινες Μνήμες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Πρόκειται για ένα καθηλωτικό βιβλίο, με συναρπαστική πλοκή, αξιομνημόνευτους χαρακτήρες, πολλές ανατροπές και αποκαλύψεις, για το οποίο θα ακολουθήσει σύντομα αναλυτική κριτική στο ιστολόγιό μας. Ευχαριστώ θερμά λοιπόν, τον αγαπητό συγγραφέα για τον χρόνο που διέθεσε ώστε να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας», του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στην πορεία του νέου υπέροχου μυθιστορήματός του και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του για να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα τον Χρήστο Φλουρή!

1) Αγαπητέ κ. Φλουρή, τις θερμές μας ευχές για το νέο μυθιστόρημά σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, με τίτλο «Χάρτινες Μνήμες». Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Κατ’ αρχάς να σας ευχαριστήσω θερμά για τη φιλοξενία και τις ευχές σας. Νομίζω ότι το έναυσμα για κάθε συγγραφέα είναι η ανάγκη έκφρασης και επικοινωνίας. Γι’ αυτό το λόγο ξεκίνησα να γράφω και νομίζω ότι για τον ίδιο λόγο συνεχίζω. Γράφω πολλά χρόνια αλλά μόνο τα τελευταία αποφάσισα να βγάλω κάτι προς τα έξω, ίσως επειδή δεν με κάλυπτε πλέον μόνο η έκφραση μέσω του γραπτού λόγου, αλλά επιθυμούσα και την επικοινωνία με τον αναγνώστη.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Η έννοια έμπνευση νομίζω ότι είναι κάτι αόριστο και πολλές φορές εντελώς συμπτωματικό και τυχαίο. Για μένα τουλάχιστον η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης είναι η καθημερινότητα και ο πάσχων άνθρωπος. Οι χαρακτήρες των βιβλίων μου θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αντι-ήρωες. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που θα μπορούσε να τους έχει συναντήσει ο οποιοσδήποτε στο οικογενειακό ή το κοινωνικό του περιβάλλον. Κινούνται σε γνώριμους σε μένα τόπους και μέσα σε μια ευδιάκριτη ιστορική πραγματικότητα την οποία πολλές φορές χρειάζεται να μελετήσω προκειμένου να είναι πειστικοί.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Πράγματι έτσι είναι. Εγώ έχω σπουδάσει ιστορία και αρχαιολογία, έχω εργαστεί ως αρχαιολόγος για αρκετά χρόνια και τώρα διδάσκω σε φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης. Η συγγραφή επομένως δεν είναι για μένα αυτοσκοπός ούτε την αντιμετώπισα ποτέ ως μέσο βιοπορισμού. Η δουλειά μου και η συγγραφή είναι δύο εντελώς διακριτές δραστηριότητες, δεν τις μπερδεύω και δεν νομίζω ότι η μία επηρεάζει την άλλη, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Εάν έχει συμβεί αυτό ποτέ, πόσο εύκολη, ή επώδυνη ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Νομίζω ότι σε κάθε βιβλίο υπάρχουν προσωπικά μου βιώματα. Ο τόπος που έχω μεγαλώσει, οι άνθρωποι με τους οποίους έχω συναναστραφεί, οι ιστορίες που έχω ακούσει, όλα έρχονται και μπαίνουν μόνα τους μέσα στις σελίδες χωρίς καν να το επιδιώκω. Έτσι που να πιστεύω εν τέλει πως κάθε βιβλίο είναι ένα ακόμη βήμα προς την αυτογνωσία. Πολλές φορές η διαδικασία αυτή είναι εξαιρετικά επώδυνη και φυσικά δεν νομίζω ότι καταφέρνω να είμαι αντικειμενικός. 

5) Στα βιβλία σας έχετε καταπιαστεί με πολλά θέματα, ακόμα και με την ποίηση, ενώ συνήθως η μυθοπλασία σας πλαισιώνεται από ιστορικό φόντο. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα να γράφω ποίηση από τα χρόνια του δημοτικού ή του Γυμνασίου, και αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον γραπτό λόγο, ενώ η ενασχόληση με το πεζό ήρθε πολύ αργότερα. Στα έργα μου υπάρχει πάντα ένα ευδιάκριτο ιστορικό πλαίσιο το οποίο αποτελεί τον αόρατο πρωταγωνιστή της υπόθεσης, χωρίς ωστόσο τα βιβλία μου να είναι ιστορικά. Ως προς την βασική «πηγή ιδεών» για έναν συγγραφέα, νομίζω ότι αυτή βρίσκεται μέσα του, στην αντίληψή του για τα πρόσωπα και τα πράγματα αλλά και γύρω του, στην πραγματικότητα που βιώνει ή έχει βιώσει.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται επιστημονικό υπόβαθρο για να γράψει κανείς ένα βιβλίο. Τι επιστημονικό υπόβαθρο είχε άραγε ο Μακρυγιάννης για να μας αφήσει ένα τόσο σημαντικό έργο, όπως είναι τα απομνημονεύματά του; Αυτό που μπορεί να προσφέρει το επιστημονικό υπόβαθρο σ’ έναν συγγραφέα είναι ίσως η πειθαρχία και η διάθεσή του να ψάχνει λίγο βαθύτερα τις καταστάσεις. Δεν ξέρω επίσης αν υπάρχει αυτό που λέμε έμφυτο ταλέντο, ή τουλάχιστον εγώ δεν το αποδέχομαι για τον εαυτό μου. Περισσότερο νομίζω μετράει η διάθεση για έκφραση και επικοινωνία, η συνέπεια και η σκληρή δουλειά και φυσικά ένας αξιοπρεπής χειρισμός της γλώσσας. Η φαντασία και οι εμπειρίες φυσικά και παίζουν μεγάλο ρόλο και αποτελούν την κινητήριο δύναμη του συγγραφέα.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Για πρακτικούς και μόνο λόγους, εξαιτίας της δουλειάς, γράφω πάντα πολύ πρωινές ώρες. Ωστόσο δεν παύω να σκέφτομαι την υπόθεση των έργων μου καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας. 

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Όταν ολοκληρώνω ένα μυθιστόρημα συνήθως δε μου αρέσει. Δε μου είναι εύκολο να εκτιμήσω ο ίδιος αν αυτό που έχω γράψει είναι καλό ή όχι. Εξάλλου ένα βιβλίο είναι τόσο υποκειμενικό που ίσως να μην έχει και καμιά σημασία η δική μου γνώμη γι’ αυτό.  Υπάρχουν ωστόσο κάποια πρόσωπα από το συγγενικό και το εργασιακό περιβάλλον τα οποία διαβάζουν πρώτα τα βιβλία μου, αλλά δεν τα εμπιστεύομαι απόλυτα καθώς έχω την υποψία ότι μεροληπτούν υπέρ μου.

9) Από τα μυθιστορήματά σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" κάποιων από αυτά;

Από τα μυθιστορήματά μου ξεχωρίζω τις «Ιφιγένειες». Όχι γιατί το θεωρώ πιο καλογραμμένο από τα άλλα, αλλά επειδή είναι το πρώτο μου και επειδή αναφέρεται σε μια αληθινή οικογενειακή ιστορία που μου δημιούργησε μεγάλη ένταση και έντονα συναισθήματα καθώς το έγραφα.

10) Ο συγγραφέας Χρήστος Φλουρής βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική του ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστης και γιατί;

Φυσικά και διαβάζω πάντα για δική μου ευχαρίστηση και ψυχαγωγία, δυστυχώς όμως όχι όσο θα ήθελα λόγω έλλειψης χρόνου. Δεν νομίζω όμως  ότι μπορεί κανείς να γράψει χωρίς να έχει διαβάσει. Διαβάζω διαφορετικά είδη αλλά θα έλεγα ότι με έλκει περισσότερο η γήινη, ανθρωποκεντρική λογοτεχνία. Μου αρέσουν οι ιστορίες που ασχολούνται με τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, τους ήρωες της ζωής και του μόχθου.

11) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Θυμάμαι έντονα τα συναισθήματα που μου δημιούργησε «η Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη αν και όταν την πρωτοδιάβασα δεν μπορούσα ακόμη να καταλάβω την μεγαλειώδη γλώσσα του συγγραφέα. Θαύμασα ωστόσο το γεγονός ότι συμπάθησα την ηρωίδα παρ’ ότι εκείνη ήταν φόνισσα μικρών παιδιών κι αυτό χάρη στην άρτια ψυχογράφησή της από τον συγγραφέα. Ίσως τότε να έκανα την επιλογή μου ως προς την θεματολογία των μυθιστορημάτων μου. Σίγουρα όλα τα αναγνώσματα μας επηρεάζουν, άλλα περισσότερο κι άλλα λιγότερο, χωρίς όμως να μπορώ να αναφερθώ σε κάποια συγκεκριμένα πρότυπα. Θα ήταν εξάλλου σχεδόν ύβρις να ονομάσω ομότεχνούς μου συγγραφείς που θαυμάζω, όπως για παράδειγμα τον  Καζαντζάκη.    

12) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Υπάρχουν πολλά αγαπημένα βιβλία και συγγραφείς που θα ήθελα να είμαι στη θέση τους. Σας ανέφερα ήδη τον Παπαδιαμάντη και τον Καζαντζάκη από τους παλαιότερους, ενώ από σύγχρονους Έλληνες μου αρέσει η γραφή του Ξανθούλη, του Στεφανάκη, της Γαλανάκη, της Καρυστιάνη και πολλών άλλων. Υπάρχουν έργα τα οποία θα ήθελα να τα έχω γράψει εγώ, αλλά έχω μάθει να μη ζηλεύω ό,τι δεν φτάνω.

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Νομίζω ότι οποιαδήποτε εμπειρία μπορεί να αξιοποιηθεί συγγραφικά. Μια από αυτές είναι και τα ταξίδια και πράγματι προτιμώ να τοποθετώ τους ήρωες μου σε μέρη που έχω επισκεφτεί ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο πειστικό το αποτέλεσμα. Έχει συμβεί ωστόσο να αναφερθώ και σε τόπους που δεν έχω πάει ποτέ, όπως για παράδειγμα στη Σμύρνη, στο μυθιστόρημα «Σπίθα», όπου και προσπάθησα να αναπαραστήσω με την φαντασία μου την ατμόσφαιρα περισσότερο παρά την τοπογραφία.

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Θεωρώ τον πειραματισμό απαραίτητο. Δεν νομίζω ότι ο συγγραφέας πρέπει να σκέφτεται ωφελιμιστικά, πώς δηλαδή θα πουλήσει. Θα επιθυμούσα  να αρέσουν πάντα τα βιβλία μου και να μην απογοητεύσω κανέναν ποτέ, αλλά αυτό όπως καταλαβαίνετε είναι αδύνατον, από την στιγμή που υπάρχουν φορές που απογοητεύω και τον ίδιο μου τον εαυτό.

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Νομίζω ότι βασική λειτουργία ενός βιβλίου είναι να βάλει σε σκέψεις και να προβληματίσει τον αναγνώστη, να αφυπνίσει, όπως σωστά παρατηρείτε, την σκέψη του. Εξάλλου και η έννοια της λέξης ψυχαγωγία είναι πολύ βαθύτερη και ουσιαστικότερη από αυτό που έχει καταλήξει να σημαίνει ο όρος. Προσωπικά προσπαθώ να περάσω μηνύματα που αφορούν τον άνθρωπο, να προβληματίσω για ουσιαστικές αλήθειες και αξίες  της ζωής, να δείξω πως τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μας είναι άλλα, διαφορετικά από αυτά που μπορεί να μας προβληματίζουν καθημερινά. Δεν ξέρω αν το καταφέρνω, αλλά τουλάχιστον το προσπαθώ.

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Πιστεύω ότι συμβαίνουν και τα δύο ταυτόχρονα. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να μείνει ανεπηρέαστος από την σύγχρονη πραγματικότητα. Αλλά χρέος ενός συγγραφέα είναι όχι απλώς να την αναπαράγει μέσα στο έργο του ή να περιγράψει αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Χρέος του είναι να δείξει έναν άλλο δρόμο στον αναγνώστη, να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του και την προσοχή του στα πιο σημαντικά θέματα της ζωής. Κι αυτό είναι ένα είδος φυγής που μπορεί να αποβεί πολύ ουσιαστικό. Το θέμα δεν είναι να αλλάξουμε την οικονομική μας συμπεριφορά, αλλά να αλλάξουμε ως άνθρωποι, να αναπτύξουμε περισσότερο την συναισθηματική μας νοημοσύνη.

17) Στην σύγχρονη πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Το βιβλίο στη χώρα μας είναι νομίζω ένα από τα μεγάλα θύματα της οικονομικής κρίσης, από είδος πρώτης ανάγκης έχει γίνει είδος πολυτελείας. Θα επιθυμούσα ωστόσο αυτό να περιορίζεται μόνο στο εμπορικό κομμάτι κι όχι στη ανάγκη για διάβασμα η οποία θα μπορούσε να ικανοποιηθεί και χωρίς αγορά ενός βιβλίου. Το λογοτεχνικό βιβλίο έχει θέση στην εποχή της τεχνολογίας  και μάλλον αποτελεί και αντίδοτο της. Πιστεύω ότι όλοι όσοι έχουμε σχέση με νέους ανθρώπους και μάλιστα από τη θέση του δασκάλου, δεν πρέπει να χάνουμε ευκαιρία να προωθούμε το βιβλίο στη νέα γενιά. Αν καταφέρουμε έστω κι ένας μαθητής να αφήσει για λίγο το κινητό και να διαβάσει μερικές σελίδες, το κέρδος είναι μεγάλο και για τον ίδιο αλλά και για το μέλλον του βιβλίου.

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Πάντα έχω τους ίδιους ενδοιασμούς όταν δίνω ένα βιβλίο προς έκδοση, όχι γιατί με ενδιαφέρει τόσο να πουληθεί όσο για το να διαβαστεί και να έχει κάτι να πει στους αναγνώστες. Η θεματολογία μπορεί να συμβάλλει στην αποδοχή αλλά σίγουρα δεν είναι το παν. Κάθε βιβλίο είναι πολυδιάστατο. Μπορεί να μην ικανοποιεί όλους η ιστορία ή η διαπραγμάτευσή της, ωστόσο θεωρώ μέγιστο κέρδος αν κάποιος αναγνώστης ξεχωρίσει έστω και μια παράγραφο, έστω κι αν τον εκφράσει μια μόνο γραμμή.

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Παρά το γεγονός ότι τον τίτλο του συγγραφέα δεν τον έχω αποδεχτεί για τον εαυτό μου αν και είχα την τύχη να δω κάποια βιβλία μου στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, θα ήθελα να πω σε όλους τους επίδοξους συγγραφείς να μην κάνουν εκπτώσεις, να μη γράφουν με σκοπό να πουλήσουν αλλά μόνο για να εκφραστούν. Και φυσικά να μη σταματήσουν ποτέ να διαβάζουν οι ίδιοι.

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία και ειδικότερα, στο νέο μυθιστόρημά σας «Χάρτινες Μνήμες», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Να σας ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου για την φιλοξενία και για τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σας. Είναι νωρίς να μιλήσω για κάτι μελλοντικό αφού οι Χάρτινες Μνήμες μου έχουν μόλις αρχίσει το ταξίδι τους. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι υπάρχουν αρκετά σχέδια για το μέλλον κι αυτό είναι από μόνο του σημαντικό.
Σας ευχαριστώ πολύ.

Βιογραφία Χρήστου Φλουρή:

Ο Χρήστος Γ. Φλουρής γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του, τη Θεοδώρα, και το γυμνάσιο και το λύκειο στο Πέραμα Μυλοποτάμου. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Ρεθύμνου και στη συνέχεια εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Istituto Universitario Orientale στη Νάπολη της Ιταλίας. Ζει και εργάζεται στη Σπάρτη. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Η ποιητική του συλλογή «Ενδόμυχα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χαραμάδα, ενώ από τις εκδόσεις Ανάτυπο το μυθιστόρημά του «Marea». Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα «Ιφιγένειες» και «Σπίθα» καθώς και η ποιητική συλλογή «Σχεδόν Αθόρυβα».

Περισσότερες πληροφορίες για το συγγραφικό έργο του Χρήστου Φλουρή στο επίσημο προφίλ του στο site των εκδόσεων Διόπτρα: 

Μυθιστορήματα Χρήστου Φλουρή:

«ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΜΝΗΜΕΣ» (2017)
Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 320
Τιμή: 12,92 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα, με ηρωίδα μια νέα γυναίκα που έρχεται αντιμέτωπη με το επώδυνο παρελθόν της και τολμά να διεκδικήσει την ευτυχία.
Ανοίγοντας το άλμπουμ ήξερε τι θα αντιμετωπίσει. Όμως δεν σκέφτηκε να το κλείσει…

Εκείνο το άλμπουμ με τις χάρτινες μνήμες θα της θυμίσει ξανά τη σκληρή πλευρά της ζωής, που ένιωσε τόσο νωρίς· τον εγκλεισμό στο ορφανοτροφείο, την εγκατάλειψή της από την ίδια της τη μητέρα, τα παιδικά χρόνια που της τα πήραν με τη βία. Το γλυκό νερό της αθωότητας που γλίστρησε μέσα από τα δάχτυλά της και δεν γυρνάει πίσω. Αλλά, ποτέ δεν είναι αργά...
Η Χαρά θα τολμήσει. Και αυτό είναι το σημαντικότερο στη ζωή. Να τολμήσεις να αλλάξεις το πεπρωμένο σου. Έτσι, η νεαρή γυναίκα θα ριχτεί στο κυνηγητό των φαντασμάτων που τη στοιχειώνουν από το καλά κρυμμένο παρελθόν της, με σκοπό να βρει την εκδίκηση, την αγάπη, το πάθος και εντέλει την απόλαυση της λύτρωσης.

Χάρτινες μνήμες, δεμένες με λαχτάρα για δικαιοσύνη κι ανάγκη για εξιλέωση, που όρισαν ζωές.»

«MAREA» (2016)
Εκδόσεις: Ανάτυπο
Σελίδες: 332
Τιμή: 15 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Όσο πλησίαζε προς το σπίτι των βράχων έκανε όλο και πιο διστακτικά βήματα. Μέσα της γινόταν μια μεταστροφή που μόλις είχε αρχίσει να την καταλαβαίνει. Σε ολόκληρη τη ζωή της πίστευε ότι οι άνθρωποι κάνουν τον τόπο, πως ένα μέρος χρωματίζεται, επιθυμείται, αγαπιέται ή το αντίθετο από τους ανθρώπους που το κατοικούν. Η αίσθηση που είχε τώρα ήταν διαφορετική: μήπως τελικά ο τόπος κάνει τους ανθρώπους; Μήπως τα συναισθήματα ή ακόμη και η μοίρα όλων δεν είναι άσχετη με το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν; Αλλιώς πως θα μπορούσε να εξηγήσει το δέος που σχεδόν ένιωθε πλησιάζοντας εκείνο το ξεδοντιασμένο, χωρίς οροφή και πορτοπαράθυρα κτίσμα που οι τοίχοι του είχαν διαφυλάξει τόσα και τόσα μυστικά; Στα αυτιά της ηχούσαν ακόμη τα λόγια της θείας της: «φοβάμαι τις μνήμες που κουβαλούν τα ντουβάρια»… Μόνο που εκείνη δεν ήξερε αν φοβόταν πραγματικά ή αν είχε απλά επηρεαστεί από τον φόβο των άλλων σχετικά με το συγκεκριμένο κτίριο. Γιατί μέχρι κι ο φόβος, αυτό το κραταιό συναίσθημα του ανθρώπου, είναι μεταδοτικό ή ακόμη και κληρονομικό…»

«ΣΠΙΘΑ» (2013)
Εκδόσεις: Άνεμος
Σελίδες: 320

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«...Πάντα θα βρίσκεται μια πηγή με νερό πλάι στη μεγάλη μας δίψα, πάντα θα βρίσκεται μια χαραμάδα με φως στο απόλυτο σκοτάδι... Μπορεί ο Θεός να μας έπλασε από πηλό, μα έβαλε μέσα σ’ εκείνη τη φτηνή μάζα άφθονη ελπίδα και την ζύμωσε με τη σάρκα μας μαζί, με το είναι μας ολόκληρο. Η ελπίδα του ανθρώπου είναι ο Θεός που κουβαλάει μέσα του, ο καλός Θεός, που δεν τον τιμωρεί μόνο, δεν τον βασανίζει, δεν τον απειλεί με τις κόλασες και τα καζάνια με την πίσσα, μα του δίνει δύναμη να σταθεί στα πόδια του και να κουβαλήσει τη ζωή του παραπέρα».

Σ’ αυτή τη διαπίστωση θα καταλήξει προς το τέλος των περιπετειών του ένας μουσουλμάνος που αναγκάζεται να φύγει από την Κρήτη με την ανταλλαγή των πληθυσμών, αφήνοντας πίσω του το σπίτι του και τον πιστό χριστιανό φίλο του. Ένας έρωτας που θα γεννηθεί στα ερείπια της Σμύρνης, θα αναθερμάνει μέσα του την πίστη πως θα καταφέρει να ριζώσει σ’ εκείνη τη γη, κι ας έχει αφήσει τις μισές του ρίζες στον τόπο που γεννήθηκε.

Όταν κι αυτός ο έρωτας, θύμα της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού, θα κινδυνεύσει να οδηγηθεί στη ματαίωση, παίρνει δύναμη μονάχα από τη στέρεα πεποίθηση πως «όλοι μέσα μας κουβαλάμε τη σπίθα που μέλλεται να γίνει πυρκαγιά. Αρκεί να σκάψουμε κάτω από τ’ αποκαΐδια και να την βρούμε, κι ύστερα να βάλουμε πάνω της προσανάμματα, και να φυσήξουμε, για ν’ ανάψει ξανά η φωτιά, η φωτιά εκείνη που θα δαμάσει τ’ ατσάλινα κελεύσματα της μοίρας και που θα κάνει να γίνει το θαύμα μπροστά στα ίδια μας τα μάτια».

Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο «Σπίθα» στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»:

«ΙΦΙΓΕΝΕΙΕΣ» (2012)
Εκδόσεις: Άνεμος
Σελίδες: 360

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ολόκληρη ζωή φαίνεται πως περίμενε να πάρει το αίμα της πίσω η Αρετή. Ολόκληρη ζωή άκουγε καταπρόσωπο ή πίσω από την πλάτη της, "η κόρη του φονιά", "η κόρη του φονιά", υποτιμητικά, μειωτικά, λες κι εκείνο το πρωί του Μαΐου του 1914 εκείνη είχε σηκώσει το χέρι της οπλισμένο εναντίον του Θωμά. Ήθελε να τιμωρήσει όλους αυτούς που από την τρυφερή παιδική της ηλικία την αποκαλούσαν έτσι. Λες και δεν είχε άλλο όνομα, λες και ο πατέρας της ο Σήφης δεν είχε κάνει τίποτε άλλο στη ζωή του εκτός από τον φόνο. Ήθελε να τιμωρήσει τον δάσκαλο, τους χωριανούς της, τη μοίρα της την ίδια... Όσο ήταν μικρή και δεν μπορούσε να καταλάβει το βάρος που κουβαλάνε οι λέξεις, δεν την ενοχλούσε. Τώρα, όμως, δεν μπορούσε να το ανεχτεί πια. Δεν ήταν δικό της λάθος και δεν ήθελε να εξακολουθεί να το χρεώνεται. Ο πατέρας της το είχε πληρώσει με τη φυλακή, η αδερφή της η Ερωφίλη με έναν γάμο αταίριαστο, με μια ζωή στη σιωπή και μ έναν πρόωρο θάνατο... Δεν μπορούσε πλέον να ανεχθεί πως έπρεπε το σφάλμα του πατέρα της να συνεχίσουν να το πληρώνουν και τα παιδιά του, και τα παιδιά των παιδιών του...

Οι "Ιφιγένειες" δεν είναι μία αληθινή ιστορία. Είναι πολλές αληθινές ιστορίες μαζί. Ούτε περιορίζεται, τοπικά και χρονικά, στην Κρήτη των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Αναφέρεται σε όλες τις Ιφιγένειες ανά τους αιώνες, από την πρώτη εκείνη μυθική φιγούρα έως και τη σύγχρονη εποχή. Σε όλες εκείνες τις γυναίκες που κλήθηκαν κάποια στιγμή να σηκώσουν φορτίο δυσανάλογο με τη φύση και τη δύναμή τους και που είχαν δυο δρόμους να διαλέξουν, εκείνον του αγώνα κι εκείνον τον άλλον, της παραίτησης.»

Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο «Ιφιγένειες» στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»:


Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

ΚΛΗΡΩΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ 23/4/2017 - Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Την Κυριακή 23/4/2017 θα κληρώσουμε τρία (3) αντίτυπα του πολυαναμενόμενου νέου, εξαιρετικού μυθιστορήματος του Γιώργου Πολυράκη με τίτλο  «ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ», προσφορά των αγαπημένων εκδόσεων Ψυχογιός.

Για να είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθείστε απαραίτητα ΟΛΑ τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο μπλογκ μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», με «Δημόσια Παρακολούθηση», ώστε να είστε ορατοί στους διαχειριστές. 
(2) Γράψτε μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην παρούσα ανάρτηση στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(3) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»
(4) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα των εκδόσεων ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
(5) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας ανάρτησης στο προφίλ σας, αν θέλετε να το δουν και οι φίλοι σας.
(6) Προσθέστε στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» προαιρετικά, όσους φίλους σας νομίζετε πως θα ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.

Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται ένα σχόλιο ανά άτομο, αλλιώς θα διαγράφεται το επιπλέον).

Ευχαριστούμε πολύ τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ για την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!

«ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ», του Γιώργου Πολυράκη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 480 & Τιμή: 15,93 €
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 30/3/2017

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Είχε γεννηθεί καλλονή σ’ έναν τόπο άγριο και σκληρό μα με μεγάλες φυσικές ομορφιές, όπου λατρευόταν το κάλλος. Σ’ έναν κόσμο γεμάτο από ανώνυμα θύματα που υπέφεραν έναν αργό Γολγοθά, χωρίς ποτέ να λυγίζουν ολοκληρωτικά κάτω από το βάρος του σταυρού τους. Οι άντρες, ορεσίβιοι και τραχείς, στα τραγούδια και στις μαντινάδες τους υμνούσαν τη γυναικεία ομορφιά αλλά και τον έρωτα εκείνο, τον μελαγχολικό και επίμονο, που γεννιέται πολλές φορές στις αδύναμες ψυχές. Κι εκείνη στα δεκαπέντε της είχε ακούσει από δύο χείλη γλυκά ότι σε μιαν άλλη εποχή, στην εποχή του Θησέα, οι αοιδοί θα είχαν πλέξει τραγούδια στην ομορφιά της... και είχε πιστέψει ότι για μια γυναικεία καρδιά υπάρχει μια στιγμή αξεδιάλυτη και παρθένα, όπου ένα κομπλιμέντο καλοειπωμένο κι ένα βλέμμα ακατανίκητο κάνουν ξαφνικά την όψη της ζωής χαρούμενη κι αποδιώχνουν κάθε αναστολή, παρασύροντάς σε να αφεθείς σε κάτι πρωτόγνωρο και μεθυστικό σαν το πιο γλυκό κρασί.

Μια συγκλονιστική ιστορία για τα αυστηρά ήθη της Κρήτης και για την ομορφιά μιας γυναίκας. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που προκαλεί τον αναγνώστη να αναρωτηθεί εάν μερικές φορές η αλήθεια είναι καλύτερα να παραμένει κρυφή.»

Δείτε το αφιέρωμα στο συνολικό συγγραφικό έργο του Γιώργου Πολυράκη στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»: