Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Συνέντευξη με την ΜΑΡΘΑ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Μάρθα Πατλάκουτζα
          Την αγαπητή κ. Πατλάκουτζα είχα την χαρά να την γνωρίσω πρώτα προσωπικά στην παρουσίαση του εξαίρετου μυθιστορήματός της από τις εκδόσεις Έξη «Μερτζανή Το Δάκρυ Της Θράκης» πριν από τρία χρόνια. Ακολούθησε η "γνωριμία" μου με αυτό το ανεπανάληπτο, συγκινητικό βιβλίο της, το οποίο αναφέρεται σε μία εποχή και σε ένα κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας που αγνοούσα έως τότε, χαρίζοντάς μου μία πρωτοφανή και αλησμόνητη αναγνωστική εμπειρία. Φέτος, με την αφορμή της έκδοσης του νέου, εξαιρετικού μυθιστορήματός της «Το Μερτικό Των Αγγέλων» από τις ίδιες αγαπημένες εκδόσεις, η εξαίρετη συγγραφέας απάντησε στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας» για την αγάπη της για την λογοτεχνία, για την συγγραφή αλλά και για πολλά άλλα. Την ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που διέθεσε απαντώντας στις ερωτήσεις μου, της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο της μυθιστόρημα, αλλά και στο συνολικό συγγραφικό της έργο, και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις της ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την αγαπητή Μάρθα Πατλάκουτζα!

1) Αγαπητή κ. Πατλάκουτζα, τις θερμές μας ευχές για το νέο, εκπληκτικό μυθιστόρημά σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη, με τίτλο «Το Μερτικό Των Αγγέλων». Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα που προέκυψε από ένα μικροατύχημα. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή… Δεν θυμάμαι πότε άρχισα να φτιάχνω στο μυαλό μου ιστορίες, όμως είχε φτάσει σε σημείο να γίνει μια εμμονή. Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι του 2012 η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, καθώς σε μια ποδηλατάδα μου ένα ζεστό απόγευμα κόντεψα να πέσω σε ένα χαντάκι, γιατί η προσοχή μου άνηκε στα γλαρόπουλα που πετούσαν στη θάλασσα κι όχι στον ανώμαλο χωματόδρομο. Εκεί, συνειδητοποίησα πως αντί να αφήνω τις ιστορίες να πιάνουν τεράστιο χώρο στο κεφάλι μου, θα ήταν προτιμότερο -και πιο ασφαλές- να τις αποτυπώσω στο χαρτί.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Η έμπνευση έρχεται από τη ζωή. Πάντα τη θεωρώ τη μεγαλύτερη πλανεύτρα και όχι απαραίτητα πιστή κι έντιμη. Έχει τον τρόπο της να με εκπλήσσει. Ο χαρακτήρας των βιβλίων μου είναι άνθρωποι που έχουν ζήσει με τον δικό τους τρόπο τις στιγμές τους πάνω στη γη. Τις επιπλέον πληροφορίες αντλώ μέσα από την έρευνα στις βιβλιοθήκες και από συζητήσεις με ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα στους τόπους που συνέβησαν όλα.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Έχετε απόλυτο δίκιο. Κι εγώ σπούδασα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στα 18 μου είχα χαράξει τη ρότα μου, ήθελα να γίνω δασκάλα κι έγινα. Από τότε με τα παιδιά μου πλάθουμε ιστορίες… Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να αφηγείται ιστορίες που καθηλώνουν τα ζουζούνια μου. Ταπεινά, πιστεύω πως ο ένας ρόλος μου συμπληρώνει τον άλλο. Ο δάσκαλος οφείλει στους μαθητές του να δημιουργεί λόγο και γραφή, αλλά και ο συγγραφέας κατά έναν μεγάλο βαθμό περνάει τα μηνύματά του στον αναγνώστη, βοηθώντας τον να καταλάβει και να εμβαθύνει.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Εάν έχει συμβεί αυτό ποτέ, πόσο ανώδυνη, ή επώδυνη ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Σε όλα τα βιβλία μου υπήρχε ισχυρό το προσωπικό μου βίωμα και οφείλω να ομολογήσω πως δεν είναι πάντα το πιο εύκολο κομμάτι. Απαιτεί ξενύχτια και ψυχικά ξεκαθαρίσματα. Όμως όταν ξεπερνώ αυτό το στάδιο, έρχεται η λύτρωση.

5) Στο νέο σας μυθιστόρημα, όπως και στο εξαιρετικό προηγούμενο βιβλίο σας με τίτλο «Μερτζανή – Το Δάκρυ Της Θράκης», πραγματεύεστε μία πραγματική ιστορία, βγαλμένη μέσα από τη ζωή, με πολλά ιστορικά στοιχεία. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Σίγουρα, και ξεκάθαρα την ίδια τη ζωή.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Δεν μπορώ να εκφράσω γενική άποψη, παρά μόνο προσωπική και σύμφωνα με τα δικά μου πιστεύω ο συγγραφέας ξεκινά από κάποιο συγγραφικό κάλεσμα που κουβαλά μέσα του, αλλά θέλει μεγάλη επιμονή, ατέλειωτες ώρες πάνω από το χαρτί, και τεράστια υπομονή για να δουλέψει ξανά και ξανά τα κείμενά του έτσι ώστε η τελική μορφή τους να τον ικανοποιήσουν. Κι επίσης, οι σπουδές πάντα βοηθούν να αναπτύξει οποιαδήποτε δεξιότητα έχει κάποιος κλίση.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Κυκλοφορώ μόνιμα με ένα μπλοκάκι. Το ερέθισμα μπορεί να δοθεί από μια εικόνα, μία έκφραση, μια λέξη που θα αρπάξει το αυτί μου. Κι επειδή δεν εμπιστεύομαι απόλυτα τη μνήμη μου, σπεύδω να το καταγράψω. Αυτό το στοιχείο μπορεί να μου δώσει μια σκηνή ή και ένα ολόκληρο κεφάλαιο σε ένα βιβλίο. Η γραφή είναι ξεκούραση, είναι ανάπαυση ψυχής για μένα.

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Η πρώτη που βλέπει τα κείμενά μου είναι η αδερφή μου. Είναι αυστηρή, και την ευχαριστώ που μου λέει πάντα αλήθειες και με κάνει να διορθώνω σημεία που «κλοτσάνε». Στη συνέχεια οι φίλες μου αναλαμβάνουν να το κοσκινίσουν.

9) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" που σας οδήγησε στη συγγραφή του;

«Το Μερτικό Των Αγγέλων» είναι η ιστορία ενός άντρα, που έζησε τον προηγούμενο αιώνα, εγωιστής, δοτικός, ιδιόρρυθμος, ανατρεπτικός, μποέμ. Ήταν ένας αλήτης της καρδιάς. Ήθελε να πάθει, για να μάθει ποιος είναι. Στον χαρακτήρα του ταυτίζουμε και δικά μας στοιχεία και επιθυμίες, που όμως δεν έχουμε τολμήσει να τα ζήσουμε. Εκείνος τόλμησε. Η ζωή είναι μοιρασιά και ο Κωσταντής διεκδίκησε το μερτικό του. Και κάποια στιγμή χρόνους πολλούς μετά, το απέκτησε.

10) Η συγγραφέας Μάρθα Πατλάκουτζα βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Λατρεύω το διάβασμα. Μου αρέσει να έχω τριγύρω μου στοίβες βιβλίων. Ανάμεσά τους νιώθω λες κι έχω μια μόνιμη συντροφιά ψυχής. Προτιμήσεις δεν έχω. Όλα, μα όλα τα βιβλία έχουν κάτι να πουν και κάτι να μου δώσουν. Δεν μπορώ να τα ξεχωρίζω σε κατηγορίες π.χ. αστυνομικά, αισθηματικά. Για μένα είναι όλα βιβλία, άρα το παρεάκι μου.

11) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Ξεκίνησα από το βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού «Τζίμι, πάρε ένα φιστίκι, όβερ!» στη δεκαετία του 1970. Ήταν ένα βιβλίο με αστείο εξώφυλλο. Το βρήκα στην τεράστια βιβλιοθήκη του ξαδέρφου μου. Αυτό ήταν. Έρωτας με την πρώτη σελίδα. Τα βιβλία τότε ήταν ακριβά, ένα είδος πολυτελείας. Οι βιβλιοθήκες βοηθούσαν τον κόσμο κι εμένα να έχω πρόσβαση σε παλιούς τίτλους βιβλίων. Θυμάμαι το 1980 να βαστώ στα χέρια μου βιβλίο του 1950, κιτρινισμένο από την πολυκαιρία και το χοντρό πράσινο εξώφυλλο να έχει πιάσει μούχλα. Το εντυπωσιακό ήταν πως μόλις άρχιζα να το διαβάζω ζωντάνευε και γινόταν σαν καινούριο. Αυτή είναι και η μαγεία των βιβλίων.
Με τους παλιούς συγγραφείς μεγάλωσα. Τους αποκαλούν κλασσικούς. Τους θεωρώ μεγάλους και αυτοί μου έδωσαν την ταυτότητα μου ως αναγνώστρια.

12) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Αχ… Ποιον να πρωτοαναφέρω!!! Νίκος Καζαντζάκης, Βασίλης Βασιλικός, Παπαδιαμάντης, Διδώ Σωτηρίου, Ουγκό, Ντίκενς και πολλοί άλλοι !!! Αξεπέραστοι!! Δε νομίζω ποτέ πως θα φτάσω τη γραφή τους, τα μηνύματά τους, τις προσωπικότητές τους.

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Σίγουρα τα ταξίδια σου μαθαίνουν πολλά, μα πάρα πολλά. Αλλά χρειάζεται ο άνθρωπος να γίνει το σφουγγάρι που θα ρουφήξει βιώματα και εικόνες, για να τα μετουσιώσει σε μια ιστορία που μπορεί να σταθεί σε ένα βιβλίο. Τα ταξίδια σου προσφέρουν τη διαφορετικότητα για να βρεις ποιος είσαι. Να βρεις τη θέση σου στον πλανήτη και να κατανοήσεις πως είσαι ένας απειροελάχιστος κόκκος μιας πραγματικότητας που κατά βάθος δε σου ανήκει, αλλά και δεν είναι απαραίτητο να στεναχωριέσαι γι’ αυτό. Σε μαθαίνουν να αποδέχεσαι την αλήθεια που υπάρχει, και όχι αυτή που έχεις πλάσει εσύ με το μυαλό σου.

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Δεν υποστηρίζω τα «πρέπει» στη συγγραφή. Αυτές οι διαχωριστικές γραμμές έχουν να κάνουν με τις φιλολογικές αναλύσεις, που χρειάζονται κι έχουν την ωφελιμότητά τους, αλλά για τον δημιουργό είναι σαν να έχει μια λαιμητόμο πάνω από το κεφάλι του. Ο συγγραφέας είναι όπως όλοι οι άνθρωποι. Είναι σίγουρο πως θα ψαχτεί, θα βρει τι είναι αυτό που μιλάει στη δική του ψυχή και με αυτό θα επικοινωνήσει με τους αναγνώστες. Αρκεί να έχει τη δύναμη να το πράξει.

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Είτε προβληματίζουν, είτε ψυχαγωγούν, ωφελούν με τον τρόπο τους την ψυχή του αναγνώστη, άρα και οι δυο στόχοι είναι χρήσιμοι να υπάρχουν στα βιβλία. Προσωπικά επιδιώκω και τα δυο. Αν ο αναγνώστης δεν απολαύσει το ταξίδι του βιβλίου μου, πως θα φτάσω στη σκέψη του για να του μιλήσω; Πώς θα τον κάνω να δεχθεί να με ακούσει εάν δεν τον κάνω να το ευχαριστηθεί;

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Η σύγχρονη πραγματικότητα δημιουργεί όλους εμάς και είμαστε διαφορετικοί. Υπάρχουν στιγμές που αναζητούμε τη «φυγή» και άλλες που θέλουμε να νιώσουμε πως δεν είμαστε μόνοι στο παρόν μας. Ανάλογα με τις ανάγκες μας, αντλούμε και την έμπνευση. Είμαι οπαδός της ιστορίας -λαός που δεν ξέρει την ιστορία του είναι ένα άρριζο δεντρί- κι έχω μια ξεκάθαρη κι απόλυτη προτίμηση στο παρελθόν, αλλά με απώτερο στόχο να το ανακαλύψω, να μάθω από αυτό, να το συγκρίνω, να το εντάξω στο παρόν μου.

17) Στην σύγχρονη πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Η φιλαναγνωσία είναι θέμα παιδείας και κουλτούρας του κάθε λαού. Δεν μπορούμε να ζητάμε από τα μικρά παιδιά και νέους να διαβάσουν, να ασχοληθούν με τα βιβλία όταν εμείς οι ενήλικες περνούμε ατέλειωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή και στην τηλεόραση. Στη Γαλλία έχουν παράδοση οι οικογένειες να αφιερώνουν ώρα βιβλίου. Σε αυτή όλη η οικογένεια διαβάζει ότι την ενδιαφέρει με ησυχία και προσήλωση.
Στην Ελλάδα η αγορά βιβλίου, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, έχει πληγεί και είναι λογικό. Όμως, ταυτόχρονα, έχει παρατηρηθεί πως οι καινούριοι τίτλοι βιβλίων είναι σημαντικά αυξημένοι. Το αισιόδοξο μήνυμα είναι πως με τη συγγραφή βιβλίων προάγεται ο πολιτισμός, κι όταν έχουμε μεγάλη πνευματική δημιουργία, θα τον βρούμε τον δρόμο μας, τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτισμού.
Το εάν θα μπορεί ο κόσμος να αγοράσει το βιβλίο ξανά και ξανά έχει να κάνει με την παρούσα οικονομική κατάσταση.
Οι γονείς, και είναι αξιέπαινοι γι’ αυτό, μπορεί να μην αγοράζουν για τους ίδιους βιβλία, αλλά για τα παιδιά τους θα κάνουν τα αδύνατα, δυνατά για να τους προσφέρουν έστω κι ένα. Μόνο θα ήθελα να δώσω μία φιλική συμβουλή: τα μικρά παιδιά δεν έχουν αναγνωστικά φίλτρα και μπορεί να διαβάσουν κάτι που να τους κάνει κακό. Οι ενήλικες είναι υπεύθυνοι για το τι φτάνει στα παιδικά χεράκια, αυτάκια, ματάκια.

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα με αφορμή τις συζητήσεις που είχα με δυο φίλες μου. Δεν πίστευα πως θα εκδοθεί. Εκείνες με πίεσαν και αποδείχτηκε πως είχαν δίκιο. Από το πρώτο βιβλίο μέχρι κι αυτό που γράφω τώρα, δεν έχω τηρήσει την ίδια θεματολογία. Κάθε βιβλίο μου είναι διαφορετικό με το προηγούμενο, αλλά και με το επόμενο. Ο μόνος κοινός τους άξονας είναι πως σε αυτά ζωντανεύουν αληθινές ιστορίες, που όμως έγιναν βιβλία χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και μυθοπλαστικά στοιχεία.

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Να επιμείνουν, να γράφουν συνέχεια, να διορθώνουν συνέχεια, να διαβάζουν πάρα πολύ βιβλία. Αν αγαπούν αυτό που κάνουν, να μην το εγκαταλείψουν ποτέ.

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία και ειδικότερα, στο νέο  μυθιστόρημά σας «Το Μερτικό Των Αγγέλων», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Είναι δική μου χαρά και τιμή να συνομιλώ με την εξαιρετική Κλειώ Τσαλαπάτη και την ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία της στους «Φίλους της Λογοτεχνίας».
Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνω τη συγγραφή ενός βιβλίου που πραγματεύεται τον βίο ενός συναρπαστικού ιστορικού προσώπου του 19ου αιώνα, ενώ παράλληλα επεξεργάζομαι την ιστορία ενός ανθρώπου που ήξερε μόνο να προσφέρει.
Σε αυτό το σημείο θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στην Ισμήνη Λαμπροπούλου και στον Γιώργο Κοντογιάννη, τους ανθρώπους που δημιούργησαν τις Εκδόσεις Έξη και πάντα στηρίζουν το έργο μου, δίνουν το μεράκι τους και την αγάπη τους σε κάθε μας βιβλίο!!!!

Ευχαριστώ όλους εσάς τους αναγνώστες κι εύχομαι να κάνετε πολλά και όμορφα ταξίδια μέσα από τα βιβλία!!
Μάρθα Πατλάκουτζα

Βιογραφικό Μάρθας Πατλάκουτζα:

Η Μάρθα Πατλάκουτζα γεννήθηκε το 1968 στη Θεσσαλονίκη όπου και μεγάλωσε. Κατάγεται από τη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής, με παππούδες και γιαγιάδες που ήρθαν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Το 1990 τελείωσε το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Το 1996 διορίστηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση κι από τότε υπηρετεί ως δασκάλα σε δημοτικά σχολεία της Μακεδονίας, ενώ τα τελευταία χρόνια σε δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης. Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο κοριτσιών.
Συνολικά έχουν εκδοθεί τέσσερα έργα της: «Ζαχάρα – Η Θύελλα Της Καρδιάς» (2013, Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία), «Μερτζανή – Το Δάκρυ Της Θράκης» (2014, Εκδόσεις Έξη), «Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης - Βιογραφία, Θαύματα, Προφητείες» (2015, Εκδόσεις Έξη), «Το Μερτικό Των Αγγέλων» (2017, Εκδόσεις Έξη).

Περισσότερες πληροφορίες για το συνολικό συγγραφικό έργο της Μάρθας Πατλάκουτζα στο προσωπικό της ιστολόγιο στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Εργογραφία Μάρθας Πατλάκουτζα:

«ΤΟ ΜΕΡΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ» (2017)
Εκδόσεις: Έξη
Σελίδες: 481
Τιμή: 14 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μπορεί να μην ήταν αυτό το όνομά του, μα όσα ψέλλισαν τα χείλη του ήταν αληθινά…
Σε ένα προσφυγικό ψαροχώρι γεννήθηκε ο Κωσταντής. Χάδι μάνας δεν γνώρισε ποτέ του, οι άγγελοι την πήραν κοντά τους μόλις άκουσαν το κλάμα του, για να του μάθουν από το ξεκίνημα τι πάει να πει ζωή… Μεγάλωσε στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κατοχή τα είχαν ονομάσει, μα ίσως θα έπρεπε να τα πουν σκοτάδι τρομακτικό. Πείνα αβάσταχτη έβρισκε τους ανθρώπους που κούρνιαζαν αδύναμα σε μια άκρη του  δρόμου περιμένοντας να τους λυτρώσει ο θάνατος. Την ψυχή του στιγμάτισαν τα μάτια των νεκρών που μπροστά του έχασαν σε μια στιγμή τη λάμψη τους… Και τότε κατάλαβε ότι έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του στ’ άκρα για να σωθεί.

Δεκαετία του ‘60. Στα καλντερίμια της ζωής ξεκινά η Οδύσσεια της ψυχής του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Τα χρόνια της αθωότητας έχουν χαθεί. Αντρώνεται. Στύβει τον πόνο και τον μετουσιώνει σε δίψα για ζωή. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα… μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της. Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι τού ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Άραγε, η αγάπη μπορεί να νικήσει τον εγωισμό του;

Στο σεργιάνι της ζωής του Κωσταντή χορεύουν πραγματικοί ήρωες, κρυμμένοι πίσω από ψεύτικα ονόματα που εμείς επιλέξαμε να τους δώσουμε, για να μην πληγωθούν ξανά. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από καιρό μακριά μας και κάποιοι άλλοι είναι ακόμα κοντά μας και διεκδικούν το μερτικό τους.»

«ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ - Βιογραφία, Θαύματα, Προφητείες» (2015)
Εκδόσεις: Έξη
Σελίδες: 448
Τιμή: 9,90 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Παιδί, άντρας, μοναχός, καλόγερος, Γέροντας, Παππούλης… Άγιος.

Τα ονόματά του Αρσένιος, Αβέρκιος, Παΐσιος. Αφιέρωσε τον εαυτό του στην άσκηση και την προσευχή. Υπηρέτησε με υπακοή και προσήλωση τον Μεγαλοδύναμο. Απέκτησε με ταπείνωση κι απλότητα, με υπομονή κι επιμονή όλα τα χαρίσματα που τον έκαμαν τον αγαπημένο Άγιο του σύγχρονου ανθρώπου.

Μα και ο ίδιος αγάπησε ολοκληρωτικά Θεό και άνθρωπο. Αγκάλιασε την ανθρώπινη ψυχή και την ανάπαυσε με τα λόγια του. Όταν γνωρίσουμε πιότερο τη ζωή του, τότε ίσως να μπορέσουμε αληθινά να καταλάβουμε το μεγαλείο της προσφοράς του.

Τότε, ίσως αλλάξουμε κι εμείς…»



«ΜΕΡΤΖΑΝΗ – Το Δάκρυ Της Θράκης» (2014)
Εκδόσεις: Έξη
Σελίδες: 493
Τιμή: 14,33 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Οκτώβρης 1922… Στις όχθες του ποταμού Έβρου στέκει ένα νεαρό κορίτσι με βρώμικα ρούχα και πρόσωπο βουτηγμένο στην απόγνωση. Πρέπει να περάσει το ποτάμι μαζί με την αδερφή της, το κάρο και τα ζωντανά.

Το ποτάμι της εναντιώνεται, παλεύει με νύχια και με δόντια αντλώντας δύναμη από το μοναδικό πράγμα που της έχει απομείνει από τη μητέρα της, ένα μικρό καθρεφτάκι, από «το δάκρυ της Θράκης».
Μια νέα ζωή την περιμένει. Θέλει να βγάλει ρίζες. Η μοίρα έχει άλλη γνώμη.
Ορφανή από μητέρα, ξεριζωμένη από πατρίδα η Μερτζανή δεν σταματά να αγωνίζεται και να ξεπερνάει τον εαυτό της. Έζησε πολλά και λύγισε πολλές φορές αλλά κατάφερε να επιβιώσει χάρη στην αξιοπρέπεια και την τόλμη της.
Μερτζανή… κοράλλι σπάνιο, όπως και η ψυχή της. Μια ψυχή που συνεχώς διώκεται.. ένας διωγμός που τέλος δεν έχει… Αυτή είναι η ιστορία της.»



«ΖΑΧΑΡΑ – Η Θύελλα Της Καρδιάς» (2013)
Εκδόσεις: Ελληνική Πρωτοβουλία
Σελίδες: 380

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«"Η θερμή απαλή παλάμη της αγκαλιάζει τα παγωμένα μου δάχτυλα. Πρωτόγνωρες εικόνες με περικυκλώνουν. Κίνηση σε εξωτικά μέρη, ψυχικός πόνος, μοναξιά ατελείωτη, επώδυνη. Δεν αντέχω άλλο. Αφήνω απότομα το χέρι της και κρύβω το δικό μου πίσω από την πλάτη μου. Θέλω να κρύψω όσα είδα, όσα μου φανέρωσε για μια ακόμα φορά η Ιουδίθ".

Μύρα και Ζωή, δυο γυναίκες αντιμέτωπες με τη μοίρα και τη ζωή, αποφασίζουν να ξεφύγουν από τα σύνορα της συμβατικότητας. Έρωτας και λόγια τυλιγμένα στη θύελλα της ανέμης, ένα κουβάρι η μοίρα της ζωής τους.

Το ταξίδι της αγάπης ξεκινά!
Καμία απόσταση δεν είναι αρκετή για να παλέψει με το όνειρο.
Μια βαλίτσα γίνεται η καρδιά της Ζωής, που ταξιδεύει από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και οδηγείται στην τελική αναμέτρησή της με την κοσμοπολίτικη Σαγκάη, την αμαρτωλή πόλη στη λήθη του χρόνου.

Η χρόνια κατάθλιψη είναι ο δαίμονας που θα νικήσει η Μύρα στους πορτοκαλί αμμόλοφους της Σαχάρας, στην έρημο των ονείρων της.

Μια τυχαία συνάντηση και η μοίρα ξετυλίγει το μίτο της ζωής.» 

Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

ΚΛΗΡΩΣΗ 30/9/2017 - «ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ», της Χριστίνας Ρούσσου - Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Το Σάββατο 30/9/2017 θα κληρώσουμε τρία (3) αντίτυπα του νέου, εξαιρετικού, μυθιστορήματος «ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ»  της Χριστίνας Ρούσσου,  προσφορά των αγαπημένων εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Για να είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθείστε απαραίτητα ΟΛΑ τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο μπλογκ μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», με «Δημόσια Παρακολούθηση», προαιρετικά, ώστε να είστε ορατοί στους διαχειριστές.
(2) Γράψτε μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην παρούσα ανάρτηση στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(3) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» και στη σελίδα των εκδόσεων  ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ στο Facebook.
(4) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας ανάρτησης στο προφίλ σας, προαιρετικά.
(5) Προσθέστε στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», όσους φίλους σας νομίζετε πως θα ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.

Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται αποκλειστικά κάτοικοι Ελλάδας και με ένα μόνο σχόλιο ανά άτομο).
Ευχαριστούμε πολύ τις Εκδόσεις Μεταίχμιο για την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!

«ΣΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ», της Χριστίνας Ρούσσου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 464
Τιμή: 14,94 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Λίγο πριν το ξεκίνημα του 20ού αιώνα τα αδέρφια Μακρή, ο Αχιλλέας και ο Νίκος, από τη Νάουσα της τουρκοκρατούμενης ακόμα Μακεδονίας, φτάνουν στα πέρατα του κόσμου, στην Αμερική, κυνηγώντας μια καλύτερη ζωή. Στο ταξίδι τους θα συναντήσουν τον Αντώνη - εκείνος κατάγεται από την Έδεσσα, και θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αμερική. Τα χρόνια θα περάσουν, οι πορείες τους θα συγκλίνουν συχνά και η φιλία τους θα είναι η μόνη σταθερά στο περιπετειώδες διάβα τους. Από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα, τη Μακεδονία και τη Ζάκυνθο, και αποκεί στην κοιλάδα του γαλλικού Λίγηρα, τα πρόσωπα θα πληθαίνουν και θα μπλέκονται σαν ιστός. Όταν πια η τρικυμία του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου θα κοπάσει, ένα μυστικό θα τους φέρει αντιμέτωπους με το παρελθόν ξανά. Και τότε οι αντοχές τους θα φτάσουν στα όρια.»

Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στους «ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» στον ακόλουθο σύνδεσμο:


Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

ΚΛΗΡΩΣΗ 16/9/2017 - «ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΟΝ ΚΥΒΟ», της Βίκυς Μωραγιάννη - Εκδόσεις: BELL

Το Σάββατο 16/9/2017 θα κληρώσουμε δύο (2) αντίτυπα του νέου, εξαιρετικού, χιουμοριστικού, κοινωνικού μυθιστορήματος «ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΟΝ ΚΥΒΟ»  της Βίκυς Μωραγιάννη,  προσφορά των αγαπημένων εκδόσεων BELL.

Για να είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθείστε απαραίτητα ΟΛΑ τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο μπλογκ μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», με «Δημόσια Παρακολούθηση», προαιρετικά, ώστε να είστε ορατοί στους διαχειριστές.
(2) Γράψτε μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην παρούσα ανάρτηση στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(3) Πατήστε, υποχρεωτικά, «ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» και στη σελίδα των εκδόσεων BELL στο Facebook.
(4) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας ανάρτησης στο προφίλ σας, προαιρετικά.
(5) Προσθέστε στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», όσους φίλους σας νομίζετε πως θα ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.

Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται αποκλειστικά κάτοικοι Ελλάδας και με ένα μόνο σχόλιο ανά άτομο).
Ευχαριστούμε πολύ τις Εκδόσεις Bell για την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!

«ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΟΝ ΚΥΒΟ», της Βίκυς Μωραγιάννη
Εκδόσεις: Bell
Σελίδες: 416
Τιμή: 11,97

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μία υπέροχη πόλη, τρεις ξεχωριστές φίλες, ένας αξέχαστος χρόνος

Αλίκη
Παιδί των βορείων προαστίων, πολυλογού, καλόκαρδη κι ενθουσιώδης, συχνά υπέρ το δέον. Δύο είναι τα όνειρά της: να γίνει διάσημη –δεν ξέρει ακριβώς σε τι, αλλά έχει όλο τον καιρό μπροστά της να το ανακαλύψει– και να παντρευτεί τον μεγάλο της έρωτα, τον Κωνσταντίνο.

Μαρίνα
Μοναχοπαίδι μεσοαστικής οικογένειας του Πειραιά, υπεύθυνη, έξυπνη, αυτοσαρκαστική και πνευματώδης. Άριστη μαθήτρια, μεγαλωμένη «με γαλλικά και πιάνο», αυτό που αποζητά είναι να αποκτήσει επιτέλους την ανεξαρτησία της ξεφεύγοντας, για πρώτη φορά, από την ασφυκτική αγάπη της… Μανούλας.

Νατάσσα
Γεννημένη στο Περιστέρι, ντόμπρα και δυναμική, έχει αδυναμία στα βιβλία, στα στριφτά τσιγάρα, στο αλκοόλ και στους άντρες που κάνουν έρωτα με το μυαλό της. Αθυρόστομη και κυνική, αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητη, έφυγε από το σπίτι της πολύ νωρίς για να σταθεί στα πόδια της μόνη της, κι αν υπάρχει μία λέξη που τη χαρακτηρίζει, αυτή είναι το πάθος.

Ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες κι έχοντας διαφορετικούς στόχους, τα τρία κορίτσια θα φύγουν για μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι –την πόλη όπου θα γνωριστούν και θα ζήσουν μια χρονιά που θα τους αλλάξει για πάντα τη ζωή!


Το «Παρίσι στον Κύβο» είναι ένα απολαυστικό ταξίδι στην Πόλη του Φωτός, ένα έξυπνο και απρόσμενο μυθιστόρημα για τη φιλία, τον έρωτα και την ενηλικίωση, όπου το χιούμορ και η φρέσκια, κοφτερή γραφή της Βίκυς Μωραγιάννη έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.»

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

«ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ», του Simon Scarrow – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ», του Simon Scarrow – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Διόπτρα
Σελίδες: 520
Τιμή: 14,94 €

          Είναι ορισμένες φορές που κάποια γεγονότα στην ζωή μας συμβαίνουν με τρόπο εντελώς καρμικό… Πριν από σχεδόν μια δεκαπενταετία επισκέφθηκα το πανέμορφο νησί της Λευκάδας κατά τις καλοκαιρινές διακοπές μου και το περιηγήθηκα σχεδόν ολόκληρο κρατώντας ως ξεχωριστή, από όλες τις υπέροχες αναμνήσεις μου από αυτό, την επίσκεψή μου με καΐκι στο μοναδικής ομορφιάς σπήλαιο Παπανικολή στο Μεγανήσι, λίγα ναυτικά μίλια μακριά από το Νυδρί. Τότε δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι θα διάβαζα σχεδόν όλη την ένδοξη ιστορία και την θρυλική πορεία του ομώνυμου ελληνικού υποβρυχίου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και, μάλιστα, γραμμένη από έναν συγγραφέα ξένο, τον εξαίρετο Simon Scarrow. Το βιβλίο του «Καρδιά Από Πέτρα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα με εντυπωσίασε, με συγκίνησε, με συνάρπασε και με έκανε περήφανη που είμαι Ελληνίδα και όχι μόνο για το μεγαλείο των αρχαίων προγόνων μας και του αθάνατου κλασσικού αρχαιοελληνικού πολιτισμού, αλλά για την γενναιότητα και την ηρωική ψυχή των σύγχρονων Ελλήνων, των ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι γονείς ή παππούδες μας.
Ο συγγραφέας, πιστός στα γεγονότα και αντικειμενικός όσο το δυνατόν περισσότερο, μας ταξιδεύει σε μία από τις πιο ταραγμένες εποχές της σύγχρονης Ελλάδας, αυτή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην υπέροχη Λευκάδα με τις ωραιότερες, ίσως, παραλίες της χώρας μας και την ζωτικής σημασίας γεωγραφική και στρατηγική θέση της στο Ιόνιο πέλαγος. Μια συγκλονιστική ιστορία τριών νέων, δύο Ελλήνων και ενός Γερμανού, η οποία ξεκινά δυό χρόνια πριν από το ξέσπασμα του αιματηρότερου και βιαιότερου παγκοσμίου πολέμου, θα γίνει η αφορμή για να μας παρουσιάσει ο συγγραφέας κομμάτια της Ιστορίας για τα οποία θα πρέπει να είμαστε περήφανοι ως έθνος. Οι Λευκαδίτες Ελένη Θεσκούδη και Αντρέας Καταρίδης, μαζί με τον Γερμανό Πέτερ Μίλερ, βρίσκονται στον τόπο μιας αρχαιολογικής ανασκαφής, φανταστικής ή πραγματικής λίγο μας ενδιαφέρει, κοντά στο Νυδρί, όπου ο πατέρας του Πέτερ, ο αρχαιολόγος και φιλέλληνας Καρλ Μίλερ, βρίσκεται στα ίχνη μιας σπουδαίας ανακάλυψης, της σπουδαιότερης ίσως μετά από αυτή του Σλήμαν. Βρισκόμαστε στο 1938 και τα απειλητικά σύννεφα των γερμανών εθνικοσοσιαλιστών του παρανοϊκού Χίτλερ ολοένα και πυκνώνουν πάνω από την Ευρώπη, όμως η παρέα των ηρώων μας συμβιώνει αρμονικά στο πανέμορφο νησί του Ιονίου, προσπαθώντας να αγνοήσει όσα προοιωνίζει η άνοδος του Ναζισμού στη Γερμανία.
Τα τρία παιδιά συνδέονται με την βαθιά και ανυπόκριτη φιλία που τους υπαγορεύει η τρυφερή ηλικία των δεκαέξι χρόνων τους και ορκίζονται πως θα ξανασμίξουν στο μέλλον οι τρεις τους, πάλι ως καλοί φίλοι, και τίποτα δεν θα μπορέσει να τους σταθεί εμπόδιο, ούτε καν ο έρωτας που άρχισε να ανθίζει στις καρδιές των δύο νέων για την πανέμορφη Ελένη. Τα γεγονότα της Ιστορίας, όμως, τους προλαβαίνουν και οι ζωές τους θα πάρουν διαφορετική πορεία από εκείνη που αρχικά ονειρεύονταν. Ο Πέτερ θα επιστρέψει μαζί με τον πατέρα του στην Γερμανία και αναγκαστικά θα ενταχθεί στους κόλπους των γερμανικών στρατευμάτων, ενώ η σχεδόν άριστη γνώση του της ελληνικής γλώσσας και των παλιών διασυνδέσεών του με μερικούς από τους πιο επιφανείς κατοίκους του μικρού νησιού, θα γίνουν η αιτία να επιστρέψει ξανά στη Λευκάδα με το σήμα της Σβάστικας αυτή τη φορά στο περιβραχιόνιο της στολής του. Ο Αντρέας επιλέγει από πολύ νωρίς να ακολουθήσει την μάχιμη πορεία των ένδοξων προγόνων του και διαφοροποιείται από τον προοδευτικό και "αριστερίζων" ποιητή πατέρα του, αποφασίζοντας να καταταγεί στο Βασιλικό Ναυτικό. Η Ελένη, έχοντας ήδη τάξει την καρδιά της στον έναν από τους δύο φίλους της, θα μείνει στα μετόπισθεν μην έχοντας και πολλές επιλογές παρά μόνο να πολεμήσει με τον μοναδικό τρόπο που θα μπορούσε μια νέα κοπέλα εκείνης της εποχής να το κάνει: να εναντιωθεί και να αντισταθεί στους κατακτητές της χώρας της με νύχια και με δόντια!
Ο συγγραφέας, μέσα από το εκπληκτικό αυτό ιστορικό του μυθιστόρημα, ξετυλίγει με αφάνταστη δεξιοτεχνία την ιστορία του νησιού της Λευκάδας κατά τον Β’ Παγκόσμιο, καταγράφοντας με τρόπο κινηματογραφικό τις μάχες που έδωσαν οι στρατευμένοι Έλληνες ενάντια στον ιταλικό και γερμανικό στρατό κατά την Κατοχή, αλλά και την σθεναρή αντίσταση που επέδειξαν, θυσιάζοντας τις ζωές και τις οικογένειές τους, οι απλοί άμαχοι του νησιού. Το αν ήταν άντρες ή γυναίκες δεν έκανε καμία διαφορά, καθώς και τα δύο φύλα μπορούσαν εξίσου να στοχεύσουν και να σκοτώσουν ή ακόμα και να θυσιαστούν οικειοθελώς ώστε να μην προδοθεί ο αγώνας τους ενάντια στους κατακτητές. Η εγγονή της υπέργηρης, πλέον, Ελένης Θεσκούδη, η Άννα, θα εκμαιεύσει από την γιαγιά της λεπτό προς λεπτό κάθε σημαντική στιγμή της ιστορίας της από εκείνες τις σκοτεινές μέρες της Κατοχής, με την προτροπή του εγγονού του Πέτερ Μίλερ. Μαζί με τον ανθυποπλοίαρχο Αντρέα Καταρίδη και τον κυβερνήτη του υποβρυχίου Παπανικολή, Ιατρίδη, θα ζήσουμε την συγκλονιστική εμπειρία της συμμετοχής αυτού του γενναίου πληρώματος στις ναυμαχίες και τις επιχειρήσεις δολιοφθοράς ενάντια στις ναυτικές δυνάμεις των εχθρών που έλαβαν χώρα υποθαλάσσια. Με τους στρατευμένους Έλληνες και τους αντιστασιακούς θα ακολουθήσουμε βήμα βήμα τις μάχες απαράμιλλης γενναιότητας των προγόνων μας ενάντια στους άκαμπτους και ψυχρούς Γερμανούς. Θα ταξιδέψουμε ακόμα και μέχρι το Κάιρο και θα δούμε την σκληρή εκπαίδευση στην οποία υποβλήθηκαν Έλληνες αξιωματικοί ώστε να ηγηθούν κατόπιν της Αντίστασης. Θα δούμε, για μία ακόμα φορά, την αρχαία πολιτιστική μας κληρονομιά να μετατρέπεται σε πολυπόθητο "κυνήγι θησαυρού" από στυγνούς αρχαιοκάπηλους, που χρησιμοποιούσαν τη στολή τους και τις εντολές του Γκαίμπελς ως "παραπέτασμα" για να κρύψουν τις προσωπικές, άκρατες φιλοδοξίες τους. Θα γίνουμε μάρτυρες της ισχυρής και ανυπότακτης θέλησης των προγόνων μας που αρνήθηκαν να καταθέσουν τα όπλα και αγωνίστηκαν μέχρις εσχάτων, θυσιάζοντας ό,τι πολυτιμότερο για αυτούς, αρκεί ο κατακτητής να συνειδητοποιήσει ότι ο ελεύθερος άνθρωπος δεν υποκύπτει ποτέ στον φασισμό.   
Η «Καρδιά Από Πέτρα», του Simon Scarrow είναι ένα μυθιστόρημα συνταρακτικό που βρίθει από γνωστά και άγνωστα ιστορικά γεγονότα της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από ατόφια, καλοστημένη περιπέτεια και γνήσιες, παραστατικότατες σκηνές μάχης, στη στεριά και στο βυθό της θάλασσας, από γενναιότητα και απαράμιλλο θάρρος, αλλά και από μια ευρηματική μυθοπλασία γεμάτη αληθινό έρωτα, αυτοθυσία και μεγαλοψυχία. Ένα μυθιστόρημα που θα κάνει κάθε Έλληνα υπερήφανο για την πρόσφατη Ιστορία του και που αξίζει να διαβαστεί από όλους!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«1938: Τρεις νέοι περνούν ένα ειδυλλιακό καλοκαίρι στη Λευκάδα, μακριά από τον πολιτικό αναβρασμό της Ευρώπης. Ο Πέτερ που έχει έρθει στο νησί από τη Γερμανία μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος διευθύνει μια αρχαιολογική ανασκαφή, γίνεται φίλος με τον Αντρέα και την Ελένη που ζουν στη Λευκάδα. Όταν ξεσπά ο πόλεμος και ο Πέτερ αναγκάζεται να φύγει, δίνουν την υπόσχεση ότι θα ξανασμίξουν.
1943: Ο πόλεμος έχει πια εξαπλωθεί και στην παραδεισένια Λευκάδα. Ο Αντρέας και η Ελένη έχουν ταχθεί με τις δυνάμεις των ανταρτών που αντιστέκονται στη γερμανική εισβολή. Ο Πέτερ έχει επιστρέψει, αυτή τη φορά ως καλά πληροφορημένος αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών του εχθρού, και γι’ αυτό θανάσιμα επικίνδυνος...»

‘Ένα ιστορικό δράμα με εξαιρετική πλοκή και φρενήρη ρυθμό’.

BBC History Magazine

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Συνέντευξη με την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Ελευθερία Μεταξά
Με την αφορμή της κυκλοφορίας του νέου, συναρπαστικού, αστυνομικού μυθιστορήματος της Ελευθερίας Μεταξά, από τις αγαπημένες εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Ποιος Σκότωσε Την Ιφιγένεια;», η εξαίρετη και πολυπράγμων συγγραφέας είχε την καλοσύνη να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας», σχετικά με τα αξιόλογα μυθιστορήματά της, τις απόψεις της για την λογοτεχνία και όχι μόνο, καθώς και την σχέση της με την συγγραφή, την Ψυχολογία, την ηθοποιία, την φιλολογία και την διδασκαλία με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Την ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που μου διέθεσε, της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο της βιβλίο και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις της ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την αγαπητή Ελευθερία Μεταξά!

1) Αγαπητή κ. Μεταξά, τις θερμές μας ευχές για το νέο, συναρπαστικό μυθιστόρημά σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, με τίτλο «Ποιός Σκότωσε Την Ιφιγένεια;». Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Σας ευχαριστώ πολύ, τόσο για τις ευχές όσο και για τη φιλοξενία στο υπέροχο blog σας. Η συγγραφή ήταν κάτι που με γοήτευε ανέκαθεν και από μικρή μου άρεσε να σκαρώνω ιστορίες, που όμως έμεναν πάντα κλειδωμένες στα συρτάρια της βιβλιοθήκης μου, αφού ντρεπόμουν να τις δείξω σε κάποιον. Συνέχιζα, όμως, να γράφω, αφού για μένα αυτό ήταν μια ανάγκη, κάτι που μου έδινε μεγάλη χαρά, που με βοηθούσε να εκφράσω στο χαρτί όσα ο κλειστός μου χαρακτήρας δεν μου επέτρεπε να εκφράσω με λόγια. Κάποια στιγμή αντιμετώπισα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, το οποίο με έκανε να καταλάβω ότι τα όνειρά μας πρέπει να τα κυνηγάμε και όχι να τα κλειδώνουμε σε συρτάρια ή να τα αναβάλλουμε για αργότερα. Έτσι, έστειλα το πρώτο μου βιβλίο, το «Όταν μιλούν τα φεγγάρια» στον Ωκεανό και κάπως έτσι ξεκίνησε για μένα αυτό το μαγικό ταξίδι στον υπέροχο κόσμο της συγγραφής.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Η έμπνευση έρχεται τυχαία. Μπορεί να με εμπνεύσει μια εικόνα, ένα τραγούδι, μια συζήτηση που θα ακούσω. Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Όταν φτιάχνω μια ιστορία, ξέρω πάντα την αρχή και το τέλος. Για ό,τι συμβεί ενδιάμεσα, αφήνω την ίδια την ιστορία να με οδηγήσει, δεν είναι κάτι προκαθορισμένο. Όσο για τους χαρακτήρες, αρχικά έρχεται στο μυαλό μου ο βασικός ήρωας κι ύστερα, σιγά-σιγά, ανάλογα με την πλοκή, πλαισιώνεται από τους υπόλοιπους. Σε κάθε βιβλίο κάνω και την απαραίτητη έρευνα, για να συλλέξω τις πληροφορίες που χρειάζομαι, ανάλογα με την υπόθεση. Πρέπει να ομολογήσω ότι "εκμεταλλεύομαι" αρκετά την αδελφή μου, που είναι νοσηλεύτρια, και τις γνώσεις της για τα ιατρικά θέματα. Ειδικά στο τελευταίο μου βιβλίο, πέρα από την έρευνα που έκανα προσωπικά, μίλησα και με τον εξαιρετικό γιατρό και φίλο, τον Ιωάννη Σκαρλάτο, που μου έδωσε πολλές πληροφορίες σχετικά με το θέμα που διαπραγματεύεται το βιβλίο και γι’ αυτό τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Γενικά η έρευνα είναι απαραίτητη, για να εξασφαλίσει την αλήθεια.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Προσωπικά, πάντα έκανα πολλά πράγματα ταυτόχρονα, γιατί δεν μου αρέσει να περιορίζομαι σε έναν μόνο τομέα. Μου αρέσει η ποικιλία. Σπούδασα στο τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην κατεύθυνση της Ψυχολογίας, στο εργαστήρι Δημοσιογραφικών Σπουδών ΑΝΤ1 και στη Δραματική Σχολή Διομήδη Φωτιάδη. Εργάστηκα ως ηθοποιός και ως φιλόλογος σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης για πολλά χρόνια. Σήμερα, πέρα από την ενασχόλησή μου με τη συγγραφή, παραδίδω μαθήματα σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, ενώ παράλληλα κάνω μεταγλωττίσεις, μεταφράσεις και επιμέλειες βιβλίων. Όλα αυτά είναι πράγματα που μου αρέσουν, με γεμίζουν και, βεβαίως, μου εξασφαλίζουν και τα απαραίτητα προς το ζην, αφού δυστυχώς στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ζήσει κάποιος μόνο από τη συγγραφή. Ιδιαίτερα η επαφή μου με τα παιδιά είναι κάτι που λατρεύω και που νομίζω ότι μου επιτρέπει να διατηρώ και εγώ ένα μέρος της παιδικότητάς μου. Οι σπουδές μου στην ψυχολογία με βοηθούν ιδιαίτερα στη δημιουργία των χαρακτήρων, αφού πάντα ψάχνω τα βαθύτερα αίτια για τη συμπεριφορά και τις πράξεις των ηρώων, ενώ η υποκριτική συμβάλλει στο χτίσιμο των σκηνών. Βλέπετε, όταν γράφω μου αρέσει πολύ να "σκηνοθετώ" τις σκηνές, να προσπαθώ να τις αναπαραστήσω μπροστά μου, να τους δώσω τη ζωντάνια και τη φυσικότητα που θα είχαν αν μεταφέρονταν στο θέατρο ή στον κινηματογράφο.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Εάν έχει συμβεί αυτό ποτέ, πόσο ανώδυνη, ή επώδυνη ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Το τελευταίο μου βιβλίο, «Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια», έχει κάποια στοιχεία από προσωπικά βιώματα, αλλά η διαδικασία της συγγραφής ήταν μάλλον λυτρωτική, όσο κι αν κάποια σημεία με δυσκόλεψαν ψυχολογικά. Όταν έγραφα το «Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά», το παιδί της βασικής ηρωίδας, το οποίο έχει πεθάνει, ήταν αρχικά αγόρι. Όσο, όμως, προχωρούσα στη συγγραφή του βιβλίου, αντιλήφθηκα ότι μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αναφέρομαι σε ένα αγόρι που έχει πεθάνει, ίσως γιατί κι εγώ έχω γιο, δίχως τον οποίο δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τη ζωή μου. Έτσι, το αγόρι έγινε κορίτσι, κάτι που με βοήθησε να μην ταυτίζομαι τόσο με την ηρωίδα μου. Πάντως, γενικά νομίζω ότι μέσα στα βιβλία ο συγγραφέας αντλεί κάποια στοιχεία από προσωπικά βιώματα, όχι απαραίτητα επώδυνα, και μάλιστα ίσως δίνει και στους ήρωές του χαρακτηριστικά της δικής του προσωπικότητας, ίσως υποσυνείδητα.

5) Στο νέο σας μυθιστόρημα, όπως και στα περισσότερα βιβλία σας, πραγματεύεστε μία ιστορία με αποχρώσεις αστυνομικού και ψυχολογικού θρίλερ και έντονο το σασπένς. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Την καθημερινότητα και την παρατήρηση. Παρατηρώντας τους ανθρώπους, ακούγοντας συζητήσεις ή ιστορίες που αφηγούνται, μπορεί ένας συγγραφέας να αντλήσει έμπνευση είτε για την υπόθεση του βιβλίου είτε για τους ήρωες. Μου έχει τύχει αρκετές φορές να κάθομαι κάπου και στο διπλανό τραπέζι να γίνεται μια συζήτηση που, για κάποιον λόγο, μου κινεί το ενδιαφέρον. Προσπαθώ, λοιπόν, όσο πιο διακριτικά γίνεται, να την παρακολουθήσω, ενώ παράλληλα στο μυαλό μου σχηματίζεται ήδη η ιδέα για την ιστορία. Μάλλον, κάποιες φορές δεν καταφέρνω να είμαι και τόσο διακριτική, αν κρίνω από τα αυστηρά βλέμματα που εισπράττω, οπότε "μαζεύομαι" και αρχίζω να επεξεργάζομαι την ιδέα μου ή να κρατώ κάποιες σημειώσεις.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Οπωσδήποτε το ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες παίζουν πρωταρχικό ρόλο. Από εκεί και πέρα, το επιστημονικό υπόβαθρο μπορεί να προσθέσει τις απαραίτητες γνώσεις επάνω σε ένα θέμα ή να βοηθήσει στον καλύτερο χειρισμό της γλώσσας.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Η έμπνευση έρχεται ξαφνικά, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και σε οποιοδήποτε μέρος. Αν εκείνη τη στιγμή δεν βρίσκομαι στο σπίτι, ώστε να μπορώ να γράψω, προσπαθώ να κρατήσω κάποιες σημειώσεις. Βέβαια, μέχρι να έρθει η στιγμή να καθίσω μπροστά στον υπολογιστή μου, η ιδέα βρίσκεται διαρκώς μέσα στο μυαλό μου και δεν με αφήνει να ησυχάσω. Η αλήθεια είναι ότι προτιμώ να γράφω τη νύχτα, μετά τις 10. Παίρνω το λάπτοπ μου και κλείνομαι στην κουζίνα. Το αστείο είναι ότι όταν φτιάχναμε το σπίτι μας, επέμενα να υπάρχει γραφείο. Τώρα εκεί κάθεται κυρίως ο άντρας μου, ενώ ο δικός μου χώρος, όπου γράφω, είναι η κουζίνα. Πάντως, πολλές φορές με έχει βρει το ξημέρωμα γράφοντας, με αποτέλεσμα να γίνεται ιδιαίτερα δύσκολο το πρωινό ξύπνημα. Δεν με πειράζει, όμως, γιατί νιώθω πολύ γεμάτη και χαρούμενη που πέρασα όλη τη νύχτα μαζί με τους ήρωές μου.

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Όλα μου τα βιβλία τα διαβάζει η αδελφή μου, η Υπατία. Μόλις ολοκληρώνεται ένα κεφάλαιο, της το δίνω να το διαβάσει, αφού εμπιστεύομαι απόλυτα την κρίση της. Μάλιστα, είναι εξαιρετικά αυστηρή κι αν δεν της αρέσει κάτι δεν διστάζει να μου το πει. Οι παρατηρήσεις της είναι πάντα εύστοχες, ενώ χάρη στις ιατρικές της γνώσεις με έχει σώσει από πολλές κακοτοπιές. Όταν έγραφα το «Μην κοιτάξεις πίσω» της είχα στείλει να διαβάσει μια σκηνή, όπου γίνεται μια αποκάλυψη καθοριστική για το τέλος. Εγώ είχα βρει την ιδέα μου πάρα πολύ καλή, μέχρι που με πήρε τηλέφωνο η Υπατία και μου είπε με έντονο ύφος: «Τι είναι αυτό που έγραψες; Θα το διαβάσει κανένας γιατρός και θα τραβάει τα μαλλιά του! Ούτε με θαύμα στην Παναγία της Τήνου δεν γίνονται αυτά!» Προσπάθησα να της εξηγήσω, να τεκμηριώσω την ιδέα μου, αλλά… εκείνη ήταν ανένδοτη. «Όταν γράψεις κάτι που στέκει ιατρικά, μου το στέλνεις να το διαβάσω», μου λέει και μου κλείνει το τηλέφωνο. Κι έμεινα εγώ με το ακουστικό στο χέρι, να στύβω το μυαλό μου πώς μπορεί να γίνει αυτό που σκέφθηκα και να στέκει και ιατρικώς!

9) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" που σας οδήγησε στη συγγραφή του;

Το καινούργιο μου βιβλίο έχει τον τίτλο «Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;» Κεντρική ηρωίδα είναι η Κλαίρη, η οποία επιστρέφει από τη Νέα Υόρκη, όπου ζει εδώ και πολλά χρόνια μαζί με τον πατριό της, στην Αθήνα, με μοναδικό σκοπό να ανακαλύψει τους δολοφόνους του αδελφού της. Σε αυτή της την προσπάθεια, θα έρθει αντιμέτωπη με ένα αδίστακτο κύκλωμα το οποίο θυσιάζει αθώους ανθρώπους στο όνομα της επιστήμης και του γενικού καλού. Με σύμμαχό της έναν φίλο του αδελφού της θα παλέψει για να ξεσκεπάσει το κύκλωμα αυτό και να οδηγήσει στη δικαιοσύνη όσους ευθύνονται για τον θάνατο του αδελφού της. Παράλληλα, όμως, θα βρεθεί αντιμέτωπη με το ίδιο της το παρελθόν και με κάποια οικογενειακά μυστικά που κάποιοι προσπαθούν να τα κρατήσουν στο σκοτάδι.
Η ιδέα για το βιβλίο αυτό είχε γεννηθεί πολλά χρόνια πριν, όταν ευρισκόμενη σε ένα νοσοκομείο και βλέποντας τους ασθενείς εκεί είχα αναρωτηθεί τι θα μπορούσε να κάνει ένας άνθρωπος για να κρατηθεί ο ίδιος ή κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο στη ζωή. Πόσους ηθικούς κανόνες θα μπορούσε να παραβεί και πόσα όρια θα ήταν διατεθειμένος να παραβιάσει; Όλα αυτά τα χρόνια, η ιδέα ωρίμαζε στο μυαλό μου και κάποια στιγμή αποφάσισα να την υλοποιήσω. Κάπως έτσι γεννήθηκε το «Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;»

10) Η συγγραφέας Ελευθερία Μεταξά βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Διαβάζω πολύ, αλλά κυρίως το καλοκαίρι, γιατί τότε έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Αγαπώ ιδιαίτερα την αστυνομική λογοτεχνία, γιατί λατρεύω τους γρίφους και τα μυστήρια. Επίσης, μου αρέσουν πολύ τα ιστορικά βιβλία και οι βιογραφίες, γιατί θεωρώ τη γνώση της Ιστορίας εξαιρετικά σημαντική όχι μόνο για το παρόν μας, αλλά και για το μέλλον μας.

11) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα. Από τα πρώτα, όμως, ήταν το «Όταν ο ήλιος» της Ζωρζ Σαρρή, το οποίο με είχε μαγέψει και υπάρχει ακόμη στη βιβλιοθήκη μου, και «Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά» της Χάριετ Μπίτσερ Στόου, ένα βιβλίο που εξακολουθεί μέχρι σήμερα να με συγκινεί ιδιαίτερα για τα μηνύματα και για την ανθρωπιά του.
Σε ό,τι αφορά την επιρροή από άλλους συγγραφείς, νομίζω ότι όταν κάποιος έρχεται σε επαφή με τη λογοτεχνία, σαφώς επηρεάζεται. Δεν εννοώ, ασφαλώς, την αντιγραφή ή τη μίμηση αλλά τον τρόπο με τον οποίον χειρίζεται τη γλώσσα, το άνοιγμα του μυαλού, τη διεύρυνση του τρόπου σκέψης.

12) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Αγαπώ ιδιαίτερα τον Καζαντζάκη και συγκεκριμένα δύο βιβλία του, την «Ασκητική» και τους «Αδελφοφάδες» που τα θεωρώ κορυφαία στην παγκόσμια λογοτεχνία. Αγαπημένο μου βιβλίο είναι και «Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον», του Ρ. Μπαχ. Όσο για το βιβλίο που έχω λατρέψει και έχω "ζηλέψει" λογοτεχνικά, είναι και πάλι οι «Αδελφοφάδες». Ονειρεύομαι ότι κάποτε θα μπορέσω να γράψω ένα βιβλίο με πρωταγωνιστή κάποιον τόσο συγκλονιστικό χαρακτήρα όσο ο Παπα-Γιάνναρος.

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Θα ήταν ευχής έργον αν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά μάλλον στην πράξη είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι ανέφικτο. Δεν πιστεύω, όμως, ότι είναι απαραίτητο, αφού ο συγγραφέας έχει ως ισχυρό σύμμαχο τη φαντασία του και το διαδίκτυο, που μπορεί να τον μεταφέρει νοερά σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Πολύ ωραία ερώτηση! Δεν νομίζω ότι ένας συγγραφέας εμμένει σε ένα συγκεκριμένο είδος για να μη χάσει το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, αλλά μάλλον γιατί το συγκεκριμένο είδος τον εκφράζει περισσότερο. Τουλάχιστον αυτό ισχύει για μένα. Αγαπώ πολύ την αστυνομική λογοτεχνία, λατρεύω την αγωνία και το μυστήριο και ίσως γι’ αυτό γράφω αστυνομικά μυθιστορήματα ή μάλλον, για να είμαι πιο ακριβής, ψυχολογικά-κοινωνικά θρίλερ. Θα μου άρεσε κάποτε να ασχοληθώ με το ιστορικό μυθιστόρημα, αλλά προς το παρόν εμμένω στην αστυνομική λογοτεχνία.

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Σαφώς και ο σκοπός των βιβλίων είναι να αφυπνίζουν το μυαλό και να προβληματίζουν τους αναγνώστες. Διαβάζοντας ένα βιβλίο, "ανοίγει" το μυαλό, αναθεωρούνται απόψεις, διευρύνεται η σκέψη, καταρρίπτονται οι προκαταλήψεις. Προσωπικά, μέσα από τα βιβλία μου επιδιώκω να περάσω μηνύματα που έχουν να κάνουν με αξίες όπως η δικαιοσύνη, η αλήθεια, η ψυχική δύναμη, η ανιδιοτέλεια. Όσο για το κοινό στο οποίο απευθύνομαι, θεωρώ πως είναι όλοι οι αναγνώστες, γυναίκες και άνδρες, στους οποίους αρέσει το κοινωνικό-ψυχολογικό θρίλερ. Ονειρεύομαι ότι θα καταφέρω κάποτε να κερδίσω και εκείνους που αγαπούν την αστυνομική λογοτεχνία. Δύσκολο, βέβαια, αλλά… τουλάχιστον μπορώ να το ονειρεύομαι!

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Οι δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε δεν αφορούν μόνο τον οικονομικό τομέα, αλλά επηρεάζουν την ψυχολογία μας, τη συμπεριφορά μας, τον τρόπο σκέψης μας, τις ανθρώπινες σχέσεις γενικά. Νομίζω ότι ο συγγραφέας πρέπει να αφουγκράζεται την εποχή του και μέσα από τα έργα του να περνά κάποια μηνύματα ή να θίγει τα κακώς κείμενα, προβληματίζοντας τον αναγνώστη. Η "φυγή" από την πραγματικότητα μπορεί να είναι χαλαρωτική και ίσως σε μερικές περιπτώσεις χρήσιμη, όμως πιστεύω ότι ουσιαστικά δεν μας βοηθά, γιατί η πραγματικότητα –δυστυχώς ή ευτυχώς– είναι παρούσα και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε. Προσωπικά, ως "φυγή" προτιμώ έναν περίπατο ή έναν καφέ με τους φίλους μου, όταν όμως διαβάζω ένα βιβλίο θέλω να μου "αφήσει" κάτι, να μου δώσει τροφή για σκέψη.

17) Στην σύγχρονη πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση. Πιστεύω ότι το βιβλίο περνάει κρίση, ειδικά στη χώρα μας, αφού ακόμα και το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη λογοτεχνία, απωθεί τα παιδιά από το διάβασμα, αφού το συνδυάζουν με τη μελέτη για το σχολείο. Σαφώς και δεν μπορούμε να πούμε "όχι" στην τεχνολογία, αλλά το να βλέπουμε γύρω μας νέα παιδιά κολλημένα σε μια οθόνη, παίζοντας ή "σερφάροντας" σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης είναι μάλλον στενάχωρο. Ίσως το ηλεκτρονικό βιβλίο να ήταν κάποια λύση, αν και προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ το βιβλίο σε άλλη μορφή πλην της έντυπης. Θέλω να το κρατάω, να γυρίζω τις σελίδες, να ρουφάω τη μυρωδιά του χαρτιού. Πρέπει να καλλιεργηθεί στο σχολείο αναγνωστική κουλτούρα και χαίρομαι πολύ όταν μαθαίνω ότι υπάρχουν σχολεία που έχουν καθιερώσει ημέρες φιλαναγνωσίας ή διαθέτουν δανειστικές βιβλιοθήκες που λειτουργούν ουσιαστικά και συστηματικά. Αν δεν αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα κι αυτή η ανελέητη βαθμοθηρία, που ωθεί τα παιδιά να διαβάζουν μόνο για να πάρουν έναν βαθμό και όχι για να μάθουν, αν δεν τους διδάξουμε από μικρή ηλικία τι σημαίνει "διαβάζω ένα βιβλίο", φοβάμαι ότι η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει.

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Μου πήρε πολλά χρόνια μέχρι να βρω το θάρρος να στείλω το πρώτο μου βιβλίο σε εκδοτικό οίκο. Είχα τη μεγάλη τύχη να συναντήσω στον δρόμο μου την Ελένη Κεκροπούλου, η οποία με εμπιστεύθηκε και με στήριξε στην προσπάθειά μου και γι’ αυτό θα της είμαι για πάντα ευγνώμων. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη μέρα που κράτησα στα χέρια μου το πρώτο μου βιβλίο, το «Όταν μιλούν τα φεγγάρια». Αρκεί να σας πω ότι οδηγούσα από την Αθήνα, όπου βρίσκεται ο εκδοτικός οίκος, μέχρι τον Άγιο Δημήτριο με τα φώτα του αυτοκινήτου σβηστά (ήταν χειμώνας και είχε σκοτεινιάσει). Μου κόρναραν πολλοί οδηγοί, μήπως και καταλάβω ότι οδηγώ δίχως φώτα, αλλά εγώ τους κοιτούσα με ένα ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη και δεν καταλάβαινα τίποτε, εκτός από το ότι ήμουν απέραντα ευτυχισμένη. Όταν ξαφνικά κατάλαβα τι είχε συμβεί, άναψα τα φώτα μου ντροπιασμένη για την ανοησία μου, αλλά το χαμόγελο εξακολουθούσε να είναι χαραγμένο. Και έτσι έμεινε και για τις επόμενες ημέρες… Εννοείται ότι αγωνιούσα τρελά για την αποδοχή που θα είχε από τους αναγνώστες και όταν άρχισαν να έρχονται οι πρώτες κριτικές… επέστρεψε και το γνωστό χαμόγελο στα χείλη για πολλές ημέρες! (Τουλάχιστον, θυμόμουν να ανάψω το βράδυ τα φώτα του αυτοκινήτου!) Κάθε καινούργιο βιβλίο μου δημιουργεί την ίδια αγωνία, αφενός γιατί είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μένα να "αγγίξω" την ψυχή των αναγνωστών, αφετέρου γιατί η αστυνομική λογοτεχνία είναι μάλλον δύσκολο είδος στην Ελλάδα, αφού έχει ταυτιστεί κυρίως με τους Σκανδιναβούς συγγραφείς.

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Αν θα μπορούσα να δώσω μια συμβουλή, αυτή θα ήταν να κυνηγήσουν το όνειρό τους με αγάπη, μεράκι, υπομονή και σεβασμό προς τον αναγνώστη.

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία και ειδικότερα, στο νέο  μυθιστόρημά σας «Ποιος Σκότωσε Την Ιφιγένεια;», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Εγώ σας ευχαριστώ, τόσο για τις ευχές όσο και την τιμή που μου κάνετε να με φιλοξενείτε στο blog σας. Αυτόν τον καιρό γράφω το νέο μου βιβλίο, το οποίο είναι μια καινούργια εμπειρία για μένα, αφού είναι η πρώτη φορά που δεν ξέρω το τέλος. Αφήνω την ιστορία να με οδηγήσει από μόνη της και αυτή η διαδικασία είναι πραγματικά πρωτόγνωρη και συναρπαστική.

Βιογραφία Ελευθερίας Μεταξά:

Η Ελευθερία Μεταξά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών (τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής Ψυχολογίας), της δραματικής σχολής «Διομήδη Φωτιάδη» και του Εργαστηρίου Ελευθέρων Σπουδών ΑΝΤ1 (τμήμα Δημοσιογραφίας). Μιλάει αγγλικά. Μέχρι το 1998 εργάστηκε ως ηθοποιός, λαμβάνοντας μέρος σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές, ενώ το καλοκαίρι του 1998 δούλεψε στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 ως ασκούμενη δημοσιογράφος. Σήμερα εργάζεται ως φιλόλογος, ενώ παράλληλα ασχολείται με την επιμέλεια βιβλίων. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Όταν μιλούν τα Φεγγάρια» (2012), «Μαύρα, σαν τον έβενο, μαλλιά» (2013) και «Μην κοιτάξεις πίσω» (2014), «Σπασμένος καθρέφτης» (2016) και «Ποιος Σκότωσε Την Ιφιγένεια;» (2017). Το 2016 έλαβε μέρος στον 34ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό που προκήρυξε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, αποσπώντας έπαινο για το διήγημά της «Το τελευταίο ταξίδι».

Εργογραφία Ελευθερίας Μεταξά:

«ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ;» (2017)
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 448
Τιμή: 14,30 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ποιος σκότωσε την Ιφιγένεια;

Το περίεργο και αναπάντητο αυτό ερώτημα θα κοστίσει τη ζωή στον νεαρό Κωστή Αυγέρη και θα αναγκάσει την αδελφή του, την Κλαίρη, να επιστρέψει από τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα.
Με σύμμαχο τον φίλο του Κωστή, τον ιατροδικαστή Φίλιππο Ηλιάδη, η Κλαίρη προσπαθεί να ξεσκεπάσει τους δολοφόνους του αδελφού της και θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα αδίστακτο κύκλωμα που, στο όνομα της επιστήμης, σκορπίζει τον θάνατο σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους.
Το παρελθόν απλώνει τη σκιά του στο παρόν, που ορθώνεται μπροστά της απειλητικό, ξυπνώντας οδυνηρές μνήμες και ανατρέποντας τις ισορροπίες της. Γύρω της στήνεται ένας χορός θανάτου, μέσα στον οποίον δεν μπορεί πια να ξεχωρίσει τους αθώους από τους ενόχους…»




«ΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ» (2016)
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 512
Τιμή: 14,30 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«“ Η κόρη του φονιά είναι εδώ.
Εγώ είμαι ο πρώτος.
Θα υπάρξουν κι άλλοι...”

Αυτές οι λέξεις, γραμμένες στο τσαλακωμένο χαρτί που κρατούσε σφιχτά στην παλάμη του ο νεκρός νεαρός άνδρας, ήταν αρκετές για να αναστατώσουν για δεύτερη φορά τη ζωή της Νατάσας Βάλβη. Η νεαρή σπηλαιολόγος, αποφασισμένη να αποκαλύψει τον πραγματικό ένοχο του εγκλήματος για το οποίο κατηγορήθηκε ο πατέρας της πριν από πολλά χρόνια, αποφασίζει να επιστρέψει, με άλλη ταυτότητα,
στη γραφική Κλειτορία, τον τόπο που έζησε ως παιδί. Στα παγωμένα νερά του μαγευτικού Σπηλαίου των Λιμνών, εκεί όπου ξεκίνησε η οικογενειακή της τραγωδία, θα συνειδητοποιήσει ότι το παρελθόν εξακολουθεί να την καταδιώκει και ότι το παρόν ορθώνεται μπροστά της απειλητικό. Ποιός είναι
αυτός που θέλει να φέρει στο φως την πραγματική της ταυτότητα; Ποιός προσπαθεί να την ενοχοποιήσει για μία σειρά δολοφονιών που ταράζουν την ήρεμη ζωή στη γραφική Κλειτορία; Η Μόιρα, μία μυστηριώδης γυναίκα με καταπράσινα μάτια και θανατηφόρα γοητεία, πλέκει περίτεχνα τον ιστό της γύρω απ’ τη Νατάσα απειλώντας να την καταστρέψει.
Όσο κι αν εκείνη προσπαθεί να ξεφύγει, ο ασφυκτικός κλοιός κλείνει όλο και πιο σφιχτά γύρω της. Θα καταφέρει να φθάσει στην αλήθεια και να αποδώσει δικαιοσύνη;»

«ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ» (2014)
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 464
Τιμή: 14,50 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μην κοιτάξεις πίσω! Αυτά τα λόγια, βγαλμένα απ’ το στόμα ενός ετοιμοθάνατου άνδρα, ήταν αρκετά για να ταράξουν την ήσυχη ζωή της Φαίδρας. Ποιός ήταν ο άγνωστος, που έφεραν, βαριά τραυματισμένο,  εκείνο το βράδυ στο νοσοκομείο όπου εκείνη εργαζόταν ως νοσηλεύτρια; Ένα ορφανοτροφείο στην Κεφαλλονιά, ένας παιδικός έρωτας, η προδοσία του άντρα που αγάπησε όσο τίποτε στη ζωή της, ένας στυγερός εγκληματίας, οι γονείς που ποτέ δε γνώρισε, αλλά και ένα  μυστικό που στοιχειώνει την ίδια της την ύπαρξη, θα φέρουν τη Φαίδρα αντιμέτωπη με το παρελθόν και το παρόν της. Ο Χριστόφορος, ο γοητευτικός χειρουργός, θα σταθεί στο πλευρό της, προσπαθώντας να τη βοηθήσει να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη. Ο Δημήτρης, ο αστυνόμος του τμήματος Ανθρωποκτονιών, θα ζητήσει τη συνδρομή της στη διαλεύκανση του μυστηρίου, που δίχως να το γνωρίζει, αφορά και την ίδια. Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να βρει την άκρη του νήματος, παρότι όλοι της φωνάζουν να μην το κάνει:  να κοιτάξει πίσω…»

«ΜΑΥΡΑ, ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΒΕΝΟ, ΜΑΛΛΙΑ» (2013)
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 464
Τιμή: 15 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Έλσα Γληνού ήταν κάποτε μια διακεκριμένη ψυχολόγος, που συνεργαζόταν με την αστυνομία στη διαλεύκανση εγκλημάτων. Η τελευταία υπόθεση που αναλαμβάνει στέφεται με απόλυτη επιτυχία, αλλά συνοδεύεται κι από ένα βαρύ τίμημα: τη δολοφονία του άντρα της, Αντρέα, και της κόρης της, Κάτιας. Νιώθοντας υπεύθυνη για τον θάνατό τους, αφήνεται να βουλιάξει σε μια άβυσσο σκοτεινή, ενώ, από κείνη τη στιγμή, όλα τελειώνουν για εκείνην. Όχι μόνο η επιτυχημένη της καριέρα, αλλά και η ίδια της η ζωή. Χρόνια αργότερα ένας παλιός φίλος και συνεργάτης θα της ζητήσει να επανέλθει στην ενεργό δράση, για να βοηθήσει ένα νεαρό ζευγάρι να βρει το παιδί του, που έπεσε θύμα απαγωγής. Παρά τους αρχικούς της ενδοιασμούς, τελικά πείθεται να αναλάβει αυτήν την υπόθεση, για να βρεθεί μπλεγμένη σε μια ιστορία που αφορά και το δικό της παρελθόν, μια ιστορία που θα την αναγκάσει να αντιμετωπίσει τους χειρότερους εφιάλτες της.»




«ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ» (2012)
Εκδόσεις: Ωκεανός
Σελίδες: 416
Τιμή: 15 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Έλενα Αλεξίου, μια νεαρή και επιτυχημένη διαφημίστρια, είναι παντρεμένη κι ευτυχισμένη με τον Σταύρο, έναν ανερχόμενο δικηγόρο. Μια ’μέρα, γυρίζει απροειδοποίητα στο σπίτι τους όπου την περιμένει η πιο δυσάρεστη έκπληξη της ζωής της: βρίσκει τον άντρα της και την Άννα, την καλύτερή της φίλη, να κάνουν έρωτα. Από εκεί και πέρα βλέπει τη ζωή της να αλλάζει δραματικά.


Η ευτυχισμένη ζωή της Έλενας ανατρέπεται ξαφνικά, όταν ανακαλύπτει ότι το παρελθόν και το παρόν της βασίζονται στο ψέμα. Όλα γύρω της καταρρέουν και οικογενειακά μυστικά αποκαλύπτονται, απειλώντας όχι μόνο την ευτυχία της, αλλά και την ίδια τη ζωή της. Mε τη βοήθεια της γυναίκας που τη μεγάλωσε κι ενός παιδικού της φίλου προσπαθεί ν’ ανακαλύψει την αλήθεια. Κάποιος όμως είναι αποφασισμένος να την εμποδίσει...»