Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

«ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ», της Μαρίας Λιάσκα – Μαυράκη - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη


«ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ», της Μαρίας Λιάσκα – Μαυράκη - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Άνεμος Εκδοτική
Σελίδες: 416
Τιμή: 13,90 €

            Ένα βιβλίο που κερδίζει τις εντυπώσεις αρχίζοντας από το πανέμορφο, ρομαντικό εξώφυλλό του και εξακολουθεί να εντυπωσιάζει τον αναγνώστη, καθώς γυρίζει μαγεμένος τις σελίδες του. Η συγγραφέας με αυτό το πρώτο της μυθιστόρημα νομίζω πως καθιερώνεται για την ικανότητά της να μαγεύει τον αναγνώστη, να τον καθηλώνει, να τον συγκινεί, να τον διδάσκει, να τον προβληματίζει. Από τώρα ανυπομονώ για το επόμενο μυθιστόρημά της!
            Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας προσπαθήσω να σας πω λίγα πράγματα για την υπόθεση του βιβλίου χωρίς, όμως, να σας αποκαλύψω τα ουσιώδη μικρά μυστικά της πλοκής του. Όλα ξεκινούν από το άνοιγμα μιας διαθήκης, του πατέρα της ηρωΐδας μας, της Αλεξάνδρας Μελά. Ο δικηγόρος του της παραδίδει κάποια ημερολόγια που φύλαγε ο πατέρας της για εκείνη. Αφορούν την ιστορία της οικογένειάς τους και των προγόνων της και, ειδικότερα, της γιαγιάς της κοπέλας, της Άννας Περίδη.
            Καθώς η ηρωΐδα μας βυθίζεται στις σελίδες των ημερολογίων και αναρωτιέται πώς βρέθηκαν όλα αυτά στα χέρια του πατέρα της και κατόπιν στα δικά της, κάνουμε κι εμείς μια αναδρομή, συχνά επώδυνη,  στην ιστορία του ελληνισμού μέσα από τα «μάτια» και τα προσωπικά βιώματα των ηρώων του βιβλίου. Η συγγραφέας με ένα μοναδικό, αξιέπαινο ταλέντο αναμειγνύει την ατόφια ιστορία με την μυθοπλασία και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό και σαγηνευτικό.
            Μέσα από τις σελίδες αυτού του εξαιρετικού μυθιστορήματος ο αναγνώστης ταξιδεύει από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα του μεσοπολέμου, στην προ και μετά την Μικρασιατική καταστροφή εποχή, στην Κηφισιά της μπελ - επόκ και στην άνοδο του κομμουνισμού σε όλα τα Βαλκάνια, στην μετέπειτα άνοδο του φασισμού, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Κατοχή και στην ισχυρότατη ελληνική αντίσταση, στην απελευθέρωση, στον εμφύλιο και το εθνικό αιματοκύλισμα, στους εκάστοτε «διακοσμητικούς» βασιλείς, στην ανελέητη δίωξη των αριστερών, στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών, στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στην Μεταπολίτευση και την ολισθαίνουσα εικονική ευμάρεια που οδήγησε σιγά – σιγά στην σύγχρονη οικονομική κρίση και την εξαθλίωση ηθών, ανθρώπων και αξιοπρεπειών.
            Όλα αυτά τα σημαντικότατα ιστορικά γεγονότα συγχωνεύτηκαν με την πολύ ενδιαφέρουσα μυθοπλασία της συγγραφέως και το αποτέλεσμα είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που διδάσκει την νεώτερη ιστορία του τόπου μας στον αναγνώστη προβληματίζοντάς τον για όλα τα «ολισθήματα» του έθνους μας που πρόδωσαν ιδέες, ανθρώπους και ιδανικά. Παρακολουθώντας την πορεία των ηρώων, της Μαρίας Δελλή, του Θοδωρή Περίδη, του Στρατή, του Χρήστου, του Δαμιανού, της Άννας Περίδη, του Ιβάν, του Νίκου, και τόσων άλλων, καθηλωνόμαστε και αγωνιούμε, συμπάσχουμε, συγκινούμαστε, ερωτευόμαστε και παθιαζόμαστε με τους ανθρώπους και τις ιδεολογίες τους.
            Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην ταλαντούχα και πολλά υποσχόμενη συγγραφέα Μαρία Λιάσκα – Μαυράκη για αυτό το πρώτο εκπληκτικό βιβλίο της, το οποίο και σας προτείνω να διαβάσετε ανεπιφύλακτα!!!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Σε όλους εμάς που μεγαλώσαμε στα χρόνια της μεταπολίτευσης η πύλη του Παραδείσου έμοιαζε πολύ κοντά. Δεν μας έλειψε τίποτα, τα είχαμε όλα: ένας μύθος που στραγγάλισε τις αληθινές δυνατότητες και άφησε μια ολόκληρη γενιά στον πάγκο.
Άννα Περίδη, Αλεξάνδρα Μελά. Δύο γυναίκες. Γιαγιά κι εγγονή. Διασχίζουν τον εικοστό αιώνα. Τον ξεπερνούν. Η πρώτη διηγείται την ιστορία της μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου της, το οποίο διαβάζει η δεύτερη. Από τα αρώματα των μενεξέδων της Κηφισιάς ως τις χιονισμένες βουνοκορφές του Γράμμου, η ζωή της καταγράφει τις περιπέτειες του τόπου μας, τις προδοσίες, τους πολέμους, τα γραμμένα και τ’ άγραφα μυστικά.
Στροβιλιζόμαστε γύρω της, όλοι εμείς στην Ελλάδα και στις αδικημένες μητροπόλεις του περασμένου αιώνα, από τα ερείπια της ισπανικής Γκουέρνικα και τις αλλόφρονες αποφάσεις του Φράνκο μέχρι τους χρυσαφένιους τρούλους της παγωμένης σταλινικής Μόσχας. Με οδύνη και ελπίδα, αντέχουμε από το ιδιώνυμο και τις εξορίες μέχρι τη σημερινή κατ’ επίφαση δημοκρατία, την κρίση, τις αυτοκτονίες. Φταίμε άραγε όλοι;
Μέσα από τις συμπληγάδες των αγώνων για κοινωνική δικαιοσύνη, η Άννα μάς μαθαίνει από την αρχή τι σημαίνει όνειρο, φιλία, οικογένεια και φυσικά έρωτας. Και μας προκαλεί να γράψουμε εμείς το τέλος της ιστορίας...»


Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

«Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ», της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου – Γράφει η συγγραφέας Δήμητρα Τράκα

«Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ», της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου – Γράφει η συγγραφέας Δήμητρα Τράκα
Εκδόσεις: Κέδρος

Ξεκίνησα να το διαβάζω και πίστεψα προς στιγμήν πως χάθηκα στον χρόνο. Ένα χέρι με πήρε και με οδήγησε από το παρόν στο παρελθόν και, ξανά πάλι, πίσω στο παρόν. 
Περπάτησα σε μέρη γνώριμα και σε άλλα, που μου έγιναν κάποτε γνωστά, μέσα από σελίδες που αναφέρονται στην ελληνική λαϊκή παράδοση, καθώς επίσης και από τα δημοτικά τραγούδια που ακούστηκαν από τα χείλη των γιαγιάδων μας.
Μια σύγχρονη πραγματικότητα πλεγμένη αριστοτεχνικά από την πένα της κυρίας Λαμπαδαρίδου, με τον μύθο. Η αναζήτηση της αληθινής αγάπης και το πέρασμα στον Κάτω κόσμο, ώσπου να έρθει η λύτρωση.
Μια ιστορία πλούσια σε συναισθήματα, εικόνες, ήχους, ευωδιές, αναμνήσεις και όλα τούτα με περιγραφές ζωντανές, σαν να μην διαβάζεις, αλλά να είσαι εκεί. Παρών, σε όσα διαδραματίζονται. Ακούς καθαρά τις οπλές του αλόγου, τον ήχο της βροχής. Γεύεσαι το νερό της λησμονιάς. Χαϊδεύεις τους ασφοδέλους. Δακρύζεις με ένα κελάηδισμα. Κι εσύ, μαζί με εκείνους, αποζητάς επιτέλους τη λύτρωση... Ο μουσικός Φοίβος, ο καβαλάρης Κωνσταντής, ο Άγγελος της Στάχτης...
Αυτός ο Άγγελος, δικαιωματικά κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και γι' αυτό, ευχαριστώ θερμά την κυρία Λαμπαδαρίδου. Εύχομαι ολόψυχα κάθε της δημιούργημα να στέφεται πάντα από επιτυχία!!!
 Δήμητρα Τράκα, συγγραφέας.
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ο Άγγελος της Στάχτης συνεχίζει το τραγούδι του νεκρού αδερφού, δημιουργώντας έναν καινούριο μύθο, που ανιχνεύει το Άδυτο της ψυχής στο μακρύ ταξίδι της στον Άδη. Το κεντρικό πρόσωπο είναι ένας νέος άνδρας χιλίων χρόνων, ένας σύγχρονος Ορφέας, που θα επιχειρήσει μια νέα Κάθοδο στον Άδη να βρει την αγαπημένη του. Το μυθιστόρημα κινείται σε δυο άξονες, Από τη μια, ο τόπος των ψυχών, η αόρατη πολιτεία με τα μονοπάτια της καταχνιάς. Από την άλλη, πρόσωπα παρόντα, καθημερινά, ανυποψίαστα. Κι ανάμεσα στους δυο κόσμους, Εκείνος. Αθώος και μυημένος θα βιώσει ξανά τη μοναξιά, την ύβρη, την απόρριψη, αλλά και την περιπέτεια της ευφυΐας του που θα τον οδηγήσει σε μια αρχετυπική αυτογνωσία. Περιπλανιέται ανάμεσα στο χρόνο και στην αιωνιότητα, ώσπου να γίνει άγγελος, Ο Λυπημένος Άγγελος της Στάχτης.»

Απόσπασμα από το βιβλίο:

«ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΞΕΡΕΙ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ.
Εκείνο θα σε βρει.
Πάντα φοβόμουν τα άδεια μονοπάτια. Με τη μοναξιά να τα κυνηγά σαν κινούμενη άμμος.
Ένας χρόνος χωρίς εσένα. Σήμερα, τελευταία μέρα, σε περιμένω. Τι θα μπορούσε να συμβεί άραγε;
Θα ’ρθεις ξανά, Κωνσταντίνε, θα ’ρθεις, μόνο που δεν ξέρω από ποιους δρόμους αυτή τη φορά… δεν ξέρω τι θα φοράς, πώς θα είναι τα μάτια σου.
Όνειρο ή παραίσθηση.
Ο Κωνσταντίνος έρχεται από το ίδιο μονοπάτι, κι είναι ψηλός, πιο ψηλός κι από τα βουνά που άκουσαν το τραγούδι του. Πιο ψηλός κι από τον ίσκιο του Άδη. Και φεγγοβολά.
Φορά το ίδιο άσπιλο λινό, τα ίδια χρυσά στο κεφάλι, τα ίδια πέδιλα. Κι έχει την ίδια ακαταμάχητη γοητεία.
Απλώνει το χέρι να τον αγγίξει.
Ήρθες, θέλει να του πει, ήρθες ξανά, μα δεν βρίσκει τις λέξεις.
Τόσο πολύ την ονειρεύτηκε τούτη τη στιγμή, που η πραγματικότητα δεν τη χωράει.
Τα μάτια του λάμπουν και σκοτεινιάζουν μαζί γεννημένα από το μυστήριο, ήρθες…
«Και θα μείνεις… τώρα θα μείνεις…»
Ένας αντίλαλος γυρίζει πίσω την υγρή σιωπή, φθόγγοι ακατάληπτοι της ερημιάς, μίλησέ μου…
Ο αντίλαλος μόνο. Τι είπε;
Ένας άνεμος που σηκώθηκε ξαφνικά πήρε τη φωνή.
Το μονοπάτι άδειο πάλι.
Η μοναξιά το τύλιξε από παντού, η κινούμενη άμμος.»

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

«Η ΜΗΔΕΙΑ ΔΕΝ ΧΟΡΕΨΕ ΠΟΤΕ», της Πασχαλίας Τραυλού- Γράφει ο Γιώργος Πανόπουλος

«Η ΜΗΔΕΙΑ ΔΕΝ ΧΟΡΕΨΕ ΠΟΤΕ», της Πασχαλίας Τραυλού- Γράφει ο Γιώργος Πανόπουλος
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελ: 504
Τιμή: 14,94 €

Σ’ ένα τόσο ανθρώπινο βιβλίο αρμόζει κι ένας ανθρώπινος σχολιασμός. Η Πασχαλία Τραυλού, όπως η ίδια έχει δηλώσει σε συνέντευξή της, είναι εκπρόσωπος της γυναικείας λογοτεχνίας – όχι όμως και της ροζ. Γι’ αυτό ήμουν επιφυλακτικός. Αλλά η «Μήδεια», απ’ όταν άκουσα τη συγγραφέα να μιλά για το βιβλίο της, μου κίνησε το ενδιαφέρον. Η διαίσθησή μου έλεγε να το διαβάσω. Κι ευτυχώς δεν πέφτει ποτέ έξω.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα. Οι ήρωές του πληρώνουν τα λάθη τους στο βωμό της επιπολαιότητας. Η σύγχρονη εποχή απαιτεί, εκτός των άλλων, γρήγορα όνειρα και γρήγορα συναισθήματα, πράγματα  που οδηγούν τον άνθρωπο στην ανευθυνότητα και στις ακρότητες. Το μαγικό στοιχείο του βιβλίου είναι ότι συναντάμε απλούς καθημερινούς ανθρώπους που τους συμβαίνουν συνηθισμένα γεγονότα, τα οποία οι ρυθμοί της ζωής και οι προκαταλήψεις της κοινωνίας δεν τους αφήνουν να προλάβουν να επεξεργαστούν. Κατά τη γνώμη μου αποτελεί ύμνο στην επιπολαιότητα του σύγχρονου ανθρώπου.
Μείζον πρόβλημα, επίσης, είναι η προδοσία τόσο η συντροφική – συζυγική όσο η μητρική. Εναρκτήριο ερέθισμα συνιστά η καταδίκη της Αιμιλίας επειδή σκότωσε τα ίδια της τα παιδιά. Αυτό ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για το δικηγόρο της Μίνωα, που απατά τη γυναίκα του, τη συγγραφέα Έλλη, που εμπλέκεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο, τον ψυχολόγο Νικήτα, που ζει εγκαταλελειμμένος από τη σύζυγό του και το σκιτσογράφο Αλέξανδρο, που επιβιώνει απόκληρος από τη μητέρα του.
Παρόντες όλοι στη δική της φόνισσας, στρέφουν το ενδιαφέρον τους σε μια ηλικιωμένη γυναίκα που λιποθυμά την ώρα της ανακοίνωσης της ετυμηγορίας. Αυτή η γυναίκα αποδεικνύεται ότι είναι η μητέρα της Αιμιλίας κι αρχίζουν όλοι μαζί να υποψιάζονται ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Όλοι προδίδουν κάποιον και προδίδονται από κάποιον χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες. Κι έρχεται αυτή η καταδίκη σε συνδυασμό με την ανθρώπινη περιέργεια να τους κάνει να αναλογιστούν την πορεία της ζωής τους. Όταν, μάλιστα, κάπου παρακάτω ανακαλύπτουν την πραγματική αιτία που ώθησε τη σύγχρονη Μήδεια σε τέτοιο φρικτό έγκλημα θα αναγκαστούν να γυρέψουν τη λύτρωση. Και παρόλο τον πόνο που θα νιώσετε διαβάζοντας το βιβλίο, σας διαβεβαιώνω ότι  οι ήρωες θα βρουν τον προσωπικό τους παράδεισο.
Με διαφορετικά σαφώς κριτήρια η συγγραφέας προσφέρει στον αναγνώστη αξιοθαύμαστα ψυχογραφήματα ανάλογα του Ντοστογιέφσκι. Οι χαρακτήρες είναι τόσο καλά δομημένοι. Έχουν παρελθόν, παρόν και πασχίζουν για το μέλλον. Ολοκληρωμένοι δρουν με τα δικά τους κριτήρια και αποφασίζουν με τα δικά τους επιχειρήματα ο καθένας.
Τέλος, επικρατόν ζήτημα στο βιβλίο συνιστά η διαφοροποίηση της κρατικής δικαιοσύνης από την κοινωνική και την προσωπική. Φαινομενικά η Αιμιλία είναι η μόνη ένοχος. Σε ένα δεύτερο επίπεδο συνετέλεσαν πολλοί στο να εγκληματήσει αυτή η γυναίκα. Και σε ένα τρίτο επίπεδο κάποιοι άλλοι συντέλεσαν στο να βοηθήσουν αυτοί  άνθρωποι στο έγκλημα αυτής της γυναίκας.
Όλοι μας αποτελούμε μια ανθρώπινη αλυσίδα. Οφείλουμε να συμβιώνουν αρμονικά. Κάθε άλλο που παρεκκλίνει αυτού ναι, μεν, εμπίπτει στην πραγματικότητα, δεν παύει ωστόσο να προκαλεί δυσλειτουργίες στην ψυχοσύνθεσή μας με άμεσο επακόλουθο προβλήματα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Όσοι διαβάσετε αυτό το βιβλίο, ετοιμαστείτε να πονέσετε. Ακόμα κι αν οι ιστορίες σας φανούν ξένες προς εσάς, σίγουρα θα ανακαλύψετε κάποιο δικό σας κομμάτι. Αλλά μην ανησυχείτε γιατί η συγγραφέας έχει φροντίσει για τη λύτρωση.

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

‘«Είναι μάνα και γυναίκα. Πρώτα μάνα και έπειτα γυναίκα, Ή μήπως το αντίθετο; Ποιος ρόλος επικράτησε και γιατί ο ένας ήταν κόντρα στον άλλο; Ποια πληγή τη μεταμόρφωσε σε αγρίμι; Πόσες προδοσίες όπλισαν το χέρι της; Τι να απέμεινε άραγε μέσα της; Ποια γλύκα είναι εφικτό να διασωθεί έπειτα από μια τέτοια πράξη;»
Η Αιμιλία Στρατάκη, μια σύγχρονη Μήδεια, και η δίκη της θα γίνουν η αφορμή να έρθουν σε επαφή τέσσερις εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Παρακινημένοι, ο καθένας για τους δικούς του Λόγους, από το μυστήριο που καλύπτει το έγκλημα της κατηγορουμένης, προσεγγίζουν με άλλη ματιά την πράξη της. Ο ψυχολόγος Νικήτας· ο ζωγράφος Αλέξανδρος· ο μποέμ δικηγόρος Μίνωας· η συγγραφέας Έλλη θα παγιδευτούν σε αυτή τη δίνη που θα τους αποκαλύψει σκοτεινές αλήθειες και έρωτες που θα δοκιμάσουν τα όριά τους. Η κάθαρση καθενός έρχεται απρόβλεπτα, ενώ οι ρόλοι θύτη και θύματος εναλλάσσονται συνεχώς...
Πρόσωπο-κλειδί η μητέρα της Μήδειας, ενώ ο χορός που η Αιμιλία δεν χόρεψε ποτέ θα δώσει απρόσμενες απαντήσεις σε γρίφους τους οποίους αδυνατεί να λύσει η λογική...’

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

«ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ», της Τζένιφερ Ντόνελι – Γράφει η συγγραφέας Δήμητρα Τράκα

«ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ»
της Τζένιφερ Ντόνελι – Γράφει η συγγραφέας Δήμητρα Τράκα

Τα βιβλία της τριλογίας κυκλοφορούν με τους ακόλουθους τίτλους από τις εκδόσεις Ωκεανίδα:
«ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΙ», σελίδες: 800 και ενδεικτική Τιμή: 13,39 €
«ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ», σελίδες: 928 και ενδεικτική Τιμή: 17,75 €
«ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ», σελίδες: 768 και ενδεικτική Τιμή: 12 €

Η κριτική μου για την τριλογία με τα "Τριαντάφυλλα" της Τζένιφερ Ντόνελι.

Δεν είναι η πρώτη φορά που σαν αναγνώστρια διαβάζω μια τριλογία. Είναι η πρώτη φορά όμως, που ήθελα να έχει πολλές συνέχειες αυτή η ιστορία. Πρόκειται για τρία βιβλία που ο αναγνώστης μπορεί είτε να τα διαβάσει κατά σειρά, είτε να επιλέξει ένα από όλα, αφού το καθένα τους είναι και μια αυτοτελή ιστορία.
Δεν ξέρω ακόμα και τώρα που τελείωσα την ανάγνωσή τους, σε ποια κατηγορία της λογοτεχνίας θα πρέπει να τα εντάξω. Στην αρχή σκέφτηκα στα ιστορικά, έπειτα, στα πολιτικά, αργότερα στα οικονομικά, ταυτόχρονα πάντα στα κοινωνικά και ανθρωπιστικά, αλλά τελικά συμπέρανα ότι ανήκουν σε όλες αυτές τις κατηγορίες.
Ξεκινώντας από την ιστορία ενός προσώπου, προστίθενται, όσο περνούν οι σελίδες, όλο και περισσότερα πρόσωπα και γίνονται όλοι μονομιάς πρωταγωνιστές. Λίγο παρακάτω, αναφέρονται γνωστά ονόματα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην οικονομία, στην πολιτική, στην επιστήμη και στην παγκόσμια ιστορία, δίνοντας τη δική τους σφραγίδα, αφού γίνονται κομμάτι της πλοκής του βιβλίου. Φαντάστηκα ότι στην αρχή ότι πρόκειται για συμπτώσεις, όμως έκανα λάθος όταν θυμήθηκα το ρόλο των προσώπων στην πραγματικότητα μέσα από όσα έχω διαβάσει.
Αν και βασικός άξονας και των τριών βιβλίων είναι πάντα ένας μεγάλος έρωτας, η συγγραφέας καταφέρνει να γεμίσει με γνώσεις και πληροφορίες χρήσιμες τον αναγνώστη και όλα αυτά τα κάνει πράξη, χρησιμοποιώντας αμέτρητες πηγές όπου έχει ανατρέξει για να εμπλουτίσει τα βιβλία της. Θεωρώ πως είναι πραγματικά μια αξιέπαινη προσπάθεια της συγγραφέως και πιθανόν πολύ χρονοβόρα, αν κρίνω από τις πληροφορίες που πήρα για τον τρόπο γραφής των βιβλίων της.
Η ανθρωπιά, ο αγώνας επιβίωσης, τα όνειρα που άλλοτε γίνονται και άλλοτε όχι πραγματικότητα, η αγάπη, ο έρωτας, οι φιλοδοξίες, τα πιστεύω και τα γεγονότα μέσα στον πραγματικό χρόνο που χρησιμοποιούνται, είναι τα πρώτης ποιότητος υλικά για την επιτυχία των τριών αυτών βιβλίων! Το κυριότερο πάντως που μπορεί να αποκομίσει ο αναγνώστης, είναι ένα απολαυστικό ταξίδι μέσα στο χρόνο και στην ιστορία, που θα τον γεμίσει γλυκόπικρες γεύσεις, αμέτρητες γνώσεις και προβληματισμούς που θα αναμετρηθούν με τα αληθινά συναισθήματα!!! Εύχομαι καλοτάξιδα πάντα τα βιβλία της κυρίας Τζένιφερ Ντόνελι και όμορφα ταξίδια κατά την ανάγνωση για όλους μας!!!!

Δήμητρα Τράκα, συγγραφέας.

Υπόθεση Οπισθόφυλλου «ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΙ»:

«Ανατολικό Λονδίνο 1888. Ένα μέρος όπου ληστές, μπράβοι, πόρνες και συνηθισμένοι άνθρωποι ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή, κι όπου τις νύχτες τριγυρίζει ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης.
Εκεί, δίπλα στα νερά του Τάμεση, μια έξυπνη και θαρραλέα κοπέλα τολμάει να κάνει όνειρα για μια ζωή μακριά από τις ετοιμόρροπες αποβάθρες, τα βρομερά σοκάκια και τη θλίψη της φτωχογειτονιάς.

Η Φιόνα Φίνεγκαν αγωνίζεται μαζί με τον αγαπημένο της για ένα καλύτερο αύριο. Η σκληρή ζωή όμως θα τους χωρίσει. Εκείνη θα βρεθεί στη Νέα Υόρκη, εκείνος θα μείνει πίσω στο Λονδίνο. Κυνηγημένοι από τα φαντάσματα του παρελθόντος, θρηνώντας αγαπημένους νεκρούς, θα προκόψουν κι οι δυο, και μέσ' από μια θανάσιμη αναμέτρηση με το παρελθόν, θ' ανοίξουν δρόμο για το μέλλον.»



Υπόθεση Οπισθόφυλλου «ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ»:

«Στα 1900 οι ευπρεπείς γυναίκες δεν κυκλοφορούσαν στους επικίνδυνους δρόμους του ανατολικού Λονδίνου. Aλλά η Ίντια Tζόουνς ήταν ξεροκέφαλη: είχε σπουδάσει ιατρική και ήταν αποφασισμένη να προσφέρει τις υπηρεσίες της εκεί που τη χρειάζονταν περισσότερο. Σ αυτούς τους άθλιους δρόμους η Ίντια γνωρίζει -και του σώζει τη ζωή- τον πιο διαβόητο γκάνγκστερ του Λονδίνου. O Mαλόουν, σκληρός, βίαιος, ακαταμάχητα ελκυστικός, είναι το αντίθετο του συγκρατημένου αριστοκράτη αρραβωνιαστικού της. H Ίντια, παρά τη θέλησή της, συνδέεται ολοένα περισσότερο μαζί του, παρασυρμένη από τη γοητεία του αλλά και γεμάτη ερωτηματικά για το κρυφό παρελθόν του.»


Υπόθεση Οπισθόφυλλου «ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ»:

« Λονδίνο 1914. Η αυτοκρατορία που έφτιαξε η Φιόνα Φίνεγκαν, δημιουργώντας το μεγαλύτερο οίκο τσαγιού στον κόσμο, εξακολουθεί να αναπτύσσεται. Δίπλα της ο σύζυγός της, ο Τζο, δίνει κι αυτός τη μάχη του ως βουλευτής των Εργατικών για τα δίκαια των ανθρώπων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Καθώς ξεσπάει ο πόλεμος, ένα άλλο αγαπημένο πρόσωπο της Φιόνας, ο αδελφός της Σέιμους, θα κληθεί να δώσει τη δική του μάχη στους ωκεανούς, υπηρετώντας την πατρίδα του ως αξιωματικός στο Βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό. Όμως ούτε οι φλόγες του πολέμου θα σβήσουν από την καρδιά του τον έρωτά του για τη Γουίλα Όλντεν, η οποία δεν τον έχει συγχωρήσει που της έσωσε τη ζωή όταν έχασε το πόδι της στο Κιλιμαντζάρο, και τώρα αγωνίζεται κι αυτή για την Αγγλία στις ερήμους της Μέσης Ανατολής.

Με φόντο τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον αγώνα των γυναικών να κατακτήσουν δικαίωμα ψήφου και τις σκληρές δοκιμασίες των εξερευνητών στους πόλους και στις ερήμους, η ευτυχία των Φίνεγκαν δοκιμάζεται. Όμως ούτε ο πόλεμος, ούτε ο διπλός κατάσκοπος Μαξ φον Μπραντ, ούτε ο υπόκοσμος του Λονδίνου θα καταφέρουν να λυγίσουν την οικογένεια. 

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

«Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ», της Νικόλ – Άννας Μανιάτη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη


«Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ», της Νικόλ – Άννας Μανιάτη 
Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελίδες: 400

Κάθε φορά που παίρνω στα χέρια μου ένα ακόμα βιβλίο της Νικόλ-Άννας Μανιάτη αισθάνομαι την ίδια ανυπομονησία και περιέργεια. Ανυπομονησία, γιατί ξέρω ότι θα είναι δύσκολο να το αφήσω από τα χέρια μου, καθώς δε θα μπορώ να περιμένω μέχρι να διαβάσω τί συμβαίνει παρακάτω, και περιέργεια, διότι είμαι βέβαιη πλέον ότι η φαντασία και η ευρηματικότητα της συγγραφέως θα με αφήσει για μια ακόμα φορά ενθουσιασμένη. 
Δεν ήταν αξιοπερίεργο λοιπόν, που και αυτό το μυθιστόρημά της, το οποίο τελείωσα μέσα σε χρόνο-ρεκόρ για μένα, καθώς δεν έχω το χρόνο που θα’ θελα για να διαβάζω, με άφησε "άφωνη" και γεμάτη θαυμασμό για τη συγγραφική δεινότητά της!
Πραγματικά, ήταν ένα βιβλίο που δε μπορούσα εύκολα να αφήσω από τα χέρια μου! 
Γεμάτο συγκίνηση, συναίσθημα, ευρηματικότητα, πρωτοτυπία, εναλλαγές προσώπων, σκηνικών, συναισθημάτων και καταστάσεων, είναι δεδομένο ότι "γραπώνει" το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη έως την τελευταία του σελίδα. 
Δε θα σας πω πολλά πράγματα για την υπόθεση του βιβλίου, καθώς φοβάμαι πως θα προδώσω βασικά σημεία. Το μόνο που θα σας πω είναι πως η υπόθεση έχει πολλές πρωτοτυπίες, πλοκή που δεν μπορείς να προβλέψεις εύκολα, ανατροπές και γυρίσματα που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον και ανάλυση των συναισθημάτων και του χαρακτήρα του κάθε ήρωα, και ιδιαίτερα της κεντρικής ηρωΐδας με το ασυνήθιστο, μοναδικό χαρακτηριστικό, τόσο όσο χρειάζεται για να εξάγει ο αναγνώστης τα δικά του συμπεράσματα και μηνύματα.
Όταν το διαβάσετε θα την ανακαλύψετε μόνοι σας σελίδα τη σελίδα, κάτι που έχει πάντα ιδιαίτερη γοητεία για τον κάθε αναγνώστη! Πρέπει να σας ομολογήσω όμως, πως ταυτίστηκα με κάθε ήρωα και ηρωΐδα, ένιωθα τα συναισθήματά του, αναρωτιόμουν ποιά απόφαση θα πάρει και με ποιό κόστος, ακολουθούσα τα σωστά ή λανθασμένα βήματά του, αγωνιούσα για την εξέλιξη της ζωής του και την κατάληξή του, ένιωθα την ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης, καθώς η συγγραφέας με "έβαζε" κυριολεκτικά μέσα στον ψυχισμό και τη συναισθηματική φόρτιση του καθενός. 
Κάθε φορά που τελειώνω ένα ακόμα βιβλίο της συγγραφέως, σκέφτομαι...: "εντάξει, ίσως αυτό είναι το κορυφαίο, για μένα, βιβλίο της, δε νομίζω να διαβάσω κάποιο άλλο δικό της που να μου αρέσει περισσότερο!" Πόσο γελασμένη είμαι, όταν κάνω αυτή τη διαπίστωση. Και κάθε φορά, με κάθε νέο βιβλίο της διαψεύδομαι πανηγυρικά...
Απλά, πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα, για αυτό το εκπληκτικό βιβλίο της και σας προτείνω να το διαβάσετε Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Λευκή, αθώο θύμα οικογενειακών γονιδίων, ζει χωρίς τη στοργή του πατέρα της, ώσπου ένα απόγευμα μαθαίνει τυχαία μια τρομερή αλήθεια. Συγκλονισμένη, εγκαταλείπει το μικρό χωριό και την ασφάλεια του σπιτιού της προσπαθώντας να ξεφύγει από τη μοίρα της. Το δωδεκάχρονο κορίτσι αποφασίζει να τελειώσει τη ζωή του στα νερά της θάλασσας. Σώζεται από ένα ζευγάρι τουριστών και η ζωή του πια αλλάζει ολοκληρωτικά. Χρόνια αργότερα, επιτυχημένη στη ζωή και με τη λαχτάρα της ευτυχίας στην καρδιά, ξαναβρίσκεται στην Ελλάδα. Οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας ξυπνούν έντονες κι αποφασίζει να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου που καλύπτει τη γέννησή της. Οι παιδικοί φόβοι ξαναγυρίζουν, μα η επιθυμία να μάθει είναι δυνατότερη.»

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

«ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ», του Βίκτωρος Ουγκώ – Γράφει ο Γιώργος Πανόπουλος

«ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ», του Βίκτωρος Ουγκώ – Γράφει ο Γιώργος Πανόπουλος
Έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις:
Καστανιώτης, Λιβάνης, Ζαχαρόπουλος κ.α.

«Οι Άθλιοι» αποτελούν τη βίβλο της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Δεν υπάρχει πιο ολοκληρωμένο και πιο μεστό κείμενο όσον αφορά στην πλοκή, τους χαρακτήρες και τα νοήματα, που θέλησε να περάσει γράφοντάς το ο συγγραφέας. Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Οι  Άθλιοι γράφτηκαν για όλο τον κόσμο. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ’ όλον  τον κόσμο αλλά εγώ γι’ αυτούς τους έγραψα». Είναι το βιβλίο που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία όλου του κόσμου.
Τι είναι «Οι Άθλιοι»; Πραγματικά ένα πολύ δύσκολο ερώτημα. «Οι Άθλιοι» συνιστούν όλα τα λογοτεχνικά, γνωστά και μη, είδη μαζί. Είναι ένα ιστορικό, πολιτικό, αντιπολεμικό, θρησκευτικό, φιλοσοφικό,  κοινωνικό, αστυνομικό, ερωτικό μυθιστόρημα που κρύβει μέσα του ακόμα και δοκιμιακές παρεμβάσεις. Είναι ένα οικουμενικό μήνυμα για το καλό και το κακό, για τον εγκληματία και τον αστυνομικό, για το κράτος και την κοινωνία, για τον κατατρεγμένο και τον δυνατό και, φυσικά, για τον πόλεμο και την ειρήνη.
Το έργο πρωτοεκδόθηκε το 1868 και χωρίζεται σε πέντε βιβλία με πολλά μικρά κεφάλαια το καθένα. Το συνολικό έργο, καθώς πρόκειται για δίτομο, ακόμα και πεντάτομο σε κάποιες εκδόσεις, ξεπερνά τις 1200 σελίδες.
            Η πλοκή είναι λίγο - πολύ γνωστή σε όλους. Ο Γιάννης Αγιάννης πεινασμένος αναγκάζεται να κλέψει ένα καρβέλι ψωμί και οδηγείται στα κάτεργα. Η πενταετής ποινή του επιμηκύνεται για 19 χρόνια λόγω σφαλμάτων. Όντας ελεύθερος στην αρχή της ιστορίας μας βιώνει τον αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση. Βρίσκει καταφύγιο σ’ έναν επίσκοπο, τον οποίο, όμως, δε διστάζει να ληστέψει. Την επομένη, όταν συλλαμβάνεται, ο επίσκοπος τον καλύπτει κι έτσι αρχίζει το ταξίδι προς τη λύτρωση για τον κεντρικό μας ήρωα. Αλλάζει ταυτότητα για να αποφύγει τη σύλληψη και παίρνει υπό την προστασία του τη μικρή Τιτίκα, την κόρη μιας πόρνης που του την παρέδωσε πεθαίνοντας. Αλλά οι δρόμοι τους χάνονται κι ο Γιάννης Αγιάννης αρχίζει να την αναζητεί. Όταν τη βρίσκει θα πρέπει και οι δύο μαζί να αποφύγουν το διώκτη τους, τον αστυνόμο Ιαβέρη. Ο Γιάννης Αγιάννης στέκεται σαν πατέρας στη μικρή, η οποία μεγαλώνοντας ερωτεύεται το Μάριο, έναν επαναστάτη κι ο ήρωας μας θα εμπλακεί μαζί του με περίεργο τρόπο.
Σαν αρχαία τραγωδία με φόντο τους Ναπολεόντειους πολέμους «Οι Άθλιοι» νιώθουν δύο κόσμους να παλεύουν μέσα τους. Η τραγική ειρωνεία και τα ηθικά διλλήματα δεν εκλείπουν. Οι ήρωες καυτηριάζονται από τα πάθη τους και οδηγούνται στην κάθαρση.
Παράλληλα με όλα αυτά ο Ουγκώ σε αυτό του το μυθιστόρημα αναλύει τις βασικές κοσμοθεωρίες του. Παίρνει αφορμή και φιλοσοφεί σχετικά με την εκκλησία, κι ιδιαιτέρως, την πίστη προς το Θεό και την απήχηση του χριστιανισμού στην κοινωνία. Ακόμα διατυπώνει τις επιπτώσεις των πολεμικών συρράξεων σε όλα τα επίπεδα. Τέλος αποδίδει φόρο τιμής στα συναισθήματα του έρωτα και κάθε λογής αγάπης.
Επίσης, στο έργο του συναντάμε τρία δοκιμιακά μέρη. Κατά πρώτον, μας μιλά για τη διαμόρφωση της αργκό ως διάλεκτο. Έπειτα, παρουσιάζει την αρχιτεκτονική δομή του Παρισιού. Και τέλος, διατυπώνει τις απόψεις του για την ύστατη μάχη του Ναπολέοντα στο Βατερλό.
Ένα τόσο σπουδαίο έργο δεν είναι αξιοπερίεργο που έγινε μιούζικαλ, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο κι εκδόθηκε σαν παραμύθι. Ό,τι κι αν έγινε το πρωτότυπο έργο διατηρεί μία δύναμη που συγκλονίζει κάθε άνθρωπο. Είναι ένα έργο πανανθρώπινο που θα πρέπει να διαβαστεί από όλους. Κάθε λέξη του είναι ποτισμένη με την ψυχή ενός συγγραφέα που εξέφραζε ένα λαό, ένα έθνος κι ένα γένος. «Οι Άθλιοι» γράφτηκαν για όλους και ανήκουν σε όλους.

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

(Εκδόσεις: Ζαχαρόπουλος & Καστανιώτη)

«Το πεντάτομο αριστούργημα του Ουγκώ, "Οι Άθλιοι", είναι μεγαλειώδες, συναρπαστικό, συγκινητικό, ρομαντικό, πανανθρώπινο: ό,τι και να πει κανείς για το κλασικό αυτό μυθιστόρημα-σταθμό της γαλλικής, αλλά και της παγκόσμιας, λογοτεχνίας, θα είναι λίγο.

Άλλοι θα το διαβάσουν σαν μια αιώνια και ανυπέρβλητη ιστορία αγάπης, άλλοι σαν την πορεία ενός βασανισμένου ανθρώπου προς τη λύτρωση, άλλοι σαν ιστορικό-κοινωνικό σχόλιο μιας ολόκληρης εξεγερμένης και ταραχώδους εποχής, κάποιοι, τέλος, θα δουν σ αυτό μια αθάνατη πινακοθήκη αλησμόνητων ανθρώπινων χαρακτήρων. Είναι όλα αυτά μαζί, αλλά και κάτι παραπάνω: ο θρύλος του 19ου αιώνα, ένα μυθιστόρημα ποιητικό, ένας ποταμός γνήσια λογοτεχνικής απόλαυσης. Ο Ουγκώ δημιουργεί διαχρονικές ιδέες, ιδανικές μορφές, αιώνια σύμβολα μεγαλείου και μοίρας: τα ονόματα του Γιάννη Αγιάννη, του Μάριου και της Τιτίκας, του Ιαβέρη, του Γαβριά είναι γνωστά ακόμη και σε όσους δεν έχουν διαβάσει ποτέ το βιβλίο, έχοντας αποκτήσει συμβολική σημασία.

Τέλος, και για να συνειδητοποιήσουμε πόσο επίκαιρο παραμένει και στις μέρες μας το έργο αυτό, ας θυμηθούμε τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα:
"Όσο θα υπάρχει πάνω στη γη αμάθεια και δυστυχία, βιβλία όπως το παρόν μπορεί να μην είναι ανώφελα".
 

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΧΑΡΡΥ ΚΕΜΠΕΡΤ», του Ζοέλ Ντικέρ – Γράφει ο Θανάσης Φλώρος


«Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΧΑΡΡΥ ΚΕΜΠΕΡΤ», του Ζοέλ Ντικέρ – Γράφει ο Θανάσης Φλώρος
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 720 και Τιμή: 17,91 €

Πρέπει να παραδεχτώ πως, όταν έπιασα στο χέρι μου το βιβλίο του Zoel Dicker  ‘’ Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέμπερτ ‘’ ( Εκδόσεις Πατάκης 2014 ) μου κίνησε τη περιέργεια η σωρεία των λογοτεχνικών βραβείων που το συγκεκριμένο βιβλίο έχει αποσπάσει κατά πρώτον λόγο, και κατά δεύτερον, η απίστευτα μικρή ηλικία του συγγραφέα. Όχι πως δεν έχει ξανασυμβεί, αλλά πάντα μετράς και αντιπαραθέτεις τις όποιες πληροφορίες έχεις, σε συνάρτηση με τον απόηχο που έχει αφήσει στο εξωτερικό το συγκεκριμένο βιβλίο. Όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του, ο Zoel Dicker ήταν 27 ετών. Στα 28 του είχε ήδη γίνει διάσημος και οι πωλήσεις είχαν ήδη ξεπεράσει τα 2.000.000 αντίτυπα.
Κι εδώ ξεκινάει το παράξενο παιχνίδι του συγγραφέα που τυχαία ( ή εντέχνως ) τοποθετεί τον ήρωα της ιστορίας στην ίδια ηλικία. Ο Zoel Dicker κατέληξε τελικά να γράψει ένα βιβλίο προφητικό, αφού τοποθετεί τον ήρωα στην ηλικία των 28 ετών, που  έχει μόλις γνωρίσει τεράστια επιτυχία με το πρώτο του βιβλίο και προσπαθεί εναγωνίως να ξεκινήσει το επόμενο, προσπάθεια που όμως, προς το παρόν, παραμένει άκαρπη. Στην άνυδρη καθημερινότητά του έχει να αντιμετωπίσει και τον εκδότη του, που τον πιέζει να παρουσιάσει το επόμενο μυθιστόρημα μέσα σε λίγους μήνες. Η διορία του κοντεύει να τελειώσει, όταν ξαφνικά εμφανίζεται σαν από μηχανής Θεός η υπόθεση του φίλου και μέντορά του Χάρρυ Κέμπερτ, διάσημου συγγραφέα, ο οποίος κατηγορείται πως δολοφόνησε το 1975 ένα κορίτσι 15 ετών με το οποίο λέγεται πως διατηρούσε σχέση. Αποφασίζει λοιπόν να πάει κοντά στο φίλο του, να κάνει τη δική του έρευνα και να βοηθήσει στη λύση του προβλήματος. Τρία ερωτήματα θέτονται: Ποιος σκότωσε τη Νόλα Κέλλεργκαν; Τι συνέβη στο Νιου Χάμσαϊρ το καλοκαίρι του 1975; Και πως γράφει κανείς ένα επιτυχημένο μυθιστόρημα;
Το βιβλίο του Ελβετού συγγραφέα συνοδεύεται από αρκετές τυμπανοκρουσίες. Μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες και κυκλοφορεί σε πάνω από 45 χώρες. Τρελές πωλήσεις, τρία Γαλλικά λογοτεχνικά βραβεία και διθυραμβικές κριτικές. Κάποιος που θέλει, βέβαια, να ασχοληθεί και να γράψει για το εν λόγω μυθιστόρημα πρέπει να τα αγνοήσει όλα αυτά, να καθαρίσει τη σκέψη του και να είναι δίκαιος.
Λοιπόν, πρέπει να το ομολογήσω. Είμαι μαγεμένος. Και ζηλεύω. Πως είναι δυνατόν ένα ‘παιδί’ 27-28 ετών να γράφει έτσι;  Δεν είναι βέβαια ένα λογοτεχνικό κομψοτέχνημα, από την οπτική της ακαδημαϊκής του αξίας, αλλά δεν τ’ αφήνεις απ’ τα χέρια σου. Απλά δεν μπορείς. Θα ξενυχτήσεις. Θα σε παρασύρει σε λαβυρινθώδεις οδούς σκέψεων και θεωριών, θα σε κάνει να ανατρέψεις την όποια σίγουρη ιδέα είχες μέχρι εκείνη τη στιγμή, θα παίξει μαζί σου δίνοντάς σου πληροφορίες και, με την ίδια ευκολία, θα τις ανατρέψει στο επόμενο κεφάλαιο δικαιολογώντας στο έπακρο την όποια αλλαγή κατεύθυνσης.
Εμπνευσμένες σχέσεις χαρακτήρων, ιδιαίτερα εκείνη του ήρωα-Μάρκους με τον συγγραφέα-μέντορα Χάρρυ (χαρακτήρες βγαλμένους θαρρείς από μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ) ή του Χάρρυ με την 15χρονη Νόλα (που σαφώς θυμίζει Ναμπόκωφ) και την, επίσης, ατμοσφαιρική σχέση του Μάρκους με τον επιθεωρητή Γκαχάλογουντ που παραπέμπει έντονα σε noir. H ιστορία εκτυλίσσεται σε μια μικρή πόλη του Νιου Χάμσαϊρ των ΗΠΑ, που τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Ο καθένας έχει κάτι να κρύψει και το αθώο θύμα είναι γεμάτο σκοτεινά μυστικά.
Αριστούργημα; Στη κατηγορία μυστηρίου που εντάσσεται είναι μεγαλειώδες, παράξενο, ευφυέστατο. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με τρελή, ξέφρενη ροή, που υποστηρίζεται απίστευτα από την εξαιρετική μετάφραση του Γιάννη Στρίγκου, αφού το αφήνει να κυλίσει ανεμπόδιστα με κάθε ευπρέπεια.

Υπόθεση Οπισθοφύλλου:


«Την άνοιξη του 2008, στη Νέα Υόρκη, κι ενώ η Αµερική ολόκληρη κινείται στον ρυθµό των προεδρικών εκλογών, ο ΜάρκουςΓκόλντµαν, νεαρός και επιτυχηµένος συγγραφέας, περνάει τον δικό του γολγοθά: δεν είναι σε θέση να γράψει το καινούριο µυθιστόρηµα που πρέπει να παραδώσει στον εκδότη του µέσα σε λίγους µήνες. Η διορία του κοντεύει να τελειώσει, όταν ξαφνικά όλα παίρνουν άλλη τροπή για κείνον: ο φίλος του και πρώην καθηγητής του στο πανεπιστήµιο, ο Χάρρυ Κέµπερτ, ένας από τους επιφανέστερους συγγραφείς της χώρας, βλέπει το παρελθόν του να ξανάρχεται στην επιφάνεια και βρίσκεται να κατηγορείται πως δολοφόνησε, το 1975, τη Νόλα Κέλλεργκαν, ένα κορίτσι δεκαπέντε χρονών, µε το οποίο λέγεται πως διατηρούσε σχέση. Πεπεισµένος για την αθωότητα του Χάρρυ, ο Μάρκους εγκαταλείπει τα πάντα για να πάει στο Νιου Χαµσάιρ και να διεξαγάγει τη δική του έρευνα. Πολύ γρήγορα όµως τα γεγονότα τον ξεπερνούν: η έρευνα τελµατώνει και ο ίδιος αρχίζει να δέχεται απειλές. Αν θέλει να αθωώσει τον Χάρρυ και να σώσει τη συγγραφική του καριέρα, πρέπει να απαντήσει σε τρία ερωτήµατα: Ποιος σκότωσε τη Νόλα Κέλλεργκαν; Τι συνέβη στο Νιου Χαµσάιρ το καλοκαίρι του 1975; Και πώς γράφει κανείς ένα επιτυχηµένο µυθιστόρηµα;»

Το βιβλίο-φαινόµενο του άγνωστου νεαρού Ελβετού συγγραφέα που κατέκτησε τη Γαλλία και τον κόσµο. Ιστορία αγάπης και ιστορία µυστηρίου, η Αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέµπερτ είναι ένα µοναδικό βιβλίο, από αυτά που γράφουν ιστορία…


Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

«Η ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ», της Γεωργίας Χιόνη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη


«Η ΠΡΙΓΚΙΠΕΣΑ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ», της Γεωργίας Χιόνη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Έξη
Σελίδες:  496
Τιμή: 14,04 €

            Το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε σε αυτό το βιβλίο, πέρα από τον πολλά υποσχόμενο τίτλο του, ήταν το υπέροχο, ρομαντικό, πανέμορφο εξώφυλλό του το οποίο παραπέμπει τον αναγνώστη κατευθείαν σε αλλοτινούς, μακρινούς και ταραγμένους καιρούς… Σαν τη σκούρα και ταραγμένη θάλασσα που απεικονίζει. Κοιτώντας το προσπαθούσα να αποκρυπτογραφήσω τα μηνύματα και τους συμβολισμούς που ήθελε να "στείλει" η συγγραφέας, επιλέγοντάς το. Όλα, μα όλα όσα βλέπετε στο εξώφυλλο του βιβλίου αυτού έχουν κάποια έννοια και σημειολογία, όπως το σημείωμα με τα αρχικά «T.G», τη σημασία του οποίου θα ανακαλύψετε προς το τέλος του βιβλίου. Στέκομαι λίγο περισσότερο στο εξώφυλλο της «Πριγκιπέσας Της  Λησμονιάς», απλά γιατί το θεωρώ ένα από τα ωραιότερα και πιο συμβολικά εξώφυλλα βιβλίου που έχω δει τα τελευταία χρόνια! Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους δημιουργούς του και στη συγγραφέα που το επέλεξε!
            Διαβάζοντας την υπόθεση του οπισθόφυλλου προετοιμάστηκα ψυχολογικά για να διαβάσω ένα ιστορικό μυθιστόρημα για την εποχή της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, και όχι άδικα, αν και τελικά ήταν πολύ περισσότερα! Στην πραγματικότητα, αυτό το μυθιστόρημα είναι ένα εκπληκτικό και ακριβές χρονικό για μια εποχή που στιγμάτισε όχι μόνο την ελληνική ιστορία, αλλά και ολόκληρο το χριστιανικό κόσμο της ανατολικής Μεσογείου. Το κύριο φόντο είναι η Ελλάδα και τα πολύπαθα νησιά της, ενώ ταυτόχρονα η συγγραφέας κατορθώνει, μέσα από την τεράστια, κατά τα φαινόμενα, ιστορική έρευνα που έχει κάνει για εκείνη την εποχή, να μας παρουσιάσει όλα τα ιστορικά γεγονότα του 15ου μ.Χ. αιώνα, τις συμμαχίες, τις εχθρότητες, τους αγώνες επιβολής ισχύος, κυριαρχίας πολιτικής, στρατιωτικής, θρησκευτικής και πολιτισμικής μεταξύ των Βενετών, των Γενουατών, των Βυζαντινών, των Οθωμανών και των Ελλήνων.
            Η Ελλάδα στο επίκεντρο με τα κυρίαρχα, στο γεωγραφικό της χώρο, νησιά της, όπως η Θάσος, η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Ίμβρος, η Σαμοθράκη, η Ίος, η Ρόδος τα οποία πρωτοστατούσαν άλλοτε σαν πειρατικά άντρα, άλλοτε σαν προπύργια αντίστασης κατά της εξάπλωσης της Οθωμανικής κυριαρχίας και άλλοτε σαν κάστρα προάσπισης των Δυτικών συμφερόντων. Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη των ιστορικών γεγονότων που σημάδεψαν την πορεία του μακραίωνου και "ετοιμοθάνατου", πλέον, Βυζαντινού πολιτισμού, εμείς γινόμαστε μάρτυρες της προσωπικής, πραγματικής ιστορίας της κόρης του Γενουάτη κυβερνήτη της Θάσου, Ισαβέλλας και ενός πειρατή, του Αγγελή. Οι χαρακτήρες που πλαισιώνουν τους δύο κεντρικούς ήρωές μας είναι πολυάριθμοι, κάποιοι πραγματικά ιστορικά πρόσωπα και κάποιοι προϊόντα μυθοπλασίας της συγγραφέως, όμως πάρα πολύ αληθινοί, πειστικοί και ολοζώντανοι, σαν να τους βλέπουμε μπροστά μας.
            Η Γεωργία Χιόνη κάθεται μπροστά, πηδαλιούχος στο τιμόνι ενός ιστιοφόρου - βιβλίου, σαν άλλος Αγγελής, καπετάνιος πειρατικού, σκληροτράχηλος, με πολύχρονη πείρα, και μας ταξιδεύει πλέοντας στο πολυτάραχο Αιγαίο της εποχής, μεταφέροντάς μας από την καταπράσινη Θάσο, στην Πόλη την κατακρεουργημένη από τους κατακτητές της, στη Ρόδο των Ιπποτών του Τάγματος του Αγ. Ιωάννη, με τον Μάγιστρο και τους γιγαντόσωμους Ιππότες της, στην αραιοκατοικημένη Ίο που φιλοξενούσε όλων των ειδών τους πειρατές, στην Ίμβρο, τη Σαμοθράκη, τη Χίο και τη Λέσβο με τον σατανικό και φιλόδοξο επίσκοπό της, και στην Κωνσταντινούπολη πάλι, που αγωνιζόταν να ορθοποδήσει και να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, ανακτώντας την παλιά της αίγλη, αλλά μέσα από το τουρκικό «καφτάνι» και την απολυταρχική εξουσία του σουλτάνου Μωάμεθ Β’, του Πορθητή.
            Θα γίνουμε μάρτυρες γεγονότων και συμβάντων που καταδεικνύουν την ανθρώπινη δύναμη, τη γενναιότητα, τη θέληση για μάθηση, για εμπειρίες, για αντίσταση σε ένα πεπρωμένο προδιαγεγραμμένο απλά και μόνο λόγω του φύλου του καθένα μας, την ελπίδα που αγωνίζεται να μη σβήσει όταν όλα αποδεικνύουν το αντίθετο, την αγωνία και τη δυστυχία που κάποιες φορές γίνεται τόσο έντονη ώστε νιώθουμε πως δεν μπορούμε να "πιαστούμε" από πουθενά για να συνεχίσουμε και, τέλος, τη λησμονιά που έρχεται ως "από μηχανής θεός" για να μας στηρίξει, να μας δώσει εκ νέου δυνάμεις, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την επώδυνη και αβέβαιη ζωή μας, παρά τα όσα δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβρούμε.
            «Η Πριγκιπέσα Της Λησμονιάς» είναι ένα υπέροχο, ολοζώντανο, αξέχαστο μυθιστόρημα με ήρωες που θυμάσαι για πάντα και το οποίο εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ. Είναι ένα βιβλίο για το οποίο αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στην αγαπητή συγγραφέα Γεωργία Χιόνη και το οποίο αξίζει να διαβαστεί από όλους!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«1453. Εκείνη είναι Γενουάτισσα αρχοντοπούλα της Θάσου τριγυρισμένη από την ευγενική της οικογένεια. Εκείνος είναι πειρατής από τη Μυτιλήνη που έχει το πλήρωμα του καραβιού του για οικογένεια. Μια στιγμή, μια ματιά είναι αρκετή. Αλλά τι τύχη μπορεί να έχει αυτός ο έρωτας στα ταραγμένα χρόνια της εξάπλωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας; Τα επακόλουθα της Άλωσης κλονίζουν τη ζωή των κατοίκων της Θάσου, της Ίμβρου, της Σαμοθράκης, της Μυτιλήνης. Ο χάρτης με τις ζώνες κυριαρχίας Γενοβέζων, Βενετών και Τούρκων χαράζεται ξανά και ξανά, σπάνια με ειρηνικές διαδικασίες. Ο αγώνας για την επιβίωση και την προστασία των αθώων βρίσκει σύμφωνους την Ισαβέλλα και τον Αγγελή. Όμως ποιους θαλασσινούς δρόμους πρέπει να ακολουθήσουν, ποιους καινούριους πρέπει να χαράξουν για να συναντηθούν; Πως να ξεπεράσουν τόσα εμπόδια στον διάβα τους;

"...Σε λίγο οι θάλασσες θα γεμίσουν μιλιούνια από τουρκικά πλοία, θα οργώνουν το Αιγαίο και θα καταστρέφουν ό,τι βρουν μπροστά τους... Θ' αφήσει ο σουλτάνος το Αιγαίο στην κυριαρχία των Βενετών και των Γενοβέζων;"
"...Διέκρινε τα γέρικα στοιχειά των κατεστραμμένων σπιτιών, τα ξωτικά και τους δαίμονες που περιπλανιόνταν αμήχανα πάνω από την ερειπωμένη πόλη και ατένιζαν λυπημένα τα πλοία ν' απομακρύνονται. Πέρα από το σκοτάδι, τον πόνο και τον φόβο για το άγνωστο που ορθωνόταν σαν σκονισμένο, γύψινο παραπέτασμα, της φάνηκε ότι είδε φως".»

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

«ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ», της Χρυσηΐδας Δημουλίδου - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη


«ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ», της Χρυσηΐδας Δημουλίδου - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 608
Τιμή: 16,92 €

            Δεν μπορώ να πω ότι έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της αγαπητής συγγραφέως, όχι από επιλογή μου, αλλά επειδή δεν έτυχε. Αυτό που μπορώ να δηλώσω, όμως, με ειλικρίνεια, είναι ότι όλα τα βιβλία της που έχω διαβάσει, μου έχουν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Είναι μυθιστορήματα που έχουν πρωτότυπες υποθέσεις, ενδιαφέρουσα πλοκή, ολοζώντανους χαρακτήρες και ποικιλία θεμάτων, καθώς η συγγραφέας δε διστάζει να ασχολείται κάθε φορά και με άλλο, τελείως διαφορετικό αντικείμενο, το ίδιο επιτυχημένα πάντοτε.
            Έτσι, και αυτή τη φορά, πήρα το τελευταίο της βιβλίο στα χέρια μου, «Το Κελάρι Της Ντροπής», με την βεβαιότητα ότι θα διάβαζα ένα ακόμα αξιόλογο και πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, το οποίο δε θα μπορούσα να αφήσω εύκολα από τα χέρια μου. Οι προσδοκίες μου επαληθεύτηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς το νέο μυθιστόρημα της Χρυσηΐδας Δημουλίδου είναι ένα άρτιο, δυνατό μυθιστόρημα με πολλές προεκτάσεις, το οποίο, κυρίως, δε στοχεύει τόσο στη ψυχαγωγία του αναγνωστικού κοινού, παρουσιάζοντάς του μια ενδιαφέρουσα κι ευχάριστη ιστορία, όσο στην αφύπνιση των ανίδεων και εφησυχασμένων συνειδήσεων σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία.
            Στο εισαγωγικό σημείωμα της συγγραφέως αναφέρεται η επιθυμία της να μην αποκαλύψουν οι αναγνώστες βασικά στοιχεία της υπόθεσης στις εκάστοτε κριτικές και σχολιασμούς τους. Θα σεβαστώ απόλυτα αυτή την λογική επιθυμία της και δε θα σας αποκαλύψω τίποτα από την υπόθεση. Άλλωστε, την βασική ιδέα σας την παρέχει η υπόθεση του οπισθόφυλλου, που σας παραθέτω παρακάτω. Θεωρώ ότι καλό θα ήταν να την ανακαλύψετε μόνοι σας διαβάζοντας αυτό το αξιόλογο βιβλίο. Αποκόμισα, όμως, πολλά συναισθήματα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσής του τα οποία θα ήθελα να σας εκφράσω, αλλά και ένα απόσπασμα το οποίο θεωρώ άξιο αναφοράς, καθώς εκφράζει, κατά τη γνώμη μου πάντα, τα κύρια μηνύματα και συναισθήματα που ήθελε να περάσει η συγγραφέας στους αναγνώστες, με ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο, γλαφυρό τρόπο.
            Αυτά που αισθάνθηκα διαβάζοντας «Το Κελάρι Της Ντροπής» κυμαίνονταν από την γνήσια περιέργεια για να μάθω την πλοκή και εξέλιξη του μυθιστορήματος, στην οργή και τον θυμό για όσα τραγικά διαδραματίζονταν, από την αγανάκτηση για όλα τα «αδικαιολόγητα» που προσπαθούσαν να δικαιολογηθούν από ανθρώπους άβουλους, απαίδευτους και, εν δυνάμει, επικίνδυνους και τέλος, στη απόλυτη δικαίωση διότι, κάποιες φορές, η δικαιοσύνη μπορεί να μην είναι τυφλή, αλλά πραγματικά αδέκαστη. Θεωρώ πως η συγγραφέας με το βιβλίο της αυτό έδωσε μια δυνατή «γροθιά», ένα ηχηρό μήνυμα στους εθελοτυφλούντες απέναντι στο πραγματικό και, δυστυχώς ακόμα και στην σύγχρονη, πολιτισμένη και απελευθερωμένη εποχή μας, υπαρκτό φαινόμενο της απαράδεκτης και αδικαιολόγητης ενδοοικογενειακής βίας, με όποια μορφή κι αν εκδηλώνεται αυτή.
            Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα για το συγκλονιστικό βιβλίο της, καθώς και για την πρωτοβουλία της να βοηθήσει τα θύματα αυτής της μορφής βίας, παραθέτοντας στο τέλος του βιβλίου λίστα με όλες τις αντίστοιχες υπηρεσίες και φορείς, όπου μπορούν να απευθυνθούν και να ζητήσουν βοήθεια. Ένα βιβλίο που, ειλικρινά, πρέπει να διαβάσετε.

Απόσπασμα - Σελίδες: 552 – 553 .

            «Ο χρόνος όλα τα μαλακώνει, τα κάνει να φαίνονται λιγότερο οδυνηρά. Όταν δε μαλακώνει, σημαίνει πως η πληγή ματώνει ακόμα κι ας φαίνεται επουλωμένη. Σαν τη σκαλίσεις λιγάκι αιμορραγεί, αφήνει τα ίχνη της, υπενθυμίζοντας πως εκεί κάποτε τραυματίστηκες, πόνεσες και συνεχίζεις να πονάς ακόμη.
Τα τραύματα της ψυχής που δεν τα χαϊδεύει η λήθη, δεν τα ξεκουράζει ο χρόνος, δεν τα αφανίζει το παρόν, φαντάσματα γίνονται να σε θωρούν καθώς στέκονται ακίνητα πάνω σ’ ερειπωμένα κάστρα ονείρων. Και καθώς οι αντηλιές του παρελθόντος τα φωτίζουν, χρωματίζονται κόκκινα, σαν το αίμα της πληγής που τρέχει. Καβαλάρηδες τα δάκρυα, προσπαθούν να ξεπλύνουν τον πόνο, να καθαρίσουν τα ίχνη του, μα δεν μπορούν.
Μέρες και νύχτες κεντούν με ήλιο τον σκοτεινό καμβά, μα άδικος ο κόπος. Κλειδωμένο το μυαλό και μέσα του η ψυχή φυλακισμένη. Δεν υπάρχουν λόγια, δεν υπάρχουν έργα. Μόνο πράξεις που έγιναν μαχαιριές…»
           
Υπόθεση οπισθόφυλλου:

«Δεκαετία του ’60. Σ’ ένα μικρό χωριό της Μεσσηνίας, τρεις αδελφές, η Δήμητρα, η Αναστασία και η Μυρτώ, μεγαλώνουν στη σκιά ενός πατέρα αφέντη και μιας μάνας που δεν έχει λόγο. Η μόνη έξοδός τους είναι κάθε Κυριακή για την εκκλησία και στο πανηγύρι του χωριού μία φορά τον χρόνο. Οι καιροί σκληροί, αλλά οι πράξεις σκληρότερες. 
Και μια μέρα ο πατέρας τις εγκαταλείπει και εξαφανίζεται. Το κοινωνικό στίγμα είναι βαρύ για την οικογένεια που άφησε πίσω του, όμως μαζί έρχεται και η λύτρωση από τους αυστηρούς κανόνες που έχει επιβάλει. Σταδιακά τα κορίτσια ξενιτεύονται σε τρεις διαφορετικές ηπείρους και με τον καιρό οι οικογενειακοί δεσμοί κόβονται. Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα ένα τηλεφώνημα από την πατρίδα θα ταράξει τη μέχρι τότε ήρεμη ζωή τους. Η επιστροφή στο χωριό τους γίνεται επιτακτική και ο επικείμενος θάνατος της μάνας που άφησαν ολομόναχη χωρίς να ενδιαφερθούν γι’ αυτήν θα τις φέρει αντιμέτωπες με μυστικά και αλήθειες που απέκρυψαν. Το παρελθόν γυρίζει στο παρόν ζητώντας απαντήσεις. 
Τι συνέβη και τις παράτησε ο πατέρας τους; Γιατί εγκατέλειψαν τη μάνα τους στην τύχη της; Γιατί το πατρικό τους δεν πρέπει να φύγει από τα χέρια τους; Ποιο μυστικό κρύβει το κελάρι στο υπόγειο του σπιτιού; Οι τρεις αδελφές πάνω από την ετοιμοθάνατη μάνα κάνουν μόνο μια ερώτηση: «Μάνα, όλα αυτά τα χρόνια γιατί δεν καθάρισες την ντροπή;»

…και δυο λόγια από την συγγραφέα 

Το νέο μου βιβλίο, ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ, είναι αφιερωμένο σε όλες εκείνες τις γυναίκες που η βία σημάδεψε ή σημαδεύει τη ζωή τους. Αφιερωμένο σε όλα εκείνα τα πλάσματα που τα δάκρυα ράντισαν την ψυχή τους και ο τρόμος υπήρξε καθημερινός εφιάλτης. Αφιερωμένο σε όλες εκείνες τις γυναίκες που δεν τόλμησαν, που δεν τολμούν να υψώσουν φωνή οργής στον πόνο. Είθε αυτό το βιβλίο να τους δώσει τη δύναμη να το κάνουν. Γιατί η ανοχή, όταν μένει σιωπηλή και κρυμμένη στο σκοτάδι για καιρό, τότε μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη…

Το μυθιστόρημα αυτό γράφτηκε με έναν σκοπό: να βοηθήσει. Όμως πέρα απ΄την οποιαδήποτε ψυχολογική ή ηθική στήριξη, αποφάσισα και πρότεινα στον εκδοτικό μου οίκο να προσφερθεί και οικονομική βοήθεια. Κι εκείνοι το δέχτηκαν με χαρά. Έτσι, ένα ποσοστό από τα έσοδα κάθε βιβλίου θα δοθεί σε ιδρύματα υπέρ της προστασίας της Κακοποιημένης Γυναίκας και του Παιδιού. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας, γιατί θα συμμετέχετε κι εσείς σ’ αυτό, που το θεωρώ πολύ σημαντικό, επειδή εκεί έξω υπάρχουν γυναίκες και παιδιά που βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος του Θεού. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν διευθύνσεις και τηλέφωνα, στα οποία θα μπορεί να καταφεύγει κάθε γυναίκα που νιώθει ότι κακοποιείται με οποιονδήποτε τρόπο και από τον οποιονδήποτε. Σ’ ένα πολιτισμένο κράτος δικαίου και μόνο η λέξη κακοποίηση πρέπει να προκαλεί αποτροπιασμό και ντροπή. Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου όταν νιώθετε ότι ο τρόμος είναι καθημερινός σας σύντροφος. Από την πλευρά μου, ως πολίτης αυτού του κράτους, άνθρωπος, συγγραφέας και γυναίκα, θα κάνω οτιδήποτε περνά από το χέρι μου να βοηθήσω και να σταματήσω αυτό τον τρόμο. Να θυμάστε πως ακόμη κι ένα λεπτό του ευρώ μπορεί να είναι πολύ σημαντικό για μια γυναίκα και ένα παιδί που βιώνουν τη βία. 
Καλή ανάγνωση,
     Χρυσηίδα Δημουλίδου