Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

«Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ», της Νικόλ – Άννας Μανιάτη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη


«Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ», της Νικόλ – Άννας Μανιάτη 
Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελίδες: 400

Κάθε φορά που παίρνω στα χέρια μου ένα ακόμα βιβλίο της Νικόλ-Άννας Μανιάτη αισθάνομαι την ίδια ανυπομονησία και περιέργεια. Ανυπομονησία, γιατί ξέρω ότι θα είναι δύσκολο να το αφήσω από τα χέρια μου, καθώς δε θα μπορώ να περιμένω μέχρι να διαβάσω τί συμβαίνει παρακάτω, και περιέργεια, διότι είμαι βέβαιη πλέον ότι η φαντασία και η ευρηματικότητα της συγγραφέως θα με αφήσει για μια ακόμα φορά ενθουσιασμένη. 
Δεν ήταν αξιοπερίεργο λοιπόν, που και αυτό το μυθιστόρημά της, το οποίο τελείωσα μέσα σε χρόνο-ρεκόρ για μένα, καθώς δεν έχω το χρόνο που θα’ θελα για να διαβάζω, με άφησε "άφωνη" και γεμάτη θαυμασμό για τη συγγραφική δεινότητά της!
Πραγματικά, ήταν ένα βιβλίο που δε μπορούσα εύκολα να αφήσω από τα χέρια μου! 
Γεμάτο συγκίνηση, συναίσθημα, ευρηματικότητα, πρωτοτυπία, εναλλαγές προσώπων, σκηνικών, συναισθημάτων και καταστάσεων, είναι δεδομένο ότι "γραπώνει" το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη έως την τελευταία του σελίδα. 
Δε θα σας πω πολλά πράγματα για την υπόθεση του βιβλίου, καθώς φοβάμαι πως θα προδώσω βασικά σημεία. Το μόνο που θα σας πω είναι πως η υπόθεση έχει πολλές πρωτοτυπίες, πλοκή που δεν μπορείς να προβλέψεις εύκολα, ανατροπές και γυρίσματα που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον και ανάλυση των συναισθημάτων και του χαρακτήρα του κάθε ήρωα, και ιδιαίτερα της κεντρικής ηρωΐδας με το ασυνήθιστο, μοναδικό χαρακτηριστικό, τόσο όσο χρειάζεται για να εξάγει ο αναγνώστης τα δικά του συμπεράσματα και μηνύματα.
Όταν το διαβάσετε θα την ανακαλύψετε μόνοι σας σελίδα τη σελίδα, κάτι που έχει πάντα ιδιαίτερη γοητεία για τον κάθε αναγνώστη! Πρέπει να σας ομολογήσω όμως, πως ταυτίστηκα με κάθε ήρωα και ηρωΐδα, ένιωθα τα συναισθήματά του, αναρωτιόμουν ποιά απόφαση θα πάρει και με ποιό κόστος, ακολουθούσα τα σωστά ή λανθασμένα βήματά του, αγωνιούσα για την εξέλιξη της ζωής του και την κατάληξή του, ένιωθα την ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης, καθώς η συγγραφέας με "έβαζε" κυριολεκτικά μέσα στον ψυχισμό και τη συναισθηματική φόρτιση του καθενός. 
Κάθε φορά που τελειώνω ένα ακόμα βιβλίο της συγγραφέως, σκέφτομαι...: "εντάξει, ίσως αυτό είναι το κορυφαίο, για μένα, βιβλίο της, δε νομίζω να διαβάσω κάποιο άλλο δικό της που να μου αρέσει περισσότερο!" Πόσο γελασμένη είμαι, όταν κάνω αυτή τη διαπίστωση. Και κάθε φορά, με κάθε νέο βιβλίο της διαψεύδομαι πανηγυρικά...
Απλά, πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα, για αυτό το εκπληκτικό βιβλίο της και σας προτείνω να το διαβάσετε Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Λευκή, αθώο θύμα οικογενειακών γονιδίων, ζει χωρίς τη στοργή του πατέρα της, ώσπου ένα απόγευμα μαθαίνει τυχαία μια τρομερή αλήθεια. Συγκλονισμένη, εγκαταλείπει το μικρό χωριό και την ασφάλεια του σπιτιού της προσπαθώντας να ξεφύγει από τη μοίρα της. Το δωδεκάχρονο κορίτσι αποφασίζει να τελειώσει τη ζωή του στα νερά της θάλασσας. Σώζεται από ένα ζευγάρι τουριστών και η ζωή του πια αλλάζει ολοκληρωτικά. Χρόνια αργότερα, επιτυχημένη στη ζωή και με τη λαχτάρα της ευτυχίας στην καρδιά, ξαναβρίσκεται στην Ελλάδα. Οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας ξυπνούν έντονες κι αποφασίζει να ξετυλίξει το κουβάρι του μυστηρίου που καλύπτει τη γέννησή της. Οι παιδικοί φόβοι ξαναγυρίζουν, μα η επιθυμία να μάθει είναι δυνατότερη.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου