Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Τρίτη 24 Μαρτίου 2020

«ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΖΑ», της Τζένης Μανάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΖΑ», της Τζένης Μανάκη – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελίδες: 320
Τιμή με έκπτωση: 8,90€

          Σας έχει τύχει ποτέ να διαβάζετε ένα λογοτεχνικό βιβλίο και ταυτόχρονα να έχει «σφηνωθεί» στο μυαλό σας μια μουσική υπόκρουση, ένα τραγούδι που να επαναλαμβάνεται νοητά μέσα στο κεφάλι σας καθώς εσείς προχωράτε την ανάγνωση; Σε μένα συνέβη, για δεύτερη φορά, όταν πήρα στα χέρια μου το νέο εξαιρετικό μυθιστόρημα της αγαπημένης Τζένης Μανάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα με τίτλο «Για την Ελίζα». Έχοντας μόνιμα μέσα στο κεφάλι μου το ρεφρέν με τις αισθαντικές νότες πιάνου του πασίγνωστου και αγαπημένου κομματιού του Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν «Für Elise», ξεκίνησα την ανάγνωση του τρίτου βιβλίου της εξαίρετης συγγραφέως, η οποία για μία ακόμα φορά με ενθουσίασε με την εξαίσια γραφή της αλλά και τη διαφορετική θεματολογία που επέλεξε αυτήν τη φορά. Όπως και στα προηγούμενα βιβλία της έτσι και εδώ, η κ. Μανάκη καθηλώνει τον αναγνώστη με την ήρεμη δύναμη της πένας της. Έχω ξαναγράψει πως η συγγραφέας δεν υποκύπτει σε ανούσιες συγγραφικές «κορώνες» και τεχνάσματα «εντυπωσιασμού» των αναγνωστών, αλλά ξεδιπλώνει σιγά σιγά την έκταση της πλοκής κάθε έργου της, καθώς και την ένταση των συναισθημάτων και της αγωνίας για την πορεία των ηρώων της. Την ίδια τακτική ακολουθεί και σε αυτό το νέο της βιβλίο, στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα και η εξέλιξη της ίδιας ως συγγραφέα. Αδιάψευστο δείγμα όσων υποστηρίζω είναι το ακόλουθο μικρό απόσπασμα από το βιβλίο της που πιστεύω πως αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της εξαιρετικής γραφής της συγγραφέως:
          Είμαι η Ελίζα, θύμα της θηριωδίας των ναζιστών και ζητάω απεγνωσμένα δικαίωση για τη χαμένη νιότη μου, για τη σκυτάλη της θλίψης που άθελά μου παραδίνω στο ίδιο μου το παιδί.
Δεν θέλω πια να σιωπώ, ούτε να ψιθυρίζω μηρυκάζοντας ενδόμυχα τον πόνο που μου προκάλεσαν. Θέλω να κραυγάσω, να μην επιτρέψει ποτέ πια η ανθρωπότητα να γονιμοποιηθεί το δηλητηριώδες φίδι, αλλά δεν είμαι βέβαιη αν φταίνε οι δυνάμεις που μ’ εγκαταλείπουν και βυθίζομαι σ’ αυτή την άλαλη οργή ή η συνειδητοποίηση ότι κανείς δεν ακούει.
Με ένα εντελώς διαφορετικό θέμα από τα προηγούμενα δύο πονήματά της «Μικρές και μεγάλες προδοσίες» και «Η σκιά της αμφιβολίας», το μυθιστόρημα «Για την Ελίζα» είναι ένα βιβλίο που ξεχειλίζει συναισθήματα και εικόνες, προσωπικά διλήμματα και καλά φυλαγμένα μυστικά, τραγικά γεγονότα και αναμνήσεις, αλλά και έρωτα, αγάπη, συγχώρεση και λύτρωση. Η ηρωίδα του τίτλου είναι μία Εβραία η οποία επέστρεψε στη γενέτειρά της Θεσσαλονίκη μετά από τον εγκλεισμό της σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί. Γνωρίζοντας όσες θηριωδίες έπραξαν οι Γερμανοί στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και ειδικά τα όσα συνέβησαν στα διαβόητα αυτά στρατόπεδα του θανάτου, μπορούμε μονάχα να υποψιαστούμε τα όσα πέρασε η νεαρή Ελίζα κατά την αιχμαλωσία της. Τα πραγματικά γεγονότα ξεπερνούν κατά πολύ και την πιο νοσηρή φαντασία, όμως η κοπέλα προσπαθεί απεγνωσμένα να συνεχίσει τη ζωή της αφήνοντάς τα στο παρελθόν. Η γνωριμία της με έναν συνταξιδιώτη της στο τρένο της επιστροφής στη Θεσσαλονίκη, τον Άγγλο Τζέραρντ Μπέντον, θα σταθεί η αφορμή για να προχωρήσει τη ζωή της, όταν μετά από κάποιο διάστημα συναντηθούν εκ νέου – και αφού εκείνος έχει χωρίσει από την αγαπημένη του Άννα. Θα παντρευτούν με την Ελίζα, αψηφώντας τις όποιες διαφορές καταγωγής και θρησκεύματος και θα κάνουν μαζί ένα παιδί, τη Λούνα.
          Όταν η Ελίζα μια μέρα ανακαλύπτει μια ξεχασμένη φωτογραφία του άντρα της από το 1936 στο Βερολίνο, όπου αυτός ποζάρει ανάμεσα σε δύο άγνωστους φορώντας το ναζιστικό περιβραχιόνιο, πιστεύει πως ο Τζέραρντ την εξαπάτησε κρύβοντάς της το ένοχο παρελθόν του. Ο παραλογισμός της είναι τόσο μεγάλος ώστε φτάνει στο σημείο να αποπειραθεί να τον σκοτώσει μπροστά στα μάτια της μικρής τους κόρης. Ο γάμος τους λήγει άδοξα όταν εκείνος επανασυνδέεται με την πρώτη του αγάπη και τις εγκαταλείπει. Η Λούνα μεγαλώνει με μία μητέρα που κρύβει ανείπωτες πληγές από το παρελθόν της, το οποίο την έχει σημαδέψει ανεπανόρθωτα αφήνοντάς την ανίκανη να περιβάλλει με αγάπη και τρυφερότητα ακόμα και το πολυτιμότερο πλάσμα στη ζωή της, την ίδια της την κόρη. Όταν η Λούνα είναι φοιτήτρια στο τρίτο έτος της Νομικής, η Ελίζα πεθαίνει αφήνοντάς την ολομόναχη και με αναπάντητα ερωτήματα για το τραυματικό παρελθόν της. Η κηδεία της μητέρας της θα γίνει η αφορμή για να έρθουν κάποιοι συγγενείς της από την Ελβετία και να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της Λούνα, όπως επίσης και να αποκαλυφθούν οι κρυφές πτυχές της ζωής της μητέρας της μέσα από κάποια γραπτά της. Η Λούνα έχει πλέον στα χέρια της την ευκαιρία να μάθει, να κατανοήσει και να συγχωρέσει, ώστε να λυτρωθεί και να ζήσει τη ζωή που ανοίγεται μπροστά της χωρίς βάρη κι ενοχές από το παρελθόν.
          Το νέο μυθιστόρημα της κ. Μανάκη «Για την Ελίζα» είναι ένα εξαιρετικό έργο χαρακτήρων με ολοζώντανα σκιαγραφημένους ήρωες, με βαθιά κατανόηση της ψυχολογίας και των συμπεριφορών τους, με ψήγματα της πρόσφατης Ιστορίας που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στην ανθρωπότητα και με την ελπίδα να δίνει το δικό της στίγμα για συγχώρεση και εξιλέωση από τα αμαρτήματα και τα πάθη του παρελθόντος και πορεία προς ένα αισιόδοξο και ειρηνικό μέλλον. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στη συγγραφέα για ένα ακόμη αλησμόνητο βιβλίο της, το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Η νεαρή Εβραία Ελίζα επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη, μετά τον εγκλεισμό της σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, γνωρίζει στο τρένο τον Άγγλο Τζέραρντ Μπέντον, που ταξιδεύει προκειμένου να συναντήσει την αγαπημένη του Άννα.

Η Ελίζα μένει στο πατρογονικό της σπίτι, που διασώθηκε από τη θεία της, Ραχήλ.

Μια νέα, τυχαία συνάντηση με τον Τζέραρντ καταλήγει σε γάμο παρά τα εμπόδια διαφορετικής θρησκείας και πατρίδας.

Ο γάμος τους καταρρέει, όταν ο Τζέραρντ επανασυνδέεται µε την Άννα.

Η ψυχική κατάσταση της Ελίζας αποσταθεροποιείται από απουσίες και βίαιες συμπεριφορές του Τζέραρντ. Ανακαλύπτει στα «φυλαγμένα μυστικά» του ένα όπλο και µία φωτογραφία του το ’36, στο Βερολίνο, ανάμεσα σε δύο άνδρες µε ναζιστικό περιβραχιόνιο. Παραλογίζεται. Πιστεύει ότι ο Τζέραρντ είναι Γερμανός. Αποπειράται να τον σκοτώσει μπροστά στα µάτια της μικρής τους κόρης Λούνα.

Το ζευγάρι χωρίζει.


Η Λούνα γνωρίζει ουσιαστικά τη μητέρα και την ιστορία της μέσα από τα γραπτά της. Θα καταφέρει να ξεπεράσει τη βαριά κληρονομιά και να προχωρήσει στην προσωπική της ζωή;

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

Συνέντευξη με τον ΗΡΑΚΛΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΗ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Ηρακλής Γεωργαντής
          Κάθε εκ πεποιθήσεως αναγνώστης, που σέβεται τον εαυτό του, νομίζω πως βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση νέου συγγραφικού αίματος. Όσο κι αν έχει διαβάσει τα κλασικά και αξεπέραστα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όσο κι αν έχει ξεχωρίσει κάποιους αγαπημένους του συγγραφείς που τους ακολουθεί πιστά σε κάθε νέο έργο τους, πάντα θα υπάρχει χώρος και επιθυμία για την ανακάλυψη ενός νέου συγγραφέα. Ήταν, λοιπόν, πραγματική ικανοποίηση για μένα –όπως πιστεύω και για πολλούς άλλους αναγνώστες– η ανακάλυψη του πρώτου συγγραφικού πονήματος του κ. Ηρακλή Γεωργαντή που κυκλοφορεί από τις αγαπημένες εκδόσεις Κλειδάριθμος με τίτλο «Τρεις βαθμοί μυωπίας – Βιβλίο 1: Χριστίνα». Πρόκειται για ένα σύγχρονο νουάρ ερωτικό μυθιστόρημα το οποίο εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Αθήνα της κρίσης και το οποίο πραγματικά με ενθουσίασε και με καθήλωσε με την πρωτότυπη και ευρηματική υπόθεσή του. Η τριλογία του κ. Γεωργαντή «Τρεις βαθμοί μυωπίας» θα ολοκληρωθεί με την κυκλοφορία των δύο επόμενων βιβλίων του με τίτλους: «Βιβλίο 2: Ναταλία» και «Βιβλίο 3: Άννα». Με αφορμή την κυκλοφορία αυτού του πρώτου βιβλίου της τριλογίας του, ο συγγραφέας είχε την καλοσύνη να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις μου για τους «Φίλους της Λογοτεχνίας». Από τις απαντήσεις του κρατώ την πολύ ενδιαφέρουσα άποψή του που μαρτυράει πολλά για την κοσμοθεωρία του ως συγγραφέα: «Αυτός πρέπει να είναι κατά τη γνώμη μου ο στόχος του μυθιστορήματος: όχι να πει σε κάποιον πώς πρέπει να ζήσει, αλλά να του παρουσιάσει τη ζωή». Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που μου διέθεσε, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο συνολικό συγγραφικό του έργο και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα τον εξαίρετο Ηρακλή Γεωργαντή!

1) Αγαπητέ κύριε Γεωργαντή, τις θερμές μας ευχές για το πρώτο εξαιρετικό μυθιστόρημά σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, με τίτλο «Τρεις βαθμοί μυωπίας – Βιβλίο 1: Χριστίνα». Ποιο ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Καταρχάς, σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και για τα καλά σας λόγια. Η συγγραφή συνιστά έναν ιδιότυπο διάλογο, μεταξύ του συγγραφέα και του αναγνώστη. Ο συγγραφέας μιλάει και παράλληλα φαντάζεται τις αντιδράσεις του μελλοντικού αναγνώστη. Εγώ θέλησα να ανοίξω αυτόν τον διάλογο, όταν αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφραστώ και είδα ότι μπορώ να το κάνω με ενδιαφέροντα τρόπο.

2) Στο βιβλίο σας η σύγχρονη πραγματικότητα της κοινωνικής, ηθικής και οικονομικής κρίσης αποτελεί το κύριο φόντο της πλοκής, ενώ η μυθοπλασία σας κινείται στη νουάρ ατμόσφαιρα. Εσείς ποια θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, «πηγή ιδεών» για έναν συγγραφέα;

Τις αντιδράσεις των ανθρώπων όταν βρίσκονται σε ακραίες συναισθηματικές καταστάσεις. Για αυτόν τον λόγο θεωρώ ότι ο συγγραφέας πρέπει πρώτα να έχει υποστεί αυτές τις αντιδράσεις και να έχει βιώσει έντονες συναισθηματικές καταστάσεις, προκειμένου γράφοντας να μπορεί να δημιουργεί γνήσιους χαρακτήρες. Έτσι λοιπόν επιλέγω να ζω και να γράφω, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη βιωματικές εμπειρίες, προσαρμοσμένες στις ανάγκες της πλοκής.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από τη συγγραφική τους ιδιότητα. Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες κάθε συγγραφέα;

Είναι απολύτως απαραίτητο ο συγγραφέας να γνωρίζει άριστα τη γλώσσα, ώστε να έχει τη δυνατότητα να είναι ακριβής στις περιγραφές του. Όταν έχει κάποια σκέψη στο μυαλό του ή κάποια εικόνα, θα πρέπει να έχει εναργή πληθώρα λέξεων και συντακτικών σχημάτων, προκειμένου να τη διατυπώσει όπως ακριβώς τη σκέφτεται. Παρόλα αυτά η αφήγηση είναι μία ενστικτώδης διαδικασία που στηρίζεται στο ταλέντο. Δεν μπορεί να διδαχθεί, αλλά μόνο να βελτιωθεί μέσω της άσκησης. Το επιστημονικό υπόβαθρο τώρα είναι σημαντικό όταν ο συγγραφέας επιλέξει να εκτυλίξει τον μύθο του σε ιδιαίτερους χώρους, π.χ. αστυνομία, φυλακές, των οποίων η λειτουργία ήταν αντικείμενο των σπουδών του, αφού σε συνδυασμό με την εμπειρία της άσκησης του επαγγέλματός του μέσα στους χώρους αυτούς, του δίνει το πλεονέκτημα της περιγραφής των ρόλων του καθενός, όπως ακριβώς είναι.

4) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας «επισκέπτεται» η συγγραφική σας έμπνευση; Όταν ολοκληρώνετε ένα βιβλίο σας, αρκείστε μόνο στη δική σας γνώμη και αξιολόγηση –πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του– ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το βιβλίο σας και, γιατί όχι, την ιστορία «πίσω από την ιστορία» αυτού;

Η έμπνευση με επισκέπτεται καθημερινά. Για αυτό φροντίζω να έχω ανοιχτά τα μάτια μου για να τη δω. Γύρω μου υπάρχουν πηγές έμπνευσης που με περιμένουν να τις παρατηρήσω. Αν εγώ αδιαφορήσω, εξαϋλώνονται και εξαφανίζονται. Αν αποκωδικοποιήσω την πραγματική ή την αλληγορική αξία τους, τότε πολύ σύντομα θα αποτελέσουν δημιουργικό μέρος της συγγραφής μου.
Έχω απόλυτη ανάγκη τη γνώμη των άλλων πριν θεωρήσω ότι ένα έργο μου είναι ολοκληρωμένο. Το βιβλίο θα πρέπει να διαβαστεί προηγουμένως από ανθρώπους διαφορετικούς μεταξύ τους, προκειμένου να δω αν εστιάζουν στα σημεία του βιβλίου που κατά το στάδιο της συγγραφής θεωρώ ως κορυφαία. Οι εντυπώσεις τους είναι πολύ χρήσιμες. Τα βιβλία μου γράφονται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι ενδιαφέροντα και για αυτόν που θέλει να εμβαθύνει περισσότερο, αλλά και για αυτόν που ενδιαφέρεται απλώς να ζήσει μέσα στην ιστορία του βιβλίου. Αν αισθανθώ ότι το βιβλίο χρειάζεται κάποια συμπλήρωση, προκειμένου να ικανοποιηθεί καλύτερα η ανάγκη κάποιου από τους δύο, τότε επεμβαίνω και το προσαρμόζω. Όμως πάντοτε σαφές προσωπικό μου όριο είναι η λογοτεχνία. Το απολύτως εύκολο κείμενο το απορρίπτω.
Υπάρχουν πολλές ιστορίες πίσω από την ιστορία του βιβλίου. Νομίζω ότι οι εμπειρίες μου μοιάζουν με την εικόνα μίας βιβλιοθήκης. Συμπεριλαμβάνει τα βιβλία που έχω διαβάσει, αλλά όταν την κοιτάξω από μακριά αποτελεί από μόνη της ένα ιδιαίτερο εικαστικό δημιούργημα. Ίσως τελικά αυτό είναι η συγγραφή. Η οπτική που επιλέγεις να κοιτάς τις εμπειρίες σου, τη βιβλιοθήκη σου.

5) Ο συγγραφέας Ηρακλής Γεωργαντής βρίσκει τον χρόνο να διαβάζει για δική του ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιο είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστης και γιατί;

Την καλή λογοτεχνία. Σε όποιο είδος και αν ανήκει. Αρκεί το βιβλίο να είναι καλογραμμένο και η ανάλυση να φτάνει μέχρι το βάθος. Την περίοδο αυτή όμως γράφω την «Άννα», το τρίτο βιβλίο της τριλογίας, ενώ πριν λίγο διάστημα παρέδωσα τη «Ναταλία». Ο χρόνος μου αυτό το διάστημα, εξαιτίας της συγγραφής σε συνδυασμό με τη δικηγορία, είναι δυστυχώς εξαιρετικά περιορισμένος για διάβασμα βιβλίων που θα ήθελα να διαβάσω.

6) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας «παρέσυρε» στον κόσμο της λογοτεχνίας; Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Υπάρχει κάποιο απόφθεγμα από βιβλίο το οποίο να καθόρισε τη μετέπειτα ζωή σας; Έχετε δεχθεί κάποιες επιρροές από ομότεχνούς σας –Έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς– στον δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Το πρώτο μυθιστόρημα που διάβασα ήταν ο «Τύραννος» του Κρόνιν. Η ιδέα όμως ότι μπορώ να γράψω ήρθε με το «1Q84» του Μουρακάμι. Υπάρχουν πολλά αγαπημένα μου βιβλία, όμως ξεχωρίζω το «Θάνατος στη Βενετία» του Τόμας Μαν και ο «Οδυσσέας» του Τζέιμς Τζόις. Από τον «Οδυσσέα» έχω συγκρατήσει τη φράση που αναφέρει βλέποντας φύκια στη θάλασσα να μετασχηματίζονται με τον παφλασμό του κύματος: «Μάταια συγκεντρωμένα, άσκοπα αραιωμένα, με το κύμα πάνε, με το κύμα έρχονται». Νομίζω ότι αυτή η φράση παρομοιάζει κατά τον καλύτερο τρόπο την επιπολαιότητα των ανθρώπων. Από το «Θάνατος στη Βενετία» έχω συγκρατήσει τη φράση: «όταν ξεκινάς να κρίνεις κάποιον, σταματάς να τον αγαπάς». Ο τρόπος γραφής μου, παρά το γεγονός ότι θαυμάζω πολλούς συγγραφείς, δεν είναι επηρεασμένος από αυτούς. Χαράζω ένα προσωπικό μονοπάτι.

7) Θεωρείτε πως οι συγγραφείς θα πρέπει να ασχολούνται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να «πειραματίζονται» θεματολογικά –ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό τους κοινό– ή είναι προτιμότερο να παραμένουν στο είδος που τους έχει καθιερώσει; Εσείς, ποια μηνύματα επιδιώκετε να «περάσετε» στους αναγνώστες σας και σε ποιο είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Ο συγγραφέας περιγράφει ιστορίες. Δεν πρέπει ποτέ να ακολουθεί το ίδιο μοτίβο. Αν είναι να γράφεις για να νιώθεις ασφαλής, καλύτερα να μη γράφεις. Για αυτό πρέπει να κινηθείς σε όλους τους χώρους. Ένας άνθρωπος που κάνει κάθε μέρα το ίδιο πράγμα, επειδή αισθάνεται ασφαλής μέσα σε αυτό, έχοντας ήδη δημιουργήσει ένα περιβάλλον ανθρώπων, οι οποίοι αναγνωρίζουν την αξία του και δεν θέλει να εκτεθεί σε άλλους, θα καταντήσει γρήγορα βαρετός και επικριτικός με καθετί νέο. Για αυτό, θα πρέπει να κινείται σε διαφορετικούς χώρους, διατηρώντας όμως πάντοτε τον χαρακτήρα του. Αλλιώς θα είναι γελοίος. Έτσι λοιπόν, ο συγγραφέας πρέπει να ρισκάρει, διατηρώντας όμως το δικό του ύφος, χωρίς να προσπαθεί να μιμηθεί τους πετυχημένους κάθε νέου χώρου, όπου αποφασίζει να κινηθεί.
Μου αρέσει ιδιαίτερα η ερώτηση που μου απευθύνετε για τα μηνύματα του μυθιστορήματος. Στα μυθιστορήματά μου, οι ψυχοσυνθέσεις των πρωταγωνιστών παρουσιάζονται όπως είναι. Όχι όπως έπρεπε ή θα θέλαμε να είναι. Ο αναγνώστης βλέποντας τις αντιδράσεις αυτών των ανθρώπων αντλεί εμπειρίες, τις οποίες θα μπορούσε να αντλήσει και αν τις βίωνε ο ίδιος, αλλά με τραυματικά συνεπακόλουθα. Έτσι, γίνεται πιο ώριμος χωρίς να χρειαστεί να πονέσει. Αυτός πρέπει να είναι κατά τη γνώμη μου ο στόχος του μυθιστορήματος: όχι να πει σε κάποιον πώς πρέπει να ζήσει, αλλά να του παρουσιάσει τη ζωή. Έστω και αν πολλοί αναγνώστες ονειρεύονται να διαβάσουν για το χάδι ή την έτοιμη λύση –και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό–, τα δικά μου βιβλία δεν έρχονται να καλύψουν αυτή την ανάγκη. Τους εκθέτουν σε εμπειρίες, ώστε να εκπαιδευτούν να αποφεύγουν τις σφαλιάρες. Όταν μάθεις να αποφεύγεις τις σφαλιάρες, τότε εύκολα μπορείς να αναζητήσεις το χάδι. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο ανάγνωσμα για αυτό. Όταν ψάχνεις όμως το χάδι ή τους υπεράνθρωπους ήρωες, τότε θα είσαι εντελώς απροετοίμαστος στις σφαλιάρες της ζωής. Αυτά τα μηνύματα θέλω να περάσω με τα βιβλία μου. Το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνομαι, είναι αυτό που δεν θέλει να ζει στην επιφάνεια. Αυτό που θέλει να καταλάβει και για αυτό διαβάζει.

8) Στη σύγχρονη καθημερινότητά μας και ειδικά στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας και της οικονομικής δυσπραγίας που διανύουμε, ποια θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει, τελικά, το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και, ιδιαίτερα, στους νέους;

Ο γνήσιος λόγος πιστεύω ότι θα κυριαρχήσει στο μέλλον, αφού ο σύγχρονος άνθρωπος δείχνει να θέλει να τον ακούσει αλλά και να τον επικοινωνήσει. Σε αυτή την πρώτη φάση, κυριαρχούν άναρχα τα αποφθέγματα. Είτε με τη μορφή graffiti είτε με τη μορφή αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αν δείτε και τη μετεξέλιξη της μουσικής, θα διαπιστώσετε ότι η ραπ κερδίζει συνεχώς χώρο, γιατί έχει περισσότερο λόγο. Από τη στιγμή λοιπόν που ο άνθρωπος διαβάζει παντού συμβουλές για το πως θα ζήσει, είναι ανοιχτός ο δρόμος για τη λογοτεχνία, περισσότερο από ποτέ. Αργά ή γρήγορα, θα κυριαρχήσει και η καλή λογοτεχνία. Στην αρχαία Ελλάδα πρώτα ξεκίνησαν οι απλές θεατρικές παραστάσεις στις διονυσιακές τελετές και αναπόφευκτα εμφανίστηκαν στη συνέχεια και αγαπήθηκαν οι τραγικοί ποιητές.

9) Είχατε κάποιους «ενδοιασμούς» όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή; Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τι θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων;

Φυσικά και είχα ενδοιασμούς. Η επιλογή μου να εμπεριέχονται στο βιβλίο διάλογοι βαθιάς ψυχολογικής ανάλυσης και η ανάλυση των χαρακτήρων, ήξερα ότι θα δυσκόλευε τον αναγνώστη και θα τον καλούσε να αφιερωθεί στην ανάγνωση. Αυτό ίσως συνέβαλε αρνητικά στην εμπορικότητά του. Ευτυχώς όμως, το βιβλίο αγαπήθηκε ακριβώς για αυτή την ιδιαιτερότητά του. Εκτός αυτού, υπήρχε ο ενδοιασμός για το πώς θα εισπράξει το αναγνωστικό κοινό τις σεξουαλικές σκηνές, οι οποίες είναι αρκετά έντονες, αλλά όφειλαν να είναι τέτοιες έτσι ώστε να αναλογούν στην ατμόσφαιρα του βιβλίου. Τελικά και σε αυτό το σημείο υπήρχε αποδοχή. Οι νέοι συγγραφείς θα πρέπει να αφιερώνουν πάρα πολύ χρόνο, ώστε το δημιούργημα που θα φύγει από τα χέρια τους να είναι το καλύτερο που μπορούν να δώσουν. Αν υποτεθεί ότι σε μία κλίμακα από το 1 μέχρι το 10 ένας συγγραφέας μπορεί να φτάσει το βιβλίο του στο βαθμό 6 αφιερώνοντας 500 ώρες, για να το φτάσει στο 7 χρειάζονται 1.000 ώρες και στο 8 χρειάζονται 3.000 ώρες. Ο συγγραφέας είναι υποχρεωμένος να μην κάνει εκπτώσεις στην προσπάθειά του και το αναγνωστικό κοινό θα τον ανταμείψει.

10) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο μυθιστόρημά σας «Τρεις βαθμοί μυωπίας – Βιβλίο 1: Χριστίνα», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Τη Ναταλία και την Άννα!
 
Βιογραφικό σημείωμα του Ηρακλή Γεωργαντή:

Ο Ηρακλής Γεωργαντής γεννήθηκε το 1970, ζει στην Αθήνα, είναι δικηγόρος, συνεχίζει να ταξιδεύει, να συλλέγει και να οικοδομεί. Το βιβλίο του «Τρεις βαθμοί μυωπίας – Χριστίνα» είναι το πρώτο της νουάρ τριλογίας, η οποία θα ολοκληρωθεί με τα βιβλία Ναταλία, Άννα.

Έργα του Ηρακλή Γεωργαντή:

Εκδόσεις: Κλειδάριθμος (2019)
Σελίδες: 432
Τιμή με έκπτωση: 14,94€

Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο όπως αυτή αναρτήθηκε στους «Φίλους της Λογοτεχνίας» από τον ακόλουθο σύνδεσμο:

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Το πρώτο βιβλίο της νέας νουάρ τριλογίας του Ηρακλή Γεωργαντή.

Μια ιστορία αγάπης και μίσους, εγκλήματος και προσωπικής αναζήτησης με φόντο τη σύγχρονη Αθήνα.

Πέντε εντελώς διαφορετικές γυναίκες, η Χριστίνα, η Λυδία, η Μάιρα, η Έμμα και η Στεφανία προσεγγίζουν, καθεμία με τον δικό της τρόπο, την ευτυχία, τον έρωτα, την εξουσία και το μέλλον. Ένα έγκλημα, το οποίο σκηνοθετείται από τον Μάριο, ώστε να μοιάζει με ατύχημα για να εισπραχθεί η ασφάλεια ζωής, εμφανίζει στο προσκήνιο τον δικηγόρο Ηριδανό, ο οποίος αναλαμβάνει την υπόθεση. Η παρουσία των δύο αυτών ανδρών, γίνεται αφορμή για συγκρούσεις αλλά και για εύθραυστες συμμαχίες.

Οι πρωταγωνιστές κρύβουν και κρύβονται από την αλήθεια, διεκδικώντας περισσότερα από αυτά που τους αναλογούν. Ο ερευνητής Βασδέκης, διορισμένος από την ασφαλιστική εταιρεία, κινούμενος μεθοδικά, φτάνει ένα βήμα πριν από την αποκάλυψη της απάτης. Το ανατρεπτικό τέλος τους φέρνει όλους αντιμέτωπους με την αλήθεια που αγνοούσαν. Όλοι θα μπορούσαν να την είχαν προβλέψει, αν επέλεγαν να βλέπουν τα πράγματα χωρίς την ασάφεια που δίνουν στην όραση «οι τρεις βαθμοί μυωπίας».

Πρόκειται για μία σειρά τριών νουάρ βιβλίων με κοινό στοιχείο την εσφαλμένη κατανόηση του περιβάλλοντος, στην οποία οδηγούνται οι πρωταγωνιστές εξαιτίας της επιπόλαιης τάσης τους να σχηματοποιούν, κατά το δοκούν, αδιευκρίνιστες καταστάσεις και συναισθήματα. Για τον συγγραφέα, η ελλιπής κατανόηση συναισθημάτων και χαρακτήρων είναι παρόμοια με τη θολή οπτική του φυσικού περιβάλλοντος, όταν επιλέγει να το αντικρίσει κανείς με τη στρέβλωση που επιφέρουν τρεις βαθμοί μυωπίας.

«Αν ένας άνθρωπος, στον οποίο αρέσουν τα ταξίδια, διαλέγει μία ιδιαίτερη πέτρα από κάθε μέρος που έχει επισκεφτεί, θα αισθανθεί αναπόφευκτα κάποτε την ανάγκη να τις οικοδομήσει σε ένα συνολικό δημιούργημα. Αν από τη ζωή συλλέγεις εμπειρίες, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τις οικοδομήσεις παρά να γράψεις ένα μυθιστόρημα. Όπως τα ωραία οικοδομήματα προσελκύουν τους τουρίστες, έτσι και τα ωραία βιβλία προσελκύουν τους αναγνώστες, μου είπαν. Ένα οικοδόμημα δεν φτιάχνεται για να μένει κρυμμένο και ένα βιβλίο δεν γράφεται για να μένει στο συρτάρι. Εσύ απλώς συνέχισε να χτίζεις.»


Ηρακλής Γεωργαντής

Σάββατο 7 Μαρτίου 2020

ΚΛΗΡΩΣΗ 27/6/2020 - «ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ», του Αλέξανδρου Δουμά [πατρός] (Εκδόσεις: ΚΑΡΑΚΩΤΣΟΓΛΟΥ)

Το Σάββατο στις 27/6/2020 θα κληρώσουμε ένα (1) αντίτυπο του εξαιρετικού κλασικού μυθιστορήματος με τίτλο «ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ», του Αλέξανδρου Δουμά, προσφορά των αγαπημένων εκδόσεων Καρακώτσογλου.

Για να είναι έγκυρες οι συμμετοχές σας ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα:
(1) Εγγραφείτε, ως ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ στο ιστολόγιό μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», επιλέγοντας «Δημόσια Παρακολούθηση», ώστε να είστε ορατοί στους διαχειριστές. 
(2) Γράψτε μας, υποχρεωτικά, το ΣΧΟΛΙΟ σας στην αντίστοιχη ανάρτηση στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», το οποίο και θα αποτελέσει αποκλειστικά τη συμμετοχή σας στον διαγωνισμό μας.
(3) Πατήστε, υποχρεωτικά«ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ» στη σελίδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» και στη σελίδα των εκδόσεων  ΚΑΡΑΚΩΤΣΟΓΛΟΥ στο Facebook.
(4) Κάνετε ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ της παρούσας ανάρτησης στο προφίλ σας, αν θέλετε να το δουν και οι φίλοι σας.
(5) Προσθέστε, στην ομάδα μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ», όσους φίλους σας νομίζετε πως θα ήθελαν να λάβουν μέρος στον Διαγωνισμό μας.

Έγκυρα θεωρούνται τα σχόλια μόνο των συμμετεχόντων που έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω υποχρεωτικά βήματα συμμετοχής στο διαγωνισμό μας (εννοείται κάτοικοι Ελλάδος και με ένα μόνο σχόλιο ανά άτομο).
Ευχαριστούμε πολύ τις Εκδόσεις Καρακώτσογλου για την προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλους σας Καλή Επιτυχία!

«ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ», του Αλέξανδρου Δουμά (πατρός)
Εκδόσεις: Καρακώτσογλου
Σελίδες: 206
Τιμή: 12€

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

Στη σωρεία των βιογραφιών του Αλή Πασά ξεχωρίζει ασφαλώς το ομώνυμο έργο του Αλέξανδρου Δουμά, ενός από τους κορυφαίους συγγραφείς του κόσμου. Ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας παρουσιάζει με αντικειμενικότητα τον τύραννο της Ηπείρου, αποδίδοντας με αμεροληψία τόσο τις καλές όσο και τις κακές πλευρές του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του.

Ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Αλέξανδρος Δουμάς παρουσιάζει σε αυτό το έργο του με αντικειμενικότητα τον τύραννο της Ηπείρου, αποδίδοντας με αμεροληψία τόσο τις καλές όσο και τις κακές πλευρές του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του. Αλβανικής καταγωγής, ψηλός, δυνατός, με όμορφο παρουσιαστικό, ατίθασος, πανέξυπνος αλλά και πανούργος, γενναιόδωρος με τους φίλους του, εκδικητικός και ανάλγητος με τους εχθρούς του, κατάφερε να συγκεντρώσει τεράστια πλούτη και να γίνει κύριος των Ιωαννίνων, της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και ενός μεγάλου τμήματος της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, σκοπεύοντας να αποσπαστεί από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να δημιουργήσει δικό του κράτος. Διορατικός όπως ήταν αντιλήφθηκε τις κινήσεις των Ελλήνων για την ανεξαρτησία τους και τους βοήθησε άθελά του, αναγκάζοντας μεγάλες δυνάμεις του σουλτάνου να τον πολιορκήσουν, οι οποίες άφησαν έτσι αρκετή ελευθερία κινήσεων στους υπόδουλους της νότιας Ελλάδας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΛΗΡΩΣΗΣ 7/3/2020 - «ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ», της Ραφαέλα Ρομανιόλο (Εκδόσεις: ΜΙΝΩΑΣ)

Συγχαρητήρια στον νικητή του διαγωνισμού μας με τις Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ για το εξαιρετικό, κοινωνικό μυθιστόρημα «ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ», της Ραφαέλα Ρομανιόλο! Ευχαριστούμε θερμά τις αγαπημένες εκδόσεις Μίνωας για την προσφορά τους! Ειδικότερα, ο τυχερός φίλος που κληρώθηκε είναι ο ακόλουθος:

78.    Vassilis Bozios («ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ», της Ραφαέλα Ρομανιόλο)

Ο νικητής παρακαλείται να μου στείλει αναλυτικά τα στοιχεία του, με προσωπικό μήνυμα στο προφίλ μου, το συντομότερο δυνατό (πλήρες ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και τηλέφωνο επικοινωνίας) ώστε να ενημερωθεί σχετικά ο εκδοτικός και, κατόπιν συνεννοήσεως, να παραλάβει ο ίδιος (εφόσον διαμένει Αθήνα) ή να του αποσταλεί (εφόσον διαμένει στην επαρχία) το βιβλίο που κέρδισε, μέσα σ’ ένα εύλογο χρονικό διάστημα!

Διευκρίνιση: Το βιβλίο που κερδίσατε σας κληρώθηκε με βάση την τυχαία σειρά επιλογής σας από το αυτόματο πρόγραμμα Wheel of Names (η ακριβής ώρα και ημερομηνία είναι ορατή στο κάτω δεξί μέρος της εικόνας).
Καλοδιάβαστο και πάντα τυχερός να είστε, Φίλε μας! ♥

Εδώ μπορείτε να δείτε αναλυτικά τη λίστα των συμμετεχόντων που χρησιμοποιήθηκε για την κλήρωση, με βάση τα σχόλια που αφήσατε στη σχετική ανάρτηση της ομάδας μας «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»:

1.       ιωάννα κωστοπούλου
2.       Martha Vlachogianni
3.       Τσαμπικος Σιαλαδακης
4.       Maria Dimitrakopoulou
5.       Sofia Zografou
6.       Xristina Simpiridou
7.       Ioanna Zisiopoulou
8.       Dimitris Kesanidis
9.       Ανθη Μπεκ
10.     Maria Grammenou
11.     Spuridoula Papapetrou
12.     Agaph Georgiadou
13.     Panagiotis Floros
14.     Nikos Kiki
15.     Κάτια Γαλα
16.     Kiriaki Ganiti
17.     Γιώτα Κουτσογεωργοπούλου
18.     Dimitra Gitsa
19.     Μαρία Διβανή
20.     Maria Nikolaidou
21.     Afrodith Kremmuda
22.     Άννα Άρτα
23.     Yiannis Aposporis
24.     Βίκυ Τερζίδου
25.     Thodoris Tsafis
26.     Θεωνη Κωνσταντοπουλου
27.     Voula Tsamili
28.     Chrysanthe Protopsaltou
29.     Καίτη Χαρίτου- Απόστολος
30.     Anna Karemani
31.     Stella Samara
32.     Anna Georgaki
33.     Rena Lazaridou
34.     Olga Boulahani
35.     Σταυρούλα Παρίσση
36.     Παναγιωτα Καραγιαννη
37.     Moiraida Eva
38.     Evi Chatzievaggelou
39.     Eleni Georgoulopoulou
40.     Eleutheria Agoula
41.     Maria Kalopita
42.     Ελένη Κωστοπούλου
43.     Ολγα Φώτου
44.     Μαρία Αϊβαλικλή
45.     Athina Vertseti
46.     Anastasia Flokli
47.     Irene Rodousaki
48.     Μιχαήλ Θ.
49.     Menia Kalogeraki
50.     Evi Dimi
51.     Κατερινα Κουφοπουλου
52.     Tania Daldevereni
53.     Konstantine Psallas
54.     Κατερίνα Σχισμένου
55.     Magda Koutraki
56.     Aini Agapi
57.     Δεσποινα Παυλιδου
58.     Kasiani Kosmidou
59.     Δήμητρα Καούνα
60.     Τάνια Χαμοπούλου
61.     Βαρβαρα Κατσικογιαννη
62.     Panagiota Kefala
63.     Vaso Kostoula
64.     Ξανθουλα Κεσιδου
65.     Euaggelos Sotiriou
66.     Παναγιώτα Γκουτζουρέλα
67.     ΑΘηνα Ξενικου
68.     Αντζελα Δεμ
69.     Olga Kaleni
70.     Olga Paganou
71.     Aikaterini Psalla
72.     Maria Papageorgiou
73.     Jennie Kourou
74.     Σαββας Ευη Λαγουδακις
75.     Xristina Konstantinidou
76.     Stella Ag
77.     Helen Tsantira
78.    Vassilis Bozios
79.     Αλεξανδρα Τσεκα
80.     Kratos Sisk
81.     Πόπη Ατσόνιου
82.     Σούλα Πασχαλίδου
83.     Ολια Γεωργιος Μοσκοφιδου
84.     Stavroula Spireli
85.     Ευάγγελος Μανασάκης
86.     Evelyn Garkasoula
87.     Μαρια Παπαδημητριου
88.     Anna Tsagali- Lazaros Nikolaidis
89.     Maria Tsagali
90.     Nikolaidis Lazaros
91.     Tasos Tsagkalis
92.     Dimitris Kras Kras
93.     Papadaki Elena
94.     Bagia Karapiperi
95.     Θέκλη Παγιάτη
96.     Maria Manasi
97.     Titika Marou
98.     Αννα Ι.
99.     Elen Karida
100.   Λενα Ντιβερη
101.   Kostas Kostas
102.   Γιώργος Μαλα
103.   Elli Charalampaki
104.   Angela Stratou
105.   Λένα Στόγιου
106.   Mary Florou-Owens
107.   Λία Μελαχροινού
108.   Κωνσταντίνα Δουμάνη
109.   Ελένη Πατ
110.   Ευδοκία Τσόγκα
111.   Φενια Ιωζιδου
112.   Lena Papath

113.   Ilias Avramidis