«ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ», του Κωνσταντίνου Ζαχαρία – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ», του Κωνσταντίνου Ζαχαρία – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη 
Εκδόσεις: Πηγή
Σελίδες: 228
Τιμή με έκπτωση: 12,57€
 
          Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν πως για εμάς τους βιβλιοσκώληκες η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι όταν ανακαλύπτουμε νέο συγγραφικό αίμα, λογοτέχνες που μέχρι πρότινος αγνοούσαμε και πλέον εντάσσονται στους αγαπημένους μας συγγραφείς. Δεν έχει σημασία εάν μαθαίνουμε τον συγγραφέα μέσα από το πρώτο, το δεύτερο ή το δέκατο βιβλίο του· σημασία έχει πως εμείς τώρα τον γνωρίζουμε και αισθανόμαστε αυτόν τον πρωτόγνωρο ενθουσιασμό της «πρώτης φοράς». Το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα Κωνσταντίνου Ζαχαρία, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή με τίτλο «Αγνότητα και Αμαρτία», ήρθε στα χέρια μου χωρίς να έχω ιδέα για τον τρόπο γραφής του. Εκείνα που μου κίνησαν το ενδιαφέρον ήταν ο «τολστοϊκός» τίτλος, το εξώφυλλο, η υπόθεση και κυρίως ο χαρακτηρισμός του ως ιστορικό μυθιστόρημα, καθώς η συγκεκριμένη κατηγορία είναι εκείνη στην οποία έχω τη μεγαλύτερη αδυναμία. Ίσως αυτή μου η προτίμηση να είναι απωθημένο από τα σχολικά μου χρόνια και τον απαράδεκτο και αντιπαιδαγωγικό τρόπο διδασκαλίας της Ιστορίας, που επικεντρωνόταν αποκλειστικά και μόνο στη στείρα και ανούσια αποστήθιση ονομάτων, ημερομηνιών και γεγονότων.
          Έτσι, όταν άρχισα να διαβάζω το βιβλίο του κ. Ζαχαρία, συνειδητοποίησα την εμπεριστατωμένη και σε βάθος ιστορική έρευνα που έκανε ο συγγραφέας, καθώς και την αγάπη του για τον μεγάλο Ρώσο κλασικό –ίσως και αξεπέραστο, κατά την ταπεινή μου γνώμη– Λέοντα Τολστόι. Πέρα από τη φυσιολογική επίδραση του αριστουργήματος του Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη», που σε κάποια σημεία συμβαδίζει χρονικά με όσα διαδραματίζονται στο ομολογουμένως εξαιρετικό «Αγνότητα και Αμαρτία», ο συγγραφέας κατορθώνει με έναν ευφάνταστο τρόπο να συμπεριλάβει και τον ίδιο τον Τολστόι μέσα στο δικό του μυθιστόρημα, κατά την περίοδο που εκείνος υπηρέτησε ως αξιωματικός στον πόλεμο της Κριμαίας. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως ο λιτός, περιεκτικός και ταυτόχρονα γλαφυρός και παραστατικός λόγος του συγγραφέα, κατορθώνει να συμπεριλάβει πολυάριθμα γεγονότα, τόπους και χαρακτήρες μέσα σε ένα εντυπωσιακά ολιγοσέλιδο μυθιστόρημα των μόλις 228 σελίδων. «Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ», έλεγαν οι σοφοί αρχαίοι πρόγονοί μας και είχαν απόλυτο δίκιο, ενώ μας το αποδεικνύει περίτρανα στην πράξη και ο ταλαντούχος Κωνσταντίνος Ζαχαρία.
          Η ιστορία μας ξεκινάει εν μέσω των Ναπολεόντειων πολέμων, όταν η Μόσχα τυλίγεται στις φλόγες και οι κάτοικοι απομακρύνονται πανικόβλητοι για να σωθούν. Ανάμεσά τους και η Άννα Πετρόβνα Ιβανόβα, που είναι έγκυος και ετοιμόγεννη στο δεύτερο παιδί της. Τα δυσοίωνα μαντάτα για τον θάνατο του αγαπημένου της συζύγου Ανατόλι Μπορίσοβιτς Ιβανόφ, στο πεδίο της μάχης του Μποροντινό, επισπεύδουν τη γέννα και έρχεται στον κόσμο ο δεύτερος γιος τους, ο Ντμίτρι ή Μίτια, όπως θα τον ακολουθήσουμε σε όλη την πορεία της πολυτάραχης ζωής του. Ο Μίτια και ο μεγαλύτερος αδερφός του Κιρίλ μεγαλώνουν με τη φροντίδα του πατριού τους Γκεόργκι, όμως ενώ εκείνος έχει επικεντρωθεί στην υποδειγματική ανατροφή και των δύο παιδιών της αγαπημένης του Άννας, η μεγάλη αδυναμία του είναι ο πρωτότοκός της Κιρίλ. Σε εκείνον διοχετεύει όλη την προσοχή και τη φροντίδα του, καθώς το μέλλον του φαίνεται ιδιαίτερα ελπιδοφόρο και λαμπρό. Ο μικρός Μίτια μεγαλώνει κυρίως με τη φροντίδα και την επιρροή της γιαγιάς του Σόφιας Αντριέγιεβνα, γι’ αυτό και το ενδιαφέρον του περιορίζεται περισσότερο στα βιβλία, στη θρησκεία και στη συντροφιά της γιαγιάς του και λιγότερο στις κοινωνικές συναναστροφές και κοσμικές εκδηλώσεις.
          Η ιστορία μας εξελίσσεται ταυτόχρονα με τα αναρίθμητα ιστορικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα και επηρεάζουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη Ρωσία. Ο Κιρίλ επιλέγει τις νομικές σπουδές, ενώ ο Μίτια τις θεολογικές. Η απρόσμενη εμπλοκή του Κιρίλ σε μια φοιτητική αδελφότητα, πιστή στο κίνημα και το επαναστατικό πνεύμα των Δεκεμβριστών, θα τον οδηγήσει στη σύλληψη και στη μεταφορά του στη Σιβηρία. Ο Μίτια, πιστός στον αδερφικό τους δεσμό, θα προλάβει να τον δει μέσα στη φυλακή, αλλά μόνο λίγο πριν ο Κιρίλ αυτοκτονήσει. Με το τελευταίο γράμμα του νεκρού αδερφού του για φυλαχτό, ο Μίτια αποφασίζει να ταξιδέψει, να διευρύνει το πνεύμα και τις γνώσεις του, κάνοντας όλα όσα ο μεγάλος αδερφός του δεν πρόλαβε. Έτσι αρχίζει και η δική μας περιπλάνηση στις αχανείς ρωσικές εκτάσεις, στο αριστοκρατικό και συντηρητικό Λονδίνο, στο κοσμοπολίτικο και επαναστατικό Παρίσι, στην εξωτική Κίνα της παράδοσης και του ληθαργικού οπίου και στην Αμερική των καινοτομιών, της δουλείας και του νέου τρόπου ζωής. Ο Μίτια θα ζήσει μία ζωή πολυτάραχη, θα πολεμήσει, θα αγαπήσει και θα αγαπηθεί, θα αφοσιωθεί σε ανθρώπους και σε ανώτερα ιδανικά, ενώ ταυτόχρονα θα μας δείξει σε όλο της το μεγαλείο την αδάμαστη και πολυδιάστατη ρωσική ψυχή και τη διττή ανθρώπινη φύση.
          Το ιστορικό μυθιστόρημα «Αγνότητα και Αμαρτία», του Κωνσταντίνου Ζαχαρία, είναι ένα μεγάλο, μνημειώδες μυθιστόρημα σε μια απρόσμενα ολιγοσέλιδη έκδοση, που εντούτοις κατορθώνει να μας παρασύρει σε ένα ταξίδι επικών διαστάσεων και σε τόσα πολλά ιστορικά γεγονότα, χώρες, νοοτροπίες και εποχές, που δεν μπορούμε καν να διανοηθούμε. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο νεαρός και χαρισματικός συγγραφέας κατορθώνει να αναβιώσει εκείνο το υποβλητικό κλίμα και το άρωμα της κλασικής ρωσικής λογοτεχνίας μέσα από μία νέα οπτική· και αυτό για μένα είναι και το μεγάλο κατόρθωμά του. Οφείλω τα θερμά μου συγχαρητήρια στον εξαίρετο συγγραφέα για το μεγαλειώδες «μικρό» αριστούργημά του και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Σεπτέμβριος του 1812.
 
Πρόσφυγες απομακρύνονται από τη Μόσχα και σύντομα βλέπουν έντρομοι την αρχαία πρωτεύουσα να φλέγεται. Η Άννα Πετρόβνα Ιβανόβα μαθαίνει για τον θάνατο του αγαπημένου της στο πεδίο της μάχης του Μποροντινό, λίγο πριν γεννήσει τον δεύτερο της γιο, Ντμίτρι. Παιδί ενός πολέμου και συμμετέχων ως ιατρός και παρατηρητής σε άλλους πολέμους της Ρωσίας και άλλων χωρών, ο Ντμίτρι, αναθρεμμένος µε το ορθόδοξο χριστιανικό πνεύμα από τη γιαγιά του, Σόφια Αντριέγιεβνα, θα βρεθεί αντιμέτωπος µε τα διάφορα πολιτικά και πολιτιστικά ρεύματα της εποχής του. Πολιτικές επαναστάσεις, δολοπλοκίες, η αυτοκτονία του αδερφού του στη Σιβηρία, η Βιομηχανική Επανάσταση, τα κοινωνικά προβλήματα της πορνείας, της δουλείας και του εμπορίου ναρκωτικών διαμορφώνουν τις βλέψεις του πρωταγωνιστή για τον κόσμο, ενώ η ανατροφή ενός καλλιτέχνη και η γνωριμία µε τον Λέοντα Τολστόι οδηγεί σε συζητήσεις για την εκπαίδευση και τον πολιτισμό. Ένα ιστορικό μυθιστόρημα για µια από τις πιο συγκλονιστικές εποχές της σύγχρονης ιστορίας. 

«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ - Οκτώ μέρες στη Σμύρνη», παρουσιάζει η Νοέλ Μπάξερ - Συστήνει η Κλειώ Τσαλαπάτη

          Τη Νοέλ Μπάξερ τη γνωρίζω ως συγγραφέα εδώ και αρκετά χρόνια, από το πρώτο της ακόμα μυθιστόρημα, όμως ενώ τη βιβλιοθήκη μου κοσμούν και τα πέντε της έργα, ξεκίνησα να διαβάζω το έργο της λίγο ανορθόδοξα, από το τελευταίο και πιο πρόσφατο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τίτλο «Η επιστροφή της Πηνελόπης - Οκτώ μέρες στη Σμύρνη». Οφείλω να ομολογήσω πως η γραφή της με κέρδισε από την πρώτη κιόλας αράδα, καθώς είναι μεστή, περιεκτική, γλαφυρή εκεί που πρέπει και σκληρή όπου χρειάζεται, χωρίς περιττές φιοριτούρες και πλατειασμούς· εν ολίγοις, θα μπορούσα να πω με σιγουριά ότι διαθέτει μια γραφή γνήσια, παραστατική, στιβαρή και ανεπιτήδευτη. Το θέμα του νέου της βιβλίου είναι από εκείνα που μας «πονάνε» ως έθνος, για τις χαμένες πατρίδες, για τις Καταστροφές που κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε ποτέ να χαρακτηρίσει απλούς «συνωστισμούς» και για τις ιστορικές λανθασμένες αποφάσεις και χειρισμούς που επηρέασαν τη μοίρα ολόκληρων λαών.
          Η χαρισματική συγγραφέας αποδέχτηκε την πρότασή μου να παρουσιάσει η ίδια το νέο μυθιστόρημά της στους «Φίλους της Λογοτεχνίας». Την ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που μας διέθεσε, της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο πόνημά της και σας προσκαλώ να διαβάσετε όσα μας εκμυστηρεύεται η εξαίρετη Νοέλ Μπάξερ ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την «Επιστροφή της Πηνελόπης - Οκτώ μέρες στη Σμύρνη», ένα μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί!
 
        Το νέο μου μυθιστόρημα «Η επιστροφή της Πηνελόπης - Οκτώ μέρες στη Σμύρνη» αναφέρεται σε αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος: ένα ταξίδι επιστροφής διάρκειας οκτώ ημερών στη Σμύρνη, μιας γυναίκας που ονομάζεται Πηνελόπη! Σε ποια Σμύρνη; υπονοείται ως ερώτημα: στην τωρινή Σμύρνη, το Ιζμίρ, ή στην παλιά Σμύρνη, εκείνη που χάθηκε, κάηκε, το 1922; Και στις δύο, είναι η απάντηση, με καθαρή έμφαση όμως στο σήμερα. Είναι ένα σύγχρονο ταξίδι. Για να επιστρέψεις, όμως, από κάπου έχεις φύγει! Πρόσθετα, για να κατανοήσεις, δεν γίνεται να μην επισκεφθείς το παρελθόν. Η παλιά Σμύρνη συμμετέχει όποτε η μυθιστορία χρειάζεται τη συμβολή της. Την χρειάζεται συχνά!
        Η Πηνελόπη, Πένι όπως θα τη βρείτε στις σελίδες του βιβλίου, το 2021, 99 χρόνια

μετά την Καταστροφή, επιστρέφει στον προγονικό τόπο της. Είναι τρίτη απόγονος προσφύγων από την Σμύρνη. Μια γυναίκα δηλαδή της γενιάς μας. Ελληνοβρετανίδα, με γιαγιά Σμυρνιά που είχε συνδεθεί με γάμο με τους Εγγλέζους Σάρεϊ ενός ομώνυμου σχολείου στην ελληνική γειτονιά της Αγίας Αικατερίνης.
        Επιστρέφει προετοιμασμένη. Διαβασμένη. Κουβαλάει μαζί της παλιούς χάρτες τής προ του ’22 Σμύρνης, φωτογραφίες και παλιές καρτ ποστάλ που απεικονίζουν κτίρια και μνημεία που κάποια από αυτά υπάρχουν ακόμα αφού σώθηκαν από τη μεγάλη φωτιά.
        Επιστρέφει προετοιμασμένη κι από την γιαγιά της, τη Σμυρνιά, η οποία με τις συχνές αφηγήσεις της, τις πολλές ιστορίες, μετέφερε στην εγγονή της τις μνήμες της από σμυρνέικες μέρες ευφορίας και οδύνης, με κορυφαία την Καταστροφή. Επομένως, προκύπτει ένα δεύτερο ερώτημα: ποια Πηνελόπη επιστρέφει! Η εγγονή; Η γιαγιά Πηνελόπη μέσω της εγγονής της; Μήπως η αρχέγονη γυναίκα, η Πηνελόπη της Ιθάκης, η μυθική, δηλαδή η κάθε γυναίκα, αφού όλες μάς ενώνουν, σε μια μορφή, αρχέγονες αξίες όπως η αγάπη για την εστία κι η προστατευτική μαχητικότητά μας για τους ανθρώπους που αγαπάμε;
        Ό,τι κι αν υπερισχύει από τα τρία, γεγονός είναι πως η Πένι ξεκινάει το ταξίδι της από την Αθήνα με φορτωμένη την ψυχή της αισθήματα, τον νου της φίσκα από γνώσεις που απέκτησε από τα βιβλία που διάβασε για τη Σμύρνη και τη Μικρασία, και με μια δερμάτινη τσάντα γεμάτη με ενθύμια από τη γιαγιά της. Ανάμεσα σε αυτά, το παλιό κλειδί του σπιτιού τους, που δεν υπάρχει πια, δεν έχει το κλειδί πόρτα να ανοίξει.
        Ποια να είναι η προσωπικότητά της, με απασχόλησε πολύ. Επέλεξα η Πένι να είναι δυναμική, οπωσδήποτε θετική, ευγενική στο λόγο, με ευαίσθητες αντένες ώστε να συλλαμβάνει τα αόρατα και να ερμηνεύει την αύρα, τρυφερή ώστε να αγγίζει όμορφα, επίμονη ώστε να σκάψει καλά για την Αλήθεια. Ηλικιακά ώριμη, για να έχει καταλήξει σε μια αλήθεια και σε μια ελπίδα: στη μεγάλη αλήθεια ότι την πληγή της Σμύρνης του ’22 που φέρει, δεν μπόρεσε να την γιατροπορέψει με τα δικά της μέσα επειδή  δεν είναι δική της πληγή, την απέκτησε εκ μεταφοράς από τις δυο προσφυγικές γενιές πίσω της. Και στην ελπίδα πως όταν σταθεί στο σημείο της γης όπου διαδραματίστηκαν τα φρικτά γεγονότα, με των οποίων τη μνήμη είναι σημαδεμένη, τότε, εκεί, θα μπορέσει επιτέλους να τα αντιμετωπίσει.
        Επί οκτώ μέρες περιηγείται την πόλη, και μέσα στην σύγχρονη ανακαλύπτει συνέχεια την παλαιά. Η Σμύρνη είχε μεγάλα σχέδια για την εγγονή που επέστρεψε. Περίμενε την απόγονο. Της έστελνε συνεχώς ανακαλύψεις, αποκαλύψεις… ανθρώπους-κλειδιά. Όταν θα μάθει η Πένι ότι τα καμένα ελληνικά κτίρια βρίσκονται θαμμένα κάτω από τα σύγχρονα κτίρια του κέντρου του Ιζμίρ, άρα υπάρχουν αφού τα μπάζα δεν απομακρύνθηκαν, αναμενόμενο, θα συγκλονιστεί! Καθισμένη στο παγκάκι του μεγάλου κεντρικού πάρκου της πόλης, με το νου της να καταβυθίζεται στο τι υπάρχει από κάτω, και δεν πρόκειται απλώς για ντουβάρια ασφαλώς, θα την συναντήσει η συντριπτική συνειδητοποίηση πως, ναι, βρισκόμενη στον τόπο της μνήμης αποκτάει πια τις δικές της εικόνες. Μια δική της παλιά Σμύρνη, όχι από μεταβίβαση πια. Εκεί θα τακτοποιήσει την προσφυγική περιουσία της.
        Οι σκέψεις και τα αισθήματα της Πένι που περιγράφονται στο μυθιστόρημα είναι ρεαλιστικά. Βασίζονται στα δικά μου, κατά το προσωπικό μου ταξίδι στην προγονική μου Σμύρνη, που προηγήθηκε. Αληθινά είναι και τα τοπογραφικά της Σμύρνης του χθες και του σήμερα. Τις διαδρομές στην πόλη της ηρωίδας μου τις έχω περπατήσει. Το ιστορικό πλαίσιο είναι αυστηρώς πραγματικό, μιας και πρεσβεύω μόνο ελεγμένες ιστορικές πληροφορίες στα μυθιστορήματα. Αντίθετα, τα πρόσωπα που θα συναντήσει στη Σμύρνη η Πένι και οι δράσεις τους καθώς και τα περιστατικά κατά την Καταστροφή είναι όλα μυθοπλασία. Πρόκειται δηλαδή για ένα σύγχρονο μυθιστόρημα με ρίζες!

Νοέλ Μπάξερ

 
Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέως:

 
Η Νοέλ Μπάξερ γεννήθηκε στην Αθήνα από Βρετανό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα. Τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στην Καβάλα. Σπούδασε στην Ελλάδα (Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων) και στην Αγγλία (μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχαιολογία). Εργάστηκε στη διαφήμιση και, μετά, ως υπεύθυνη επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων σε ελληνικές επιχειρήσεις. Αρθρογραφεί σε περιοδικά και εφημερίδες.

 
Πρόσφατη εργογραφία της Νοέλ Μπάξερ:
 
«Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ – Οκτώ μέρες στη Σμύρνη»

Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 352
Τιμή με έκπτωση: 14,94€
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Η Πένι (Πενέλοπε) Σάρεϊ, Ελληνοβρετανίδα που ζει στην Αθήνα, ταξιδεύει στη Σµύρνη έναν αιώνα µετά την Καταστροφή μεταφέροντας στις αποσκευές, και στην ψυχή της, οικογενειακές ιστορίες κι ενθύμια από τη ζωή των προγόνων της στη χαμένη πολιτεία: τα τρομακτικά γεγονότα του 1922 που της εξιστόρησαν η γιαγιά της Πηνελόπη και οι θείες της, αλλά και τις αναμνήσεις τους από τα προηγούμενα σμυρνέικα χρόνια της ακμής και της ξεγνοιασιάς. Μαζί, φέρνει μαρτυρίες προσφύγων, ιστορικές γνώσεις… και έναν σωρό παλιούς χάρτες!
Επιστρέφει το κλειδί της κατοικίας Σάρεϊ που κάηκε το ’22. Δεν έχει πλέον πόρτα ν’ ανοίξει.
Στο ταξίδι επιστροφής της αναζητεί παλιές πατημασιές, τα βλέµµατα που ακούμπησαν σε τοίχους σμυρνέικων σπιτιών που ακόμη στέκουν, το όρος Σίπυλος τι θέλει να της μαρτυρήσει µε τις πνοές του αέρα, τους ήχους που φέρνει η αύρα από τη θάλασσα! Θα αναδυθούν καινούργια συναισθήματα, θα έρθουν πολλές σκέψεις, θα συμβούν απρόσμενες αποκαλύψεις. Στη Σµύρνη η Πένι θα γνωρίσει ανθρώπους που πρόθυμα θα τη βοηθήσουν να πλησιάσει κι άλλο την Αλήθεια.
Θα αναχωρήσει οκτώ μέρες µετά, µε τη βεβαιότητα πως η παλιά Σµύρνη ανέμενε την επιστροφή της απογόνου! Και µε τη γοητευτική διαπίστωση πως το ταξίδι αυτό, μαγικά, αόρατα και άηχα, έβαλε σε τάξη τις ιστορίες και τα αισθήματα που της κληροδοτήθηκαν.
 
Με το που πάτησα στον τόπο της Σμύρνης, διαπίστωσα µε έκπληξη ότι τα πράγµατα απέκτησαν διαφορετική βαρύτητα. Κουβαλούσα ανθρώπους, τους ανθρώπους µου, κι όχι µονάχα τις μνήμες τους, ούτε µόνο τα πολλά λόγια τους, αφηγήσεις χρόνων και καιρών? τα «µην ξεχάσεις και τούτο», «µην ξεχάσεις και τ’ άλλο» τους, µε την αγωνία μήπως η απόγονος λησμονήσει. «Τις παλιές ιστορίες που συνέβησαν εδώ τις θυμάται ο ήλιος. Τις φυλάει στο άρμα του» µου υπέδειξε ήσυχα η Πηνελόπη, της οποίας ήμουν η συνέχεια.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
 
Δείτε ΕΔΩ το συγγραφικό ταξίδι της Νοέλ Μπάξερ στο χθες και το σήμερα της Σμύρνης: https://www.youtube.com/watch?v=Q6xKR0QLy04
  

«ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ», των Γιάννη & Μαρίνας Αλεξάνδρου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ», των Γιάννη & Μαρίνας Αλεξάνδρου – Γράφει η
Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Λιβάνη
Σελίδες: 460
Τιμή με έκπτωση: 15,30€
 
          Πάνε πολλά χρόνια που το συγκεκριμένο συγγραφικό ζεύγος με έχει κερδίσει με τη χαρισματική πένα του και τα μοναδικά, αλησμόνητα βιβλία του. Δεν αναφέρομαι στους δύο συγγραφείς ξεχωριστά, καθώς θεωρώ πως είναι άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους, όπως και η γραφή τους επίσης. Στα μυθιστορήματά τους, η Ιστορία διαβαίνει χέρι χέρι με τη μυθοπλασία και το συναίσθημα, ενώ η απαραίτητη αντικειμενικότητα και περιγραφή γεγονότων και συνθηκών του παρελθόντος συμβαδίζει με την ευαισθησία και την ολοζώντανη απεικόνιση χαρακτήρων και καταστάσεων του σήμερα· συνεπώς, ο συνδυασμός όλων των παραπάνω είναι τόσο αρμονικός, ώστε δεν μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς πού αρχίζει η γραφή της Μαρίνας Αλεξάνδρου και πού συνεχίζει η γραφή του Γιάννη Αλεξάνδρου ή πού αυτές συγχωνεύονται. Προσωπικά και με κάθε ειλικρίνεια, μπορώ να σας βεβαιώσω πως δεν έχει πέσει στα χέρια μου ούτε ένα βιβλίο τους που να μη με έχει ενθουσιάσει, να μη με έχει καθηλώσει και να μη με έχει αφήσει πλήρως ικανοποιημένη ως αναγνώστρια, αφού όχι μόνο απολαμβάνω καθαρή λογοτεχνική ψυχαγωγία, αλλά μαθαίνω και αμέτρητα ιστορικά γεγονότα και άλλες χρήσιμες πληροφορίες, όλα δοσμένα είτε μέσω της πλοκής είτε μέσω υποσημειώσεων ή ιστορικού παραρτήματος στο τέλος του βιβλίου.
          Ήταν, επομένως, λογικό και αναμενόμενο να πάρω στα χέρια μου το μυθιστόρημά τους με τίτλο «Στο κόκκινο και στο γαλάζιο», που κυκλοφόρησε μέσα στο 2020 από τις εκδόσεις Λιβάνη, με την ανυπομονησία μικρού παιδιού για το νέο αναγνωστικό ταξίδι που αυτό μου επιφύλασσε. Παρότι το ξεκίνησα σχετικά σύντομα και το τελείωσα ανάλογα γρήγορα, αφού η ανάγνωση γινόταν όπως πάντα σε ασθμαίνοντες ρυθμούς, δεν μπόρεσα να εκθέσω άμεσα γραπτώς την άποψή μου, λόγω άλλων επειγουσών υποχρεώσεων. Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει κάθε έργο των συγκεκριμένων συγγραφέων, αυτό είναι η σφιχτοδεμένη και πλούσια πλοκή, που καταφέρνει πάντοτε να χωρέσει μέσα σε λιγότερες σελίδες από ό,τι θα περίμενε κανείς. Οπότε, είναι απολύτως φυσιολογικό, όταν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα από την πρώτη ανάγνωση και έχουν μεσολαβήσει και άλλα βιβλία –καθότι, κάθε βιβλιοφάγος που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να μη διαβάζει συνέχεια, όσο πιεσμένος από ελεύθερο χρόνο κι αν είναι–, ο αναγνώστης να ξεχάσει κάποιες βασικές λεπτομέρειες, ώστε να είναι σε θέση να γράψει την αναλυτική του άποψη και την αίσθηση που αυτό του άφησε. Στη δική μου περίπτωση –και οφείλω να ομολογήσω πως είναι, πλέον, μόνιμη συνήθειά μου στα δικά τους βιβλία– η μόνη λύση ήταν να διαβάσω ξανά το μυθιστόρημά τους, για να «φρεσκάρω» τη μνήμη μου· όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, άλλο που δεν ήθελα!
          Οι αγαπημένοι συγγραφείς και σε αυτό το έργο τους ακολουθούν την ίδια νόρμα με άλλα τους βιβλία, ταξιδεύοντάς μας ταυτόχρονα στο παρόν αλλά και στο παρελθόν, συνδέοντας πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Εδώ την τιμητική του έχει το γραφικό Γαλαξείδι, την πλούσια ιστορία του οποίου αγνοούσα, αφού στο μυαλό μου το έχω συνδυάσει με μια «γεωγραφική συνέχεια» των Δελφών και της κατάβασης από τον Παρνασσό, ενώ συνήθως η στάση που κάναμε, στις εκάστοτε εκδρομές μας, ήταν στην κοντινότερη Ιτέα. Το ζεύγος Αλεξάνδρου, με τούτο το μυθιστόρημά τους, μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε σε βάθος το υπέροχο αυτό μέρος με την τόσο ενδιαφέρουσα όσο και άγνωστη ιστορία του. Μας ξεναγούν στο σύγχρονο Γαλαξείδι των παραθαλάσσιων τουριστικών μαγαζιών, στη γραφική προκυμαία του με τα πολυάριθμα ταβερνάκια και τα πάλαι ποτέ πλούσια αρχοντικά, όμως ταυτόχρονα μας βάζουν στη μοναδική χάρτινη «χρονομηχανή» τους και μας ταξιδεύουν στη θαλασσινή πολιτεία του παρελθόντος όταν το Γαλαξείδι ήταν λιμάνι για μεγαλόπρεπα ιστιοφόρα και πατρίδα ισχυρών ελλήνων καραβοκύρηδων, που όργωναν με τα καράβια τους όλη τη Μεσόγειο, κι έφταναν από τη Μασσαλία μέχρι ακόμα και τη Μαύρη Θάλασσα. Πέρα όμως από αυτό το υπέροχο, φωτεινό και γαλάζιο μέρος, βορειότερα υπάρχει και ένα μέρος σκοτεινό, δαιδαλώδες και «ιριδίζον», που βρίσκεται στα έγκατα της γης περιμένοντας για χρόνια να ανακαλυφθεί, και οι εξαίρετοι συγγραφείς μάς παρασύρουν μέχρι εκεί, οδηγώντας μας με μαεστρία ξανά προς το φως και τον φρέσκο θαλασσινό αέρα.
          Στο μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου, παρακολουθούμε την ιστορία δύο ανθρώπων που βρίσκονται στη «δεύτερη» νεότητά τους, αφού έχουν από έναν αποτυχημένο γάμο στο ενεργητικό τους και μεγάλα παιδιά. Η Λουκία, η οποία χώρισε πολύ νέα και πλέον είναι πρόσφατα συνταξιοδοτημένη, έχει μεγαλώσει μόνη της τα δύο κορίτσια της, την Ελίνα και την Πέννυ, οι οποίες είναι πια φοιτήτριες. Διαθέτοντας πλέον άπειρο ελεύθερο χρόνο και όρεξη για να τον αξιοποιήσει δημιουργικά, αφού ακόμα είναι αρκετά νέα, αποφασίζει εντελώς απρογραμμάτιστα να ξεκινήσει μία νέα δουλειά στο γραφικό Γαλαξείδι: να φτιάξει το δικό της μαγαζί με εκλεκτά και καλόγουστα τουριστικά είδη. Ο κατάλληλος χώρος εντοπίζεται πολύ σύντομα και η Λουκία γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του αρχοντικού, τον Αρίστο, από τον οποίο θα νοικιάσει το ισόγειο για να το μετατρέψει σε κατάστημα. Ο Αρίστος είναι σχεδόν συνομήλικός της, μεταλλειολόγος μηχανικός και επίσης χωρισμένος, με μία μεγάλη κόρη, τη Μυρτώ, η οποία σπουδάζει ωκεανολόγος στη Γαλλία, έχοντας μεγαλώσει εκεί με τη μητέρα της. Οι δύο ώριμοι και δραστήριοι άνθρωποι συμφωνούν σε πολλά και αποφασίζουν να συνεταιριστούν, ώστε να προσφέρει ο καθένας ό,τι καλύτερο διαθέτει στη νέα και πολλά υποσχόμενη επιχείρησή τους.
          Το αρχοντικό του Αρίστου προέρχεται από τους προγόνους του, που αποτελούσαν μία από τις ισχυρότερες οικογένειες καραβοκύρηδων του τόπου, με πλούσιο ναυτικό παρελθόν και πολλές εμπορικές δραστηριότητες. Η ψυχή αυτής της οικογένειας αποδείχτηκε πως ήταν μια χαρισματική γυναίκα, η κυρα-Λένη, η οποία –σε καιρούς που δεν ευνοούσαν καθόλου τη γυναίκα, ούτε την ενεργή συμμετοχή της στις επιχειρήσεις και το εμπόριο–, κατόρθωσε να υπερκεράσει όλα τα ανυπέρβλητα εμπόδια που είτε προϋπήρχαν είτε παρουσιάστηκαν εν καιρώ στη ζωή της και να βγει νικήτρια, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα και την κληρονομιά της στον τόπο αλλά και στους απογόνους της.
    Ταυτόχρονα με το γοητευτικό και καθηλωτικό ταξίδι μας στο παρελθόν, περιπλανιόμαστε και στο λιγνιτωρυχείο όπου απασχολείται συχνά ο Αρίστος, λόγω της ιδιότητάς του. Μία τυχαία ανακάλυψη ενός πολύτιμου και ιδιαίτερα δυσεύρετου μετάλλου από έναν παλαίμαχο εργάτη, τον μπαρμπα-Μιχάλη, θα πυροδοτήσει μία θανάσιμη σκευωρία σε βάρος τους από αδίστακτους εγκληματίες, –που επιδιώκουν τον πλουτισμό με κάθε κόστος–, η οποία θα εξελιχθεί ραγδαία και με απρόβλεπτες συνέπειες, δρομολογώντας καταιγιστικές ανατροπές και εκτοξεύοντας την αγωνία μας στο κόκκινο.
          Το μυθιστόρημα «Στο κόκκινο και στο γαλάζιο», των αγαπημένων Γιάννη και Μαρίνας Αλεξάνδρου, είναι ένα βιβλίο πλούσιο, μεστό και συναρπαστικό, με πρωτότυπη και καθηλωτική πλοκή, με ήρωες που εντυπωσιάζουν, σαγηνεύουν και κερδίζουν τον αναγνώστη, αλλά ενίοτε προκαλούν και την αμετάκλητη, βαθιά αντιπάθειά του, με ιστορικές διαδρομές άγνωστες στους περισσότερους από εμάς και με ρυθμούς καταιγιστικούς, είτε στο παρόν είτε στο παρελθόν. Εν αναμονή του νέου βιβλίου τους με τίτλο «Ταξιδιώτες της Ανατολής», που πρόκειται να κυκλοφορήσει εντός των ημερών, οφείλω να τους δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για ένα ακόμα εξαιρετικό τους μυθιστόρημα και να τους ευχηθώ καλή επιτυχία στο νέο τους πόνημα! Προσωπικά, Φίλοι μου, θα σας πρότεινα, πριν ταξιδέψετε στην πλανεύτρα «Ανατολή», να παρασυρθείτε σε ένα αλησμόνητο ταξίδι στο «Κόκκινο και στο Γαλάζιο»· με κάθε ειλικρίνεια, σας υπόσχομαι πως θα απολαύσετε εξίσου και τα δύο!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Η Λουκία, μια νέα γυναίκα που μεγαλώνει μόνη τα δυο κορίτσια της, γνωρίζει τυχαία τον Αρίστο, έναν πολυάσχολο μεταλλειολόγο μηχανικό. Νοικιάζει το οικογενειακό του αρχοντικό στο Γαλαξείδι, με σκοπό να ανοίξει εκεί ένα μαγαζί. Οι δυο τους θα συνεταιριστούν και η συνεργασία τους θα εξελιχθεί σε δυνατή αγάπη και πάθος.
 
Ζούμε την καθημερινότητά τους, με τις χαρές, τις διαφωνίες και τα γέλια. Μελανό σημείο είναι ο έρωτας της Μυρτώς, της κόρης του Αρίστου, η οποία μπλέκει με λάθος άνθρωπο, που θέλει να τη χρησιμοποιήσει στα σκοτεινά του σχέδια, μια και δε διστάζει να σκοτώσει προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του.
 
Παράλληλα, το Γαλαξείδι, η θαλασσινή πολιτεία με το πλούσιο ναυτικό παρελθόν, ζωντανεύει μπρος στα μάτια μας. Ακολουθούμε τα περήφανα ιστιοφόρα στα μακρινά τους ταξίδια από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Μασσαλία, τότε που θαλασσινό νερό κυλούσε στις φλέβες των ναυτικών. Παρακολουθούμε την πολυτάραχη ζωή τους, από τη μεγάλη ακμή των ιστιοφόρων μέχρι την παρακμή τους, όταν άρχισε η χρήση ατμού στα πλοία. Η κυρα-Λένη, πρόγονος του Αρίστου, με την πολυκύμαντη ζωή της πρωταγωνιστεί, μαζί με τα ιστιοφόρα, στην ιστορία μας. Όλα όσα βιώνει μας συνεπαίρνουν και οι περιπέτειές της μας κόβουν την ανάσα.
 
Συγκλονιζόμαστε με το χθες, ερωτευόμαστε στο σήμερα, ενώ πλημμυρίζουμε αισιοδοξία για το αύριο.
 
Αποσπάσματα:
 
Για το ρίξιμο του καραβιού στη θάλασσα μαζεύτηκε όλο το Γαλαξείδι. Ο καπετάνιος έπιασε το χεράκι του παιδιού και μαζί έσπρωξαν το τρικάταρτο στο νερό. Πέρα, τα πλοία ήταν με τα πανιά φουσκωμένα, έτοιμα να φύγουν.
 
Μπερδεύτηκαν και οι δύο με επιθυμίες και πόθους που τους παρέσερναν.
―Τι κάνουμε; ψιθύρισε εκείνη.
Το κρύο ήταν έξω, μαζί με τον αέρα που σφύριζε. Μέσα όμως βασίλευαν η θαλπωρή, η ζεστασιά και η μέθη. Τούτη τη φορά ο έρωτάς τους ήταν πιο γλυκός και πιο μελένιος...
 
Ξαφνικά μες στο ορυχείο ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος. Ήταν σαν να γκρεμίζονταν τα τοιχώματα μιας στοάς και ο αέρας γύρω τους γέμισε μαύρη σκόνη. Εν τω μεταξύ το νερό ανέβαινε, όλο και ανέβαινε... 

«ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΕ ΚΛΕΙΔΙ», παρουσιάζει ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης - Συστήνει η Κλειώ Τσαλαπάτη

          Δεν νομίζω να υπάρχει κανένας αναγνώστης που σέβεται τον εαυτό του ο οποίος δεν έχει διαβάσει τουλάχιστον ένα αστυνομικό μυθιστόρημα στη ζωή του και, κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αυτής, να μην έχει προσπαθήσει να ταυτιστεί με τον εκάστοτε ντετέκτιβ, ο οποίος αναζητά τις μικρές αλλά καθοριστικές λεπτομέρειες που θα του φανερώσουν τον ένοχο κάθε εγκλήματος. Προσωπικά, λατρεύω τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι και τον μοναδικό, ιδιόρρυθμο ντετέκτιβ της Ηρακλή Πουαρό, που φροντίζει επιμελώς το καμπυλωτό μουστάκι του, αναζητά σπάνιες γαστριμαργικές απολαύσεις για να τις απολαύσει εντελώς ανενόχλητος και γίνεται πυρ και μανία όταν τον αποκαλούν Γάλλο, αφού ο ίδιος είναι ένας περήφανος Βέλγος που απλά τυχαίνει να μιλάει γαλλικά. Όταν, λοιπόν, έχεις λατρέψει έναν τέτοιο ασύγκριτο λογοτεχνικό ήρωα, είναι βέβαιο ότι θα καλωσορίσεις ένα αστυνομικό μυθιστόρημα προερχόμενο από έναν ταλαντούχο και ευρηματικό συγγραφέα που γνωρίζει σε βάθος το αντικείμενο με το οποίο καταπιάνεται. Εάν βέβαια το βιβλίο αυτό διαδραματίζεται και σε έναν άκρως καλοκαιρινό προορισμό, όπως η Νήσος μέσα στον Αύγουστο, τότε δεν νομίζω πως υπάρχει κάποια καλύτερη αναγνωστική πρόταση πάνω στο συγκεκριμένο είδος τη συγκεκριμένη εποχή.

          Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου αστυνομικού μυθιστορήματός του από τις εκδόσεις Μίνωας με τίτλο «Μυθιστόρημα με κλειδί», ο κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης είχε την καλοσύνη να παρουσιάσει ο ίδιος το νέο του πόνημα στους «Φίλους της Λογοτεχνίας». Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που μας διέθεσε, του εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο του βιβλίο αλλά και στο σύνολο του συγγραφικού του έργου και σας προσκαλώ να διαβάσετε όσα μας αποκαλύπτει ο εξαίρετος συγγραφέας, ώστε να ανακαλύψετε κι εσείς λίγα περισσότερα στοιχεία για το συναρπαστικό του «Μυθιστόρημα με κλειδί»!
 
    O αστυνόμος του τμήματος ανθρωποκτονιών Αττικής, Χριστόφορος Μάρκου περνάει την άδειά του στη Νήσο, προς τα τέλη Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια ενός πάρτι, στο σπίτι μιας Ελβετίδας, σε μια μικρή αποθήκη ανακαλύπτεται το πτώμα της Λούσι Ντέιβις, μια νεαρής Αγγλίδας δημοσιογράφου. Τα τραύματα στο κεφάλι, και το στήσιμο του χώρου υποδεικνύουν πως πρόκειται για δολοφονία.
    Οι διακοπές του Μάρκου λαμβάνουν τέλος και η αναζήτηση του δολοφόνου ξεκινά, μέσα σε αντίξοες συνθήκες: με τη Νήσο αποκλεισμένη απ’ τον αέρα, το εγκληματολογικό δεν μπορεί να φτάσει, πολύτιμα στοιχεία και γενετικό υλικό κινδυνεύουν να χαθούν, το πτώμα δεν μπορεί να φύγει για νεκροτομή κι ο αστυνομικός διοικητής Νήσου είναι αποκλεισμένος σε άλλο νησί. Ο Μάρκου με τη βοήθεια ενός νεαρού δόκιμου, πρέπει να βρει τον δράστη, πριν πέσει ο αέρας και κατορθώσει να διαφύγει με το επόμενο πλοίο της γραμμής.
    Οι ύποπτοι πολλοί, μέλη του «κλειστού κύκλου της Νήσου,» επισκεπτών διαφόρων εθνικοτήτων που έχουν μετατρέψει το μικρό αυτό ψαρονήσι σε καλοκαιρινό τους παράδεισο. Αναζητώντας στοιχεία σε κουτσομπολιά, σε μυστικά, ψέματα, και σ’ ένα μυθιστόρημα που έγραφε το θύμα, τα πράγματα περιπλέκονται όταν ένας ύποπτος βρίσκεται νεκρός, σε μια απομακρυσμένη παραλία. Αυτοκτονία, ατύχημα ή νέα δολοφονία;
    Μέσα από ανατροπές κι εντάσεις, σε ένα κατά τ ’άλλα ειδυλλιακό τοπίο, και με ένα ακόμα άλυτο έγκλημα πενήντα, ίσως και παραπάνω, χρόνια πριν, ο Μάρκου τρέχει ενάντια στον χρόνο για να βρει τη λύση.
    Ο τίτλος «Μυθιστόρημα με κλειδί» έχει διττό νόημα: είναι λογοτεχνικός όρος, που σημαίνει ένα μυθιστόρημα που περιγράφει πραγματικά πρόσωπα και πράγματα υπό ελαφρά επικάλυψη μυθοπλασίας. Ο αστυνόμος Μάρκου, λοιπόν, ψάχνει στοιχεία στο μυθιστόρημα με κλειδί που έγραφε το θύμα, η Λούσι Ντέιβις, αποκαλύπτοντας τα μυστικά των φίλων και γνωστών της, του κλειστού κύκλου της Νήσου. Παράλληλα ο αναγνώστης καλείται να ξεκλειδώσει το μυστήριο, ν’ ανοίξει κάθε πόρτα και να βρει τις απαντήσεις, στο πλευρό του Μάρκου, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία ως κλειδί.
    Το «Μυθιστόρημα με κλειδί» είναι ένα whodunit, φόρος τιμής στους αγαπημένους μου συγγραφείς, απ’ την Αγκάθα Κρίστι στον Ζορζ Σιμενόν, και στους μαιτρ της λεγόμενης χρυσής εποχής της αστυνομικής λογοτεχνίας.
    Είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, το comeback μου στην ελληνική λογοτεχνία μετά από έξι χρόνια, γραμμένο όπως ακριβώς μου αρέσει να τα διαβάζω, ως φανατικός αναγνώστης του είδους: χωρίς υπέρμετρη βία και αιματηρές περιγραφές, στηριγμένο στην έρευνα και τον ανθρώπινο παράγοντα, την ψυχολογία και τα κίνητρα του εγκλήματος, τα οποία γνωρίζω καλά χάρη στην εμπειρία μου ως ποινικολόγος, και στις σπουδές στην εγκληματολογία, στην Αθήνα και το Παρίσι
    Άλλωστε, οι κοινωνίες αλλάζουν, οι πρακτικές της αστυνομίας  και των forensic επιστημών εξελίσσονται, η ανθρώπινη ψυχολογία και τα κίνητρα του εγκλήματος μένουν όμως πάντα τα ίδια.
    Κι αυτά ξεκλειδώνουν, τελικά, το «Μυθιστόρημα με κλειδί».
 

Χρήστος Μαρκογιαννάκης

 
Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέα:

 
Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης γεννήθηκε το 1980 στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και μεγάλωσε. Με σπουδές στη Νομική και την Εγκληματολογία στην Αθήνα και το Παρίσι, τα τελευταία χρόνια ζει στη γαλλική πρωτεύουσα. Βραβευμένος συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας και δοκιμιακών βιβλίων για την αισθητική του εγκλήματος, είναι εμπνευστής της έννοιας criminart και μέλος της Crime Writers’ Association.
 
Βιβλιογραφία:
- The Louvre Murder Club / Scènes de crime au Louvre, 2017, Éditions Le Passage (βραβείο Document Littéraire National)
- Au 5e étage de la faculté de droit, 2018, µυθιστόρηµα Éditions Albin Michel (βραβεία Balai d’Or και Académie du Var)
- The Orsay Murder Club / Scènes de crime à Orsay, 2018, Éditions Le Passage
- Mourir en scène, 2020, µυθιστόρηµα Éditions Albin Michel
 
Πρόσφατη εργογραφία συγγραφέα:
 
«ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΕ ΚΛΕΙΔΙ», του Χρήστου Μαρκογιαννάκη

Εκδόσεις: Μίνωας (Μάιος 2021)
Σελίδες: 372
Τιμή με έκπτωση: 14,94€
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Η Νήσος, ένα ειδυλλιακό ψαρονήσι, έχει γίνει καλοκαιρινός προορισμός του διεθνούς τζετ σετ. Ο αστυνόμος του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Αττικής Χριστόφορος Μάρκου περνάει εκεί την άδειά του, όταν κατά τη διάρκεια ενός πάρτι η Λούσι Ντέιβις, μια νεαρή Αγγλίδα δημοσιογράφος, βρίσκεται δολοφονημένη στην αποθήκη της οικοδέσποινας.
 
Με το νησί αποκλεισμένο από τον άνεμο, ο Μάρκου ψάχνει το κίνητρο και τον δράστη στα μυστικά, τα ψέματα και τα κουτσομπολιά του «κλειστού κύκλου της Νήσου» και σε ένα μυθιστόρημα με κλειδί που έγραφε το θύμα.
 
Η επιφανειακή ηρεμία του νησιού διαταράσσεται ενώ ένα ακόμη ανεξιχνίαστο έγκλημα από το παρελθόν θα περιπλέξει την υπόθεση.
 
Καθώς η λίστα των νεκρών μεγαλώνει, θα κατορθώσει ο Μάρκου να βρει τον δολοφόνο προτού αυτός καταφέρει να ξεφύγει με το επόμενο πλοίο της γραμμής; 

«ΤΡΕΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ», του Εμμανουήλ Γ. Μαύρου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΤΡΕΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ», του Εμμανουήλ Γ. Μαύρου – Γράφει η Κλειώ
Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Άνεμος
Σελίδες: 304
Τιμή με έκπτωση: 13,80€
 
          Τον Εμμανουήλ Γ. Μαύρο είχα τη χαρά να τον γνωρίσω αρχικά μέσα από το πρώτο εκπληκτικό βιβλίο του «Ο υιός του Νείλου» και κατόπιν διά ζώσης. Πρόκειται για έναν ταλαντούχο συγγραφέα και πολυπράγμων άνθρωπο, που πάντοτε καταπιάνεται με θέματα εξαιρετικά ενδιαφέροντα, επίκαιρα και ενίοτε αμφιλεγόμενα, καταθέτοντας με θάρρος την προσωπική του τεκμηριωμένη άποψη, είτε μέσα από τη συγγραφική είτε μέσα από τη σκηνοθετική του ιδιότητα. Έτσι ανυπομονούσα ιδιαίτερα να διαβάσω το νέο του μυθιστόρημα με τίτλο «Τρένα μεγάλων αποστάσεων», που κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική, και επικεντρώνεται στην εποχή της πανδημίας που βιώνουμε όλοι μας, δίνοντας τη δική του εκδοχή για τον τρόπο διαχείρισης των εμβολιασμών και της εκμετάλλευσής τους από τις μεγάλες πολυεθνικές, καθώς και τον χειρισμό των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Όμως, ταυτόχρονα, ο συγγραφέας συνυφαίνει αυτά τα τόσο φλέγοντα και επίκαιρα ζητήματα με το διαχρονικό θέμα ενός σαρωτικού αταίριαστου έρωτα, που δεν υπακούει σε κανόνες, επιταγές και ιδιάζουσες συνθήκες για να εκδηλωθεί, να ανθίσει και να παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του. Όσοι έχετε διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία του κ. Μαύρου, ίσως έχετε σχηματίσει την εντύπωση πως το αγαπημένο του θέμα είναι η Ιστορία, όμως εδώ, στα «Τρένα μεγάλων αποστάσεων», αποκλίνει από τη συνηθισμένη θεματολογία του και ασχολείται με το παρόν και τα όσα θεατά ή αθέατα διαδραματίζονται γύρω μας. Για μένα, αυτό είναι και ένα μεγάλο στοίχημα του συγγραφέα με τον εαυτό του, το οποίο σαφώς κέρδισε με μεγάλη άνεση.
          Βρισκόμαστε, λοιπόν, εν μέσω μιας πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης, μιας πανδημίας όπως αυτή έχει χαρακτηριστεί από τους επίσημους φορείς. Οι έρευνες των επιστημόνων οδηγούν στην επιβεβλημένη δημιουργία ενός εμβολίου για να αναχαιτίσουν την περαιτέρω εξάπλωση του φονικού ιού. Όμως, για να χορηγηθεί αυτό στους πολίτες, είναι αναγκαία η δημιουργία ενός ειδικού ηλεκτρονικού προγράμματος μέσω του οποίου θα καταγράφονται όλοι όσοι προβαίνουν σε εμβολιασμό. Τη δημιουργία αυτού του προγράμματος για τη χώρα μας αναλαμβάνει μια μεγάλη ελληνική πολυεθνική εταιρία, η «Data Health», την οποία διοικεί ένας επιτυχημένος, γοητευτικός, όσο και αδίστακτος, νέος επιχειρηματίας, ο Γιώργος Κούρτης. Η ευόδωση και αυτής του της επιχειρηματικής κίνησης είναι σχεδόν βέβαιη, αφού ως αμοιβή για τη δημιουργία αυτού του προγράμματος προβλέπεται ένας πραγματικός πακτωλός χρημάτων, με αποτέλεσμα η «Data Health» να αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο στον διεθνή επιχειρηματικό στίβο. Αυτό όμως που δεν μπορεί να προβλέψει ο έμπειρος και διορατικός επιχειρηματίας είναι ότι στην ξέφρενη πορεία του προς την επιτυχία –και την ακόμη μεγαλύτερη καταξίωσή του μεταξύ των υπόλοιπων «αρίστων» της κοινωνίας– θα σταθεί ως ανυπέρβλητο εμπόδιο μια νεαρή επιστήμονας με αδέκαστο χαρακτήρα και με ακλόνητες ηθικές αρχές, δυσεύρετα «μειονεκτήματα» τουλάχιστον στους χώρους όπου εκείνος έχει συνηθίσει να κινείται και να δρα έως τώρα.
          Η Χριστίνα Πολίτη είναι μια πολλά υποσχόμενη επιστήμονας κι εκείνη που θα αναλάβει την ολοκλήρωση του προαναφερόμενου προγράμματος μέσα στην πολυεθνική του Γιώργου Κούρτη. Λίγο καιρό πριν την επίσημη παρουσίαση του λογισμικού στην ετήσια Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, η κοπέλα θα συνειδητοποιήσει πως εσκεμμένα τίποτα δεν λειτουργεί φυσιολογικά μέσα στο πρόγραμμα αυτό, καθώς δεν έχει ως γνώμονά του την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, αλλά μάλλον στοχεύει στο ακριβώς αντίθετο. Οι οικογενειακές καταβολές της, το ήθος της και οι ηθικές της αρχές δεν της επιτρέπουν να παραμείνει απλή θεατής χωρίς να αντιδράσει, όμως η πρωτοβουλία της έρχεται αντιμέτωπη με τεράστια οικονομικά συμφέροντα, πολιτικές σκοπιμότητες και κρυφές «συμφωνίες κυρίων» μεταξύ εκείνων που εξουσιάζουν τη χώρα σε κάθε τομέα. Κυρίως, όμως, θα έρθει αντιμέτωπη με το αφεντικό της, τον Γιώργο Κούρτη, έναν άνθρωπο τον οποίο απεχθάνεται ως τα κατάβαθα της ψυχής της για τη συνολική στάση ζωής του και τα όσα αυτός εκπροσωπεί. Η Μοίρα, απεναντίας, έχει άλλα σχέδια γι’ αυτούς τους δύο και θα τους θέσει πολύ μεγαλύτερα διλήμματα κόντρα σε όσα θα μπορούσαν ποτέ να διανοηθούν, αφού εκείνο που θα κρίνει ποιος θα επικρατήσει τελικά είναι τα αισθήματα που θα αναπτυχθούν ανάμεσά τους, τα οποία βρίσκουν τον τρόπο να τους παρασύρουν σε μία πρωτόγνωρη δίνη πάθους. Είναι, όμως, μόνο αυτό αρκετό για να αλλάξει την προδιαγεγραμμένη πορεία τους ή τελικά οι πεποιθήσεις τους και οι επικρατούσες συνθήκες θα ανατρέψουν ένα ελπιδοφόρο μέλλον γι’ αυτούς τους τόσο ετερόκλητους ανθρώπους;
          Ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος μάς παρασύρει σε ένα καθηλωτικό «ταξίδι» προς μία εναλλακτική πραγματικότητα, εντυπωσιακά παρόμοια με αυτήν που ζούμε, επιδιώκοντας να μας θέσει τους λογικούς και τεκμηριωμένους προβληματισμούς του για όσα διαδραματίζονται ερήμην μας με αφορμή έναν αντικειμενικά και αδιαμφισβήτητα φονικό ιό. Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, με το γνήσιο συγγραφικό του ταλέντο και τα ορθολογικά επιχειρήματά του, μας ανοίγει νέους ορίζοντες με μοναδικό στόχο του να αναδείξει εύλογα ερωτήματα σαν κι αυτά που λίγο πολύ προβληματίζουν όλους μας. Μα, πάνω απ’ όλα, ο συγγραφέας ξεδιπλώνει μπροστά μας μια ερωτική ιστορία που θα μας καθηλώσει, θα μας συνεπάρει και θα μας συγκινήσει, αποδεικνύοντας πως η ζωή και ο έρωτας έχουν την ικανότητα να επιβιώνουν και να μας συνεπαίρνουν ακόμα και στις πιο αντίξοες και ολέθριες συνθήκες. Θερμά συγχαρητήρια στον εξαίρετο συγγραφέα για το νέο συναρπαστικό μυθιστόρημά του «Τρένα μεγάλων αποστάσεων», το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε, Φίλοι μου!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Η υφήλιος κλυδωνίζεται από μία πρωτοφανή υγειονομική κρίση, που έχει χαρακτηριστεί επίσημα ως πανδημία. Η χορήγηση ενός εμβολίου κατά της φονικής αυτής γρίπης επιβάλλει τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού προγράμματος μέσω του οποίου θα καταχωρούνται όσοι πολίτες προβούν σε εμβολιασμό. Είναι εφικτή, όμως, η προστασία των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων ή θα αποτελέσει αφορμή για την καταστρατήγηση αναφαίρετων ανθρώπινων δικαιωμάτων;
 
Η Χριστίνα Πολίτη είναι μία γοητευτική, ταλαντούχα, νέα επιστήμονας, που αναλαμβάνει τη δημιουργία ενός τέτοιου προγράμματος.
Η παιδεία, οι προοδευτικές αντιλήψεις και οι οικογενειακές της καταβολές δεν της επιτρέπουν να αγνοήσει και να υποβαθμίσει τον παράγοντα άνθρωπο, όμως η εργασία της σε μία ελληνική πολυεθνική τη φέρνει αντιμέτωπη με την ιδεολογία και τα «πιστεύω» της.
 
Ο Γιώργος Κούρτης είναι ένας αδίστακτος, επιτυχημένος, νέος επιχειρηματίας με αμέτρητες επιτυχίες, τόσο στον χώρο των πολυεθνικών όσο και στο πεδίο των σχέσεων με όμορφες και διάσημες γυναίκες. Έως τώρα, δεν έχει γνωρίσει ποτέ την αποτυχία, την απόρριψη ή την αντίσταση απ’ οποιονδήποτε αντιμετωπίζει, μέχρι που η πορεία του διασταυρώνεται αναγκαστικά μ’ εκείνη της Χριστίνας.
 
Ο Εμμανουήλ Γ. Μαύρος, εμπνευσμένος από τη σύγχρονη πραγματικότητα, μας δίνει μία διαφορετική εκδοχή της, θέτοντας εύλογους προβληματισμούς και παρασύροντάς μας στη διαδρομή ενός δυνατού όσο και αταίριαστου έρωτα. που ιχνηλατεί μοναδικά τις μνήμες των Ελλήνων της Πόλης.