«ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ», των Γιάννη & Μαρίνας Αλεξάνδρου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ», των Γιάννη & Μαρίνας Αλεξάνδρου – Γράφει η
Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις: Λιβάνη
Σελίδες: 460
Τιμή με έκπτωση: 15,30€
 
          Πάνε πολλά χρόνια που το συγκεκριμένο συγγραφικό ζεύγος με έχει κερδίσει με τη χαρισματική πένα του και τα μοναδικά, αλησμόνητα βιβλία του. Δεν αναφέρομαι στους δύο συγγραφείς ξεχωριστά, καθώς θεωρώ πως είναι άρρηκτα δεμένοι μεταξύ τους, όπως και η γραφή τους επίσης. Στα μυθιστορήματά τους, η Ιστορία διαβαίνει χέρι χέρι με τη μυθοπλασία και το συναίσθημα, ενώ η απαραίτητη αντικειμενικότητα και περιγραφή γεγονότων και συνθηκών του παρελθόντος συμβαδίζει με την ευαισθησία και την ολοζώντανη απεικόνιση χαρακτήρων και καταστάσεων του σήμερα· συνεπώς, ο συνδυασμός όλων των παραπάνω είναι τόσο αρμονικός, ώστε δεν μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς πού αρχίζει η γραφή της Μαρίνας Αλεξάνδρου και πού συνεχίζει η γραφή του Γιάννη Αλεξάνδρου ή πού αυτές συγχωνεύονται. Προσωπικά και με κάθε ειλικρίνεια, μπορώ να σας βεβαιώσω πως δεν έχει πέσει στα χέρια μου ούτε ένα βιβλίο τους που να μη με έχει ενθουσιάσει, να μη με έχει καθηλώσει και να μη με έχει αφήσει πλήρως ικανοποιημένη ως αναγνώστρια, αφού όχι μόνο απολαμβάνω καθαρή λογοτεχνική ψυχαγωγία, αλλά μαθαίνω και αμέτρητα ιστορικά γεγονότα και άλλες χρήσιμες πληροφορίες, όλα δοσμένα είτε μέσω της πλοκής είτε μέσω υποσημειώσεων ή ιστορικού παραρτήματος στο τέλος του βιβλίου.
          Ήταν, επομένως, λογικό και αναμενόμενο να πάρω στα χέρια μου το μυθιστόρημά τους με τίτλο «Στο κόκκινο και στο γαλάζιο», που κυκλοφόρησε μέσα στο 2020 από τις εκδόσεις Λιβάνη, με την ανυπομονησία μικρού παιδιού για το νέο αναγνωστικό ταξίδι που αυτό μου επιφύλασσε. Παρότι το ξεκίνησα σχετικά σύντομα και το τελείωσα ανάλογα γρήγορα, αφού η ανάγνωση γινόταν όπως πάντα σε ασθμαίνοντες ρυθμούς, δεν μπόρεσα να εκθέσω άμεσα γραπτώς την άποψή μου, λόγω άλλων επειγουσών υποχρεώσεων. Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει κάθε έργο των συγκεκριμένων συγγραφέων, αυτό είναι η σφιχτοδεμένη και πλούσια πλοκή, που καταφέρνει πάντοτε να χωρέσει μέσα σε λιγότερες σελίδες από ό,τι θα περίμενε κανείς. Οπότε, είναι απολύτως φυσιολογικό, όταν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα από την πρώτη ανάγνωση και έχουν μεσολαβήσει και άλλα βιβλία –καθότι, κάθε βιβλιοφάγος που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να μη διαβάζει συνέχεια, όσο πιεσμένος από ελεύθερο χρόνο κι αν είναι–, ο αναγνώστης να ξεχάσει κάποιες βασικές λεπτομέρειες, ώστε να είναι σε θέση να γράψει την αναλυτική του άποψη και την αίσθηση που αυτό του άφησε. Στη δική μου περίπτωση –και οφείλω να ομολογήσω πως είναι, πλέον, μόνιμη συνήθειά μου στα δικά τους βιβλία– η μόνη λύση ήταν να διαβάσω ξανά το μυθιστόρημά τους, για να «φρεσκάρω» τη μνήμη μου· όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, άλλο που δεν ήθελα!
          Οι αγαπημένοι συγγραφείς και σε αυτό το έργο τους ακολουθούν την ίδια νόρμα με άλλα τους βιβλία, ταξιδεύοντάς μας ταυτόχρονα στο παρόν αλλά και στο παρελθόν, συνδέοντας πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Εδώ την τιμητική του έχει το γραφικό Γαλαξείδι, την πλούσια ιστορία του οποίου αγνοούσα, αφού στο μυαλό μου το έχω συνδυάσει με μια «γεωγραφική συνέχεια» των Δελφών και της κατάβασης από τον Παρνασσό, ενώ συνήθως η στάση που κάναμε, στις εκάστοτε εκδρομές μας, ήταν στην κοντινότερη Ιτέα. Το ζεύγος Αλεξάνδρου, με τούτο το μυθιστόρημά τους, μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε σε βάθος το υπέροχο αυτό μέρος με την τόσο ενδιαφέρουσα όσο και άγνωστη ιστορία του. Μας ξεναγούν στο σύγχρονο Γαλαξείδι των παραθαλάσσιων τουριστικών μαγαζιών, στη γραφική προκυμαία του με τα πολυάριθμα ταβερνάκια και τα πάλαι ποτέ πλούσια αρχοντικά, όμως ταυτόχρονα μας βάζουν στη μοναδική χάρτινη «χρονομηχανή» τους και μας ταξιδεύουν στη θαλασσινή πολιτεία του παρελθόντος όταν το Γαλαξείδι ήταν λιμάνι για μεγαλόπρεπα ιστιοφόρα και πατρίδα ισχυρών ελλήνων καραβοκύρηδων, που όργωναν με τα καράβια τους όλη τη Μεσόγειο, κι έφταναν από τη Μασσαλία μέχρι ακόμα και τη Μαύρη Θάλασσα. Πέρα όμως από αυτό το υπέροχο, φωτεινό και γαλάζιο μέρος, βορειότερα υπάρχει και ένα μέρος σκοτεινό, δαιδαλώδες και «ιριδίζον», που βρίσκεται στα έγκατα της γης περιμένοντας για χρόνια να ανακαλυφθεί, και οι εξαίρετοι συγγραφείς μάς παρασύρουν μέχρι εκεί, οδηγώντας μας με μαεστρία ξανά προς το φως και τον φρέσκο θαλασσινό αέρα.
          Στο μεγαλύτερο κομμάτι του βιβλίου, παρακολουθούμε την ιστορία δύο ανθρώπων που βρίσκονται στη «δεύτερη» νεότητά τους, αφού έχουν από έναν αποτυχημένο γάμο στο ενεργητικό τους και μεγάλα παιδιά. Η Λουκία, η οποία χώρισε πολύ νέα και πλέον είναι πρόσφατα συνταξιοδοτημένη, έχει μεγαλώσει μόνη της τα δύο κορίτσια της, την Ελίνα και την Πέννυ, οι οποίες είναι πια φοιτήτριες. Διαθέτοντας πλέον άπειρο ελεύθερο χρόνο και όρεξη για να τον αξιοποιήσει δημιουργικά, αφού ακόμα είναι αρκετά νέα, αποφασίζει εντελώς απρογραμμάτιστα να ξεκινήσει μία νέα δουλειά στο γραφικό Γαλαξείδι: να φτιάξει το δικό της μαγαζί με εκλεκτά και καλόγουστα τουριστικά είδη. Ο κατάλληλος χώρος εντοπίζεται πολύ σύντομα και η Λουκία γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του αρχοντικού, τον Αρίστο, από τον οποίο θα νοικιάσει το ισόγειο για να το μετατρέψει σε κατάστημα. Ο Αρίστος είναι σχεδόν συνομήλικός της, μεταλλειολόγος μηχανικός και επίσης χωρισμένος, με μία μεγάλη κόρη, τη Μυρτώ, η οποία σπουδάζει ωκεανολόγος στη Γαλλία, έχοντας μεγαλώσει εκεί με τη μητέρα της. Οι δύο ώριμοι και δραστήριοι άνθρωποι συμφωνούν σε πολλά και αποφασίζουν να συνεταιριστούν, ώστε να προσφέρει ο καθένας ό,τι καλύτερο διαθέτει στη νέα και πολλά υποσχόμενη επιχείρησή τους.
          Το αρχοντικό του Αρίστου προέρχεται από τους προγόνους του, που αποτελούσαν μία από τις ισχυρότερες οικογένειες καραβοκύρηδων του τόπου, με πλούσιο ναυτικό παρελθόν και πολλές εμπορικές δραστηριότητες. Η ψυχή αυτής της οικογένειας αποδείχτηκε πως ήταν μια χαρισματική γυναίκα, η κυρα-Λένη, η οποία –σε καιρούς που δεν ευνοούσαν καθόλου τη γυναίκα, ούτε την ενεργή συμμετοχή της στις επιχειρήσεις και το εμπόριο–, κατόρθωσε να υπερκεράσει όλα τα ανυπέρβλητα εμπόδια που είτε προϋπήρχαν είτε παρουσιάστηκαν εν καιρώ στη ζωή της και να βγει νικήτρια, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα και την κληρονομιά της στον τόπο αλλά και στους απογόνους της.
    Ταυτόχρονα με το γοητευτικό και καθηλωτικό ταξίδι μας στο παρελθόν, περιπλανιόμαστε και στο λιγνιτωρυχείο όπου απασχολείται συχνά ο Αρίστος, λόγω της ιδιότητάς του. Μία τυχαία ανακάλυψη ενός πολύτιμου και ιδιαίτερα δυσεύρετου μετάλλου από έναν παλαίμαχο εργάτη, τον μπαρμπα-Μιχάλη, θα πυροδοτήσει μία θανάσιμη σκευωρία σε βάρος τους από αδίστακτους εγκληματίες, –που επιδιώκουν τον πλουτισμό με κάθε κόστος–, η οποία θα εξελιχθεί ραγδαία και με απρόβλεπτες συνέπειες, δρομολογώντας καταιγιστικές ανατροπές και εκτοξεύοντας την αγωνία μας στο κόκκινο.
          Το μυθιστόρημα «Στο κόκκινο και στο γαλάζιο», των αγαπημένων Γιάννη και Μαρίνας Αλεξάνδρου, είναι ένα βιβλίο πλούσιο, μεστό και συναρπαστικό, με πρωτότυπη και καθηλωτική πλοκή, με ήρωες που εντυπωσιάζουν, σαγηνεύουν και κερδίζουν τον αναγνώστη, αλλά ενίοτε προκαλούν και την αμετάκλητη, βαθιά αντιπάθειά του, με ιστορικές διαδρομές άγνωστες στους περισσότερους από εμάς και με ρυθμούς καταιγιστικούς, είτε στο παρόν είτε στο παρελθόν. Εν αναμονή του νέου βιβλίου τους με τίτλο «Ταξιδιώτες της Ανατολής», που πρόκειται να κυκλοφορήσει εντός των ημερών, οφείλω να τους δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για ένα ακόμα εξαιρετικό τους μυθιστόρημα και να τους ευχηθώ καλή επιτυχία στο νέο τους πόνημα! Προσωπικά, Φίλοι μου, θα σας πρότεινα, πριν ταξιδέψετε στην πλανεύτρα «Ανατολή», να παρασυρθείτε σε ένα αλησμόνητο ταξίδι στο «Κόκκινο και στο Γαλάζιο»· με κάθε ειλικρίνεια, σας υπόσχομαι πως θα απολαύσετε εξίσου και τα δύο!
 
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
 
Η Λουκία, μια νέα γυναίκα που μεγαλώνει μόνη τα δυο κορίτσια της, γνωρίζει τυχαία τον Αρίστο, έναν πολυάσχολο μεταλλειολόγο μηχανικό. Νοικιάζει το οικογενειακό του αρχοντικό στο Γαλαξείδι, με σκοπό να ανοίξει εκεί ένα μαγαζί. Οι δυο τους θα συνεταιριστούν και η συνεργασία τους θα εξελιχθεί σε δυνατή αγάπη και πάθος.
 
Ζούμε την καθημερινότητά τους, με τις χαρές, τις διαφωνίες και τα γέλια. Μελανό σημείο είναι ο έρωτας της Μυρτώς, της κόρης του Αρίστου, η οποία μπλέκει με λάθος άνθρωπο, που θέλει να τη χρησιμοποιήσει στα σκοτεινά του σχέδια, μια και δε διστάζει να σκοτώσει προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του.
 
Παράλληλα, το Γαλαξείδι, η θαλασσινή πολιτεία με το πλούσιο ναυτικό παρελθόν, ζωντανεύει μπρος στα μάτια μας. Ακολουθούμε τα περήφανα ιστιοφόρα στα μακρινά τους ταξίδια από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Μασσαλία, τότε που θαλασσινό νερό κυλούσε στις φλέβες των ναυτικών. Παρακολουθούμε την πολυτάραχη ζωή τους, από τη μεγάλη ακμή των ιστιοφόρων μέχρι την παρακμή τους, όταν άρχισε η χρήση ατμού στα πλοία. Η κυρα-Λένη, πρόγονος του Αρίστου, με την πολυκύμαντη ζωή της πρωταγωνιστεί, μαζί με τα ιστιοφόρα, στην ιστορία μας. Όλα όσα βιώνει μας συνεπαίρνουν και οι περιπέτειές της μας κόβουν την ανάσα.
 
Συγκλονιζόμαστε με το χθες, ερωτευόμαστε στο σήμερα, ενώ πλημμυρίζουμε αισιοδοξία για το αύριο.
 
Αποσπάσματα:
 
Για το ρίξιμο του καραβιού στη θάλασσα μαζεύτηκε όλο το Γαλαξείδι. Ο καπετάνιος έπιασε το χεράκι του παιδιού και μαζί έσπρωξαν το τρικάταρτο στο νερό. Πέρα, τα πλοία ήταν με τα πανιά φουσκωμένα, έτοιμα να φύγουν.
 
Μπερδεύτηκαν και οι δύο με επιθυμίες και πόθους που τους παρέσερναν.
―Τι κάνουμε; ψιθύρισε εκείνη.
Το κρύο ήταν έξω, μαζί με τον αέρα που σφύριζε. Μέσα όμως βασίλευαν η θαλπωρή, η ζεστασιά και η μέθη. Τούτη τη φορά ο έρωτάς τους ήταν πιο γλυκός και πιο μελένιος...
 
Ξαφνικά μες στο ορυχείο ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος. Ήταν σαν να γκρεμίζονταν τα τοιχώματα μιας στοάς και ο αέρας γύρω τους γέμισε μαύρη σκόνη. Εν τω μεταξύ το νερό ανέβαινε, όλο και ανέβαινε...