«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ», του Ζουλφί Λιβανελί – Γράφει ο Θανάσης Φλώρος

«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ», του Ζουλφί Λιβανελί – Γράφει ο Θανάσης Φλώρος

Εκδόσεις: Πατάκη

Σελίδες: 384

Τιμή: 14,94 €

Τον Ζουλφί Λιβανελί τον γνωρίσαμε στην Ελλάδα από την ‘’Ευτυχία’’ τον ‘’ Μεγάλο ευνούχο της Κωνσταντινούπολης’’ το ‘’ Σπίτι στο Βόσπορο ‘’ και τη ‘’ Σερενάτα ‘’. Τον γνωρίζαμε βεβαίως και πιο πριν από τη μουσική του. Ένας μεγάλος Τούρκος μουσικοσυνθέτης που αγαπάει πολύ την Ελλάδα και το δείχνει με κάθε ευκαιρία. Ως προσωπικότητα όμως πολύπλευρη και πολυδιάστατη, ασχολήθηκε με πάρα πολλά, περιβάλλοντάς τα όλα με την ευαισθησία και την αναγνωρίσιμη αισθητική του.

Στα κείμενα του, είναι φανερό αυτό το αρμονικό πάντρεμα μουσικής και λογοτεχνίας. Και ας δικαιολογήσω αυτό που λέω. Τα βιβλία του έχουν ρυθμό, με το κρεσέντο να υποστηρίζει κάθε συναισθηματική φόρτιση, κάθε ανατροπή. Οι ρίζες της μουσικής του πατάνε πάνω στη Τουρκική-ανατολική λαϊκή παράδοση. Και κάθε τι λαϊκό που σέβεται τον εαυτό του κρύβει τρομερό συναίσθημα, βγαλμένο από την απλή καθημερινότητα και τη τριβή των.

Το νέο του βιβλίο, ‘’ Η ιστορία του αδελφού μου ‘’ (εκδόσεις Πατάκης 2014) νομίζω ότι είναι και το ωριμότερο έργο του συγγραφέα. Με τρομερή οικονομία λόγου, με τίποτα περιττό στον λόγο του και με μία αξιοθαύμαστη πλοκή μας δίνει μια υπέροχη ιστορία με συνεχείς ανατροπές. Χτίζει τον βασικό χαρακτήρα του βιβλίου με περισσή προσοχή πάνω σε ένα ψυχολογικό προφίλ ιδιαίτερο, ένα ψυχολογικό προφίλ δουλεμένο σε κάθε λεπτομέρεια. Είναι φανερή η διάθεση του συγγραφέα να πατήσει σε δύσβατα μονοπάτια της ανθρώπινης ψυχής, μονοπάτια διάσπαρτα με ψυχολογικές διαταραχές που αφετηρία έχουν τον έρωτα.

Παρακολουθούμε τον κεντρικό ήρωα και τη σχέση του με τη νεαρή δημοσιογράφο με τρομερό ενδιαφέρον. Ένα κείμενο σφιχτό, χωρίς υπερβολές και ανούσιες λογοτεχνικές-περιγραφικές διανθίσεις, που κρατάει τον αναγνώστη σε μια καλοδεχούμενη και ισορροπημένη ένταση. Ένας μάστορας του είδους, ένας παραμυθάς καλύτερα, που μπορεί να διηγηθεί ιστορίες με τον αψεγάδιαστο τρόπο των παλιών τραγουδοποιών που κρατήσανε την ιστορία των λαών ζωντανή, μια ιστορία που στόμα σε στόμα μεταφέρθηκε και διατηρήθηκε ζωντανή. 

Δανειζόμενος  τον χαρακτήρα της Σεχραζάτ από τις ‘’Χίλιες και μία νύχτες’’ μας αφηγείται απίστευτα όμορφες ιστορίες, μας πείθει και μας προβληματίζει, μας αναγκάζει να γελάσουμε αλλά και να συγκινηθούμε. Αλλά, πάνω απ’ όλα, μας πείθει για τη δύναμη της αγάπης που, ναι μεν, είναι κινητήριος μοχλός ζωής και διάθεσης, αλλά είναι συνάμα και καταστροφικός, πολιορκητικός κριός που περιμένει την αδύναμη κερκόπορτα για να κυριεύσει το μυαλό.

Εν κατακλείδι, ο Ζουλφί Λιβανελί είναι ο άνθρωπος που θα ήθελα να έχω μαζί μου σε μια ερημική παραλία, καθισμένοι γύρω απ’ τη φωτιά, να τον ακούω να μιλάει, να μου λέει ιστορίες. Κι εγώ μ’ ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, τη φωτιά δίπλα μου, να κοιτάω το νυχτερινό ουρανό και να ταξιδεύω σε μέρη που μόνο το μυαλό μπορεί να σε πάει…

Θανάσης Φλώρος

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Έρωτας σημαίνει να περπατάς με δεμένα μάτια στο χείλος τον γκρεμού». Όλα ξεκινούν με τη δολοφονία μιας νέας γυναίκας σ' ένα ήσυχο ψαροχώρι. Το έγκλημα φέρνει κοντά τον συνταξιούχο πολιτικό μηχανικό που αποσύρθηκε απ' τη ζωή και τη νέα, όμορφη, γεμάτη περιέργεια δημοσιογράφο. Έτσι αρχίζει η ιστορία ή καλύτερα η ιστορία μέσα στην ιστορία που ψηλαφίζει τα πιο σκοτεινά συναισθήματα του ανθρώπου και όπου η πραγματικότητα γίνεται ένα με τη φαντασία, κάπως σαν την αφήγηση στις "Χίλιες και μία νύχτες": σε κάθε σελίδα ανακαλύπτουμε μια νέα πραγματικότητα στα όρια αμφιβολίας και βεβαιότητας. Τελικά είναι πράγματι ο έρωτας «το πιο επικίνδυνο, το πιο θανατηφόρο συναίσθημα»;

«Μεγαλειώδες μυθιστόρημα» (Ονούρ Μπιλγκέ Κούλα)
«Ένα συγκλονιστικό ταξίδι» (Ελίφ Τανρίγιαρ)
«Μια ιστορία που συνεχώς ξαφνιάζει τον αναγνώστη και προκαλεί την ευφυΐα του» (Μπουκέτ Αστσί)