«ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ», της Λιάν Μοριάρτι – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

«ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ», της Λιάν Μοριάρτι – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Εκδόσεις: Ψυχογιός

Σελίδες: 456

Τιμή: 14,94 €

            Πόσο "κοντά" στην ελληνική πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα μπορεί να είναι αυτή ενός προαστίου της Αυστραλίας, και συγκεκριμένα, του παραλιακού Πίριγουι όπου διαδραματίζεται η υπόθεση αυτού του εξαιρετικού βιβλίου; Η απάντηση είναι πάρα πολύ "κοντά", ίσως υπερβολικά και ανησυχητικά "κοντά"…! Το νέο βιβλίο της Λιάν Μοριάρτι με τίτλο «Μυστικά και Ψέματα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, είναι πραγματικά μία "γροθιά στο στομάχι" των εφησυχασμένων μελών της σχολικής, και όχι μόνο, κοινωνίας και ένα σαφές μήνυμα αφύπνισης των κοιμισμένων συνειδήσεων. Το θέμα του, τουλάχιστον ένα από τα πολλά, είναι ο σχολικός εκφοβισμός ή bullying όπως έχουμε μάθει να τον αποκαλούμε τώρα τελευταία. Ίσως επειδή το γνωστό σε όλους μας "νταηλίκι", που υπήρχε ανέκαθεν μεταξύ των μαθητών, χωρίς να περιορίζεται μόνο στα στενά όρια των σχολείων, απέκτησε αρχικά επιστημονικό προσδιορισμό και προσπάθεια αντιμετώπισης στο εξωτερικό. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον μυθιστόρημα της Μοριάρτι, όμως, ασχολείται και με άλλα εξίσου φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα, όπως η ενδοοικογενειακή βία, η ψυχική και σωματική κακοποίηση και η επιβολή με τη βία πάνω στον πιο αδύνατο, η μητρότητα και η ορθή διαπαιδαγώγηση των παιδιών, καθώς και η προσπάθεια "προβολής" των απωθημένων και των ψυχικών κενών των γονιών μέσα από τις ζωές των παιδιών τους.

          Η κεντρική ηρωίδα μας, η Τζέιν, μετακομίζει στο ήσυχο και ειδυλλιακό, παραθαλάσσιο προάστιο του Πίριγουι, μετά από μια μακρά σειρά μετακομίσεων και μετακινήσεων μαζί με τον πεντάχρονο γιό της Ζίγκι. Οι δυό τους αποτελούν μια μονογονεϊκή οικογένεια, κάτι τόσο φυσιολογικό τη σήμερον ημέρα αλλά, ταυτόχρονα, και κάτι τόσο διαφορετικό που αμέσως εγείρει ερωτήματα για τους λόγους που συμβαίνει αυτό, ερωτήματα σε μεγάλους και μικρούς. Την ημέρα που πηγαίνει η Τζέιν το γιό της στο νηπιαγωγείο για την πρώτη συνάντηση γνωριμίας μεταξύ των παιδιών και των γονιών, τη λεγόμενη "ημέρα προσανατολισμού" για τους νεόκοπους μαθητές, συναντά εντελώς τυχαία μια άλλη μαμά στον δρόμο για τον ίδιο ακριβώς προορισμό, την Μάντλιν, η οποία έχει πάθει ένα μικροατύχημα βγαίνοντας από το αυτοκίνητό της. Αυτή η ατυχής σύμπτωση θα γίνει και η ευτυχής αφορμή για το ξεκίνημα μιας δυνατής φιλίας ανάμεσα στις δύο φαινομενικά αταίριαστες γυναίκες, αλλά και την ενσωμάτωση της, γενικώς αταίριαστης κοινωνικά, Τζέιν στην μικροκοινωνία των γονιών του δημοτικού σχολείου της πόλης.

            Η Τζέιν αναγκάζεται να ανοιχτεί απέναντι σε ανθρώπους που δεν γνώριζε μέχρι χθες, να συνάψει καινούριες και ειλικρινείς φιλίες, να κάνει ορκισμένους εχθρούς, να εγείρει αντιπάθειες, να προσπαθήσει να συμβιβάσει αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ του τραυματικού παρελθόντος της και του τρικυμιώδους αλλά ελπιδοφόρου παρόντος της. Η κατηγορία του γιού της Ζίγκι για bullying από μια μαμά-καριερίστα, την Ρενάτα, δημιουργεί πανικό στο εφησυχασμένο οικογενειακό περιβάλλον του σχολείου. Η μικρή Αμαμπέλα κατηγορεί τον Ζίγκι ότι την χτύπησε και όταν εκείνος δεν δέχεται να ζητήσει συγγνώμη δημόσια για την άσχημη συμπεριφορά του, η Ρενάτα ξεκινάει ιερό πόλεμο ενάντια στην ανύπαντρη και δακτυλοδεικτούμενη Τζέιν και τον μικρό της νταή. Τα πράγματα, όμως, αποδεικνύονται πολύ πιο πολύπλοκα από όσο φαίνονται εκ πρώτης όψεως, καθώς συχνά τα φαινόμενα απατούν και η αλήθεια μπορεί να είναι κρυμμένη επιμελώς εκεί όπου κανείς δεν μπορεί να την υποψιαστεί.

            Η συγγραφέας κεντρίζει το ενδιαφέρον μας από την πρώτη σελίδα με μία γραφή μοντέρνα, μεστή, ανεπιτήδευτη και συχνά καυστική και χιουμοριστική για να θίξει μερικά από τα πιο σοβαρά κοινωνικά θέματα. Μας παροτρύνει να σκεφτούμε διεισδυτικά και να ψάξουμε κάτω από τις καλογυαλισμένες επιφάνειες για να ανακαλύψουμε μία πιο βρώμικη πραγματικότητα, από αυτές που κρύβουν επιμελώς και με μεγάλη, συνήθως, επιτυχία άνθρωποι υπεράνω υποψίας, με επιτυχημένη καριέρα, άνετη ζωή και αξιοζήλευτη οικογένεια. Καθώς το μυθιστόρημα προχωρά ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι κάποια μυστικά είναι δυνατόν να κρύβονται για χρόνια, να καλύπτονται από "επιχρυσώσεις" και να μασκαρεύονται σε "ευτυχισμένα" ψέματα, όμως κανένα ψέμα δεν καταφέρνει να "γεράσει". Πάντοτε, με κάποιον απρόσμενο τρόπο θα αποκαλυφθεί και η "δυσωδία" του θα αφυπνίσει κοιμισμένες συνειδήσεις απαιτώντας, έστω και καθυστερημένα, τη δικαίωση.

Η δειλή, ντροπαλή και εσωστρεφής Τζέιν, η γοητευτική, λαμπερή και δυναμική Μάντλιν, η μονίμως αφηρημένη, αργοπορημένη και πανέμορφη Σελέστ, η επαναστάτρια χωρίς πραγματική αιτία Άμπιγκεϊλ, η εκνευριστικά ήρεμη και καλοπροαίρετη Μπόνι και η δεσποτική, αυταρχική και παντογνώστρια Ρενάτα είναι μερικές μόνο από τις ηρωίδες αυτού του εξαιρετικού βιβλίου που πλαισιώνονται από άντρες άλλοτε θαρραλέους, έντιμους, ειλικρινείς και καλοπροαίρετους και άλλοτε από άντρες νάρκισσους, αυταρχικούς, βάναυσους και εγκληματικούς. Το «Μυστικά Και Ψέματα» είναι ένα πολυπρόσωπο, συναρπαστικό, σύγχρονο μυθιστόρημα που μιλά για τη δυνατή γυναικεία φιλία και αλληλεγγύη, τη μητρότητα, τη δειλία, τη βία και την κακοποίηση, τη συγχώρεση, την κάθαρση και την επανόρθωση των λαθών και των αδικιών του παρελθόντος μέσα από το θάρρος, τη θέληση, την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και την πίστη στον εαυτό μας, πρώτα απ’ όλα, και μετά στους άλλους. Διαβάστε το, Φίλοι μου!

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Δεν ήταν παρά μια φριχτή παρεξήγηση. Κάποιοι πληγώθηκαν. Και μετά τα πράγματα ξέφυγαν από τον έλεγχο.

Από τότε που γεννήθηκε ο γιος της, πριν από πέντε χρόνια, η Τζέιν δεν έχει μείνει περισσότερο από έξι μήνες σ’ ένα μέρος. Συνεχώς φεύγει, σε μια προσπάθεια να δραπετεύσει από το παρελθόν της. Η ειδυλλιακή παραθαλάσσια πόλη Πίριγουι φαίνεται τώρα ότι θα γίνει το καταφύγιό της, και η Μάντλιν και η Σελέστ, δύο γυναίκες με φαινομενικά τέλεια ζωή, οι φίλες της.

Ένα βίαιο επεισόδιο ανάμεσα στα παιδιά τους την ώρα του παιχνιδιού θα εξελιχθεί σταδιακά σε μια δραματική υπόθεση που θα φέρει όλους τους γονείς σε σύγκρουση. Οι ψίθυροι και οι φήμες θα πάρουν διαστάσεις, και οι αλήθειες με τα ψέματα θα γίνουν ένα μπερδεμένο κουβάρι. Όλοι ήταν σίγουροι ότι η κατάσταση θα κατέληγε σε δάκρυα για κάποιους, κανείς όμως δεν πίστευε ότι το τέλος θα ήταν ένας φόνος…»