Συνέντευξη με τον ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΠΠΟ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

Ιωάννης Πάππος

            Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο ένας Έλληνας επιστήμονας και σύμβουλος επιχειρήσεων να κερδίζει επάξια τον τίτλο του πολύ επιτυχημένου συγγραφέα ο οποίος αποσπά διθυραμβικές κριτικές από κριτικούς, αναγνώστες και ομότεχνούς του, από το πρώτο του κιόλας πόνημα. Το «Hotel Living» του Ιωάννη Πάππου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη, είναι ένα μυθιστόρημα σύγχρονο, εμπνευσμένο από την τελευταία μεγάλη οικονομική κρίση, το οποίο πρωτοεκδόθηκε στην αγγλική γλώσσα και κέρδισε όχι μόνο τους αναγνώστες αλλά και σημαντικές διακρίσεις. Ευχαριστώ τον αγαπητό συγγραφέα για την προθυμία του και τον χρόνο που διέθεσε για να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας» και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις του, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα τον Ιωάννη Πάππο!

1) Αγαπητέ κ. Πάππο, το πρώτο σας μυθιστόρημα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη πριν από λίγες μέρες, με τίτλο «Hotel Living» και έχει ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις διεθνώς, αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια. Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Tο έναυσμα ήταν η τελευταία μεγάλη οικονομική κρίση. Δούλευα σε μια εταιρία συμβούλων επιχειρήσεων, και τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, η εταιρία άλλαζε ραγδαία. Αποφάσισα να ταξιδέψω και βρέθηκα στο χωριό του πατέρα μου. Εκεί άρχισα να γράφω και πολύ γρήγορα – μέσα σε 6 μήνες – είχα το πρώτο χέρι του «Hotel Living». Μετά επέστρεψα στη Νέα Υόρκη, και έδειξα τη πρώτη αυτή γραφή σε φίλους που μου είπαν να βρω ατζέντη.  

2) Από πού αντλήσατε την έμπνευση για το έργο σας και κάθε χαρακτήρα αυτού του πρωτότυπου "ξενοδοχείου" και πόσο δύσκολο ήταν να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όπου αυτές χρειάστηκαν, ώστε να συνδυάσετε τυχόν πραγματικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στο βιβλίο σας;

Έζησα για πέντε χρόνια σε ξενοδοχεία σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Αναγκαστικά, κάτι τέτοιο με άλλαξε, με έκανε να βλέπω τα πράγματα εφήμερα, χωρίς ρίζες, «γρήγορα», περαστικά. Αυτή η νοοτροπία μπόλιασε το «Hotel Living».

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Παραμένω σύμβουλος επιχειρήσεων. Παρ’ όλα αυτά, οι πετυχημένοι συγγραφείς στη Νέα Υόρκη που τελευταία έχω γνωρίσει, έχουν επαγγελματικές δραστηριότητες που είναι κοντά στη συγγραφή – διδάσκουν, μεταφράζουν, επιμελούν, γράφουν σενάρια... Εγώ έρχομαι από άλλη πορεία. Έχει τα καλά και τα κακά του: φέρνει κάτι φρέσκο, αλλά φέρνει και μια δυσπιστία.

4) Έχετε συμπεριλάβει στο βιβλίο σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Πόσο εύκολο, ή επώδυνο ήταν αυτό και πόσο εφικτή ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Ο κεντρικός ήρωας έχει κάποια στοιχεία που είναι κοντά σε εμένα, αλλά το «Hotel Living» δεν είναι βιογραφία. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και περιφερειακές καταστάσεις σχετικά με γεγονότα που έζησα, και τα «ξανάζησα» γράφοντας τα, ήτανε επώδυνες αλλά και καθαρτικές.

5) Το θέμα με το οποίο καταπιαστήκατε στο πρώτο αυτό μυθιστόρημά σας σχετίζεται άμεσα με την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Θεωρείτε, ίσως, την ίδια την ζωή ως την πιο σημαντική "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Θεωρώ ότι πρέπει να γράφω αληθινά, με ειλικρίνεια, ακόμα και όταν γράφω μύθους. Ακόμα και μυθιστορήματα αν γράφω πρέπει να είμαι εκεί, να πάω εκεί ξαναζώντας το.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Το γράψιμο για εμένα ήτανε δουλειά. Δεν με ενδιέφερε αν έχω ή δεν έχω ταλέντο.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Δεν περιμένω έμπνευση. Χρόνο θέλω, παραπάνω από όσο έχω, για να γράψω.

8) Όταν ολοκληρώσατε αυτό το συγκλονιστικό πρώτο μυθιστόρημά σας αρκεστήκατε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητήσατε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σας. Το διάβασαν φίλοι μου στη Νέα Υόρκη. Αυτοί με παρότρυναν να βρω ατζέντη.

9) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το βιβλίο σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία";

Το «Hotel Living» είναι μια ιστορία αγάπης και κοινωνικής κριτικής που διαδραματίζεται στο δυτικό κόσμο την προηγούμενη δεκαετία: μεταξύ της 11 Σεπτεμβρίου 2001 και της οικονομικής κρίσης του 2008.

10) Ο συγγραφέας Ιωάννης Πάππος βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική του ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο του; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστης και γιατί;

Διαβάζω σύγχρονη Αμερικανική λογοτεχνία όπως Haslett, Greenwell, Yanagihara

11) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Έχω σίγουρα επηρεαστεί από τους Didion, Cunningham, και Καζαντζάκη.

12) Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Το «Book of Numbers», του Joshua Cohen. Ερωτεύτηκα αυτό το μυθιστόρημα. Ίσως γιατί σπούδασα ηλεκτρολόγος και οικονομικά, και μου αρέσουν τα μαθηματικά.

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Ο καθένας φαντάζομαι γράφει με το δικό του τρόπο. Εγώ έτυχε να ταξιδέψω λόγω τις δουλειάς μου, και αυτό όντως με βοήθησε.

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Δεν πιστεύω ότι οφείλει ο συγγραφέας τίποτα. Γράφω αυτό που με ευχαριστεί, και αυτό είναι που γράφω πιο ζωντανά και ειλικρινά. Έτσι, κάπως, γίνεται και το πιο σωστό.

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Δεν γράφω για να πω στους αναγνώστες ούτε πως να ζήσουν, ούτε πως να σκέφτονται. Δεν πιστεύω στη ψυχροπολεμική, στρατευμένη τέχνη. Γράφω και μοιράζομαι ιστορίες, συναισθήματα και σκέψεις μου.

16) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το βιβλίο σας προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε από το αναγνωστικό κοινό; Το θέμα του πιστεύετε πως έπαιξε τον δικό του ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Έγραψα το βιβλίο που ήθελα να γράψω. Δεν το έγραψα ούτε για τους αναγνώστες, ούτε για τους κριτικούς, ούτε για τους agents και τους editors. Δεν πρέπει να χάνω ύπνο για το τι θα πουν, και που θα πάει ένα βιβλίο. Αν αρχίσω να γράφω για άλλους, δεν θα γράφω καλά.

17) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Είμαι πολύ καινούργιος συγγραφέας για να δίνω συμβουλές. Συνήθως προσπαθώ να ακούω και να παίρνω συμβουλές.

18) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο μυθιστόρημά σας «Hotel Living», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Γράφω ένα μυθιστόρημα που εξελίσσεται στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, και λέγεται «Drowning Zeus».

Βιογραφία Ιωάννη Πάππου:

Ο Ιωάννης Πάππος είναι σύμβουλος επιχειρήσεων και συγγραφέας, με καταγωγή από το Πήλιο.

Είναι απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του Πανεπιστημίου Στάνφορντ και του INSEAD και έχει εργαστεί τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη.

Το «Hotel Living» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

Ζει στη Νέα Υόρκη.

Βιβλιογραφία Ιωάννη Πάππου:

«HOTEL LIVING»

Εκδόσεις: Λιβάνη

Σελίδες: 376

Τιμή: 15,30 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Ένα τρομακτικά όμορφο βιβλίο».
MICHAEL CUNNINGHAM

«Tο Hotel Living θα μπορούσε να είναι Ο Mεγάλος Γκάτσμπι μετενσαρκωμένος σε μια σύγχρονη κόλαση πέρα και από τη φαντασία του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Είναι οδυνηρό• είναι ευφυές και σέξι• είναι αστείο και τραγικό. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα τρομακτικά όμορφο βιβλίο».
Μάικλ Κάνιγχαμ, μπεστ σέλερ συγγραφέας, βραβευμένος με Πούλιτζερ για το μυθιστόρημα Οι Ώρες

«Ο Στάθης Ρακής αφήνει το χωριό του στο Τρικέρι σπρωγμένος από την περιέργεια και την τύχη, για να βρεθεί στην Καλιφόρνια την εποχή της φούσκας των dot-coms. Επιστρέφει στην Ευρώπη για MBA και στη συνέχεια πιάνει δουλειά σε γαλαζοαίματη εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων γεμάτη golden boys, που τον οδηγεί από πελάτη σε πελάτη και από πόλη σε πόλη. Ερωτευμένος με κάποιον που είναι το άκρως αντίθετό του (οικολογία, κομουνισμός, ανταρσία...), περνάει το λίγο χρόνο που δεν είναι φυλακισμένος στο γραφείο δικαιολογώντας τις επιλογές του, λεηλατώντας το μίνι μπαρ, παλεύοντας με την αϋπνία και παραγγέλνοντας ρουμ σέρβις (φαγητό, αλλά και άλλα…) σε σουίτες στη Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες, στο Παρίσι και στο Λονδίνο.

Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, και καθώς η οικονομία καλπάζει ξέφρενα προς την επόμενη φούσκα, ο Στάθης συμπαρασύρεται προς τα πάνω και γίνεται μάρτυρας της παρακμής και των χρηματιστηριακών οργίων που θα οδηγήσουν στην κρίση του 2008, μπλεγμένος σε ένα σκάνδαλο που έχει στηθεί γύρω του. Σε ένα χώρο διαπλεκόμενων –από συγχωνεύσεις και εξαγορές μέχρι πολεμικούς ανταποκριτές και σταρ του Χόλιγουντ–, παραμένει ο αιχμάλωτος αουτσάιντερ: υπερβολικά Έλληνας για να μείνει, υπερβολικά κυνικός για να φύγει.

Μοναδικά ξενοδοχεία, κοστούμια ραμμένα κατά παραγγελία, insider trading, γροθιές, ουσίες και γρήγορο σεξ, σε μια ιστορία αγάπης αλλά και κοινωνικής κριτικής, γραμμένη από κάποιον που έζησε τα ιλιγγιώδη χάι του επιχειρηματικού κόσμου στα ’00s και επέζησε για να πει την ιστορία από μέσα.»

«Το Hotel Living είναι ένα αριστούργημα».
Αύγουστος Κορτώ, συγγραφέας του «Βιβλίου της Κατερίνας»

---

Απόσπασμα:

Εκείνο το βράδυ αντίκρισα το Μπέκουεϊ, μαύρο, να μεγαλώνει από το κατάστρωμα του φέρι που είχα πάρει από το Σεντ Βίνσεντ.

Τα φώτα του Πορτ Ελίζαμπεθ αναβόσβηναν καθώς πηγαίναμε καταπάνω τους, στο νότιο άκρο της Καραϊβικής.

Είχε κάτι το σίγουρο και οικείο η διαδρομή, θύμιζε τον τρόπο που τα φέρι έφταναν στο λιμάνι του νησιού, στο Τρικέρι, γλιστρώντας ανάμεσα από καΐκια αρόδο ολόγυρά τους, λες και δεν υπήρχαν ή δεν είχαν σημασία – ή απλά γνώριζαν την ακριβή τους θέση σε μια ρουτίνα συνύπαρξης. Δεν μπορούσα να θυμηθώ να είμαι πιο κουρασμένος, jet-lagged και χαρούμενος.

Ο Έρικ έγερνε σ’ ένα σκουριασμένο ημιφορτηγάκι σαν εκείνους τους χάρους που οδηγούσα μικρός στο Πήλιο. Είχε παρκάρει λίγα μέτρα από κει που δέσαμε, με την πόρτα του οδηγού ορθάνοιχτη και το ραδιόφωνο να παίζει. Ήταν μαυρισμένος, φορούσε ένα τισέρτ και τζιν. Ξυπόλυτος.

«Φέτα! Καλώς ήρθες!» φώναξε στα ελληνικά.

«Το Management Consulting δεν ήταν ποτέ πιο σέξι απ’ ό,τι σε αυτή την ιστορία ενός Έλληνα μπίζνεσμαν που η ζωή του κατρακυλά στα ναρκωτικά, το εύκολο σεξ και την οικονομική κρίση του 2008».
Περιοδικό Entertainment Weekly

«Αν ο Τρόλοπ ζούσε σήμερα και έγραφε το The Way We Live Now για τους ελίτ συμβούλους επιχειρήσεων στη Νέα Υόρκη, θα έγραφε το Hotel Living. Πραγματικά ένα υπέροχο βιβλίο».
Έντμουντ Γουάιτ