Ταξίδια Μέσα Από Τη Λογοτεχνία!

Η Λογοτεχνία είναι για μένα ένα «παράθυρο» σ' έναν μαγικό κόσμο. Κάθε βιβλίο μάς ταξιδεύει σε κόσμους πραγματικούς ή φανταστικούς, τωρινούς, μελλοντικούς ή παρελθοντικούς. Ένα είναι το μόνο σίγουρο, κάθε βιβλίο που μας ενθουσιάζει, μας εντυπωσιάζει ή μας μαγεύει θέλουμε να το μοιραστούμε με άλλους φίλους-αναγνώστες. Έτσι κι εγώ, θέλω να μοιραστώ μαζί σας όσα βιβλία με ενθουσίασαν και με «γέμισαν» με πρωτόγνωρες ιδέες, εικόνες και συναισθήματα. Σαφώς και η άποψη του κάθε αναγνώστη είναι μοναδική και ένα βιβλίο που εμείς λατρέψαμε μπορεί κάποιος άλλος να το αντιπάθησε ή ακόμα και να το μίσησε... Μέσα από αυτήν την οπτική θεωρώ φρόνιμο να μη σχολιάζω όσα βιβλία δεν με εντυπωσίασαν ή με άφησαν αδιάφορη, διότι η άποψή μου είναι απολύτως υποκειμενική. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αρνητικά κανέναν αναγνώστη, αποτρέποντάς τον από το να διαβάσει ένα βιβλίο το οποίο, ενδεχομένως, να τον ενθουσιάσει. Κάθε βιβλίο απαιτεί το κατάλληλο περιβάλλον, το υπόβαθρο και την ανάλογη διάθεση για να εκτιμηθεί, οπότε καλό θα είναι να μην απορρίπτουμε ποτέ τίποτα. Η έκφραση και αποτύπωση της δικής μου γνώμης για κάθε βιβλίο -αλλά και των απόψεων και σχολιασμών άλλων φίλων-συγγραφέων-αναγνωστών, που αναγράφονται στη σχετική κατηγορία-, έχουν ως μοναδικό σκοπό να εκφράσουν τον θαυμασμό μας για ορισμένα βιβλία που θεωρούμε άξια λόγου και θέλουμε να γίνουν ευρέως γνωστά, βοηθώντας έτσι τους αναγνώστες στην επιλογή του επόμενου βιβλίου που θα διαβάσουν. Πάντοτε με το μεγαλύτερο σεβασμό και θαυμασμό για όλους τους συγγραφείς, που μέσα από τις σελίδες των βιβλίων τους μας «ταξιδεύουν» μακριά από την εκάστοτε πραγματικότητα ή μας βοηθούν να την κατανοήσουμε καλύτερα, αλλά σε κάθε περίπτωση στολίζουν την ψυχή μας, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

Κλειώ Ισιδ. Τσαλαπάτη

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Συνέντευξη με την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΕΜΠΕΡΛΙΔΟΥ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Κατερίνα Τσεμπερλίδου
         Με την αφορμή της πρόσφατης κυκλοφορίας του νέου βιβλίου της Κατερίνας Τσεμπερλίδου με τον πολύ ενδιαφέρων τίτλο «Οι Ελληνίδες Είναι Θεές», από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη, η αγαπητή συγγραφέας είχε την προθυμία να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων της Λογοτεχνίας», για το νέο της βιβλίο αλλά και για την συγγραφή, την έμπνευση, τη λογοτεχνία και πολλά από όσα μας περιβάλλουν στη σημερινή πραγματικότητα. Την ευχαριστώ ιδιαίτερα για τον χρόνο που διέθεσε απαντώντας στις ερωτήσεις μου, τις εύστοχες, ειλικρινείς και πρωτότυπες απαντήσεις της και την "τροφή για σκέψη" που μας προσφέρει με αυτές, της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο της βιβλίο «Οι Ελληνίδες Είναι Θεές», αλλά και σε ολόκληρο το συγγραφικό της έργο, και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις της ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την εξαίρετη Κατερίνα Τσεμπερλίδου!

1) Αγαπητή κ. Τσεμπερλίδου, τις θερμές ευχές μας για το νέο μυθιστόρημά σας, με τίτλο «Οι Ελληνίδες Είναι Θεές» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη. Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας, κυρία Τσαλαπάτη. Η ιστορία αγάπης μου με το γράψιμο ξεκινάει από το δημοτικό. Η οικογένειά μου θεωρούσε τη μόρφωση, το διάβασμα και τα βιβλία, αξία. Πολύτιμο αγαθό. Τα  καλοκαίρια, με την αδελφή μου διαβάζαμε συνεχώς βιβλία και κλασικά εικονογραφημένα. Θέλαμε κι εμείς να δημιουργήσουμε τις δικές μας ιστορίες, σαν αυτές που διαβάζαμε, οπότε κόβαμε τις αχρησιμοποίητες λευκές σελίδες που περίσσεψαν από τα τετράδια της χρονιάς και σε αυτές γράφαμε ιστορίες που τις εικονογραφούσαμε, προσθέτοντας τους διαλόγους σε φούσκες! Έτσι έγραψα, μου φαίνεται, τα πρώτα μου σενάρια, γιατί στη συνέχεια, η ζωή με οδήγησε μέσα από μια σειρά συμπτώσεις, στη διαφήμιση και στη συγγραφή σεναρίων.

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Από οπουδήποτε. Από την πραγματικότητα, από ένα άρθρο, ένα ταξίδι μου, ένα βιβλίο. Προσπαθώ, προς το παρόν, να γράφω για πράγματα που ξέρω. Δεν νομίζω, λόγου χάριν, ότι θα μπορούσα να γράψω ένα μυθιστόρημα που να διαδραματίζεται στο Μεσαίωνα. Για το βιβλίο μου «Οι Ελληνίδες είναι θεές», είχα πολλές γνώσεις για την ψυχοσύνθεση των Ελληνίδων από έρευνες που είχα διαβάσει στο παρελθόν όταν εργαζόμουν στη διαφήμιση. Τα υπόλοιπα στοιχεία έψαξα να τα βρω σε αρθρογραφία γιατί πολλά από αυτά αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;  

Για λόγους που δεν έχει νόημα να σας εξηγήσω, η οικογένειά μου με απέτρεψε από το να σπουδάσω δημοσιογραφία ή (την άλλη μου καλλιτεχνική επιθυμία) καλές τέχνες. Έτσι, διάλεξα την "κλασική" Νομική σχολή. Ενώ σπούδαζα νομικά, μια σειρά συμπτώσεων και ένας "καλός φίλος-άγγελος" με ώθησε να ασχοληθώ με τη διαφήμιση και να γίνω κειμενογράφος. Όχι απλά τα κατάφερα να γίνω δεκτή σε μία από τις μεγαλύτερες και πιο δημιουργικές διαφημιστικές εταιρίες στην Ελλάδα, αλλά έμεινα σε αυτήν όλη τη ζωή μου, δημιουργώντας πάνω από 500 καμπάνιες και κερδίζοντας μαζί με την ομάδα μου 324 βραβεία δημιουργικότητας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Στη διαφήμιση δημιουργείς κάθε μέρα, γράφεις, συλλαμβάνεις ιδέες  για εμπορικά κείμενα, σκέφτεσαι στίχους, μουσικές, σκηνοθέτες, πλάνα, ηθοποιούς, αλλά σκέφτεσαι και τους ανθρώπους που λαμβάνουν τα μηνύματά σου, όχι μόνο τον εαυτό σου.
Κάποια στιγμή, αναδύθηκε από την ψυχή μου η ανάγκη να υπογράφω εγώ τα κείμενά μου, όχι η μάρκα που βρισκόμουν πίσω της…, επίσης, να γράφω κείμενα με κοινωνικό προσανατολισμό και όχι μόνο εμπορικό περιεχόμενο.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Εάν έχει συμβεί αυτό ποτέ, πόσο εύκολη, ή επώδυνη ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Το πρώτο μου βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων «Όχι πια sex, μόνο φίλοι» έχει πολλά προσωπικά βιώματα. Άλλωστε το έγραφε στο οπισθόφυλλο ότι οι ήρωες των ιστοριών είναι η αφρόκρεμα της διαφήμισης. Πάντα δανείζομαι την ατμόσφαιρα, το πνεύμα μια εποχής ή ενός επαγγέλματος, δεν καταγράφω μια ιστορία αυτή καθεαυτή (με δύο εξαιρέσεις). Ή εμπνέομαι μεν από χαρακτήρες γύρω μου, αλλά δίνω στους ήρωές μου ελευθερία δράσης, δεν είναι ανδρείκελα αληθινών ανθρώπων.  

5) Στο νέο σας βιβλίο, «Οι Ελληνίδες Είναι Θεές», συνδυάζονται πολύ επιτυχημένα η ελληνική μυθολογία με την μυθοπλασία και την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, ενώ αρκετά βιβλία σας έχουν δημιουργήσει νέες "τάσεις" στη κοινωνία μας. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Στο χώρο της διαφήμισης, όπου εργαζόμουν, είχα φήμη ότι "έχω μύτη" για τις καινούριες τάσεις. Πάντα μυρίζομαι, ανιχνεύω την κοινωνία, με ενδιαφέρει ποιό είναι το πνεύμα της εποχής στο οποίο ζω. Θέλω να ανήκω σε αυτό και να εκπροσωπώ το καλό του κομμάτι. Στο θέμα "σύγχρονη Ελληνίδα" πάντα υπήρχε ένα κενό στη βιβλιογραφία. Το βιβλίο μου «Οι Ελληνίδες είναι θεές» βρισκόταν στο υποσυνείδητό μου 12 χρόνια, από το 2005, όταν σκέφτηκα τον τίτλο. Καταλαβαίνετε πόσα θέματα συγκέντρωνα για να θίξω στο βιβλίο. Πόσα θέματα από τη σύγχρονη ζωή, την κοινωνία και την ιστορία μας που αφορούν εμάς τις Ελληνίδες, έπρεπε να επιλέξω για να ρίξω πάνω τους το φως της γραφής μου. Το μυθιστόρημα, το έγραψα μετά.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Ναι, το πιστεύω. Δεν εννοώ πτυχίο φιλολογίας. Εννοώ μόρφωση, ανάγνωση βιβλίων, γνώση της γλώσσας, κουλτούρα, εμπειρίες και πολλή εξάσκηση. Πρόσφατες έρευνες σε ανθρώπινο δυναμικό λένε ότι για να είσαι καλός σε κάτι, χρειάζεσαι εμπειρία 10.000 ωρών.
Φυσικά, απαραίτητο είναι το ταλέντο και η φαντασία, αλλά θεωρώ ότι αυτό το διαθέτουν οι περισσότεροι άνθρωποι όταν γεννιούνται. Το θέμα είναι πώς το καλλιεργείς μεγαλώνοντας. Με εξάσκηση και διαβάζοντας τα αριστουργήματα που έγραψαν άλλοι συγγραφείς πριν από σένα.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας  έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Όταν εργαζόμουν στη διαφήμιση, η έμπνευση με επισκεπτόταν τα Σαββατοκύριακα, τις γιορτές, στις διακοπές, στις πτήσεις αεροπλάνων, οποτεδήποτε είχα ένα ελεύθερο λεπτό. Σήμερα, πλέον, έχω ελεύθερο πρόγραμμα και δεν πηγαίνω σε κανένα γραφείο, απολαμβάνω την ελευθερία μου και θεωρώ γραφείο μου όλο τον πλανήτη. Σπίτι μου, στη θάλασσα, στα καφέ, στα νησιά, στα βουνά… παντού έχω μαζί μου τα σύνεργα γραφής! Σπάνια να περάσει μέρα που να μην γράψω ή να μη διαβάσω. Το έχω ανάγκη. Φυσικά, υπάρχουν και εποχές που ξεμυαλίζομαι από την παρουσία ανθρώπων, φίλων ή συγγενών, νησιών και παραλιών… το αποδέχομαι χωρίς ενοχές!

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Ναι, πάντα. Συνήθως η πρώτη που διαβάζει τα κείμενά μου είναι η Βίκυ Παπαβασιλείου. Ευτυχώς είναι και ο πρώτος ενθουσιώδης αναγνώστης μου! Ειδικά για το βιβλίο «Οι Ελληνίδες είναι θεές» επειδή ήταν ένα διαφορετικό βιβλίο από τα άλλα, το έδωσα να το διαβάσουν 4 ακόμα άτομα, μετά τη Βίκυ. Διάλεξα δύσκολους αναγνώστες, όπως η ξαδέλφη μου, και ένα νεαρό άντρα, που εκείνη την εποχή έκανε το διδακτορικό του. Ο τελευταίος μου είπε: «Αν κυκλοφορούσαν βιβλία σαν αυτό, θα ξαναδιάβαζα και γώ ελληνικά βιβλία!» Μετά από αυτό το σχόλιο, ένιωσα πολύ πιο σίγουρη. Είναι τιμή μου που το βιβλίο μου έχει την ευγενική υποστήριξη της Estée Lauder Ελλάδος, που το επέλεξε!

9) Από τα βιβλία σας  υπάρχει κάποιο το οποίο ξεχωρίζετε, στο οποίο ίσως έχετε μεγαλύτερη αδυναμία και γιατί; Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" κάποιων από αυτά;

Συνήθως, αγαπώ το πιο πρόσφατο. Ίσως γιατί είναι πρόσφατα τα συναισθήματα που με δένουν με τους ήρωες και τη διαδικασία γραφής. Θυμάμαι πού το έγραφα, σε ποιά γωνιά το τακτοποιούσα, τί κουβέντιαζα με τους 4 πρώτους αναγνώστες μου για τους ήρωες…, το ότι το έπαιρνα μαζί μου στις διακοπές μου στη Τζια το καλοκαίρι… και πολλές άλλες αναμνήσεις… όταν φτιάχναμε το εξώφυλλο με τη φίλη μου την Έφη Καρακίτσου από τη διαφημιστική εταιρία Magnet και εγώ έλειπα στο εξωτερικό… οι συζητήσεις με τον εκδότη μου, τη Χάρτινη Πόλη…

10) Η συγγραφέας Κατερίνα Τσεμπερλίδου βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Αγαπώ το διάβασμα. Είναι ψυχική μου ανάγκη, χαρά, οξυγόνο, παράθυρο στον κόσμο. Η μουσική και το διάβασμα με έχουν "σώσει" από πολλά βάσανα και αρνητικές σκέψεις. Παλιότερα λάτρευα το ίδιο και τον κινηματογράφο. Όμως δεν συγκρίνεται μια ιστορία γραμμένη σε βιβλίο που αφήνει τη φαντασία να ταξιδέψει, με τη μεταφορά της ιστορίας στο σινεμά, όπως τη φαντάστηκε ένας σκηνοθέτης. Κάθε χρόνο διαβάζω 52 βιβλία. Γιατί 52; Γιατί τόσες είναι οι εβδομάδες του χρόνου! Και κάθε Δευτέρα, στον ιστότοπό μου www.tsemperlidou.gr παρουσιάζω ένα βιβλίο που έχω διαβάσει. Μια και βρήκα ελεύθερο χρόνο και διαβάζω βιβλία, από τη στιγμή που έκλεισε ο κύκλος μου στη διαφήμιση, σκέφτηκα «γιατί να μην αναρτώ την άποψή μου για τα βιβλία που διάβασα, αφού τα διαβάζω που τα διαβάζω;» Διαβάζω τις εξής 4 κατηγορίες: 1. Μυθιστορήματα 2. Βιβλία αυτοβελτίωσης 3. Ιστορικά βιβλία 4. Βιβλία για την επαγγελματική χρήση κοινωνικών δικτύων.

11) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Το πρώτο βιβλίο που με απογείωσε σαν αναγνώστη στα 6 μου χρόνια ήταν «Τα 30 διαλεχτά παραμύθια», δώρο της νονάς μου. Εκείνο το βιβλίο άλλαξε τη ζωή μου αφού με εισήγαγε στον κόσμο της λογοτεχνίας και της ανάγνωσης. Το αγόρασα ξανά πρόπερσι! Είναι ολόιδιο. Το ξαναδιάβασα με πολλή συγκίνηση!
Το βιβλίο που με ώθησε να βγω από τις αναστολές μου και να γράψω το πρώτο δικό μου βιβλίο ήταν «Τα Ψάθινα καπέλα» της Μαργαρίτας Λυμπεράκη.
Πάντα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για την κοινωνία της Αθήνας. Το βιβλίο «Stories of New York» της Tama Janovitz μου έδωσε το κίνητρο να γράψω τα πρώτα διηγήματά μου με τίτλο «Όχι πια sex, μόνο φίλοι».
Πολλά βιβλία με ωθούν στο να γράψω τη δική μου άποψη για τον κόσμο. Και άλλα τόσα μου δείχνουν το είδος βιβλίου που δεν θα ήθελα να γράψω ποτέ.

12) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να είχατε συγγράψει εσείς;

Τα πρώτα βιβλία που διαμόρφωσαν τα γούστα μου ήταν τα δώρα του πατέρα μου. «Ροβινσών Κρούσο», ένα μυθιστόρημα για την επιβίωση, «Ο κόμης Μοντεχρήστος», ένα μυθιστόρημα για την εκδίκηση. Αγάπησα όλα τα βιβλία της Πηνελόπης Δέλτα και, στην εφηβεία, τον Μ. Καραγάτση (φανταστείτε τη συγκίνησή μου όταν, δεκαετίες μετά, κάθισα στη θέση του, αφού ήταν δημιουργικός διευθυντής στη διαφημιστική εταιρία που εργαζόμουν εγώ) και τον Αντώνη Σαμαράκη.
Από τα εκατοντάδες βιβλία που έχω διαβάσει, ξεχωρίζω δύο: το έπος «Οδύσσεια» του Ομήρου και το μυθιστόρημα «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λέοντα Τολστόι.
Ό,τι και να γράφουμε οι άνθρωποι, τέτοιες ιστορίες, με τέτοια γραφή, δεν ξαναγράφονται… είναι ανεπανάληπτες!
Θα ήθελα να τα είχα σκεφτεί και να τα είχα γράψει εγώ.

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Πιστεύω, όπως είπα και προηγουμένως, πως είναι καλό να γράφεις για όσα ξέρεις. Τα ταξίδια έχουν ωφελήσει όλους τους συγγραφείς, από τον Όμηρο μέχρι τον Καζαντζάκη. Όμως, ο Ντοστογιέφσκι που δεν ταξίδεψε, δεν χρειάστηκε τοποθεσίες αλλά ήρωες.
Προσωπικά, έχω ανάγκη τα ταξίδια και όλα τα καινούργια που έχω δει και μάθει ταξιδεύοντας, μου έχουν ανοίξει όχι μόνο το μυαλό αλλά, κυρίως, την ψυχή. Σε μένα τα ταξίδια λειτουργούν ιαματικά. Ανατολικά έχω ταξιδέψει μέχρι τη Νέα Ζηλανδία και την Ταϊτή, δυτικά μέχρι το Βανκούβερ του Καναδά και την Αλάσκα. Νότια μέχρι τη Νότια Αφρική και βόρεια μέχρι την Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Ίσως, επειδή σαν παιδί προέρχομαι από οικογένειες εθνικής ή εσωτερικής μετανάστευσης, να έχω τη μετακίνηση στο αίμα μου!

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας να χάσει το ήδη υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Κάθε θέμα έχει δύο όψεις. Πιστεύω ότι κάθε συγγραφέας πρέπει να ασχολείται με εκείνο που του υπαγορεύει η ψυχή του και η εσωτερική του ανάγκη… εκτός κι αν γράφει για βιοποριστικούς λόγους… Επομένως ναι, αξίζει να πειραματίζεται μέχρις  ότου βρει το είδος που του αρέσει. Ή να πειραματιστεί στο καινούριο γιατί διαφορετικά θα έχει "κατηγοριοποιηθεί" σε ένα είδος. Ας πούμε, εγώ πειραματίστηκα πολύ νωρίς, γράφοντας ένα σχεδόν παιδικό βιβλίο μετά το «Όχι πια sex, μόνο φίλοι» και το πλήρωσα ακριβά. Οι αναγνώστες μου έπαθαν σοκ και, κάποιοι, μου εξομολογήθηκαν αργότερα ότι μου θύμωσαν. Δεν μετανιώνω, όμως, αυτό είχα ανάγκη να γράψω, κάτι το εντελώς διαφορετικό και δεν πρόδωσα τον εαυτό μου. Σαν αναγνώστρια, όμως, κατανοώ τους αναγνώστες. Έτσι αντιδρώ και εγώ. Αγαπώ τον συγγραφέα δικαστικών θρίλερ Τζων Γκρίσαμ, και κάθε φορά, περιμένω να μου γράψει άλλη μια ιστορία ενός νεαρού δικηγόρου που σώζει την κοινωνία και όχι μια ιστορία για τον προπονητή του ράγκμπι ή ένα παραμύθι! Θεωρώ ότι οι εκδότες κάνουν marketing segmentation για να εκπροσωπούνται σε όλες τις κατηγορίες βιβλίων και για να μην ανταγωνίζονται οι συγγραφείς τους μεταξύ τους. Αν σε τοποθετήσουν σε μια κατηγορία βιβλίων, σε κρατούν εκεί…

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Υπάρχουν όλα τα είδη βιβλίων. Και τα μόνο ψυχαγωγικά και αυτά που αφυπνίζουν τους ανθρώπους. Όλα χρειάζονται, καθένα στην ώρα του. Τι θα ήταν η ανθρωπότητα χωρίς τα μηνύματα από την «Ιλιάδα», τον «Φτωχούλη του θεού», τον «Πόλεμο και Ειρήνη» ή το βιβλίο «Τα σταφύλια της οργής»; Το ξέρετε ότι το μυθιστόρημα «Η Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά», το μεγαλύτερο best seller του 19ου αιώνα, λέγεται ότι προκάλεσε τον εμφύλιο πόλεμο Βορείων και Νοτίων στην Αμερική, που οδήγησε τη χώρα στην κατάργηση της δουλείας;
Προσωπικά, αγαπώ να στέλνω μηνύματα, αφυπνίζοντας την κοινωνία. Το βιβλίο μου «Όχι πια sex, μόνο φίλοι» καυτηρίαζε ένα μέρος της κοινωνίας που είχε συνηθίσει στην αλαζονεία, προσπαθώντας να την αφυπνίσω. Τα βιβλία μου αυτοβελτίωσης «Η ευτυχία είναι απόφαση» και «Το ταλέντο να ζεις ευτυχισμένα» περνούν το μήνυμα του δικαιώματος στην ευτυχία και τη θετική στάση σαν αντίδοτο του αρνητισμού γύρω μας. Το πρόσφατο βιβλίο μου «Οι Ελληνίδες είναι θεές» προσπαθεί να ανεβάσει ψυχικά τις Ελληνίδες και να τις απελευθερώσει από το βάρος της επιθυμίας για τελειότητα. Το να είσαι γένους θηλυκού δεν σημαίνει ότι πρέπει να είσαι τέλεια γυναίκα. Αφού οι ίδιες οι θεές δεν ήταν.

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Αν εννοείτε τα δράματα από τη βίαιη προσγείωσή μας και τη φτωχοποίηση, θεωρώ πως μπορεί να αποτελούν πηγή έμπνευσης, υπό την προϋπόθεση ότι το έργο περιλαμβάνει, ταυτόχρονα, και πανανθρώπινες αξίες. Για φτώχεια μιλούν «Οι Άθλιοι» του Βίκτορ Ουγκώ, «Οι Χριστουγεννιάτικες ιστορίες» του Κάρολου Ντίκενς, αλλά και το «Χωρίς Οικογένεια» του Έκτορ Μαλό, που περιγράφει την ιδιοκτησία μιας και μόνης αγελάδας σαν το απόλυτο περιουσιακό στοιχείο για να έχει η οικογένεια φαγητό, όχι για να έχει πλούτο.

17) Στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας που διανύουμε ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Το βιβλίο ως μέσο ψυχαγωγίας και ενημέρωσης περνάει κρίση. Στο εξωτερικό, 47% των 17χρονων παιδιών διαβάζουν βιβλία από προσωπική τους επιλογή μόνο 2 φορές το χρόνο. Αυξάνεται, συνεπώς, ο αριθμός αυτών που δεν έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο το χρόνο. Το 1978, το 42% των ενηλίκων διάβαζε 11 βιβλία το χρόνο, ενώ το 2014, μόνο το 28% διάβαζε 11 βιβλία το χρόνο.
Ο ανταγωνισμός από το ελεύθερο content στο διαδίκτυο και η ανάγκη προσήλωσης σε ένα πολυσέλιδο κείμενο που θέλει ώρες για να διαβαστεί, σε μια εποχή ταχύτητας, είναι αποθαρρυντικά για τον αναγνώστη.
Ταυτόχρονα, στην εποχή μας, όλοι εκφράζονται δημιουργικά. Όλοι μάς βομβαρδίζουν με τα ταλέντα τους. Άλλος με κείμενα, blogs, white papers, βίντεο, φωτογραφίες, παιχνίδια, βιβλία, όλοι αυτοί χρειάζονται αποδέκτες για τα όσα δημιουργούν. Υπάρχει κατακερματισμός "μέσων" και "περιεχομένου". Επομένως, το βιβλίο δεν έχει να ανταγωνιστεί μόνο άλλα βιβλία αλλά μια ολόκληρη κατηγορία με δημιουργικά "προϊόντα". Με δημιουργήματα της φαντασίας μας.
Εδώ, στο You Tube, οι θεατές "φεύγουν" από ένα βίντεο στα πρώτα 10 δευτερόλεπτα των εικόνων και δεν το βλέπουν καν.
Για να έχουν την υπομονή να διαβάσουν ένα ολόκληρο βιβλίο χρειάζεται 1. Το βιβλίο να τους ενδιαφέρει πραγματικά, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και το ηλικιακό τους group και 2. να τους το συστήσει η παρέα τους, η ομάδα στην οποία ανήκουν. Ή η τηλεόραση. Ή βιβλιόφιλοι στους οποίους έχουν εμπιστοσύνη. Για να το συστήνουν οι άλλοι, άρα θα είναι καλό. (Η δική σας, λοιπόν, συνεισφορά στον κόσμο του βιβλίου καθώς και η ομάδα σας έχουν μεγάλη σημασία για τους αναγνώστες).
Ξέρετε πώς οι σιδηρόδρομοι έχασαν το παιχνίδι όταν τα αεροπλάνα άρχισαν εμπορικά δρομολόγια; (οι σιδηρόδρομοι δεν τους θεώρησαν ανταγωνιστές τους). Δεν κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν ότι η "κατηγορία" τους αναβαθμίστηκε: δεν ήταν πια "μεταφορές" αλλά "ταξίδι"!

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Πάντα με ενδιαφέρει η αποδοχή του κοινού. Χωρίς αναγνώστες, ποιός συγγραφέας είναι συγγραφέας; Κάθε συγγραφέας έχει διαφορετική θεματολογία. Τα δικά μου θέματα συγκινούν ένα μέρος του αναγνωστικού κοινού, το οποίο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, για την ευθύνη που μου δίνει να γίνομαι συνεχώς καλύτερη. Πρώτα γράφω γιατί το έχω ανάγκη και μετά για να συμβάλλω σε μια καλύτερη κοινωνία.

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Να μην το βάλουν κάτω, ώστε να τους γνωρίσει το αναγνωστικό κοινό. Το ότι έχουν τη δυνατότητα να ανεβάζουν τα βιβλία τους σε προσωπικά ιστολόγια ή να ξεκινήσουν με ένα e-book είναι αυτό που έλεγα πριν. Σημασία έχει να φτάσει στο κοινό το περιεχόμενο του βιβλίου, με οποιαδήποτε μορφή: χαρτί, blog, e-book, βίντεο, οτιδήποτε. Το δημιουργικό περιεχόμενο ενός βιβλίου, η ιστορία του, ας πούμε, μεταφέρεται με όποιον τρόπο διαβάζει ο αναγνώστης σήμερα. Ας μην ξεχνάμε ότι, στην εποχή του Ομήρου, η μεταφορά ιστοριών γινόταν στόμα με στόμα.

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα σας τα βιβλία και, ειδικότερα, στο νέο  μυθιστόρημά σας «Οι Ελληνίδες Είναι Θεές», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Εγώ ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνετε να με προβληματίσετε με τις εύστοχες ερωτήσεις σας. Θεωρώ ότι βρίσκομαι σε κομβικό σημείο και θα συνεχίσω με ένα νέο μυθιστόρημα. Και ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης ακόμη που θα ολοκληρώσει – μάλλον – αυτόν μου τον κύκλο, το έχω ήδη έτοιμο. Όμως, αυτό θα κυκλοφορήσει λίγο αργότερα.

Βιογραφία της Κατερίνας Τσεμπερλίδου:

Η Κατερίνα Τσεμπερλίδου σπούδαζε νομικά, αλλά από μια σύμπτωση βρέθηκε στο χώρο της διαφήμισης. Εργάστηκε σε μια από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες της Ελλάδας ως κειμενογράφος, διευθύντρια δημιουργικού και πρόεδρος. Έχει δημιουργήσει πάνω από 500 διαφημιστικές καμπάνιες για τις πιο γνωστές και επιτυχημένες μάρκες, υπηρεσίες ή εταιρείες, πολυεθνικές και ελληνικές, καθώς και για κοινωνικούς σκοπούς. Τα σλόγκαν της έχουν γράψει ιστορία, ενώ έχει βραβευτεί για τις ιδέες της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Με την ηγεσία της, το δημιουργικό τμήμα της εταιρείας κέρδισε συνολικά 324 βραβεία. Έχει συγγράψει δέκα βιβλία, οι περισσότεροι τίτλοι εκ των οποίων έχουν υιοθετηθεί ως εκφράσεις της καθομιλουμένης. Το πρώτο της μπεστ σέλερ, η συλλογή διηγημάτων "Όχι πια sex μόνο φίλοι", προκάλεσε αίσθηση, ταράζοντας τα νερά στους λογοτεχνικούς κύκλους και αλλάζοντας τον τρόπο επικοινωνίας με τους αναγνώστες. Το βιβλίο "Η ευτυχία είναι απόφαση" δημιούργησε μια νέα τάση στην Ελλάδα για τον θετικό τρόπο ζωής και για την ευτυχία.

Περισσότερες πληροφορίες για το πλήρες βιογραφικό της αγαπημένης συγγραφέως στο προσωπικό της προφίλ στο site της: http://www.tsemperlidou.gr/biograph

Πρόσφατη Εργογραφία Κατερίνας Τσεμπερλίδου:

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΕΣ» (2017)
Εκδόσεις: Χάρτινη Πόλη
Σελίδες: 468
Τιμή: 14,90 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Μια ερωτική ιστορία του σήμερα που αναδεικνύει τις ομοιότητες ανάμεσα στις θεές της Μυθολογίας και τις σημερινές Ελληνίδες. Ο Γκρεγκ, ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος, έρχεται στην Ελλάδα για τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ αφιερωμένου στις Ελληνίδες. Η Αθηνά, νεαρή δικηγόρος που έχει γράψει μια εργασία με τίτλο Οι Ελληνίδες είναι Θεές, αναλαμβάνει να τον φέρει σε επαφή με γυναίκες, που θα μιλήσουν στον φακό του. Η Αθηνά είναι όμορφη, δυναμική, σύγχρονη «θεά», που όμως, κρύβει ένα μυστικό. Όσο πιο πολύ τη γνωρίζει ο Γκρεγκ, τόσο τη θαυμάζει και αρχίζει να την ερωτεύεται. Όμως, πίσω στη Νέα Υόρκη, υπάρχει μια αρραβωνιαστικιά που τον περιμένει. Μέσα από την εργασία της Αθηνάς, ανακαλύπτουμε πως οι Ελληνίδες εξακολουθούν να έχουν ακόμα και σήμερα, χαρακτηριστικά όμοια με τις έξι θεές του Ολύμπου. Στο βιβλίο αυτό, η Κατερίνα Τσεμπερλίδου καταθέτει την ανάγκη της να τιμήσει της Ελληνίδες του σήμερα. Να τις ενθαρρύνει, να τις δοξάσει και να τους ανεβάσει το ηθικό. Να τις βοηθήσει να νιώσουν καλά με τον εαυτό τους, περήφανες και με αυτοπεποίθηση. Να εκτιμούν την αξία τους και να πραγματοποιούν τα όνειρά τους, αναγνωρίζοντας τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους, που τις κάνει αυτές που είναι: θεές χωρίς να είναι οι τέλειες γυναίκες! Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει παράρτημα με τις εξής ενότητες: • Πώς να είσαι αυθεντική Ελληνίδα θεά (με συμβουλές και προτάσεις) • Για θεϊκές γεύσεις (με τα προϊόντα που χαρακτηρίζουν την ελληνική διατροφή) • Η οικοδέσποινα θεά (με προτάσεις για κάθε περίσταση) • Οι συνταγές της θεάς (με τις πιο κλασικές-παραδοσιακές συνταγές της ελληνικής κουζίνας)» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου