Συνέντευξη με την ΓΕΡΑΚΙΝΑ ΜΠΟΥΡΙΚΑ - Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη

κ. Γερακίνα Μπουρίκα

          Με την αφορμή της κυκλοφορίας του νέου, συναρπαστικού μυθιστορήματος της Γερακίνας Μπουρίκα, που κυκλοφορεί από τις αγαπημένες εκδόσεις Ωκεανός με τίτλο «Όταν Η Αλήθεια Ντύθηκε Το Ψέμα», η εξαίρετη συγγραφέας είχε την καλοσύνη να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας», σχετικά με το αξιόλογο έργο της, τις απόψεις της για την λογοτεχνία και όχι μόνο, καθώς και το συγγραφικό της έργο. Την ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που μου διέθεσε, της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο της βιβλίο και σας προσκαλώ να διαβάσετε τις απαντήσεις της ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την αγαπητή Γερακίνα Μπουρίκα!

1) Αγαπητή κ. Μπουρίκα, τις θερμές μας ευχές για το νέο, συναρπαστικό μυθιστόρημά σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, με τίτλο «Όταν Η Αλήθεια Ντύθηκε Το Ψέμα». Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σας. Εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου να είστε πάντα καλά και να συνεχίζετε το έργο σας.

Το ότι πάντα κάθε κατάσταση της ζωής μου, είτε ευχάριστη είτε δυσάρεστη, την αποτύπωνα πάνω σε ένα χαρτί, ήταν για μένα ένα σημάδι ότι, η γραφή, είναι ένα σημαντικό κομμάτι της προσωπικότητάς μου. Πριν τέσσερα χρόνια, ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος, στον οποίο αφιέρωσα και το δεύτερο βιβλίο μου, διαβάζοντας εκείνα που έγραφα μου επέμενε πως το μόνο που φανταζόταν για μένα ήταν να είμαι συγγραφέας. Εκείνος αρχικά ήταν η αιτία να παρασυρθώ σε αυτή τη σκέψη. Σκέψη τολμηρή για μένα όμως παράλληλα δελεαστική. Ακούγοντας λοιπόν σε μια κουβέντα μια συναρπαστική ιστορία που είχε διαδραματιστεί στο χωριό ενός άλλου φίλου στο παρελθόν και συνεχίζεται βέβαια μέχρι σήμερα, γοητεύτηκα και ένιωσα ότι έφτασε η ώρα να δοκιμάσω να την γράψω εγώ και να γίνει βιβλίο. Τότε ήταν η πρώτη φορά που ξέφυγα από «τα δικά μου» και αποτύπωσα στο χαρτί κάτι έξω από εμένα. Ξεκίνησα τη συγκεκριμένη ιστορία τέλη του 2013 και τον Ιανουάριο του 2015 εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο «Έτσι το έγραψαν οι Μοίρες».

2) Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία στα βιβλία σας;

Η έμπνευση δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Από μικρό παιδί διάβαζα βιβλία. Πολλά βιβλία. Είμαι φανατική αναγνώστρια και κάθε ένα βιβλίο πιστεύω αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλά άλλα. Ερεθίσματα που παίρνω μέσα από βιβλία, από τραγούδια, από προσωπικές εμπειρίες, μπλέκουν μεταξύ τους και δημιουργούν κάτι αδιόρατο ουσιαστικά αλλά ουσιώδες στο να με βοηθάει να γράφω. Όσον αφορά την έρευνα δεν είναι κάτι πολύ χρονοβόρο για μένα γιατί δεν γράφω ιστορικά βιβλία. Οι απαραίτητες πληροφορίες που μπορεί να απαιτούνται για ένα κείμενο, γίνονται είτε μέσω διαδικτύου είτε μέσω άλλων βιβλίων. Επειδή είμαι πολύ οργανωτικός άνθρωπος δεν με δυσκολεύει καθόλου η συλλογή τους και ο συνδυασμός τους.

3) Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο, είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι επιμέρους ιδιότητές σας;

Μέχρι πριν λίγα χρόνια το επάγγελμά μου είχε σχέση με τις πωλήσεις και τα λογιστικά που είχα σπουδάσει. Πλέον ασχολούμαι αποκλειστικά με την συγγραφή καθώς και αρθρογραφώ στην «Κυριακάτικη» εφημερίδα. Η μόνη μου ιδιότητα που πλέον δεν έχει σχέση με το γράψιμο, είναι το επάγγελμα «μητέρα», που πιστέψτε με η επιρροή του, αν εξαιρέσεις κάποια πρακτικά θέματα χρόνου, μόνο θετική είναι. Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι μία ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και όχι μόνο για όσους ασχολούνται με την συγγραφή.

4) Έχετε συμπεριλάβει ποτέ στα βιβλία σας κάποια προσωπικά σας βιώματα; Εάν έχει συμβεί αυτό ποτέ, πόσο ανώδυνη, ή επώδυνη ήταν η αντικειμενική προσέγγισή τους συγγραφικά;

Προσωπικά βιώματα δεν υπάρχουν σε κανένα βιβλίο μου. Προσωπικές επιρροές σίγουρα υπάρχουν, όμως είναι πολύ μικρά κομμάτια από εμένα που ουσιαστικά δεν τα καταλαβαίνω. Δεν ξέρω αν θα έμπαινα ποτέ στην διαδικασία να γράψω προσωπικά μου βιώματα σε ένα βιβλίο.

5) Στο νέο σας μυθιστόρημα, μετά από το προηγούμενο best seller βιβλίο σας «Έτσι Το Έγραψαν Οι Μοίρες», πραγματεύεστε μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, που θα μπορούσε ίσως να είναι και αληθινή. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν συγγραφέα;

Η ίδια η ζωή είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης. Μια ματιά αν ρίξεις ουσιαστική σε κάποια γεγονότα ή σε κάποιους ανθρώπους, μπορείς να έχεις το πιο ενδιαφέρον βιβλίο στα χέρια σου. Άλλωστε τίποτε δεν μπορεί να γραφτεί αν ποτέ δεν είχε συμβεί.

6) Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;

Εγώ δεν έχω επιστημονικό υπόβαθρο. Τώρα γράφω το τρίτο μου βιβλίο.

7) Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται" η συγγραφική σας έμπνευση; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει" αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;

Αρκεί να καθίσω στον υπολογιστή μου. Η έμπνευση με επισκέπτεται αφού αρχίσω να γράφω και όχι πριν. 

8) Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο μυθιστόρημά σας αρκείστε στη δική σας μόνο γνώμη και αξιολόγηση, πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;

Κατά την διάρκεια της συγγραφής ενός βιβλίου μοιράζομαι αποσπάσματα με κάποιες αγαπημένες φίλες. Περισσότερο θέλω να τις έχω παρέα σε αυτό που κάνω και όχι την έγκρισή τους. Ακόμη και όταν επαναστατούν για κάτι που δεν τους αρέσει, εγώ ακολουθώ το δικό μου μονοπάτι. Και στο τέλος μου λένε «είχες δίκιο. Έτσι έπρεπε».

9) Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο και, γιατί όχι, την ιστορία "πίσω από την ιστορία" που σας οδήγησε στη συγγραφή του;

Η ιστορία ξεκινάει με τρεις γυναίκες. Σε τρεις διαφορετικές πόλεις με τρεις διαφορετικές ερωτικές ιστορίες. Μετά την πτώση ενός αεροπλάνου, η ζωή αυτών των γυναικών ανατρέπεται. Ανακαλύπτουν ψέματα που για πολλά χρόνια έντυναν την δική τους αλήθεια. Η απόφασή τους μόνο μία. Εκδίκηση. Ο πόλεμος ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα ξεκινά, εκείνες όμως αγνοούν πως  οι ρόλοι των θυμάτων και των θυτών θα αλλάξουν. 

Μεγάλο ρόλο στο συγκεκριμένο βιβλίο παίζει η ενδοοικογενειακή βία, οι επιπτώσεις της στην ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου και κατ’ επέκταση σε όλους όσους βρίσκονται στην ζωή του.

Η ιστορία πίσω από την ιστορία, ήταν το όνειρο ενός φίλου για αρχή. Οι τρεις γυναίκες και οι ιστορίες τους ξεκίνησαν με αυτή την αφορμή χωρίς όμως να μπορώ να φανταστώ που θα με οδηγήσουν.

10) Η συγγραφέας Γερακίνα Μπουρίκα βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική της ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της; Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια και γιατί;

Τώρα το καλοκαίρι είναι η ευκαιρία μου για διάβασμα. Όπως σας είπα, είμαι φανατική αναγνώστρια. Το είδος όμως δεν είναι σταθερό. Αναλόγως με την διάθεσή μου θα γίνει η επιλογή.

11) Θυμάστε το πρώτο σας ανάγνωσμα το οποίο σας "παρέσυρε" στον κόσμο της λογοτεχνίας; Θεωρείτε ότι έχετε δεχθεί επιρροές από κάποιους ομότεχνούς σας, έλληνες ή ξένους, σύγχρονους ή κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;

Η επιρροή υπάρχει θέλοντας και μη. Διαβάζοντας βιβλία επηρεάζεται ολόκληρη η ζωή ενός ανθρώπου. Πώς να μην επηρεαστεί ο τρόπος που γράφει κάποιος; 

Τα πρώτα αποσπάσματα από τα βιβλία του σχολείου ήταν αυτά που με μάγεψαν. Ευτυχώς τότε τα σχολικά βιβλία συμπεριελάμβαναν κομμάτια αξιόλογα. Θυμάμαι να ψάχνω να βρω βιβλία του Λουντέμη, της Πηνελόπης Δέλτα, της Άλκη Ζέη και άλλων για να χορτάσω. Τα μικρά αποσπάσματα ήταν λίγα για μένα.

12) Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς; Από την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχει κάποιο βιβλίο το οποίο έχετε λατρέψει,  το οποίο "ζηλεύετε" ως λογοτεχνικό έργο και θα θέλατε, ή ονειρεύεστε να έχετε συγγράψει εσείς;

Τα αγαπημένα μου βιβλία και οι συγγραφείς είναι πολλοί. Κουραστικό να γράψω τόσα ονόματα. Έχω θαυμάσει πολλά. Δεν μπορώ να τα ζηλέψω γιατί αυτά δεν θα μπορούσα ποτέ να τα είχα γράψει εγώ. Γι’ αυτό και αξίζουν τον θαυμασμό μου.

13) Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη κατά τη γνώμη σας; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;

Τίποτε δεν είναι απαραίτητο και τίποτε περιττό. Ο καθένας διευρύνει τους ορίζοντές του με όποιο τρόπο είναι εφικτός για τον ίδιο.

14) Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται" θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;

Αν μπαίνουν σύνορα ακόμη και στον τρόπο που θέλει να εκφραστεί ένας συγγραφέας τότε παύουμε να μιλάμε για τέχνη και ασχολούμαστε με παραγωγή. Φυσικά κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν δυνατότητες να ασχοληθούν με άλλο είδος, όμως δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον που έχει την δυνατότητα να μην ανοίγει τα φτερά του από φόβο μην χάσει το κοινό του. Υπάρχουν χιλιάδες αναγνώστες που μπορούν να αγκαλιάσουν ένα βιβλίο. Δεν είναι απαραίτητο ο κάθε συγγραφέας να διαβάζεται από συγκεκριμένους ανθρώπους.

15) Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους, ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;

Εγώ απευθύνομαι σε όλους τους αναγνώστες. Και ο σκοπός μου δεν είναι ψυχαγωγικός. Αυτό το σκοπό μπορεί να τον έχει ένα ελαφρύ πρόγραμμα της τηλεόρασης. Ένα βιβλίο πρέπει να φέρει ευχαρίστηση στην ψυχή αλλά και ερεθίσματα στο μυαλό. Πιστεύω ότι, μέχρι στιγμής, έχω καταφέρει να δώσω μέσα από τα βιβλία μου κάποια ερεθίσματα για προβληματισμό και συζήτηση.

16) Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει  πηγή έμπνευσης για έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι ακριβώς η "φυγή" από αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα;

Τα προβλήματα κάθε εποχής, αν τα μελετήσουμε προσεκτικά, είναι διαχρονικά. Οι καταστάσεις μπορεί να αλλάζουν αλλά αυτά που προβληματίζουν τον άνθρωπο, όπως το νόημα της ζωής, οι αξίες, η αξιοπρέπεια, το ψέμα κ.α., βρίσκονται πάντα γύρω μας σε όποια εποχή κι αν ζούμε. 

17) Στην σύγχρονη πραγματικότητα και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;

Η μεγαλύτερη κρίση του βιβλίου νομίζω δεν είναι η οικονομική. Εμείς οι ίδιοι οι γονείς πρώτα και μετά οι δάσκαλοι, ευθυνόμαστε για την κρίση του βιβλίου γιατί δεν μαθαίνουμε στα παιδιά την αξία του. Αν ξεκινήσουμε από εκεί θα διαπιστώσουμε ότι το οικονομικό πρόβλημα είναι το μικρότερο. Αν σκεφτούμε πόσες εκατοντάδες ευρώ ξοδεύουν οι άνθρωποι για αγορές ηλεκτρονικών παιχνιδιών και κινητών, ακόμη και μέσα στην κρίση, θα καταλάβουμε ότι ένα βιβλίο από δώδεκα έως είκοσι ευρώ όλοι θα μπορούσαμε να το αγοράσουμε. Το μόνο, λοιπόν, κατά τη γνώμη μου που μπορεί να το κάνει πιο προσιτό θα είναι η αγάπη προς το ίδιο το βιβλίο. 

18) Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς" όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;

Επειδή είμαι πολύ αυστηρός άνθρωπος και περισσότερο με τον εαυτό μου, αν είχα ενδοιασμούς δεν θα προχωρούσα καν στο να δώσω το βιβλίο που έγραψα. Θα το είχα απορρίψει πρώτη. Η αγωνία σίγουρα υπήρχε αλλά περισσότερο ήταν η αγωνία για τον άγνωστο δρόμο που είχα μπροστά μου. Ευτυχώς η αποδοχή του κοινού δικαίωσε την πίστη μου και με παροτρύνει να συνεχίσω. Όσον αφορά την θεματολογία των βιβλίων σίγουρα έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο σε αυτή την αποδοχή όπως και ο τρόπος γραφής, γιατί δεν είχα ένα καθιερωμένο όνομα στο χώρο του βιβλίου έτσι ώστε κάποιος να αγοράσει κάτι δικό μου παρασυρμένος από μια προηγούμενη επιτυχημένη δουλειά μου.

19) Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς, που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;

Οι δυσκολίες στην ζωή μας έρχονται χωρίς να είμαστε πάντα εμείς υπεύθυνοι. Την ευθύνη, όμως, να τις αντιμετωπίσουμε με κάθε τρόπο την έχουμε αποκλειστικά οι ίδιοι. Όταν κάποιος αγαπάει κάτι πολύ, πρέπει να το κυνηγήσει μέχρι το τέλος. Θα δώσω σε όλους τη συμβουλή που είχα γράψει τέσσερα χρόνια πριν για εμένα: «Όταν δεν έχεις τίποτε να χάσεις, το ρίσκο γίνεται η ασφαλέστερη επιλογή». 

20) Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης  αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο  μυθιστόρημά σας «Όταν Η Αλήθεια Ντύθηκε Το Ψέμα», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Εγώ σας ευχαριστώ και πάλι για την φιλοξενία σας. Ήδη εδώ και λίγο καιρό έχω ξεκινήσει και γράφω το τρίτο μυθιστόρημά μου. Περιμένω να δω πού θα με οδηγήσει. Ελπίζω να το αγαπήσω κι αυτό πολύ όπως και τα προηγούμενα δύο και στη συνέχεια να μπορέσω να το μοιραστώ μαζί σας.

 

Βιογραφία Γερακίνας Μπουρίκα:

Η Γερακίνα Μπουρίκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ν. Αρτάκη Ευβοίας. Η ζωή την οδήγησε επί τέσσερα χρόνια να εγκατασταθεί στη Βόρεια Ελλάδα και τα τελευταία δεκατέσσερα να ζει μόνιμα στην Αθήνα. Τα λογιστικά και οι πωλήσεις ήταν το βασικό της επάγγελμα, μέχρι τη γέννηση των παιδιών της, Βασιλικής και Δημήτρη. Η τύχη που της χάρισε τη δυνατότητα να ασχοληθεί αποκλειστικά με το «επάγγελμα μητέρα» της έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψει τα υπέροχα μονοπάτια της συγγραφής.

Εργογραφία Γερακίνας Μπουρίκα:

«ΟΤΑΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΤΥΘΗΚΕ ΤΟ ΨΕΜΑ» (2017)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 464

Τιμή: 14,90 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Η Λίντα, μια νεαρή κοπέλα στο Λονδίνο, η μοναδική κληρονόμος μιας αμύθητης περιουσίας μετά από τον θάνατο των γονιών της, γνωρίζει και βιώνει τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της.

    Η Ηρώ, μια γυναίκα στην Θεσσαλονίκη, τριανταοκτώ χρόνων, απελπισμένη από μια σειρά αποτυχημένων σχέσεων και από την εμμονή της μητέρας της να κάνει επιτέλους οικογένεια, συναντά τον άνδρα που της προσφέρει τα πάντα...

   Η Αθηνά, μια τριανταεπτάχρονη, χειραφετημένη γυναίκα που ζει στην Αθήνα, μετά την επαγγελματική της καταξίωση, προσπαθεί να βρει λύση για να σώσει την πολυετή φθαρμένη ερωτική της σχέση.

   Τρεις γυναίκες. Τρεις πόλεις. Τρεις ερωτικές ιστορίες, και η πτώση ενός αεροπλάνου που θα κοστίσει πολλές ζωές...

Το γαϊτανάκι του ολέθρου και της καταστροφής ξεκινά για τις τρεις γυναίκες μέσα από τα συντρίμμια εκείνου του αεροπλάνου. Η ζωή τους αποκαλύπτεται βουτηγμένη στο ψέμα και η ώρα της Νέμεσης πλησιάζει…»

ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ BEST SELLER «ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ»

«ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΜΟΙΡΕΣ» (2016)

Εκδόσεις: Ωκεανός

Σελίδες: 512

Τιμή: 16,50 €

Υπόθεση Οπισθόφυλλου:

«Σε ένα χωριό της Πελοποννήσου, μια νεαρή κοπέλα, η Λένα, έγκυος από τον παράνομο έρωτά της με τον άνδρα της αδελφής της, αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να ζήσει για πάντα στην Αυστραλία.

    Στο μακρινό παρελθόν, στο ίδιο χωριό, έχει διαδραματιστεί μια περίεργη ιστορία. Δύο φίλοι, ο Στέργιος και ο Φάνης, έχουν ανακαλύψει και έχουν θάψει κρυφά έναν θησαυρό. Ο Στέργιος μαζί με άλλους πέντε συγχωριανούς του, σκοτώνεται στον εμφύλιο, ενώ ο Φάνης φεύγει κυνηγημένος από την Ελλάδα. Όμως ο Φάνης κρύβει ένα μεγάλο ματωβαμμένο μυστικό…

    Πολλά χρόνια μετά, στη Μελβούρνη, ο Τόμας Νιούτον, αποφασίζει να ψάξει να βρει τον γυιό του, που είχε γεννηθεί στην Ελλάδα…

    Η Λένα, ο Δημήτρης, ο Φάνης, ο Τόμας, ο Ρόμπερτ, ο Ανδρέας… Πρόσωπα που η ιστορία τους είναι μπλεγμένη και αδιάρρηκτα δεμένη, όλοι θύματα των ανθρώπινων παθών, της απληστίας και του ένοχου έρωτα…

Ένα μυθιστόρημα καταιγιστικών συναισθημάτων, κεντημένο στον καμβά της αγωνίας και της περιπέτειας. Μια αληθινή ιστορία.»