κ. Νατάσα Κυρκίνη-Κούτουλα |
Η αγάπη
μου για το ιστορικό μυθιστόρημα υποθέτω πως είναι γνωστή σε όσους διαβάζουν τις
κατά καιρούς αναρτήσεις μου στο παρόν ιστολόγιό μου. Είναι κάτι που δεν μπορώ
να κρύψω, καθώς ανακάλυψα από πολύ νωρίς τη μαγεία της ευχάριστης μάθησης πλείστων
ιστορικών γεγονότων μέσα από αξιόλογα ιστορικά μυθιστορήματα. Ποτέ άλλοτε δεν
μπορεί να είναι πιο ευχάριστη η γνώση της Ιστορίας, παρά μόνο όταν συνδυάζεται
με μυθοπλασία, η οποία παρασύρει τον εκάστοτε αναγνώστη μέσα στη συναρπαστική
πλοκή της. Πρόσφατα διάβασα το πολύ αξιόλογο ιστορικό μυθιστόρημα της Νατάσας
Κυρκίνη-Κούτουλα, με τίτλο «Η Χρυσή Κύλικα»,
το οποίο κυκλοφορεί από την αγαπημένη Άνεμος Εκδοτική. Χαίρομαι δε ιδιαίτερα,
καθώς ανακάλυψα μία συγγραφέα χαρισματική, που έχει την ιδιότητα να συνδυάζει
σπάνιες ιστορικές γνώσεις γύρω από θέματα που δεν είναι και τόσο πολύ γνωστά,
με μια σπάνια αφηγηματική και μυθοπλαστική ικανότητα. Είναι, επίσης, ιδιαίτερη
τιμή και χαρά για μένα το γεγονός ότι η εξαίρετη συγγραφέας δέχτηκε με μεγάλη
προθυμία να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο των «Φίλων Της Λογοτεχνίας», με αφορμή
το ιστορικό μυθιστόρημά της «Η Χρυσή Κύλικα».
Την ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο που διέθεσε απαντώντας στις ερωτήσεις μου, της
εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία στο συγγραφικό της έργο και σας προσκαλώ να διαβάσετε
τις απαντήσεις της, ώστε να γνωρίσετε κι εσείς λίγο καλύτερα την αγαπητή κ. Νατάσα
Κυρκίνη-Κούτουλα!
1)
Αγαπητή κ. Κούτουλα, τις θερμές μας ευχές για το νέο μυθιστόρημά σας που
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνεμος, με τίτλο «Η Χρυσή Κύλικα». Ποιό ήταν το έναυσμα για την ενασχόλησή
σας με τον κόσμο της λογοτεχνίας και το αντικείμενο της συγγραφής;
Αγαπητή κυρία Τσαλαπάτη, σας ευχαριστώ μέσα από την
καρδιά μου για τις θερμές ευχές σας και για την τιμή που μου κάνετε
προσφέροντάς μου το «βήμα» στην έγκυρη ιστοσελίδα σας, για να παρουσιάσω
κάποιες σκέψεις και εμπειρίες μου σχετικά με τη λογοτεχνία.
Το έναυσμα για την ενασχόλησή μου με τον κόσμο της
λογοτεχνίας υπήρξε η πεποίθηση ότι μέσα από τη λογοτεχνία μπορεί κανείς να
εκφραστεί ελεύθερα, απαλλαγμένος από τους αυστηρούς περιορισμούς και κανόνες
που του επιβάλλουν τα άλλα είδη γραπτής έκφρασης, τα οποία χρησιμοποιούμε για
τις ανάγκες της εργασίας μας και της καθημερινότητάς μας. Για μένα, δηλαδή, η
λογοτεχνία ταυτίζεται με την πνευματική ελευθερία.
Το συγκεκριμένο αντικείμενο της συγγραφής εστιάζεται
στην Ιστορία, κυρίως λόγω του μεγάλου μου ενδιαφέροντος και της αγάπης μου για
τη μελέτη της ζωής ανθρώπων που έζησαν σε παλαιότερες εποχές και που ξεχάστηκαν
με το πέρασμα του χρόνου. Γιατί, μπορεί να θυμόμαστε και να δοξάζουμε σήμερα
διάσημους ηγέτες ή άλλες σπουδαίες προσωπικότητες για τη ζωή και τη δράση των
οποίων υπάρχουν άλλωστε και γραπτές πηγές στις οποίες βασιζόμαστε, αλλά υπήρχαν
και οι απλοί άνθρωποι, γυναίκες και άνδρες, που οι προσωπικές τους περιπέτειες
δεν μας είναι ακριβώς γνωστές, μπορούμε, ωστόσο, να τις φανταστούμε και να τις
αναπλάσουμε με βάση τα στοιχεία που έχουμε για την εποχή τους και την προσωπική
μας φαντασία.
2)
Από πού αντλείτε την έμπνευση για κάθε έργο σας και κάθε χαρακτήρα και πόσο
δύσκολο είναι να σταχυολογήσετε τις απαραίτητες πληροφορίες, όταν αυτές
απαιτούνται, ώστε να συνδυάσετε τυχόν ιστορικά γεγονότα, τόπους και μυθοπλασία
στα βιβλία σας;
Σε ό,τι αφορά την έμπνευση για το θέμα του
μυθιστορήματος, την αντλώ από τα διαβάσματά μου ή από τα ταξίδια μου. Για τους
επί μέρους χαρακτήρες δεν σας κρύβω ότι επηρεάζομαι και από πραγματικούς
χαρακτήρες φίλων, γνωστών, συναδέλφων, μαθητών, συγγενών μου, ακόμη και από τον
δικό μου χαρακτήρα. Ασφαλώς όμως μεγάλη επιρροή μου έχουν ασκήσει και οι ήρωες άλλων λογοτεχνικών έργων, ιδίως
της κλασικής λογοτεχνίας, αρχαίας και νεότερης.
Η σταχυολόγηση των απαραίτητων πληροφοριών δεν μου
είναι ιδιαίτερα επίμοχθη, γιατί όντας πραγματική «βιβλιοφάγος» σε όλη τη
διάρκεια της ζωής μου και της σταδιοδρομίας μου, έχω μεγάλη συλλογή βιβλίων στα
οποία ανατρέχω. Ασφαλώς και το διαδίκτυο μου δίνει μεγάλες δυνατότητες έρευνας
σε ιστοσελίδες με ψηφιοποιημένες συλλογές βιβλίων ή με τρισδιάστατες
αναπαραστάσεις ιστορικών χώρων κτλ. Αν, τέλος, είναι κάτι που δεν μπορώ να βρω
με άλλο τρόπο, δεν διστάζω να ρωτήσω γνωστούς μου που έχουν καλύτερη γνώση του
θέματος από εμένα ή επισκέπτομαι κάποια δημόσια βιβλιοθήκη και κρατώ τις σημειώσεις
μου, όπως γινόταν στα φοιτητικά μου χρόνια…
3)
Στο τελευταίο βιβλίο σας η μυθοπλασία σας πλαισιώνεται από εξαιρετικά σημαντικά
ιστορικά γεγονότα. Ποιά θεωρείτε ως την πιο σημαντική, ίσως και ανεξάντλητη, "πηγή ιδεών" για έναν
συγγραφέα;
Νομίζω ότι η πιο σημαντική πηγή ιδεών για έναν
συγγραφέα είναι η αγάπη του για το αντικείμενο που τον έλκει. Η αγάπη αυτή
είναι που σε ωθεί να «σκαλίσεις» όλο και περισσότερο το θέμα που σου έχει
τραβήξει την προσοχή.
4)
Συνήθως, οι περισσότεροι συγγραφείς είτε έχουν σπουδάσει κάποιο αντικείμενο,
είτε ασκούν ως επάγγελμα κάτι εντελώς διαφορετικό από την συγγραφική τους
ιδιότητα. Θα θέλατε να μας μιλήσετε σχετικά με αυτό και να μας πείτε πόσο
αρμονικός είναι ο συνδυασμός όλων αυτών και κατά πόσο αλληλοεπηρεάζονται οι
επιμέρους ιδιότητές σας;
Στην περίπτωσή μου δεν υπάρχει ουσιώδης αντίθεση
ανάμεσα στο αντικείμενο των σπουδών και του επαγγέλματός μου και στη συγγραφική
μου δραστηριότητα. Οι σπουδές μου στη φιλολογία εστιάστηκαν κυρίως στην
ιστορία, ενώ και η σταδιοδρομία μου στην εκπαίδευση αφορούσε το αντικείμενο των
σπουδών μου. Η συγγραφή ιστορικού μυθιστορήματος εκτιμώ ότι άπτεται τόσο της
ιστορίας ως επιστήμης όσο και της λογοτεχνίας ως θεωρίας. Ασφαλώς υπάρχει
μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα γνωστικά αντικείμενα της εκπαίδευσης και στην καθαρή
λογοτεχνική παραγωγή. Τη διαφορά αυτή ελπίζω ότι κατόρθωσα να γεφυρώσω με τη
φαντασία και την έμπνευση.
5)
Πιστεύετε πως το επιστημονικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο για τη συγγραφή ενός
βιβλίου, ή αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του
συγγραφέα;
Εξαρτάται από το είδος του βιβλίου. Για τα ιστορικά
μυθιστορήματα, όπως και για τα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, νομίζω
ότι δεν είναι εύκολο να στηριχθούν επαρκώς χωρίς κάποιο βασικό επιστημονικό
υπόβαθρο από την πλευρά του συγγραφέα. Ωστόσο, η «προϋπόθεση» αυτή μπορεί
κάλλιστα να απουσιάζει στην περίπτωση μεγάλων συγγραφέων, που είναι
προικισμένοι με τόσο εξαιρετικό ταλέντο, ώστε να ξεπερνούν τους συνήθεις
περιορισμούς. Και στην επιστήμη, ακόμα, άνθρωποι χωρίς ειδικές σπουδές, έχουν
καταπλήξει τους ειδικούς χάρη στην πίστη, την εργατικότητα και την έμπνευσή
τους. Είναι σε όλους γνωστή η περίπτωση του Ερρίκου Σλήμαν για τον τομέα της
Αρχαιολογίας.
6)
Υπάρχει κάποιο μοτίβο ως προς το πότε σας "επισκέπτεται"
η συγγραφική σας έμπνευση; Υπάρχει
κάποια συγκεκριμένη ώρα, διάθεση, ή τόπος ίσως, που να σας προδιαθέτει να
γράψετε, ή είναι κάτι που "ρέει"
αβίαστα από μέσα σας συνέχεια;
Μου είναι δύσκολο να προσδιορίσω τις συνθήκες κάτω
από τις οποίες αισθάνομαι την επιθυμία ή την ανάγκη να γράψω. Συνήθως, χωρίς να είναι απόλυτο, κατά τη
διάρκεια μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης με φίλους ή την ανάγνωση ενός
συναρπαστικού βιβλίου, ή την παρακολούθηση μιας καλής παράστασης, κάτι που
ακούω ή διαβάζω είναι δυνατόν να με οδηγήσει σε άλλες σκέψεις και να μου δώσει
ιδέες για να τις αναπτύξω σε ένα δικό μου κείμενο. Η επίσκεψη σε αρχαιολογικούς
και ιστορικούς χώρους, οπωσδήποτε λειτουργεί επίσης ως αφόρμηση για μια προσπάθεια
αναπαράστασης της ζωντανής καθημερινότητας των χώρων αυτών σε άλλες εποχές.
7)
Όταν ολοκληρώνετε ένα νέο βιβλίο σας αρκείστε μόνο στη δική σας γνώμη και αξιολόγηση,
πριν προχωρήσετε στην έκδοσή του, ή αναζητάτε πρώτα την άποψη κάποιου οικείου
σας προσώπου την κρίση του οποίου εμπιστεύεστε;
Εμπιστεύομαι πάντα την άποψη του συζύγου μου, των
παιδιών μου και μερικών καλών φίλων. Μόνο όταν έχω ενσωματώσει και τις δικές
τους παρατηρήσεις, θεωρώ τελειωμένο το βιβλίο μου.
8)
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τα βιβλία σας και, γιατί όχι, την ιστορία
"πίσω από την ιστορία"
κάποιων από αυτά;
Υποθέτω ότι αναφέρεστε στην καθαρά λογοτεχνική και
όχι στην επιστημονική μου συγγραφική δραστηριότητα. Η «Χρυσή Κύλικα» είναι το
πρώτο από τα λογοτεχνικά μου έργα που έχει εκδοθεί αν και δεν είναι το πρώτο
που έχω γράψει. Θα αναφερθώ λοιπόν σε αυτό.
Όταν κάποτε,
πριν από αρκετά χρόνια, χρειάστηκε για υπηρεσιακούς λόγους να μελετήσω την
οικονομία κατά τους χρόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με εντυπωσίασε ιδιαίτερα το
σκάνδαλο της αρπαγής του ταμείου του από τον ίδιο τον εξ απορρήτων «υπουργό»
του των «οικονομικών», που ήταν και παιδικός του φίλος. Δεν ασχολήθηκα τότε
ιδιαίτερα με το ζήτημα αλλά δεν έπαψε ποτέ να με προβληματίζει, κυρίως επειδή
δεν είχα ως τότε διανοηθεί ότι ο πανίσχυρος και ιδιοφυής Αλέξανδρος μπορούσε να
έχει τέτοιου τύπου προβλήματα μεταξύ των στενών συνεργατών του.
Συνέπεσε να εξασφαλίσω ελεύθερο χρόνο για συγγραφή,
ως συνταξιούχος πλέον, στα χρόνια της κρίσης. Στις μέρες μας βομβαρδιζόμαστε
σχεδόν συνεχώς από τα ΜΜΕ για σκάνδαλα πολιτικά, οικονομικά κ.ά. Δεν ξέρω πόσο
επηρεάστηκα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της δημόσιας ζωής μας, αλλά άρχισα
να σκέπτομαι όλο και περισσότερο τις επιπτώσεις εκείνου του αρχαίου σκανδάλου
στη ζωή των ανθρώπων της εποχής του. Η
«Χρυσή Κύλικα» γεννήθηκε από αυτή τη νοερή μου αναζήτηση.
9)
Η συγγραφέας Νατάσα Κυρκίνη-Κούτουλα βρίσκει το χρόνο να διαβάζει για δική της
ευχαρίστηση και όχι μόνο για έρευνα πάνω σε κάποιο μελλοντικό βιβλίο της;
Εφόσον συμβαίνει αυτό, ποιό είδος λογοτεχνίας προτιμάτε περισσότερο ως αναγνώστρια
και γιατί;
Δυστυχώς δεν έχω πια αρκετό χρόνο ούτε και αρκετές
αντοχές. Νοσταλγώ τις εποχές που κυριολεκτικά «ρουφούσα» κάθε είδους βιβλίο που
με ενδιέφερε είτε ως επιστήμονα είτε ως λάτρη της λογοτεχνίας. Σήμερα πλέον, εκτός από καθαρώς ιστορικά βιβλία,
διαβάζω κυρίως ιστορικά και αστυνομικά μυθιστορήματα ή ξαναδιαβάζω έργα της
κλασικής λογοτεχνίας που τα είχα διαβάσει στα νιάτα μου και που τα βλέπω τώρα
από άλλο πρίσμα.
10) Θυμάστε
το πρώτο ανάγνωσμα που σας "παρέσυρε"
στον κόσμο της λογοτεχνίας; Ποιά είναι τα αγαπημένα σας βιβλία και συγγραφείς;
Υπάρχει κάποιο απόφθεγμα από βιβλίο το οποίο να καθόρισε την μετέπειτα ζωή σας;
Έχετε δεχθεί επιρροές από ομότεχνούς σας, έλληνες, ξένους, σύγχρονους ή
κλασσικούς, στο δικό σας τρόπο γραφής, ύφους ή θεματολογίας;
Η ερώτηση αυτή με παρασύρει σε ταξίδι συγκινήσεων
από τα παιδικά μου ακόμη χρόνια. Θα σας έλεγα ότι τα παραμύθια του Άντερσεν και
ο Μόγλης του Κίπλιγκ ήταν για μένα το πρώτο παράθυρο στη μαγεία της
λογοτεχνίας. Τεράστια ήταν η επιρροή που δέχθηκα στα μαθητικά μου χρόνια από τα
βιβλία του Ιουλίου Βερν που με ταξίδεψαν σε εξωτικές περιπέτειες. Αγαπημένους
συγγραφείς Έλληνες και ξένους έχω πολλούς και μου είναι δύσκολο να τους
κατατάξω. Ας μου επιτραπεί να αναφερθώ μόνο σε δύο κορυφαίους που ειλικρινά με
συντάραξαν: Ο Νίκος Καζαντζάκης με το «Καπετάν Μιχάλης» και ο Λέον Τολστόι με
το «Πόλεμος και Ειρήνη». Δεν γνωρίζω από
πού έχω δεχθεί επιρροές, προφανώς από πολλούς, από όλους όσους θαύμασα και
λάτρεψα. Πολλά είναι επίσης και τα αποφθέγματα που με καθόρισαν. Αν έπρεπε να
ξεχωρίσω κάποιο, θα ήταν ένας στίχος ανώνυμου αρχαίου ποιητή, νομίζω από την
Παλατινή Ανθολογία, που λέει: «Ούτω τον βίον δει μετρείν, ως και πολύν και
ολίγον χρόνον βιωσόμενον» («έτσι να
σχεδιάζεις τη ζωή σου, σαν να πρόκειται να ζήσεις και πολλά και λίγα χρόνια»).
Αυτός ο δύσκολος συνδυασμός μακρόπνοου σχεδιασμού με διαρκή ετοιμότητα για
πιθανή μεταστροφή της τύχης, νομίζω ότι έχει συμβάλει πολύ στη διαμόρφωση της προσωπικής μου φιλοσοφίας.
11)
Πιστεύετε πως ο συγγραφέας πρέπει να ταξιδεύει ώστε να έχει κάποια βιώματα από
τις χώρες και τις τοποθεσίες τις οποίες, τυχόν, περιγράφει στα βιβλία του και
πόσο εφικτό είναι αυτό στην πράξη, ιδιαίτερα στις μέρες μας, κατά τη γνώμη σας;
Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, απλά και μόνο, για την "διεύρυνση των οριζόντων" του;
Νομίζω ότι τα ταξίδια συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό όχι
μόνο στη «διεύρυνση των οριζόντων» αλλά και στην αισθητοποίηση πληροφοριών που
αλλιώς θα παρέμεναν μέσα μας σε ένα καθαρά θεωρητικό και μάλλον ασαφές σχήμα.
Με κανένα τρόπο όμως δεν πιστεύω ότι τα ταξίδια αποτελούν προϋπόθεση για να
γίνει κανείς καλός συγγραφέας. Ας θυμηθούμε ότι ο ίδιος ο Όμηρος ήταν τυφλός.
Άσχετα με το αν η εικόνα που έχουμε γι’ αυτόν είναι σωστή ή ιστορικά
αμφισβητήσιμη, η θρυλούμενη, έστω, τυφλότητα του πατέρα της ευρωπαϊκής
λογοτεχνίας δείχνει πόσο σημαντικά είναι για τον λογοτέχνη τα ταξίδια της
φαντασίας και της έμπνευσής του.
Η αντικειμενική δυσκολία, επομένως, της εποχής μας
για ταξίδια, ιδίως σε μέρη μακρινά, πιστεύω ότι δεν πρέπει καθόλου να
αποθαρρύνει όσους έχουν το μεράκι να γράψουν και να δημιουργήσουν.
12)
Θεωρείτε ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να ασχολείται με διαφορετικά είδη
λογοτεχνίας και να "πειραματίζεται"
θεματολογικά, ρισκάροντας το υπάρχον αναγνωστικό του κοινό, ή θα όφειλε να
εμμένει στο είδος που τον έχει καθιερώσει;
Νομίζω ότι ο συγγραφέας πρέπει να ασχολείται με όλα
τα είδη της λογοτεχνίας που τον εκφράζουν και στα οποία έχει την αίσθηση ότι
μπορεί να συνεισφέρει. Ο θεματολογικός «πειραματισμός» νομίζω πως είναι απόλυτα
αποδεκτός, εφόσον είναι αυθόρμητος και πηγαίος. Δεν με βρίσκει σύμφωνη ο
«πειραματισμός» που αποβλέπει μόνο στην επίδειξη ευρύτητας και πολυμέρειας του
δημιουργού, όπως δεν θεωρώ σωστό το να τυποποιείται κανείς συνειδητά σε ένα
είδος, μόνο και μόνο επειδή θεωρεί ότι έχει «καθιερωθεί» μέσα από αυτό.
13)
Πιστεύετε πως οι συγγραφείς οφείλουν να προβληματίζουν τους αναγνώστες "αφυπνίζοντας" τη σκέψη τους,
ή ο σκοπός των βιβλίων τους θα έπρεπε να είναι απλά και μόνο ψυχαγωγικός, χωρίς
να προβληματίζει; Εσείς, ποιά μηνύματα επιδιώκετε να "περάσετε" στους αναγνώστες σας και σε ποιό είδος
αναγνωστικού κοινού, συνήθως, απευθύνεστε μέσα από το συγγραφικό έργο σας;
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να συνδυάσουν την
ψυχαγωγία τους με κάποια τροφή για τη σκέψη τους ή με κάποια καινούργια γνώση
που αποκτούν. Είναι φυσικό χάρισμα του ανθρώπου, κατά τον Αριστοτέλη, η
φιλομάθεια. Νομίζω, ως εκ τούτου, ότι οι συγγραφείς αξίζει να προκαλούν και
κάποιο προβληματισμό στους αναγνώστες τους, έστω και μέσα από ένα έργο που
στοχεύει στην ψυχαγωγία, με την στενή έννοια του όρου. Το δικό μου έργο, χωρίς
να αποκλείει κανέναν αναγνώστη, στοχεύει περισσότερο σε αναγνωστικό κοινό που
αισθάνεται αγάπη και ενδιαφέρον για την ιστορία και διαθέτει κάποια σχετική
βασική γνώση. Τα μηνύματα που επιδιώκω να «περάσω» στους αναγνώστες μου
σχετίζονται με τη διαχρονικότητα της ανθρώπινης φύσης, παρά τις ριζικές κάποτε
μεταβολές και τις ανατροπές των συνθηκών ζωής από γενιά σε γενιά και από τόπο
σε τόπο.
14)
Θεωρείτε πως η σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για
έναν συγγραφέα και, ειδικότερα, οι τόσο δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε
τελευταία στην πατρίδα μας; Ή μήπως το ζητούμενο από τους αναγνώστες είναι
ακριβώς η "φυγή" από αυτήν
την ζοφερή πραγματικότητα;
Κατά ένα τρόπο που ίσως σας φανεί περίεργος, θεωρώ
ότι δεν υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στα δύο σκέλη του ερωτήματός σας. Πιστεύω ότι
όλοι επιδιώκουν, ο καθένας με τον τρόπο του ασφαλώς, μια «φυγή» από τη ζοφερή
πραγματικότητα που ζούμε όλοι μας σήμερα. Η φυγή αυτή όμως δεν είναι απαραίτητα
η αγνόηση των προβλημάτων. Αν ένας συγγραφέας έχει την ικανότητα να υπαινιχθεί
με τη γραφίδα του τρόπους αντιμετώπισης αυτής της πραγματικότητας, όχι
χιμαιρικούς αλλά συμβατούς με τις πεπερασμένες δυνατότητες του καθενός από μας
τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, νομίζω ότι θα έχει ανταποκριθεί στο πιο
σημαντικό από τα ζητούμενα του αναγνωστικού του κοινού.
15)
Στις μέρες μας και στην εποχή της άκρατης τεχνολογίας ποιά θεωρείτε πως είναι η
θέση του λογοτεχνικού βιβλίου; Περνάει τελικά το βιβλίο κρίση στη χώρα μας ή
διεθνώς και τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να γίνει πιο προσιτό στο
αναγνωστικό κοινό και ιδιαίτερα στους νέους;
Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό η εποχή της άκρατης
τεχνολογίας έχει εκτοπίσει το λογοτεχνικό βιβλίο. Πιστεύω ότι η γενικότερη
κρίση, όχι μόνο η οικονομική αλλά και κυρίως η κρίση αξιών στην εποχή μας σε
παγκόσμιο επίπεδο, δεν είναι δυνατόν να μην έχει τις επιπτώσεις της και στο
λογοτεχνικό βιβλίο. Ως προς το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να φέρουμε πιο
κοντά τους νέους μας στη λογοτεχνία, νομίζω ότι θα βοηθούσε αν τους πείθαμε με
το έργο μας ότι δεν επιδιώκουμε να τους επιβάλουμε τις ιδέες ή τους κανόνες της
δικής μας γενιάς, ότι σεβόμαστε τις ανάγκες τους και ότι τους αντιμετωπίζουμε
ως πνευματικά ισότιμους παρά την επίγνωση της μακράς μας εμπειρίας.
16)
Είχατε κάποιους "ενδοιασμούς"
όταν αποφασίσατε να δώσετε το πρώτο σας βιβλίο προς έκδοση; Αγωνιούσατε ως προς
την αποδοχή που θα τύχαινε αυτό από το αναγνωστικό κοινό; Η θεματολογία των
βιβλίων σας, πιστεύετε πως παίζει τον δικό της ρόλο στην αποδοχή αυτή;
Είχα πολλούς δισταγμούς και αγωνία, φοβούμενη μήπως
το βιβλίο μου θεωρηθεί ανιαρό και αδιάφορο. Εξακολουθώ να αγωνιώ για την
υποδοχή που θα έχει από το αναγνωστικό κοινό, παρά την θερμή ανταπόκριση από
πολλούς αναγνώστες του ως σήμερα. Ο λόγος της ανησυχίας μου σχετίζεται
οπωσδήποτε με τη θεματολογία, καθώς έχω την εντύπωση ότι η αρχαία ιστορία δεν
ενδιαφέρει το κοινό όσο οι πρόσφατες ιστορικές περίοδοι, για τις οποίες οι
περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσματα από προσωπικές, συχνά τραγικές, εμπειρίες
γονέων και παππούδων. Για τις πολύ απομακρυσμένες χρονικά περιόδους το
συναίσθημα είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Το στοίχημα του συγγραφέα, επομένως, είναι
να γεφυρώσει το τεράστιο χρονικό χάσμα και να παρουσιάσει τους ανθρώπους των
πολύ παλαιών εποχών με όλη τους την ανθρώπινη φύση, άξιους να προκαλέσουν το
συναίσθημα και τη συμπάθειά μας.
17)
Εσείς, με την έως τώρα πείρα σας στον
χώρο της συγγραφής, τί θα συμβουλεύατε όλους τους νέους επίδοξους συγγραφείς,
που ονειρεύονται να δουν κάποτε ένα βιβλίο τους στις προθήκες των βιβλιοπωλείων
και, ιδιαίτερα, εν μέσω αυτής της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας;
Θα τους συμβούλευα να ξεπεράσουν τις αναστολές τους
και να προχωρήσουν στη συγγραφή τους και στην αναζήτηση εκδοτών, όπως οι
εκδότες με τους οποίους συνεργάστηκα εγώ, της «Άνεμος εκδοτική», που δεν
δίστασαν να εμπιστευθούν το βιβλίο μου, έστω κι αν δεν είμαι «καθιερωμένη» στην
αγορά του λογοτεχνικού βιβλίου, μόνο και μόνο επειδή το βρήκαν ενδιαφέρον.
18)
Κλείνοντας και, αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμή της παραχώρησης αυτής της συνέντευξης, θα ήθελα να σας ευχηθώ
ολόψυχα καλή επιτυχία στο νέο μυθιστόρημά σας «Η Χρυσή Κύλικα», και να σας ρωτήσω για τα άμεσα συγγραφικά
σας σχέδια. Τί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
Τα συγγραφικά μου σχέδια αφορούν και πάλι ιστορικό
μυθιστόρημα που θα επιχειρεί να αναδείξει τις, ακραίες κάποτε, διαστάσεις του
ανταγωνισμού ανάμεσα στους ισχυρούς των αλεξανδρινών χρόνων, για τον έλεγχο και
τη διαχείριση των συμβόλων της εξουσίας.
Αγαπητή κυρία Τσαλαπάτη, ήταν δική μου η τιμή να μου
ζητήσετε αυτή τη συνέντευξη και σας ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έχετε κάνει για
να δείξετε την εκτίμησή σας στο βιβλίο μου. Σας ευχαριστώ πολύ για τις
ειλικρινείς ευχές σας και σας εύχομαι και εγώ καλή δύναμη και κάθε επιτυχία στο
έργο σας.
Η Νατάσα Κυρκίνη-Κούτουλα γεννήθηκε στη Δράμα.
Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, από το οποίο
έλαβε και το διδακτορικό της δίπλωμα στην Ιστορία.
Υπηρέτησε ως καθηγήτρια Φιλολογίας σε Γυμνάσια και
Λύκεια και ως Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων. Διετέλεσε επίσης, Σύμβουλος του
Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, με αρμοδιότητα το μάθημα της Ιστορίας στη
Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει συμμετάσχει σε πολλά ιστορικά και παιδαγωγικά
συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είναι συγγραφέας βιβλίων και άρθρων
σχετικών με τη διδακτική του μαθήματος της Ιστορίας στη Δευτεροβάθμια
Εκπαίδευση και με τη νεότερη ελληνική Ιστορία.
Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο παιδιών και γιαγιά μιας
εγγονής. Από τότε που συνταξιοδοτήθηκε, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο της στη
μελέτη της ελληνικής ιστορίας και στη συγγραφή ιστορικών μυθιστορημάτων. Aπό
την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορεί το βιβλίο της: «H χρυσή κύλικα» (ιστορικό μυθιστόρημα, 2017)
Μυθιστορήματα
Νατάσας Κυρκίνη – Κούτουλα:
«Η ΧΡΥΣΗ ΚΥΛΙΚΑ»
(2017)
Εκδόσεις: Άνεμος
Σελίδες: 314
Τιμή με έκπτωση: 13,50€
Υπόθεση Οπισθόφυλλου:
«Η δολοφονία μιας νεαρής φιλολόγου στην Πειραϊκή
μπορεί να εξιχνιαστεί μέσα από την αποκάλυψη ενός μεγάλου οικονομικού σκανδάλου
στην αυλή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των πολιτικών αναταράξεων που προκάλεσε
αυτό το σκάνδαλο στην Αθήνα της εποχής του Δημοσθένη;
Και ποια ήταν η σχέση του μεγάλου ρήτορα με το
βαρύτιμο αγγείο, που θεωρήθηκε στην εποχή του σύμβολο της διαπλοκής και της
πολιτικής διαφθοράς;
Πώς ο πόνος μιας μάνας για τον άδικο χαμό του
παιδιού της θα την οδηγήσει σε σκοτεινές ατραπούς, όπου τα μαγικά ξόρκια και οι
κατάρες των χαλδαίων μάγων θα φορέσουν το προσωπείο των ιεροτελεστιών στα
Ελευσίνια μυστήρια;
Μια απλή γυναίκα από την Όλυνθο της Μακεδονίας, η
Καλλινίκη, θα βρεθεί στο επίκεντρο μιας δίνης δραματικών γεγονότων της
αρχαιότητας, που οι συνέπειές τους θα οδηγήσουν στην αποκάλυψη της δράσης μια
συμμορίας αρχαιοκαπήλων και δουλεμπόρων της σημερινής Αθήνας.
Στο μυθιστόρημα αυτό πραγματοποιεί ο αναγνώστης ένα
παράλληλο ταξίδι ανάμεσα στο μακρινό χθες και στο σήμερα, διαπιστώνοντας ότι τα
μεγάλα ηθικά διλήμματα και τα προσωπικά πάθη των ανθρώπων παραμένουν
διαχρονικά.»
Διαβάστε την κριτική για το βιβλίο στους «Φίλους Της
Λογοτεχνίας» εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου