«Ο
ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ ΝΕΚΡΟΣ», του Γιώργου
Πράτανου – Γράφει η Κλειώ Τσαλαπάτη
Εκδόσεις:
Διόπτρα
Σελίδες:
416
Τιμή
με έκπτωση: 13,95€
«Δεν
ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος». Τα πιο διάσημα, ίσως,
λόγια του μεγάλου, ανυπέρβλητου λογοτέχνη μας Νίκου Καζαντζάκη είναι αυτά που
γράφτηκαν μετά τον θάνατό του πάνω στον τάφο του, κατόπιν δικής του επιθυμίας.
Πόσο εφικτό είναι άραγε να καταπιαστεί κάποιος με μια τέτοια εμβληματική μορφή,
η οποία χαίρει παγκοσμίου αναγνώρισης και εκτίμησης, και να προσπαθήσει να
αναπαραστήσει ορισμένες από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του, με
κυρίαρχη αυτή του θανάτου του το 1957; Για τον χαρισματικό Γιώργο Πράτανο και
το συνταρακτικό νέο μυθιστόρημά του με τίτλο «Ο Ανεπιθύμητος Νεκρός», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις
Διόπτρα, προφανώς ήταν εφικτό, αφού κατόρθωσε να μας προσφέρει ένα βιβλίο
αντάξιο του μεγάλου μας λογοτέχνη, το οποίο τον τιμά με τον καλύτερο τρόπο! Έχοντας
κι εγώ η ίδια διαβάσει αρκετά έργα του μεγάλου συγγραφέα, με προσωπικά αγαπημένο
μου το πιο αμφιλεγόμενο σύμφωνα με τους πιο θρησκόληπτους «Τελευταίο Πειρασμό», έχω κατασταλάξει πως ο Καζαντζάκης όχι
μόνο δεν ήταν άθεος και το συγκεκριμένο βιβλίο του δεν προσέβαλε ούτε στο ελάχιστο
τον Χριστό, αλλά είχε και μια βαθιά, γνήσια πίστη στον Θεό, τον οποίο τιμούσε με την ίδια
την "ασκητική" ζωή του και τις πράξεις του. Όπως αναφέρει και ο
συγγραφέας κ. Πράτανος μέσα στο εξαιρετικό βιβλίο-ντοκουμέντο του, αυτό που έλεγε
πάντα ο Καζαντζάκης, είτε στους συνομιλητές του είτε σε όσους αλληλογραφούσε,
ως αποχαιρετιστήρια φράση ήταν το «Ο Θεός
μαζί σου!». Αυτό και μόνο αρκεί για να καταλάβουμε πόσο τον παρεξήγησαν και
πόσο τον αδίκησαν οι φανατισμένοι και στενόμυαλοι άνθρωποι της Εκκλησίας μας και
του ανάλγητου Ελληνικού Κράτους, όχι μόνο στη ζωή του αλλά και στον θάνατό του,
αντίθετα με σχεδόν όλο τον υπόλοιπο κόσμο που τον τιμούσε και τον τιμά ως τον
τεράστιο λογοτέχνη, φιλόσοφο, στοχαστή και άνθρωπο των γραμμάτων παγκόσμιας
ακτινοβολίας που ήταν!
Ο Γιώργος Πράτανος μέσα από το
συγκλονιστικό βιβλίο του «Ο Ανεπιθύμητος
Νεκρός» ξαναζωντανεύει την πορεία και το έργο του Καζαντζάκη με αριστουργηματικό
τρόπο, έχοντας ως αφετηρία του τις τελευταίες στιγμές της ζωής του στο Φράιμπουργκ
της Γερμανίας, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή δίπλα στην πολυαγαπημένη
του σύζυγο. Η Ελένη Καζαντζάκη, η επί τριάντα τρία χρόνια πιστή και λατρεμένη σύντροφος
και συνοδοιπόρος του εξαίρετου Κρητικού, είχε να αντιμετωπίσει όχι μόνο την τεράστια
οδύνη της για τον χαμό του "άλλου μισού" της, αλλά και τον άδικο και
αναξιοπρεπή πόλεμο των φανατικών θρησκόληπτων της Ελληνικής Εκκλησίας και των
ανάλγητων και ακαλλιέργητων "καρεκλοκένταυρων" του Ελληνικού Κράτους,
που πάσχισαν ώστε η σορός του μεγάλου λογοτέχνη να μην τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα
σε ναό της Αθήνας ούτε της Κρήτης και να μην πραγματοποιηθεί κανονική εξόδιος
ακολουθία κατά την ταφή του. Για δέκα ολόκληρες μέρες, η θρηνούσα γυναίκα είχε
επιφορτιστεί με το θλιβερό καθήκον να πολεμήσει με όλους τους πανίσχυρους εχθρούς
του άντρα της και να καταφέρει να φέρει πίσω στα πάτρια εδάφη της Ελλάδας και,
συγκεκριμένα, του Ηρακλείου της Κρήτης την "ταλαιπωρημένη" σορό του, ώστε
να επιστρέψει πίσω στην πατρίδα του, έστω και νεκρός, και στο χώμα το οποίο τον
"γέννησε". Συμπαραστάτες της σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα η επιστήθια
οικογενειακή φίλη και δικηγόρος τους Αγνή Ρουσοπούλου, η νεαρή τότε βαφτισιμιά τους
Κατερίνα Αγγελάκη, ο πασίγνωστος Γέρος της Δημοκρατίας και πολλοί άλλοι ακόμα
επιφανείς άνθρωποι της εποχής.
Ταυτόχρονα, παρακολουθούμε έναν νεαρό
και πολλά υποσχόμενο δημοσιογράφο ηλικίας μόλις είκοσι τριών ετών, τον Φρέντυ
Γερμανό, να προσπαθεί να καταξιωθεί στον δύσκολο και απαιτητικό χώρο της δημοσιογραφίας
μέσα από την εφημερίδα "Ελευθερία" στην οποία δουλεύει για να συντάσσει
τις καθημερινές λίστες με τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία. Η μεγάλη και ασύλληπτη
ευκαιρία θα του παρουσιαστεί όταν ο αρχισυντάκτης του θα του αναθέσει να καλύψει
την κηδεία του Καζαντζάκη στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ο νεαρός αρπάζει την ευκαιρία
σαν δώρο εξ’ ουρανού, καθώς οι επαγγελματικές του ανησυχίες και η πρόωρη ωριμότητά
του δεν του επιτρέπουν να αρκείται σε "ρηχά" και ανούσια ρεπορτάζ για
την άφιξη ξένων "σεξοβομβών" στην Αθήνα, όπως η περίφημη Τζέιν Μάνσφιλντ,
και σε "αστείες" ερωτήσεις για το αν κάνει μπάνιο σε σαμπάνια και ποιας
προέλευσης είναι αυτή… Ο ταλαντούχος δημοσιογράφος και μετέπειτα εξαίρετος συγγραφέας
με το γνωστό καυστικό χιούμορ, ρίχνεται με τα μούτρα στην έρευνα, προκειμένου
να μάθει όσο πιο πολλά γίνεται για τον "ανεπιθύμητο" Καζαντζάκη και
μεταβαίνει στο Ηράκλειο της Κρήτης με το ειδικά ναυλωμένο, από τον Ωνάση και
την πρόσφατα αποκτηθείσα Ολυμπιακή του, αεροσκάφος το οποίο θα μετέφερε τη σορό
του μεγάλου συγγραφέα, τους κοντινότερους συγγενείς και φίλους του, καθώς και
εξέχουσες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου και πολλοί άλλοι.
Με κομμένη την ανάσα και με έναν
κινηματογραφικό σχεδόν ρυθμό, ο αναγνώστης παρακολουθεί την αφήγηση των
συγκλονιστικών όσο και ντροπιαστικών για τη χώρα μας στιγμών που, από τη μία
πλευρά, διαδραματίζονται στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας όπου ξεψύχησε ο Καζαντζάκης
και στην Αντίμπ της Γαλλίας όπου μετέβη η σύζυγός του πριν φτάσει στην Αθήνα
και μετά στην Κρήτη και, από την άλλη πλευρά, στην Αθήνα και τις ανάμεικτες
αντιδράσεις που προκάλεσε το νέο του θανάτου του μεγάλου λογοτέχνη αλλά και στη
γενέτειρά του στο Ηράκλειο της Κρήτης. Η φήμη για τους θαρραλέους και "απροσκύνητους"
Κρητικούς επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά ως αληθινή, με πρώτο και καλύτερο
τον γενναίο ιερέα που αγνόησε τις προσταγές της στενόμυαλης και φανατισμένης
Εκκλησίας και έπραξε όλα τα δέοντα για να συνοδέψει στην τελευταία της κατοικία
μία τεράστια προσωπικότητα σαν τον Νίκο Καζαντζάκη, με τη συνοδεία ακόμα δεκαπέντε
περίπου χιλιάδων ανθρώπων που θρήνησαν για τον χαμό του.
Το ιστορικό μυθιστόρημα «Ο Ανεπιθύμητος Νεκρός», που νομίζω
αξίζει περίτρανα να το αποκαλούμε έτσι, είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που μένουν
ανεξίτηλα στη μνήμη του αναγνώστη και που αξίζουν να υπάρχουν σε περίοπτη θέση στις
βιβλιοθήκες όλων των Ελλήνων. Συνδυάζει αναμφισβήτητα γεγονότα από τη ζωή του
μεγάλου μας λογοτέχνη, αναμνήσεις που άλλοτε συγκινούν και άλλοτε χαράσσουν αβίαστα
το χαμόγελο στα χείλη, που μας υπενθυμίζουν πράξεις ντροπιαστικές για το έθνος μας,
οι οποίες όχι μόνο στέρησαν το Νόμπελ που αναμφισβήτητα άξιζε στον Καζαντζάκη, ο
οποίος δίκαια προτάθηκε εννέα φορές γι’ αυτό, αλλά και την τελευταία τιμή που
του όφειλε, αφού ήταν εκείνος με το τεράστιο έργο του που ανέβασε τη χώρα μας λίγο
πιο ψηλά! Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στον συγγραφέα για το αριστουργηματικό
αυτό βιβλίο του, το οποίο και σας προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσετε!
Υπόθεση
Οπισθόφυλλου:
«Έζησε
λεύτερος γιατί δε φοβόταν να πεθάνει. Ο Ανεπιθύμητος Νεκρός είναι ένα
γοητευτικό μυθιστόρημα για τις αναμνήσεις μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια, μια
καταβύθιση στις σκέψεις ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών.
26
Οκτωβρίου 1957.
Η
Ελένη Καζαντζάκη έχει να επιτελέσει ένα θλιβερό καθήκον: Να θάψει τον άντρα
της, που πέθανε στη Γερμανία, μακριά απ’ την πατρίδα του. Μαζί με την
πνευματική παρακαταθήκη του Νίκου Καζαντζάκη, όμως, κληρονομεί και τους δύο
πανίσχυρους εχθρούς του συζύγου της, το επίσημο Ελληνικό Κράτος και την Εκκλησία.
Τις επόμενες δέκα ημέρες θα αντιμετωπίσει
προκλήσεις, προδοσίες και προσβολές και για μόνη διαφυγή θα έχει τις αναμνήσεις
από τη συναρπαστική ζωή με τον μεγάλο στοχαστή. Η αρχική αποστροφή της προς τον
Καζαντζάκη… Το αναπάντεχο φλερτ του… Ο αντισυμβατικός τρόπος με τον οποίο την
προσκάλεσε να μείνουν στη Μόσχα… Ο διωγμός τους από το κατεστημένο και τα
χαμένα Νόμπελ για τα οποία τόσο αγωνίστηκαν…
Την
ίδια ώρα, σε μια Αθήνα που μόλις ξεπερνάει το σοκ των πολέμων, ο νεαρός Φρέντυ
Γερμανός αναλαμβάνει το πρώτο μεγάλο ρεπορτάζ της καριέρας του: Να καλύψει
δημοσιογραφικά την επικείμενη κηδεία, τις προθέσεις του απλού λαού, αλλά και
τις απίστευτες μηχανορραφίες που στήνονται προκειμένου ο Καζαντζάκης να μη
λάβει την τελευταία τιμή που του πρέπει στην Ελλάδα.
Ο Ανεπιθύμητος Νεκρός είναι ένα γοητευτικό
μυθιστόρημα για τις αναμνήσεις μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια, μια καταβύθιση
στις σκέψεις ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, αλλά κυρίως
η διαδρομή ενός ανθρώπου που ήταν λεύτερος γιατί δεν φοβόταν να πεθάνει.»
Δημοσιογραφική
έρευνα, σεβασμός και θαυμασμός, φαντασία, αναπάντεχη τρυφερότητα, γλυκό
χιούμορ, σε μια λογοτεχνική βιογραφία όπου ένας άνδρας μέσα από βλέμμα
γυναικείο ορίζει τα συναισθήματα της απώλειας ενός σπουδαίου. Η εκδοτική
έκπληξη της χρονιάς.
Αλεξάνδρα
Τσόλκα, Δημοσιογράφος
Ο Νίκος Καζαντζάκης
δεν θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ τι θα τραβούσε το βασανισμένο σώμα του, μετά
τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς του. Ο Γιώργος Πράτανος, με δημοσιογραφική
διαύγεια και τρυφερό σεβασμό, «ξεθάβει» τα μυστικά της θρυλικής, πλέον, ημέρας
της κηδείας του Νίκου Καζαντζάκη και φωτίζει στιγμές της ελληνικής Ιστορίας.
Νίκη
Σταύρου, πνευματική δικαιούχος του έργου του Νίκου Καζαντζάκη και διευθύντρια
των Εκδόσεων Καζαντζάκη
Μια τελεστική
λιτανεία, μια μαρτυρία για τον μεγάλο ομολογητή της ανθρώπινης περιπέτειας,
Νίκο Καζαντζάκη. Η έρευνα του δημοσιογράφου συναντά την έμπνευση του λογοτέχνη
και οδηγεί τον αναγνώστη σε μια πλούσια εσωτερική εμπειρία.
Σωτήρης
Χατζάκης, Ηθοποιός - Σκηνοθέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου